Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΠΟΥΛΟΣ.(Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές)



ΕΙΣΑΓΩΓΗ




Όταν διαβάζει κάποιος Ελληνική ιστορία, ένα πράγμα του κάνει μεγάλη εντύπωση: Πώς είναι δυνατόν οι Αρχαίοι μας πρόγονοι να επινόησαν την Αρχαία Τραγωδία. Όταν άλλοι λαοί της Μεσογείου τα μόνα γραπτά που άφησαν ήταν η ιστορία του λαού τους και εμπορικές συμφωνίες, πώς οι Έλληνες επινοήσανε αυτά τα αριστουργήματα;



Η απάντηση είναι απλή. Οι χαρακτήρες υπήρχανε. Οι ήρωες την τραγωδία τη ζήσανε. Απλά ο ποιητής τη μετάφερε σε ένα έργο και τη διακόσμησε με λίγους μύθους.



Ας εξηγηθούμε καλύτερα. Ο έλληνας με το πάθος που τον διακρίνει, δεν διστάζει πολλές φορές να πάρει αποφάσεις ακραίες. Να ζήσει καταστάσεις που θα τον φέρουν σε σύγκρουση με οτιδήποτε και τελικά να τον καταστρέψουνε. Να αγωνιστεί και να πεθάνει για την ιδέα του όσο ολέθρια και να είναι.

Για να τιμήσει τα πιστεύω του είναι ικανός να συμμαχήσει και με το διάβολο και όχι μόνο να του δώσει τη ψυχή του αλλά να γίνει χειρότερος από αυτόν,

Ένας τέτοιος ήρωας αρχαίας τραγωδίας θα μπορούσε να είναι ο ....

ΙΣΤΟΡΙΚΟ








Το 1943 η κομμουνιστική τρομοκρατία είχε εξαπλωθεί για τα καλά στη κατεχόμενη Ελλάδα. Με ένα Ελληνικό κράτος ανύπαρκτο οι συμμορίτες έβγαζαν από τη μέση οποιονδήποτε είχαν έστω υπόνοιες ότι θα τους αντιστεκότανε, όταν θα προσπαθούσανε, μετά την απελευθέρωση να καταλάβουν τη χώρα. Οι χωρικοί κατατρομοκρατημένοι αναγκαζόντουσαν να παρατήσουν τις περιουσίες τους και να καταφύγουν στις πόλεις. Σύντομα στα αυτιά της κατοχικής κυβέρνησης έφτασε η κραυγή τους.



ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΜΑΣ. Οι συμμορίτες μας σκοτώνουν. Αν δεν μπορείτε εσείς τουλάχιστον δώστε μας όπλα να προστατευτούμε μόνοι μας.



Η κυβέρνηση τελικά έπεισε τις κατοχικές αρχές, που με μεγάλη απροθυμία έδωσαν λίγα όπλα σε μερικούς Έλληνες, και υπό την «υψηλή» εποπτεία των Γερμανών κατάφεραν αρκετά κτυπήματα στους αριστερούς τρομοκράτες. Ήταν τα ηρωικά Τάγματα Ασφαλείας.



Υπήρχαν όμως και μερικοί που το μίσος τους για τους βαρβάρους κομμουνιστές τους οδήγησε στο άλλο άκρο. ΚΑΤΑΤΑΧΤΗΚΑΝ στο Γερμανικό στρατό και σαν αξιωματικοί της Βέρμαχτ πλέον οργάνωσαν αποσπάσματα «Γερμανοντυμένων». Στη τρομοκρατία του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ απάντησαν με περισσότερη τρομοκρατία. Όταν οι συμμορίτες σκοτώνανε έναν Έλληνα, μπαίνανε στο χωριό και για όποιον είχανε τη πληροφορία ότι ήταν κομμουνιστής τον εκτελούσανε ΧΩΡΙΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ. Αν κάποιος τους έλεγε ότι ο τάδε ήταν κομμουνιστής, πηγαίνανε στο χωράφι του και την ώρα που δούλευε τον σκοτώνανε ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ, χωρίς να μπουν στο κόπο να την επαληθεύσουν. Αρχηγός ενός τέτοιου αποσπάσματος θανάτου ήταν και ο συνταγματάρχης Γεώργιος Πούλος. Η ιστορία του ήταν τέτοια που αν ζούσε σήμερα ένας Αισχύλος θα έγραφε μια ακόμα αθάνατη τραγωδία για τον Έλληνα που από αγνό πατριωτισμό συμμάχησε με τους Γερμανούς (διάβολο) και παρασύρθηκε σε ένα ξέφρενο ρυθμό αδελφοκτόνου σπαραγμού που τελικά κατέστρεψε και τον ίδιο.



