Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

'ΟΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ' / Σκέλος Γ'






'Είμαστε οι στρατιώτες του Θεού και λατρεύουμε τον θάνατο. Είμαστε έτοιμοι να μετατρέψουμε τον Λίβανο σ' ένα άλλο Βιετνάμ'. (Ανακοίνωση της Hezbollah)




Ποτέ άλλοτε στην ιστορία μία πόλη δεν έχει καταστεί θέατρο μαχών όπου αντιπαλεύουν για επικράτηση τόσες πολλές ιδεολογίες, σεκταριστικές θρησκευτικές αντιλήψεις, τοπικές βεντέτες ή ξένες συνωμοσίες και πάσης φύσεως επιβουλείς, όπως συνέβη στην Βηρυτό στις αρχές του 1980. Το τριγωνικό σχήμα των αντιμαχόμενων μερών στο Μπέλφαστ (Ιρλανδοί Δημοκρατικοί, Loyalists-Προτεστάντες, Βρετανοί) κι οι αποσχιστικές ομάδες τους, μπορεί να παρομοιασθεί με την ρώσικη μπάμπουσκα, όπου οι διαμάχες εκτυλίσσονται η μία μέσα απ' την άλλη. Για παράδειγμα ο εμφύλιος στο Λίβανο μεταξύ Σιιτών και Παλαιστινίων. Μέσα απ' αυτόν εκτυλίσσεται ένας άλλος εμφύλιος, αυτός μεταξύ Μαρωνιτών και Μουσουλμάνων και Δρούζων. Αυτός εκτυλίσσεται στο πλαίσιο της περιφερειακής σύγκρουσης Ισραήλ και Συρίας κι έπειτα σ' ένα υποκατάστατο πολέμου μεταξύ Ιράν και Ηνωμένων Πολιτειών. Εν τέλει όλα αυτά στο πλαίσιο του λεγόμενου 'Ψυχρού Πολέμου'.




Για παράδειγμα, το φθινόπωρο του 1971, υπήρχαν 58 διαφορετικές ένοπλες ομάδες μονάχα στην Δυτική Βηρυτό. Με τόσους πολλούς ανθρώπους που προσπαθούν να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον για τόσο πολλούς διαφορετικούς λόγους, η Βηρυτός κατέστη λόγω και της ραγδαίας ανάπτυξης της τεχνολογικής βίας των αστικών κέντρων ό,τι είναι ένα τροπικό δάσος για την εξέλιξη των φυτών. Μ' άλλα λόγια κατέστη το φυτώριο της ασύμμετρης τρομοκρατίας. Παράλληλα με αυτό το φυτώριο, εξελίχθηκε και το φυτώριο του 'πολέμου κατά της τρομοκρατίας'. Εκρήξεις παγιδευμένων οχημάτων αναστάτωσαν την μουσουλμανική Δυτική Βηρυτό απ' το φθινόπωρο του 1981 κι έπειτα, προφανώς ως μέρος της  ισραηλινής στρατηγικής εκδίωξης της 'Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης' (PLO) απ' το Λίβανο. Η Mossad είχε χρησιμοποιήσει προηγουμένως παγιδευμένα αυτοκίνητα στη Βηρυτό για να δολοφονήσει διάφορους 'ενοχλητικούς' Παλαιστίνιους ηγέτες (για παράδειγμα τον Ghassan Kanfani τον Ιούλιο του 1972). Ουδείς εξεπλάγη όταν προέκυψαν οι αποδείξεις ότι το Ισραήλ ήταν χορηγός στον κύκλο του αίματος. Σύμφωνα με τον έγκριτο μελετητή της κατάστασης που επικρατεί στη Μέση Ανατολή, Rashid Khalidi: 'Μια σειρά από δημόσιες εξομολογήσεις οπόταν συλλαμβάνονταν διάφοροι οδηγοί, κατέστησαν σαφές ότι οι επιθέσεις με παγιδευμένα αυτοκίνητα είχαν χρησιμοποιηθεί στοχευμένα απ' τους Ισραηλινούς και τους Φαλαγγίτες σύμμαχούς τους ώστε ν' αυξήσουν ασφυκτικά την πίεση προς την πλευρά της PLO, ώστε ν' αναγκαστεί να εγκαταλείψει την περιοχή'. Ο δημοσιογράφος Robert Fisk βρισκόταν στη Βηρυτό όταν μία ισχυρή βόμβα σε παγιδευμένο αυτοκίνητο άνοιξε έναν κρατήρα 45 ποδών (540 ίντσες) στο δρόμο, ενώ ισοπέδωσε ένα οικοδομικό τετράγωνο αποτελούμενο από διαμερίσματα. Το κτήριο κατέρρευσε μονομιάς, καταπλακώνοντας τους 50 ενοίκους που βρίσκονταν εντός αυτού, με τους περισσότερους εξ αυτών να' ναι Σιίτες πρόσφυγες απ' το νότιο Λίβανο. Αρκετοί απ' τους βομβιστές συνελήφθησαν, ενώ ομολόγησαν ότι οι βομβιαστικές επιθέσεις είχαν εκοπονηθεί απ' την υπηρεσία Shin Bet, το ισραηλινό ισοδύναμο του FBI ή της British Special Branch.



Μολονότι τέτοιες φρικαλεότητες είχαν σχεδιαστεί για να βάλουν μία σφήνα τρόμου μεταξύ της PLO και των Μουσουλμάνων του Λιβάνου είχαν τ' ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα (όπως συνέβη με τους βομβαρδισμούς της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας εναντίον κατοικημένων περιοχών), την μετατροπή των Σιιτών από άτυπους σύμμαχους των Ισραηλινών σ' αποφασιστικούς εχθρούς τους. Το νέο πρόσωπο της σιιτικής μαχητικότητας ήταν η Hezbollah, που σχηματίστηκε στα μέσα του 1982 από μία συγχώνευση του ισλαμικού κινήματος Amal μ' άλλες ομάδες που ήσαν φανατικοί υπέρμαχοι του Χομεϊνί. Τα μέλη της εκπαιδεύονται απ' την ιρανική Pasdaran στην κοιλάδα του Μπεκάα, ενώ η Hezbollah αποτελεί ένα εγχώριο κίνημα αντίστασης με βαθιές ρίζες στις σιιτικές φτωχογειτονιές της Νότιας Βηρυτού και ταυτόχρονα αποτελεί το μακρύ χέρι της αντισιωνιστικής επανάστασης του θεοκρατικού Ιράν. Αν και ορισμένοι εμπειρογνώμονες ασπάζονται εναλλακτικές θεωρίες, η ισλαμική Amal/Hezbollah θεωρείται σχεδόν κοσμική εξουσία συνεπικουρούμενη τόσο απ' τη Συρία όσο το Ιράν, υπεύθυνη για τις αιματηρές επιθέσεις εναντίον των αμερικανικών και των γαλλικών δυνάμεων που ενέδρευαν στη Βηρυτό στην διάρκεια του 1983. Η διαβολική καινοτομία της Hezbollah ήταν να παντρέψει τις επιθέσεις με τη χρήση παγιδευμένων οχημάτων με ANFO που είχε θέσει στην ημερήσια διάταξη ο IRA με τους καμικάζι αυτοκτονίας, χρησιμοποιώντας οδηγούς αυτοκτονίας για την πρόσκρουση οχημάτων που μετέφεραν εκρηκτικά πάνω στις ξένες πρεσβείες και στους στρατώνες ξένων δυνάμεων στη Βηρυτό κι αργότερα εναντίον των ισραηλινών σημείων ελέγχου (checkpoints) και των περιπόλων τους στο νότιο Λίβανο.




Οι Ηνωμένες Πολιτείες κι η Γαλλία κατετάγησαν στους στόχους της Hezbollah κι των Συμμάχων της (Συρία και Ιράν), απ' την στιγμή που η 'Πολυεθνική Δύναμη της Βηρυτού' αποβιβάστηκε εκεί για να επιτρέψει-τύποις-την ασφαλή απομάκρυνση της PLO απ' την πόλη και η οποία εξελίχθηκε άτυπα και στη συνέχεια ανοικτά σε σύμμαχο της Ηγεσίας των Μαρωνιτών στον εμφύλιο πόλεμο που διεξήγαγαν κατά της μουσουλμανικής πλειοψηφίας των Δρούζων. Όμως δεν άργησαν τα πρώτα αντίποινα εναντίον της πολιτικής Reagan που έλαβαν χώρα στις 18 Απριλίου του 1983, οπόταν ένα φορτηγό που μετέφερε 2.000 λίμπρες  ANFO διέκοψε την κυκλοφορία στο δρόμο μπροστά απ' την πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο πρώην πράκτορας της CIA στην περιοχή, ο Robert Baer, αναφέρει ότι ακόμα και για δεδομένα της Βηρυτού, η έκρηξη ήταν τρομακτική. Το αεροπλανοφόρο του Στόλου των Ηνωμένων Πολιτειών Guadalcanal αγκυροβόλησε σ' απόσταση 5 μιλίων απ' την ακτή. Στο επίπεδο '0', το μεγαλύτερο μέρος της 7όροφης πρεσβείας των Ηνωμένων Πολιτειών στη Βηρυτό μετετράπη σ' έναν σωρό από μπαρουτοκαπινσμένα ερείπια. Οι κυβερνήσεις Λιβάνου και Ισραήλ συμφώνησαν στην αποχώρηση όλων των ισραηλινών στρατευμάτων απ' το Λίβανο με τον όρο ότι θ' αποχωρήσουν κι οι Σύριοι. Οι δεύτεροι αρνήθηκαν ν' αποχωρήσουν. Ξέσπασαν μάχες μεταξύ Μουσουλμάνοων και κυβερνητικών στρατευμάτων του Λιβάνου υπό τον πρόεδρο Amin Gemayel. Οι Ισραηλινοί αποχώρησαν απ' τα βουνά Chouf και δημιούργησαν ένα νέο μέτωπο στα Βόρεια της Σιδώνας. Ο 'Ισλαμικός Ιερός Πόλεμος' χτύπησε τα στρατηγεία των Αμερικανών και των Γάλλων, σκοτώνοντας πάνω από 300 άτομα, ενώ τ' αμερικανικά πολεμικά πλοία βομβάρδισαν μουσουλμανικές περιοχές στο Λίβανο, υποστηρίζοντας την κυβέρνηση Gemayel. Άλλος βομβιστής αυτοκτονίας κατέστρεψε ισραηλινό στρατιωτικό κέντρο στην Τύρο.




Είτε επρόκειτο για προϊόν έμπειρου στρατηγικού σχεδιασμού είτε επρόκειτο για καθαρή τύχη, η βομβιστική επίθεση στην πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών συνέπεσε της επίσκεψης του Robert Ames, του  εθνικού αξιωματούχου των μυστικών υπηρεσιών της CIA στην Εγγύς Ανατολή. Ο ίδιος σκοτώθηκε ('το χέρι του βρέθηκε να επιπλέει ένα μίλι ανοικτά στη θάλασσα, ενώ η γαμήλια βέρα ήταν ακόμα στο δάχτυλό του') και ακόμα άλλα έξι μέλη του σταθμού της CIA στην Βηρυτό είχαν την ίδια τύχη. Το χτύπημα ήταν πρωτοφανές και τρομακτικό για την CIA. H CIA ακρωτηριάστηκε επιτελικά και ζητιάνευε ψίχουλα πληροφοριών απ' την Γαλλική πρεσβεία και την Βρετανική που εδρεύει στην Κύπρο. Έναν χρόνο αργότερα, η Hezbollah αποτελείωσε οριστικά την παρουσία της CIA στην Βηρυτό, απαγάγωντας και εκτελώντας τον αντικαταστάτη του επικεφαλής του σταθμού της, William Buckley. Ανώτερος του 'τοποτηρητή της ειρήνης' Συνταγματάρχη Timothy Gerahty, ήταν ο διοικητής των Αμερικανών Πεζοναυτών, Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Αμερικανού Πρόεδρου Reagan, Robert McFarlane, ο οποίος διέταξε τον 6o Στόλο του Πολεμικού Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών το Σεπτέμβριο ν' ανοίξει πυρ εναντίον των παραστρατιωτικών ομάδων των Δρούζων που είχαν πραγματοποιήσει εφόδους σε θέσεις ενόπλων δυνάμεων στους λόφους πάνω απ' την Βηρυτό. Το αποτέλεσμα ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες να ταχθούν στο πλευρό της αντιδραστικής κυβέρνησης του Amin Gemayel. Ένα μήνα αργότερα, ανατρεπόμενο φορτηγό Mercedes 5 τόνων διαπέρασε το φυλάκιο που βρίσκονταν ταμπουρωμένοι οι πεζοναύτες φρουροί και προσέκρουσε στο ισόγειο του 'Beirut Hilton', όπου βρίσκονταν οι στρατώνες των Ηνωμένων Πολιτειών και πρωτύτερα το πρώην αρχηγείο της PLO δίπλα στο διεθνές αεροδρόμιο. Το ωφέλιμο φορτίο του φορτηγού ήταν 12.000 λίμπρες ισχυρών εκρηκτικών. 'Λέγεται ότι ήταν η μεγαλύτερη μη πυρηνική έκρηξη που πυροδότησε μέχρι σήμερα στη γη'. Η έκρηξη ήταν τέτοια που σήκωσε στον αέρα το 4όροφο κτήριο, προκαλώντας διάτμηση στις βάσεις των υποστυλωμάτων στήριξης, οι οποίες ήταν μεγέθους δεκαπέντε ποδών στην περιφέρεια και ενισχύμένες από πολυάριθμες ράβδους χάλυβα πάχους 1+¾ ιντσών. Η έκρηξη ήταν η πιο καταστροφική (με απολογισμό 241 νεκρούς) μετά απ' αυτήν της Iwo Jima το 1945. Μία άλλη επίθεση έλαβε χώρα κατά των στρατώνων των Γάλλων στη Δυτική Βηρυτό με τελικό απολογισμό 58 νεκρούς στρατιώτες. Αν η πρώτη επίθεση θεωρούνταν απάντηση στους Αμερικανούς για την προκλητική προστασία του Gemayal, η δεύτερη επίθεση ήταν μία απάντηση στην απόφαση της Γαλλίας να παράσχει στον Σαντάμ Χουσεΐν μαχητικά τύπου Super-Etendard (της Dassault) και πυραύλους Exocet για να επιτεθούν στο Ιράν.




Αργότερα, η κατάσταση περιπλέχθηκε ακόμα περισσότερο, όταν 2 μέλη της Hezbollah ενώθηκαν με 18 Σιίτες απ' το Ιράκ, ώστε να επιτεθούν με φορτηγό που μετέφερε εκρηκτικά στην αμερικανική πρεσβεία στο Κουβέιτ στις 12 Δεκεμβρίου του 1983. Η ενέργεια αυτή ήταν τ' αποκορύφωμα σειράς βομβιστικών επιθέσεων σε στόχους όπως η Γαλλική πρεσβεία και το κεντρικό διυλιστήριο της χώρας με σύνολο έξι νεκρούς και 80 τραυματίες. Επρόκειτο σαφώς για μία αυστηρή προειδοποίηση στους εχθρούς του Ιράν. Οι θανατηφόρες επιθέσεις είχαν ως αποτέλεσμα ν' αρχίσει να αποσύρεται η 'Πολυεθνική Δύναμη' απ' τον Λίβανο τον Φεβρουάριο του 1984. Ήταν μακράν η πιο εντυπωσιακή γεωπολιτική ήττα του Reagan που αντικατοπτρίζεται στην ειρωνική φράση του δημοσιογράφου Bob Woodward  στην 'Washington Post': 'Ουσιαστικά βάλαμε την ουρά στα σκέλια και σπεύσαμε ν' απομακρυνθούμε απ' τον Λίβανο'. Η ειρωνία συμπληρώθηκε από μία ανάλογης σημασίας απ' τον δημοσιογράφο Thomas Friedman της 'New York Times', όπου το δημοσίευμά του ανέφερε ότι: 'Η Αμερικανική Δύναμη στο Λίβανο εξουδετερώθηκε από μόλις 12.000 λίμπρες δυναμίτη κι ένα κλεμμένο φορτηγό'.


...συνεχίζεται!

Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

ΟΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ' / Σκέλος Β'



Τα μέλη της εβραϊκής συμμορίας Stern ήταν ένθερμοι υποστηρικτές της βίας και κατά δήλωσή τους θιασώτες του φασίστα Μπενίτο Μουσολίνι, ενώ είχαν εντρυφήσει στις τρομοκρατικές παραδόσεις της προεπαναστατικής Ρωσίας, της Εσωτερικής Επαναστατικής Οργάνωσης αλλά και των Μελανοχιτώνων. Ως η πλέον ακραία πτέρυγα του Σιωνισμού στην Παλαιστίνη, τα μέλη της θεωρούνταν 'φασίστες' σε σχέση με την σιωνιστική οργάνωση Haganah και 'τρομοκράτες' στα μάτια των Βρετανών. Από ηθικής απόψεως τάσσονταν υπέρ μίας τακτικής που ξεφεύγει απ' τις εκτιμήσεις της διπλωματίας ή της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Η δράση τους ήταν συνώνυμη του αιφνιδιασμού. Στις 12 Ιανουαρίου του 1947, στο πλαίσιο της τρομοκρατικής εκστρατείας τους για την πρόληψη κάθε συμβιβασμού μεταξύ Σιωνισμού και Βρετανικής κυβέρνησης των Εργατικών, εξερράγη μια ισχυρή βόμβα που ήταν τοποθετημένη σε φορτηγό στον κεντρικό αστυνομικό σταθμό της Χάιφα, μ' αποτέλεσμα να υπάρξουν 144 θύματα. Τρείς μήνες αργότερα, οι ίδιοι επανέλαβαν την τακτική τους, αυτή τη φορά στο Τελ Αβίβ, πετυχαίνοντας την ανατίναξη των στρατώνων της αστυνομίας (Sarona), μ' απολογισμό 5 νεκρούς. Στην επίθεση αυτή χρησιμοποίησαν ένα κλεμμένο φορτηγό γεμάτο με δυναμίτη. Τον Δεκέμβριο του 1947, το ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών για την Παλαιστίνη, συνοδεύτηκε απ' ένα κύμα τρομοκρατικών επιθέσεων μεταξύ των κοινοτήτων των Εβραίων και των Αράβων, απ' τη Χάιφα έως τη Γάζα.



