Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Μ.Π.Μ: Η Καβάλα ανήκει στους Έλληνες και μόνο ....(Μέρος τρίτο + Αυτόνομο Στέκι Καβάλας)

Ζητάμε συγνώμη για την καθυστέρηση μαζί με το πανό σας που οποιος δεν το είδε είναι εδώ http://maiandrioi.blogspot.gr/2014/03/blog-post_25.html  κάναμε και αυτή την δράση και επειδή ξέρουμε ότι ψάχνετε αυτη η δράση στην Πρεζοφωλιά σας έχει όνομα και επώνυμο ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΜΑΙΑΝΔΡΙΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ









Υγ. Και όπως είπε η αγαπητή Λιάνα στο βήμα της Βουλής με μια δική μας πινελιά

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΝΑΡΧΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ


Η Αιτωλοακαρνανία στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα ......



ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟΥ / (Σκέλος 1ο)

Δράση στα Εξάρχεια







Ο όρος 'αντάρτικο' προέρχεται απ' την ισπανική λέξη που χρησιμοποιείται για να αποδοθεί εν συντομία 'πόλεμος του ψύλλου'. Πρόκειται για ασύμμετρη μορφή μάχης, καθώς ο ανταρτοπόλεμος διεξάγεται δίχως σταθερά μέτωπα, χρήση βαρέος οπλισμού, υπερσύγχρονων μέσων επικοινωνίας. Το βασικό στοιχείο του ο αιφνιδιασμός. Ελαφριά οπλισμένοι αντάρτες εξαπολύουν επιθέσεις ώστε να διαταράξουν την γαλήνη του εχθρού και να τον εκφοβίσουν παντοιοτρόπως. Για αυτό το σκοπό χρησιμοποιούν επ' ωφελεία τους το έδαφος προκειμένου να κρυφτούν απ' τον εχθρό. Στην ύπαιθρό οι αντάρτες χρησιμοποιούν τα βουνά, τους βάλτους και τα δάση, ενώ οι αντάρτες των πόλεων χρησιμοποιούν τις πυκνοκατοικημένες πόλεις, στις οποίες τα πλήθη λόγω μεγάλου βαθμού απρόσωπης διαβίωσης μπορούν να τους παρέχουν την απαραίτητη κάλυψη. Την ανωνυμία μέσα σε ένα περιβάλλον υπερδιογκωμένης κυκλοφορίας ανθρώπων-εμπορευμάτων. Μια πρώιμη αντάρτικη επιχείρηση με την μορφή εκστρατείας έλαβε χώρα ήταν η Επανάσταση των Ασμοναίων εναντίον της μοναρχίας των Σελευκιδών μεταξύ 164-168 μ.Χ. Ακόμα μια έλαβε χώρα απ' τον Εβραίο Simon bar Kokhba εναντίον της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μεταξύ 132-135 μ.Χ. Στη σύγχρονη μορφή του, ο ανταρτοπόλεμος εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο των περίφημων Ναπολεόντειων πολέμων στην Ισπανία, την Νότια Ιταλία αλλά και τη Ρωσία. Η Λατινική Αμερική γνώρισε σχεδόν ελάχιστους τακτικούς πολέμους. Ωστόσο, στην αχανή επικράτειά της έλαβαν χώρα προτυπικές πράξεις ανταρτοπολέμου και ο ανταρτοπόλεμος μετετράπη σε στρατιωτική επιστήμη.


Ο Thomas Edward Lawrence, γνωστός και ως 'Lawrence of Arabia' υποστήριξε πως ο επιτυχημένος ανταρτοπόλεμος είναι συνάρτηση της συμμετοχής ενός ποσοστού της τάξης 2% του πληθυσμού, υπό την προϋπόθεση πως το υπόλοιπο 98% του πληθυσμού συναινεί προς αυτή την κατεύθυνση. Ο ανταρτοπόλεμος είναι επιτυχημένος απ' την στιγμή που ο πληθυσμός δεν προβάλει ενεργητική αντίσταση κατά των ανταρτών. Απ' την στιγμή που ο πληθυσμός υποστηρίζει το ένοπλο κίνημα, οι αντάρτες δεν έχουν παρά να ελπίζουν στην πολύμορφη αλληλεγγύη από πλευράς του. Ο ανταρτοπόλεμος, όπως πολλάκις έχουμε πει, στηρίζεται στην λαϊκή υποστήριξη. Αν αυτή εκλείψει, ο ανταρτοπόλεμος είναι βέβαιον πως έχει αποτύχει. Κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα, όλες οι Μεγάλες Δυνάμεις γνώρισαν την ταπείνωση απ' τις αντάρτικες ορδές. Οι Βρετανοί στην Ιρλανδία, οι Γερμανοί στα Βαλκάνια απ' τους παρτιζάνους, οι Ηνωμένες Πολιτείες στο Βιετνάμ απ' τους Βιετκόνγκ, η Σοβιετική Ένωση στο Αφγανιστάν απ' τους Ταλιμπάν. Μόλις 30 χρόνια χρειάστηκαν απ' το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ώστε οι αποικιοκρατικές δυνάμεις να γνωρίσουν την απόλυτη συντριβή στα διάφορα μέτωπα. Στην περίπτωση της Γαλλικής κτήσης της Αλγερίας, ο πληθυσμός της ανερχόταν στα 10.000.000, σε μια χώρα στο μέγεθος της Δυτικής Ευρώπης, ενώ στον προαναφερθέντα αριθμό περιλαμβάνονταν 1.000.000 Ευρωπαίοι άποικοι. Η Γαλλία απέστειλε 450.000 στρατιώτες σε ένα σημείο σε αναλογία 1:23 σε σχέση με τον πληθυσμό, θεωρώντας πως θα υποβοηθούνταν και απ' τους 150.000 μουσουλμάνους που είχαν σε εφεδρεία. Παρ' όλο που η Γαλλία κατέστη πυρηνική δύναμη κατά την διάρκεια του πολέμου, παρά ταύτα ηττήθηκε το 1962. Η ίδια η ιστορία έχει αποδείξει πως οι αντάρτικες δυνάμεις υπερτερούν έναντι των κατοχικών. Οι περιπτώσεις στις οποίες αντάρτικα κινήματα κατάφεραν να ανατρέψουν τυραννικά καθεστώτα επικεφαλής των οποίων ήσαν αυτόχθονες, στην περίπτωση του Μπατίστα στην Κούβα και στην περίπτωση του Σομόζα στη Νικαράγουα.



Για οποιονδήποτε τακτικό στρατό στον κόσμο, ένα αντάρτικο σώμα αποτελεί τον αόρατο εφιάλτη ενός ατέρμονου πολέμου με φαντάσματα, όπου δεν υπάρχει έδαφος προς κατάκτηση, τουναντίον υπάρχει το διαρκές αίνιγμα που θέτουν οι αντάρτες μέσα από ένα μεταβλητό πεδίο μάχης, στο οποίο εξωθούν τον τακτικό στρατό να σπαταλήσει τις δυνάμεις του δίχως να υπάρχει σταθερό σημείο αναφοράς, τόπος και χρόνος. Ο ανταρτοπόλεμος, ως παρατεταμένος, είναι η επιστήμη της μη υπολογίσιμης δύναμης. Οι επικεφαλής του τακτικού στρατού, σε καμία φάση του πολέμου, δεν μπορούν να υπολογίσουν τις δυνάμεις τους, ώστε να καταστρώσει την ποθητή στρατηγική τους, διότι οι αντάρτες είναι αυτοί που καθορίζουν την έκβασή του, την έντασή του και την πορεία του. Ο τακτικός στρατός υποχρεώνεται να ακολουθεί τυφλά την πεπατημένη που αποτελεί και το κλειδί της νίκης των ανταρτών. Οι Αμερικανικές δυνάμεις σάρωσαν αλλεπάλληλες φορές κάθε ίντσα του Νοτίου Βιετνάμ, δίχως ωστόσο την παραμικρή επιτυχία, αφού ηττήθηκαν σχεδόν κατά κράτος. Ο τακτικός στρατός όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με την απειλή των ανταρτών, αποκλείει μια περιοχή, διαιρώντας την σε τομείς ή ζώνες, εντός των οποίων περιπολούν μονάδες του, ώστε να αποκλείσει την τροφοδοσία των ανταρτών απ' τον συνεργαζόμενο μαζί τους ντόπιο πληθυσμό. Ο τακτικός στρατός εξωθείται σε ακρότητες, προβαίνει σε εκκαθαρίσεις κατά οιουδήποτε θεωρείται ύποπτος ότι συνεργάζεται ή παρέχει κάλυψη στους αντάρτες. Οι αντάρτες πετυχαίνουν τον σκοπό τους, δηλαδή την λαϊκή υποστήριξη, καθώς οι ακρότητες του τακτικού στρατού εξωθούν τον πληθυσμό να συστρατευτεί με τους αντάρτες.




Στον δεύτερο πόλεμο των Βρετανών εναντίον των Ολλανδών αποίκων Μπόερς στη Νότιο Αφρική, οι Βρετανοί προχώρησαν στην ανέγερση ενός μπλοκ 8.000 κατοικιών που έδιναν στέγη σε 66.000 στρατιώτες, καθώς και 6.400 χλμ συρματοπλέγματος. Προκειμένου να οδηγήσουν τους Μπόερς στις γραμμές αμύνης τους, ανέπτυξαν μια τεράστια κινητή δύναμη (έναν ένοπλο άνδρα αναβάτη σε άλογο κάθε δέκα μέτρα πάνω από την μπροστινή γραμμή εκτάσεως ογδόντα χιλιομέτρων). Στην προσπάθειά τους να αποκόψουν τους αντάρτες από κάθε δυνατότητα τροφοδοσίας, εκχέρσωσαν μια μεγάλη έκταση, στην οποία κατέστρεψαν τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις και τις καλλιέργειες, κατέσχεσαν το ζωικό κεφάλαιο, εξαναγκάζοντας τον άμαχο πληθυσμό να υποφέρει, εξαιτίας του υποσιτισμού και των ασθενειών, καθώς στοιβάζονταν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Περί τους 116.000 Μπόερς στοιβάζονταν σε 40 στρατόπεδα συγκεντρώσεως υπό την εποπτεία των Βρετανών, ενώ τραγικό θάνατο βρήκαν 28.000 γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι. Σε άλλα 66 στρατόπεδα συγκεντρώσεως, όπου στοιβάζονταν 120.000 νέγροι, βρήκαν τραγικό θάνατο 16.000-20.000 εξ αυτών. Η πανίσχυρη βρετανική αυτοκρατορία (το ¼ του πλανήτη με πληθυσμό 400 εκατομμύρια) ανέπτυξε στρατό 460.000 ανδρών για την καταπολέμηση των Boers στο Orange Free State και το Transvaal που αριθμούσαν 405.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Οι τεχνικές που ακολουθήθηκαν εναντίον των Τσετσένων είναι παρόμοιες και αρκετά πιο βίαιες.Συγκεκριμένα, στην Τσετσενία, η Ρωσία ακολούθησε την εξής στρατηγική. Πρώτα ανέπτυξε πολυάριθμα στρατεύματα στην περιοχή. Έπειτα απομόνωσαν την περιοχή που δρούσαν οι αντάρτες απ' τον έξω κόσμο. Κατόπιν απέκτησαν τον έλεγχο των κεντρικών πόλεων και στη συνέχεια τον επέκτειναν έξω από αυτά. Ύστερα έχτισαν οχυρά φρούρια για να περιορίσουν τις κινήσεις των ανταρτών σε μικρότερη-ελεγχόμενη έκταση. Κατέστρεψαν οικισμούς, εξολόθρευσαν ζώα, καλλιέργειες, οπωρώνες, ώστε να αποκόψουν τον (αν) εφοδιασμό των ανταρτών.




Τελικά, προχώρησαν σε μαζικές εκτοπίσεις αμάχων, στην δολοφονία των ηγετών των ανταρτών, σε πλείστες περιπτώσεις σε υποδειγματικές σφαγές προς παραδειγματισμόν. Στον πόλεμο Ιαπωνίας-Κίνας στην διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, οι αυτοκρατορικές δυνάμεις της Ιαπωνίας προχώρησαν στο 'Three-Alls', δηλαδή στην εφαρμογή του δόγματος 'σκοτώστε, κάψτε, λεηλατήστε τα πάντα' απ' το 1941 και έπειτα. Η τακτική αυτή εξωθούσε τον πληθυσμό να στηρίξει τους αντάρτες, καθώς οι βιαιοπραγίες στρέφονταν κατά πολύ περισσότερο εναντίον τους, παρά εναντίον των ανταρτών. Αντίθετα με ό,τι ειπώθηκε έως τώρα, η Πορτογαλική Αυτοκρατορία κέρδιζε 3 αντάρτικα κινήματα σε απόσταση 5.000 μιλιων απ' την έδρα της, σε διάστημα 13 ετών σε έκταση 800.000 τετραγωνικών μιλίων. Οι Πορτογάλοι χρησιμοποίησαν μια υποτονική, χαμηλού ρυθμού, προσιτή, μακροπρόθεσμη, χαμηλής τεχνολογίας, και τον  περιορισμό οιουδήποτε ατυχήματος. Με εξαιρετική επιτυχία, οι πορτογαλικές δυνάμεις υπέστησαν μονάχα 4.027 θανάτους στις μάχες, εκ των οποίων μονάχα το 23% ήταν εθελοντές που προέρχονταν απ' την Αφρική και οι υπόλοιποι ήταν Πορτογάλοι. Οι Πορτογάλοι χρησιμοποίησαν σε ευρεία κλίμακα τις περιπολίες, την βαθιά διείσδυση, η οποία του πρόσδιδε ελιγμό σπαρτιατικό και χαμηλό προφίλ. Μικρές ομάδες των τριάντα ανδρών, επιχειρούσαν στο δάσος με ελικόπτερα ή οχήματα, ενώ πραγματοποιούσαν τις αποστολές τους με τα πόδια ή με άλογο, που μετέφεραν τα πάντα μαζί τους.



