Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Σάββατο 13 Ιουνίου 2015

Ο ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ




Η Δημοκρατία επιδεικνύει μηδενική ανοχή στους αμφισβητίες της. Η Δημοκρατία ως το καθεστώς καταστολής της ελεύθερης σκέψεως του απολύτου ατόμου, φιμώνει όλους όσοι δεν συναινούν στην επιλεκτική ελευθερία της, κατά πώς την αντιλαμβάνονται βέβαια οι θιασώτες της. Τα αντισημιτικά εκδοτικά εγχειρήματα τα οποία θίγουν ό,τι αφορά την ιδεολογία της ή τις προστάτιδες δυνάμεις της, τίθενται υπό περιορισμό και τελικώς σε απαγόρευση κυκλοφορίας, ενώ δεν λείπουν οι περιπτώσεις διώξεων των συγγραφέων τέτοιων ντοκουμέντων που αντιτίθενται προς τις προσταγές των Εβραίων. Οι διώξεις είναι ο κανόνας, παρά η εξαίρεση. Η γνώση είναι δύναμη και πάντοτε βρίσκεται στο στόχαστρο των κυρίαρχων. Οι αναθεωρητές ιστορικοί σ' όλες τις χώρες υφίστανται διώξεις, φυλακίσεις, επιθέσεις, γίνονται αποδέκτες της κατασυκοφάντησης και της λάσπης του συστήματος, ενώ η ανεξέλεγκτη μετάδοση της πληροφορίας μέσω του διαδικτύου έχει τεθεί και αυτή τα τελευταία χρόνια στο στόχαστρο των περιοριστικών όρων χρήσης του. Οι αντισημιτικές εκδόσεις και αναφορές στην ιστορία είναι αναρίθμητες. Στο παρόν θα επικεντρωθούμε μονάχα στις θεμελιώδεις, τις γνωστότερες στο ελληνικό κοινό, ορισμένες εκ των οποίων κυκλοφόρησαν και στην ελληνική γλώσσα, προς πληρέστερη κατανόηση όλων.




'Κατά Ιουδαίων' είναι ο τίτλος των οκτώ ομιλιών του Ιωάννη του Χρυσοστόμου, εξαιτίας των οποίων κατηγορήθηκε για την υποκίνηση μίσους κατά των 'όπου φυσάει ο παράς' Εβραίων. Το περιοδικό 'Acción Española', ομώνυμο της μοναρχικής οργανώσεως που δημιουργήθηκε απ' τα γενοφάσκια του Ισπανού βασιλέως Αλφόνσο του 13ου, εμφανίστηκε το 1931 και εξαπέλυε μύδρους κατά των Εβραίων της Ισπανίας, είχε άμεση επιρροή απ' την 'Action française', μέλη της οποίας ήταν ο Charles Maurras και ο Alfred Dreyfus που είναι γνωστός εξαιτίας της πολύκροτης υπόθεσης. Οι συντάκτες της εβδομαδιαίας εφημερίδας 'American Free Press', η οποία κυκλοφορεί ως σήμερα, έχουν αναφερθεί, ουκ ολίγες φορές, στην υποτυπώδη και ψευδεπίγραφη ελευθερία του τύπου στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλα 'συνωμοσιολογικά' σενάρια τα οποία εμπλέκουν τους Εβραίους σε δολοπλοκίες. Οι ομοσπονδιακές αρχές την κατατάσσουν στις ομάδες μίσους. Η εφημερίδα 'Au Pilori' κυκλοφορούσε στην κατεχόμενη Γαλλία του Β' Π.