Η συμμορία Stern, η οποία απέρριπτε οποιαδήποτε συμβιβαστική λύση παρεκτός της ανασύστασης του βιβλικού Ισραήλ, εξαπέλυσε μία επίθεση με χρήση παγιδευμένου οχήματος, αποδεικνύοντας για ακόμα μία φορά πως αποτελεί ένα πρώτης τάξεως όπλο διασποράς  τρόμου στις μάζες. Στις 4 Ιανουαρίου του 1948, 2 άνδρες με αραβική ενδυμασία οδηγούσαν ένα φορτηγό το οποίο ήταν φορτωμένο φαινομενικά με πορτοκάλια στο κέντρο της Γιάφα, ενώ στάθμευσαν δίπλα στο κτήριο του New Seray στο οποίο στεγαζόταν η τοπική αυτοδιοίκηση της Παλαιστίνης καθώς κι ένας χώρος σίτισης για μικρά παιδιά. Οι Εβραίοι συμμορίτες πήγαν σε παρακείμενο καφενέ ν' απολαύσουν το κεφαδάκι τους, λίγα λεπτά προτού εκραγεί το φορτηγό. Μία τρομακτική έκρηξη έλαβε χώρα, όπως σημειώνει ο Adam LeBor στην συγγραφή της ιστορίας της Γιάφα. Μετά από μια στιγμή σιωπής, οι κραυγές άρχισαν, 26 είχαν σκοτωθεί και εκατοντάδες είχαν τραυματιστεί. Οι περισσότεροι ήταν άμαχοι, συμπεριλαμβανομένων πολλών παιδιών που την στιγμή της έκρηξης έτρωγαν το φαγητό τους. Η ενέργεια αυτή προκάλεσε την οργή των Παλαιστινίων. Η Ανώτατη Αραβική Επιτροπή είχε άτυπους συμμάχους τους Βρετανούς λιποτάκτες που είχαν ταχθεί στο πλευρό τους. Εννέα ημέρες μετά την βομβιστική επίθεση στη Γιάφα, ορισμένοι απ' τους λιποτάκτες, έχοντας επικεφαλής τον Eddie Brown, έναν πρώην δεκανέα της αστυνομίας του οποίου ο αδελφός είχε δολοφονηθεί από την εβραϊκή συμμορία Irgun, επίταξε ένα ταχυδρομικό φορτηγό παράδοσης δεμάτων που γέμισε με εκρηκτικά και το οποίο εξερράγη στο κέντρο της εβραϊκής συνοικίας της Χάιφα, τραυματίζοντας 50 άτομα. Μόλις δύο εβδομάδες αργότερα, ο Brown, οδηγώντας ένα κλεμμένο αυτοκίνητο που  ακολουθείτο απ' ένα άλλο φορτηγό βάρους 5 τόνων που οδηγούσε ένας Παλαιστίνιος που φορούσε στολή αστυνομικού, κατάφερε να περάσει μ' επιτυχία μέσω των σταθμών ελέγχου των Βρετανών και της Σιωνιστικής Haganah και μπήκε στην Νέα Πόλη της Ιερουσαλήμ. Ο οδηγός του φορτηγού στάθμευσε έξω απ' τα γραφεία της Σιωνιστικής εφημερίδας 'Palestine Post'. Άναψε το φυτίλι και διέφυγε μαζί με τον Brown. Η έδρα της εφημερίδας καταστράφηκε, αφήνοντας πίσω τους 1 νεκρό και 20 τραυματίες.




Σύμφωνα με τον χρονικογράφο του επεισοδίου, Abdel Kader el-Husseini, τον στρατιωτικό διοικητή της Ανώτατης Αραβικής Αρχής, ενθουσιάστηκε τόσο πολύ απ' την επιτυχία των επιχειρήσεων που ακούσια εμπνεύστηκε απ' την συμμορία Stern, ώστε ενέτεξε 6 Βρετανούς λιποτάκτες σε μία ομάδα για την πραγματοποίηση ανάλογων χτυπημάτων. Αυτή τη φορά τρία φορτηγά χρησιμοποιήθηκαν, συνοδευόμενα από ένα κλεμμένο βρετανικό θωρακισμένο αυτοκίνητο στο οποίο βρισκόταν ένας νεαρός ξανθός άνδρας που φορούσε την στολή της αστυνομίας και στεκόταν στον πυργίσκο. Η πομπή πέρασε μ' επιτυχία τους σταθμούς ελέγχου και στάθμευσε κοντά στο ξενοδοχείο Atlantic επί της οδού Ben Yehuda. Ένας νυχτοφύλακας που επέδειξε υπερβάλλοντα ζήλο δολοφονήθηκε όταν ήλθε αντιμέτωπος με τους τρομοκράτες. Στη συνέχεια οδήγησαν μακριά απ' το σημείο της έκρηξης το θωρακισμένο αυτοκίνητο μετά τον χρονικό καθορισμό των μηχανισμών στα τρία φορτηγά. Η έκρηξη ήταν τεράστια. Αποτέλεσμά της ήταν 46 νεκροί και 130 τραυματίες. Στις 11 Μαρτίου, η επίσημη λιμουζίνα του γενικού προξένου των Ηνωμένων Πολιτειών, που έφερε αστέρια και ρίγες έχοντας στο τιμόνι της τον καθιερωμένο σοφέρ, έγινε δεκτή στην αυλή της βαριά φυλασσόμενης Ένωσης του Εβραϊκού Πρακτορείου. Ο οδηγός ήταν ένας Χριστιανός Παλαιστίνιος, ο Abu Youssef, ο οποίος στόχευε να δολοφονήσει τον Σιωνιστή ηγέτη Δαυίδ Μπεν Γκουριόν. Ωστόσο, η πολυτελής λιμουζίνα για αδιευκρίνιστους μέχρι στιγμής λόγους μετακινήθηκε λίγο προτού εκραγεί. Παρ' όλα αυτά, 13 Εβραίοι υπάλληλοι του Ταμείου του Ιδρύματος έχασαν τη ζωή τους και άλλοι 40 τραυματίστηκαν.




Αυτή η σύντομη, αλλά άγρια ανταλλαγή παγιδευμένων αυτοκινήτων μεταξύ Αράβων και Εβραίων θα τεθεί στη συλλογική μνήμη της διαμάχης τους, αλλά δεν θα επαναληφθεί σε μεγάλη κλίμακα μέχρις έως ότου το Ισραήλ κι οι φαλαγγίτες σύμμαχοί του (τα μέλη του Phalange Party) αρχίσουν να τρομοκρατούν την Δυτική Βηρυτό με βομβιστικές επιθέσεις το 1981. Επρόκειτο για πρόκληση που ξύπνησε τον Σιιτικό δράκο απ' την νάρκη του. Η αληθινή πράξη των παγιδευμένων οχημάτων παίχτηκε στη Σαιγκόν. Μεταξύ 1952-1953 αλυσιδωτές εκρήξεις παγιδευμένων οχημάτων έλαβαν χώρα εκεί. Ο Graham Greene ενσωμάτωσε τις επιθέσεις αυτές στο έργο του με τίτλο 'The Quiet American' (1955), υπαινισσόμενος ότι αυτές ήταν έργο του επιχειρησιακού της CIA, Alden Pyle, μ'  απώτερο σκοπό να προωθήσει ένα φιλοαμερικανικό κόμμα για τους Viet-Minh (στους οποίους θα αποδίδονταν οι επιθέσεις) και παράλληλα να εκθέσει το Γαλλικό ως ανίκανο να εγγυηθεί την δημόσια ασφάλεια. Το βιβλίο 'Ο ήσυχος Αμερικάνος' του Greene κυκλοφορεί στα ελληνικά απ' τις εκδόσεις 'Πόλις'. Ο Pyle δεν είχε αναστολή να οργανώσει προβοκάτσιες, βομβιστικές ενέργειες που θα κοστίσουν την ζωή αθώων και που σκηνοθετημένες στην εντέλεια απ' τον ίδιο αποδόθηκαν στους κομμουνιστές, για προπαγανδιστικούς λόγους. Να σημειωθεί πως το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο διαδραματίζονται τα γεγονότα αυτά είναι οπόταν είχαν αποικίσει οι Γάλλοι το Βιετνάμ και συγκεκριμένα αφορά στα χρόνια του πρώτου πολέμου της Ινδοκίνας. Ο Pyle, όντας πράκτορας των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, είχε στόχο του να υπονομεύσει τη γαλλική κυριαρχία στην περιοχή, ώστε το Βιετνάμ να περιέλθει στην αμερικανική επιρροή. Στο υπό γαλλική κυριαρχία, τότε, Βιετνάμ ο 'ήσυχος' Pyle ήτο πίσω απ' τις τρομοκρατικές ενέργειες που στόχο είχαν τη στρατιωτική επέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι Αμερικανοί βοήθησαν κι εξόπλισαν τους Viet-Minh εναντίον των Γάλλων, που ήταν πιστοί στην κυβέρνηση του Βισύ και συνεργάζονταν με τους Ιάπωνες. Το μυθιστόρημα του Graham Greene πέρασε στην μεγάλη οθόνη το 1958 χάρη στην σκηνοθεσία του Joseph L. Mankiewicz. Σημαντικές πληροφορίες αντλεί κανείς κι απ' το 'Θεωρία και Πρακτική του Ανταρτοπολέμου' του Robert Taber περί τα όσα συνέβησαν εκείνη την περίοδο.




Στην πραγματικότητα, ο 'ήσυχος' Αμερικάνος ήταν ο έμπειρος Συνταγματάρχης Edward Lansdale που είχε σημειώσει σπουδαίες νίκες κατά των χωρικών Κομμουνιστών στις Φιλιππίνες κι ο ηγέτης της 'Τρίτης Δύναμης' ήταν ο προστατευόμενός του, ο στρατιωτικός διοικητής του Πρώτου Πολέμου της Ινδοκίνας, Trinh Minh The, ένας Βιετναμέζος εθνικιστής και ηγέτης της θρησκευτικής σέκτας Cao Dai. Υποκίνησε τρομοκρατικές επιθέσεις στη Σαϊγκόν, χρησιμοποιώντας πλαστικά ρολόγια που συνδέονταν με εκρηκτικές ύλες που κολλούσε σε οχήματα ή έκρυβε στους σκελετούς των ποδηλάτων. Το σώμα 'Li An Minh' που ήταν υπό την διοίκηση του Trinh Minh The, προχώρησε σε ανατινάξεις παγιδευμένων οχημάτων μπροστά απ' το κτήριο της Όπερας στη Σαϊγκόν το 1952. Στις 'ωρολογιακές βόμβες', είχαν χρησιμοποιηθεί 50 κιλά πυρομαχικών, που χρησιμοποιούνταν απ' την γαλλική αεροπορία, καθώς όσα δεν εκρήγνυντο, περισυλλέγονταν απ' τους στρατιώτες του 'Li An Minh'. Ο Lansdale στάλθηκε στη Σαϊγκόν απ' τον Allen Dulles της CIA λίγους μήνες μετά την προαναφερθείσα αγριότητα έξω απ' το κτήριο της Όπερας της Σαϊγκόν, Στις 28 του ίδιου μήνα, το περιοδικό Life δημοσίευσε την ανατριχιαστική φωτογραφία ενός άντρα που η βίαιη έκρηξη του είχε κόψει τα πόδια και τον είχε αφήσει όρθιο στο πεζοδρόμιο· η λεζάντα της 'Φωτογραφίας της εβδομάδας' καλούσε τους αναγνώστες να δουν τα φοβερά αποτελέσματα της κομμουνιστικής τρομοκρατίας. Ο Greene που βρισκόταν στη Σαϊγκόν, έγραψε στο αυτοβιογραφικό 'Ways of Escape' (1980): 'Ο φωτογράφος του Life είχε πάρει τόσο καλή θέση, που μπόρεσε να τραβήξει μια εκπληκτική και τρομακτική φωτογραφία ενός οδηγού τρισώ, ο οποίος στεκόταν ακόμη όρθιος, ενώ τα πόδια του είχαν κοπεί. Η φωτογραφία αναδημοσιεύτηκε σ' ένα αμερικάνικο προπαγανδιστικό έντυπο που εκδόθηκε στη Μανίλα με τίτλο 'Τα έργα του Ho Chi Minh'. Την ευθύνη είχε αναλάβει σε μια ραδιοφωνική εκπομπή ο στρατηγός Trinh Minh The, αξιωματικός του στρατού της θρησκευτικής σέκτας των καονταϊστών, ο οποίος τον Ιούνιο του 1951 αυτονομήθηκε και βγήκε στο βουνό με 2.000 άντρες, αποφασισμένος να πολεμήσει και τους Γάλλους και τους κομμουνιστές. Ύστερα απ' τις έρευνές του, ο Greene κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι Αμερικανοί είχαν βρει στο πρόσωπο του στρατηγού The τον άνθρωπο που θα ενσάρκωνε την 'Τρίτη Δύναμη', που θα πολεμούσε τόσο τους παλιούς αποικιοκράτες όσο τους κομμουνιστές, εξυπηρετώντας έτσι τα συμφέροντα των νεοφερμένων στην περιοχή Αμερικανών. Aργότερα, ο The δολοφονήθηκε από έναν ελεύθερο σκοπευτή. Ο δράστης παραμένει άγνωστος, δίχως να μπορούμε να πούμε με σιγουριά αν τον δολοφόνησαν οι Γάλλοι ή οι ίδιοι οι Viet-Minh. Ειδικότητα του Lansdale ήταν ο ψυχολογικός πόλεμος (Psychological Operations). Μέσω της έντεχνης διασποράς ειδήσεων και με κατάλληλες προβοκάτσιες, προσπαθούσε να δημιουργήσει εντυπώσεις ικανές να επηρεάσουν συμπεριφορές κι εξελίξεις. Μεταξύ των επιχειρήσεων του Edward Lansdale στο Βιετνάμ ήταν η προσπάθεια να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι Κινέζοι κομμουνιστές βίαζαν και δολοφονούσαν αθώες βιετναμέζες. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις μέρες μας στην περιοχή της Ουκρανίας. Ο Landsdale είπε τα εξής κυνικά κατόπιν του θανάτου του Trinh Minh The ότι: 'Ήταν ένας καλός άνδρας. Ήταν καλός Στρατηγός. Ήταν με το μέρος μας. Ωστόσο, μας κόστισε 25.000 δολάρια'.




 Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε λίγο αργότερα, όταν κάποιοι πικραμένοι Γάλλοι αξιωματικοί απ' τα γεγονότα της Σαϊγκόν των χρόνων 1952-1953 εντάχθηκαν στην οργάνωση 'Organisation de l’Armé Secrete' (OAS), η οποία ήταν υπό την στρατιωτική διοίκηση του Στρατηγού Raoul Salan. Τον Απρίλιο του 1961, μετά την αποτυχία της εξέγερσης κατά του Γάλλου Προέδρου Charles de Gaulle, ο οποίος ήταν διατεθειμένος να διαπραγματευτεί μία διευθέτηση με τους Αλγερινούς αντάρτες, η OAS στράφηκε ανοικτά στην τρομοκρατία (μια πραγματική γιορτή των πλαστικών εκρηκτικών), όπου έπεσαν με τα μούτρα στο έργο της καταστροφής μ' όλη την τρομερή εμπειρία που είχαν αποκομίσει οι βετεράνοι Αλεξιπτωτιστές της και οι Λεγεωνάριοι στα πεδία των μαχών. Στους εχθρούς της OAS  περιλαμβάνονταν ο ίδιος ο De Gaulle, οι επίσημες γαλλικές δυνάμεις ασφαλείας, οι κομμουνιστές, οι ακτιβιστές της ειρήνης (συμπεριλαμβανομένου του φιλοσόφου-ακτιβιστή Jean-Paul Sartre), και οι πολίτες της Αλγερίας. Στις αιματηρές επιθέσεις της με τη χρήση παγιδευμένων οχημάτων σκοτώθηκαν 62 Μουσουλμάνοι φορτοεκφορτωτές που περίμεναν στην ουρά για εργασία στις αποβάθρες στο Αλγέρι τον Μαϊο του 1962, αλλά το μόνο που πέτυχαν ήταν η ενίσχυση της αποφασιστικότητας των Αλγερινών ώστε να πετάξουν τους Γάλλους των αποικιών της Τυνησίας και του Μαρόκο με τις 'μαύρες πατούσες', στη θάλασσα.




Ο σχετικός όρος που χρησιμοποιούνταν για τους Γάλλους των αποικιών ήταν 'pied-noirs'. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για τους κατοίκους της γαλλικής Αλγερίας με γαλλική καταγωγή, ενώ μετά τον πόλεμο της Αλγερίας και την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της, χρησιμοποιήθηκε και για τους Σεφαραδίτες Εβραίους (που κατοικούσαν στην Αλγερία ήδη πολλούς αιώνες πριν τη γαλλική εισβολή), καθώς επίσης και για κατοίκους με καταγωγή απ' την Ισπανία, την Ιταλία και την Μάλτα πολλοί απ' τους οποίους είχαν γεννηθεί στην Αλγερία. Ορισμένοι συμπεριλαμβάνουν στους 'pied-noirs' και τους γαλλικής καταγωγής κατοίκους άλλων βορειο-αφρικανικών χωρών όπως το Μαρόκο κι η Τυνησία. Το λεξικό 'Le Robert' αναφέρει ότι το 1901 η φράση αυτή υποδείκνυε ναύτη που εργαζόταν με γυμνά πόδια στα αμπάρια πλοίων όπου αποθηκευόταν το κάρβουνο και έτσι τα πόδια του γινόταν μαύρα. Στη Μεσόγειο ο όρος αυτός ήταν ταυτόσημος του Αλγερινού μέχρι το 1955 οπότε χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για τους Γάλλους που είχαν γεννηθεί στη χώρα αυτή. Υπάρχει η θεωρία ότι ο όρος αυτός προήλθε απ' τις μαύρες μπότες των Γάλλων στρατιωτών σ' αντίθεση με τους Αλγερινούς που περπατούσαν με γυμνά πόδια. Σύμφωνα μ' άλλες θεωρίες, η ονομασία αυτή προήλθε απ' τα βρώμικα ρούχα των αποίκων που δούλευαν σε βαλτώδεις περιοχές ή πατούσαν τα σταφύλια για να φτιάξουν κρασί. Ανεξάρτητα πάντως απ' την προέλευση της φράσης επρόκειτο για υποτιμητικό και υβριστικό χαρακτηρισμό.