Ταξίδεψαν κατά μήκος της επικράτειας, ώστε να αποφύγουν τις νάρκες που ήταν σπαρμένες σε διάφορους δρόμους. Οι περιπολίες τους μπορούσαν να διεισδύσουν σε ανώμαλο έδαφος και να σκοτώσουν τους αντάρτες, να διακόψουν την παροχή τροφίμων προς τους αντάρτες, να καλέσουν εναέριες δυνάμεις και να έρθουν σε επαφή με τον πληθυσμό. Ό,τι συνέβη με τους Γάλλους στην Αλγερία και τους Βρετανούς στην Κένυα, οι Πορτογάλοι προσέλαβαν Αφρικανούς, ώστε με την δοκιμασμένη τακτική 'διαίρει και βασίλευε' να προκαλέσουν λειψανδρία στις γραμμές του εχθρού.


Προκειμένου να ικανοποιηθούν στο μέγιστο οι απαιτήσεις των Αφρικανών για τον ως άνω σκοπό, οι Πορτογάλοι τους πλήρωναν το ίδιο ποσό με το οποίο πλήρωναν και τους Ευρωπαίους εθελοντές.  Με αυτό τον τρόπο οι Πορτογάλοι δεν αντιμετώπισαν μαζική λιποταξία-ανυποταξία, όπως συνέβη στην περίπτωση της Αλγερίας. Όταν τελικώς οι Πορτογάλοι αιχμαλώτισαν τους αντάρτες, δεν τους βασάνισαν, όπως θα περίμενε κανείς. Μολονότι οι πληροφορίες λαμβάνονται με βασανιστήρια, οι Πορτογάλοι είχαν διδαχθεί απ' την εμπειρία της Αλγερίας ότι τα βασανιστήρια υπονόμευσαν την γαλλική κυριαρχία στην Αλγερία. Οι Πορτογάλοι θεώρησαν ότι είναι κατά πολύ πιο χρήσιμο το να προσεγγίσουν τους κρατούμενους με ευγενικό τρόπο, να τους προσφέρουν καφέ και να μιλήσουν μαζί τους αποσπώντας τις πληροφορίες που ήθελαν και αποφεύγοντας οιαδήποτε πρόκληση μίσους  που θα απέβαινε σε βάρος τους. Για να κερδίσουν 'την καρδιά και το μυαλό' των αμάχων στις ζώνες των συγκρούσεων με τους αντάρτες, οι Πορτογάλοι προχωρούσαν σε κοινωνικές πρωτοβουλίες. Έκαναν επενδύσεις σε διάφορες υποδομές, έχτιζαν σχολεία, νοσοκομεία, δρόμους κατά τη διάρκεια του πολέμου.



...συνεχίζεται!

Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Ε/Σ Οργάνωση Κύπρου Μαύρος Αετός: ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕ ΠΟΤΕ




Η φιλοδοξία των Βρετανών να βάλουν πόδι στη Μεγαλόνησο, ανάγεται αρκετά παλιά, στην εποχή προ της σύγχρονης βρετανικής κτήσης της και συνδέεται με ευρύτερα γεωπολιτικά συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων που επιβουλεύονται τον Ελληνισμό, όσο με την αρτηριακή αποδυνάμωση της ελληνικότητας που αποτελεί μια αιώνια απειλή για την παντοδυναμία των Εβραίων στην Ανατολική Μεσόγειο, και αυτή με τη σειρά της συνδέεται με τις θρησκευτικές τους ονειρώξεις, καθώς η Μεγαλόνησος βρίσκεται γεωγραφικά απέναντι απ' την Ιερουσαλήμ. Η βρετανική κτήση απέκτησε νέο περιεχόμενο κατόπιν της απελευθερώσεως της Μεγαλονήσου απ' τον οθωμανικό ζυγό. Όταν κατέφτασε στην Κύπρο ο Sir Garnet Wolseley, συγκεκριμένα στην Λάρνακα το 1878, τον υποδέχτηκε η ελληνική αντιπροσωπεία. Επικεφαλής της ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Σωφρόνιος ο οποίος τον καλωσόρισε στην Μεγαλόνησο με τ' ακόλουθα αξέχαστα λόγια: 'Αποδεχόμαστε την αλλαγή καθεστώτος στον βαθμό που εμπιστευόμαστε τους Βρετανούς ότι θα βοηθήσουν την Κύπρο μας, όπως το ίδιο έπραξαν και εις τας Ιονίους Νήσους, ώστε να ενωθούν με την Μητέρα Ελλάδα, με την οποία άρρηκτα συνδέονται στην αδιάσπαστη αλυσίδα της κοινής εθνικής καταγωγής'.




Κατά την επίσκεψη του Βρετανού Winston Churchill, στην Μεγαλόνησο, όντας τότε Υφυπουργός Βρετανικών Αποικιών (1907), στο σχετικό υπόμνημα προς συζήτηση, τα μέλη του Νομοθετικού Συμβουλίου του εξέφρασαν τις εθνικές τους φιλοδοξίες με τα ακόλουθα λόγια: 'Ο Κυπριακός λαός έχει εκδηλώσει ανοιχτά την ένδοξη καταγωγή του και τις βαθιές εθνικές φιλοδοξίες του προς το μεγαλόψυχο Αγγλικό Έθνος από ενάρξεως της Βρετανικής Κατοχής στην Μεγαλόνησο, τόσο δια στόματος του ανώτατου εκκλησιαστικού του άρχοντος, ενώ ουδέποτε έπαψε να εκφράζει δημοσίως σε κάθε ευκαιρία που του δόθηκε στις τελετές που έλαβαν χώρα στο Κυβερνείο αλλά και δια των αντιπροσώπων του στο Νομοθετικό Συμβούλιο'.





'Εκφράζοντας τον διακαή πόθο του με υπέρτατη χαρά και ιερότητα για τελευταία φορά, όπως και ευελπιστούμε να συμβεί, οφείλουμε πάνω απ' οτιδήποτε άλλο να διακηρύξουμε πως ο Κυπριακός λαός πιστεύει ακράδαντα στην επίτευξή του ως την μοναδική ικανή και απαραίτητη προϋπόθεση της πραγματικής ευημερίας του και ως τον μοναδικό τελικό σκοπό της ιστορικής του πορείας, απ' τον οποίο κανείς άλλος στόχος και καμία άλλη εξουσία, ηθικής ή υλικής υποστάσεως, μπορούν ποτέ να τον απομακρύνουν'.





'Από πλευράς μας, δίχως αμφιβολία, προσβλέπουμε στην πραγματοποίησή αυτού του πόθου όσο το δυνατόν πιο σύντομα απ' το μεγαλόψυχο Αγγλικό Έθνος, το οποίο, όντας πιστό στην φιλελεύθερη παραδόσή του, όπως προηγουμένως έπραξε εις την περίπτωση των Ιονίων Νήσων, θα προσθέσει άλλη μια σελίδα αθανασίας στην ένδοξη ιστορία του,  απολαμβάνοντας της αιώνιας ευγνωμοσύνης όχι μόνον του Κυπριακού λαού, αλλά και ολόκληρου του Ελληνισμού, επιστρέφοντας καταπώς την Μεγαλόνησο σ' εκείνους εις τους οποίους δικαιωματικώς ανήκει, τουτέστιν στην πολυαγαπημένη μας Μητέρα Ελλάδα, στην αγκάλη της οποίας και μόνον και θα απολαύσει το πολυτιμό αγαθό της Ελευθερίας στην οποία ο κάθε λαός έχει απαράγραπτο δικαίωμα, και ιδιαίτερα ο ημέτερος λαός, ο οποίος, λόγω της καταγωγής του, της γλώσσας του, της θρησκείας του και του πολιτισμού του, τον καθιστούν αναπόσπαστο μέρος της αθάνατης Ελληνικής Φυλής, η οποία γέννησε και προώθησε τον πολιτισμό και ωφέλισε τα μάλλα ολάκερη την ανθρωπότητα'.





Τα ως άνω είναι καταγεγραμμένα στην Αλληλογραφία σχετικά με την υπόθεση της Κύπρου (1908).




Η Κύπρος ανήκε παλαιότερα στην Αίγυπτο, την Περσία, την Ασσυρία, την Ρώμη, την Βενετία, την Γένοβα και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Οι κάτοικοι της Μεγαλονήσου, όταν το κατέκτησαν οι Αιγύπτιοι και μετέπειτα όταν το αποίκισαν οι Φοίνικες, ήταν Ιωνικής καταγωγής. Ίωνες, λόγω των μεταναστευτικών κυμάτων απ' την μητροπολιτική Ελλάδα προς το νησί της Αφροδίτης κατά τους προχριστιανικούς χρόνους. Το ελληνικό στοιχείο έχει αποδειχθεί μακράν πως είναι το ισχυρότερο και το πιο ανθεκτικό πέραν πάσης αμφιβολίας, καθώς η ελληνική γλώσσα επιβίωσε, και μαζί μ' αυτήν οι ελληνικές παραδόσεις επικράτησαν έναντι όλων των άλλων. Η Κύπρος πέρασε έπειτα από αιώνες οθωμανικού ζυγού στα χέρια της Βρετανίας, ωστόσο η Τουρκία στους μεταγενέστερους χρόνους ουδέποτε απώλεσε το μερίδιο κυριαρχίας πάνω του. Η Βρετανία ήταν αποκλεισμένη εκ των υποχρεώσεων που απέρρεαν των Συνθηκών που είχαν υπογραφεί και δεν αποτελούσαν τίποτα άλλο απ' το απαραβίαστο δικαίωμα της Οθωμανικής Πύλης να βάζει πόδι στο νησί οποτεδήποτε το επιθυμούσε ή έκρινε σκόπιμο. Ο Winston Churchill έγραφε το 1907 ότι: 'Είναι απολύτως φυσικό ο Κυπριακός λαός, όντας ελληνικής καταγωγής, να επιθυμεί την ένωσή του με την Μητέρα Ελλάδα, εκπληρώνοντας κατ' αυτό τον τρόπο τον διακαή πόθο του. Πρόκειται για τον ευγενικό εκείνο πόθο που αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πατριωτικού καθήκοντος, ίδιον γνώρισμα του Ελληνικού Έθνους. Μολονότι τρέφω απεριόριστο σεβασμό στα αισθήματα ενός λαού, ούτως οφείλει κι αυτός να επιδείξει τον ανάλογο σεβασμό στα αντίστοιχα των άλλων λαών, τολμώ να ειπώ πως οι απόψεις που εκτίθενται στον παρόντα χρόνο αποτελούν επίσημες θέσεις της Κυβερνήσεως της Αυτού Μεγαλειότητος, η οποία ευελπιστεί πως θα τύχουν του προσήκοντος σεβασμού. Απ' την άλλη μεριά, η εκπεφρασθείσα θέσις των Μουσουλμάνων της Μεγαλονήσου, ότι η βρετανική κατοχή της δεν θα πρέπει να υπονομεύσει έναν ενδεχόμενο διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ότι τα συμφέροντα της Βρετανίας που διακυβεύονται στην Ανατολή δεν θα πρέπει να θέσουν σε κίνδυνο την κυριαρχία του Σουλτάνου, συνάδει με την επίσημη θέση της Κυβερνήσεως της Αυτού Μεγαλειότητος είναι ισάξιας σημασίας, ούτως ώστε να τύχει κι αυτή με τη σειρά της του προσήκοντος σεβασμού'.





Τα ως άνω είναι καταγεγραμμένα στην Αλληλογραφία σχετικά με την υπόθεση της Κύπρου (1908).





