Η φαντασία άλλοτε αποτελεί παράγοντα οπισθοδρόμησης για μία κοινωνία και άλλοτε μπορεί να αποδειχθεί το μοναδικό όπλο της. Η δημιουργική φαντασία εκλείπει στις μέρες μας. Κυριαρχεί η φαντασίωση που δεν συνοδεύεται από πράξεις. Η πολιτική δεν μπορεί να δώσει απαντήσει με την μορφή που έχει λάβει. Χρειαζόμαστε μία μεταπολιτική προσέγγιση, ώστε να βγούμε από το τέλμα και το αδιέξοδο στο οποίο μας έχουν εγκλωβίσει. Ο απεγκλωβισμός είναι η μεγάλη φυγή του ανθρώπου από το κλουβί με τα αόρατα τείχη στο οποίο τον έχουν φυλακίσει κάποιοι απρόσιτοι και αόρατοι για εκείνον, μαστιγώνονοντάς τον νυχθημερόν και όχι ο προσωρινός αυτοκαταστροφικός προθάλαμος μεγαλύτερης εξάρτησης που του προσφέρουν ως 'διέξοδο' μέσω των ναρκωτικών, της ευμάρειας, της καλοπέρασης και των πολιτικών παραμυθιών για επίγειους παραδείσους που δεν έρχονται ποτέ. Η ζωή σε αυτό το αόρατο κλουβί είναι μία κόλαση, όχι χειρότερη από αυτή που μπορεί να βιώσει, αλλά ούτε καλύτερη από αυτή στην οποία μπορεί να καταλήξει. Η κυριαρχία είναι η τυραννία που επιβάλεται στο ανθρώπινο γένος μέσω του ατέρμονου φόβου για τα πάντα. Ο άνθρωπος από την ημέρα που έρχεται σε αυτό τον κόσμο βρίσκεται αντιμέτωπος με απειλές, ορατές και αόρατες. Έρχεται σε μία ζωή όπου μεγαλώνοντας αντιλαμβάνεται πως γεννήθηκε νεκρός, παραφράζοντας τους Body Count. Γεννιέται και πεθαίνει ως δούλος. Η μοναδική ψευδαίσθηση ελευθερίας που μπορεί να απαλαύσει ο άνθρωπος είναι ο αγώνας ενάντια στην νομοτέλεια της σκλαβιάς του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αποτίναξη της σκλαβιάς βρίσκει τον αντίκτυπο στο παράδειγμα του Σισύφου. Όλες οι προσπάθειες του ανθρώπου για να ζήσει ελεύθερος, αποδεικνύεται πως αποβαίνουν μάταιες. Ο άνθρωπος βυθίζεται σε μεγαλύτερο τέλμα κάθε φορά που αποφασίζει να εναντιωθεί στον κόσμο με την ακόμα μεγαλύτερη ψευδαίσθηση πως μπορεί να συμβάλει στην μεταμόρφωσή του.
Η θέση μας είναι πλάι στον Σίσυφο, ώστε να μην τον αφήσουμε να κατρακυλίσει και να ακολουθήσει τον ίδιο ανηφορικό δρόμο, δίπλα στον Σπάρτακο που αποφάσισε να εξεγερθεί, αλλά και δίπλα σε όσους αγωνίζονται με όλο τους το είναι, ενάντια στην τυραννία που αποτελεί συνθήκη προς υπέρβαση και όχι προς παράβαση. Ο Μύθος του Σισύφου έχει πολλά διδακτικά να προσφέρει στην κατανόηση της δικής μας κατάστασης, ως λαού και ως έθνους. Σύμφωνα με τον μύθο οι θεοί είχαν καταδικάσει τον γιο του Αιόλου, τον Σίσυφο, να κυλάει αδιάκοπα ένα βράχο ως την κορυφή ενός βουνού απ' όπου η πέτρα, με το βάρος της, έπεφτε ξανά και ξανά. Είχαν σκεφτεί, κάπως δικαιολογημένα, πως δεν υπάρχει πιο φοβερή τιμωρία απ’ τη χωρίς όφελος κι ελπίδα εργασία. Εάν πιστέψουμε τον Όμηρο, ο Σίσυφος θεωρούταν ο πιο ήσυχος κι ο συνετότερος των θνητών. Ο Σίσυφος θεωρούταν ο χωρίς κέρδος εργάτης του Άδη. Ο Σίσυφος θα λέγαμε πως συμβολίζει τον παράλογο ήρωα. Τα πάθη του τον συνιστούν περισσότερο από το ίδιο το μαρτύριό του. Η περιφρόνησή του για τους θεούς, το μίσος του για το θάνατο και το πάθος του για τη ζωή του στοίχισαν αυτό το ανείπωτο μαρτύριο, να δίνει όλο του το είναι χωρίς ανταμοιβή. Είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει για τα γήινα πάθη. Ο Albert Camus μέσω από το παράλογο του μαρτυρίου μεταφέρει στο δοκίμιό του τον αγώνα του ανθρώπου ενάντια στην μοίρα που επιφυλάσσουν άλλοι για εκείνον, χωρίς εκείνον. 'Σίσυφος' είναι ο 'πολύ σοφός' ο πανούργος, ο 'πανουργότατος' των ανθρώπων, ο 'κέρδιστος ανδρών', όπως τον χαρακτηρίζει ο Όμηρος στην Ιλιάδα (Ζ' Ραψωδία). Ο Σίσυφος απέδειξε την εξυπνάδα και την πονηριά του καταφέρνοντας να φυλακίσει τον Άδη. Ο Άδης αδυνατούσε να πάρει τις ψυχές των θανάσιμα τραυματισμένων ανθρώπων και ζώων, ο κόσμος γέμιζε από τραυματισμένα, ακρωτηριασμένα ανήμπορα έμψυχα όντα. Οι θεοί αναστατώθηκαν και ο Άρης ελευθέρωσε τον Άδη από τα δεσμά του, στέλνοντας ξανά τον Σίσυφο στον Άδη. Πολύ βοηθητικό στην προσέγγιση είναι το έργο του πνευματιστή Peter Ouspensky 'Η παράξενη Ζωή του Ιβάν Οσοκίν' (εκδ. Σπαγειρία, 1991). Σε αυτό το έργο ο Ouspensky μας μεταφέρει στην αγνοούμενη πραγματικότητα της επαναστροφής που παγιδεύει την πλειονότητα των ανθρώπων. Η επαναστροφή δεν είναι ταυτόσημη με την μετενσάρκωση, αφού γεννιέται κανείς ξανά από τους ίδιους γονείς, στον ίδιο τόπο, στην ίδια ιστορική περίοδο και με το ίδιο γένος όπως και στην προηγούμενη, αφού κάνει τα ίδια σφάλματα και περνάει από τις ίδιες καταστάσεις. Οι άνθρωποι έχουμε να κάνουμε με έναν τυφλό φαύλο κύκλο σχεδόν χωρίς διέξοδο. Ωστόσο, δηλώνει ότι υπάρχουν ρωγμές εξόδου, αλλά ο άνθρωπος θα πρέπει να τις αναζητήσει για να τις βρει. Και για να τις αναζητήσει θα πρέπει να έχει φτάσει σε σημείο απόγνωσης μέσα στον φαύλο κύκλο που τον περιστρέφει στη δίνη του.
Ο Erwin S. Strauss είναι ένας Αμερικανός συγγραφέας φανταστικής λογοτεχνίας. Θεωρείται οπαδός των ελευθεριακών αντιλήψεων. Στο έργο του 'How to Start Your Own Country' προσφέρει ουτοπικές λύσεις για να προβληματίσει τον άνθρωπο, ώστε να αποδράσει από το κλουβί που αναφέρθηκε στην αρχή του κειμένου. Ο Strauss ρωτάει: 'Έχεις τα κότσια να δημιουργήσει την δική σου πατρίδα;', μέσα από την έκθεση 5 μεθόδων για να το κάνει πραγματικότητα κανείς. Αναλύει την κυριαρχία, την εθνική άμυνα, την διπλωματία, την αύξηση των εσόδων και την πρόσληψη των εποίκων. Πόσο κοντινά μας ακούγονται όλα αυτά και πόσο μακρινά συγχρόνως. Παραθέτει ιστορίες από νέες χώρες που επέτυχαν τα ως άνω. Όλα βέβαια σε 'φανταστικό' επίπεδο. Ο Strauss απευθύνει το ερώτημα που είναι πέρα για πέρα επίκαιρο σε κάθε εποχή. 'Γιατί να εγκατασταθούν για να είναι βασιλιάς του κάστρου σας, όταν μπορείτε να είστε ο βασιλιάς της πατρίδας σας;'. Το ερώτημα αυτό συνδέεται με την συνείδηση πως ο επικυρίαρχος σε μία πατρίδα, έχει διεισδύσει σ' αυτήν με τον Δούρειο Ίππο του ή με πολλούς Ίππους. Ο Strauss στην ομιλία του στο 2ο Ετήσιο Συνέδριο του Seasteading το 2009 είπε: 'Seasteading είναι για η ίδρυση κάτι παραπάνω από πλοίου, κάτι ιδιαίτερα ορατό, ώστε να εμπνεύσει τους άλλους ανθρώπους να βοηθήσουν να αναπτυχθεί'. Seasteading είναι η έννοια της δημιουργίας μόνιμων κατοικιών στη θάλασσα, που ονομάζεται seasteads. Ο Strauss στο έργο του, αναπτύσσει το παράδειγμα της Συνθήκης του Mondevideo του 1933. Η συνθήκη αυτή υπεγράφη στη διάρκεια της 7ης Διεθνούς Διάσκεψης των Αμερικανικών Κρατών στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης στις 26 Δεκεμβρίου του 1933. Η συνθήκη τέθηκε σε ισχύ στις 26 Δεκεμβρίου του 1934. Η συνθήκη εξετάζει τον ορισμό και τα δικαιώματα της κρατικής υπόστασης. Στη σύμβαση κωδικοποιήθηκε η δηλωτική θεωρία της κρατικής υπόστασης που έγινε δεκτή ως μέρος του εθιμικού διεθνούς δικαίου. Κατά τη διάσκεψη, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Φραγκλίνος Ρούζβελτ και ο Υπουργός Εξωτερικών Cordell Hull κήρυξαν την πολιτική της καλής γειτονίας, η οποία απέτρεπε οποιαδήποτε ένοπλη επέμβαση στις διενέξεις μεταξύ των Αμερικανικών κρατών. Η σύμβαση υπεγράφη από 19 κράτη. Η αποδοχή τριών εκ των υπογραφόντων ήταν με μικρές επιφυλάξεις. Τα κράτη αυτά ήταν η Βραζιλία, το Περού κι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Η συνθήκη καταχωρήθηκε στην σειρά 'Συνθήκες των Εθνών' στις 8 Ιανουαρίου του 1936.
Η σύμβαση εξασφάλισε 4 ιδιότητες του κράτους, ως υποκείμενο του διεθνούς δικαίου:
α) μόνιμος πληθυσμός, β) μία καθορισμένη γεωγραφική περιοχή, γ) δική της κυβέρνηση και δ)ικανότητα να συνάπτει σχέσεις με άλλα κράτη. Η διατύπωση αυτή δίνει την ευκαιρία σε κάθε, λίγο– πολύ, 'ευκίνητη' προσωπικότητα ή σύνολο με τον γνωστό τρόπο σκέψης, να οργανώνει το προσωπικό του Βασίλειο σε μία υπό συζήτηση ή κανενός περιοχή, το γεγονός που απατεώνες όλων των ειδών εκμεταλλεύονται. Πέραν από το 'statehood', υπάρχουν τα λεγόμενα 'μικροέθνη' που με τον όρο αυτό χαρακτηρίζονται πολύ μικρές οντότητες με ελάχιστο πληθυσμό και έκταση τα οποία δεν είναι διεθνώς αναγνωρισμένα. Τέτοιες οντότητες, συνήθως είναι δημιουργήματα ενός ανθρώπου ή μίας οικογένειας όπως το Πριγκιπάτο του Σίλαντ και η Δημοκρατία της Μολοσσίας. Στο χαρακτηρισμό μικροέθνη δεν περιλαμβάνονται αποσχιστικά κινήματα αλλά οντότητες που η κύρια ύπαρξή τους υποστηρίζεται από δημοσιεύσεις των δημιουργών τους ή σε διαδικτυακή παρουσία. Ο χαρακτηρισμός 'μικροέθνη' έχει εμφανιστεί μετά το 1970.
Το βιβλίο του Erwin S. Strauss βρίσκεται εδώ: https://archive.org/details/
Αξίζει να παρακολουθήσετε επίσης και το ντοκιμαντέρ το οποίο ενέπνευσε το έργο του Strauss.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://www.
Κατέβασμα όλου του ντοκιμαντέρ 6 αυτοτελών επεισοδίων της σειράς του BBC, εδώ: http://kat.cr/how-to-start-
Έλληνα ως πότε θα ζεις υπόδουλος και πλέον ως δούλος της κάθε αυτοκρατορίας; Πες δυνατά 'Σας γαμώ το κράτος σας-Ζήτω το Έθνος μου'. Δημιούργησε από το μηδέν το βασίλειο που σου κλέψανε.