Επόμενος σταθμός όσον αφορά την χρήση παγιδευμένων οχημάτων είναι το Παλέρμο της Σικελίας. Ο Angelo La Barbera, ο 'κάπο' της mafia του Παλέρμο, χρησιμοποίησε πολλούς κομάντος με πολεμική εμπειρία απ' τις τάξεις της OAS, ώστε να πλήξει τον αντίζηλό του, ονόματι Salvatore 'Ciaschiteddu' Greco. Το προσωνύμιο 'Ciaschiteddu' σήμαινει στ' αγγλικά 'Little Bird'. Η επιχείρηση για την εξόντωση του Greco έλαβε χώρα τον Φεβρουάριο του 1963. Προπύργιο του Greco ήταν η πόλη Ciaculli έξω απ' το Παλέρμο, όπου κυριολεκτικά προστατευόταν από μια στρατιά μπράβους. Ο αποφασισμένος La Barbera ξεπέρασε αυτό το εμπόδιο με τη βοήθεια της Alfa Romeo Giulietta. 'Αυτό το φίνο τετράθυρο οικογενειακό σεντάν', όπως έγραψε ο John Dickie στην ιστορία της Cosa Nostra, ήταν ένα απ' τα σύμβολα του οικονομικού θαύματος της Ιταλίας. 'Λυγερό, πρακτικό, άνετο, ασφαλές και βολικό', όπως ακουγόταν στις διαφημίσεις. Η πρώτη γεμάτη εκρηκτικά Giulietta κατέστρεψε το σπίτι του Greco. Η δεύτερη Giulietta, λίγες εβδομάδες αργότερα, σκότωσε έναν απ' τους βασικούς συμμάχους του. Άνδρες του Greco ανταπέδωσαν στα χτυπήματα που προορίζονταν για τ' αφεντικό τους, τραυματίζοντας τον La Barbera στο Μιλάνο τον Μαϊο. Οι φιλόδοξοι διάδοχοι του La Barbera, Pietro Torreta και Tommaso Buscetta, προχώρησαν σ' ανταποδοτικά χτυπήματα με πολλά παγιδευμένα Giulietta.




Στις 30 Ιουνίου του 1963, μία 'άνετη' Giulietta γεμάτη από TNT, τοποθετήθηκε σ' ένα απ' τα άλση που βρίσκονται περιμετρικά της Ciaculli. Μια δεξαμενή βουτανίου με μηχανισμό ασφαλείας ήταν ορατή στο πίσω κάθισμα. Μία Giulietta είχε εκραγεί το ίδιο πρωί σε σχετικά κοντινή απόσταση, μ' αποτέλεσμα να σκοτωθούν 2 άνθρωποι. Οι Καραμπινιέροι ήταν επιφυλακτικοί και κάλεσαν τους μηχανικούς του στρατού για βοήθεια. Από καθαρή τύχη το προαναφερθέν όχημα εντοπίστηκε. Δύο ώρες αργότερα, δύο εμπειρογνώμονες της εξουδετέρωσής εκρηκτικών μηχανισμών κατέφτασαν, ώστε να κόψουν το φυτίλι και αποφάνθηκαν ότι είναι ασφαλές να προσεγγιστεί το όχημα. Όταν ο υπολοχαγός Mario Malausa επεχείρησε να ελέγξει τον μηχανισμό πυροδότησης, αυτό είχε συνέπεια να πυροδοτηθεί η τεράστια ποσότητα ΤΝΤ που περιείχε. Τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι έξι άνδρες που συμμετείχαν στην επιχείρηση κομματιάστηκαν από μια έκρηξη που κατέκαψε και απογύμνωσε τις μανταρινιές στα γύρω άλση σε ακτίνα εκατοντάδων μέτρων. Η τοποθεσία σήμερα κοσμείται από διάφορα μνημεία που είναι αφιερωμένα στα θύματα των συγκεκριμένων επιθέσεων. Τελικώς, ο πρώτος πόλεμος στις τάξεις της σικελικής mafia τερματίστηκε το 1964. Ο πληθυσμός της Σικελίας είχε συνηθίσει στον υφέρποντα τρόμο μπροστά στο θέαμα ενός Giulietta, μιάς και οι βομβιστικές επιθέσεις με τη χρήση του συγκεκριμένου αυτοκινήτου είχαν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι στο αιματηρό ρεπερτόριο της mafia. Ακολούθησε ένας δεύτερος πόλεμος στο εσωτερικό της mafia στα χρόνια 1981-1983. Η περίοδος αυτή ονομάστηκε Matanza που σημαίνει 'σφαγή'. Το Giulietta είχε και πάλι την τιμητική του. Στη συνέχεια η mafia στράφηκε εναντίον του κόσμου στις αρχές του 1990 μετά την καταδίκη των ηγετών της Cosa Nostra σε μια σειρά από εντυπωσιακές 'δίκες-express' που συγκλόνισαν την κοινή γνώμη της Σικελίας. O Bernardo 'Binnu u tratturi' Provenzano κι η mafia της Corleone εξέπληξαν τους πάντες με το τυφλό χτύπημα που πραγματοποίησαν τον Μαϊο του 1993 ισοπεδώνοντας την 'Uffizi Gallery' στο κέντρο της Φλωρεντίας. Σκοτώθηκαν 5 διερχόμενοι και 40 τραυματίστηκαν.




'Μπορούσαμε να αισθανθούμε το κροτάλισμα στο σημείο όπου βρισκόμασταν. Έπειτα, το μόνο που ξέρουμε είναι ότι αυτό το οποίο επίκειτο, απογειώθηκε από εκεί', καταθέτει ένας βετεράνος εθελοντής του IRA που συμμετείχε στην πρώτη επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο που περιείχε ANFO. Η πρώτη γενιά επιθέσεων με παγιδευμένα οχήματα, στη Γιάφα, την Σαϊγκόν, την Αλγερία, το Παλέρμο ήταν θανατηφόρα (χρησιμοποιούνταν εκατοντάδες λίμπρες TNT) μειονεκτούσε στο γεγονός πως απαιτούνταν πρόσβαση σε βιομηχανικές ή στρατιωτικές εκρηκτικές ύλες και η κλοπή τους καθιστούσε ακόμα πιο δύσκολη μία τέτοια ενέργεια. Οι κατασκευαστές βομβών αγωνιούσαν για το εναλλακτικό της καταστροφής στο παγιδευμένο όχημα. Ήταν επικίνδυνο να επινοήσουν κάτι μη δοκιμασμένο στο παρελθόν που να εξασφαλίζει την ασφάλεια της οικιακής κατασκευής του ή να προσφέρει απεριόριστη καταστροφή σε συνδυασμό με το χαμηλό κόστος κατασκευής του. Το μίγμα νιτρικού αμμωνίου και καύσιμης ύλης (ANFO) θεωρείται παγκοσμίως διαθέσιμο συνθετικό λιπασμάτων και βιομηχανικό συστατικό με σημαντικές εκρηκτικές ιδιότητες, όπως αποδείχθηκε ύστερα απ' έναν κατακλυσμό που οφείλεται στην έκρηξη που έγινε σ' ένα εργοστάσιο χημικών στην πόλη Oppau της Γερμανίας το 1921. Τα κρουστικά κύματα έγιναν αισθητά σε απόσταση 150 μίλια μακρυά και μόνο ένας τεράστιος κρατήρας παρέμεινε εκεί όπου το φυτό αρχικώς βρισκόταν. Ανάλογη καταστροφή συνέβη στο Texas City το 1947, όπου 600 άνθρωποι σκοτώθηκαν και το 90% της πόλης από δομικής άποψης καταστράφηκε ολοσχερώς. Επιπλέον, η νιτρική αμμωνία πωλείται σε ποσότητες του μισού τόνου, προσιτή στην απόκτησή της ακόμη και για τα πλέον ανεπαρκή ταμεία της τρομοκρατίας, αλλά η διαδικασία της ανάμειξης της με πετρέλαιο προκειμένου να δημιουργηθεί το εκρηκτικό ANFO είναι πολύ πιο δύσκολο, όπως ο Προσωρινός IRA ανακάλυψε στα τέλη του 1971.




'Το παγιδευμένο αυτοκίνητο ανακαλύφθηκε εκ νέου εντελώς τυχαία', εξηγεί ο δημοσιογράφος Ed Maloney στο έργο του 'A Secret Story of the IRA', ωστόσο η χρήση του απ' τον βραχίονα του  IRA στο Μπέλφαστ ήταν κάτι το καινούργιο. Η αλυσίδα των γεγονότων που ξεκίνησαν στα τέλη του Δεκεμβρίου του 1971, όταν ο Γενικός του IRA, ο Jack McCabe, τραυματίστηκε θανάσιμα σε μια έκρηξη που προκλήθηκε κατά την διάρκεια ενός πειράματος εξαιτίας της χρήσης λιπασμάτων με βάση το σπιτικό μείγμα που είναι γνωστό ως 'black powder', αυτό εξερράγη, ενώ ανακατευόταν μ' ένα φτυάρι στο γκαράζ του στα βόρεια προάστια του Δουβλίνο. Ο Προσωρινός IRA προειδοποίησε ότι ήταν πολύ επικίνδυνο να το έχουν στην κατοχή τους ή να το κουβαλήσουν. Ο βραχίονας του Μπέλφαστ είχε αναλάβει μία αποστολή και δεν μπορούσε να την ματαιώσει. Κάποιος εκ των εθελοντών είχε την φαεινή ιδέα να το τοποθετήσουν μέσα σ' ένα αυτοκίνητο μ' ασφάλεια και μαζί να τοποθετήσουν κι ένα χρονόμετρο και να τ' αφήσουν στο κέντρο του Μπέλφαστ. Η έκρηξη έκανε μεγάλη εντύπωση στην ηγεσία του IRA στο Μπέλφαστ. Οι εθελοντές του IRA σύντομα έμαθαν να χρησιμοποιούν το μείγμα 'black powder' με υποτυπώδη ασφάλεια, απελευθερώνοντας τον υπόγειο στρατό απ' την άποψη της δυνατότητος προσφοράς στον αγώνα. Το παγιδευμένο αυτοκίνητο ενίσχυσε σημαντικά την καταστρεπτική ικανότητα και παράλληλα μείωσε την πιθανότητα τυχαίας σύλληψης ή ανατίναξης των εθελοντών ενώ βρίσκονταν καθ' οδόν προς τον στόχο. Ο συνδυασμός ANFO-παγιδευμένου οχήματος ήταν μια αναπάντεχη στρατιωτική επανάσταση, ένα στήριγμα για την πολιτική και ηθική καταστροφή. 'Το τεράστιο μέγεθος των μηχανισμών', τονίζει ο Moloney, 'αύξησε σημαντικά τον κίνδυνο των θανάτων αμάχων σε απρόσεκτες ή ερασιτεχνικές ενέργειες'.



Το στρατιωτικό συμβούλιο του IRA το οποίο διοικούνταν απ' τον Sean MacStiofain κατέληξε πως το νέο όπλο είχε μεν εξαιρετικά πλεονεκτήματα, σε βαθμό ανησυχίας, θα μπορούσε δε να έχει όμως και τ' ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα απ' ότι αρχικώς προσδοκούσαν. Η χρήση των παγιδευμένων οχημάτων ενίσχυσε την ψευδαίσθηση στις τάξεις των ανώτερων κλιμακίων το 1972, ότι ο IRA ως ένοπλη οργάνωση είχε καταλήξει να είναι μία στείρα στρατιωτική επίθεση που απείχε κατά πολύ απ' την πολιτική νίκη έναντι της βρετανικής κυβέρνησης. Αυτή η άποψη αποτελεί την αιτία του σχίσματος που υπήρξε στον παρθενικό IRA.



Είναι γεγονός πως το ένοπλο πάντοτε κινδυνεύει απ' το να ξεκοπεί απ' την πολιτική πειθώ και την απεύθυνση στην κοινωνία και να καταστεί μοιραία μία στείρα ένοπλη αντιπολίτευση. Πρέπει να συνδυάζονται τα όπλα της κριτικής με την κριτική των όπλων. Αυτά τα δύο συστατικά του ένοπλου αγώνα δεν μπορούν ποτέ να ιδωθούν χωριστά.



Τον Μάρτιο του 1972 δύο παγιδευμένα οχήματα τοποθετήθηκαν στο κέντρο του Μπέλφαστ που ακολούθησαν αλλοιωμένες φωνητικές προειδοποιήσεις μέσω τηλεφώνου προκειμένου η αστυνομία να εκκενώσει τον γύρω χώρο απ' τα σημεία των εκρήξεων που υποδεικνύονταν στα τηλεφωνήματα. Από λάθος η αστυνομία ώθησε τους ανθρώπους που βρίσκονταν στο σημείο προς την κατεύθυνση της μίας από τις δύο επικείμενες εκρήξεις. Αποτέλεσμα του εσφαλμένου αυτού χειρισμού ήταν να σκοτωθούν 5 άμαχοι και 2 μέλη των δυνάμεων ασφαλείας. Παρά την δημόσια κατακραυγή, καθώς και την άμεση παύση της κυκλοφορίας στους δρόμους γύρω απ' το εμπορικό κέντρο στην Royal Avenue, η ενέργεια έφερε τον ενθουσιασμό στις τάξεις της Ταξιαρχίας του Μπέλφαστ, διότι το νέο όπλο παρέμεινε αμείωτο στην απόδοσή του κι αποτελεσματικό στην χρήση του κι έτσι η ηγεσία του IRA πήρε την απόφαση να σχεδιάσει μία τεράστια επίθεση, ώστε να προκαλέσει στην κανονική ροή της εμπορικής ζωής της Βόρειας Ιρλανδίας μία απότομη παραλυτική διακοπή. O Sean MacStiofain  υπερηφανευόταν για μία επικείμενη επίθεση 'ύψιστης αγριότητας και σκληρότητας', η οποία θα μπορούσε να καταστρέψει την 'αποικιακή υποδομή'. Την Παρασκευή της 21ης Ιουλίου, οι εθελοντές του IRA τοποθέτησαν 20 παγιδευμένα αυτοκίνητα ή άλλους κρυμμένους εκρηκτικούς μηχανισμούς στην περιφέρεια του περιφραγμένου κέντρου της πόλης, μ' επικείμενες εκρήξεις που προγραμματίστηκαν, ώστε  να διαδεχθούν η μία την άλλη σε διαστήματα περίπου των 5 λεπτών βαδίσματος με τα πόδια η μία απ' την άλλη. Το πρώτο παγιδευμένο αυτοκίνητο εξερράγη μπροστά απ' την Ulster Bank στο Βόρειο Μπέλφαστ κόβοντας σύριζα και τα δύο πόδια σ' έναν Καθολικό περαστικό. Διαδοχικές εκρήξεις κατέστρεψαν 2 σιδηροδρομικούς σταθμούς και το αμαξοστάσιο λεωφορείων του Ulster στην Oxford Street, όπως και κόμβους του σιδηροδρομικού δικτύου και μία Καθολική-Προτεσταντική κατοικημένη περιοχή στον δρόμο Cavehill. Το κέντρο του Μπέλφαστ θύμιζε βομβαρδισμένο τοπίο από βολές πυροβολικού. Τα προειδοποιητικά τηλεφωνήματα των εθελοντών του IRA προκάλεσαν σύγχυση, καθώς οι πολίτες μετακινούνταν πανικόβλητοι, υπό τις οδηγίες των εξίσου πανικόβλητων αρχών, απ' την μία 'βομβαρδισμένη' τοποθεσία στην άλλη. Ο απολογισμός της τυφλής βίας: 7 νεκροί πολίτες, 2 στρατιώτες νεκροί, περισσότεροι από 130 σοβαρά τραυματισμένοι.