'Η προσάρτησις της Μεγαλονήσου απ' την Μεγάλη Βρετανία στο  λυκαυγές της συρράξεως με την Τουρκία (1914) προξένησε νέα γεωπολιτικά δεδομένα. Εφεξής η τύχη της υπάγεται στην Βρετανία. Το 1915 προσεφέρθη στην Ελλάδα υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Η εν λόγω προσφορά δεν έτυχε αποδοχής και εγκαταλείφθηκε. Η Βρετανία παρ' όλες τις ενστάσεις της τελικώς προσεφέρθη, ώστε να εκπληρώσει, για τους όποιους λόγους τότε, τον πόθο του Κυπριακού λαού. Έκτοτε, απετέλεσε μείζον ζήτημα ότι το ¼ του συνολικού πληθυσμού της Μεγαλονήσου αποτελούνταν από Τούρκους οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί σ'αυτήν πριν από κάποιους αιώνες και επιπροσθέτως ήταν ιδιοκτήτες και καλλιεργητές μεγάλου μέρους της γης της. Πέραν αυτού ήταν πιστοί στο βρετανικό καθεστώς απ' την κατάκτηση το 1878 και ήταν ακόμα πιο δύσπιστοι στην προοπτική του να υπόκεινται στην ελληνική εποπτεία. Η τουρκική μειονότητα έχει τα δικαιώματά της και το δικαίωμα να ορίζει υπό ποίο καθεστώς τα μέλη της επιθυμούν να ζούν, ενώ έχουν επανειλημμένως διαμαρτυρηθεί απέναντι στο ενδεχόμενο να υπόκεινται διοικητικά στην ελληνική πλευρά, καθώς κάτι τέτοιο θα απέβαινε καταστροφικό γι' αυτούς. Έχουν αντισταθεί τόσο στο Νομοθετικό Συμβούλιο όσο και οπουδήποτε αλλού απέναντι σε κάθε μέτρο που τείνει κατά τη γνώμη τους, σ' ένα μακροπρόθεσμο πλάνο ή με έμμεσο τρόπο, να υποκαταστήσει την ελληνική κυριαρχία αντί της βρετανικής στην Μεγαλόνησο. Τουναντίον, η ελληνική κοινότητα ουδέποτε ηρνήθη την ειρηνική συνύπαρξή της με τους Τούρκους στον ίδιο ζωτικό χώρο, ωστόσο αφ ης στιγμής το μουσουλμανικό στοιχείο υφίσταται σε αμυδρό βαθμό επί του συνολικού πληθυσμού, ενώ υπ' αυτή την προϋπόθεση δεν θα έχουν κανένα δικαίωμα, ώστε να παρεμβαίνουν στην πολιτική βούληση της πλειοψηφίας'.





Τα ως άνω καταγράφονται στο Τηλεγράφημα των Τούρκων Προυχόντων προς τον Ύπατο Αρμοστή, με ημερομηνία 12 Απριλίου 1881.





Η πεποίθησή τους αυτή εκφράστηκε απ' τα ακόλουθα λόγια στο σχετικό υπόμνημα του Winston Churchill: 'Η αναγνώριση και η εκπλήρωση του ιστορικού εθνικού πεπρωμένου των Ελλήνων της Κύπρου, ενδέχεται να προσκρούσει, να αποβεί πραγματικότητα στην ύπαρξη των Μοχαμεντιστών, διότι πέραν πάσης αμφιβολίας, εξαιτίας της θρησκείας τους παρά συναρτήσει του όποιου φυλετικού αισθήματός τους. Ωστόσο η πληθυσμιακή σύνθεση στο νησί δεν είναι τέτοια, ώστε να επιτρέψει την αντίθεση στην ύπαρξη μιας κοινής μοίρας του κατά πλειοψηφία Ελληνικού νησιού, ούτε να επηρεάσει καθοιονδήποτε τρόπο την πολιτιστική και οικονομική πρόοδό του. Το εμπόριο, οι επιστήμες,  οι τέχνες, τα γράμματα, η βιομηχανία και οιαδήποτε άλλη εργασία συνδέεται άρρηκτα με την ηθική και οικονομική βελτίωση, ουσιαστικά αποτελούν αποκλειστικό προνόμιο των Ελλήνων της Κύπρου. Για την πλειοψηφικά υπέρτερη κοινότητα των Ελλήνων της Κύπρου, θα αποτελούσε μια κατάφορη αδικία σε βάρος του αναφαίρετου δικαιώματος του εθνικού αυτοπροσδιορισμού της, αν αυτό παρεμποδίζετο από μια μικρή μειοψηφία ξένων, εξαιτίας προνομιακών εθνικών δικαιωμάτων προς εκπλήρωση της μεγάλης αποστολής της. Η μειονότητα των Μοχαμεντιστών του νησιού δεν θα πρέπει να θίγονται καθοιονδήποτε τρόπο ακολουθώντας το εθνικό πεπρωμένο της πλειονότητος των Ελλήνων, αλλά αντίθετα αυτό θα αποβεί σε καλό, το να συνυπάρξουν οι διαφορετικές απόψεις, καθότι η ελληνική φυλή έχει επιδείξει μια αξιοθαύμαστη θρησκευτική ανοχή στην πράξη, όπως το ίδιο συνέβη από απομνημονεύτων ετών στην Θεσσαλία, την Ήπειρο, την Κρήτη και οπουδήποτε αλλού αυτό απαιτήθηκε'.






Ο Mr. Chamberlain ισχυρίστηκε στην Βουλή των Κοινοτήτων το 1902 ότι οι Κύπριοι προτιμούν να υπόκεινται σε μια βαθύπλουτη ελιτ παρά σε μια πτωχή. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Ο Mr. Chamberlain δεν εξέφρασε παρά με ωμό αποικιοκρατικό τρόπο το δόγμα της διακυβερνήσεως της Κύπρου δια των 'μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης'. Οι Έλληνες αντιπρόσωποι ανταπάντησαν στο σχετικό υπόμνημα, λέγοντας τα εξής: 'Αυτό το οποίο πάνω απ 'όλα όσα διατυπώθηκαν και θίγει ως επί τω πλείστον τον ελληνικό πληθυσμό της Κύπρου είναι η υπεύθυνη δήλωσή σας στο Κοινοβούλιο με την οποία η θέσις της Κύπρου απέναντι στην Ελλάδα δεν έρχεται εις οιαδήποτε συνάφειαν με την επίσημη γραμμή μας, δηλαδή ότι οι περισσότεροι εξ ημών θα προτιμούσαμε αυτή να κυβερνάται από μια πλούσια κυβέρνηση παρά από μια πτωχή'.






'O τελευταίος υπαινιγμός άγγιξε την πιο ευαίσθητη χορδή της καρδιάς των Ελλήνων Κυπρίων, οι οποίοι αισθάνθηκαν άκρως προσβεβλημένοι με την ενδότερη έννοια του όρου, καθώς η έγερση των όποιων αμφιβολιών για τις πραγματικές και τις γενικές επιδιώξεις των Ελλήνων Κυπρίων για την ένωσή τους με την Μητέρα Ελλάδα αποτελεί την μεγαλύτερη προσβολή εις βάρος τους. Όπως είναι φυσικό και επόμενο, ο ελληνικός πληθυσμός της Κύπρου έλαβε γνώση των δηλώσεών σας στην αίθουσα του βρετανικού Κοινοβουλίου και ενώθηκε εις σάρκαν μια, προκειμένου να διαμαρτυρηθεί εντόνως και να δηλώσει για χιλιοστή φορά με την παρουσία του σ' όλο τον πολιτισμένο κόσμο ότι η διακαής και άσβεστη επιθυμία του είναι να ενωθεί με την Ελλάδα, κατά τον ίδιο τρόπο, όπως άλλωστε είναι και η επιθυμία του συνόλου του αγωνιζόμενου Ελληνισμού. Θα σας παρακαλέσουμε να προσθέσετε για λογαριασμό μας και για λογαριασμό οιουδήποτε άλλου μορφωμένου Κυπρίου ότι ακούσαμε αυτό το υπονοούμενο με την την ίδια γαλήνη, όπως οιοσδήποτε άλλος ακούγοντας την δική του προσωπικότητα του όταν θίγεται από οιονδήποτε άλλον. Στηνπερίπτωση, όπου οι αρχές επιθυμούν να θέσουν σε δοκιμασία αυτή την γνήσια επιθυμία, δεν έχουν παρά να ζητήσουν την γνώμη του ελληνικού λαού της Κύπρου, ώστε θα πάρετε τόσο πολλές θετικές απαντήσεις, όσοι είναι και οι Έλληνες Κύπριοι στο νησί'.





'Αν εμπόδια που βρίσκονται πέρα από τον έλεγχό μας εμποδίζουν την προσέγγιση της ευλογημένης ημέρας της ένωσής μας, θεωρούμε, ωστόσο, ότι τα εθνικά μας συναισθήματα και οι φιλοδοξίες αξίζουν μεγαλύτερο σεβασμό από τους κυβερνήτες μας. Είναι αληθές ότι οι Κύπριοι είναι πτωχοί και ολιγάριθμοι, ωστόσο θα πρέπει να τεθεί υπ' όψιν σας ότι παρά του μικρού μεγέθους της, έχουν συμβάλει στην διάδοση του πολιτισμού στην Ευρώπη και επίσης έχει αποδειχθεί ότι έχουν επιδείξει ηρωισμό για την διατήρηση της δική τους εθνικότητα. Είναι επίσης γνωστό ότι ο Χριστιανισμός διαδόθηκε απ' την Ασία στην Ευρώπη μέσω της Κύπρου, και ότι οι Κύπριοι επί του συνόλου είναι άξιοι εκτίμησης και θαυμασμού απ' τον κόσμο για το γεγονός ότι διατήρησαν τη γλώσσα τους, την θρησκεία τους, καθώς και την εθνική συνείδησή τους, με τόσο έντονο τρόπο και έπειτα από αιώνες δουλείας και διώξεων, και οπόταν ο ζυγός της δουλείας εξαιτίας της αγγλικής κατοχής της Κύπρου χαλάρωσε, η πρώτη φράση που βγήκε από το στήθος τους ήταν η επιθυμία τους για την ένωσή τους με τη Μητέρα Ελλάδα'.





'Να γνωρίζετε ότι μόλις η τουρκική σημαία κατέβηκε και η αγγλική σημαία υψώθηκε στη θέση της, ο Αρχιεπίσκοπος Σωφρόνιος, στον χαιρετισμό του προς τον Άγγλο διοικητή Wolseley, εξέφρασε την ελπίδα ότι: Η Μεγάλη Βρετανία θα βοηθήση την Κύπρον ως έπραξεν και περί των Ιονίων νήσων, να ενωθή με την Μητέρα Ελλάδα'.




Αυτά τα λόγια ειπώθηκαν για λογαριασμό του συνόλου του ελληνικού πληθυσμού της Κύπρου, μέσω των εκπροσώπων του αμέσως μετά την κατάληψη του νησιού και έκτοτε ο ίδιος πληθυσμός δεν χάνει την ευκαιρία να δηλώνει ανοιχτά ότι ούτε ο πλούτος τον θαμπώνει, αλλά ούτε και η φτώχεια της Ελλάδας τον φοβίζει, αλλά το μόνο που επιθυμεί, το μόνο όνειρό του, είναι η ένωσή του με την Ελλάδα, στο οποίο αποβλέπει το συντομότερο δυνατό απ' το μεγάλο και μεγαλόψυχο Αγγλικό Έθνος. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι οι Κύπριοι αγρότες είναι απολύτως δυστυχείς υπό την βρετανική κυριαρχία. Αντιθέτως, τα πάντα δείχνουν ότι το ακριβώς αντίθετο ισχύει. Απ' την άλλη πλευρά, είναι μάταιο ν' αρνηθούμε ότι οι μορφωμένοι Έλληνες στο νησί είναι συναισθηματικά ενθουσιώδεις όσον αφορά τις Ελληνικές φιλοδοξίες τους, ώστε να τύχουν της ανάλογης υποστηρίξεως απ' τους ομόθρησκούς τους τόσο στις πόλεις όσο και στα χωριά. Οι απόψεις των προαναφερθέντων διίστανται, καθότι εκφράζουν δυσπιστία και φόβο μαζί ως προς τα οφέλη που θα προκύψουν αν οι Βρετανοί  αντικατασταθούν από μια ελληνική διοίκηση. Κάποιοι με ειλικρίνεια παραδέχονται ότι πιστεύουν ότι η υλική ευημερία του νησιού θα επηρεαστεί αρνητικά από μια ενδεχόμενη αλλαγή, αν και θεωρούν ότι τα βήματα που θα γίνουν σε ηθικό και πνευματικό επίπεδο θα υπερκαλύψουν οποιαδήποτε ζημία. Άλλοι πιο αισιόδοξοι υποστηρίζουν ότι το νησί δεν μπορεί ποτέ να εκπληρώσει το πεπρωμένο του υπό ξένη κυριαρχία. Ότι θα ήταν οικονομικά πολύ πιο οφέλιμο στην περίπτωση που η ελληνική γλώσσα ήταν η επίσημη γλώσσα και η κυβέρνηση αποτελούνταν από Κύπριους και με Έλληνες αξιωματούχους τοποθετημένους  συμπληρωματικά σε ορισμένες απ' τις υψηλότερες θέσεις.