Διαβάστε την ιστορία του, αλλά πριν τη διαβάσετε να ξέρετε ότι αν υπήρχαν μερικοί ακόμα σαν αυτόν τον συνταγματάρχη, η Ελλάδα μπορεί να μη ζούσε τον εμφύλιο σπαραγμό που έζησε αργότερα.



Βιογραφία του συνταγματάρχη




 Ενώ η κατοχή πλησίαζε στο τέλος της, η κυβέρνηση Ράλλη προχώρησε το φθινόπωρο του 1943 στο σχηματισμό βοηθητικών αντικομουνιστικών ομάδων (Τάγματα Ασφαλείας και άλλες ομάδες) με σκοπό την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του ΕΛΑΣ στην ορεινή και στην πεδινή Ελλάδα και τη διάσωση του αστικού καθεστώτος από την επερχόμενη κομμουνιστική καταιγίδα. Πολλά από τα στοιχεία που αφορούσαν αυτές τις μονάδες έχουν χαθεί ή καταστραφεί. Όσα υπάρχουν (Ομοσπονδιακά Αρχεία στο Κόμπλεντς της Γερμανίας (Bundesarchiv), έγγραφα της RG 165/179 στην Ουάσιγκτον κ.ά.), τεκμηριώνουν την άποψη πως οι Γερμανοί για να εμποδίσουν την άνοδο του ΕΛΑΣ χρηματοδότησαν και εξόπλισαν τις μονάδες αυτές με αποστολή να ελέγξουν την ελληνική ύπαιθρο χρησιμοποιώντας πολλές φορές τη βία και την τρομοκρατία

συνταγματάρχης Γεώργιος Πούλος ήταν ένας άγνωστος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού μέχρι τη στιγμή που προσέφερε οικειοθελώς τις υπηρεσίες του στους Γερμανούς. Αν και το πολιτικό του ιστορικό θεωρείτο δημοκρατικό, τα δεξιά - εθνικιστικά του αισθήματα σύντομα βγήκαν στην επιφάνεια. Ο ίδιος, όπως και πολλοί από τους γερμανόφιλους της εποχής, ήταν αντιβασιλικός και προπολεμικά υποστήριζε την αντισημιτική οργάνωση ΕΕΕ που δημιουργήθηκε και δραστηριοποιήθηκε με Βενιζελική χρηματοδότηση και υποστήριξη. Μισούσε τους Βρετανούς επειδή τους θεωρούσε υπεύθυνους για τη Μικρασιατική Καταστροφή και υποστήριζε πως ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ ήταν Άγγλος πράκτορας. Όμως αν τα αισθήματα του εναντίον του Έλληνα μονάρχη ήταν έντονα, τότε η αποστροφή που ένιωθε για τον κομμουνισμό ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Ο Πούλος ξεκίνησε τη "σταδιοδρομία" του ως μέλος της Sonderkommando 2000, μιας γερμανικής μονάδας αντικατασκοπίας που οργάνωνε δίκτυα πληροφοριοδοτών και πρακτόρων στις γραμμές της ελληνικής αντίστασης. Παράλληλα δραστηριοποιήθηκε και στη διοίκηση της Εθνικής Ένωσης Ελλάδος (ΕΕΕ). της παλιάς αντιεβραϊκής οργάνωσης την οποία είχαν αναβιώσει στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα τα SS η SD και κάποιοι Έλληνες νοσταλγοί του "Κάμπελ" (Βασ. Σκανδάλης, Γ. Κοσμίδης. Ν. Ζωγράφος κ.ά.).




Όταν ο Πούλος προσφέρθηκε να βοηθήσει τους Γερμανούς στη Θεσσαλονίκη (άνοιξη 1943). οι επιθέσεις των ανταρτών είχαν αυξηθεί σημαντικά εποχή που η ρήξη μεταξύ των Ελλήνων που ήθελαν μια μεταπολεμική κομμουνιστική διαχείριση και κείνων οι οποίοι επιθυμούσαν έναν μονάρχη μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση είχε ολοκληρωθεί.



Αυτές οι ολότελα διαφορετικές απόψεις παρατηρούντο μέχρι τότε στα ελληνικά Πανεπιστήμια, στα καφενεία και στις ταβέρνες των μεγάλων πόλεων. Σταδιακά έφθασαν στα βουνά, και γενικότερα στην ελληνική ύπαιθρο.



Οι δυνάμεις του Άξονα δεν έχασαν την ευκαιρία που παρουσιάστηκε. Υποστηρίζοντας τα αντικομουνιστικά στοιχεία της χώρας προχώρησαν με Γερμανικό και ιταλικό εξοπλισμό στη συγκρότηση Ελληνικών βοηθητικών αποσπασμάτων. Οι Ιταλοί είχαν προσπαθήσει νωρίτερα να βρουν Έλληνες εθελοντές. όμως επειδή ήταν αντιπαθείς και άξιοι περιφρόνησης μόλις και μετά βίας μπορούσαν διατηρήσουν την τάξη στις περιοχές που έλεγχαν, Οι Γερμανοί και (σε μικρότερο βαθμό) οι Βούλγαροι ήταν πιο αποτελεσματικοί στη στρατολόγηση εθελοντών. Οι Γερμανοί, ας σημειωθεί, ήταν σεβαστοί ο ως εξαιρετικοί στρατιώτες από ένα μέρος της Ελληνικής κοινής γνώμης, ενώ οι Βούλγαροι στρατολογούσαν κυρίως σλαβόφωνους χωρικούς στη Δυτική Μακεδονία. Επιπλέον ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας είχε αντικομουνιστικά αισθήματα, ενώ ένα μικρότερο, κατάλοιπο της 4ης Αυγούστου, ήταν ο ισχυρά φασιστικό και υποστήριζε τους Γερμανούς.



Παρόλο που οι συνθήκες ήταν αρκετά ευνοϊκές επειδή ο ΕΛΑΣ είχε διαλύσει με τη βία τις περισσότερες αντικομουνιστικές ομάδες στην περιοχή ενδιαφέροντος, ο Πούλος δεν κατάφερε να συγκεντρώσει περισσότερους από 300 άνδρες. Οι "Πουλικοί" με πρώτο ορμητήριο την πόλη της Θεσσαλονίκης και αργότερα το χωριό Κρύα Βρύση συμμετείχαν σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της Βέρμαχτ (Wehrmacht) στη Μακεδονία. Φορούσαν γερμανικές στολές που έφεραν τα διακριτικά ΕΕΣ (Εθνικός Ελληνικός Στρατός) και συνεργάζονταν τα τοπικά Τάγματα Ασφαλείας. Ο ίδιος ο Πούλος φορούσε στολή αξιωματικού του Ελληνικού στρατού με μόνα γερμανικά διακριτικά τον αετό και τη σβάστικα. Ένας Γερμανός αξιωματικός - σύνδεσμος ο Κουρτ Τομπίας (Kurt Tobias), τοποθετήθηκε στο αρχηγείο του (επί της οδού Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη) για τον καλύτερο συντονισμό της ομάδας ο Πούλου.



Τον Σεπτέμβριο του 1943 η SD αναγνώρισε και επίσήμα την ομάδα του Πούλου ως μέρος του οργανισμού της στην Ελλάδα, διαθέτοντας στον συνταγματάρχη γραφεία και ένα πεδίο ασκήσεων. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών του ιδίου μήνα η ομάδα του Πούλου υπήχθη στο 2ο Σύνταγμα Brandenburg. Τότε η μονάδα εγκαταστάθηκε και γύρω από την Πτολεμαΐδα. κυρίως στα χωριά που κατοικούντο από προσφυγικό πληθυσμό Οι "Πουλικοί" της Εορδαίας και της Καστοριάς, υπό τη διοίκηση ....



Πηγή: http://www.sfoulidis.landofheroes.org/

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Πατρίδα - Λαός - Εθνικισμός


ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ

Ήταν κανόνας στην Ευρώπη ότι ένας εργοδότης είχε τη δυνατότητα της άμεσης απόλυσης περισσοτέρων του ενός εργάτη. Δεν υπήρξε καμία προσφυγή οπουδήποτε για αυτή την άδικη αντιμετώπιση. Αφ' ετέρου οι εργοδότες δεν είχαν καμία προστασία έναντι του ακρωτηριασμού τους απ’ τις απεργίες και τις απαιτήσεις για μη ρεαλιστικές αυξήσεις μισθών.
Ο Αδόλφος νομοθέτησε δικαιώματα δίκαια και για τον εργοδότη και για τον εργαζόμενο. Τρεις ρυθμιστικοί οργανισμοί ιδρύθηκαν για να παρέχουν αυτήν την προστασία:
Κάθε επιχείρηση με πάνω από 20 ανθρώπους έπρεπε να έχει "Συμβούλιο Εμπιστοσύνης". Αυτό το συμβούλιο είχε το καθήκον να προωθεί την καλή θέληση και την ομαδική εργασία στην επιχείρηση. Προοριζόταν να επιλύει τις διαφωνίες. Και οι εργαζόμενοι και η διοίκηση είχαν το λόγο στη σύνθεση αυτού του συμβουλίου. Οι εκκρεμείς διαφωνίες θα μπορούσαν να αναφερθούν στις «Επιτροπές Εργασίας».
Οι "Επιτροπές Εργασίας" ήταν περιφερειακοί οργανισμοί, που επόπτευαν τα Συμβούλια Εμπιστοσύνης. Ήταν ουσιαστικά διαιτητές και μεσολαβητές, που διορίστηκαν από το κράτος, χωρίς ενδιαφέρον για εύνοια των εργαζομένων ή της διοίκησης. Λόγω της τεχνικής φύσης της βιομηχανίας κατασκευής οι «Επιτροπές Εργασίας» βοηθήθηκαν από ένα «Συμβουλευτικό Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων», που προήλθε από όλους τους κύριους τεχνικούς τομείς γνώσης.
Ένα «Δικαστήριο Κοινωνικής Τιμής» καθιερώθηκε για να επιλύσει τις διαφωνίες που η «Επιτροπή Εργασίας» δεν μπορούσε να επιλύσει. Κάθε δικαστήριο είχε έναν προεδρεύοντα δικαστή σταδιοδρομίας, που υποστηριζόταν από δύο βοηθητικούς δικαστές: έναν που αντιπροσώπευε τους εργαζομένους, και έναν που αντιπροσώπευε τη διοίκηση. Το σύστημα ήταν επαναστατικό και εντυπωσιακά επιτυχές. Ο κόσμος δεν είχε δει ποτέ τίποτα ανάλογο. Αυτό το σύστημα, με τους ελέγχους και τις ισορροπίες του, ήταν το πιο φωτισμένο στην ανθρώπινη ιστορία, και ο κόσμος δεν έχει δει κάτι καλύτερο έκτοτε.
Οι ανεξέλεγκτες απεργίες, οι ανταπεργίες και η συστηματική αποχή από την εργασία έγιναν παρελθόν με την βελτίωση των σχέσεων μεταξύ εργαζομένων και εργοδοσίας. Επειδή η σύγκρουση των τάξεων είναι ένας ακρογωνιαίος λίθος της μαρξιστικής στρατηγικής, η εμφανιζόμενη απειλητική κομμουνιστική κυριαρχία στη Γερμανία αποσυντέθηκε και εξαφανίστηκε.


Σχέδιο του Αδόλφου Χίτλερ: "Η Σβάστικα ενώνει όλες τις τάξεις"


 
«Δεν χωρίσαμε τις τάξεις για να θέσουμε νέες στην θέση τους. Τις χωρίσαμε για να κάνουμε δρόμο για τον Γερμανικό Λαό ως σύνολο. Η παιδεία μας εκπαιδεύει επίσης τα άτομα να σέβονται το διανοητικό επίτευγμα: κάνουμε τον έναν να σεβαστεί το φτυάρι, τον άλλο να σεβαστεί τον διαβήτη ή την πένα. Όλοι είναι τώρα συμπατριώτες, και είναι τα επιτεύγματά τους που καθορίζουν την αξία τους... Αυτό που είναι απαραίτητο είναι να διδαχθεί σε κάθε τάξη και επάγγελμα η σημασία των άλλων. Όλοι μαζί διαμορφώνουν ένα δυνατό σώμα: εργάτης, αγρότης και επαγγελματίας...» - Adolf Hitler
Ο Αδόλφος επίσης εισήγαγε στην Ευρώπη την σαραντάωρη εβδομαδιαία εργασία. Οι υπερωρίες αποζημιώθηκαν με αυξημένο ποσοστό μισθού, πράγμα πρωτοποριακό εκείνη την εποχή στην Ευρώπη. Και επειδή το οκτάωρο ήταν πια ο κανόνας στην ημερήσια εργασία, οι υπερωρίες έγιναν προθυμότερα διαθέσιμες.
Επειδή πολλά από αυτά τα δικαιώματα θεωρούνται ως δεδομένα σήμερα, πρέπει να αναφερθεί ότι εκείνη την εποχή, τέτοια κοινωνική προστασία ήταν ανήκουστη έξω από τη Γερμανία.
Ο Αδόλφος περιόδευε συχνά στα εργοστάσια, για να δει και να ακούσει ο ίδιος από τους εργαζομένους και τη διοίκηση εάν η νέα νομοθεσία βελτίωνε την πλευρά τους. Περπάτησε στα εργοστάσια χωρίς σωματοφυλακές μεταξύ εκατοντάδων ατόμων οπλισμένων με μηχανικά κλειδιά και ανυψωτικούς γερανούς. Στα δώδεκα έτη της υπηρεσίας του και έχοντας επισκεφτεί πολλά εργοστάσια, δεν υπήρξε ποτέ ένα ανεπιθύμητο περιστατικό. Οι εργαζόμενοι τον είχαν ειδωλοποιήσει...


 
Σε μια άλλη καινοτομία του, ο Αδόλφος αύξησε τα διαλείμματα εργασίας σε δύο ώρες την ημέρα, παρέχοντας στους εργαζόμενους μεγαλύτερη δυνατότητα χαλάρωσης και χρήσης των γηπέδων και των άλλων εγκαταστάσεων, που οι μεγάλες βιομηχανίες έπρεπε τώρα να παρέχουν.
Όλοι οι γερμανοί εργαζόμενοι λάμβαναν επίσης σύνταξη και ασφάλεια, σε περίπτωση ασθένειας ή ανικανότητας.
 
Πηγή: www.nazi-lauck-nsdapao.com

29 Απριλίου 1945: ο Ιωσήφ Γκαίμπελς ομιλεί στους Γερμανούς

"Ο Φύρερ με διέταξε, εάν η άμυνα της πρωτεύουσας του Ράιχ καταρρεύσει, να εγκαταλείψω το Βερολίνο και να αναλάβω ηγετικό ρόλο σε κυβέρνηση διορισμένη από τον ίδιο. Για πρώτη φορά στη ζωή μου θα πρέπει κατηγορηματικά να αρνηθώ να υπακούσω εντολή του Ηγέτη. Η σύζυγος και τα παιδιά μου συμφωνούν σε αυτή την άρνηση. Σε διαφορετική περίπτωση --πέραν του γεγονότος ότι αισθήματα ανθρωπισμού και πίστεως μας απαγορεύουν να εγκαταλείψουμε τον Ηγέτη την ώρα που περισσότερο μας χρειάζεται-- θα θεωρούμουν σε όλο το υπόλοιπο της ζωής μου ένας άτιμος προδότης και κοινός απατεώνας, και θα έχανα τον αυτοσεβασμό μου και το σεβασμό των συμπολιτών μου, ένα σεβασμό που θα χρειαζόμουν σε κάθε μελλοντική προσπάθεια διαμόρφωσης του μέλλοντος του Γερμανικού Έθνους και Κράτους. Γι` αυτόν το λόγο, μαζί με τη σύζυγό μου και εκ μέρους των τέκνων μου, που είναι πολύ μικρά για να μιλήσουν μόνα τους, αλλά που χωρίς ενδοιασμούς θα συμφωνούσαν αν ήταν αρκετά μεγάλα, εκφράζω την αμετάβλητη απόφαση να μην εγκαταλείψω την πρωτεύουσα του Ράιχ, ακόμη κι αν πέσει, αλλά άντ’ αυτού, στο πλευρό του Φύρερ, να δώσω τέλος σε μια ζωή που δεν έχει πια καμία αξία για μένα αφού δεν μπορώ να την αφιερώσω στην υπηρεσία του Ηγέτη και να βρίσκομαι στο πλευρό του".

 
Την Πρωτομαγιά του 1945, ενώ τα σοβιετικά στρατεύματα καταλάμβαναν το Βερολίνο οριζόμενος από τη διαθήκη του Φύρερ, Αδόλφου Χίτλερ, ως νέος καγκελάριος της Γερμανίας, ο Γιόζεφ Γκαίμπελς, έδινε τέλος στη ζωή του. Νωρίτερα, με την βοήθεια ιατρού θανατώθηκαν με ενέσιμο διάλυμα τα έξι παιδιά του από την σύζυγό του Μάγδα. Κατόπιν, αυτοκτόνησε μαζί της και τα σώματά τους παραδόθηκαν στην Φωτιά, έξω από το Μπούνκερ (καταφύγιο) του Βερολίνου.
Η τελευταία του ομιλία προς τον γερμανικό λαό μεταδόθηκε από το ραδιόφωνο στις 19 Απριλίου 1945 (όπως κάθε χρόνο, από το 1934, ο υπουργός Προπαγάνδας και Διαφωτισμού, απευθυνόταν στο λαό την παραμονή των γενεθλίων του Χίτλερ). Λίγες βδομάδες πριν από το τέλος, κήρυττε και πάλι την πίστη στον Φύρερ και στη δικαιοσύνη της Ιστορίας:

«Κάποτε τα ψέματα θα γκρεμιστούν και η αλήθεια θα λάμψει και τότε θα αναστηθούμε!».

Πηγή: www.nazi-lauck-nsdapao.com

Ηλιούπολη / Άγιος Δημήτριος: Λευτεριά - Λαός - Εθνικισμός (Νέες Δράσεις)







Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Θέλετε πάλι οικονομική ενίσχυση;


Προσοχή ίσως σας βοηθήσουμε πάλι....Προσοχή στους ''συντρόφους σας'' που είναι ανάμεσά σας...

Περισσότερα εδώ.... http://maiandrioi.blogspot.com/2011/09/remember-remember-14th-of-september.html

Dmitriy Borovikov ( Дмитрий Боровиков )

Dmitriy Borovikov ( Дмитрий Боровиков ) 09.06.84 -- 18.05.06 Forever in our hearts
n memorial of Russian NS Hero of the White Race who was killed by the investigation police before few years.Another one victim of police authority and brutality! R.I.P brother!


Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Aπο τους συναγωνιστές της Ρόδου

Θέλουμε σαν Α . Μ . Ε . Ρόδου να ευχαριστήσουμε τους συναγωνιστές της Ομέρτα Ελλάς για την συνέντευξη που παραχωρήσαμε στο νέο τεύχος του skinzine τους. Για όσους θελήσουν να μας γνωρίσουν καλύτερα ας κατεβάσουν το τεύχος #21 εδώ:
http://depositfiles.com/files/5lsvj8qt1

http://depositfiles.com/files/7xsvy8ye1

Τέθηκε σε λειτουργία o Αντιρατσιστικός νόμος

Σαν καλοί πολίτες αυτής της χώρας,τρέφοντας συμπάθεια στους νόμους και στα ψηφίσματα του κράτους,εμείς που δεν έχουμε ακουμπήσει πότε μετανάστες και αναρχικούς,θα τελειώσουμε με αυτή την φράση που θα αναρτηθεί σε τοίχους, ιστολόγια και σε πανό σε κεντρικούς δρόμους...

Θάνατος στα λαθραία και αναρχικα σκουπίδια,καρκίνο στους πολιτικούς
Με αγάπη οι φίλοι σας
Α.Μ.Ε.

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

ΚΑΘΕ ΞΕΝΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΝΕΡΓΟΣ


Νέες δράσεις - Νέα αντίσταση - Σε κάθε πόλη - σε κάθε γειτονιά



















Νέο βίντεο με δράσεις απο όλη την Ελλάδα θα βγεί σε λίγες μέρες.... Δράσεις που ούτε έχουν δημοσιευθεί
και θα είναι ΚΑΥΤΕΣ



Βρισκόμαστε στο έσχατο ακρωτήρι των αιώνων! … Ποιος ο λόγος να κοιτάμε προς τα πίσω, όταν αυτό που θέλουμε είναι να σπάσουμε τις μυστηριώδεις πόρτες του Αδύνατου; Ο Χώρος και ο Χρόνος πέθαναν χθες. Ζούμε ήδη στο απόλυτο, διότι έχουμε δημιουργήσει την αιώνια, πανταχού παρούσα ταχύτητα.