Οι πράξεις μιλούν δυνατότερα απ' τα λόγια. Δεν αρκεί να μιλάει κανείς για ιδέες, απ' την στιγμή που οι ιδέες τείνουν να είναι ανεμοσκορπίσματα ή λόγια του κρασιού. Οι ιδέες έχουν βιωσιμότητα κι υπάρχουν στο διηνεκές του χρόνου μονάχα στον βαθμό που υπάρχουν πράξεις. Το παραμυθάκι των άχρονων κι αυθύπαρκτων ιδεών που δικαιώνονται αποκομμένα κι ανεξάρτητα απ' την βούληση του υποκειμένου αποτελεί βολικό μύθο για τους εραστές της αδράνειας και της διατήρησης του υπάρχοντος. Από μία επανάσταση ζημιώνονται όλοι όσοι έχουν να υπερασπιστούν τα κεκτημένα τους, όλοι όσοι έχουν προσδεθεί στο όχημα της ύλης. Ο μύθος βολεύει κάθε λογής τσομπάνηδες που προσπαθούν να κρατήσουν εγκλωβισμένο το κοπάδι στο μαντρί. Όσους λειτουργούν ορθολογιστικά στα πλαίσια του θεαματικού συστήματος της αναπαράστασης, του εμπορεύματος. Υπάρχουν ιδέες που δικαιώνονται και μέσω αυτών τα ίδια τα υποκείμενα που τολμούν να κάνουν τις ιδέες βίωμα-πράξεις. Γι' αυτές τις ιδέες έζησαν και πέθαναν αμέτρητοι άνθρωποι στην ιστορία. Ο καθείς με τον τρόπο του και στον τόπο του. Κόντρα στην λήθη έμειναν μονάχα όσοι έπραξαν με κάθε κόστος, υπερτερώντας έναντι εκείνων που μονολογούσαν κι αδιαφορώντας για τις όποιες συνέπειες. Εξάλλου, ο ριζοσπάστης εθνικιστής δέχεται ως νόμο των πράξεών του μονάχα την προσήλωσή του στο καθήκον. Το κόστος κι οι συνέπειες του ριζοσπαστικού αγώνα για την εθνική και κοινωνική επανάσταση δε σημαίνει ότι πρέπει να παραιτηθούμε. Ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δε διεξάγεται από εμάς τους ίδιους.
Έχουμε καταφερθεί πολλάκις στην ύπαρξη του λεγόμενου 'χώρου', ενός χώρου αντίδρασης κι ιδεών συμβιβασμού. Ιδιοτέλειας, καιροσκοπισμού κι αδράνειας, οι σπασμωδικές κινήσεις του οποίου οριοθετούνται μεταξύ πολιτικαντισμού και συμφέροντος. Ο καθείς μπορεί να διαπιστώσει πως επί του συνόλου, αυτός ο 'χώρος' που έχει καταβαραθρώσει τον εθνικισμό εδώ και 40 χρόνια, το μόνο που έχει να επιδείξει είναι εκλογικά αποτελέσματα, κομματίδια, συλλόγους-φορείς, επιτροπές, μα ελάχιστα στον τομέα της ριζοσπαστικής δράσης. Πολλοί θα θιχτούν απ' τα γραφόμενά μας, ωστόσο δεν μπορεί να σταθεί κανείς και τίποτα εμπόδιο μπροστά στην αλήθεια. Η αλήθεια είναι φως που τυφλώνει και φοβάται ο άνθρωπος ν' αντικρίσει. Σε μία συζήτηση που διεξήχθη στην Ελλάδα κι είχε ως θεματική της την 'Τρομοκρατία στην Ελλάδα' διατυπώθηκε ότι 'Η τρομοκρατία έχει γενικά πολιτικά, θρησκευτικά ή άλλα ιδεολογικά κίνητρα, χωρίς να περιορίζεται σ' αυτά που αναφέρονται στην εισαγωγή. Για παράδειγμα τρομοκρατία ασκούν και εθνικιστικές οργανώσεις ή άτομα'. Το σύστημα αναγνωρίζει πλέον ότι υπάρχουν εθνικιστές που δεν λογαριάζουν τις συνέπειες και έχουν περάσει ολόψυχα στην παρανομία, στην ριζοσπαστική εθνικιστική δράση.