Π. Το αργεντίνικο περιοδικό 'Cabildo' κυκλοφόρησε απ' το 1970 μέχρι το 1990 είχε αρκετές αντισημιτικές αναφορές. Το βιβλίο 'Currency Wars' που κυκλοφόρησε στην Κίνα αποτέλεσε την πρωτοπόρο-σύγχρονη-σειρά βιβλίων, το οποίο κατετάχθη στην εθνικιστική-οικονομική συγγραφή. Στις σελίδες του θίγονται διάφορες πτυχές των οικονομικών κρίσεων της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής, της περίφημης χαμένης δεκαετίας της Ιαπωνίας, της περιουσίας της οικογένειας των Rothschild. Το περιοδικό 'Dalit Voice' απ' την Ινδία επιτίθεται εναντίον των Ινδουιστών και των Σιωνιστών. Η 'The Dearborn Independent', γνωστή και ως 'The Ford International Weekly', ήταν μια εβδομαδιαία εφημερίδα που ιδρύθηκε το 1901 και ήταν υπό την διεύθυνση του Henry Ford απ' το 1919 ως το 1927. Η κυκλοφορία της ανερχόταν στα 900.000 φύλλα μέχρι το 1925, ενώ ήταν δεύτερη σε κυκλοφορία μετά την 'New York Daily News'. Τα αντισημιτικά δημοσιεύματά της, αποτέλεσαν την αιτία της οριστικής παύσεώς της. Η 'Deutsche Zeitung in den Niederlanden' με έδρα το Άμστερνταμ, κυκλοφόρησε απ΄το 1940 ως το 1945 στην κατεχόμενη Ολλανδία, αντικαθιστώντας την ήδη σε κυκλοφορία 'Reichsdeutsche Nachrichten in den Niederlanden' η οποία ήταν το επίσημο όργανο του ολλανδικού τμήματος του NSDAP. Το 'Did Six Million Really Die?' ('Μύθος ή Ολοκαύτωμα: 6.000.000 νεκροί;', Ελεύθερη Σκέψις) αποτέλεσε την αρχή διώξεων για τον Βρετανό συγγραφέα του Richard Verrall του National Front, ο οποίος συνέγραψε το ως άνω υπό το ψευδώνυμο Richard Harwood. Εξίσου γνωστές για τον σάλο που προκάλεσαν είναι οι αναφορές του Frederick A. Leuchter, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν απ' τον Γερμανό αναθεωρητικό εκδότη Ernst Zündel στις δικαστική διαμάχη που είχε στον Καναδά.





Στην ελληνική γλώσσα έχει κυκλοφορήσει υπό τον τίτλο 'Η δεύτερη αναφορά Λόχτερ', με πρόλογο του Γάλλου αναθεωρητικού Robert Faurisson και συγγραφέως του 'Is the Diary of Anne Frank genuine?' ('Είναι γνήσιο το ημερολόγιο της Άννας Φράνκ;', Ελεύθερη Σκέψις). Το 'Eternal Jew' ή 'Ο Αιώνιος Ιουδαίος' είναι ο τίτλος του πολύκροτου βιβλίου που κυκλοφόρησε το 1937 στο Μόναχο απ' τον εκδοτικό οίκο του NSDAP.  To 'For My Legionaries' ήταν το βιβλίο του Ηγέτη της Σιδηράς Φρουράς της Ρουμανίας, Corneliu Zelea Codreanu, κυκλοφόρησε το 1936, ενώ υπέστη λογοκρισία στο Βουκουρέστι λόγω του σφοδρού αντισημιτισμού του. Έχει χαρακτηρισθεί ως το ρουμανικό 'Μein Kampf'. Το 'Bolshevism From Moses to Lenin: A Dialogue Between Adolf Hitler and Me' του Dietrich Eckart, ο οποίος συμμετείχε στο 'αποτυχημένο' Πραξικόπημα της Μπυραρίας του Μονάχου τον Νοέμβριο του 1923 ('Σιωνισμός-Από τον Μωυσή στον Λένιν, Ελεύθερη Σκέψις), αποτελεί παρακαταθήκη για όλους τους Εθνικοσοσιαλιστές. Το 'The Foundations of the Nineteenth Century' ή 'Τα Θεμέλια του 19ου αιώνος' του Houston Stewart Chamberlain όπου