Η 'Ματωμένη Παρασκευή' μπορεί να μην απέφερε το οικονομικό κράχ που προσδοκούσε ο IRA, ωστόσο ήταν η αρχή μίας τρομοκρατικής εκστρατείας εναντίον των Βρετανών που όμοια της δεν έχει υπάρξει στην μεταπολεμική Ευρώπη. Προκάλεσε ζημιά στην οικονομία της Βόρειας Ιρλανδίας, και ιδίως στην ικανότητά της για την προσέλκυση ιδιωτικών και ξένων επενδύσεων. Ο σκοπός επετεύχθη κατά μία έννοια. Οι αρχές προχώρησαν σ΄ένα ακόμα 'Ring of Steel' όπως είδαμε στην περίπτωση της Βαγδάτης, αυτή τη φορά στο κέντρο του Λονδίνο. Η περιμετρική ασφάλεια της πόλης περιελάμβανε περί τις 500.000 κρυφές κάμερες σε κλειστά κυκλώματα και όχι μόνο (Closed-circuit television), ώστε ν' ανταπεξέλθουν στις απειλές του Προσωρινού IRA. To 'Ring of Steel' είχε εγκαινιαστεί αρχικώς στην διάρκεια των Ταραχών ('Troubles'). Οι εθελοντές του IRA παρέμειναν πιστοί στην παράδοση των λεγόμενων 'Fenians' που είχαν εξαπολύσει κύμα εθνικοαπελευθερωτικής τρομοκρατίας με την χρήση του δυναμίτη το 1870, οι Δημοκρατικοί Ιρλανδοί πρόσθεσαν τις δικές τους παρακαταθήκες στην κληρονομιά του αντάρτικου πόλης της πατρίδος τους. Τρομοκράτες στην Μέση Ανατολή είδαν με ενθουσιασμό τις δίδυμες καινοτομίες που είχε το παγιδευμένο αυτοκίνητο με ANFO και της σύγχυσης που δύναται να προκύψει από μία παρατεταμένη εκστρατεία επιθέσεων εναντίον μίας αστικής περιφερειακής οικονομίας. Αυτό που έγινε λιγότερο κατανοητό έξω απ' το έδαφος της Ιρλανδίας, ήταν το τεράστιο μέγεθος του τραύματος που προοκάλεσαν οι επιθέσεις με παγιδευμένα αυτοκίνητα απ' τον IRA στο Ρεπουμπλικανικό κίνημα. Η 'Ματωμένη Παρασκευή' κατέστρεψε κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος την ηρωική δημοφιλή εικόνα του IRA, αφενός παρήγαγε έναν βαθύ αποτροπιασμό μεταξύ απλών Καθολικών, αφετέρου έδωσε στη βρετανική κυβέρνηση μία απροσδόκητη αναστολή απ' την παγκόσμια καταδίκη που είχε εισπράξει για την 'Ματωμένη Κυριακή' στο Derry και μάλιστα χωρίς να υπάρξει κάποια δίκη. Επιπλέον, έδωσε στο στρατό το τέλειο πρόσχημα να ξεκινήσει την μαζική μηχανοκίνητη πορεία ('Operation Motorman') 13.000 στρατεύματος με επικεφαλής τα τεθωρακισμένα τύπου Centurion και ν' αρχίσουν οι περίφημοι περιορισμοί του τύπου 'no-go' στο Derry και στο Μπέλφαστ, μ' αποτέλεσμα οι πανούργοι Βρετανοί να επανακτήσουν τον έλεγχο των δρόμων και να τον πάρουν απ' το Ρεπουμπλικανικό κίνημα. Την ίδια ημέρα, πραγματοποιήθηκε επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο στο χωριό Claudy της επαρχίας  Londonderry, όπου σκοτώθηκαν 8 άνθρωποι. Το Londonderry ήταν μία απ' τις έξι επαρχίες της Βόρειας Ιρλανδίας, Οι παραστρατιωτικές ομάδες των Προτεσταντών δολοφόνων 'Loyalists' που ουδέποτε πτοήθηκαν απ' τις όποιες προειδοποιήσεις για την αποφυγή χτυπημάτων κατά αθώων πολιτών, μετέπειτα ισχυρίστηκαν πως η 'Ματωμένη Παρασκευή' κι η περίπτωση του χωριού Claudy αποτέλεσαν την κύρια αιτία για το τριπλό χτύπημα με παγιδευμένα οχήματα σε ώρα αιχμής το απόγευμα της 17ης Μαΐου του 1974, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Δουβλίνο, με απολογισμό 33 νεκρούς, ανεβάζοντας τον πήχη στο υψηλότερο κόστος σε ανθρώπινες ζωές κατά τη διάρκεια των 'Ταραχών'.



Η πανωλεθρία του Μπέλφαστ οδήγησε σ' έναν σημαντικό κύκλο ανακατατάξεων στην ηγεσία του IRA. Εν τω μεταξύ το παγιδευμένο όχημα είχε καταστεί ιδανικό μοντέλο δράσης στην αντίληψη των εθελοντών, γεγονός που οδήγησε στα προαναφερθέντα γεγονότα. Η Ταξιαρχία του Μπέλφαστ σχεδίασε να στείλει δέκα παγιδευμένα οχήματα στο Λονδίνο μέσω του πορθμείου του Δουβλίνου-Λίβερπουλ με φρέσκους εθελοντές που είχαν 'καθαρά αρχεία', μεταξύ των οποίων δύο νεαρές αδελφές, τις Marion και Dolours Price. Τελικώς στο Λονδίνο έφτασαν μονάχα τα 4 απ' αυτά. Ένα απ' αυτά εξερράγη μπροστά απ' το Δικαστήριο του Old Bailey, ένα άλλο στο κέντρο του Whitehall, κοντά στην οικεία του Βρετανού πρωθυπουργού στο Νο.10 της Downing Street. 180 Λονδρέζοι τραυματίστηκαν και άλλος ένας σκοτώθηκε. Παρ' όλο που οι 8 θαρραλέοι βομβιστές του IRA συνελήφθησαν, έτυχαν της αναγνώρισης στα γκέτο του δυτικού Μπέλφαστ, γεγονός το οποίο προσέδωσε κύρος στην όλη υπόθεση για δυναμικές μελλοντικές ενέργειες, μ' αποκορύφωμα αυτών τις τεράστιες εκρήξεις που γκρέμισαν το City στο Λονδίνο και ταρακούνησαν για τα καλά τον ασφαλιστικό κλάδο παγκοσμίως το 1992 και το 1993.

....συνεχίζεται!

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΕΜΕΤΙΚΟΥ ΠΑΝΟ ΚΝΑΤ - ΘΑ ΣΑΣ ΜΑΘΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΑΞΗ... ΣΥΝΤΟΜΑ


ΟΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ' / Σκέλος Α





Ο Mike Davis είναι Αμερικανός κοινωνικός σxoλιαστής, θεωρητικός του άστεως,  ιστορικός και ακτιβιστής της ριζοσπαστικής αριστεράς. Ο 'Επαναστατικός Αγώνας' ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για την καθ' όλα ύποπτη βομβιστική επίθεση έξω απ' την Τράπεζα της Ελλάδος στην οδό Αμερικής στα τέλη Απριλίου του 2014. Εξ ορισμού δεν μας συνδέουν πολλά ούτε με τον Davis, ούτε με τον 'Ε.Α', ούτε με τους τζιχαντιστές και οι γενικεύσεις είναι άκρως φασίζουσες και δεν μας ταιριάζουν.  Ωστόσο, θα δώσουμε έμφαση σε κάποιες παρατηρήσεις από ένα έργο του Davis, οι οποίες αξίζουν της προσοχής όλων. Ο Davis είναι γνωστός για τις έρευνές του σχετικά με τις κοινωνικές τάξεις στη γενέτειρά του, τη Νότια Καλιφόρνια. Απ' όσο γνωρίζουμε, στα ελληνικά έχουν εκδοθεί μέχρι στιγμής τα 'Πέρα από το Blade Runner. Αστικός έλεγχος, η οικολογία του φόβου' (εκδ.Futura') και 'Το L.A. ήταν μόνο η αρχή. Ποιός σκότωσε το L.A;' (εκδ. 'Futura').


Ο συγγραφέας και συμπατριώτης του, ο Tom Engelhardt, προλογίζει το έργο του με τίτλο 'Buda's Wagon: A Brief History of the Car Bomb'. Πρόκειται για ένα έργο όπου δίδεται βαρύτητα στον αυτοσχεδιασμό, στην εφευρετικότητα των καταπιεζόμενων. Μπορούμε να πούμε με βασιμότητα ότι το Ισλάμ απέχει πολύ απ' αυτό που αποκαλείται 'θρησκεία της ειρήνης'. Δεν θα ομογενοποιήσουμε τα μέσα και τους σκοπούς, ανεξάρτητα αν το βαθύτερο κίνητρο είναι η Ελευθερία. Η ελευθερία τυγχάνει κατάχρησης απ' τον άνθρωπο. Υπάρχει Ελευθερία με 'Ε' κεφαλαίο και ελευθερία με 'ε' μικρό. Ο Davis χαρακτηρίζει το Ισλάμ ως 'τον καθημερινό κινητήριο μοχλό της τρομοκρατίας στα αστικά κέντρα'. Κανείς μπορεί να μελετήσει τον Davis παράλληλα με τον εξίσου σημαντικό Lewis Mumford που εκπόνησε μελέτες για τον αστεακό χώρο. Το παγιδευμένο όχημα-βόμβα κουβαλάει στην πλάτη του μία ιστορία που ξεπερνάει τα 90 χρόνια. Η εκδικητική λόγική της χρήσης του μας φέρνει στο νου μία αναρχική προειδοποίηση για κλιμάκωση της βίας που ανάγεται στο 1919 και η οποία ήταν η εξής: 'Δεν έχετε δείξει κανένα οίκτο για εμάς! Κι εμείς θα κάνουμε το ίδιο. Με την διαφορά ότι εμείς θα σας ανατινάξουμε'!



Η ιστορία μας ξεκινάει τον Σεπτέμβριο του 1920. Λίγους μήνες πρίν είχαν συλληφθεί οι αναρχικοί Ιταλοί μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες Nicola Sacco και Bartolomeo Vanzetti. Ένας άλλος αναρχικός της πράξης, ο Mario Buda, εγκαινίασε την τακτική που μετά από τόσες δεκαετίες προκαλεί τρόμο στους κυρίαρχους και άλλο τόσο στους πολίτες. Για την ακρίβεια παρκάρισε την άμαξα στην γωνία των οδών Wall και Broad, ακριβώς απέναντι απ' την J. P. Morgan. Νωχελικά γλίστρησε έξω απ' την άμαξα κι εξαφανίστηκε, απαρατήρητος μέσα στο πλήθος μέρα μεσημέρι. Λίγα τετράγωνα πιο πέρα, ένας ταχυδρομικός υπάλληλος τρόμαξε όταν βρήκε κάποια φυλλάδια προειδοποιητικά, τα οποία έγραφαν: 'Ελευθερώστε τους πολιτικούς κρατούμενους διαφορετικά θα είναι σίγουρος ο θάνατος για όλους σας'! Έφεραν την υπογραφή 'Αμερικανοί Αναρχικοί Αγωνιστές'. Οι καμπάνες της Επισκοπής άρχισαν να βροντούν. Όταν έπαψαν να χτυπούν, το παρκαρισμένο όχημα εξερράγη. Ο ιστορικός της Αναρχίας Paul Avrich αναφέρει πως διαλύθηκαν τόσο το άλογο όσο και η άμαξα απ' την ισχυρή έκρηξη. Στα γραφεία της Morgan επικράτησε πανδαιμόνιο. Ό,τι επικράτησε δεν διέφερε από ένα βομβαρδισμένο τοπίο. Γυαλιά, καπνός, κραυγές αγωνίας, νεκροί, τραυματίες και ό,τι άλλο συνθέτει ένα σκηνικό που παίρνει την θέση ενός άλλου σκηνικού. Ο Buda απογοητεύτηκε όταν έμαθε ότι ο ίδιος ο J. P. Morgan δεν ήταν μεταξύ των 40 νεκροών και των περισσοτέρων των 200 τραυματιών, καθότι ο η αρχιληστής Βαρώνος βρισκόταν στο σαλέ του στη  Σκωτία. Παρά το ανεπιτυχές της ενέργειας, όσον αφορά τον επιδιωκόμενο στόχο, αυτό που έχει σημασία είναι ότι ένας πτωχός μετανάστης με όπλα του κάποια κιλά κλεμμένα δυναμίτη, ένα σωρό από παλιοσίδερα, κι ένα παλιό άλογο είχε καταφέρει να προκαλέσει πρωτοφανή τρομοκρατία στο εσωτερικό του αμερικάνικου καπιταλισμού.



Το εν λόγω χτύπημα ήταν το αποκορύφωμα αναρχικών φαντασιώσεων μισού αιώνα, αλλά παράλληλα και μία εφεύρεση που θα άφηνε το στίγμα της στο χρόνο, όπως το ίδιο συνέβη και με την διαφορική μηχανή του Βρετανού Charles Babbage. Η ενέργεια του Buda υπήρξε μία σύλληψη πολύ πιο μπροστά απ' την φαντασία της εποχής του.  Οι μηχανές του Babbage προέκυψαν από την ανάγκη για γρήγορους και αλάνθαστους υπολογισμούς. Τα Οικονομικά, η Αστρονομία, οι τραπεζικές συναλλαγές, οι κατασκευές είναι λίγα απ' τα αντικείμενα που εξαρτώνται από εκτυπωμένους πίνακες για υπολογισμούς. Πλοία πλοηγούμενα απ' τις θέσεις των αστεριών βασίζονται σε αριθμητικούς πίνακες για να εξακριβώσουν τη θέση τους στη θάλασσα. Ο Babbage έψαχνε μία μέθοδο με την οποία μαθηματικοί πίνακες θα μπορούσαν να υπολογιστούν μηχανικά, καταργώντας έτσι το λάθος του ανθρώπινου παράγοντα. Οι μηχανές που συνέλαβε ήταν δύο ειδών: Διαφορικές μηχανές και Αναλυτικές μηχανές. Για τα δεδομένα της εποχής, οι μηχανές αυτές ήταν μνημειακές στη σύλληψη της ιδέας, στο μέγεθος και στην πολυπλοκότητα. Εξ'αιτίας αυτών των αυτόματων υπολογιστικών μηχανών, ο Babbage έχει αποκτήσει τη φήμη του πρωτοπόρου στους υπολογιστές και δικαίως αποκαλείται 'Πατέρας του Υπολογιστή'. Δυστυχώς δεν ολοκλήρωσε ποτέ την κατασκευή κάποιας μηχανής, ενώ το Μουσείο Επιστήμης του Λονδίνου κατασκεύασε τη Διαφορική Μηχανή Νο. 2 το 1991 μετά από 6 χρόνια προσπάθειας, σύμφωνα με τα πρωτότυπα σχέδια του  Babbage.




Στην χιλιετία που διανύουμε, οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί άφησαν πίσω τους συντρίμμια σε αρκετές χώρες και παράλληλα προκάλεσαν τον τρόμο στην ψυχή των αμάχων, όπως το ίδιο συνέβη απ' τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η από αέρος επίθεση που δεν μπορεί ν' αντιμετωπιστεί με οποιονδήποτε τρόπο απ' τον άμαχο πληθυσμό έχει εδώ και αρκετά χρόνια ένα τρωτό σημείο. Τα οχήματα-κινητές βόμβες έχουν μεταστρέψει την από αέρος επίθεση σε μία υπόθεση που παίζεται στο έδαφος. Το όχημα-βόμβα αποτελεί την αεροπορία των πτωχών, όπως λέει κι ο Mike Davis. Στις 12 Ιανουαρίου του 1947 επαναλήφθηκε η ενέργεια του Buda, ωστόσο αυτή τη φορά απ' την εβραϊκή συμμορία Stern, οπόταν οδήγησαν ένα φορτηγό εκρηκτικών σ' ένα βρετανικό αστυνομικό τμήμα στην πόλη Χάιφα, σκοτώνοντας 4 και τραυματίζοντας 140. Η συμμορία Stern ήταν μία φασιστική εγκληματική οργάνωση Εβραίων που είχε αποσχισθεί απ' το παραστρατιωτικό κίνημα Irgun, η οποία προχώρησε και σ' άλλες τέτοιες ενέργειες. Οχήματα-κινητές βόμβες χρησιμοποιήθηκαν και μετέπειτα στη Σαιγκόν το 1952, στην Αλγερία το 1962 και στο Παλέρμο της Ιταλίας το 1963, ωστόσο οι πύλες της κολάσεως άνοιξαν το 1972, οπόταν ο Προσωρινός IRA εισήγαγε την πετρελαιοαμμωνίτιδα (ΑΝFO) στην βόμβα-όχημα. Οι βόμβες νέας γενιάς, για την κατασκευή των οποίων απαιτούνται μονάχα βιομηχανικά υλικά και συνθετικά λιπάσματα, είναι χαμηλό το κόστος τους ώστε να κατασκευαστούν και είναι εκπληκτικά ισχυρές. Ο πήχης της τρομοκρατίας στα αστικά κέντρα ανέβηκε απ' το πειραματικό-μη επαγγελματικό επίπεδο στο βιομηχανικό-επαγγελματικό, ενώ κατέστη εφικτό να πληγούν ολόκληρα αστικά κέντρα και την πλήρη καταστροφή του οπλισμένου σκυροδέματος σε ουρανοξύστες και ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα.



Οι βόμβες αυτού του είδους αποτελούν την ασύμμετρη απειλή για τους κυρίαρχους. Το παγιδευμένο αυτοκίνητο, μ' άλλα λόγια, κατέστη ένα ημι-στρατηγικό όπλο που, υπό ορισμένες συνθήκες, είναι συγκρίσιμο με μία αεροπορική δύναμη όσον αφορά την ικανότητά της να χτυπήσει κρίσιμους αστικούς κόμβους και βάσεις και να τρομοκρατήσει τους πληθυσμούς των πόλεων. 241 Αμερικανοί στρατιώτες (οι 220 ήταν πεζοναύτες) σκοτώθηκαν την 23η Οκτωβρίου 1983, όταν φορτηγό όχημα παγιδευμένο με 19 τόννους εκρηκτικών, ανατινάχθηκε στο χώρο του αμερικανικού στρατηγείου πολύ κοντά στο διεθνές αεροδρόμιο της Βηρυτού. Η αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί για το συμβάν στη Βηρυτό υπεύθυνη τη σιιτική Χεζμπολάχ, που στηρίζει την Τεχεράνη. Την ίδια μέρα του 1983, σ' άλλο ένα παρόμοιο συμβάν στη Βηρυτό σκοτώθηκαν 58 Γάλλοι αλεξιπτωτιστές. Τα φορτηγά βόμβες-αυτοκτονίας που κατέστρεψαν την πρεσβεία των ΗΠΑ και το επιτελείο των πεζοναυτών στη Βηρυτό το 1983 επικράτησε, τουλάχιστον σε μια γεωπολιτική λογική, να θεωρούνται σχεδόν ισοδύναμα της συνδυασμένης δύναμης πυρός των μαχητικών-βομβαρδιστικών και των πολεμικών πλοίων των Ηνωμένων Πολιτειών του 6ου Στόλου και ανάγκασαν την κυβέρνηση Reagan να αποχωρήσει απ' το Λίβανο.