Οι Ριζοσπάστες Εθνικιστές πιστεύουν, σε αντίθεση με κάθε ακροδεξιά κορώνα που προσβλέπει την Λευτεριά της Κύπρου μας που είναι συνάμα ευκταία μονάχα δια της Ενώσεως με την Μεγάλη και μόνο Ελλάδα, στην αυτοδιάθεση που επιτυγχάνεται με ολομέτωπο αγώνα ενάντια στον κατακτητή, είτε αυτός έχει για σημαία του το βασιλικό στέμμα, είτε το άστρο του Δαβίδ, είτε την Ημισέλινο, είτε την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ανυπέρβλητος αγώνας της ΕΟΚΑ, τα οράματα στα οποία πίστεψαν τα αμούστακα παιδιά της που πόθησαν την λευτεριά και την ένωση με την μητροπολιτική Ελλάδα δεν πέθανε, δεν θα πεθάνει ποτέ. Η 1η τ' Απρίλη είναι γιορτή, είναι μεθύσι εθνικοαπελευθερωτικού  ξεκινήματος. Όσοι κι αν θαφτούν κάτω απ' το χώμα το ιερό, το ελληνικό, άλλοι τόσοι θα ξεπηδούν για να στρατευθούν στον αγώνα τον καλό...




ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ. ΤΩΡΑ, ΑΥΡΙΟ, ΠΑΝΤΑ!

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

ΑΠΟ ΤΙΣ 'ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ' ΣΤΑ 'FALSE FLAG' MADE IN ISRAEL









Το Ισραήλ, ως γνωστόν, ορίζει την στρατηγική και την τακτική της Δύσης. Απ' τις επιχειρήσεις μυστικών υπηρεσιών όπως η CIA, ως τις προκεχωρημένες θέσεις των επαναστατικών κομματιών του πληθυσμού της. Η Δύση διαθέτει πολυετή πείρα σε επιχειρήσεις τύπου 'False Flags' στο μέτωπο της καταστολής της παγκόσμιας τρομοκρατίας. Η μυστική επιχείρηση 'False Flags' δακτυλοδείχνει ως ένοχο, άλλον απ' τον πραγματικό ένοχο. Μ' άλλα λόγια στρέφει την ενοχή σε άλλη κατεύθυνση απ' την αρχική. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση Σαμαρά, εφαρμόζει την ως άνω τακτική στο έπακρο. Δεν κάνει τίποτα άλλο απ' το να στρέφει διαρκώς-επικοινωνιακά-τα βέλη της κοινωνίας πάνω της, ωσάν να πλήττεται από αόρατους εχθρούς που ποτέ όμως δεν προσδιορίζονται ή ενίοτε αυτοί όταν προσωποποιούνται, ορίζονται ως το απόλυτο κακό (περίπτωση των βουλευτών της Χρυσής Αυγής).


Η κυβέρνηση δείχνει ότι πλήττεται πανταχόθεν, ενώ στην πραγματικότητα αυτή πλήττει τον λαό με τα εξοντωτικά μέτρα της. Οι αναθεωρητές ιστορικοί έχουν συμβάλει σε πολύ μεγάλο βαθμό στην εξαγωγή συμπερασμάτων πάνω σε 'άλυτους γρίφους' της σύγχρονης ιστορίας. Αμέσως παρακάτω θα εξετέσουμε διεξοδικά παραδείγματα 'False Flag' και πως εφαρμόζονται στην ημετέρα πολιτική ζωή. Προς πληρέστερη κατανόηση, δέον είναι να παρακολουθήστε την κινηματογραφική παραγωγή 'Enemy of the State' του '98. Ενσωματώστε τα συμπεράσματα σας επί του συνόλου με τις σκέψεις σας γύρω απ' την ελληνική πραγματικότητα.





Αναλυτές που ασχολούνται με την δολοφονία του Προέδρου John F. Kennedy, έχουν επανειλημένα τονίσει πως οι έρευνες κατευθύνθηκαν σκόπιμα σε άτοπο. Η έρευνα γύρω απ' τον ανεξιχνίαστο φόνο παρουσιάζει ενδιαφέρον, καθώς η αναφορά της ανεπίσημης Επιτροπής Warren διαβεβαίωσε πως ο φερόμενος δολοφόνος Lee Harvey Oswald, ήταν ένας κοινός παρανοϊκός που έδρασε αυτοβούλως. Όσοι αμφισβητούν την εγκυρότητα της αναφοράς της ανεπίσημης Επιτροπής Warren, θεωρούν πως οι εικασίες ότι ο Oswald ήταν όργανο του Fidel Castro ή των Σοβιετικών ήταν προϊόν σκοπιμοτήτων, ώστε να συγκαλυφθούν άλλες μεγαλύτερες. Ο Oswald υποστήριξε πως ήταν απλώς εξιλαστήριο θύμα. Ένας εκ των βασικών ερευνητών της υπόθεσης, ο Peter Dale Scott, ισχυρίζεται πως η δολοφονία  του John F. Kennedy αποτέλεσε παράδειγμα συνωμοσίας με σκοπό την κάλυψη των αληθινών υποκινητών της δολοφονίας. Ο Oswald συνδέθηκε σκοπίμως απ' τους δρώντες στα παρασκήνια με τον Castro, την KGB, τον Khruschev, ώστε να στραφεί σε διαφορετική κατεύθυνση ή πουθενά η έρευνα. Άλλη εικασία υποστηρίζει πως μια ομάδα Κουβανών αντικαθεστωτικών που ήλθαν στο Σικάγο συνδέονταν εμμέσως με τον Robert Francis Kennedy. Ο Scott υποστηρίζει πως πρόκειται για μια επιχείρηση 'False Flag' που εκπονήθηκε απ΄την ισραηλινή Mossad, έως σημείου να υποδεικνύονται ως ένοχοι ακόμα και άτομα που προέρχονταν απ΄την αμερικάνικη άκρα δεξιά. Οι επιχειρήσεις 'False Flag' αποτελούν εργαλείο των Ισραηλινών από ιδρύσεως του κράτους τους.  


Το ενδιαφέρον του Ισραήλ να επέμβει στα εσωτερικά των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν και είναι ζωτικό. Στον πόλεμο των '6 Ημερών' του '67, το ερευνητικό πλοίο 'U.S.S. Liberty' των Ηνωμέων Πολιτειών δέχτηκε συντονισμένη επίθεση από αέρος και θαλάσσης από ισραηλινές δυνάμεις. Σε άλλη περίπτωση αμερικανικό αναγνωριστικό που πραγματοποιούσε πτήση στον εναέριο χώρο πάνω απ' τις εγκαταστάσεις όπου οι Ισραηλινοί κατασκεύαζαν μυστικά πυρηνική βόμβα, δέχτηκε πάλι τα πυρά τους. Το Ισραήλ, στην περίπτωση του U.S.S Liberty, επιχείρησε να επιρρίψει την ευθύνη στις ένοπλες δυνάμεις της Αιγύπτου, ενώ οι ίδιοι προέβαλαν την εικόνα πως οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν στο πλευρό τους. Στην περίπτωση του βρετανικού ωκεανογραφικού 'RMS Lusitania', το οποίο τορπιλίστηκε από ένα γερμανικό U-boat και κατόπιν βυθίστηκε στον Ατλαντικό ωκεανό, το συμβάν  αυτό αποτέλεσε αιτία εισόδου των Ηνωμένων Πολιτειών στον Α' Π.Π. Η ασυδοσία του Ισραήλ που ανέπτυσσε μυστικό πυρηνικό πρόγραμμα, είχε οδηγήσει τον Πρόεδρο Kennedy σε έναν ακήρυχτο μυστικό πόλεμο με το Ισραήλ, κάτι που τελικώς του κόστισε τη ίδια την ζωή.





Τον Ιούλιο του '54, μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων έλαβαν χώρα στο Κάιρο και την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Μεταξύ των στόχων ήσαν και τα αρχεία πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην πραγματικότητα, οι βομβιστικές επιθέσεις διεπράχθησαν απ΄την στρατιωτική υπηρεσία του Ισραήλ. Απώτερος σκοπός τους ήταν ο κόσμος και συνάμα ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Nasser, ότι οι επιθέσεις προέρχονταν από Αιγύπτιους Μουσουλμάνους φονταμενταλιστές που ήσαν οργισμένοι με την 'φιλοδυτική' ατζέντα του Nasser. Η εν εξελίξει μυστική επιχείρηση είχε την κωδική ονομασία 'Susannah'. Στόχος των ισραηλινών ήταν να αποσταθεροποιήσουν τις σχέσεις του Nasser με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Βρετανία και να υποχρεώσουν τους Βρετανούς σε αποχώρηση από τις βάσεις τους που βρίσκονταν στην Διώρυγα του Σουέζ (στην πραγματικότητα, κανένας βρετανικός στόχος δεν επλήγη παρά το αρχικό σχέδιο).



Ο Υπουργός Αμύνης του Ισραήλ  Pinchas Lavon είχε καταστρώσει το σχέδιο το οποίο είχε επιτελικό σκοπό να διαρρήξει τους δεσμούς του ισχύοντος καθεστώτος της Αιγύπτου με την Δύση. Οι 'τυφλές' βομβιστικές επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν βάσει του εν λόγω σχεδίου εστράφησαν εναντίον στόχων βρετανικών αμερικανικών, αιγυπτιακών συμφερόντων. Σύμφωνα με το 'False Flag' της περίστασης, αυτές απεδίδοντο στην Μουσουλμανική Αδελφότητα, στους Αιγύπτιους Κομμουνιστές, σε Αιγύπτιους Εθνικιστές. Μολονότι δεν υπήρξαν θύματα, τα μέλη της επιχειρησιακής ομάδας 'αυτοκτόνησαν' μετά το πέρας της αποστολής τους. Οι επιθέσεις αυτές προκάλεσαν κύμα συλλήψεων, διαδηλώσεις, ταραχές και αισθήματα αντεκδίκησης. Οι βομβιστές ήταν Εβραίοι έποικοι της Αιγύπτου που δρούσαν για λογαριασμό των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών. Οι αρχές ασφαλείας της Αιγύπτου αποκάλυψαν την συνωμοσία σε βάρος τους και 11 άτομα τέθηκαν υπό κράτηση. Δύο εξ αυτών εκτελέστηκαν. Οι υπόλοιποι οδηγήθηκαν στις φυλακές με μεγάλες ποινές κάθειρξης. Η εμπλοκή του Ισραήλ κατέστη γνωστή στην κοινή γνώμη και το Ισραήλ αποτέλεσε την πέτρα του σκανδάλου. Παρ' όλα αυτά το Ισραήλ έστρεψε τα πυρά εναντίον των θυμάτων του. Αμέσως παραθέτουμε μερικές υποθέσεις στις οποίες το Ισραήλ χρησιμοποίησε την τακτική 'False Flag'.





Η γαλλική Direct Action κατηγορήθηκε για την επίθεση στο εστιατόριο Goldenberg's στο Παρίσι στις 9 Αυγούστου του '82. Έξη άνθρωποι σκοτώθηκαν και 22 τραυματίστηκαν. Ο αντάρτης πόλης Jean-Marc Rouillan δρούσε στην Μεσόγειο με το κωδικό όνομα 'Sebas' και φερόταν να συνδέεται με την Mossad. Όλες οι αναφορές που υπήρχαν σχετικά με τον Rouillan και τον ενέπλεκαν με την Mossad σβήστηκαν απ' οποιαδήποτε πηγή. Η αλγερινή εθνική υπηρεσία ειδήσεων που είχε πληροφορίες απ΄τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες υποστήριξε πως ο Rouillan είχε άμεση σχέση με την Mossad. Έξαλλοι οι Γάλλοι αξιωματούχοι για την διαρροή πληροφοριών στους Αλγερινούς. Πολλοί αξιωματούχοι δήλωσαν παραίτηση εξαιτίας της συγκάλυψης της σχέσης του Rouillan με την Mossad. Το εν λόγω αποτελεί ένα δεικτικό παράδειγμα 'False Flag' εντός του γαλλικού εδάφους. Στις 3 Οκτωβρίου του '80, μια εβραϊκή συναγωγή δέχτηκε βομβιστική επίθεση στο Παρίσι. Τέσσερις άνθρωποι σκοτώθηκαν και εννέα τραυματίστηκαν. Αρχικώς, οι υποψίες έπεσαν στους 'ακροδεξιούς'.