υποστήριζε την απόλυτη υπεροχή της βόρειας φυλής, εξελίσσοντας τις ιδέες του Joseph Arthur Comte de Gobineau  όσον αφορά τις Άριες κοινωνίες στις οποίες ενέτασσε και την γερμανική φυλή. Η αριστοκρατική θεωρία του προσέφερε τον λίθο της θεωρίας του εθνικοσοσιαλιστικού φυλετικού δόγματος, όπως αυτό διετυπώθη απ' τον Alfred Rosenberg στο αμφιλεγόμενο κατά πολλούς 'Der Mythus des 20. Jahrhunderts' ('Ο Μύθος του 20ου αιώνος', Τόμος Α', Απολλώνειο Φως). Στα αντισημιτικά έντυπα συγκαταλέγεται και η εφημερίδα 'La France au Travail' που κυκλοφόρησε το 1940. Το 'Gândirea' ήταν ένα ρουμανικό περιοδικό τέχνης. Το 'Der Giftpilz' ή 'Το δηλητηριώδες μανιτάρι' του Julius Streicher θεωρείται ένα απ' τα πλέον αντισημιτικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ποτέ ως σήμερα. Τα κείμενα του 'Der Giftpilz' ανήκουν στον Ernst Hiemer, ενώ η εικονογράφηση του στον Philipp Rupprecht, ο οποίος είναι γνωστός ως Fips. Ο Fips ήταν ο σκιτσογράφος και της ανεπανάληπτης αντισημιτικής επιθεώρησης 'Der Stürmer' του Streicher. Το 'The Hoax of the Twentieth Century: The Case Against the Presumed Extermination of European Jewry' του καθηγητή Arthur Butz, ο οποίος ηρνήθη τις αγριότητες που απέδωσαν οι Σύμμαχοι στους Γερμανούς. Το 'Hunter' του 1989, του William Pierce, γνωστού απ' το 'The Turner Diaries' ('Άντριου ΜακΝτονάλντ, 'Τα Ημερολόγια Τέρνερ', Λόγχη) αποτελεί ένα από τα σύγχρονα πονήματα με σαφείς φυλετικές-αντισημιτικές αναφορές. Το θρυλικό 'The International Jew' ('Ο Διεθνής Εβραίος', Το Σημαντικότερο Παγκόσμιο Πρόβλημα, Στερέωμα') του βιομηχάνου και ιδρυτού της κολοσιαίας αυτοκινητοβιομηχανίας Ford Motor Company, Henry Ford, είναι μια τετραλογία στην οποία καταδυκνύεται ο κεντρικός ρόλος των Εβραίων στην παγκόσμια κρίση των κοινωνιών. Το γνωστό 'Das Judenthum in der Musik' ('Ο Ιουδαϊσμός στη μουσική, Ελεύθερη Σκέψις) του μεγάλου συνθέτη Richard Wagner εξετάζει την επίδραση των Εβραίων στην μουσική και την τέχνη.





Ποιός μπορεί να παραβλέψει τα κορυφαία έργα του συναγωνιστή του Robert Brassilach, Γάλλου συγγραφέως, Maurice Bardèche; Τα 'Nuremberg ou la Terre promise' ('Η Γη της Επαγγελίας', Ελεύθερη Σκέψις) και 'Les Temps modernes' ('Μοντέρνοι Καιροί, Ελεύθερη Σκέψις) ή εκείνα του Γάλλου Roger Garaudy 'The Founding Myths of Modern Israel ('Οι θεμελιώδεις μύθοι της ισραηλινής πολιτικής', Νέα Θέσις) και 'Le procès du sionisme israélien' ('Ο Ισραηλινός Σιωνισμός στο εδώλιο', Νέα Θέσις); Το 'Judentum und Kommunismus' ή 'Εβραίοι και Κομμουνισμός' που προσυπογράφουν οι Σίτσα Καραϊσκάκη και Χέρμαν Φέστ απ' τις εκδόσεις 'Ελεύθερη Σκέψις'. Το 'Jews want to dominate the negroes' του