Η επινόηση της Hezbollah να μεταφέρει το τζιχάντ στα μητροπολιτικά κέντρα έδωσε ώθηση σε διάφορες ομάδες φονταμενταλιστών, ώστε να προχωρήσουν σε χτυπήματα εναντίον Αμερικανών, Γάλλων και Ισραηλινών. Ορισμένοι απ' τους βομβιστές νέας γενιάς ήσαν απόφοιτοι των 'σχολείων τρομοκρατίας' που συστάθηκαν απ' την CIA και τις μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν (ISI) με την σαουδαραβική χρηματοδότηση, ώστε να εκπαιδεύσουν τους λεγόμενους μουτζαχεντίν προκειμένου να πλήξουν τους Ρώσους και να καταλάβουν την Καμπούλ. Μεταξύ 1992 και 1998, περί τα 16 παγιδευμένα οχήματα σε 13 διαφορετικές πόλεις της Μέσης Ανατολής και κόστισαν τη ζωή σε 1.050 ανθρώπους, ενώ τραυμάτισαν 12.000. Από γεωπολιτικής απόψεως, ο IRA και το αιγυπτιακό σουνιτικό κίνημα 'Gama’a al-Islamiyya' προκάλεσαν ζημιές δισεκατομμυρίων δολαρίων στα δύο κορυφαία κέντρα ελέγχου της παγκόσμιας οικονομίας, στο City του Λονδίνου αντίστοιχα το 1992, το 1993, το 1996 και στο Μανχάταν το 1993, ενώ ανάγκασαν την αναδιοργάνωση του παγκόσμιου τομέα των αντασφαλίσεων (για τρομοκρατικά χτυπήματα). 90 και πλέον χρόνια έπειτα απ' την ενέργεια του Mario Buda, τα παγιδευμένα οχήματα έχουν καταστεί τόσο διαδεδομένα όσο το iPod και ο θανατηφόρος ιός HIV, απ' την Μπογκοτά της Κολομβίας μέχρι το Μπαλί της Ινδονησίας. Η σφραγίδα γνησιότητας της Hezbollah έχει κοπεί σε ανάλογες επιθέσεις με παγιδευμένα οχήματα στη Σρι Λάνκα, την Τσετσενία, την Τουρκία, την Αίγυπτο, το Κουβέιτ και την Ινδονησία. Σε κάθε γραφική παράσταση που αφορά την πορεία της τρομοκρατίας στα αστικά κέντρα, η καμπύλη που αναπαριστά την χρήση παγιδευμένων αυτοκινήτων αυξάνεται απότομα, εκθετικά. Στο κατεχόμενο Ιράκ απ' τις Ηνωμένες Πολιτείες, επικρατεί η αμείλικτη κόλαση με περισσότερα από 9.000 θύματα, κυρίως άμαχους που αποδίδονται σε βόμβες παγιδευμένων οχημάτων απ' τον Ιούλιο του 2003 μέχρι τον Ιούνιο του 2005. Έκτοτε, η συχνότητα των επιθέσεων με παγιδευμένα οχήματα και νάρκες δρόμων (Improvised Explosive Device) έχει παρουσιάσει ραγδαία άνοδο. 140 επιθέσεις ανά μήνα μέχρι τα τέλη του 2005 και μονάχα 13 έλαβαν χώρα στη Βαγδάτη την Πρωτοχρονιά του 2006.




Εάν οι νάρκες δρόμων (IED) ή άλλοι αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί μηχανισμοί θεωρούνται οι πλέον αποτελεσματικοί μηχανισμοί, ώστε να πλήξουν ανεπανόρθωτα τ' αμερικανικά τεθωρακισμένα οχήματα, τότε τα παγιδευμένα οχήματα θεωρούνται το βασικό όπλο επιλογής για την σφαγή σιιτών αμάχων μπροστά από τζαμιά και αγορές και η επικύρωση της ηθικής αυτουργίας στο πλαίσιο μίας σκληρής θρησκευτικής διαμάχης στους κόλπους του Ισλάμ, μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών. Υπό την πολιορκία όπλων που δεν μπορούν να εντοπιστούν εύκολα, οι κυρίαρχοι καταφεύγουν στα 'Rings of Steel' που είναι 25 σταθμοί ελέγχου στην κεντρική Καμπούλ και διενεργούνται απ' την Εθνική Πολιτοφυλακή του Αφγανιστάν και στην 'Green Zone' που είναι η Διεθνής Ζώνη της Βαγδάτης. Η 'Green Zone' είναι μία ζώνη 10 τετραγικών χιλιομέτρων (3,9 τετραγωνικά μίλια) στην Κεντρική Βαγδάτη του Ιράκ, ήταν το διοικητικό κέντρο της Προσωρινής Αρχής Συνασπισμού και παραμένει το κέντρο της διεθνούς παρουσίας στην πόλη. Οι περιοχές που βρίσκονται εκτός της 'Green Zone' θεωρούνται 'Red Zone' και είναι καθ' όλα ανασφαλείς. Η μεγαλύτερη πρόκληση παραμένει η βόμβα με παγιδευμένο όχημα, κάτι που για τους εισβολείς φαίνεται δυσεπίλυτο. Μολονότι οι τρομοκράτες διαθέτουν κλεμμένα πυρηνικά όπλα ή ουσίες για την κατασκευή τους, ακόμα και αέριο Sarin ή άνθρακα και ενώ όλα αυτά θεωρούνται το 'άθροισμα των φόβων των εισβολέων', το παγιδευμένο όχημα είναι η κινητήριος δύναμη της καθημερινής τρομοκρατίας στα αστικά κέντρα. Να σημειωθεί πως το Ταμπούν ή GA (Αιθυλικό διμεθυλικό αμιδοφωσφορικό κυάνιο) είναι μία εξαιρετικά τοξική ουσία. Είναι διαφανές, άγευστο υγρό με αμυδρή φρουτώδη οσμή. Επιδρά εύκολα στην κανονική λειτουργία του νευρικού συστήματος των θηλαστικών, έχει ταξινομηθεί ως παράγοντας νεύρων. Ως χημικό όπλο, έχει ταξινομηθεί στα Όπλα Μαζικής Καταστροφής απ' τα Ηνωμένα Έθνη, σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 687 απόφαση των Ηνωμένων Εθνών, έτσι η παραγωγή και η αποθήκευσή του είναι απαγορευμένη απ' την Συνθήκη Χημικών Όπλων του 1993. Το ταμπούν είναι το πρώτο που ανακαλύφθηκε απ' την αποκαλούμενη σειρά G παραγόντων νεύρων, μαζί με το GB (σαρίν), το GD (σομάν) και το GF(κυκλοσαρίν). Εξαιτίας αυτών των ουσιών οι Δυτικοί άδραξαν την ευκαιρία της 'ανθρωπιστικής επέμβασης', ώστε να μολύνουν την Μέση Ανατολή με τα δικά τους δηλητήρια. Στον Buda οφείλεται η πηγή της καθημερινής ανασφάλειας που διακατέχει αμφότερα κυρίαρχους και υπηκόους. Οι πτωχοί 'έχουν στη θήκη τους' ένα όπλο με το οποίο μπορούν να ρίξουν τυραννικές κυβερνήσεις.





Τα παγιδευμένα οχήματα είναι αόρατα όπλα με τρομακτική ισχύ και πάνω απ' όλα καταστροφική αποτελεσματικότητα. Φορτηγά, ημιφορτηγά, ή ακόμα και επιβατικά (Suburban Utility Vehicle) μπορούν εύκολα να μεταφέρουν ένα ισοδύναμο πολλών συμβατικών βομβών των 1.000 λιβρών αθόρυβα στο κατώφλι του πρωταρχικό στόχο. Έχοντας το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, ένα όχημα που κινείται με μεγάλη ταχύτητα είναι αδύνατον να ακινητοποιηθεί δίχως να υπάρξουν μεγάλες ζημιές σ' αυτούς με τους οποίους θα έλθει σε επαφή. Πέραν των μεγάλων καταστροφών που μπορούν να προκαλέσουν σε εκατοντάδες μέτρα απόσταση απ' το σημείο της έκρηξης, υπάρχει και το στοιχείο της αλυσιδωτής σειράς εκρήξεων ή της διασποράς των εκρήξεων. Οι τρομοκράτες της νέας γενιάς χρησιμοποιούν τις λεγόμενες 'βρώμικες βόμβες', όπου η βάση τους είναι διάφορα πυρηνικά απόβλητα  ικανά να καταστήσουν ολόκληρες πόλεις ραδιενεργές για πολλές δεκαετίες. Τα παγιδευμένα οχήματα είναι φτηνά ως προς το μέγεθος της ζημιάς που μπορούν να προκαλέσουν. Μ' ένα κλεμμένο όχημα, 40-50 ανθρώπινοι στόχοι μπορούν να εξολοθρευτούν και αυτό μόλις μ' ένα κόστος 400 δολάρια σε λίπασμα και ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Ο ιθύνων νους της επίθεσης του 1993 στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, ο Ramzi Yousef, καυχήθηκε ότι οι υπεραστικές κλήσεις που έκανε με το τηλέφωνό του ήταν ό,τι πιο ακριβό σε κόστος για την πραγματοποίηση του τρομοκρατικού χτυπήματος. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως η εκρηκτική ύλη (αποτελούμενη από μισό τόνο Ουρίας) κόστισε μόλις 3.615 δολάρια κι άλλα 59 δολάρια ημερησίως κόστισε η ενοικίαση ενός ημιφορτηγού. Η Ουρία χρησιμοποιείται ευρέως σε λιπάσματα καθώς αποτελεί μια βολική πηγή αζώτου κι αποτελεί σημαντική πρώτη ύλη για την χημική βιομηχανία. Η σύνθεση της οργανικής αυτής ένωσης απ' τον Friedrich Wöhler το 1828 από μια ανόργανη πρόδρομο-ένωση αποτέλεσε ορόσημο στην ανάπτυξη της οργανικής χημείας, καθώς απέδειξε ότι ένα μόριο το οποίο ευρίσκεται σε ζωντανούς οργανισμούς μπορεί να συντεθεί στο εργαστήριο χωρίς βιολογικές πρώτες ύλες. Η ουρία χρησιμοποιείται σε εργαστηριακές και ιατρικές μεθόδους.



Επιπλέον, χρησιμοποιείται σε εκρηκτικά, σε τμήματα αυτοκινήτων, σε ζωοτροφές, σε διουρητικά και σε πολλές εμπορικές χρήσεις. Σ' αντίθεση με το χαμηλό κόστος των τρομοκρατικών επιθέσεων, οι πύραυλοι Cruise που αποτελούν τον κλασικό αμερικανικό αντίλογο στις ασύμμετρες τρομοκρατικές επιθέσεις, κοστίζουν 1.100.000 δολάρια η κάθε μία κεφαλή. Η ευκολία σχεδιασμού ενός τέτοιου χτυπήματος είναι που κάνει τους συνωμοσιολόγους να φλυαρούν ασκόπως σε ό,τι έχει να κάνει με την επίθεση στην Οκλαχόμα των Ηνωμένων Πολιτειών το 1995 και να μην μπορούν να ερμηνεύσουν πως οι Timothy McVeigh και Terry Nichols κατάφεραν με απλά μέσα και με ελάχιστη τεχνογνωσία το εν λόγω χτύπημα που έμεινε ως ένα απ' τα πιο πολύνεκρα στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Στις επιθέσεις με παγιδευμένα οχήματα εντός κατοικημένων περιοχών, οι παράπλευρες απώλειες είναι κάτι το αναπόφευκτο. Η δραστική εμβέλεια ή ακόμα και η πιθανή προειδοποίηση περί ενός τέτοιου χτυπήματος συναρτώνται της θέλησης των τρομοκρατών. Απ' το αν αυτό που θέλουν είναι να προκαλέσουν μεγάλες απώλειες στις τάξεις του άμαχου πληθυσμού και να σπείρουν τον πανικό σε ευρύτερους κύκλους, προκειμένου αυτό να λειτουργήσει ως μία 'στρατηγική της έντασης', ή απλώς να σπάσουν το ηθικό μίας κοινωνίας ή των κατακτητών μίας χώρας. Σ' αυτήν την περίπτωση οι βόμβες με τη χρήση παγιδευμένων αυτοκινήτων είναι ιδανικές. Προκαλούν ασύμμετρο τρόμο και άπαντες δειλιάζουν μπροστά στην μη αντιμετωπίσιμη αυτή δυνητική απειλή. Βέβαια, στον ίδιο βαθμό υπάρχει ο κίνδυνος της αποξένωσης των τρομοκρατών απ' τις πλατιές μάζες του πληθυσμού που βλέπουν με αντιπάθεια μία τέτοια τακτική. Ο IRA (Ιρλανδία) και η ETA (Ισπανία) πλήρωσαν βαριά το τίμημα τέτοιων ολέθριων επιλογών. Το έχουμε ξαναπεί. Η τρομοκρατία είναι ένας Ιανός. Διπλή η χρήση της και ως εκ τούτου διπλής ερμηνείας τα αποτελέσματά της.




Το παγιδευμένο αυτοκίνητο είναι μια εγγενώς φασιστικό όπλο. Είναι ολοκληρωτική η λογική της χρήσης τους. Είναι ιδιαίτερα ανώνυμα ως μέσα κι αφήνουν ελάχιστα ιατροδικαστικά στοιχεία προς ανάλυση. Βασικά, δεν αφήνουν τίποτα πίσω τους, υπό την προϋπόθεση της επιτυχούς έκρηξής του. Ο Buda επέστρεψε κυριολεκτικά ανενόχλητος στην Ιταλία, αφήνοντας τις αστυνομικές αρχές (FBI) να συλλαμβάνουν και ν' ανακρίνουν για 10 χρόνια τον έναν μετά τον άλλο, ανθρώπους παντελώς άσχετους με την υπόθεση. Οι περισσότεροι απ' τους απογόνους-μιμητές του Buda έχουν διαφύγει του εντοπισμού και της σύλληψης. Η ανωνυμία, επιπλέον, συνιστά σε μεγάλο βαθμό την χρήση παγιδευμένων οχημάτων σ' όσους ήθελαν να αποκρύψουν την ταυτότητα του κατασκευαστή ή του χρήστη τους, το ιδανικό μέσο για την πρόκληση πολιτικών και μη αναταραχών. Η τρομοκρατία αποτελεί μία πλάνη αδράνειας για τους λαούς που διεξάγεται από μέρους των ίδιων των κρατών, διαμέσου των μυστικών υπηρεσιών τους, και σε πολύ ελάχιστο βαθμό αναλογικά από αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας που καταφεύγουν στον ένοπλο αγώνα. Υπάρχουν οι 'ειδικοί' που πράττουν για λογαριασμό του λαού, αλλά ποτέ ο ίδιος ο καταπιεζόμενος λαός. Η CIA (ΗΠΑ), η Mossad (Ισραήλ), η GSD (Συρία), η Pasdaran (Ιράν) και η ISI (Πακιστάν), έχουν  όλες τους προκαλέσει ανείπωτες ανθρωποσφαγές με τέτοιες ανώνυμες επιθέσεις.

...συνεχίζεται!

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

Η ΑΡΕΤΗ ΠΑΡΑΓΕΙ ΔΙΚΑΙΟ / H ΔΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΖΩΤΙΚΗ







Μία νεοκομφουκιανή αρχή είναι η εξής: 'Το να γνωρίζεις και να μην δρας ισοδυναμεί με το να μην γνωρίζεις'. Συνεπώς, επιβεβαιώνεται περίτρανα και για ακόμα μία φορά το αυταπόδεικτο: η δράση είναι ζωτική!





Ο ασκητής είναι το αυτοτελές άτομο που αποφεύγει με κάθε τρόπο τις όποιες αισθητικές-ηδονικές απολαύσεις και πολυτέλειες εν ονόματι ενός ιδανικού. Ο ασκητής έχει ορισθεί ως εκείνος ο οποίος έχει δολοφονήσει (κυριολεκτικά και μεταφορικά) τις ηδονές του. Ο πολεμιστής τις δολοφονεί στην προσπάθειά του, πολεμώντας. Συμφώνως προς τον Ιταλό μηχανικό, μαθηματικό, οικονομολόγο, κοινωνιολόγο και πολιτικό επιστήμονα Vilfredo Pareto: 'Στις δυτικές φατρίες κυριαρχούν τρία ταμπού που αφορούν την αποχή, τα οποία μας έρχονται απ' τα πέρατα των αιώνων και στοχεύουν στην άνοδο της βίας: η αποχή απ' το κρέας, η αποχή απ' το κρασί, η αποχή απ' οτιδήποτε σχετίζεται με τον έρωτα'. Να σημειωθεί πως ο Pareto ήτο ένας απ' τους θεωρητικούς ηγέτες της 'Σχολής της Λωζάννης', εκπρόσωπος της '2ης γενεάς' του Νεοκλασικισμού, εισηγητής τριών πρωτότυπων θεωριών ( 'Βέλτιστη Ανακατανομή', 'Κοινωνικοί Κύκλοι', 'Ελίτ'). Παρ' όλο που ο Βρετανός συγγραφέας William Moris ζήτησε την παντελή εξαφάνιση όλων των μορφών ασκητισμού, 72 ευνουχισμένοι άνδρες τιμώνται ως Άγιοι απ' την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Όσον αφορά τους ευνούχους, ο Ιησούς απ' την Ναζαρέτ, προέβη στην εξής δήλωση που μας μεταφέρεται απ' το 'Κατά Ματθαίον' Ευαγγέλιον: 'εἰσὶ γὰρ εὐνοῦχοι οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρὸς ἐγεννήθησαν οὕτω. καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνουχίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρείτω'. (=Διότι υπάρχουν ευνούχοι, οι οποίοι εγεννήθησαν τέτοιοι εκ κοιλίας μητρός. Και υπάρχουν ευνούχοι, οι οποίοι ευνουχίσθησαν από τους ανθρώπους. (Και οι μεν και οι δε είναι ανίκανοι δια γάμον και κατ' ανάγκην μένουν άγαμοι). Υπάρχουν όμως και άλλοι ευνούχοι οι οποίοι δια να αφοσιωθούν εις την βασιλείαν του Θεού και κερδήσουν ασφαλέστερα την σωτηρίαν, ηγωνίσθησαν κατά της εμφύτου ορμής, αυτοπροαιρέτως απέχουν από τον γάμον και ζουν ισοβίως αγνοί και παρθένοι. Οποιος ημπορεί να παραδεχθή και να εφαρμόση τον λόγον αυτόν, ας προχωρήση στον δρόμον της σωφροσύνης και αγνότητος' (19,12).