Κατόπιν ωρίμου σκέψεως στα ανώτατα κλιμάκια των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, οι υποψίες στράφηκαν προς την Mossad. Στις 6 Απριλίου του '79, ο ίδιος πυρήνας της Mossad ανατίναξε τις εγκαταστάσεις της βιομηχανίας CNIM (Constructions navales et industrielles de la Méditerranée), η οποία εδράζετο στην νοτιοανατολική Γαλλία, καθώς είχε ανατεθεί σε μια κοινοπραξία γαλλικών επιχειρήσεων η κατασκευή ενός πυρηνικού αντιδραστήρα για το Ιράκ. Η Mossad έστρεψε τις υποψίες προς άλλη κατεύθυνση, μέσω 'ενδείξεων ή πειστηρίων' κατόπιν ανώνυμου τηλεφωνήματος στην αστυνομία που υποδήλωνε ότι η εν λόγω ενέργεια ήταν έργο μιας περιβαλλοντολογικής ομάδας. Στις 28 Ιουνίου του '78, Ισραηλινοί πράκτορες πραγματοποίησαν βομβιστική επίθεση σε όχημα στην Rue Saint Anne, σκοτώνοντας τον Mohammed Boudia, στέλεχος του μετώπου 'Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης' (PLO). Αμέσως η γαλλική αστυνομία έλαβε ανώνυμο τηλεφώνημα στο οποίο ο άγνωστος κατηγόρησε τον Boudia ως εμπλεκόμενο σε εμπόριο ναρκωτικών και ότι ο θάνατός του προήλθε από συμβόλαιο του υπόκοσμου της Κορσικής




. Η έρευνα απέδειξε λίγο αργότερα πως και σ' αυτή την περίπτωση η Mossad είχε οπλίσει τους εκτελεστές. Τον Οκτώβριο του '76, ο ίδιος εγκληματικός πυρήνας απήγαγε δύο δυτικογερμανούς σπουδαστές στο Παρίσι. Ένα ανώνυμο τηλεφώνημα απέδιδε την απαγωγή σε νεοναζιστική ομάδα, τα μέλη της οποίας προέρχονταν απ' το αυτόνομο κρατίδιο της Βαυαρίας. Στην πραγματικότητα, οι γαλλικές αρχές εξακρίβωσαν ότι τα δύο θύματα είχαν ταξιδέψει με άγνωστο τρόπο στο Ισραήλ. Όντας υπό την επήρεια ναρκωτικών, βασανίστηκαν, ενώ εξαναγκάστηκαν σε ψεύτικη ομολογία συνενοχής σε δραστηριότητες της PLO. Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σε φυλακή του Ισραήλ. Τον Φεβρουάριο του '77, ένας γερμανικής καταγωγής, ωστόσο Αμερικανός πολίτης ταξίδεψε στο Παρίσι για μυστικές επαγγελματικές συναντήσεις. Πολύ σύντομα εξαφανίστηκε. Η αστυνομία πληροφορήθηκε πως είχε εμπλοκή σε μια νοτιοκορεατική υπόθεση δωροδοκίας, ενώ 'πήρε ό,τι του αναλογούσε' όταν η διαπραγμάτευση ναυάγησε. Η γαλλική υπηρεσία ασφαλείας 'Sdece' έκρινε ότι πίσω και απ' αυτήν την εξαφάνισή κρυβόταν η Mossad, εξαιτίας ότι θεωρούσαν ότι πωλούσε μυστικές πληροφορίες στο καθεστώς της Λιβύης. Η 'Sdece' ενημερώθηκε πως η CIA, πρώην εργοδότης του εξαφανισμένου 'τουρίστα', ήταν υπεύθυνη για την υπόδειξή του στην Mossad.


Ο Λίβυος Muamar Qaddafi ήταν ένας απ' τους μεγαλύτερους εχθρούς του Ισραήλ. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του  Ronald Reagan, τα αμερικάνικα μέσα ξεκίνησαν την διάδοση μιας φημολογίας, σύμφωνα με το σενάριο της οποίας, μια ομάδα Λίβυων ανταρτών σχεδίαζαν την δολοφονία του Reagan. Ξάφνου, ανακάλυψαν πως η πηγή της φημολογίας αυτής ήταν ο Manucher Ghorbanifar, Ιρανός πρώην πράκτορας της μυστικής αστυνομίας Savak που είχε στενές επαφές με την Mossad. Στην πραγματικότητα, η Mossad είχε δώσει πιστοποιητικά αξιοπιστίας για τον Ghorbanifar στην Washington, ώστε να μπορεί ανενόχλητος να διαδίδει ψευδείς πληροφορίες, ώστε βαθμιαία να προκαλέσει μια τεχνητή ρήξη στις σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών και Λιβύης, ώστε να προετοιμαστεί η κοινή γνώμη στο ενδεχόμενο μιας, ιμπεριαλιστικής εν τοις πράγμασι, επίθεσης. Το τέχνασμα της Mossad ήταν να κατηγορήσει ευθέως την Λιβύη για τις δικές της ψευδείς πληροφορίες μεταχειριζόμενη ένα 'False Flag', ο πράκτορας της Savak, ώστε τελικώς να επιρρίψει αλλού την ευθύνη, με ένα ακόμα 'False Flag', στην Λιβύη.




Η Mossad ήταν υπεύθυνη και για την βομβιστική επίθεση στην ντισκοτέκ 'La Belle' στο Δυτικό Βερολίνο στις 5 Απριλίου του '86, κατά την οποία σκοτώθηκε ένας Αμερικανός στρατιώτης. Οι ισχυρισμοί που διατυπώθηκαν, απέδιδαν την επίθεση, εκ νέου, σε Λίβυους αντάρτες. Οι Γερμανοί αξιωματούχοι ήταν πεπεισμένοι πως ήταν έργο της Mossad που ήθελε να ανακινήσει το ζήτημα. Στις 18 Απριλίου του '86, ένας 32 χρονος πολίτης απ' την Ιορδανία συνελήφθη στο Λονδίνο απ' τις αρχές ασφαλείας. Προηγουμένως είχε συλληφθεί μια κοπέλα που ταξίδευε με πτήση προς την Ιερουσαλήμ καθώς στον διπλό πάτο των αποσκευών της εντοπίστηκε ποσότητα πλαστικού εκρηκτικού, ενώ σχυρίστηκε πως ο 32χρονος    της είχε χορηγήσει επί χρήμασι τον πυροκροτητή. Οι φήμες που διέρευσαν έκαναν λόγο ότι ο εν λόγω είχε μισθωθεί απ' τον Στρατηγό της διευθυντή πληροφοριών της αεροπορίας της Συρίας, Mohammed Al-Khouli. Οι φήμες ενέπλεξαν και την πρεσβεία της Συρίας στο Λονδίνο.



Οι γαλλικές αρχές προειδοποίησαν τον Βρετανό Πρωθυπουργό πως η εμπλοκή του Ισραήλ στην υπόθεση ήταν δεδομένη. To '70, ο βασιλιάς Hussein της Ιορδανίας έλαβε παραπλανητικές πληροφορίες ότι η 'Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης' (PLO) προτίθετο να τον δολοφονήσει, ώστε ν' αποκτήσει τον έλεγχο του Έθνους του. Εξοργισμένος, εξαπέλυσε τον περίφημο 'Μαύρο Σεπτέμβρη' εναντίον της PLO, ο οποίος έμεινε χαραγμένος στην ιστορία ως ο ιορδανικός εμφύλιος πόλεμος. Χιλιάδες Παλαιστίνιοι που διέμεναν στην Ιορδανία συνελήφθησαν, ορισμένοι εκ των ηγετών τους βασανίστηκαν, ενώ τα καραβάνια των προσφύγων κατευθύνθηκαν απ' την Ιορδανία στον Λίβανο. Τα νέα δεδομένα που ήλθαν στην επιφάνεια, κατόπιν της δολοφονίας δύο πρακτόρων της Mossad στην Κύπρο, αποκάλυψαν πως το όλο ήταν μια μυστική επιχείρηση οργανωθείσα απ' την Mossad,     επικεφαλής του σχεδίου ήταν η Sylvia Roxburgh η οποία είχε προσεταιρισθεί τον Hussein, ώστε να τον πείσει ότι ο κίνδυνος της δολοφονίας του ήταν υπαρκτός. Απώτερος του σχεδίου της και κατ' επέκταση της ίδιας της Mossad ήταν να υπονομεύσουν τον αραβικό κόσμο.


Το 1982, οπόταν η PLO απέστειλε μήνυμα για κατάπαυση του πυρός στην περιοχή, η Mossad έσπευσε να διαδώσει ψευδείς πληροφορίες περί επικείμενων τρομοκρατικών επιθέσεων σε ισραηλινές ζώνες στα βόρεια σύνορα, ώστε να δικαιολογήσει μια ενδεχόμενη στρατιωτική εισβολή-επέμβαση στο Λίβανο. Κατόπιν ετών, ο διατελέσας Υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Abba Eban παραδέχτηκε πως αυτή η φημολογία εκπορεύτηκε απ' την Mossad. Η απόπειρα δολοφονίας κατά του ισραηλινού πρέσβη Shlomo Argov στο Λονδίνο, η ευθύνη της οποίας επιρρίφθηκε στην PLO, ήταν ένα σχέδιο εκπονημένο απ' την Mossad. Τι καλύτερο απ' το να κατασκευαστούν οι ένοχοι, οι οποίοι βρέθηκαν να έχουν πάνω τους μια λίστα υποψηφίων προς εκτέλεση με τ' όνομα του πρέσβη στις πρώτες θέσεις, ενώ περιείχε και την διεύθυνση του συνδέσμου της PLO στο Λονδίνο! Στην περίπτωση αυτή το 'False Flag' είχε διττό σκοπό: i) εξάλειψη οιουδήποτε φιλικού αισθήματος προς τους Παλαιστίνιους, ii) να χρεώσουν ένα επιπρόσθετο έγκλημα στην PLO.





Τα στοιχεία που προσκομίστηκαν είναι ενδεικτικά της δράσης της Mossad, της εγκληματικής αυτής οργάνωσης και προστάτιδος της εβραϊκής διασποράς. Πέραν της δολοφονίας του Προέδρου John F. Kennedy περί ενός εκπονημένου, για τους λόγους που αναφέραμε επιγραμματικά, σχεδίου απ' την Mossad, ανάλογες ερμηνείες διατυπώνονται και για την βομβιστική επίθεση στο  Oklahoma City, αλλά και την 11η Σεπτεμβρίου. Ποικίλα τα σενάρια που διατυπώνονται βάσει των στοιχείων. Ορισμένοι εκφράζουν την βεβαιότητα πως επρόκειτο για σκηνοθετημένες επιχειρήσεις 'False Flag' τύπου με κοινό παρoνομαστή την Mossad. Όσον αφορά αυτές τις δύο περιπτώσεις, θα τηρήσουμε βάσιμες επιφυλάξεις, καθότι η εξάλειψη οιασδήποτε αντίστασης στον πλανήτη Γη, αποτελεί από μόνο του ένα 'False Flag' που αποσκοπεί στην εξάλειψη οιασδήπορε αντίστασης. Επιστρέφοντας στην περίπτωση της δολοφονίας Kennedy, διατυπώνονται κάποια σενάρια που συνδέουν, όπως προαναφέραμε, τον Oswald με τον Castro. H εβραϊκή κοινότητα της Κούβας, αφ ης  ανήλθε ο Castro στην εξουσία, 'εκτοπίστηκαν' στο Μαϊάμι των Ηνωμένων Πολιτειών. Έπειτα αποτέλεσαν τους 'εξόριστους' αντικαθεστωτικούς της Κούβας. Στα 'False Flag' των συνωμοσιολόγων αναλυτών, συγκαταλέγονται η αφορμή για την εισβολή της Γερμανίας στην Πολωνία, αλλά και ο εμπρησμός του Reichstag, ακόμα και το κύμα των βομβιστικών επιθέσεων που καταλογίζουν οι Ρώσοι στους Τσετσένους αυτονομιστές. Ο απελθών Πρωθυπουργός της Ινδονησίας είχε παραδεχτεί πως ήταν εις γνώση του το κύμα των βομβιστικών επιθέσεων που συγκλόνισαν το Bali to '05. Ο κατάλογος είναι μακρύς. Ας έχουμε άπαντες τα μάτια και τα αυτιά μας ανοικτά, πριν διατυπώσουμε για οιοδήποτε πολιτικό-κοινωνικό ζήτημα αβίαστα, αστήρικτα συμπεράσματα, εξαιτίας λειψής και πλυντηριακής ενημέρωσης.




ΥΓ1. Ο σκοπός των κειμένων μας είναι διδακτικός, ώστε ν' ανοίξουν τις πύλες της πολιτικής αντίληψης. Δεν κατέχουμε κάποια υπέρτατη αλήθεια. Ο δογματισμός είναι για άλλους...