Η οργάνωσή μας έχει κατηγορηθεί για ποικίλλες αντισυστημικές ενέργειες. Πέραν του φαιδρού των κατηγοριών, αποτελεί τίτλο τιμής ότι ανεβάσαμε τον πήχη τόσο ψηλά για τα ελληνικά δεδομένα, ώστε ανοίξαμε μία νέα λαμπρή σελίδα στον εθνικισμό που δεν αντιμετωπίζεται πια ως ένα κίνημα ακροδεξιών παρακρατικών που δρουν σε συνεργασία με το κράτος ή ως μία παρέα μπάτσων χωρίς στολή. Αγωνιστήκαμε, ματώσαμε, παλέψαμε, αγωνιζόμαστε, ματώνουμε, παλεύουμε κι αυτό δεν θα σταματήσει ποτέ, παρά μονάχα με τον θάνατό μας. Όταν ξεκινήσαμε-ως οργάνωση-τον αγώνα μας για την απελευθέρωση της Ελλάδας, διότι αυτός είναι κι ο μοναδικός σκοπός μας-όσο ουτοπικός κι αν φαντάζει σε κάποιους συμβιβασμένους-γνωρίζαμε απ' την αρχή ότι αυτό το ταξείδι δεν θα έχει 'happy end'. Έχοντας πλήρη επίγνωση του κινδύνου, πετάξαμε στα σκουπίδια τον παλιό εαυτό μας και προχωρήσαμε. Όσο αυτό το ταξείδι προς το άγνωστο συνεχίζεται, γινόμαστε ολοένα και πιο αποφασισμένοι να σαλπάρουμε και για άλλες άγνωστες θάλασσες. Ο κίνδυνος οξύνει το πνεύμα κι αποτελεί πυξίδα στον αγώνα μας. Εκεί που δεν υπάρχει κίνδυνος δεν υφίσταται ριζοσπαστικός αγώνας. Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να διεξάγουμε έναν αγώνα που δεν έχει κίνδυνο, διότι σε κάθε άλλη περίπτωση αυτός ο αγώνας θα ήταν καταδικασμένος σε συμβιβασμό. Ήμαστε εξαρχής κι είμαστε αποφασισμένοι να πάρουμε στις πλάτες μας την πολιτική ευθύνη για τις πράξεις μας, όπως κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια στο πλαίσιο του ιδιότυπου ανταρτοπολέμου που διεξάγουμε και μετράει μάχες γνωστές κι άγνωστες στους πολλούς, ωστόσο γνωστές μονάχα στους λίγους που τολμούν να ρισκάρουν τη ζωή τους καθημερινά.
Χτίσαμε λιθαράκι-λιθαράκι ένα κίνημα, το πνεύμα των αγωνιστών του οποίου είναι διαποτισμένο από ηρωολατρεία. Διόλου μας ενδιαφέρει αν αυτό το κίνημα έχει μικρό ή μεγάλο μέγεθος. Χτίσαμε ένα κίνημα ρομαντικών ασυμβίβαστων αγωνιστών που προτιμούν να πεθάνουν μαχόμενοι, παρά πίσω απ' τα σίδερα της φυλακής. Για τους πολιτικούς κρατούμενους, τα σίδερα της φυλακής αποτελούν τιμή και δεν προβάλουμε καμία αντίρρηση σ' αυτό. Τιμούμε τους αγωνιστές κι όχι τους προσκυνημένους. Απ' την μεριά μας δεν οραματιζόμαστε ένα τέτοιο τέλος, όπου τέλος σημαίνει σκοπός. Πάνω απ' όλο ίσταται ο σκοπός κι όχι το εκάστοτε κίνημα. Κινήματα υπάρχουν πολλά, ο σκοπός όμως παραμένει ένας. Η απελευθέρωση της πατρίδας μας. Γι' αυτό τον ιερό σκοπό είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε τα πάντα. Η ζωή μας δεν είναι ό,τι πολυτιμότερο μπορούμε να δώσουμε. Η κατάθεση ψυχής στον αγώνα είναι σημαντικότερη. Η πίστη είναι δυνατότερη απ' την φωτιά. Η φωτία του αγώνα τροφοδοτεί την πίστη με δύναμη. Οι πολιτικές διώξεις, οι προ(αποφασισμένες) φυλακίσεις, η αντιρατσιστική νομοθεσία έναν πολιτικό στόχο εξυπηρετούν. Να εκφοβίσουν, να διαλύσουν κάθε εθνικιστική έξαρση, ν' αποδυναμώσουν και να καταστείλουν κάθε εθνικιστικό παλμό στην ελληνική κοινωνία. Όσα μέτρα κι αν το σύστημα πάρει, η στάση των ριζοσπαστών εθνικιστών οφείλει να είναι μία. Αγώνα με κάθε κόστος, αγώνας που δεν λογαριάζει τι αποφάσεις θα πάρει το σύστημα. Ριζοσπάστης Εθνικιστής είναι αυτός που μάχεται μέχρις εσχάτων, δίχως να στρέφει το βλέμμα του στους παφλασμούς του συστημικού καϊκιού. Το συστημικό καϊκι θα βουλιάξει απ' τις επιλογές του. Δεν μένει παρά μία επιλογή. Ο συνεχής αγώνας. Ο αγώνας που δεν γνωρίζει δισταγμό, ο αγώνας που δεν υπολογίζει απώλειες...
Η Ελλάδα αλλάζει. Η αλλαγή αυτή προκαλεί ρίγος στους ψυχωμένους Έλληνες. Καλούμαστε να δώσουμε μάχη για να την κρατήσουμε ζωντανή. Στον αγώνα αυτόν δεν υπάρχουν αυτοί που δεν περνούν την διαχωριστική γραμμή. Ο ριζοσπαστικός εθνικιστικός αγώνας απαιτεί θυσίες. Σ' αυτόν τον δίκαιο αγώνα ο καθένας καλείται να δώσει την ζωή του στο όνομα της αγίας πατρίδος και της πίστεως. Απ' την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η ταχύτητα και η δυναμική στον αγώνα θα εκτοξευτούν. Τίποτα δεν θα είναι ίδιο αύριο. Νυν υπέρ πάντων ο επαναστατικός αγών!
Ριζοσπάστες Εθνικιστές, τα λάβαρα ψηλά κι εμπρός στην πρώτη γραμμή του μετώπου!
ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ!