Itsvan Bakony ('Οι Εβραίοι δουλέμποροι των λαών', Ελεύθερη Σκέψις). Η εφημερίδα 'Je suis partout', εκδότης της οποίας υπήρξε ο Robert Brasillach είχε σαφή προσανατολισμό, όπως και το βιβλίο 'La France juive' του Édouard Drumont. Η εφημερίδα 'Le Pays Réel' ήταν έκδοση των Βέλγων Ρεξιστών του Léon Degrelle. Η γαλλική εφημερίδα 'La Libre Parole' ήταν μια πρωτοβουλία του Γάλλου Édouard Drumont. Το 'Judaism Without Embellishment' είναι ένα αντισημιτικό βιβλίο του Σοβιετικού Trofim K. Kichko. Το 'The Malay Dilemma' του Μαλαισιανού Πρωθυπουργού Mahathir bin Mohamad ήταν ένα αναθεωρητικό βιβλίο που αφήνει αιχμές κατά των Εβραίων στην διαμόρφωση του παγκόσμιου πολιτικού χάρτη. Το 'Zwierciadło Korony Polskiej' ανήκει στον Πολωνό ακαδημαϊκό Sebastian Miczynski, μάλιστα προκάλεσε αντισημιτικές ταραχές στην Κρακοβία της Πολωνίας, ενώ λίγο αργότερα απαγορεύτηκε η κυκλοφορία του. Το 'Nationalt Tidsskrift' ήταν ένα αντισημιτικό περιοδικό του Νορβηγού Mikal Sylten. Το 'Von den Juden und ihren Lügen' είναι ένα βιβλίο 65.000 λέξεων, με ημερομηνία έκδοσης το 1543 και συγγραφέας του είναι ο Martin Luther. O Luther υπήρξε μέγας εισηγητής της χριστιανικής μεταρρύθμισης, ενώ το 1543 εξέδοσε το 'Vom Schem Hamphoras'. Το 'Der operirte Jud' του Γερμανού Oskar Panizza, το 'The racial basis of European history' του Αμερικανού ανθρωπολόγου Madison Grant, το αντισημιτικό θρησκευτικό μυθιστόρημα 'The Prioresses Tale' του πατέρα της αγγλικής λογοτεχνίας Geoffrey Chaucer, το 'The Protocols of the Elders of Zion' το οποίο φυσικά δεν χρήζει περεταίρω αναλύσεως, καθώς μετράει πάμπολλες εκδόσεις και στην ελληνική γλώσσα. Η ρωσική υπερεθνικιστική αντισημιτική εφημερίδα 'Russkoye Znamya' του Alexander Ι. Dubrovin ή η 'Znamya' που εξεδόθη απ' τον Pavel Α. Krushevan στην Αγία Πετρούπολη. Το 'Sămănătorul' και το 'Sfarmă-Piatră' ήταν περιοδικές εκδόσεις με έδρα τους την Ρουμανία. Κατά πολύ σύγχρονη των προηγούμενων είναι η λίστα αντισημιτικών βιβλίων του Αμερικανού Robert Singerman.





Επί του συνόλου, οι εθνικοσοσιαλιστικές εκδόσεις αποτελούν λαμπρό παράδειγμα αντισημιτικής λογοτεχνίας που συνδύαζαν το αισθητικό αποτέλεσμα. Η λαϊκή εφημερίδα 'Völkischer Beobachter', η 'Angriff' και η 'Das Reich' του Gauleiter στο Βερολίνο Joseph Goebbels, η επίσημη εφημερίδα 'Das Schwarze Korps' των SS του Gunter d'Alquen, η εφημερίδα 'Arbeitertum' η 'Münchener Beobachter' του Rudolf Sebottendorff που εξελίχθηκε στην 'Völkischer Beobachter', η 'Der Erwerbslose', είναι μονάχα μερικά απ' τα αμέτρητα ιδεολογικά όπλα στον μεγάλο ιδεολογικό πόλεμο που διεξήγαγαν οι Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές. Να