ΥΓ2. Οι τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις επιβεβαιώνουν την πάγια θέση μας. Οι ιδεολογικοπληξίες, οι φαντασιωτικές καταστάσεις κατάληψης της εξουσίας με δημοκρατικά μέσα ταλαιπώρησαν, έφθειραν, απογοήτευσαν και τελικώς απομάκρυναν απ' τον ριζοσπαστισμό πολλούς αγωνιστές της εθνικής ιδέας. Μάγκες και μάγκισσες, ας γίνει ό,τι και στο NSDAP για να μην μπερδεύουμε την βούτσα με την πούτσα. Δεν αρκεί κανείς να δηλώσει Έλληνας ή 'Πατριώτης', πρέπει και να είναι φυλετικά Έλληνας και γενεαλογικά Πατριώτης. Πατριώτης όμως δεν μπορεί να καταστεί όστις, έως πρότινος ψήφιζε ΠΑ.ΣΟ.Κ, Ν.Δ, ΚΚΕ, ΣΥΝ, ΛΑΟΣ, ορμώμενος απ' την επιλογή του να διαλέξει το ατομικό συμφέρον-την Δημοκρατία αντί το λαϊκό συμφέρον-την Πατρίδα. Όλα κι όλοι κρίνονται στην αρένα με τα λιοντάρια. Do it στο μπορντέλο του Συντάγματος. Kill someone στα σαλόνια, στις δεξιώσεις των Προαστίων. Αριστερός, δεξιός, κεντρώος και πατριώτης είναι τσίκλες χωρίς φούσκα.Πατριώτης είναι ο έχων αμιγώς πολιτικά κριτήρια για την θέση του στην κοινωνία. Συνοικέσια με τους πολιτικάντηδες; Ούτε με σφαίρες!




ΥΓ3. Η δολοφονία του Φύσσα στο Κερατσίνι, όπως και εκείνη των Φουντούλη και Καπελώνη στο Νέο Ηράκλειο, αμφότερες τελέστηκαν υπό ομιχλώδεις συνθήκες. Στην δεύτερη περίπτωση υπήρξε και προκήρυξη ανάληψης ευθύνης που δεν εντυπωσίασε. Οι θέσεις μας περί εμπλοκής ξένων υπηρεσιών που έδρασαν αδίστακτα, δολοφονώντας Έλληνες και στις δύο περιπτώσεις, ανεξαρτήτως κομματικής ταμπέλας ή άλλης ταυτότητας, επιβεβαιώθηκαν και πάλι. Μήπως πρόκειται για την ωμή παρέμβαση της Mossad στο εσωτερικό της πατρίδας μας; Μήπως το 'False Flag' λειτούργησε καταλυτικά προς όλες τις κατευθύνσεις;

ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ /ΑΜΕ

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Μ.Π.Μ: Η Καβάλα ανήκει στους Έλληνες και μόνο... Πέτρο ήρθαμε και εκεί... (Μέρος Δεύτερο)












Υγ. Τόσο απλά σαν το πανό θα σβήσετε και εσείς απο την Καβάλα και απο ΟΛΗ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ...

Εθνικοσοσιαλιστική Ολική Αντίσταση: Ο ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΚΜΑΓΕΙΟ











Ο Αδόλφος Χίτλερ έτρεφε μεγάλο θαυμασμό για την τέχνη. Το αισθητικό μεγαλείο του τρίτου Ράιχ δεν αμφισβητείται από κανέναν. Πολλοί κατηγόρησαν τον Αδόλφο Χίτλερ ως έναν αρχιτέκτονα της παραπλάνησης. Ο Χίτλερ είναι ο άνθρωπος που λασπολογήθηκε όσο κανείς άλλος μέχρι σήμερα. Το 'έγκλημά' του, η κατάργηση της Δημοκρατίας εν ονόματι της πατρίδος. Απ' όποια οπτική κι αν δει κανείς το όλο ζήτημα, θα διαπιστώσει πως ο Αδόλφος Χίτλερ πραγματοποίησε μεταξύ άλλων μια πολιτιστική επανάσταση. Δεν τίθεται σύγκριση με την 'πολιτιστική' επανάσταση του Κόκκινου Μάο.


Η ισοπέδωση μέσα απ' την εξομοίωση των φύσει διαφορετικών ανήκει στους τεθλασμένους κομμουνιστές, όχι στους Εθνικοσοσιαλιστές που υμνούν το διαφορετικό, υπερβαίνοντας το εφικτό. Ο Εθνικοσοσιαλισμός χρήζει βιοθεωρητικής εστίασης. Το πολιτικό στοιχείο τα εμπερικλείει όλα. Ο Χίτλερ υπήρξε λάτρης του ελληνικού κάλλους και ως λάτρης του ωραίου επέβαλε την κυριαρχία της τέχνης, δηλαδή των αισθήσεων, πάνω στην κοινωνία αντί οικονομικών μέτρων που ξεφτίζουν και δεν αποτελούν εγγύηση για την επιβίωση των κοινωνιών, καταπώς οι κομμουνιστές εκθειάζουν την κυριαρχία του χρήματος στις κοινωνικές σχέσεις για χάρη του επιστημονικού υλισμού. Η σχέση που έχουν οι κομμουνιστές με την τέχνη είναι η παροιμιώδης σχέση του ελέφαντα με την μνήμη. Ο κατάλληλος ορισμός της 'δικτατορίας' του: Η πραγμάτωση της τέχνης στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Η αισθητική του τρίτου Ράιχ πολύπλευρη. Οι γλύπτες γνώρισαν την ελευθερία του εκμαγείου, όπως και οι ζωγράφοι την ελευθερία του καμβά τους. Ελάχιστη σημασία έχει η ονομαστική αναφορά των ονομάτων τους, καθώς όσοι διαβάζετε αυτές τις γραμμές είστε κάτι παραπάνω από υποψιασμένοι για ό,τι σχετίζεται με την ακμή των τεχνών και των γραμμάτων στην Γερμανία. Αυτό όσον αφορά την φαιδρή και ανυπόστατη κατηγορία που αποδίδεται στους Εθνικοσοσιαλιστές περί της καύσης των βιβλίων. Οι κομμουνιστές με τις δογματικές υπερβολές τους καίνε τον νου των νέων ανθρώπων και αυτό στην ιστορία είναι ασυγχώρητο ατόπημα. Οι Εθνικοσοσιαλιστές είχαν απόλυτη επίγνωση της πνευματικής μόλυνσης που προξενούσαν οι διεστραμμένες ιδέες τους. Ενδεικτικό της γελοίας προπαγάνδας του αντιφασιστικού κόσμου και της τάσεως ηρωοποιήσεως όσων έκαναν 'αντίσταση' είναι η κινηματογραφική παραγωγή 'The Book Thief' (2013).



Απ' τις αρχές του 1930, ο Χίτλερ, καθότι φιλότεχνος και ζωγράφος ο ίδιος, επέδειξε ιδιαίτερη συμπάθεια για την τέχνη του εκκεντρικού ζωγράφου Σαλβαδόρ Νταλί. Ο σουρεαλιστής ζωγράφος δημιουργούσε 'χειροποίητες ονειρικές φωτογραφίες', όπως δήλωνε. Τις εικόνες των παρ-αισθήσεών του. Το 1922 έγινε δεκτός στην Σχολή Καλών Τεχνών στη Μαδρίτη. Με τους καθηγητές της Σχολής του βρισκόταν σε συνεχή ρήξη. Ο Νταλί αρνιόταν να δώσει τελικές εξετάσεις βροντοφωνάζοντας ότι κανένας καθηγητής δεν ήταν άξιος για να τον κρίνει. Πέρασε από πειθαρχικό με την κατηγορία ότι παρακινούσε τους υπόλοιπους φοιτητές να επαναστατήσουν ενάντια στις αρχές της σχολής. Τον απέβαλαν για ένα χρόνο. Λίγο αργότερα φυλακίστηκε για παραπάνω από 1 μήνα για αναρχισμό. 'Το χειρότερο πράγμα είναι η ελευθερία. Η ελευθερία οιασδήποτε μορφής είναι ότι χειρότερο για τη δημιουργικότητα'. Ο Νταλί πέρασε δύο μήνες σε φυλακή της Ισπανίας, ενώ αυτοί οι δύο μήνες ήταν, σύμφωνα με τον ίδιον, οι πιο χαρούμενες στιγμές στη ζωή του. Δεν μπορούσε να περιορίσει τον εαυτό του στα πραγματικά του όρια και είχε μεγάλη ανάγκη να το κάνουν άλλοι για αυτόν. Ο Νταλί δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Το ίδιο συνέβη με όλους τους μεγάλους σουρρεαλιστές που δεν απέκτησαν ποτέ πτυχίο από τις Καλές Τέχνες.


Ο υπερρεαλισμός ή σουρρεαλισμός προέρχεται απ' τις γαλλικές λέξεις sur (δλδ. επάνω) και réalisme (δλδ. ρεαλισμός, πραγματικότητα). Στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί 'πάνω ή πέρα από την πραγματικότητα'. Άνθισε στη Γαλλία στις αρχές του 20ου αιώνα. Ως επαναστατικό κίνημα, επιδίωξε ριζοσπαστικές αλλαγές στο χώρο της τέχνης και της σκέψης γενικότερα, ασκώντας επίδραση σε μεταγενέστερες γενιές καλλιτεχνών. Τα μέλη του πρότειναν μία ευρύτερη αναθεώρηση των αξιών, σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής, στηριζόμενοι στις ψυχαναλυτικές θεωρίες του Φρόυντ και στα πολιτικά ιδεώδη του Μαρξισμού. Κύριο μέσο έκφρασης τόσο στη λογοτεχνία όσο και τις εικαστικές τέχνες, ο 'αυτοματισμός', ο οποίος υποδήλωνε πως ότι τους ερχόταν αυτόματα συνειρμικά στο νου, αυτό κινεί το χέρι τους ώστε να καταγραφεί. Επιδιώκαν τη διερεύνηση του ασυνειδήτου, την πλήρη απελευθέρωση της φαντασίας 'μέσα απ' την απουσία κάθε ελέγχου απ' την λογική'. Οι καλλιτέχνες που διαμόρφωσαν το εν λόγω κίνημα και ανάλογα κινήματα και ρεύματα καταγράφηκαν στο πρώτο 'Μανιφέστο του Υπερρεαλισμού' (1924) που ανήκει στον Αντρέ Μπρετόν. Ήδη απ' το 1938 στο Λονδίνο, ο Νταλί είχε συναντήσει τον πατέρα της σύγχρονης ψυχανάλυσης, τον Φρόυντ, τον οποίον και εθαύμαζε απεριόριστα, κατά τον ίδιο τρόπο που εξέφραζε τον ενθουσιασμό του στο πρόσωπο του Αδόλφου Χίτλερ. Τον ονειρευόταν, τον θαύμαζε.



Ο Νταλί έκρινε πως η φύση είναι ταυτόσημη του πολέμου και του περιορισμού της ελευθερίας, ώστε να διαιωνιστεί η ίδια η ζωή. Παρ' όλο που ο ίδιος δήλωνε απολίτικος, οι σουρρεαλιστές των συντεχνιών φρόντισαν να του προσάψουν μύδρους για τον θαυμασμό που έτρεφε για την εξάπλωση του πολεμικού πνεύματος. Ο Νταλί προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην πολιτική ορθότητα τέχνη του καιρού του. Με τον πολυσυζητημένο πίνακά του 'The Enigma of Hitler' (1939) προξένησε τσουνάμι στους καλλιτεχνικούς κύκλους της πεφωτισμένης εστέτ. Η εξήγηση που έδωσε ο ίδιος για τον πίνακα αυτό αφορούσε ένα όνειρο με πρωταγωνιστή την ομβρέλα του Βρετανού Συντηρητικού Neville Chamberlain να μετατρέπεται σε νυχτερίδα. Η νυχτερίδα του προκαλούσε από μικρή ηλικία ιδιαίτερο φόβο. Το τηλέφωνο που απεικονίζεται στον πίνακα ήταν εργαλείο στην ζωγραφική του Νταλί, το οποίο υπάρχει στον πίνακά του 'The Mountain Lake' (1938). Το επιστόμιο στον πίνακα φαίνεται να έχει μεταλλαχθεί σε απειλητικά νύχια αστακού, συμβολικό του κινδύνου των χρόνων που συνέπεσαν με την έναρξη του μεγάλου πολέμου. Το τηλέφωνο που κρέμεται από ένα κομμένο κλαδί ελιάς σηματοδοτεί το θάνατο της ελπίδας, την ζωή που σβήνει. Ο πίνακας φανερώνει ζοφερές συνθήκες, προμηνύοντας τον ερχομό μιας σαρωτικής καταιγίδας. Ο Νταλί είχε την ενόραση πως επίκειτο η καταιγίδα του πολέμου που πρωτοποριακά συμβολιζόταν μέσα απ' την διαρραγή της επικοινωνίας των Χίτλερ και Chamberlain. Παρά την ελάχιστα, μπορεί να πει κανείς, κολακευτική απεικόνιση του Χίτλερ που αναπαριστάται να αναμιγνύεται σε ένα βρώμικο πιάτο με φασόλια και μια στάλα σε κοντινή απόσταση απ' την εικόνα του, σχεδόν απειλητικά από πάνω της, γεννούν τους ανάλογους αμφίσημους συμβολισμούς. Εξ ου και η ονομασία του πίνακα του Νταλί 'Το Αίνιγμα του Χίτλερ'. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο Νταλί μαζί με τον Ισπανό κινηματογραφιστή Luis Buñuel κυκλοφόρησαν το φίλμ 'L’age d’or' ('Η Χρυσή Εποχή'). Το μήνυμα εναντίον του Καθολικισμού και του Συντηρητισμού που τον διέπει δεν έτυχε θετικής αποδοχής απ' την ισπανική κοινωνία.



Οι Ισπανοί Εθνικιστές εμπόδισαν την προβολή του οπουδήποτε αυτό επιχειρήθηκε, ενώ όχι μοναχά στράφηκαν εναντίων των έργων του ίδιου του Νταλί, όπου αυτά εκτίθεντο, αλλά και εναντίων των σουρεαλιστών επί του συνόλου. Η φήμη του Νταλί γιγαντωνόταν μέσα απ' την πρόκληση. Στον επίμαχο πίνακα, ο Νταλί αναπαριστά τον Χίτλερ με μια ζωντανή φωτογραφία που ξεχωρίζει στον χρωματισμό απ' τα υπόλοιπα μοτίβα. Το πιάτο είναι σχεδόν αμφιθεατρικό, έχοντας τον Χίτλερ σε ένα σημείο απ' το οποίο θα μπορούσε να συμπαρασέρνει με τον χειμαρρώδη λόγο του τα πλήθη. Τα φασόλια που συνδέονται με το δέντρο συμβολίζουν την παρακμή της ζωής ή ακόμα τον θάνατο της ειρηνευτικής διαδικασίας. Η στάλα που κρέμεται πάνω απ' το πιάτο μπορεί να είναι από σταγόνα νερού που συμβολίζει την μη ξηρασία-την γονιμότητα που απειλείται, μέχρι ένα δάκρυ που βγαίνει μέσα απ' το ακουστικό του τηλεφώνου συμβολίζοντας την επικοινωνία των Χίτλερ και Chamberlain. Η γυναικεία φιγούρα που διαφαίνεται με μια σκιερή σιλουέτα αναπαριστά την κοινωνία, την θηλυκή ελπίδα. Η ομβρέλα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η γυναίκα (ως κοινωνία) βρίσκεται ένα βήμα προτού πιάσει την ομβρέλα, καθώς αυτή στέκεται ανάμεσα στην γυναίκα (τη μάζα) που τείνει να προσεγγίσει το πορτραίτο του Χίτλερ, να πεισθεί απ' τον λόγο του και να τον ακολουθήσει. Δύο δυσοίωνες νυχτερίδες κουρνιάζουν σε τυχαία στάση, καθώς η νυχτερίδα κατά πάσα πιθανότητα συμβολίζει τον τυφλό δογματισμό του Chamberlain, ώστε να δει τι επίκειτο να συμβεί κατόπιν του ναυαγίου των συνομιλιών.



Η λατρεία του Νταλί για τον Χίτλερ κορυφώθηκε μετά το πέρας του πολέμου, όταν ζωγράφισε τα αμφιλεγόμενα έργα του 'Metamorphosis of Hitler’s Face into a Moonlit Landscape with Accompaniment' (1958) και Hitler Masturbating (1973). Ο Νταλί διαχώρισε τη θέση του απ' τους Σουρεαλιστές. Μεταπολεμικά αυτός ο διαχωρισμός κατέστη εντονότερος, καθώς στις μέρες μας έλαβε την μορφή πολιτικής στράτευσης διαμέσου της τέχνης. Οι καλλιτέχνες σε ολόκληρο τον κόσμο εκφράζουν σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα τις ιδιαίτερες πολιτικές πεποιθήσεις τους μέσα απ' την τέχνη. Οτιδήποτε πέραν αυτού είναι ένα ψέμα! Ενάντια στην στρατευμένη τέχνη προτάσσουμε την ανυπότακτη τέχνη του συγκινησιακού απρόβλεπτου μιας 'αναίμακτης' επανάστασης. Της τέχνης που δεν υποτάσσεται ποτέ και σε κανέναν!



Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΜΟΡΑΛΙΣΜΟΣ. Ο ΑΜΟΡΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ!



ΠΑΝΩ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ, ΚΑΤΩ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ!

ΧΕΙΡΩΝΙΟΣ ΛΑΒΗ – ΠΡΑΞΗ 5Η / Εφ.Κόντρα


Δυστυχώς κακός φωτισμός








Αγαθουπόλεως 65. Πλατεία Αμερικής. Αντιφασιστικές μοτοπορείες. Εφημερίδα Κόντρα. Πρόκειται για την πρώην Σ.Α.Κ.Ε που εξέδιδε την χασαποεφημερίδα ‘Οχτώβρης’. Καμία σχέση με το γνωστό αφέψημα Σάκε το οποίο παράγεται και καταναλώνεται στην Ιαπωνία και προέρχεται από ζυμωμένο ρύζι. Φήμες αναφέρουν πως κατόπιν επισκέψεως αντιπροσωπείας τους στην αναρχομάνα Αλβανία, έφεραν πίσω μια σακούλα χώμα, προκειμένου να το θάψουν στα γραφεία τους. Μετά την πτώση του αμαρτωλού καθεστώτος, ο σταλινοζαχαριαδισμός μπήκε στο σεντούκι και η Σ.Α.Κ.Ε μετονομάστηκε σε ‘Ένωση για την Επαναστατική Ανατροπή’. Αξεπέραστο μείγμα ευρωκομμουνισμού-μπολσεβικισμού, αντιρατσισμού-αντεθνισμού, ρόζ αναρχίας και αυτονομίας. Η Σ.Α.Κ.Ε (Συνεπής Αριστερή Κίνηση Ελλάδας) μαζί με την Ο.Κ.ΜΛ.Ε (“Οργάνωση Κομμουνιστών Μαρξιστών-Λενινιστών Ελλάδας”), είναι μακράν οι πιο Αλβανόφιλες-Χοτζικές οργανώσεις της άκρας αριστεράς. Αν φανταστεί κανείς πως κατηγορούσε η μία την άλλη για οππορτουνισμό και αντιχοτζισμό, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα.

Δεν υπάρχουν λόγια για αυτές τις ανθρώπινες σκατοσακούλες που παριστάνουν τους επαναστάτες. Όσο γελοίοι και τιποτένιοι είναι τα μαοϊκά καθάρματα της 17ης Νοέμβρη, άλλο τόσο είναι οι συνοδοιπόροι τους. Η διαρκής υπερασπιστική γραμμή της “Κόντρα” σε όλο το φάσμα των τρομοκρατών στην Ελλάδα, δεν αφήνει περιθώρια για συζητήσεις και παρεξηγήσεις. Ανθελληνικά, ξενόδουλα, ξενοκίνητα αποβράσματα μέχρι το κόκκαλο.

Η συναγωνίζουσα την ΣΑΚΕ στον βαθμό αφοσίωσης στον “μεγάλο μαρξιστή λενινιστή, δάσκαλο και καθοδηγητή του παγκόσμιου προλεταριάτου” εβραϊκής καταγωγής Ενβέρ Χότζα, Ο.ΚΜΛ.Ε, έφτανε σε σημείο να αποκαλεί το δικτατορικό μόρφωμα της Αλβανίας “ηρωικό Κόμμα Εργασίας Αλβανίας”! Η Ο.Κ.ΜΛ.Ε εξέδιδε την εφημερίδα ‘Επανάσταση’. Η διαμάχη που ξέσπασε μεταξύ Σ.Α.Κ.Ε και Ο.Κ.ΜΛ.Ε, κορυφώθηκε μέσα από τους υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς της δεύτερης κατά της πρώτης, κατηγορώντας την για “μικροαστική οπορτουνιστική καθοδήγηση” και “αντιμαρξιστική-αντιαλβανική γραμμή”.



Αυτή είναι η αριστερά και οι φαιδρές διασπάσεις της σε οργανώσεις και κομματίδια. Μια διαρκής προσπάθεια αμφισβήτησης της ελληνικότητας. Όσο πιο ανθέλληνας είναι κανείς τόσο πιο συνεπής ως αριστερός. Το άλλοθι της αριστεράς είναι η φιλελεύθερη δεξιά. Και οι δύο προδίδουν το Έθνος. Σκατά λοιπόν σε αριστερά και δεξιά!



Ο Σαπίλ Ονίλ του ΣΥ.ΡΙΖ.Α (πρώην οπαδοί του Τσαουσέσκου) Γλέζος που ζητάει την ψήφο του ελληνικού λαουτζίκου ανήκει στην ίδια χοτζική κουστωδία. Παριστάμενος τον Απρίλιο του 1985 στην κηδεία του διώκτη του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού Ενβέρ Χότζα, ύψωσε την αριστερή γροθιά του για να τον τιμήσει. Αυτή την ασπρομάλλα βουβουζέλα της Τρούμπας που κραύγαζε στα νιάτα της “Ζήτω η Διχτατορία του προλεταριάτου στην Αλβανία εξέλεξε ο ταλαίπωρος ελληνικός λαός.



Είμαστε περήφανοι εχθροί της Δημοκρατίας που υποτάσσει τον Δήμο στον Δείμο! Όσο υπάρχουμε εμείς, ανθέλληνες και λοιποί προδότες θα ζουν στην τυραννία της εκδίκησής μας!



ΥΓ: Κοντρίτες-κοπρίτες μην κλαίτε, λίγες είναι οι ώρες σας. Η βία φέρνει βία και ο διάλογος έχει πεθάνει...

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Η ΕΛΠΙΔΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ, ΖΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΕΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ


Φωτογραφία απο συναγωνιστή που δίχνει την ''Αγάπη'' του προς ένα αναρχο/αντιφασιστικό Πανο



Σύντροφοι, Συντρόφισσες, Συντρόφια, όλοι εσείς που επιμένετε να αναγνωρίζετε διαπιστωτικά τον εαυτό σας διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, σε εσάς τους οποίους απευθυνόμαστε. Οι Συμπληγάδες Πέτρες της θολοκουλτούρας, οι μυλόπετρες της ακαμψίας που τείνουν να κονιορτοποιήσουν και το ελάχιστο ψήγμα της καθαρής σκέψης. Της σκέψης, ιδωμένη ως λειτουργία ζυμωτική. Της σκέψης, ιδωμένη ως ένα εξαγόμενο του ζυμωτηρίου των καθαρών συμπερασμάτων. Ο όρος 'Σύντροφος' έχει εκφυλιστεί στο επίπεδο της καθαρής ειρωνίας χάρη στην ανόητη έπαρση των δογματικών, μα πολύ περισσότερο η έννοια της συντροφικότητας την οποία πλείστοι άθλιοι καταχράστησαν προκειμένου να σας εγκλωλπωθούν ως κλακαδόρους της αυλής τους. Εμείς επικαλούμαστε την συντροφικότητα ευθυτενείς, δίχως κόμπο στο στομάχι, δίχως την προσμονή ανταλλάγματος, δίχως την κρυψίνοια του εισπράκτορα και τον μπερτοδουλισμό του θεριστή. Θέλουμε να σπείρουμε, παρά να θερίσουμε.



Αυτό που χαρακτηρίζει μια εκφυλισμένη κοινωνία, ωσάν την δική μας, είναι η παντελής έλλειψη ουσίας. Η αδυναμία προσδώσεως νοήματος στα πράγματα. Η έλλειψη φαντασίας. Αποτέλεσμα, η δημιουργία ψευδαισθήσεων γύρω από πλείστα ζητήματα που εμπίπτουν του ιδιωτικού βίου και του κοινωνικού ζην. Του πολιτικού πράττειν εν γένει. Η στείρα επανάληψη, η μιμητική συμπεριφορά, η υπερβολή, η κακέκτυπη αντιγραφή είναι απότοκα μιας κοινωνίας που δεν μπορεί να δημιουργήσει και εμμένει στην διατήρησή της με κάθε μέσο, ωσάν τον ασθενή που αγωνίζεται να παραμείνει εν ζωή υποστηριζόμενος από μηχανικά μέσα. Όταν γίνεται λόγος περί των 'μέσων', πρέπει να είμαστε έτοιμοι να σηκώσουμε το βάρος της ευθύνης που αναλογεί στο εγχείρημά μας. Το εγχείρημα είναι η δημιουργία αντικαθεστωτικής συνείδησης στους εθνικιστές/εθνικοσοσιαλιστές που επιμένουν να σκέπτονται χωρίς παρωπίδες, στεγανά, δογματόμετρο. Στους κουρασμένους δεν έχουμε να πούμε τίποτα, πέραν ότι ζούμε ημέρες μιας τραγωδίας που εκτυλίσσεται σε πράξεις που σταυρώνουν τους ιδίους.



Ο ημίθεος Αλέξανδρος είχε στο περιβάλλον του, με διδάσκαλο τον Αριστοτέλη, ποιητές με δαπάνη του ιδίου. Δίχως επιχορηγήσεις και συμβουλευτικές προτροπές συμπεριφοράς. Διαβιούσε έχοντας συντροφιά του την Ιλιάδα, η οποία τον συνόδευε παντού και πάντα, έως του κοσμικού ανάκλιντρου του θανάτου του. Οι ισόθεοι Σπαρτιάτες τιμούσαν με δέος τους ποιητές τους. Οι Αθηναίοι επίσης. Στις μεγαλύτερες καταστροφές οι αρχαίοι ημών πρόγονοι απέτιαν τον προσήκοντα σεβασμό στους ναούς, στους οίκους των ποιητών. Στις μέρες μας ο πηγαίος σεβασμός αποτελεί είδος σε σπάνη, καθώς το χρήμα αποτελεί δύναμη κι έσχατη τροχοπέδη της εθελούσιας υποταγής. Εμείς πιστοί στα ιδανικά μας, δίχως να νερώνουμε στο ελάχιστο το κρασί, τουναντίον προσθέτουμε διαρκώς κρασί σ' αυτό, είμαστε αφοσιωμένοι στην παράδοση που ποτέ δεν ξεφτίζει, αλλά μονάχα αναγεννιέται απ' τις στάχτες της.



Σε ένα περιβάλλον τοξικό, σε ένα περιβάλλον που βρίθει άνανδρων, προτάσσουμε την αλήθεια. Σε έναν κόσμο ποσοτικών καταμετρήσεων, όπου οι στατιστικές και οι δημοσκοπήσεις αραιώνουν το νόημα, αφαιρώντας του την ουσία, ως άλλοι φανατικοί επιμένουμε διαλεκτικά, προσηλωμένοι στον πυρήνα. Επιμένουμε στο 'Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω μοι την θύρα' του Πλάτωνος, εφαρμόζοντας το στην νέα σχολή του γένους του ριζοσπαστικού εθνικισμού που λέγεται 'Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές'. Έχουμε θράσος, το βαθύ γνώρισμα του αναζητητή της αλήθειας, εκείνου που γνωρίζει εκ του σύνεγγυς όλα τα πράγματα, εκείνου που τολμά να βουτήξει τα χέρια του βαθιά στη λάσπη προκειμένου να διδαχθεί απ' αυτήν. Τολμούμε να βουτήξουμε τα χέρια μας στο χώμα, στο νερό. Με την λάσπη υψώνουμε ναούς αφιερωμένους στην δόξα της διαπροσωπικής περιπέτειας. Ανυπόληπτοι ιερείς μας δίνουν την ευχή τους για κατάρα. Και προχωρούμε πιο δυνατοί, πιο σοφοί.



Χαμαιλέοντες, δημοκόποι και γητευτές κάλπικων συμπερασμάτων αραδιάζουν ψεύδη μέσα απ' το ενδιάμεσο ορθογώνιο που συμβολίζει την σκλαβιά μας. Κατηγορίες επί κατηγοριών, ψεύδη επί ψευδών, χαλκεύματα επί χαλκευμάτων, όλα τους μας αφήνουν ανέγγιχτους στη φθορά του χρόνου. Έχοντας κατέλθει στις πηγές της μαντικής, έχοντας βαπτιστεί με φωτιά και πάγο, δεν πέφτουμε, τουναντίον ορθώνουμε τις πύρινες και συνάμα κρύες αλήθειες μας στην κοινωνία του διαχωρισμού. 'Δεν μιλάμε για τη βία. Είναι το εργαλείο μας, η καθημερινή μοίρα μας. Βία είναι πρώτα απ' όλα οι συνθήκες που μας επιβάλλονται. Η βία που υπερασπίζεται τις συνθήκες. Σπανιότερα, είναι και η δική μας βία που τους πετάμε στα μούτρα', έλεγαν οι 'παλιάνθρωποι', οι 'αχρείοι', οι 'τιποτένιοι' στα μάτια της αστικής νομιμοφροσύνης Cangaceiros. Τέτοια είναι η δική μας βία. Μια βία που πετάμε στα μούτρα των κίβδηλων, των συλλιστών της αλήθειας, ως το ελάχιστο απ' αυτό που προσήκει.



Πολλάκις έχουμε χαρακτηρίσει την πατρίδα μας ως ένα πτώμα που το κατασπαράσσουν τα όρνεα. Η πατρίδα μας πλήττεται από μύριους επιτήδειους και επίδοξους σκυλευτές του πτώματος της. Η πατρίδα μας μοιάζει με τον Προμηθέα τον οποίον κρατούσαν σφιχτά δεμένο στο όρος Καύκασος. Ο Προμηθέας ήταν αθάνατος και κάθε βράδυ τα σπλάχνα του γιατρεύονταν. Όσο ο αετός του Διός του έτρωγε το συκώτι, τόσο βαστούσε ο Προμηθέας. Έτσι κι η Ελλάδα. Η καρδιά της παραμένει σκληρή. Η πατρίδα μας αναπαριστάται γλαφυρά από μια εικόνα άσχημων ερειπίων. Τα ερείπια δεν είναι τίποτα άλλο απ' την εξωτερίκευση του άμορφου ψυχισμού όσων ψευδώς την συναποτελούν σήμερον. Εξωτερική εκδήλωση του ψυχικού εκείνου βόρβορου που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία. Τα ερείπια είναι ψυχικά, και έπειτα οτιδήποτε άλλο περιβληματικό. Οι άνθρωποι αποξενώθηκαν απ' την παράδοσή τους, αντ' αυτού περιχαρακώθηκαν στον γυάλινο πύργο του εγωισμού τους. Ο αισχρός ατομικισμός υπερίσχυσε του κοινοτικού συμφέροντος. Απεμπόλησαν οιαδήποτε σύνδεση με τον ομφάλιο λώρο της ιερής υποχρέωσης της προάσπισης της γης των πατέρων τους. Οι εξατομικευμένοι απάτριδες πρόταξαν μένος εν ονόματι του ευτελούς ιδιωτικού συμφέροντός τους. Η αλλοτινή πατρίδα δεν υπάρχει στον θολομένο λογισμό τους. Γι' αυτούς υπάρχουν η αφαίρεση οιουδήποτε καθήκοντος βαραίνει το αλαφροΐσκιωτο κοσμοπολίτικο 'είναι' τους, η διαστρωμάτωση των δικαιωμάτων και των κεκτημένων κλοπιμαίων τους, οι εναλλασσόμενοι αριθμοί και η πάχνη των ποσοτικών αναπαραστάσεων της ίδιας της ζωής τους.



Οι απλοί άνθρωποι, οι ασυνείδητοι αυτοί εγκληματίες της διπλανής πόρτας, διαμαρτύρονται πως προδόθηκαν, πως εξαπατήθηκαν, πως κάποιοι μέχρι χθές, 'αλήτες, προδότες, πολιτικοί' γκρέμισαν τις ελπίδες τους, τα όνειρά τους. Ας αξιολογήσουμε για στερνή φορά, έστω, ποία είναι τα όνειρα, ποίες είναι οι επιθυμίες τους, ποίες είναι οι ελπίδες που γκρεμίστηκαν και ας πράξουμε το δέον, τον δικό μας ισολογισμό, την δική μας ποιοτική διαβάθμιση, δηλαδή τι βαραίνει ποιοτικά στο ζύγι των υποχρεώσεων (ανώφελα καθηκόντα) και των δικαιωμάτων (αχαλίνωτες ελευθερίες) για εμάς και γι' αυτούς. Οι κομμουνιστές γνωρίζουν να ξεγλιστρούν μέσα απ' τις λεξιμαγικές προτροπές τους σε εξέγερση των εξαθλιωμένων, προς ιδίων όφελος, με το σύνθημα της Α' Διεθνούς που καλεί την πλέμπα σε 'καμία υποχρέωση χωρίς δικαιώματα, κανένα δικαίωμα χωρίς υποχρεώσεις'. Από ποίους όμως προδόθηκαν, αν όχι αποκλειστικά από εκείνους που ικανοποιούσαν στο έπακρο την αγυρτεία τους; Από ποίους εξαπατήθηκαν, αν όχι από εκείνους που ικανοποιούσαν την φιληδονία τους στον νεοπλουτισμό άνευ κοπώσεως; Από ποίους ισοπεδώθηκαν οι φρούδες ελπίδες τους, αν όχι από εκείνους που ικανοποιούσαν την όμορη της ασυδοσίας υστερική φαντασιοπληξία τους; Από ποίους προσμένουν την ανάτασή τους, από εκείνους που τους οδήγησαν με ποικίλους μανδύες στον αφανισμό; Οι νεόκοποι τσιρκολάνοι της Δημοκρατίας επιμένουν ν' αυταπατώνται πως θα κερδίσουν πίσω όσα 'άδικα' έχασαν, ψηφίζοντας εκ νέου το ένα ή το άλλο κόμμα. Είναι άξιοι της μοίρας τους, καθότι αποφεύγουν το δίκαιο. Την σύγκρουση με τους τυράννους. Μ' αυτούς τους αλλοτριωμένους μαζανθρώπους δεν έχουμε να υπερασπιστούμε τίποτα κοινό, καμία φαρέτρα, κανένα κάστρο. Είναι εθελοτυφλία να προσπαθούμε να βγάλουμε απ' τον βούρκο όσους επέλεξαν την προδοσία ως τρόπος επιβιώσεώς τους. Μοναδικό χρέος μας είναι η υπεράσπιση των αγώνων μας, των δικών μας κάστρων. Πατρίδα μας ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός, ο Εθνικοσοσιαλισμός. Αυτός τα εμπερικλείει όλα, όλους, όσους χωρούν σ' αυτόν και όσους περισσεύουν, όσους αξίζουν, όσους δεν αξίζουν.



Ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός είναι η ολότητα. Το μέτρο, η μεσότητα. Ανάδυση του αριστοτελισμού επιτάσσει βίαια το τώρα. Τα άκρα ταιριάζουν στους Εβραίους. Τα άκρα υπερασπίζονται όσοι έχουν πολλά να χάσουν απ' την επικράτηση του μέτρου, της μεσότητος. Οι δογματικοί μικροαστοί που οδύρονται σαν μωρές παρθένες για το μερτικό τους ανήκουν στα άκρα. Δεν θα ανήκουν στη φατρία μας. Στη φατρία μας ανήκουν οι πολεμιστές, όσοι υπερβαίνουν τη ζωή, τον θάνατο. Όσοι ζουν και πεθαίνουν διαρκώς, αψηφώντας το τώρα. Όσοι θέλουν να ζήσουν για πάντα, όσοι γνωρίζουν πως θα πεθάνουν και δεν δίνουν δεκάρα γι' αυτό. Όσοι κόβουν καθηερινά γόρδιους δεσμούς με τον εφήμερο κόσμο, όσοι ζουν μέσα απ' τους προσωπικούς τους άθλους, όσοι υπερβαίνουν τον εαυτό τους μέσα απ' τις πολύμορφες μάχες. Σε αυτούς απευθυνόμαστε. Όλοι οι υπόλοιποι να σαπίσετε. Το ξέρασε απ' την ψυχή του Ελληνισμού που δίνει Μάχες στα Μαρμαρένια Αλώνια ο Ίων Δραγούμης στο 'Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα': 'Είναι ανοιγμένος τώρα μπροστά στα θολωμένα μάτια σας και στα μυαλά σας τα σκοτισμένα, ένας δρόμος ζωής και πολέμου. Αν θέλετε, πάρετέ τον. Ειδεμή, σαπίστε εκεί που είσθε'.



Σύντροφοι, Συντρόφισσες, Συντρόφια, σήμερα ό,τι διακρίνετε με περισσή θλίψη ν' αργοσβήνει αποκαλώντας το πατρίδα και το οποίο σας προκαλεί νοσταλγική συμπάθεια (το νεοελληνικό κράτος δεν είναι η πατρίδα), πρέπει να σπρωχτεί στα πέρατα του γκρεμού, με το προσήκον ψυχικό σθένος να καταβαραθρωθεί στα τάρταρα της ιστορίας. Αυτό δεν είναι άλλο απ' του Εβραίου την ψυχή που φωλιάζει στους μαζανθρώπους. Είναι το μεγάλο φυλετικό έργο που πρέπει να φέρουμε εις πέρας. Όταν και εφόσον το κτήνος που κρύβεται στο καταβαραθρωμένο κτήνος ξεψυχίσει, τότε πράγματι θα υπάρξει βάσιμη η οιαδήποτε ελπίδα ότι θ΄αναστηθούμε. Ως τότε λοιπόν, 'S…O…S…Help me', όπως σιγοψιθύριζε, καθώς ξεψυχούσε, ο κλινήρης του αριστουργηματικού 'Johnny Got His Gun'...



ΧΩΡΙΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ, ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΜΙΑ! ΧΩΡΙΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΚΑΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!



Κεντρική Διοίκηση

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

Μ.Π.Μ: Η Καβάλα ανήκει στους Έλληνες και μόνο, προδότες και Αναρχο/antifa έξω απο εδώ (Μέρος Πρώτο)

Αναρχικό κωλόπανο (και όχι μόνο) μας ανήκει / Πάρκο Φαλήρου












Υγ. Νομίζατε ρε Αναρχικά νεοταξικά βρωμόσκυλα ότι θα μέναμε μόνο στην Αθήνα, αλήθεια το στέκι σας τι κάνει;

Θα βγουν σε λίγο και λάφυρα απο Ανταρ.C.I.A. (Πέτρο ήρθαμε και εκεί.....) και απο Κ.Κ.Ε.

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ.....