Η αριστοκρατία είναι η Αρχή των Αρίστων. Πολλοί υποπίπτουν στην πλάνη ότι η Δημοκρατία κατατάσσεται στα θετικά πολιτεύματα. Ότι χωράει στον ίδιο ασκό με την Αριστοκρατία. Αυτή η θέσις είναι απολύτως ψευδής. Ο Αριστοτέλης διακρίνει τα πολιτεύματα βάσει των εξής κριτηρίων:



A) Αριθμητικό κριτήριο: Τα πολιτεύματα διακρίνονται ανάλογα με τον αριθμό των προσώπων που ασκούν την εξουσία. Η εξουσία μπορεί να ασκείται είτε από ένα πρόσωπο, τον Βασιλέα ή τον Τύραννο, είτε απ' τους λίγους, τους Αριστοκράτες ή τους Ολιγαρχικούς, είτε απ' τον λαό, την πολιτεία, Δημοκρατία.


B) Ποιοτικό κριτήριο: το κριτήριο που διαφοροποιεί αξιολογικά τα πολιτεύματα και τα διακρίνει σε ορθά και σε παρεκκλίσεις απ' τα ορθά είναι ο στόχος, το συμφέρον το οποίο υπηρετούν. Στα ορθά πολιτεύματα, Βασιλεία, Αριστοκρατία, Πολιτεία, οι φορείς της εξουσίας αποβλέπουν στο συμφέρον του συνόλου των πολιτών, την ευδαιμονία, στην ύψιστη αυτάρκεια. Στις παρεκκλίσεις αυτών οι φορείς της εξουσίας αποβλέπουν στην εξυπηρέτηση του ιδιοτελούς συμφέροντος. Ο Τύραννος επιδιώκει να διατηρήσει την εξουσία με άνομο τρόπο και ν'  αποκομίσει τα μεγαλύτερα οφέλη απ' αυτήν. Η Ολιγαρχία αποβλέπει στο πολιτικό και οικονομικό συμφέρον των λίγων, των πλουσίων, οι οποίοι ελέγχουν την εξουσία ακυρώνοντας το συμφέρον των πολιτών, και η 'δημοκρατία', στην οποία την εξουσία ασκεί με ιδιοτέλεια το πλήθος των απόρων που επιδιώκει να εξυπηρετεί το συμφέρον των πολλών αδιαφορώντας για το κοινό καλό, το συμφέρον όλων ανεξαιρέτως των πολιτών. Στην Αριστοκρατία, το δεύτερο ορθό πολίτευμα μετά την Μοναρχία, τη διοίκηση της πολιτείας την ασκούν οι 'άριστοι'. Κατά τον Αριστοτέλη, οι άριστοι ορίζονται με βάση την παιδεία, τη μόρφωση που έχουν, η οποία είναι σύμφωνη με τον νόμο ('ὑπὸ τοῦ νόμου κειμένη'). Η Αριστοκρατία στηρίζεται στην 'κατ’ ἀρετὴν' υπεροχή όχι του ενός, όπως στη Βασιλεία, αλλά περισσοτέρων. Ο Αριστοτέλης στα 'Πολιτικά' του υποστηρίζει ότι η Αριστοκρατία περιλαμβάνει τρεις κατηγορίες πολιτών: τους εύπορους, τους άπορους και τους 'κατ’ ἀρετὴν διαφέροντες'. Όταν υπερέχει το τελευταίο στοιχείο, τότε η Αριστοκρατία πλησιάζει στην ιδανική πολιτεία και στόχος της είναι το κοινό καλό. Ανάλογες σκέψεις μας μεταφέρει και ένας κατά πολύ πιο σύγχρονος του Αριστοτέλη, ο Νικολό Μακιαβέλι.



Συμφώνως προς τον Βαρόνο Ιούλιο Έβολα, 'η ισχύς (νοούμενη ως φυσική αρετή του αρίστου) και η δύναμη οφείλουν να συμβαδίζουν, απ' τη στιγμή που διατηρούμε την αίσθηση ότι η δύναμη βασίζεται στην ισχύ κι όχι αντίστροφα'. Συμφώνως προς τον συγγραφέα του 'Might is Right' or 'The Survival of the Fittest' Ragnar Redbeard, το οποίο αποτελεί ένα δείγμα γραφής κοινωνικού δαρβινισμού και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1890. Ο Έβολα μας λέγει ότι 'Οι Αριστοκρατίες είναι απολύτως συνυφασμένες με τον Πόλεμο. Αντιθέτως, οι κακέκτυπες (κοινωνίες) ξεπηδούν σαν τα μανιτάρια σε καιρούς ειρήνης'. Μία καθαρή Αριστοκρατία ήτο η Αυτοκρατορία των Αζτέκων. Στους Αζτέκους η αριστοκρατία δεν ήτο κληρονομική, αλλά κάθε Άνδρας Αζτέκος μπορούσε να γίνει ένας αριστοκράτης, εκδηλώνοντας την ανάλογη ικανότητα και το θάρρος στον πόλεμο. Εάν ένας Αζτέκος σκοτωνόταν ή αιχμαλώτιζε τέσσερις άνδρες, ήτο ικανός να ενώσει τις ανώτερες τάξεις της κοινωνίας και λάμβανε ένα μερίδιο του αφιερώματος. Ήτο σε θέση να πλαισιώσει το σώμα των Ανδρών Ιπποτών Ιαγουάρων οι οποίοι φορούσαν δέρματα από Ιαγουάρους. Το όνομα 'Ιαγουάρος' προέρχεται απ' την Ινδιάνικη λέξη 'jaguara' που σημαίνει 'αυτός που σκοτώνει μ' ένα πήδημα'. Το όνομα του γένους Πάνθηρ σημαίνει στα αρχαία ελληνικά 'θηρευτής (κυνηγός) των πάντων'. Ήτο σε θέση να πλαισιώσει το σώμα των Ανδρών Ιπποτών Αετών οι οποίοι φορούσαν κεφαλή αετού. Η αυστηρότητα εξαντλούνταν στις ανώτερες τάξεις των Αζτέκων. Η τιμωρίες ήσαν ιδιαίτερα σκληρές. Όλα αυτά βοηθούσαν ώστε να διατηρηθεί ακέραιο το αριστοκρατικό πνεύμα τους. Για παράδειγμα, αν οι πληβείοι συλαμβάνονταν σε κατάσταση μέθης, δέχονταν την ανάλογη επίπληξη και τους ξύριζαν το κεφάλι. Αν επρόκειτο για ευγενείς, εκτελούνταν δημοσίως και παραδειγματικώς. Ο Αζτέκος πολεμιστής κατείχε περίοπτη θέση στην κοινωνία απολαμβάνοντας σημαντικών προνομίων. Οι στρατιώτες της αυτοκρατορίας λάμβαναν εξαιρετική εκπαίδευση, ασχέτως των προοπτικών της μετέπειτα σταδιοδρομίας τους.



Η αστρονομία, ρητορική, ποίηση, ιστορία, και φυσικά η θρησκεία αποτελούσαν κυρίαρχα αντικείμενα διδασκαλίας και ακολουθούσε η πραγματική εκπαίδευση στο πεδίο της μάχης. Στην κοινωνία των Αζτέκων υπήρχαν τάξεις 'εν είδει Ιπποτών' που κατείχαν υψηλό αξίωμα κι αντίστοιχη κοινωνική θέση. Οι μεγαλύτερες εξ’ αυτών ήσαν οι Ιαγουάροι (ocelomeh) και οι Αετοί(quauhtin) στις οποίες οι άνδρες φορούσαν στολές αντιπροσωπευτικές των αντίστοιχων ζώων. Όπως στους περισσότερους πολιτισμούς ο πολεμιστής ανέβαινε ιεραρχικά με την πάροδο των ετών κι ανάλογα με την απόδοσή του, έτσι και σε αυτόν τον τομέα η κοινωνία των Αζτέκων ακολουθούσε την ίδια τακτική, καθώς προάγονταν από πολίτες⇒πολεμιστές⇒ευγενείς πολεμιστές⇒Αετούς ή Ιαγουάρους και σ' ορισμένες περιπτώσεις επίλεκτους πολεμιστές (Otomitl) και στρατηγούς (Tlacateccati).



Το 'Might is Right' προτείνει σ' έναν μεγάλο βαθμό τον αμοραλισμό και τον ψυχολογικό ηδονισμό. Ο Βρετανός ανατρεπτικός Redbeard απορρίπτει τις συμβατικές ιδέες περί των ανθρώπινων και των φυσικών δικαιωμάτων και υποστηρίζει ότι μονάχα η δύναμις ή η σωματική δύναμη είναι ικανές να δημιουργήσουν το ηθικό δικαίωμα (βλέπε τον Καλλικλή ή τον Θρασύμαχο). Το δίκαιο του ισχυρού δεν έπαψε ποτέ να ισχύει. Βασικοί οπαδοί του δικαίου του ισχυρού ήσαν οι σοφιστές αλλά κι άλλοι ρήτορες μη σοφιστές. Βασικός ενάντιος ο Σωκράτης. Φανατικός οπαδός του δικαίου του ισχυρού ο σοφιστής Καλλικλής. Όπως μας λέγει ο Πλάτωνας, ο Καλλικλής υποστήριζε με πάθος ότι 'Εκείνο που ρυθμίζει τις σχέσεις μεταξύ των κρατών είναι η δύναμη κι όχι η δικαιοσύνη...η υποταγή των ανίσχυρων στους ισχυρούς συμβαίνει από φυσική αναγκαιότητα' και ότι 'Η συμπεριφορά του ισχυρότερου είναι δίκαιη κι ας καταπατά τους υπάρχοντες νόμους. Η υπακοή στους νόμους της φύσης δεν εξυπηρετεί απλώς το συμφέρον του ισχυρού αλλά είναι και σύμφωνη με το φυσικό δίκαιο'. Ο Θρασύμαχος ήτο μέγας ρήτορας και δημαγωγός και μπορούσε να κάνει το άσπρο μαύρο. 'Η εξουσία', λέγει, 'με οποιαδήποτε μορφή της (δημοκρατία, ολιχαρχία, τυραννία) κάθε φορά θεσπίζει νόμους και τους χρησιμοποιεί προς το συμφέρον της'. 'Αυτό που ονομάζετε δικαιοσύνη εξυπηρετεί τα συμφέροντα αυτών που θεσπίζουν τους νόμους'. Εν ολίγοις έλεγε, η αδικία συμφέρει αυτόν που την διαπράττει. Όταν στριμώχτηκε απ' τον Σωκράτη με την ερώτηση αν η αδικία δεν είναι μόνο χρήσιμη γι' αυτόν που την κάνει αλλά είναι και αρετή απαντά 'και τι σε νοιάζει εσένα αν τα πιστεύω αυτά ή όχι' και αποχώρησε απ' το τσιμπούσι. Ανάλογες αιρετικές θέσεις εξέφρασαν οι Πρωταγόρας, ο Αντιφών, ο Ιππίας, ο Γλαύκος (αδελφός του Πλάτωνα). Ο Ιππίας κι ο Αντιφώντας υποστήριξαν ότι στη φύση όλοι οι άνθρωποι είναι όμοιοι, ότι δεν υπάρχει ο διαχωρισμός σ' ελεύθερους και βάρβαρους, σε ευγενείς και λαό. Είναι οι νόμοι λοιπόν που καταπιέζουν τους ανθρώπους και δημιουργούν αυτούς τους αφύσικους διαχωρισμούς.




Επιστρέφοντας στο δαρβινιστικό 'Might is Right', να προσθέσουμε πως ο Αναρχικός Ατομικιστής Ιστορικός James Martin το αποκάλεσε 'ένα απ' τα πιο εμπρηστικά έργα που δημοσιεύθηκαν ποτέ πουθενά'. Αυτή η θέση του Martin αναφέρεται στο αμφιλεγόμενο περιεχόμενο του βιβλίου, όπως κι η άποψη ότι η αδυναμία θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με μίσος αλλά και στην ισχυρή και δυναμική παρουσία της θεωρίας του Κοινωνικού Δαρβινισμού που απαντάται σ' όλο το κείμενο. Υπάρχουν ορισμένα επίμαχα τμήματα του βιβλίου που ασχολούνται με τη φυλή και τις σχέσεις αρσενικού και θηλυκού, υποστηρίζεται δε ότι η γυναίκα κι η οικογένεια αποτελούν 'ιδιοκτησία' του ανδρός. Ο Λέων Τολστόι αντέταξε στο 'Might is Right' το έργο του 'Τι είναι τέχνη' (1897), όπου ανέλυσε την θεωρία του Κοινωνικού Δαρβινισμού. Η ουσία του 'Might is Right', όπως αυτή εκφράζεται στον  πρόλογο του συντάκτη, είναι ότι για να περιορισθεί το 'δικαίωμα' που πηγάζει απ' την ψεύτικη αμπελοφιλοσοφία των Εβραίων προφητών και τους υποσχόμενους Μεσσίες είναι μία τρέλα. Το Δικαίωμα δεν είναι ο απότοκο του δόγματος, αλλά της δυνάμεως. Όλοι οι νόμοι, όλες οι εντολές, ή τα δόγματα ως προς το 'να μην κάνετε στους άλλους ό, τι δεν θα θέλατε να σας κάνουν', δεν έχουν καμία εγγενή αρχή. Αποτελούν το εκάστοτε κοινωνικό συμβόλαιο, την εκάστοτε ηθική που διέπει μία κοινωνία. αλλά συναρτώνται μονάχα απ' το ρόπαλο, την αγχόνη, και το ξίφος. Ένας άνθρωπος πραγματικά ελεύθερος δεν είναι υποχρεωμένος να υπακούσει σε οποιαδήποτε εντολή, ανθρώπινη ή θεϊκή. Η υπακοή είναι το σημάδι του εκφυλισμένου ανθρώπου. Η Ανυπακοή είναι η σφραγίδα του ήρωα'. Τα ζητήματα της υπακοής και της ανυπακοής επεκτείνονται και ερμηνεύονται συμφώνως προς την αντίληψη που έχει η εκάστοτε κοινωνία και τα μέλη της περί του Θεού. Η ανυπακοή αποτελεί την άρνηση προσαρμογής στο σχέδιο του Θεού. Τουναντίον, η υπακοή την συμπόρευση με το Θεό. Οι ερμηνείες διαφέρουν από θρησκεία σε θρησκεία, ωστόσο σε γενικές γραμμές συμφωνούν ως προς την οριογραμμή της ανταρσίας του ανθρώπου σε σχέση με το Θεό. Υπό την μορφή δόγματος αυτές οι θέσεις μας τρομάζουν. Στην πραγματικότητα υποτάσσονται στο ιδεώδες της τέχνης που υπηρετεί την ομορφιά. Η τέχνη των ανώτερων τάξεων έχει εκπαιδεύσει τους ανθρώπους στο ιδανικό του Υπερανθρώπου, η οποία είναι πραγματικότητα το παλιό ιδανικό του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Νέρωνα, του Κοζάκου Στένκα Ραζίν, του Μογγόλου Ηγέτη Τζένγκις Χαν, του αρχετυπικού δολοφόνου Robert Macaire ή του Στρατηγού Ναπολέοντα και των συνεργών τους, των βοηθών και των κολάκων τους και υποστηρίζει αυτό το ιδανικό με όλες τις δυνάμεις της. Πρόκειται για το ιδανικό που υποκαθιστά αυτό που είναι δίκαιο με το τι είναι ωραίο αισθητικώς, δηλαδή τι είναι ευχάριστο, τι προκαλεί ευδαιμονία, αγαθότητα. Ο Τολστόι περιγράφει με τρόμο τι μπορεί να συμβεί σε μία κοινωνία που θα διαποτιστεί απ' το ιδανικό του Υπερανθρώπου. Στο 'Τι είναι Τέχνη', ο Τολστόι ορίζει την τέχνη ως μέσον επικοινωνίας των ανθρώπων, όπου ο Δημιουργός, μέσω αυτής, εκφράζει συνειδητά ορισμένα αισθήματα και ιδέες επιζητώντας να κάνει κοινωνούς και τους άλλους ανθρώπους και ν' ασκήσει πάνω τους κάποια ψυχική επιρροή.



Οι ιδέες που μεταβιβάζονται μπορούν να αξιολογηθούν βάσει της ποιότητάς τους και το έργο που τις εμπεριέχει μπορεί να κριθεί ως έργο τέχνης, αληθινό ή κίβδηλο, καλό ή κακό. Οι ανώτερες ιδέες είναι εκείνες που εμψυχώνουν τον άνθρωπο και μπορούν να τον κάνουν να νιώσει πως είναι αδελφός με τους συνανθρώπους του και γιος του Θεού. Ο γνωστός Σατανιστής Anton LaVey εξέδωσε την 'Σατανική Βίβλο' το 1969. Πηγή της εμπνεύσεως του ήτο και το 'Might is Right' του Redbeard. Σ' αυτήν περιέχεται ένα κεφάλαιο με τίτλο 'Το Βιβλίο του Σατανά'. Πολλοί είναι αυτοί που εικάζουν πως το έργο του LaVey αποτελεί πιστή αντιγραφή ενός σημαντικού τμήματος του βιβλίου του Redbeard.



Σύντροφοι και Συντρόφισσες από Ξάνθη

Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΕΜΕΤΙΚΟΥ ΠΑΝΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙ-ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Αυτό μας ανήκει, όπως και τα στέκια σας ...

Έξω οι Αναρχο/Αντιφασίστες απο την Νεα Φιλαδέλφεια

 Χαιρετίζουμε συναγωνιστικά την  ΄΄επίσκεψη΄΄ στην Πρεζοφωλιά Στρούγκα των συναγωνιστών οπαδών της Α.Ε.Κ. αν και δεν υποστηρίζουμε καμία ομάδα τέτοιες ευχάριστες εκπλήξεις είναι άξιες συγχαρητηρίων ..σε λίγο θα ανεβάσουμε και δράσεις συναγωνιστών οπαδών της Ν.Ο.Π.Ο. απο Καβάλα που μας έστειλαν.... Καμιά πρεζοφωλιά να μην  υπάρχει Πουθενά


Παλαιότερες εικαστικές επισκέψεις στην Πρεζοφωλια  '' Στρούγκα''







Μετά την επέλαση


Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

ΧΕΙΡΩΝΙΟΣ ΛΑΒΗ, Πράξη 9η'- ΚΟΒΑ ΡΙΖΟΥΠΟΛΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ






Σε αντίθεση με τους 'σκληροτράχυλους' αντάρτες πόλης που ενδιαφέρονται κυριολεκτικά και μόνο για τον κορβανά που ονομάζουν 'επαναστατικό' ταμείο, οι ριζοσπάστες εθνικιστές παραμένουμε οι μόνοι εκφραστές της δίκαιης οργής των Ελλήνων. Αν όχι εμείς οι οποίοι καταθέτουμε ψυχή και σώμα στον αγώνα για την αποτίναξη των ζυγών που κρατούν δέσμιους άνομων συμφερόντων τους συμπατριώτες μας, αν όχι εμείς οι οποίοι πράττουμε συμβολικώς, επιχειρώντας ν' αφυπνίσουμε συνειδήσεις κι όχι να ζημιώσουμε την τσέπη των ήδη εξαπατημένων, τότε ποιοί άλλοι; Αν όχι εμείς οι οποίοι παλεύουμε δίχως οιαδήποτε προστασία, παρά μονάχα διακινδυνεύοντας, δίχως οιαδήποτε εύνοια από κανέναν, τότε ποιοί;




Απ' τις υπαγορευμένες 'από ψηλά' ληστείες τραπεζών της 17ης Νοέμβρη και τους μακρυχέρηδες-φαρμακοχέρηδες, στην πραγματικότητα υπαλλήλους μυστικών υπηρεσιών, ως τους 'ληστές με τα μαύρα', ως τον παχυλό μποναμά των μαζιώτηδων, ισχύει το ίδιο. Οι τρομοκράτες της πεντάρας, οι ανίκανοι υπαλληλίσκοι της εξουσίας που 'ξεπλένουν κάποια απ' τα μαύρα ταμεία' της, δεν κάνουν τίποτα άλλο απ' το να κλέβουν, να δολοφονούν, να εμπαίζουν την κοινωνία με τα τερτίπια τους. Η επανάσταση σ' αυτή τη χώρα είναι μια φενάκη. Η αριστερά της λογικής 'ο επιμένων νικά' κατηγορεί την large στα εθνικά θέματα δεξιά για μειοδοσία στο κοινωνικό πεδίο, μονοπωλώντας το δικαίωμα ή καλύτερα την μάσα στο όνομα της 'επανάστασης'.




Ως ριζοσπάστες εθνικιστές δεν μπορούμε παρά να πάρουμε θέση στο κοινωνικό γίγνεσθαι κατά τρόπο αλλότριο ως προς τα ειωθότα. Ποια είναι 'τα ειωθότα'; Η καταλήστευση των χρημάτων του ελληνικού λαού μέσω 'επαναστατικών' ληστειών τραπεζών, η συσσώρευση τεράστιων χρηματικών ποσών στις τσέπες ιδεολόγων-απατεώνων, απολύτως δυσανάλογη προς τον χορό εκατομμυρίων που καλά κρατεί στα ταμεία των τρομοκρατικών οργανώσεων που με τη σειρά του αποδεικνύει πως επαναστατικός σκοπός ουδέποτε υπήρξε, υπάρχει ή μπορεί να υπάρξει. Αντίθετα, το μόνο που ανέκαθεν υπήρξε-υπάρχει είναι η υπόγεια διασύνδεση με την εξουσία. Ο κανόνας της συμμορίας. Η μοιρασιά των κερδών. Ως ριζοσπάστες εθνικιστές βρισκόμαστε σε συνεχή πόλεμο με την εξουσία και τα ενεργούμενά της. Αν σκεφτεί κανείς πως στις 27 Αυγούστου 1988, ο IRA πραγματοποίησε διακόσιες ξεχωριστές επιθέσεις με όπλα και εκρηκτικά κατά βρετανικών στόχων, τα μέλη των εγχώριων τρομοκρατικών οργανώσεων φαντάζουν γελίοι και τίποτα άλλο. Στην 40χρονη διαδρομή του εγχώριου αντάρτικου πόλης, ο ελληνικός λαός μονάχα ζημιώθηκε. Πουθενά δεν ωφελήθηκε. Χρήματα δεν πήρε, αντίθετα μονάχα χρήματα έδωσε. Εξαθλιώθηκε, ώστε να εκλέγονται διάφορες πατσαβούρες τύπου Δούρου και Κανέλλη. Οι ενέργειές μας είναι συμβολικές διότι σεβόμαστε τον ιδρώτα του ελληνικού λαού, τον οποίον κλέβουν αδιαλλείπτως και με περίσσιο θράσος οι διάφοροι ιδεολόγοι-απατεώνες.


Ο Σάββας Ξηρός ομολόγησε στην τυπωμένη μπανανόφλουδά του πως τα μέλη της 17ης Νοέμβρη ζούσαν αποκλειστικά απ' τις 'επαναστατικές' ληστείες. Πόσα χρήματα απ' αυτές επέστρεψαν στον ελληνικό λαό, υπέρ του οποίου διατείνονται ως άλλοι Κολοκοτρωναίοι πως έδρασαν; Ούτε μία δραχμή, ούτε ένα ευρώ. Η Νέα Δημοκρατία νομιμοποίησε το ανθελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος. Γιατί όχι, αφού δεν είναι της Ελλάδος. Είναι του Κομμουνισμού, ειδάλλως θα ονομαζόταν Ελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Η δάδα των Πεφωτισμένων της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει θέση σε καμία γειτονιά. Το έμβλημα των δολοφόνων, το σφυροδρέπανο, επίσης. Ο ήλιος δεν είναι πράσινος και άρα αυτός του ΠΑ.ΣΟ.Κ θυμίζει μούχλα.



Ο αγώνας εναντίον της κομματοκρατίας θα συνεχιστεί έως ότου ξεριζωθεί το καρκίνωμα που έχει προσβάλλει τον οργανισμό του έθνους. Στην πατρίδα μας δεν υπάρχει χώρος για αντεθνικά σκουπίδια και επαγγελματίες πολιτικούς.



Εικαστική παρέμβαση στην φωλιά της κομμουνιστικής συμμορίας του Αδελφού Κουτσούμπα στην συμβολή των οδών Ανδριτσαίνης και Αντίσσης στην Ριζούπολη. Κνουτόπουλα, καταλαβαίνουμε ότι περνάτε δύσκολες ώρες. Τα χειρότερα έρχονται...

'ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ' (Μέρος 5ο)






Οι χαμένες φυλές του Ισραήλ
Η καταγωγή απ' τον Εωσφόρο



Ο Ηρόδοτος, ο Έλλην ιστορικός του 5ου π.Χ αιώνος αναφέρει: 'Μῆδοι δὲ τὴν αὐτὴν ταύτην ἐσταλμένοι ἐστρατεύοντο· Μηδικὴ γὰρ αὕτη ἡ σκευή ἐστι καὶ οὐ Περσική. οἱ δὲ Μῆδοι ἄρχοντα μὲν παρείχοντο Τιγράνην ἄνδρα Ἀχαιμενίδην, ἐκαλέοντο δὲ πάλαι πρὸς πάντων Ἄριοι, ἀπικομένης δὲ Μηδείης τῆς Κολχίδος ἐξ Ἀθηνέων ἐς τοὺς Ἀρίους τούτους μετέβαλον καὶ οὗτοι τὸ οὔνομα. αὐτοὶ περὶ σφέων ὧδε λέγουσι Μῆδοι' (=Κι οι Μήδοι έπαιρναν μέρος στην εκστρατεία έχοντας την ίδια ακριβώς εξάρτυση· γιατί η εξάρτυση αυτή είναι μηδική κι όχι περσική. Οι Μήδοι λοιπόν είχαν αρχηγό τους τον Τιγράνη, απ' τους Αχαιμενίδες· τον παλιό καιρό όλος ο κόσμος τούς αποκαλούσε Αρίους, όταν όμως η Μήδεια, κολχικής καταγωγής, έφτασε από την Αθήνα στη χώρα των Αρίων, άλλαξαν κι αυτοί το όνομά τους. Αυτά λένε για τον εαυτό τους οι Μήδοι). ('Ιστορίαι', 7.62.1) Η Μήδεια που αναφέρει ο Ηρόδοτος ήτο θυγατήρ του βασιλιά της Κολχίδας Αιήτη και της Ωκεανίδας Ιδυίας ή Εκάτης. Απ' τη θεία της, την Κίρκη, είχε μάθει την τέχνη της μαγείας την οποία χρησιμοποιούσε σ' όλη την ζωή της. Όταν ο Ιάσων της Αργοναυτικής εκστρατείας, κατέφτασε στην Κολχίδα, η Μήδεια τον ερωτεύτηκε, έθεσε στην διάθεσή του όλα τα μέσα της τέχνης της, ώσπου ο ήρωας ν' αποκτήσει το Χρυσόμαλλο δέρας. Ακολούθησε τον εραστή της και για να αργοπορήσει τον Αιήτη, ο οποίος τους καταδίωκε, τεμάχισε τον αδελφό της, Άψυρτο, και σκόρπισε στη θάλασσα τα μέλη του. Ο πατέρας τότε εγκατέλειψε την καταδίωξη και επιδόθηκε στην περισυλλογή των μελών του σφαγμένου παιδιού του. Στην Ιωλκό ο Ιάσονας την παρακάλεσε να εκδικηθεί τον Πελία, φονιά του πατέρα και του αδελφού του κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του.


Η Μήδεια τότε έπεισε τις κόρες του Πελία να τεμαχίσουν το σώμα του πατέρα τους και να το βράσουν, γιατί έτσι δήθεν θα κατόρθωναν να τον κάνουν πάλι νέο. Μετά την καταδίωξη του ζεύγους των εραστών απ' το υιό του Πελία, Άκαστο, κατέφυγαν στην Κόρινθο, όπου έζησαν για ένα διάστημα ευτυχισμένοι, μέχρις ότου ο Ιάσονας εγκατέλειψε τη Μήδεια για να μνηστευτεί την κόρη του βασιλιά Κρέοντα, Γλαύκη. Η Μήδεια και πάλι χρησιμοποίησε τα μαγικά της φίλτρα για να εκδικηθεί την αντίζηλή της. Της έστειλε δηλητηριασμένο χιτώνα σαν δώρο για το γάμο της, ο οποίος έβγαζε φλόγες και την έκαψε. Η εκδίκησή της όμως δε σταμάτησε εδώ, αλλά έφτασε στο πιο αποτρόπαιο έγκλημά της. Σκότωσε τα δύο της παιδιά Φέρητα και Μέρμερο, που είχε αποκτήσει με τον Ιάσονα, ανέβηκε μετά σ' ένα άρμα που το έσερναν φτερωτοί δράκοντες κι έφτασε στην Αθήνα, όπου και ενώθηκε με τον Αιγέα και απέκτησε το Μήδο. Προσπάθησε όμως να δηλητηριάσει το Θησέα κι έτσι ο Αιγέας την έδιωξε κι εκείνη κατέφυγε κοντά στο γιο της, Μήδο, στην Ασία, στη χώρα που από το όνομά της ονομάστηκε Μηδία.




Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο και πάλι, οι κάτοικοι της αρχαίας Κολχίδος, τοποθετούνται σε μια χώρα που βρίσκεται κατά μήκος της δυτικής πλαγιάς του Καυκάσου κοντά στη Μαύρη Θάλασσα, ήσαν μαύροι και πιθανώς Εβραίοι. Όπως συνέβη με τους Εβραίους της Παλαιστίνης, τους οποίους και ονόμασε 'Φοίνικες', η αναφορά του στους κατοίκους της Κολχίδος ήτο ότι προέρχονταν από μία αιγυπτιακή αποικία. Δεν τόνισε ότι χαρακτηρίζονταν από 'μαύρο δέρμα και πυκνά σγουρά μαλλιά', στις προφορικές παραδόσεις τους, την διάλεκτό τους, στις μεθόδους ύφανσης, στην πρακτική της περιτομής. Ο Άγιος Ιερώνυμος, τον 4ο μ.Χ αιώνα αποκάλεσε την Κολχίδα ως 'Δεύτερη Αιθιοπία'. 200 χρόνια μετά ο Σοφρώνιος, όντας πατριάρχης της Ιερουσαλήμ, αναφέρθηκε με τα ίδια λόγια στην παρουσία 'Αιθιόπων' στην ίδια περιοχή. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, ο Έλλην ιστορικός του 1ου π.Χ αιώνος, στις 'Περιηγήσεις' του ανέφερε ότι οι Δαναοί (απ' τη φυλή του Δαν) που ταξίδεψαν απ' την Αίγυπτο και εγκαταστάθηκε στην αρχαιότερη πόλη της Ελλάδος, το Άργος. Δαναούς αποκαλεί ο Όμηρος τους Έλληνες, γα τον λόγο ότι η οικογένεια του Δαναού, προερχόμενη απ' την Αίγυπτο, βασίλευσε στο Άργος. Ο Δαναός δεν δημιούργησε κάποια δυναστεία, μια που τον διαδέχτηκε ο υιός του αδελφού του, Αίγυπτου, ο Λυγκέας που παντρεύτηκε την κόρη του Δαναού Υπερμήστρα. Οι Δυναστείες και οι Φυλές δεν ονομάζονταν απ' την γυναικεία γραμμή. Ίσως ο όρος 'Δαναοί' να μην αναφέρεται τόσο στο μυθικό πρόσωπο, αλλά σε διάφορους όρους που σχετίζονται με τη ρίζα 'δαν', που δεν είναι φυσικά Ελληνική, μα αντίθετα Σημιτική. Ακόμα και για τους Αθηναίους, αναφέρεται ότι εγκαταστάθηκαν εκεί απ' την Σάις στο Δέλτα του Νείλου. Απ' τον 6ο αιώνα π.Χ, οι Μήδοι είχαν ιδρύσει μία αυτοκρατορία που εκτείνετο γεωγραφικώς απ' το Αζερμπαϊτζάν στο Βορρά και την Κεντρική Ασία και το Αφγανιστάν. Οι Μήδοι είχαν αναμειχθεί με τους αρχαίους Ιρανούς, τους Πέρσες. Πολλοί σύγχρονοι Ιρανοί ισχυρίζονται πως είναι γνήσιοι απόγονοι των Μήδων. Την μηδική καταγωγή διεκδικούν έως και σήμερα λαοί που κατοικούν στο ιρανικό οροπέδιο (δυτική-κεντρική Ασία), όπως οι Κούρδοι, οι Λουρς, οι Ισφαχάν, οι τουρκόφωνοι Αζέροι.





Παρά το γεγονός πως οι 10 φυλές θεωρούνται χαμένες, στις εβραϊκές πηγές υπάρχουν τα διαθέσιμα στοιχεία που δίδουν σημαντικές πληροφορίες για την ύπαρξή τους. Συμφώνως προς τον Τίτο Φλάβιο Ιώσηπο ή Γιοσέφ μπεν Μαθιά: 'οι δέκα φυλές που τοποθετούνται πέραν του ποταμού Ευφράτη έως αυτή τη στιγμή, είναι πολυπληθείς, ενώ είναι αδύνατο να υπολογισθούν. Όσοι γνωρίζουν τα Βιβλικά Απόκρυφα, γνωρίζουν που τοποθετούνται αυτές οι φυλές. Στο 4ο βιβλίο της Εζρά, αναφέρεται όσον αφορά τις 10 φυλές ότι αυτές μετακινήθηκαν απ' τον προφήτη Ωσηέ τον 8ο αιώνα π.Χ., προς τα στενά περάσματα του ποταμού Ευφράτη, απ' όπου συνέχισαν το ταξείδι τους, διάρκειας ενός έτους και μισού με κατεύθυνση ένα μέρος που ονομαζόταν 'Arzareth'. Εξ όσων είναι γνωστά μέχρι αυτή την στιγμή, επρόκειτο για την χώρα των Σκυθών, τους οποίους ο Ιώσηπος είχε κατατάξει στους απογόνους των Γωγ και Μαγώγ, απ' τους οποίους εικάζεται πως θα μπορούσαν να είχαν απορροφηθεί. Οι Σκύθες περιγράφονται ως νομάδες. Αιώνες ολόκληρους, νομάδες και κοπάδια άγριων αλόγων περιπλανιούνταν στα λιβάδια που απλώνονται από τα Καρπάθια Όρη της ανατολικής Ευρώπης μέχρι τη σημερινή νοτιοανατολική Ρωσία. Αναζητώντας πλούτη λεηλάτησαν την ασσυριακή πρωτεύουσα, τη Νινευή. Αργότερα, συμμάχησαν με την Ασσυρία εναντίον της Μηδίας, της Βαβυλωνίας και άλλων εθνών. Οι επιθέσεις τους έφτασαν μέχρι τη βόρεια Αίγυπτο. Οι Σκύθες, που κυβερνώνταν από ολιγάριθμες ελίτ οι οποίες συνδέονταν με στενές συμμαχίες, ήταν διάσημοι για τους τοξότες τους και πολλοί έβρισκαν εργασία ως μισθοφόροι. Οι σκυθικές ελίτ είχαν τάφους τύπου 'κουργκάν'.



Η Αγία Γραφή κάνει μόνο μία άμεση αναφορά στους Σκύθες. Στο εδάφιο Κολοσσαείς 3:11 διαβάζουμε: 'ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσιν Χριστός' (='Δεν υπάρχει Έλληνας ή Ιουδαίος, περιτομή ή μη περιτομή, ξένος, Σκύθης, δούλος, ελεύθερος, αλλά ο Χριστός είναι τα πάντα και σε όλους'. Όταν ο Χριστιανός απόστολος Παύλος έγραψε αυτά τα λόγια, η λέξη 'Σκύθης' υποδήλωνε, όχι κάποιο συγκεκριμένο έθνος, αλλά τους χειρότερους απ' τους απολίτιστους λαούς. Ο Παύλος τόνιζε ότι υπό την επιρροή του αγίου πνεύματος του Ιεχωβά, δηλαδή της ενεργού του δύναμης, ακόμη και τέτοια άτομα θα μπορούσαν να ντυθούν μια θεοσεβή προσωπικότητα. Μερικοί αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι το όνομα Ασκενάζ που βρίσκεται στο εδάφιο Ιερεμίας 51:27 αντιστοιχεί με το ασσυριακό Ασγκουζάι, έναν όρο που χρησιμοποιούνταν δηλωτικά για τους Σκύθες. Πινακίδες σφηνοειδούς γραφής αναφέρουν μια συμμαχία ανάμεσα σε αυτόν το λαό και τους Μαννάι σε μια εξέγερση κατά της Ασσυρίας τον 7ο αιώνα π.Χ. Πριν αρχίσει να προφητεύει ο Ιερεμίας, οι Σκύθες πέρασαν απ' τη γη του Ιούδα χωρίς να προκαλέσουν κακό ενώ βρίσκονταν καθ’ οδόν προς και από την Αίγυπτο. Γι’ αυτό, πολλοί που τον είχαν ακούσει να προλέγει μια επίθεση εναντίον του Ιούδα από το βορρά ίσως αμφισβήτησαν την ακρίβεια της προφητείας του (Ιερεμίας 1:13‐15). Έχει διατυπωθεί ότι η φράση 'η γη του Μαγώγ' που εμφανίζεται στα κεφάλαια 38 και 39 του Ιεζεκιήλ αναφέρεται στις σκυθικές φυλές. Ωστόσο, η φράση 'η γη του Μαγώγ' έχει συμβολική σημασία. Προφανώς αναφέρεται στη γη, στην οποία ρίχτηκε ο Σατανάς και οι άγγελοί του μετά τον πόλεμο στον ουρανό. Διαβάζουμε: 'Και έγεινε πόλεμος εν τω ουρανώ· ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού επολέμησαν κατά του δράκοντος· και ο Δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού, και δεν υπερίσχυσαν, ουδέ ευρέθη πλέον τόπος αυτών εν τω ουρανώ. Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, ερρίφθη εις την γην, και οι άγγελοι αυτού ερρίφθησαν μετ' αυτού. Και ήκουσα φωνήν μεγάλην λέγουσαν εν τω ουρανώ· Τώρα έγεινεν η σωτηρία και δύναμις και η βασιλεία του Θεού ημών και η εξουσία τον Χριστού αυτού, διότι κατερρίφθη ο κατήγορος των αδελφών ημών, ο κατηγορών αυτούς ενώπιον του Θεού ημών ημέραν και νύκτα. Και αυτοί ενίκησαν αυτόν διά το αίμα του Αρνίου και διά τον λόγον της μαρτυρίας αυτών, και δεν ηγάπησαν την ψυχήν αυτών μέχρι θανάτου. Διά τούτο ευφραίνεσθε οι ουρανοί και οι κατοικούντες εν αυτοίς· ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει. Και ότε είδεν ο δράκων ότι ερρίφθη εις την γην, εδίωξε την γυναίκα, ήτις εγέννησε τον άρρενα. Και εδόθησαν εις την γυναίκα δύο πτέρυγες του αετού του μεγάλου, διά να πετά εις την έρημον εις τον τόπον αυτής, όπου τρέφεται εκεί καιρόν και καιρούς και ήμισυ καιρού από προσώπου του όφεως. Και έρριψεν ο όφις οπίσω της γυναικός εκ του στόματος αυτού ύδωρ ως ποταμόν, διά να κάμη να σύρη αυτήν ο ποταμός. Και εβοήθησεν την γυναίκα και ήνοιξεν η γη, το στόμα αυτής και κατέπιε τον ποταμόν, τον οποίον έρριψεν ο δράκων εκ του στόματος αυτού. Και ωργίσθη ο δράκων κατά της γυναικός και υπήγε να κάμη πόλεμον με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής, τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού. (Αποκάλυψη 12:7‐17)




Απ' τον Ηρόδοτο καταγράφτηκε ότι οι Σκύθες πρόβαλλαν πέραν του ποταμού Ευφράτη, κατά το μήκος του Αράξη στην δυτική Ασία (Αρμενία) που διαρρέει και εδάφη της σημερινής Τουρκίας, συνορεύει με την Αρμενία, το Ιράν και το Αζερμπαϊτζάν, ενώ ομιλούσαν την ιρανική διάλεκτο, ενώ προέρχονταν απ' την βόρεια ακτή της Μαύρης Θάλασσας και εισέβαλαν στην Αρμενία και τη Μικρά Ασία. Οι Σκύθες εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην Ασσυριακά χρονικά ως Ishkuzai, που σχετίζονται με το σύγχρονο όρο 'Ashkenazi', απ' τον Ashkenaz, ο οποίος ήτο ο υιός του αδελφού Μαγώγ, τον Γόμερ ('Γαμέρ', Ο'). Ακόμα και σήμερα, οι Εβραίοι της Γερμανίας αυτοαποκαλούνται Ασκεναζί. Η πλέον χαρακτηριστική αναφορά στους Σκύθες από τις ελληνικές πηγές είναι ότι οι Σκύθες κατοικούσαν στην λεκάνη απορροής του ποταμού Ντον, βόρεια της Κριμαίας, απ'  όπου εισέβαλαν στην Αρμενία και την Καππαδοκία, για να γίνουν σύμμαχοι των ηγεμόνων των Μήδων. Στην εποχή του Ηροδότου, οι Καππαδόκες είχαν καταλάβει ολόκληρη την περιοχή απ' την Μαύρη Θάλασσα προς τα βουνά του Ταύρου (Ταυρική χερσόνησος ή Ταυρίδα) στην ανατολική Τουρκία, απ' την οποία ο ποταμός Ευφράτης κατεβαίνει στη Συρία. Οι Πέρσες χρησιμοποιούσαν ένα άλλο όνομα για τους Σκύθες και συγκεκριμένα το Saka, το οποίο πιθανόν να προέρχεται απ' την Ιρανική ρηματική ρίζα sak-, περιπλανώμαι, εννοώντας τον περιπλανώμενο, τον νομάδα. Εικάζεται ότι το 'Sacae' προέρχεται απ' το Ισαάκ. Δηλαδή 'Υιοί του Ισαάκ'. Ο Ισαάκ, υιός του Αβραάμ, ήτο πατέρας του Ιακώβ και του Ησαύ. Ο Ιακώβ ήτο πατέρας του Ισραήλ και ο Ησαύ προπάτορας των Εδωμιτών. Μερικοί πιστεύουν ότι, εξασθενημένοι απ' την αγάπη τους για τη χλιδή, τους 1ο και 2ο αιώνες π.Χ, υπέκυψαν σ' ένα νέο νομαδικό φύλο απ' την Ασία, τους Σαρμάτες (αναφερθήκαμε στας 'Σαρματικάς Πύλας' του Πτολεμαίου). Σαρματικές περιοχές θεωρούνται οι Άνω Σιλεσία, η Λευκορωσία, η Ουκρανία, η νότιος Ρωσία. Οι Σαρμάτες αναφέρονται και ως Σαυρομάτες, οι οποίοι ήσαν αρχαίος νομαδικός πολεμικός λαός ιρανικής καταγωγής που κατά τους 6ο-4ο αιώνες π.Χ. εγκαταστάθηκαν στα Ουράλια κι αργότερα πέρασαν στο μεγαλύτερο μέρος της νότιας Ευρωπαϊκής Ρωσίας, της Πολωνίας και της σημερινής Ρουμανίας.  Άλλοι πιστεύουν ότι οι διαμάχες μεταξύ των σκυθικών φύλων οδήγησαν στην παρακμή τους. Ωστόσο άλλοι λένε ότι κάποιοι εναπομείναντες Σκύθες μπορούν α βρεθούν ανάμεσα στους Οσέτες του Καυκάσου.



Όπως και αν έχουν τα πράγματα, αυτός ο μυστηριώδης λαός του παρελθόντος άφησε το σημάδι του στην ανθρώπινη ιστορία, ένα σημάδι το οποίο έκανε το όνομα Σκύθης συνώνυμο της βαναυσότητας. Στη Βίβλο αναφέρεται ότι ο Ησαύ εξαπατήθηκε απ' τον αδελφό του, τον Ιακώβ. Ο Ησαύ αναφέρεται ως κοκκινοτρίχης, ως Εδώμ που δηλώνει το κόκκινο χρώμα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Σκύθες είχαν γαλανά μάτια και κόκκινο τρίχωμα. Το κόκκινο χρώμα μπορεί να εξηγεί το ξανθό χρώμα. Να σημειωθεί πως οι Θράκες ήσαν μία ομάδα Ινδοευρωπαϊκών φύλων που κατοικούσαν σε μία μεγάλη έκταση στην κεντρική και νοτιοανατολική Ευρώπη. Συνόρευαν με τους Σκύθες στο βορρά, τους Κέλτες και τους Ιλλυριούς στη δύση, τους Έλληνες στο νότο και τη Μαύρη Θάλασσα στην ανατολή. Ένα απόσπασμα απ' τον Έλληνα ποιητή Ξενοφάνη περιγράφει τους Θράκες ως γαλανομάτηδες και κοκκινομάλληδες: 'Oι άνθρωποι φτιάχνουν τους θεούς σύμφωνα με τη δικά τους εικόνα, εκείνοι των Αιθιόπων είναι μαύροι και με κοντή μύτη, εκείνοι των Θρακών έχουν γαλανά μάτια και κόκκινα μαλλιά'. Ο θρύλος συνεχίστηκε, έτσι ώστε, κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, οι Εβραίοι της Γερμανίας τοποθετούνται στη νότια Ρωσία και την Κεντρική Ασία, καθώς η θέση των χαμένων φυλών, που είναι γνωστή σε αυτούς ως 'Κόκκινοι Εβραίοι', και ταυτίζεται με την περιοχή του Γωγ, του βασιλέως της Μαγώγ. Εκτός απ' τους 'Κόκκινους Εβραίους', στην ιστορία του Έθνους των Τοξοτών, ωσάν τους Σκύθες, ο αρμένιος ιστορικός Grigor Akner επιβεβαίωσε πως οι Σκύθες ήσαν Εδωμίτες στην καταγωγή. Ο πρώτος Rothschild προέρχεται από ένα μέρος της Γερμανίας, εκεί όπου οι κυβερνήτες ήσαν 'πεφωτίσμένοι' (illuminated) με τη λεγόμενη 'εποχή του Διαφωτισμού' η οποία προήλθε απ' τους Ροδόσταυρους. Λέγοντας 'πρώτος' εννοούμε ότι το 'Rothschild' δεν ήτο το αληθινό όνομα της οικογένειας. Λέγεται ότι το πραγματικό όνομα της οικογένειας ήτο 'Bauer', που σημαίνει 'αγρότης' Ο Mayer Bauer άλλαξε το όνομα σε 'Rothschild' (που σημαίνει 'κόκκινη ασπίδα' για κάποιον λόγο που δεν είναι ευρέως γνωστός. Είχε κρεμάσει μια κόκκινη ασπίδα–πινακίδα/σύμβολο–πάνω απ' την πόρτα του καταστήματός του, ενώ ήτο ακόμη ένας φτωχός οικογενειάρχης, αλλά τι άλλο σήμαινε; Προφανώς, προήγαγε κάτι κόκκινο, πιθανότατα έναν 'κόκκινο' λαό. Ο Rothschild ήτο Εβραίος Ασκενάζι, και το Ashkenaz αποτελεί μια περιοχή στην Μαγώγ, όπου οι 'κόκκινοι Εβραίοι' της αρχαίας Χαζαρίας διοικούσαν μία αυτοκρατορία στα βόρεια παράλια της Μαύρης και της Κασπίας θάλασσας. Πολλοί είναι αυτοί που διακηρύσσουν ότι ο Rothschild, και οι περισσότεροι Εβραίοι Ασκενάζι, είναι απόγονοι των Χαζάρων.




Οι Ησαυίτες κατάγονταν απ' τον Ησαύ, τον υιό του Ισαάκ. Ήσαν μαύροι και είχαν διαπεραστικό βλέμμα. Απ' αυτούς κατάγονταν οι Μποραμίκ και οι Λεζικ που κατοικούσαν σε τρύπες και έστηναν παγίδες και διέπρατταν πολλά εγκλήματα. Λέγεται ακόμα ότι οι Φράγκοι κατάγονται απ' τους Εδωμίτες. Οι λαοί που κατάγονται απ' την Άγαρ, την Κετουρά, τον Ησαύ, αναμείχθηκαν και γέννησαν έναν άλλο λαό, παράξενο και πονηρό, που ονομάζεται Τάταροι (Μογγόλοι), όπου Tatar σημαίνει διαπεραστικός και φωτεινός. Μαζί με τους Εδωμίτες, οι Σκύθες είναι επίσης στενά συνδεδεμένοι με την φυλή του Συμεών. Προφανώς, υπήρχαν μόνο 9 φυλές στο βόρειο βασίλειο του Ισραήλ, αφού οι Λευίτες εντάχθηκαν στη φυλή του Ιούδα. Ορισμένοι απ' την φυλή του Συμεών, μετανάστευσαν για την χώρα του Εδώμ, η οποία αρχικώς ονομαζόταν Σηείρ (Γένεσις, 32,3. 26,20-30). Η περιοχή αυτή ήτο ορεινή (Δευτερονόμιον, 2,1-12), βρισκόταν νότια της Μωάβ και επεκτεινόταν νοτιοδυτικά της Νεκράς θαλάσσης (Γένεσις, 32,3. Ιησούς του Ναυή 15,1. Κριτές 11,17). Το βασίλειο του Ιούδα, μετά την πτώση της Σαμάριας και πριν απ' την 'Βαβυλώνια αιχμαλωσία', αποτελείτο από τέσσερις φυλές, αυτές του Ιούδα, του Βενιαμίν, του Συμεών και του Λευί. Βαβυλώνια αιχμαλωσία ονομάζεται ο εκτοπισμός σε εδάφη της Βαβυλωνίας πολυάριθμου πλήθους Ιουδαίων στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ απ' τον βασιλιά των Βαβυλωνίων Ναβουχοδονόσορα (605-562 π.Χ.). Θεωρήθηκε ότι μέσω της 'Βαβυλώνιας αιχμαλωσίας' εκπληρώθηκαν οι προφητείες για την τιμωρία του Ισραήλ και απεδείχθη ότι ο εβραϊκός λαός είχε ανάγκη εντονότερης προσήλωσης στο Θεό.




Στα 'Γραπτά της Κόλασης', όπως ονομάσαμε αυτή την σύνοψη σημαντικών, ωστόσο υπό διαρκή διερεύνηση στοιχείων που αναπροσαρμόζονται και εμπλουτίζονται, εκθέσαμε ορισμένα στοιχεία που μπορούν να ωφελήσουν, έτσι τουλάχιστον θέλουμε να πιστεύουμε, τον καθένα από εσάς, ώστε να διαπιστώσετε την άρρηκτη συνέχεια του Θεϊκού σχεδίου, ότι ο Θεός δεν εγκατέλειψε ποτέ τον άνθρωπο, το σημαντικότερο, οι Ισραηλίτες ουδέποτε απεκόπουν απ' την κατάρα της μισαλλοδοξίας που τους διέπει. Είναι οι αδιόρθωτοι παραχαράκτες της ιστορίας που συνεχίζουν να κυβερνούν-ως και σήμερα-τον πλανήτη Γη. Ενόψει της τελικής αναμέτρησης, όπου όλα όσα λαμβάνουν χώρα μοιάζουν συνέχεια των χρόνων που περιγράψαμε. Προαισθάνονται πως το παιχνίδι τελειώνει γι' αυτούς. Γνωρίζουν τις συνέπειες. Είναι ένα μέρος της πανσοφίας του θεϊκού σχεδίου. Οι κοσμικές εξελίξεις αποδεικνύουν πως ό,τι συνέβη στους χρόνους που αναφερόμαστε είναι ένα αποτύπωμα του μέλλοντος. Οι έχοντες γνώση και υπομονή δεν μπορούν όμως να περιμένουν. Μάχονται για να φέρουν ακόμα πιο κοντά την τιμωρία των προαιώνιων εχθρών τους. Δεν χωράει αμφιβολία πως οι Ηνωμένες Πολιτείες απεδείχθησαν εδώ και κάποιους αιώνες το ιδανικό έδαφος, όπου οι Εβραίοι κατέστρωσαν ανενόχλητοι-αποβλακώνοντας μαζικά-τα σχέδια για την εκπλήρωση του οράματος μίας παγκόσμιας τάξεως πραγμάτων. Η Ευρώπη ήτο ένα ακόμα εργαλείο στα χέρια τους, ώστε να επεκταθούν 'προς ανατολάς'. Αν υποθέσουμε πως βαδίζουμε προς τους έσχατους χρόνους, το βάρος της πολεμικής τους για την παγκόσμια επικράτηση έχει πέσει στην Ανατολή. Εκεί όπου οι εξελίξεις αποδεικνύουν με τη σειρά τους την συνέχιση της αέναης μάχης. Οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της πρώην Σοβιετικής Ενώσεως, κάτι τέτοιο δείχνουν. Την τελειωτική σύγκρουση μεταξύ Ελληνισμού και Σιωνισμού, μεταξύ φωτός και σκότους, μίας μάχης που μαίνεται λυσσώδης. Ας τρέμουν αυτοί. Οι Έλληνες δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Αρκεί να ακολουθήσουμε με πάθος την ροή του ανώτατου συμπαντικού φαινομένου, που δεν είναι άλλο απ' τον πόλεμο.


ΥΓ: Συνιστούμε το άκρως σημαντικό βιβλίο του Artúr Kösztler 'Η 13η Φυλή' (Εκδ. Χατζηνικολή) για τον εμπλουτισμό των γνώσεων σε σχέση με τα προαναφερθέντα.


Τέλος αφιερώματος