μην παραλείψουμε το 'Tre aspetti del problema ebraico' του Julius Evola, το 'Three Whom God Should Not Have Created: Persians, Jews, and Flies' του Khairallah Talfah του αραβικού κόμματος Ba'ath ('Thalatha kan 'ala Allah an la yakhluqahum: al-Fars, al-Yahud wa al-dhabib') κυκλοφόρησε με την ευθύνη του ιρακινού στρατιωτικού καθεστώτος του Saddam Hussein και μοιράστηκε στα σχολεία. Το 'A Racial Program for the Twentieth Century' είναι ένα σύγχρονο αντισημιτικό πόνημα του αναθεωρητικού συγγραφέως Eustace Mullins. Το έγγραφο 'A Protocol of 1919' το οποίο βρέθηκε στα προσωπικά αντικείμενα ενός Εβραίου Διοικητή του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού στον αποσιωπημένο πόλεμο της ανεξαρτησίας της Εσθονίας (1918-1920) και το οποίο μετέπειτα συμπεριλήφθηκε στην αγγλική έκδοση του 'Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών'. Η ολλανδική εφημερίδα 'Het Nieuwe Volk' του Ernst Rappard, η αυστριακή 'Innviertler Heimatblatt', η σουηδική 'Nasisten', η νορβηγική 'Fritt Folk', η 'Fronten ' του Georg Eugen Nielsen, η γερμανο-νορβηγική 'Norsk-Tysk Tidsskrift', η 'NS Månedshefte', η 'Deutsche Zeitung in Norwegen'. Αντισημιτικοί λόγοι στην ιστορία εκφωνήθηκαν πλείστοι. Με τον τίτλο 'The Franklin Prophecy' έχει παραμείνει γνωστός ο λόγος του Αμερικανού Benjamin Franklin, ο οποίος μέσω αυτού προειδοποίησε τους Αμερικανούς περί του κινδύνου που διατρέχουν οι πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών απ' την εβραϊκή γάγγραινα των εθνών. Ποιός θα μπορούσε να φανταστεί ότι τα παραμύθια των αδελφών Grimm εμπεριέχουν σαφείς αντισημιτικές αναφορές; Στη συλλογή διηγημάτων τους 'Kinder-und Hausmarchen' ή 'Παραμύθια για τα παιδιά και την οικογένεια' που περιλαμβάνει τα πασίγνωστα παραμύθια (παραλλαγές των Μύθων του Αισώπου) όπως οι 'Σταχτοπούτα' και 'Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι', υπάρχει το κεφάλαιο 'Der Jude im Dorn'–'Antisemitische Legenden' ('Ο Eβραίος στα αγκάθια'–'Αντισημιτικοί Θρύλοι'). Οι ιστορίες αυτές είναι παρμένες μέσα από Μεσαιωνικές διηγήσεις και κείμενα (όπως το 'Medieval Sourcebook: A Blood Libel Cult: Anderl von Rinn', d. 1462), αναφέρονται σε φρικιαστικές ιστορίες σχετικά με διάφορες εβραϊκές τελετές αίματος και τον άπληστο και απεχθή Εβραίο, μέσα από τα μάτια των Γερμανών, αλλά και των άλλων ευρωπαϊκών λαών στα χρόνια του Μεσαίωνα. Περιλαμβάνονται συνολικά 14 ιστορίες ('Ο Αιώνιος Εβραίος του Μάτεχορν', 'Το κορίτσι που δολοφονήθηκε από τους Εβραίους', 'Τα ματωμένα παιδιά των Εβραίων', 'Η Πέτρα των Εβραίων' κ.α.) από την Γερμανία (κυρίως), την Αυστρία, την Ελβετία, την Ιταλία και την Σικελία.





Παρ' όλο που η συντριπτική πλειοψηφία όσων κατέγραψαν τις γνώσεις και τις θέσεις τους ανήκε- ανήκει στην σφαίρα του εθνικού πατριωτισμού, του εθνικισμού, του εθνικοσοσιαλισμού ή του χριστιανισμού κατά κύριο λόγο, αρκετοί political correct θεμελιωτές ιδεολογικών απορριμμάτων που κυριαρχούν στις εκφυλισμένες κοινωνίες του ώριμου καπιταλισμού,  όπως είναι οι Karl Marx, Pierre-Joseph Proudhon και Mikhail Bakunin, έχουν εκφράσει στα γραπτά τους αντισημιτικές θέσεις οι οποίες έχουν σκοπίμως αποσιωπηθεί ή θαφτεί πολλά μέτρα κάτω από τη Γη απ' την πολιτική ορθότητα της εποχής μας. Ο Karl Marx έχει αναλύσει την μορφή κράτος ως πυρήνα της εβραϊκής ιδιοσυστασίας και την σημασία που του δίδεται απ' τους Εβραίους στο 'On the Jewish Question' (1843) ('Για το εβραϊκό ζήτημα', Γκοβόστη). Ο αντίπαλός του στην Α' Διεθνή Mikhail Bakunin και ψευτοπατριώτης ('Το κράτος δεν είναι η πατρίδα' στο Μπακούνιν του Henri Arvon, Πλέθρον) στο 'Polemique contre les juifs' ή 'Πολεμική κατά των Εβραίων' του 1872 και αλλού καταφέρεται εναντίον του Marx και των Rothschild. Αντισημιτικές θέσεις έχουν εκφράσει όλοι οι μεγάλοι της ιστορίας. Απ' τον William Shakespeare, τον Giordano Bruno, τον Charles Fourier, Johann Wolfgang von Goethe, τον Voltaire, τον Otto von Bismarck, τον Napoleon Bonaparte, τον Friedrich Nietzsche, τον Marco Cicerón και πόσους άλλους ακόμα, απ' τους αρχαίους χρόνους ως τους μεταμοντέρνους καιρούς. Απ' τον διδάσκαλο της κυρίαρχης στον '(οινο)πνευματικό κόσμο της χώρας' Σχολής της Φρανκφούρτης Max Horkheimer του πλήρους στοιχείων ενοχής 'Οι Εβραίοι και η Ευρώπη' (Εκδ. Έρασμος), το υπό διωγμόν 'Ας μιλήσουμε για Εβραίους!' και 'Οι Εβραίοι: Όλη η αλήθεια' του Κωνσταντίνου Πλεύρη (Εκδ. Νέα Θέσις-Ήλεκτρον αντίστοιχα), το 'Επιχείρηση Κόκκινος Ιούδας' (Εκδ. Ελεύθερος Κόσμος), το 'Λένιν ο Εγγονός του Ισραήλ' (Εκδ. Νέα Σπάρτη), 'Εβραίοι και Μαθηματικά' (Εκδ. Θούλη), τα πρωτοποριακά 'Ελληνισμός-Σιωνισμός' και 'Πρόβλημα Ισραήλ' του Ανδρέα Δενδρινού (Εκδ. Ελεύθερη Σκέψις), το 'Σιωνισμός' του Δ. Καψάλα Εκδ. Ελληνικόν Αύριον), ως το αμφιλεγόμενο ως προς τα κίνητρά του 'Οι Εβραίοι' του Roger Peyrefitte (Εκδ. Κάκτος), περνιέται το μήνυμα της εβραϊκής συνωμοσίας εναντίον των εθνών και δη του Ελληνισμού! Έχοντας καθαρή γνώση του ιστορικού παρελθόντος δρώντας με αυταπάρνηση στο εφιαλτικό σήμερα, θα βαδίσουμε ελπιδοφόρα στο αύριο. Η μάχη θα κερδηθεί, μονάχα όταν θα υπερβούμε τον εαυτό μας και από ιστορικά υποκείμενα της ήττας, καταστούμε μαχητές της νίκης...



Αφήσαμε για το τέλος το πλέον αντισημιτικό βιβλίο που γράφτηκε στους νεότερους χρόνους και κυριάρχησε στις καρδιές όλων των μεγάλων οραματιστών μιας ενωμένης Ευρώπης των Εθνών και όχι των Χρηματιστηρίων και των λακέδων τους. Το 'Mein Kampf' ή 'Ο Αγών Μου' του Adolf  Hitler αποτελεί το πολιτικό ευαγγέλιο κάθε Εθνικοσοσιαλιστή! Οι Ιππότες της Αποκάλυψης παίρνουν σάρκα και οστά στις σελίδες του. Ο Εθνικοσοσιαλισμός, δίκαια λοιπόν αποκλήθηκε απ' τον μεταπολεμικό ριζοσπάστη Alain de Benoist, ως η Θρησκεία της Ευρώπης!


ΖΕΙΤΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ-ΖΕΙΤΕ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΑ!