Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Το ψευτορωμαίϊκο του καιρού μας και η εβραϊκή επικυριαρχία






Μέχρι πρότινος οι λεγόμενοι συνομωσιολόγοι θεωρούνταν οι φαντασιόπληκτοι απόκληροι της κοινωνίας, καθότι, σύμφωνα με την άβουλη μάζα, κινδυνολογούσαν αορίστως για τα μύρια όσα θα συνέβαιναν και “προφήτευαν” σε πείσμα της “μόνης πραγματικότητας” όλα όσα δυσάρεστα έμελλε να συμβούν στο μέλλον. Δηλαδή, όλα όσα αντιμετωπίζουμε σήμερα. Τότε κανείς δεν τους έπαιρνε στα σοβαρά, διότι ο εχθρός του Ελληνισμού δρούσε και δρα από τα μετόπισθεν και απέκρυπτε όπως-όπως το εθνοκτόνο για τους Έλληνες σχέδιό του, παρουσιάζοντας όσους έλεγαν την αλήθεια ως τρελούς και κινδυνολόγους. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ πιο διαφορετικά με τότε.

Οι συνομωσιολόγοι έπαψαν να είναι τα τέρατα στα οποία ο λαός απέδιδε μύδρους και οι κριτικές τους τυγχάνουν πλέον ευρείας αποδοχής. Όμως, οφείλουμε να δούμε τι είναι αυτό που άλλαξε στην κοινή λογική ή την αγελαία συνείδηση. Αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι ο εχθρός έγινε ορατός και κανείς δεν δύναται να αμφισβητήσει το οφθαλμοφανές, δηλαδή αυτό που δύνανται να αντικρίζουν όλοι. Η εβραϊκή επικυριαρχία είναι ένα αναντίρρητο γεγονός. Η νέα κατοχή είναι σύμφυτη της εβραϊκής επικυριαρχίας στην πατρίδα μας. Οι Εβραίοι αποθρασύνθηκαν εντελώς, δεν τηρούν πλέον καν τα προσχήματα των υποτίθεται “κατατρεγμένων” της ιστορίας. Μας δείχνουν με όλους τους τρόπους ότι είναι παρόντες στο παρασκηνιακό παιχνίδι που παίζεται και ότι βάζουν πόδι και επισήμως στα εσωτερικά τεκταινόμενα του “ελληνικού” κράτους. Κι όμως, είναι αυτοί οι ίδιοι και απαράλλαχτοι Εβραίοι, οι οποίοι απολαμβάνουν κάθε ασυλίας και κάθε προστασίας από το νεοελληνικό προτεκτοράτο, μη καταβάλλοντας φόρους στο κράτος, απολαμβάνοντας μολαταύτα όλα τα προνόμια που απορρέουν εξαιτίας της καταγωγής τους.

Ενόσω η κρίση συνεχίζεται και οι περιουσίες του λαουτζίκου οδεύουν προς δήμευση, οι προνομιούχοι Εβραίοι των εν Ελλάδι κοινοτήτων, με προεξάρχον όργανό τους το Κ.Ι.Σ, ΔΕΝ έχουν κάνει ούτε μια δωρεά για τα μάτια του κόσμου, δεν έχουν καταβάλλει ούτε ένα ευρώ ως ένδειξη αλληλεγγύης, δεν έχουν προβεί καν σε μια εικονική δήλωση συμπαράστασης προς τους “αδελφούς” Έλληνες. Προφανώς, οι Εβραίοι απομυζούν τον κρατικό κορβανά, καθότι οι άνθρωποί τους εκτελούν εντολές για λογαριασμό τους και η οικονομία καθορίζεται από τους ίδιους. Οι Έλληνες γίνονται πτωχότεροι, βίαια πτωχότεροι, θνήσκουν ως έθνος, πνευματικά πένονται, δημογραφικά εξοντώνονται, ηθικά εξευτελίζονται και πόσα άλλα ακόμα.

Συγχρόνως, οι Εβραίοι επιχειρούν να κάνουν το ιστορικό “come back”, επεμβαίνοντας στα εσωτερικά ζητήματα της πατρίδας μας, ανάγοντας ως μείζον ζήτημα για την ομαλή πορεία της ελληνικής κοινωνίας, την μη αμφισβήτηση του “Ολοκαυτώματος” από τους ανάλογα με την ιστορική συγκυρία και περίσταση “φίλους-αδελφούς” Έλληνες, ωστόσο εις γνώσιν τους, άσπονδους προαιώνιους εχθρούς τους. Οι Εβραίοι όταν νιώθουν πως απειλούνται, λόγω της ψυχασθενικής και σχιζοφρενικής συμπεριφοράς τους, προβαίνουν σε σπασμωδικές κινήσεις, οι οποίες δείχνουν αγωνία, τρόμο και πανικό.

Το νεοελληνικό προτεκτοράτο, ασεβώντας διά των “εκλεγμένων” αντιπροσώπων του, έναντι των Ελλήνων αυτής της πατρίδας, επιβάλει τον εβραϊκό νόμο της μη παραβίασης των συμφερόντων του παγκόσμιου εβραϊκού συστήματος. Οποιαδήποτε παρέκκλιση από την γραμμή που επιβάλει η Σιών, τιμωρείται με τον αφανισμό λαών, κρατών, ανθρώπων.

Το ιδεολόγημα της “μηδενικής ανοχής” στον νεοναζισμό, στο ρατσισμό, τις politically incorrect αντιλήψεις και απόψεις, δημιουργεί ένα νέο αστυνομικό καθεστώς φίμωσης της έκφρασης. Οτιδήποτε διατυπώνει κανείς στην δημόσια σφαίρα περνάει αυτομάτως από το φίλτρο των μέσων μαζικής εξημέρωσης και αντιμετωπίζεται αναλόγως. Άπαντα τα κόμματα του ελληνικού κοινοβουλίου, μηδενός εξαιρουμένου, υποχρεούνται να αποτίουν φόρο τιμής στο “Ολοκαύτωμα”. Δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς και αυτό ό,τι συνεπάγεται ως συμπέρασμα για σας τους ίδιους. Τίποτα δεν προβάλλεται από τους κατέχοντες τα μέσα, αν δεν αποσκοπεί σε κέρδος για τους ίδιους. Τίποτα δεν χαρίζεται και τίποτα δεν κερδίζεται στον κόσμο του θεάματος. Όλα κινούνται γύρω από έναν ιδεολογικό άξονα, τον οποίο δεν δύναται να αμφισβητήσει κανείς. Όποιος τον αμφισβητεί πραγματικά, τον καταπίνει το εβραϊκό σκοτάδι…

Άπαντα εναρμονίζονται με την επιβληθείσα ισραηλινή πολιτική, η οποία υπαγορεύει με σαφή τρόπο την καταδίκη οιασδήποτε αναφοράς στα εγκλήματα του Σιωνισμού. Το ψευτορωμαίϊκο έχει και ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα. Το σύνολο των κομμάτων, έχοντας κατακρεουργήσει κάθε πρόσχημα ιδεολογίας, συν ότι το τέλος των ιδεολογιών ήταν προφητικό και σκοπούμενο, στρέφονται στο τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων. Στην πολεμική κατά του “φασισμού”. Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, οδηγείται στην πολιτική εξόντωση και στην πυρά της ιεράς εξέτασης των Εβραίων.

Ποιος εχέφρων νους θα μπορούσε να διανοηθεί ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ, το Κ.Κ.Ε, η Ν.Δ και πόσα άλλα κόμματα, θα έκαναν σημαία τους τον αγώνα κατά του φασισμού, κατά του νεοναζισμού, κατά του αντισημιτισμού; Που πήγαν οι παραδοσιακές ιδεολογίες τους και τα πολιτικά προγράμματα που επικαλούνταν τόσα χρόνια; Μήπως στην πραγματικότητα δεν υπήρξαν, παρά μονάχα στους τύπους, για την εξαπάτηση των μαζών και προς άγρα ψήφων;

Μια από τις προφητείες του Πατέρα Κοσμά του Αιτωλού έλεγε ότι: “Θἄρθη πρῶτα ἕνα ψευτορωμαίϊκο· νὰ μὴ τὸ πιστέψετε· θὰ φύγη πίσω”. Αυτό το ψευτορωμαίϊκο είναι πραγματικότητα. Το αν και το πότε θα φύγει από την ελληνική σφαίρα και ευχής έργον από τον πλανήτη όλον είναι κάτι που πρέπει να απαντηθεί από τον ελληνικό λαό και να τελεστεί από τον ίδιον και μόνον από αυτόν τον ίδιον. Ο απλός κόσμος θεωρεί ότι η ζωή και η καθημερινότητά του πηγαίνουν προς μια καλύτερη κατεύθυνση, ότι υπάρχει μια μερική εξυγίανση στο κράτος, ότι γίνεται μια κάθαρση όσον αφορά την διαφθορά στο δημόσιο, ότι κάτι πάει να λειτουργήσει σ’ αυτό το κράτος. Μέγα σφάλμα. Αυτό που εφαρμόζεται σήμερα στην πατρίδα μας είναι το νέο δόγμα της ισραηλινής πολιτικής. Εξίσου πανούργο με όλα τα προηγούμενα. Αυτό που δημιουργεί το επιμνημόσυνο πέπλο “εθνικής ανάτασης” είναι η θανατερή επίκληση της απολεσθείσης εθνικής ταυτότητας.

Η ατιμωρησία παραμένει ακλόνητος και δίδεται αφειδώς και σκοπίμως στους Έλληνες η ισχυρά ψευδαίσθηση ότι το κράτος επανιδρύεται ή αναδιαρθρώνεται. Πράγματι, το κράτος που γνωρίζουμε όλοι μας ως σήμερα ως το νεοελληνικό κράτος με τις εγγενείς αδυναμίες του, όσον αφορά στις δομικές λειτουργίες του, μετεξελίσσεται γοργά και σταθερά σε ένα αξιοθρήνητο ιουδαϊκό προτεκτοράτο.

Η εβραϊκή διείσδυση σε ρόλο τοποτηρητή στο εσωτερικό της πατρίδας μας είναι γεγονός που δεν επιδέχεται αμφισβητήσεως. Η εβραϊκή επιρροή είναι ορατή σε όλους τους τομείς. Το Κ.Ι.Σ είναι κράτος εν κράτει. Επιτηρεί ολοφάνερα την ”εκλεγμένη” από τον ελληνικό λαό κυβέρνηση. Άλλωστε, η παρούσα κυβέρνηση, αλλά και κάθε κυβέρνηση των τελευταίων 100 χρόνων, ανήλθε στην εξουσία, ουσιαστικά με τις ευλογίες, φανερές κα μη, του παγκόσμιου εβραϊσμού.

Στις 17 Μαρτίου του τρέχοντος και μη σωτήριου έτους 2013, ο κατοχικός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, προέβη σε μια κίνηση απολύτως δεικτική της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί και εξελίσσεται συν τω χρόνω στον εθνικό κορμό της πατρίδας μας. Επί τη ευκαιρία της συμπλήρωσης των 70 χρόνων οπόταν και αναχώρησε, σύμφωνα με τους μυθοπλάστες Εβραίους, ο πρώτος συρμός από την συμπρωτεύουσα Θεσσαλονίκη με προορισμό τα υποτιθέμενα “κολαστήρια του Άουσβιτς-Μπίρκεναου”. Στις 16 Μαρτίου του 2013, πραγματοποιήθηκε στην συμπρωτεύουσα, πολιτικό θέρετρο του αχαρακτήριστου εβραιολάγνου Μπουτάρη, πορεία μνήμης για τους “50.000” δολοφονηθέντες Εβραίους της Θεσσαλονίκης, στους κεντρικούς δρόμους της. Δεικτικό του καιρού μας. Οι Εβραίοι να κάνουν πορεία στους δρόμους της “Νέας Ιερουσαλήμ” κατ’ αυτούς. Η υποταγή του νεοελληνικού προτεκτοράτου είναι πρόδηλη. Πρόκειται για τα ενοχικά σύνδρομα που προσπαθούν να μας εμφυτεύσουν. Οι Εβραίοι δημιουργούν ενοχές στους λαούς, προκειμένου να υποταχθούν a priori σ’ αυτούς, υπό τον φόβο του να χαρακτηριστούν “μισαλλόδοξοι, ρατσιστές και αντισημίτες”.

Οι Εβραίοι επιβάλουν στους λαούς μια δική τους απαράβατη ιδεολογία, διαιρώντας και αυθυποβάλλοντας ολόκληρες εθνικές κοινότητες και μετατρέποντάς τις σε ατροφικές μονάδες παραγωγής καθυστερημένων όντων με ημερομηνία λήξης. Μέσω αυτής εκβιάζουν πρόσωπα, κυβερνήσεις, κοινωνικές ομάδες, αποστερώντας τους κάθε δικαίωμα ελεύθερης κριτικής ή προβολής ενστάσεων.

Ό,τι ισχυρίζονται οι Εβραίοι δεν επιδέχεται αμφισβητήσεως. Ο Εβραίος μέσα στον ίδιο τον Εβραίο τον κάνει να θεωρεί ότι πάντα έχει δίκιο.

O εκλεγμένος πρωθυπουργός από τον ελληνικό λαό Αντώνης Σαμαράς φόρεσε τον κιπά του και εμφανίστηκε στην εβραϊκή συναγωγή της Θεσσαλονίκης, όπου ετελείτο μνημόσυνο, με τη συμμετοχή των μεγάλων κεφαλιών του παγκόσμιου Σιωνισμού και ομιλητές τον πρόεδρο του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συμβουλίου Ρόναλντ Λάουντερ και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Εβραϊκού Συμβουλίου Μοζέ Κάντορ. Την επιμνημόσυνη δέηση ακολούθησε προγραμματισμένη εκδήλωση σε κεντρικό ξενοδοχείο της πόλης, για πρώτη φορά στα χρονικά της Θεσσαλονίκης, το ετήσιο παγκόσμιο σιωνιστικό συνέδριο του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συμβουλίου, με τη συμμετοχή εκπροσώπων 70 και πλέον εβραϊκών οργανισμών από διάφορες χώρες. Αν αυτό δεν είναι επικυριαρχική εβραϊκή φιέστα, τότε τι άλλο μπορεί να είναι;

Η ομιλία του “Έλληνα” πρωθυπουργού μονάχα αποτροπιασμό και τρόμο δημιουργεί για τις επιλογές των νεοελλήνων. Εν μέσω κοινωνικής εξαθλίωσης, με το πρόσχημα της οικονομική κρίση, οι Έλληνες υφίστανται έναν άνευ προηγουμένου ιστορικό εξευτελισμό, απόλυτα σαδιστικό από τους Εβραίους. Ωστόσο, το νέο δόγμα της ισραηλινής πολιτικής επιβάλλει ως παραπέτασμα καπνού το ανιστόρητο ιδεολόγημα ότι “Έλληνες και Εβραίοι είναι αδελφικοί λαοί με κοινή ιστορική κληρονομιά”. Αντιθέτως, Έλληνες και Εβραίοι είναι δύο προαιώνιοι εχθροί. Οι Εβραίοι πάντοτε στην ιστορία υπέσκαπταν τον εθνικό πολιτισμό των Ελλήνων με μύριους τρόπους, είτε μέσω της επιβολής μιας ιουδαϊκής θρησκείας που κάνει πρόβατα τους ανθρώπους, είτε διαμέσου της πολεμικής στον οικονομικό και πολιτικό τομέα. Οι Έλληνες είμαστε σήμερα υπόδουλοι, αιχμάλωτοι πολιτιστικού πολέμου ή καλύτερα όμηροι του ιερατείου της Σιών.

Δεδομένου ότι οι Εβραίοι ευθύνονται σχεδόν αποκλειστικά για τις εθνικές τραγωδίες του Ελληνισμού, σήμερα εν ονόματι μιας γενοκτονικής πολιτικής εναντίον των Ελλήνων, αυτό συντελείται με “ειρηνικό τρόπο” και με τις ευλογίες των εκλεγμένων αντιπροσώπων του ελληνικού λαού.

Ο καθείς αντιλαμβάνεται ότι η πολεμική κατά του “φασισμού”, αποδέκτες της οποίας γινόμαστε σε ημερήσια βάση όπου κι αν βρεθούμε και όπου κι αν σταθούμε, αποσκοπεί στην επιβολή της ελευθερίας της έκφρασης μόνον των Εβραίων και την φίμωση των Ελλήνων. Το αναφωνηθέν “Ποτέ Ξανά!” του Αντώνη Σαμαρά στην ως άνω εκδήλωση του παγκόσμιου εβραϊσμού, συνηγορεί στο καθημερινό “Ποτέ Ξανά!” που πρέπει να πουν οι πολίτες στον “φασισμό”. Κάθε σύγκριση είναι προϊόν “φασιστικής νοσηρής φαντασίας”…

Tο “Ολοκαύτωμα” που έγινε ιδεολογία σε παγκόσμια κλίμακα και αποτελεί το ορόσημο για την προαγωγή των ανθρώπων στα ανώτατα αξιώματα του κράτους σε κάθε πατρίδα, αποτελεί την μεγαλύτερη έκφραση της ανελευθερίας της ελεύθερης έκφρασης. Το “Ολοκαύτωμα” δεν επιδέχεται κριτικής, μήτε επιστημονικής τεκμηρίωσης περί του αντιθέτου. Όποιος τολμά να εγείρει αντιρρήσεις ή να παρουσιάσει αποδείξεις κατόπιν ερεύνης περί της αβασιμότητας αυτού, χλευάζεται, λασπολογείται, παρακολουθείται, διώκεται απηνώς ή ακόμα και δολοφονείται κάτω από περίεργες και αδιευκρίνιστες συνθήκες.

Παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα από την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά και ακολούθως ορισμένα άλλα από την αντίστοιχη του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συνεδρίου Ρόναλντ Λόντερ, ώστε να εξάγετε εν ηρεμία τα δικά σας συμπεράσματα.

“Έλληνας Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς / 17 Μαρτίου του 2013”

“Φίλες και φίλοι,

Η σημερινή μας παρουσία στον χώρο αυτό είναι ζήτημα συνείδησης και χρέους. Ζήτημα συνείδησης και χρέους στη μνήμη των χιλιάδων συμπολιτών μας, από την πόλη της Θεσσαλονίκης, που βρήκαν φρικτό θάνατο στα κολαστήρια του Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Ήταν ακριβώς πριν 70 χρόνια, όταν ξεκίνησε από εδώ, 15 Μαρτίου του 1943, η πρώτη αποστολή Εβραίων της πόλης με προορισμό την υπό ναζιστική κατοχή Πολωνία. Μόνο τους φταίξιμο ήταν ότι γεννήθηκαν Εβραίοι…

Αν μπορώ να πω με δύο λέξεις, αυτό που μου έρχεται στο μυαλό, αυτό που βγαίνει από την ψυχή όλων και όλων των Ελλήνων, είναι μόνο οι δύο λέξεις: Ποτέ Ξανά!

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητεί σήμερα, ότι το Ολοκαύτωμα, αποτέλεσε το ειδεχθέστερο έγκλημα, μια δολοφονία κατά της ίδιας της ανθρωπότητας.

Γι’ αυτό έχει σημασία να μην ξεχνάμε. Να δείχνουμε μηδενική ανοχή σε τέτοια φαινόμενα.

Η Ελληνική κοινωνία πολέμησε σκληρά το Ναζισμό! Και αναλογικά είχε από τα περισσότερα θύματα σε ολόκληρη την τότε κατεχόμενη Ευρώπη.

Αυτή την απαράμιλλη Αντίσταση, αυτή την ηθική και πολιτική νίκη ολόκληρου του Ελληνικού λαού, την προσβάλλουν βάναυσα και την αμαυρώνουν σήμερα οι ελάχιστες μεμονωμένες φωνές που προσπαθούν να αναβιώσουν το ρατσισμό και τον αντισημιτισμό.

Μπορεί να είναι λίγοι. Μπορεί να είναι λιγότεροι απ’ ότι σε άλλες δυτικές κοινωνίες. Αλλά και λίγοι προσβάλλουν…

Προσβάλλουν τη μνήμη των θυμάτων του Ναζισμού. Όλων των θυμάτων! Χριστιανών και Εβραίων.

Γιατί τα αδέλφια μας που χάθηκαν τότε, οι Έλληνες Εβραίοι ήταν αυτό ακριβώς: αδέλφια μας!

Γι’ αυτό σας λέω: Οι Έλληνες Εβραίοι είναι αδέλφια μας. Αλλά και όλοι οι Εβραίοι που έπεσαν θύματα του Ολοκαυτώματος παντού στην Ευρώπη, είναι αδέλφιά μας! Γιατί ο Ελληνικός λαός έχει θρηνήσει τις δικές του Γενοκτονίες και έχει βαθιά αισθήματα αλληλεγγύης σε όσους λαούς υπέστησαν τέτοια σκληρή μοίρα.

Με δύο λόγια, οι ρατσιστές δεν χωρούν ανάμεσά μας. Ούτε οι αντισημιτική μισαλλοδοξία.

Και επιμένω: Ο αντισημιτισμός είναι ξένος και εχθρικός προς την Ελλάδα, τους Έλληνες και τον Πολιτισμό μας.

Από την Ελλάδα του Περικλή μέχρι σήμερα, τα ιδανικά της δημοκρατίας, της αγάπης για την Ελευθερία, του διαλόγου και τον σεβασμού προς “τον άλλο”, παρέμειναν αδιαπραγμάτευτες αρχές του λαού μας, που υπήρξε πάντοτε βαθύτατα ανθρωπιστής.

Εξ άλλου, ο ελληνικός, όπως και ο ιουδαϊκός, είναι οι δύο μεγάλοι πολιτισμοί της Μεσογείου στους οποίους βασίσθηκε ο ευρωπαϊκός Διαφωτισμός και εν τέλει ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός.

Η διαδρομή τριών χιλιετιών που συμπληρώνουν στην εποχή μας οι ελληνοεβραϊκές σχέσεις πιστοποιεί το μοναδικό ιστορικό παράδειγμα δύο εθνών με τόσο παλαιούς δεσμούς.

Κι αυτό δεν είναι τυχαίο: Διατρέχοντας την ιστορία των δύο λαών, εύκολα διαπιστώνει κανείς κοινά χαρακτηριστικά τους: Την κλίση τους στο εμπόριο, την αγάπη τους στην τέχνη και τα γράμματα, την πολύχρονη υποδούλωσή τους σε κατακτητές – πολλές φορές κοινούς κατακτητές. Και, βεβαίως, το κοινό χαρακτηριστικό της Διασποράς!

Κι ακόμα αγάπη προς την Πατρίδα τους, αγάπη προς την Ελευθερία, σεβασμός του ατόμου και κοσμοπολιτισμός, που ποτέ. Όμως, δεν έσβησε τους δεσμούς με τον τόπο καταγωγής.

Όλα αυτά συνέδεσαν άρρηκτα τους δύο λαούς, οι οποίοι με την ιστορία τους σφράγισαν τον μεγάλο ευρωπαϊκό πολιτισμό.

Κι είναι ιδιαίτερα θετικό – αλλά και εξόφληση ιστορικής υποχρέωσης – το γεγονός ότι σήμερα οι Ελληνο-Ισραηλινές σχέσεις περνάνε την καλύτερη περίοδό τους εδώ και δεκαετίες.

Και οι προοπτικές είναι ακόμα καλύτερες από δω και μπρός!

Φίλες και Φίλοι,

Σήμερα ο νεοναζισμός εμφανίζεται και πάλι σε ολόκληρη την Ευρώπη. Βοηθά και η κρίση, η πολύ μεγάλη ανεργία που υπάρχει. Αυτή η κατάρρευση προσδοκιών που σαρώνει έξαφνα ολόκληρες κοινωνίες, που ήταν διαφορετικά μαθημένες ως σήμερα…

Γι’ αυτό και σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά – γι’ αυτό και στις χώρες που περνάνε μεγάλη κρίση, περισσότερο απ’ ό,τι αλλού – οφείλουμε να έχουμε το νου και τα μάτια μας ανοιχτά…

Τώρα το “Ποτέ Ξανά”, είναι πιο επίκαιρο από κάθε άλλη φορά!

Τώρα το μέτωπο κατά του νεοναζισμού είναι πιο απαραίτητο από κάθε άλλη φορά.

Τώρα το μέτωπο κατά του αντισημιτισμού, είναι ακόμα πιο επιτακτικό!

Τώρα είναι που δεν πρέπει να αφήσουμε την απάθεια, που δεν πρέπει να αφήσουμε τον εφησυχασμό, να διαβρώσουν τα κράτη, να διαβρώσουν τους λαούς της Ευρώπης, όπως συνέβη, στην τραγική, στη δραματική δεκαετία του ’30…

Σας βεβαιώ ότι στην Ελλάδα δεν θα αφήσουμε να συμβεί κάτι τέτοιο.

Όχι μόνο γιατί δεν το θέλει η σημερινή κυβέρνηση…

Αλλά γιατί δεν το θέλουν οι Έλληνες. Γιατί δεν τους το επιτρέπει η παράδοσή τους. Γιατί υπάρχουν πολύ ισχυρά αντισώματα στο DNA μας, στο γονίδιό μας, που πολεμούν αυτόν τον «ιό».

“Πρόεδρος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συνεδρίου Ρόναλντ Λόντερ / 17 Μαρτίου 2013”

"Σήμερα, αν και υπάρχει ειρήνη, δεν είναι όλα ειρηνικά. Οι Εβραίοι έχουν λόγο για ν' ανησυχούν. Όχι για τυχόν εξολόθρευσή τους αλλά για τον εξτρεμισμό, τη φανατική ιδεολογία, μία ιδεολογία που έφερε την καταστροφή πριν από 70 χρόνια. Μιλώ για τη “Χρυσή Αυγή”.

"Οι εξτρεμιστές δεν έχουν καμιά θέση στην Ελλάδα ή αλλού. Αλλά υπάρχουν. Οι ηγέτες τους χρησιμοποιούν τον χιτλερικό χαιρετισμό. Χρησιμοποιούν τη σβάστικα στις συγκεντρώσεις του κόμματός τους. Μιλούν για “αίμα και τιμή”. Τιμούν τους ηγέτες της ναζιστικής Γερμανίας. Αμφισβητούν ανοιχτά το Ολοκαύτωμα και αρνούνται την ύπαρξη των θαλάμων αερίων. Διαβάζουν αντισημιτικά κείμενα, ειδικά τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμία θέση στην Ελλάδα ή αλλού στον κόσμο”.



"Αυτή η ομάδα έχει να κάνει μόνο με το μίσος. Επιτίθενται σε ανθρώπους στους δρόμους μόνο και μόνο επειδή το χρώμα του δέρματός τους είναι διαφορετικό. Απειλούν δημοσιογράφους. Μιλούν όπως οι ναζί. Συμπεριφέρονται όπως οι ναζί. Είναι ναζί".



"Yπάρχουν πολλά εξτρεμιστικά κόμματα σε πολλές χώρες στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, όπως η Χρυσή Αυγή", "θα πρέπει να επαγρυπνούμε ... και να είμαστε πολύ προσεκτικοί για το μέλλον", "είναι πολύ σημαντικό για όλους μας, για τα παιδιά μας, τις κοινότητές μας".

Σημείωσε δε πως η Ελλάδα, όπου αιώνες τώρα υπάρχει δημοκρατία, "θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα, θέτοντας εκτός νόμου κάτι, όπως η Χρυσή Αυγή".

Ο πρόεδρος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συνεδρίου αναφέρθηκε, επίσης, στις προσπάθειες που έχει καταβάλλει η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης, αλλά και ο πρόεδρός της (και πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου) Δαβίδ Σαλτιέλ ώστε να μην αφανιστεί η εβραϊκή κληρονομιά της Θεσσαλονίκης, παρά το τεράστιο πλήγμα που δέχθηκε η κοινότητα με το Ολοκαύτωμα.

Εξέφρασε δε την αλληλεγγύη της οργάνωσης, της οποίας ηγείται, προς τους Εβραίους, όχι μόνο της Θεσσαλονίκης, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας. "Ο λόγος - ανέφερε - για τον οποίο η ηγεσία του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συνεδρίου και οι επικεφαλής πολλών εβραϊκών κοινοτήτων είναι εδώ, σήμερα, δεν είναι μόνο για να θυμηθούμε το παρελθόν. Δεν είναι μόνο για να αποτίσουμε φόρο τιμής στα θύματα των πλέον τερατοειδών εγκλημάτων στην ανθρώπινη ιστορία. Είναι και για να δείξουμε την αλληλεγγύη του παγκόσμιου εβραϊσμού προς τους Εβραίους της Ελλάδας, τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης".

Υπογράμμισε ακόμη - μεταξύ άλλων - πως το Παγκόσμιο Εβραϊκό Συνέδριο και το Ευρωπαϊκό Εβραϊκό Συνέδριο (European Jewish Congress) συνεργάζονται στενά για την καταπολέμηση του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της μη ανοχής απέναντι στις μειονότητες.

Αμέσως μετά την τελετή μνήμης στη Συναγωγή των Μοναστηριωτών, ο κ. Λόντερ είχε κατ' ιδίαν συνάντηση με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης, όπου και συνεδριάζει η διευρυμένη εκτελεστική επιτροπή του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συνεδρίου.

Βάσει όλων όσων διαβάσατε παραπάνω, γίνεται διόλου αντιληπτό στον καθέναν σας ότι η έκφραση της φιλοσιωνιστικής ακροδεξιάς της πατρίδας μας απαρτίζεται από ένα πάνθεον σιχαμένων ανθελλήνων, οι οποίοι επαίρονται ότι είναι “Έλληνες” και όχι “φασίστες”, ενόσω εξαπατούν και εξαθλιώνουν με τις έξωθεν υπαγορευμένες επιλογές τους τον ελληνικό λαό, εφαρμόζοντας πιστά τις προσταγές των Εβραίων πατρώνων τους. Το πάνθεον αυτών των ανδρείκελων εντοπίζεται στην αχτύπητη πολιτική τετράδα της Νέας Δημοκρατίας και απαρτίζεται από τους: Αντώνη Σαμαρά, Νίκο Δένδια, Άδωνι Γεωργιάδη, Μάκη Βορίδη. Ουδείς εξ αυτών, δεδομένης της θέσης που έχει στο κόμμα και την κυβέρνηση, αλλά και παλαιότερα, τόλμησε να καταφερθεί ποτέ του εναντίον των Εβραίων. Το αντίθετο μάλιστα. Διακηρύττουν δίχως αιδώ ότι οι Έλληνες είναι αδελφοί των Εβραίων (sic!). Για αυτό και μόνο, αποτελούν επάξια το enfant gateaux του ψευτορωμαίϊκου του καιρού μας. Όπως έχουμε πει επανειλημμένως: “ο εχθρός μας παρουσιάζεται κομψός, δείχνει Έλληνας στην όψη και την ομιλία, ωστόσο σκέφτεται ιουδαϊκά…”

                                     Το ψευτορωμαίϊκο πρέπει να καταστραφεί! Δεν υπάρχει άλλη λύση!

                                                        ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΜΑΙΑΝΔΡΙΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ

                                                           ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Μαχητικός πυρήνας Μακεδονίας: Ζήτω το έθνος - Κάτω το κράτος

ΚΑΤΑ ΜΑΡΞΙΣΤΩΝ





Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι φωνές των ελληνόφωνων ερυθροφρουρών, με «ταξική» συνείδηση, συνεπικουρούμενοι από την αριστερολάγνα κατεστημένη θολοκουλτούρα της σάπιας διανόησης, οι οποίες ευαγγελίζονται την αναγέννηση του κομμουνισμού, υπογραμμίζοντας ότι ο μαρξισμός δεν είναι ουτοπία, ούτε νεκρός, κι ότι ο σοσιαλισμός θα «νικήσει». 


Οι συγκεκριμένοι ελληνόφωνοι Σταλινικοί, δεν κάμπτονται από την κατάρρευση του κομμουνιστικού σοβιετικού «παράδεισου», τον οποίο υπερασπίζονταν μέχρι της πτώσης του, αλλά ακόμη και τώρα. Λαμπρό παράδειγμα αποτελούν οι δεινόσαυροι του κκε. Το συγκεκριμένο απολίθωμα συνεχίζει να μπολιάζει τις ελληνικές νεανικές ψυχές με ανθελληνικό μπολσεβικικό δηλητήριο παράλυσης του εθνικού και ευγενούς του ψυχικού τους κόσμου, μετατρέποντας τους σε βορβορώδεις νεοσυμμορίτες. Το ίδιο πράττουν και οι αναρχοκατσαπλίαδες και οι λοιποί «εναλλακτικοί». Το οπλοστάσιο τους «κοσμούν» πομπώδη συνθήματα σαγηνευτικής επιτηδειότητας. «Κάτω το κεφάλαιο», «αυτοδιαχείριση της παραγωγής», «όλα μας ανήκουν» κλπ. Τι κι αν ο κομμουνισμός απέτυχε; Οι ελληνόφωνοι μπολσεβίκοι διατηρούν ζωντανά τα φαντάσματα των Μαρξ, Λένιν, Στάλιν, Προυντόν, Κροπότκιν, Μπακούνιν... Βέβαια, ξεχνούν να πουν στα νεότερα πλανημένα συντρόφια τους περί της τύχης των διαφωνούντων της «δικτατορίας του προλεταριάτου». Το ανθεκτικό παράσιτο του κομμουνισμού που διείσδυσε στην ταλαίπωρη Ελλάδα, τρώει σιγά σιγά εδώ και δεκαετίες τις σάρκες της. Ενώ υπάρχουν χώρες πολύ μεγαλύτερες και με πολύ πιο απάνθρωπα καθεστώτα από το ελλαδικό, οι αριστεριστές ανθούν στην Ελλάδα περισσότερο από οπουδήποτε. Η αλήθεια είναι ότι οι κομμουνιστές ήταν, είναι και θα είναι, σε μεγάλο ποσοστό, διεστραμμένα προδοτικά τέρατα, απείρως βαναυσότερα από κάθε «Ναζί», όταν τους δοθεί η ευκαιρία, που τρέφονται από το «ταξικό μίσος», κι ας είναι γόνοι βορείων προαστίων...


Φυσικά, δεν είναι μόνο τα εγκλήματα των κομμουνιστών, Σοβιετικών και μη, αλλά και το γεγονός, ένα γεγονός που αποκρύπτουν επιμελώς οι μπολσεβίκοι, ως γνήσιοι οπαδοί της μισής αλήθειας και του ψεύδους, των σαθρών θεμελίων του μαρξισμού-κομμουνισμού. Επ’ αυτών ξεσπαθώνουν τα νεοκομμούνια, με φράσεις «τα ψέματα που λέγονται για τον σοσιαλισμό», «10 μύθοι για τον μαρξισμό», «οι σοβιετικοί περνούσαν καλά με τον Στάλιν (σας θυμίζει τα επιχειρήματα περί ευνοϊκής μεταχείρισης των Ελλήνων από τους Οθωμανούς;)», κι άλλα τέτοια... Ξεχνούν τις κατηγορίες του Μπακούνιν και άλλων, προς τον Μαρξ, περί υπάλληλου των Ρότσιλντ (δεν είναι παράξενο, εφόσον καπιταλισμός και κομμουνισμός έχουν την ίδια φύτρα), το ποίοι ήταν οι κρυφοί ενορχηστρωτές του κομμουνισμού, το ότι ο Προυντόν ήταν ρατσιστής, ο Λένιν και οι συναυτώ σύχναζαν σε μασονικές στοές, κυκλοφορούσαν με Ρόλς-Ρόϊς, ο Μπακούνιν προτίθετο να ταχθεί υπό τον Τσάρο, εάν εφήρμοζε την ιδέα του Πανσλαβισμού, και πολλά άλλα. Γι αυτό και οι σημερινοί σοσια-ληστές βρίσκονται με το ένα πόδι στις καταλήψεις και την κομμουνιστική τρομοκρατία, και με το άλλο στο καπιταλιστικό σύστημα, ως άξιοι διάδοχοι των μπολσεβίκων. Ακόμα και για αυτά, έχουν έτοιμη την δικαιολογία τους, για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Ένα ακόμα παράδειγμα της ανοησίας και ιδιοτελούς κακοήθειας εκ μέρους των αριστεριστών, είναι η έκδοση βιβλίου Εβραίου για την εκκαθάριση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης από τους Γερμανούς, από τον αναρχικό εκδοτικό οίκο «Ισνάφι»! Οι «αντιεθνικιστές» αριστεροί, (που κάνουν λόγο για «παλικαράδες παρακρατικούς») χέρι-χέρι με τους αιώνια φυλετιστές, δήθεν «προοδευτικούς» Εβραίους, οι οποίοι συνεργάζονταν με τους Βουλγάρους ώστε να ελέγχουν την Θεσσαλονίκη σε μια αυτόνομη-Βουλγαρική Μακεδονία. Αυτά γίνονταν από παλιά, κορόιδα συντρόφια... Η ιστορία επαναλαμβάνεται, όσο δεν αλλάζει η φύση των ανθρώπων, κατά τον Θουκυδίδη.


Μεταξύ άλλων, οι αριστεριστές, από τους παλαιοκομμουνιστές Σταλινικού τύπου, μέχρι τη νέα αριστερά της πνευματικής σήψης και τους αναρχοπρολετάριους, ισχυρίζονται ότι ο καπιταλισμός πεθαίνει, ότι «ο σοσιαλισμός είναι το μέλλον», ότι ο μαρξισμός δεν είναι μόνο υλιστικός (δηλαδή τι άλλο μπορεί να είναι;), κλπ., κλπ. Εάν ήθελε το σύστημα, θα τους «τέλειωνε» χθες, όπως «τέλειωσε» και τον γερμανικό εθνικοσοσιαλισμό, αλλά σαν την άλλη, δίδυμη όψη του καπιταλισμού, τους είναι αναγκαίο, στην μάχη κατά του εθνικισμού. Δεν πρόκειται ποτέ να επικρατήσουν στην κοινωνία χωρίς Σταλινικό βούρδουλα, παίζουν όμως εξόχως θαυμάσια τον ρόλο του αναχώματος στην εθνικιστική αφύπνιση των λαών. Τους ταΐζουν με ισότητες, λαϊκές εξουσίες, κι άλλα ωραία παραμύθια, αφήνοντας τους να νομίζουν πως κάτι κάνουν. Στην πραγματικότητα μόνο οι εθνικοσοσιαλιστές αποτελούν απειλή για το σύστημα, διότι ο μόνο γνήσιος σοσιαλισμός είναι ο εθνικιστικός, σε μία υπερταξική φυλετική κοινωνία. Παρακαλούν να μην συνενωθούν αυτά τα δύο μέρη, διότι τότε θα ήταν η αρχή των δεινών τους. Το σύστημα όντως «γεννάει κρίσεις», όπως ισχυρίζονται τα «καλόπαιδα», όχι όμως προς την κατεύθυνση που νομίζουν αυτά. Και περίτρανη απόδειξη είναι η αναμενόμενη άνοδος στην εξουσία αριστερών «σκληροπυρηνικών» κομμάτων, απόλυτα ελεγχόμενα από το σύστημα, με το οποίο συμφωνούν σε όλα, ειδικά στην πάταξη του εθνικισμού, που τόσο τους φοβίζει. Ακόμα και καθεστωτική βρετανική εφημερίδα αφιέρωσε ολόκληρο άρθρο στο «πείραμα εναλλακτικής ανταλλακτικής οικονομίας» αριστεροαναρχικών του Βόλου. (τόσο πολύ τους κυνηγά το σύστημα...) Καπιταλισμός και κομμουνισμός, δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Αν ο κομμουνισμός πράγματι αποτελεί μουσειακό έκθεμα, ο καπιταλισμός, το ίδιο απεχθής με τον κομμουνισμό, είναι ζωντανός, αλλά πιο φοβερός και πολυπλόκαμος και θα παταχθεί μόνο με την εθνικιστική αφύπνιση των λαών.


Άς δεχθούμε όμως προς στιγμήν, ότι ο κομμουνισμός δύναται να βρει εφαρμογές σε οικονομίες μικρής κλίμακας, και στις λεγόμενες «αυτοοργανωμένες», «αυτάρκεις» οικονομίες. Πράγματι, η κοινοκτημοσύνη ήταν το άτυπο οικονομικό μοντέλο της εποχής των ανθρώπων των σπηλαίων. Και το ερώτημα είναι, γιατί πρέπει να επιστρέψουμε σε μια νέα ιδιότυπη εποχή των σπηλαίων; Ο  ηγέτης της 4ης Αυγούστου, δικτάτωρ Ιωάννης Μεταξάς, κατέβαλε σημαντικότατες προσπάθειες για την οργάνωση της ελληνικής οικονομίας και το πέτυχε με θεαματικά αποτελέσματα. Εάν δεν τον έβρισκε ο πόλεμος, είναι βέβαιον ότι θα μετέτρεπε την Ελλάδα σε ισχυρότατο αγροτικό και συνάμα βιομηχανικό γίγαντα. Το αν ήταν ή όχι, και σε ποίο βαθμό, δέσμιος του βασιλιά και των Άγγλων, δεν ακυρώνει την αξιοσημείωτη προσφορά του στην τότε Ελλάδα, την οποία ποδοπάτησαν οι μεταγενέστεροι πολιτικάντηδες.


Ο μαρξισμός/κομμουνισμός, ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΥ ΕΚΦΑΝΣΗ, είναι βαθύτατα υλιστικός και υποβαθμίζει τον άνθρωπο στο επίπεδο του ζωώδους πρωτογονισμού, υλικά και πνευματικά-αξιακά. Οπότε, όσοι προλετάριοι θέλουν να ζουν σαν αρουραίοι και κουνάβια, ας εγκαταλείψουν την Ελλάδα, που ούτως ή άλλως απεχθάνονται, και ας αναζητήσουν ταξικά αδέλφια μεταξύ των αγρίων της Αφρικής και της Ωκεανίας. Ας πάνε σ’ ένα ερημονήσι η μια ζούγκλα κι ας εφαρμόσουν εκεί τον αναρχικό κομμουνισμό, όχι να τον επιβάλλουν σε μας. Εδώ είναι Ελλάδα. Ο εθνικισμός απευθύνεται στους εκλεκτούς στην ψυχή και στο πνεύμα, όχι σε ποταπούς υλιστές, ωφελιμιστές και διεθνιστές. Οι ανθέλληνες αρχίζουν και χάνουν την αυτοπεποίθηση τους, βλέποντας πως ο κόσμος εντάσσεται όλο και περισσότερο σε εθνικιστικές ομάδες, κι ότι η «επανάσταση» που ονειρεύονται αναβάλλεται επ’ αόριστον. Εν αντιθέσει με αυτούς, εμείς θα δυναμώνουμε συνέχεια.


                              ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΚΑΙ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙΗ ΓΗ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΝΗΚΕΙ

                                             Η ΕΛΛΑΣ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

                                        ΝΑ ΑΠΑΛΛΩΤΡΙΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ!

                                           

                                               Μαχητικός πυρήνας Μακεδονίας




Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Αυτονομία είναι η ώρα κοινής ανησυχίας

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ






Όπως έχει επισημανθεί από πολλούς και σημαντικούς διανοητές-ιδεολόγους του εθνικισμού/εθνοκοινωνισμού, ο εθνοκοινωνισμός δεν αποτελεί απλώς μια ακόμα θεωρία ή ιδεολογία, αλλά μια αιώνια βιολογική και κοινωνική κοσμοθεωρία. Κι αυτό διότι ο εθνοκοινωνισμός είναι η συμπύκνωση κάθε ανώτερης και φυσικής αλήθειας. Μιας αλήθειας της οποίας η καταγωγή ανιχνεύεται στα βάθη της ανθρώπινης ύπαρξης. Είναι ο φυσικός νόμος, μετουσιωμένος.

Κάθε εθνοκοινωνιστής δικαιούται να αισθάνεται υπερήφανος, διότι έχει το δίκαιο της φύσης με το μέρος του. Οφείλει να γνωρίζει πως η αλήθεια στην οποία είναι πιστός, υπερβαίνει κάθε άλλο ιδεολογικό κατασκεύασμα, πόσο μάλλον τα θλιβερά μωροσυστήματα του κοσμοπολίτικου καπιταλισμού και του διεθνιστικού/υλιστικού κομμουνισμού. Τα προαναφερθέντα συστήματα είναι αφύσικα κατασκευάσματα άρρωστων εγκεφάλων, κι όχι ο εθνοκοινωνισμός, όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι «επαΐοντες», επιστήμονες και διάφοροι εγκάθετοι προοδευτικοί. Ιδιαίτερα δε, ο Έλληνας εθνοκοινωνιστής. Ο ελληνισμός είναι ταυτόσημος του εθνοκοινωνισμού, και ο εθνοκοινωνισμός ταυτόσημος του ελληνισμού. Εθνοκοινωνιστής ήταν ο Θαλής που προέτρεπε τους Ίωνες να κλείσουν τα διαφθορεία των Βουλών, αηδιασμένος από την μιασματικό και εκφυλιστικό τους ρόλο. Εθνοκοινωνιστές ήταν ο Δράκων, ο Λυκούργος, ο Σόλωνας, ο Πλάτων, ακόμα κι ο δημοκράτης Περικλής, που έλεγε «μόνο εμείς ανάμεσα στους Έλληνες καυχιόμαστε για το ότι η πολιτεία μας είναι η ισχυρότερη και η πιο ελεύθερη...», κι ακόμα ότι «εμείς οι Αθηναίοι, που κατοικούμε αδιακόπως αυτήν την γη...». Σε όλα αυτά, και άλλα πολλά στηρίχθηκαν και οι Γερμανοί εθνικοσοσιαλιστές, αλλά και κάθε γνήσιο εθνικιστικό καθεστώς ανά την Γη. Έτσι δικαιολογείται και το μίσος για τον ελληνισμό, (τον «αρχέγονο φασισμό») από μέρους των επικυρίαρχων. Όμως επειδή είναι πολύ μικροί στην ψυχή για να κατηγορήσουν ευθέως την Αρχαία Ελλάδα, (συνήθως) αρκούνται να πυροβολούν τον εθνικοσοσιαλισμό.

Ελληνισμός = εθνοκοινωνισμός, λοιπόν. Ποια είναι όμως η κατάσταση στη σημερινή, άλλοτε ένδοξη Ελλάδα;  Άχαρη, πνιγηρή, απογοητευτική... Όχι μόνο πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων, όλα τα άφθαστα κληροδοτήματα των Αρχαίων Ελλήνων, αλλά φαίνεται πως ο Έλληνας «άλλαξε» φυλετική ψυχή. Λέω «φαίνεται», διότι λίγη σχέση με Έλληνες μπορούν να έχουν τα τεκταινόμενα εν Ελλάδι, (κι ασφαλώς δεν παραγνωρίζω την αιώνια τάση των Ελλήνων για διχόνοια, χαοτισμό, αρχομανία και ξενομανία) των τελευταίων 150 ετών, πέραν από στιγμές που η φυλετική ψυχή, ξεπρόβαλλε δειλά-δειλά, για να στραγγαλιστεί κατόπιν από τους άθλιους δημοκράτες. Πάρα πολλοί νέοι, σχεδόν αδιάφοροι μπροστά στο φάσμα του αφανισμού, έχοντας αλωθεί από τον υλισμό, εντάσσονται σε ανθελληνικές ομάδες, συνεχίζουν να διαβιούν το ίδιο παρασιτικά όπως και οι πατεράδες τους, εγκαταλείπουν τη χώρα, δεχόμενοι να εργαστούν ακόμα και στις χώρες που ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τη συμφορά τους (Γερμανία-ΗΠΑ). Δεν διστάζουν να συμμαχήσουν στην εκστρατεία συκοφάντησης του ελληνισμού, λησμονώντας το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί. (Είπαμε. Σ’ αυτή τη χώρα, κανείς δεν κάνει ποτέ αυτοκριτική...) Ακόμα κι’ όταν σχολιάζουν τα κακώς κείμενα, αρνούνται να ενστερνιστούν τον εθνοκοινωνισμό, παρ’ όλο που παραδέχονται την χρεωκοπία και την ανεδαφικότητα του καπιταλιστο/κομμουνιστικού συστήματος, μην τυχόν τους αποκαλέσουν «ολοκληρωτιστές» και «φασίστες»... Οπότε παραμένουν δέσμιοι των μασονοδημοκρατιών, σοσιαλιστικών ή καπιταλιστικών, οι οποίες είναι καταδικασμένες να καταλήγουν σε τερατογενέσεις.


Παντού η ίδια εικόνα διάλυσης. Στο Στρατό, στις δημόσιες υπηρεσίες, στις πλατείες, στις γειτονιές, στις σχέσεις μας. Κανείς δεν υποτάσσει το προσωπικό συμφέρον στο ανώτερο συμφέρον της κοινότητας και του Έθνους. Λεονταρισμοί, γαβγίσματα, καυγάδες, δικομανίες... Άνθρωποι κοντόφθαλμοι και συμφεροντολόγοι. Οι γονείς δεν αγαπούν τα παιδία τους και την Ελλάδα, παρά μόνο το χρήμα και την ζωούλα τους. Δεν έχουν χρόνο  να διδάξουν στα παιδιά τους τον πατριωτισμό και το αίσθημα κοινότητας. Τα παιδία από τη μεριά τους, ούτε αγαπούν, ούτε σέβονται τους γονείς τους, παρά μόνο ακολουθούν τα ίδια βήματα όταν γίνουν κι’ αυτοί οι ίδιοι γονείς. Οι Έλληνες πηγαίνουν με ξένες, απορρίπτοντας τις Ελληνίδες, και αυτές με τη σειρά τους πηγαίνουν με αλλοεθνείς, ιδιαίτερα μαύρους, απορρίπτοντας τους Έλληνες. Αυτό το κακό αμφιβάλλω εάν λαμβάνει χώρα σε άλλο μέρος της γης... Γενικώς ανάξιοι να προσφέρουν στο σύνολο και στην φυλή. Το «ακαταμάχητο» τους επιχείρημα είναι το «έτσι κάνουν όλοι», «είμαι ελεύθερος/η να έχω όποιον/α θέλω»... Πλήρης δικαίωση του «ψευδοεπιστήμονα» Ρόζενμπεργκ. Το αίμα όντως εκδικείται όταν το αγνοείς. Ένας λαός υπάρχει και μεγαλουργεί, εφόσον είναι προικισμένος από τη φύση, όσο διατηρεί τη φυλή του καθαρή και πιστή στον φυσικό νόμο. Έτσι διέπρεψαν και οι Αρχαίοι Έλληνες. Κι όταν προσπάθησαν να διαδώσουν τον πολιτισμό και τη φυλετική τους ψύχη στους Ανατολίτες, οι τελευταίοι απέτυχαν οικτρά, αποδεικνύοντας εαυτούς ως ανάξιους κοινωνούς του ελληνισμού, οδηγώντας και τους ίδιους τους Έλληνες σε καταστροφή... Η παραμικρή απόκλιση συνεπάγεται αναπόφευκτη τερατογένεση.


Ο εθνικισμός μας πρέπει να είναι ριζοσπαστικός και ανατρεπτικός. Δεν αρκεί να ανακυκλώνουμε αντιλήψεις παλαιότερων καθεστώτων όπως της 4ης Αυγούστου ή/και του Γ’ Ράιχ. Οφείλουμε να επεκτείνουμε και να εμπλουτίζουμε τις θέσεις μας σύμφωνα με τις εκάστοτε συνθήκες και εξελίξεις, ώστε να παραμείνουμε ρηξικέλευθοι και καινοτόμοι. Από την άλλη, κάποιες βασικές θέσεις, αδυνατούν να αλλάξουν. Κανείς δεν είναι υπεράνω της πατρίδας και του Έθνους. Ούτε ο «ανθρωπισμός», ούτε ψευδοδιλλήματα, ούτε προσωπικά συμφέροντα και ιδιοτέλειες. Και εννοείται ούτε ο «πατριωτισμός» κατηχητικού τύπου. Οι ακροδεξιοί είναι μεγαλύτεροι εχθροί από τους αριστερούς, διότι παριστάνουν τον φίλο και συγγενή, αλλά στην ουσία συμπράττουν με το «αντιφασιστικό τόξο». Τέτοιοι τύποι ορμώμενοι από το αντιεθνικιστικό τους μένος συντάσσονται με τους δήθεν αριστερούς εχθρούς τους, στον κοινό αγώνα υπέρ του ευδαιμονισμού και κατά του «αντιφασισμού». Αριστεροί, αναρχικοί, «πατριώτες», συστημικοί, περιθωριακοί, όλοι κατά του αληθινού και φοβερού τους εχθρού, του εθνοκοινωνισμού.  Το άτομο λοιπόν, υποχρεούται να πειθαρχεί στο ευρύτερο καλό του Έθνους, όχι να ισχυρίζεται το εγκληματικό «να πεθάνει η Ελλάδα για να ζήσουμε εμείς». Με τέτοιες απόψεις, η ήττα γίνεται πιθανότερη. Ο πειθαναγκασμός αποτελεί απαραίτητο στοιχείο μιας ευνομούμενης εθνικής κοινότητας που επιθυμεί να μην αυτοκαταστραφεί. Τα άτομα γεννιούνται και αποβιώνουν, τα κράτη και τα έθνη (πρέπει να) μένουν εις τον αιώνα. Εάν θέλουμε να επιβιώσουμε, ας μην επιτρέψουμε την περαιτέρω αυτοκαταστροφή της Ελλάδος από ανεύθυνα ανθρωπάρια. Να μας βλέπουν οι ανθέλληνες, «αντιεθνικιστές» και «αντιφασίστες» και να βγάζουν αφρούς.


Στο πλαίσιο της ριζοσπαστικότητας της ιδεολογίας, αλλά και υπό το πρίσμα της αξιολόγησης των δεδομένων της πορείας των απολυταρχικών εθνικιστικών καθεστώτων του προηγούμενου αιώνα, πιθανώς να πρέπει να αναθεωρηθούν αρκετές από τις αντιλήψεις για τη δομή του κράτους. Το αστικό κράτος υποτίθεται ότι εγγυάται την διοικητική συνοχή, την ανάπτυξη του εθνικού φρονήματος και του πατριωτισμού, και την ένοπλη διαφύλαξη των συνόρων και του Έθνους, όμως στην πράξη προδίδει τους νόμους, την πατρίδα, την εκφυλίζει, καταστρέφει την ύπαιθρο, μαζί με τις πόλεις, δημιουργώντας αστικά κολαστήρια για τους χιλιάδες των διαβιούντων σ’ αυτά. Μιλώντας για αυτονομία, υπονοούμε την απουσία «κράτους», ή έστω κατεστημένων πολιτειακών δομών εξουσίας. Είναι ζωτικής σημασίας να αποφανθούμε για το τι είδους διακυβέρνηση επιθυμούμε, αν επιθυμούμε. Προσωπικά πιστεύω πως το ιδανικό πολιτειακό σύστημα θα ήταν μια μη-αστική, (επιστροφή στη φύση), ή ήμι-αστική, εξουσία, η οποία θα ελέγχεται από έναν ανώτερο άρχοντα, υπό την εποπτεία μιας ορισμένης μερίδας «ισχυρών», του στρατού και του λαού. Ενός πολιτεύματος που θα συνδυάζει τη Αρχαία Σπάρτη με τη Μακεδονία. Κάνοντας το μεγάλο βήμα, επιστρέφοντας στη φύση, καλλιεργώντας την ελληνική γη, ζώντας και αναπνέοντας από και για αυτήν, ίσως οπισθοχωρήσουμε σε σχέση με τα άλλα «ανεπτυγμένα» κράτη, όμως θα μπορέσουμε να έρθουμε πραγματικά σε επαφή με το ιδεώδες «Αίμα και Γή».  Θα ανακτήσουμε την χαμένη μας σωματική και ψυχική υγεία. Θα αναπροσδιορίσουμε τις ανάγκες και τα «θέλω» μας. Θα αναβιώσουμε το γνήσιο ελληνικό ιδεώδες. Καλύτερα «φασίστες» αγρότες, παρά ανθέλληνες , αναρχο-αστοί και προλετάριοι.
Το σημαντικότερο είναι να τελειοποιήσουμε και να μεταλαμπαδεύσουμε τις ιδέες μας στους άλλους, δίνοντας το παράδειγμα. Να μην «κόβουμε το πόδι στο παπούτσι», (να μην κάνουμε ότι μας βολεύει) όπως πράττουν οι αριστεριστές, αλλά το παπούτσι στο πόδι (ότι είναι αληθινό και ωφέλιμο). Τιμή, πειθαρχία, σεβασμός, αυτοκυριαρχία πρέπει να γίνουν οι οδηγοί μας σε κάθε μας βήμα. Είτε έχουμε να κάνουμε με βδελυρούς αναρχοκομουνιστές, είτε με το ανθελληνικό κράτος, είτε με τον γείτονά μας. Να τους «ποιμάνουμε με σιδηρά ράβδο», αλλά ταυτόχρονα να είμαστε αρχοντικοί. Αμείλικτοι, αλλά όχι αλαζόνες. Συμπαθείς, αλλά όχι «αγαπητοί». Να γνωρίζουμε πότε πρέπει να υποτασσόμεθα στον ισχυρότερο και αξιότερο, όταν τον αναγνωρίζουμε, αλλά να μην γίνουμε «υποτακτικοί» κανενός, παρά μόνο της πατρίδας. Το άτομο δεν δύναται να υπάρξει υγειώς έξω απ’ το Έθνος. Η αυτοκριτική και η τάση για αυτοβελτίωση, να γίνουν κύριοι πυλώνες της ιδεολογίας μας. Να τους νικήσουμε με την ανωτερότητα της ιδεολογίας μας και των ιδεών μας. Διότι ο εθνικισμός δεν καταστρέφει, όπως παπαγαλίζουν συνεχώς οι «προοδευτικοί», τουναντίον κρατά μια χώρα κι έναν λαό ζωντανούς! Όταν μια χώρα, ένας λαός, ξεχάσει ποιος ήταν, πάψει να ενδιαφέρεται και ζει μόνο για κατανάλωση και «ελευθερία», (όπως συνέβη στην Ελλάδα), τότε ήδη ο χρόνος έχει αρχίσει να μετρά αντίστροφα γι αυτόν...


                                                 ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

                                             ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝTIFA

                                                         Μαχητικός πυρήνας Μακεδονίας




ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ






Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ: ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ ΜΕ ΤΙΣ ANTIFA ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ (Νέες δράσεις)







ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ ΤΟY ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΟΥ ΣΑΣ ΟΝΕΙΡΟΥ…



«Καλώ τους Έλληνες νοικοκυραίους να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ για να διασφαλίσουν το μικροαστικό τους όνειρο» (τάδε έφη Θεόδωρος Πάγκαλος)


Αρκετά χρόνια πριν την οριστική πτώση της νεοελληνικής κοινωνίας στον λάκκο με τα καιροσκοπικά φίδια της οικονομικής παράνοιας, οπόταν ο ανεπανάληπτος γητευτής πολιτικών φιδιών, παρά ταύτα μοναδικός στο να εκτοξεύει πολιτικές ασυναρτησίες Θεόδωρος Πάγκαλος, με ένα κυνικό, ωστόσο χαιρέκακο μειδίαμα ζωγραφισμένο στο παραφουσκωμένο από τα όσα “φάγαμε μαζί” πρόσωπό του, είχε απειλήσει, εμμέσως πλην σαφώς, τους λιμοκοντόρους υπηκόους-ψηφοφόρους του ότι αν δεν υπέκυπταν “αμαχητί” στον εκβιασμό της προσέλευσής τους στις κάλπες με δεδομένη την ακλόνητη πρόθεση ψήφου στο σοσιαληστρικό ΠΑΣΟΚ, το μονάκριβο μικροαστικό τους όνειρο θα γκρεμιζόταν συθέμελα. Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος εκλέγεται μέχρι σήμερα βουλευτής του κοινοβουλίου. Είμαστε κοντά στο να αναφωνήσουμε “Χίλια χρόνια Πάγκαλος”! Αισχύνη μας προσήκει!

Ο ψηφοφόρος είναι ένα άθλιο τέρας που ηδονίζεται καθώς αυτομαστιγώνεται ολομόναχος μέσα στην ατέλειωτη κόλαση της δημοκρατίας…

Αναντίρρητα ο λιπόσαρκος Τουταγχαμών της εγχώριας πολιτικής σκηνής Θεόδωρος Πάγκαλος έχει πει μεταξύ πολλών αλγεινών και ορισμένες πικρές αλήθειες. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το θρυλικό “μαζί τα φάγαμε”, αλλά και ποιος μπορεί να λησμονήσει το “όσοι διαμαρτύρονται είναι μαλάκες” και τα πόσα άλλα μαγικά του ιδίου! Στο ΠΑΣΟΚ επικρατεί η τάση να λένε πικρές αλήθειες στο λαό. Έχουνε θέμα. Ακόμα και ο σοσιαληστρής ΗΓΕΤΗΣ σύντροφος του (της Σοσιαλιστικής Διεθνούς) Γιωργάκης Παπανδρέου, αλήθεια είπε στο λαό. “Λεφτά υπάρχουν” και το ανεπανάληπτο “παραλάβαμε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού και την πήγαμε ένα βήμα μπροστά!” Ναι, πιστέψτε το, η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες! Όχι, στους εξωγήινους ανήκει όπως φαίνεται. Και δώσε αφίσες με τον πράσινο τον ήλιο που ανατέλλει στο λαό κάθε χρόνο! “Yes, we can” να ακούγεται παντού από τον Μεγάλο Αδελφό Βενιζέλο και τα ρέστα στον “Τσοβόλα δώστα όλα”. Και τα πλήθη να παραληρούν με ένα νεύμα των Παπανδρέου! Τέτοιος λαός, τέτοια λόγια!

Η νοικοκυροσύνη των νεοελλήνων στην πλέον κωμική της διάσταση γνωρίζει πολλαπλές αναστάσεις. Η νεοελληνική κοινωνία είναι από μόνη της ένα πτώμα που διαρκώς ανασταίνεται. Πότε ανασταίνεται, πότε βαρυγκωμά, πότε αναρρώνει, πότε αργοπεθαίνει, πότε δηλώνει απώλεια μνήμης, πότε θυμάται, πότε καθεύδει, πότε επαναστατεί. Είναι μια κοινωνία σε σήψη και φύσει ασθενική. Όμως, αν είναι κάτι που προκύπτει εύλογα ως πολιτικό συμπέρασμα, κυρίως βάσει αποτελέσματος, αυτό αφορά όσους εκφράστηκαν μέσα από το λεγόμενο κίνημα των αγανακτισμένων μακαρονάδων της πλατείας Συντάγματος. Οι συμμετέχοντες στο εν λόγω τρικούβερτο (όπως αποδείχτηκε για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α) πανηγύρι, πλην ορισμένων αξιόμαχων και καλοπροαίρετων εξαιρέσεων, επιεικώς, η πλειοψηφία τους μόνο ΜΑΛΑΚΕΣ μπορεί να χαρακτηριστούν από έναν αντικειμενικό πολιτικό παρατηρητή.

Ο λόγος της απόδοσης αυτού του προσφιλούς στους νεοέλληνες χαρακτηρισμού αφορά το ότι οι συμμετέχοντες έπαιξαν άθελά τους έναν ρόλο-κλειδί στην πολιτική σκακιέρα που δεν τον αντιλαμβάνονταν τότε και πιθανόν το ίδιο να συμβεί και σήμερα, ως ασυνείδητη επανάληψη του ίδιου θεατρικού έργου εξουσίας. Το αφελές ατόπημα τους είναι ότι βοήθησαν-έσπρωξαν έναν τυχάρπαστο νεανία της εγχώριας πολιτικής ώστε να φλερτάρει με την πρωθυπουργική καρέκλα, καθώς επίσης έδωσαν πολιτική υπόσταση, κάτι που εκφράστηκε ως πρόθεση ψήφου μετέπειτα αλλά και στην κάλπη σε ποσοστά, σε αγελαίους πολιτικούς σχηματισμούς, όπως είναι το νερόβραστο κόμμα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου. Και όλα αυτά σε διάστημα λίγων μόλις μηνών.

Το κόμμα-απολίθωμα του Αλέξη Τσίπρα από το ασήμαντο ποσοστό της τάξης του 2 άντε με κλωτσιές 3 τοις εκατό, εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τα δικά τους συμφέροντα την εκπεφρασμένη οργή μιας μεγάλης μερίδας Ελλήνων που δεν γνώριζαν μολαταύτα πώς έπρεπε να αντιδράσουν, δίνοντας σήμερα πρόθεση ψήφου εμπιστοσύνης στον Αλέξη Τσίπρα της τάξεως 20 τοις εκατό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να αναλογιστούν τα συμφέροντα ποιού ή ποιών εξυπηρετούσαν μέσα από τις άμορφες σπασμωδικές κινήσεις στις οποίες ασυνείδητα επιδίδονταν, χτυπώντας άδειες κατσαρόλες και στέλνοντας φάσκελα πανταχόθεν.

Το κίνημα της αγανάκτησης των νεοελλήνων νοικοκυραίων μπορεί ως επί τω πλείστον να κατέληξε μια ανάλογη του χρηματιστηρίου φούσκα, διότι εξαρχής κι αυτό φούσκα ήταν, ωστόσο συνεισέφερε στο ότι μετέδωσε μια ασύμμετρη και αόριστη μη ιδεολογικοποιημένη εν πολλοίς απέχθεια προς τους πολιτικούς και το δημοκρατικό σύστημα του κοινοβουλευτισμού, στοιχείο που προέτρεψε κάποιους ανθρώπους στην μερική αφύπνισή τους, ενώ στάθηκε αφορμή για την άγουρη πολιτικοποίηση τους, έστω και με αυτό τον μαζικό τρόπο σε έναν κυκεώνα μαζικής κουλτούρας και μαζικών συμπεριφορών.

Η αγανάκτηση των φτωχών πλην ενόχων νεοελλήνων για την σημερινή κατάντια τους, η οποία είναι συνεπακόλουθο της ασυνείδητης συμμετοχής τους στο προμελετημένο έγκλημα της δημοκρατίας εναντίον των ιδίων, φούσκωσε και ξεφούσκωσε το ίδιο εύκολα και γρήγορα. Το πολιτικό σύστημα αποσκοπούσε εξαρχής στην οφθαλμοφανή εκτόνωση που λάμβανε χώρα μπροστά στα μάρμαρα του αγνώστου στρατιώτου. Οι πολιτικοί θέλησαν με αυτό τον τρόπο να κάνουν το αίσχος ακόμη πιο επαίσχυντο. Με ποιόν τρόπο; Καθιστώντας το κοινό θέαμα. Η δημοσιοποίηση της διαφθοράς δεν βλάπτει το ίδιο το σύστημα. Το αγιοποιεί στα μάτια των υπηκόων του. Έτσι, θέλησαν να δείξουν για μια ακόμη φορά στους επικριτές τους ότι είναι ανίκανοι να τους ανατρέψουν. Κάτι που το πέτυχαν τελικώς. Άπαντες απογοητεύτηκαν για άλλη μια φορά “που δεν έγινε κάτι” και κατευθύνθηκαν υπέρβαροι προς τις βουλιαγμένες πολυθρόνες τους, προκειμένου να νανουριστούν με τσόντες. Ε, αφού “μαζί τα φάγαμε”…

Είναι πέρα για πέρα αληθές ότι οι καπιταλιστές, πρώτα εξουθενώνουν τους μικροαστούς στη δουλειά και την πνευματική δουλεία κι όταν πάψουν να τους είναι χρήσιμοι τους θάβουν ιδίοις εξόδοις. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια, η οποία βρίσκει την επίρρωση της στην καθημερινότητα των τριών και πλέον ετών οικονομικής κρίσης-ύφεσης και στις χιλιάδες αυτοκτονίες Ελλήνων. Τα θύματα της κρίσης είναι οι αλλοτινοί μικροαστοί που απολάμβαναν το “μικροαστικό όνειρο” που δεν τόλμησαν να αποστερηθούν. Τελικώς, αυτό που λάτρεψαν είναι και η αιτία θανάτου τους. Τι άδοξος θάνατος!

Μπορεί να μας θλίβει το γεγονός πως οι άνθρωποι που αυτοκτονούν είναι Έλληνες, ωστόσο θα πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και να μην χαϊδεύουμε αυτιά. Τι είδους Έλληνες είναι; Έλληνες υπάρχουν και στην Κάτω Ιταλία, οι Γκρεκάνοι. Δυστυχώς όμως, οι αυτόχειρες είναι Έλληνες οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία πίστεψαν στο όνειρο που τους έταζαν οι κάθε λογής Πάγκαλοι που ψήφιζαν τόσα και τόσα χρόνια. Πίστεψαν στον μικροαστικό όνειρο του ρεφενέ. Είχαν για σίγουρο ότι θα έπιαναν αργά ή γρήγορα την καλή. Χωρίς κόπο, απλά ψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ!

Ο θάνατος στη μάχη είναι ανδρειωμένος και καλοδεχούμενος όποτε και απ’ όπου κι αν προέλθει. Αυτό λέει η καρδιά μας, αυτό υπαγορεύει ο νους μας. Ως Ριζοσπάστες Εθνικιστές-Εθνικοσοσιαλιστές, πιστεύουμε στην θυσία των γενναίων ανθρώπων όπως είναι η ιστορικά ανυπέρβλητη θυσία του Αετού του Μαχαιρά, του Γρηγόρη Αυξεντίου. Στον εχθρό δεν παραδίδεσαι ποτέ σου αμαχητί, παρά μόνο νεκρός και αγωνιζόμενος. Αυτός που δεν αγωνίζεται για ένα ιδανικό απλά δεν αξίζει να ζει. Ακόμα και ο θάνατος που θα προέλθει από την έσωθεν των γραμμών προδοσία, έχει κι αυτός μια σημαντική σημειολογία. Αποτελεί τον απρόβλεπτο παράγοντα στην εξέλιξη μιας μάχης ή την έκβαση ενός πολέμου. Η δειλή αυτοκτονία όμως που προηγείται ενός πολυμέτωπου πολέμου, σαν κι αυτόν που βιώνουμε σήμερα, καθ’ όλα ατιμωτικός σε όλα τα επίπεδα, δεν δικαιολογείται με τίποτα. Αν για κάποιους αδύναμους φαντάζει άνευ ουσίας να πολεμήσουν με τις όποιες δυνάμεις τους έχουν απομείνει το προδοτικό σύστημα η αυτοκτονία αιτιολογείται, για κάποιους άλλους πιο τολμηρούς και αυστηρούς πρωτίστως με τον εαυτό τους αποτελεί την έσχατη επιλογή των αδυνάτων μπροστά στην απώλεια του μικροαστικού τους ονείρου. Οι Έλληνες δεν αυτοκτονούν επειδή κάποιοι προδότες τους στέρησαν ένα μικροαστικό όνειρο. Οι Έλληνες πολεμούν τον εχθρό, ακόμη κι αν αυτός φαντάζει αόρατος, απρόσιτος και παντοδύναμος. Το λέει και το τραγούδι, κι ας είναι κομμουνιστικό: “Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει”.

Δίδαγμα: η αιτία όλων των δεινών της πατρίδας μας είναι ο μοντερνισμός, η ξενομανία, ο μιμητισμός, η ειδωλολατρεία, η προσωπολατρεία, ο ωχαδερφισμός, η πνευματική πενία και πόσα άλλα. Όλα αυτά βρήκαν την πιστή έκφρασή τους στον παρλιαμενταρισμό και αυτός με τη σειρά του δίδαξε στον λαό τον ηθικό ξεπεσμό διαμέσου του μικροαστικού χαρακτήρα. Όταν οι λαοί ζουν σε δημοκρατίες, οι λαοί καταδικάζονται σε αργό και βασανιστικό θάνατο.

Στην αρένα της βουλής, εφήμεροι γλυκανάλατοι ταυρομάχοι πολιτευτάδες, αξίες και ηθικά διλήμματα της δημοκρατίας γίνονται ένα, όπως οι φιλήδονες και συνάμα φιλόδοξες πόρνες συνωστίζονται όταν κάνουν πιάτσα η μια πλάι στην άλλην. Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: με ποιόν τρόπο προτιθέμεθα (αν προτιθέμεθα) να ικανοποιήσουμε τις άπληστες και φιλοχρήματες ορέξεις τους; Συμμετέχοντας στις άκομψες ερωτοτροπίες τους ή μαστιγώνοντας μέχρι θανάτου τις μαριονέτες των εξουσιών και κατά συνέπεια τις ίδιες τις εξουσίες που τις αναδεικνύουν; Οι προτιμήσεις μας στρέφονται προς τα εκεί που πεθαίνει το δημοκρατικό πολίτευμα. Ό,τι σκοτώνει την δημοκρατία είναι καλό. Να πεθάνει η δημοκρατία στον τόπο που γεννήθηκε! Γιατί…

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΡΡΩΣΤΙΑ!

ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΜΑΙΑΝΔΡΙΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ



Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Ζούμε σε καιρούς ταραχώδεις και παρακμιακούς. Ο παγκόσμιος πολιτισμός ψυχορραγεί στα βρώμικα χέρια των επικυρίαρχων του πλανήτη. Η πορεία της ανθρωπότητας, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πήρε μια υλιστική και θνησιγενή τροπή.

Οι επικυρίαρχοι ήλπιζαν ότι έως το 2012 θα είχαν επιβάλλει μια παγκόσμια χούντα με ανθρωπιστικό προσωπείο, αλλά δυστυχώς για αυτούς, κάτι τέτοιο δεν επετεύχθη. Αναγκάστηκαν λοιπόν, να εφαρμόσουν το αρχαίο εναλλακτικό σχέδιο του διαίρει και βασίλευε, σε συνδυασμό με τον κατακερματισμό του πλανήτη σε οικονομικές ζώνες ελέγχου και επιρροής, από κράτη-μαριονέττες, ποδηγετούμενα πλήρως από τα λεγόμενα «εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας». Διότι, ας μη γελιόμαστε. Πίσω από σχεδόν όλα τα κράτη, βρίσκεται, εδώ και αιώνες, συγκεκριμένος οικονομικός παράγων.

Οι μασόνοι πολιτικοί των κομμάτων του εγκλήματος και της προδοσίας της Ελλάδος, παίζοντας εξαίρετα το ρόλο του λακέ των «εξωθεσμικών», πέτυχαν να παγιώσουν τον ανθελληνισμό, την εγκατάλειψη της ελληνικής ιδέας, του οράματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Ρήγα Βελεστινλή για έναν οικουμενικό ελληνισμό, την τσαλαπάτηση της Μεγάλης Ιδέας, την παγίωση της αριστερόστροφης αντίληψης για τη ζωή και το έθνος, τον τρισκατάρατο υλισμό. Μας έπεισαν πως αδυνατούμε να διοικηθούμε μόνοι μας, έξω από την Ε.Ε, όντας «φτωχό και μικρό, πλην τίμιο και υπάκουο (όπου υπάκουο=καρπαζοεισπράκτωρ...) κράτος», λες και η Αλβανία ή τα Σκόπια είναι γίγαντες, υποθήκευσαν τον ελληνισμό στα διεθνή αρπακτικά, του ΔΝΤ και των παρατρεχάμενών τους. Θα το πληρώσουν, αργά η γρήγορα, αλλά θα το πληρώσουν. Έρχεται νέο Γουδί για τους Σαμαράδες και τους Τσίπρες. Η ιστορία κάνει κύκλους...

Το μεγαλύτερο πλήγμα είναι οπωσδήποτε η κυριαρχία αντεθνικών και ανθελληνικών ιδεών και ιδεοληψιών. Οι Έλληνες ήσαν πάντα ξενολάγνοι, αλλά το να βλέπεις «ανθρωπιστικά» και «αντιφασιστικά» έντυπα να υμνούν τον Στάλιν, χάριν των ιδεολογικών τους αγκυλώσεων, αποδεικνύει το νοσηρό κλήμα που επικρατεί στο Ελλαδιστάν. Το γελοίο μ’ αυτούς τους ανθρώπους είναι ως τους ενοχλεί μόνο ο «κακός» (ελληνικός) φασισμός. Ούτε το ΔΝΤ, ούτε η καταστροφή του Έθνους, ούτε η πολιτιστική και αξιακή κατάπτωση. Άλλωστε πλείστοι εξ’ αυτών την επιδιώκουν, διότι ζουν ευτυχέστεροι υπό αυτήν... Σ’ όποια χώρα και αν πάει κανείς, θα διαπιστώσει πως όλοι οι λαοί, αγαπούν με πάθος τη γη και το έθνος τους. Μονάχα στην Ελλάδα έχει εξοβελιστεί ο πατριωτισμός και ο εθνικισμός, υπέρ του «ανθρωπισμού», του «αντιρατσισμού» και της υλιστικής θεώρησης του ανθρώπινου βίου, σύμφωνα με τον οποίο, το μόνο μέλημα του ατόμου πρέπει να είναι η επιβίωση. Κι αυτό δηλούται και αποδεικνύεται από την δράση εκατοντάδων πλέον, αριστεριστικών και ανθελληνικών «επιτροπών κατοίκων». Για να μην αναφέρω τα γνωστά αναρχικά δίποδα, που νομίζουν ότι είναι σπουδαία, τα οποία από τον καιρό του «εκσυγχρονιστή» Σημίτη, συνεργάζονταν στενά με τους άσπονδους «φίλους» μας, οι οποίοι έψαχναν άτομα στην Ελλάδα, για να διαδραματίσουν ρόλο πέμπτης φάλαγγας, εσωτερικού εχθρού μακράς ισχύος... (κι εσύ νεοέλληνα, κάτσε βλέπε τα τούρκικα...)

Όλα αυτά, λες και η δημοκρατία και ο κοινοβουλευτισμός προσέφερε ποτέ κάτι στην Ελλάδα, πέρα από δανεικά για καλοπέραση και ευδαιμονισμό. Η σκληρή αλήθεια είναι ότι η χώρα προόδευσε μονάχα με απολυταρχικά καθεστώτα και χαλύβδινους ηγέτες. Ποτέ από απο-κόμματα η από τον «λαό». Οι μάζες, κατά τον Λε Μπον, είναι ανίκανες για μεγάλα πράγματα, δίχως την ηρωική παρουσία του ΗΓΕΤΗ. Κι’ αν ο ‘μετριοπαθής αστικός εθνικισμός αναγκάστηκε να μην μακροημερεύσει, ο ριζοσπαστικός κοινωνικοφυλετικός εθνικισμός, σήμερα φαντάζει, όχι απλώς εφικτός, αλλά και απόλυτα αναγκαίος.


ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ. Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠ’ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΜΕΤΕΡΙΖΙ.

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ!

Μαχητικός πυρήνας Μακεδονίας

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Αλληλεγγύη στον Δοκιμαζόμενο ΛΑΟ της Κύπρου




Oι Α.Μ.Ε. της Αθήνας προχώρησαν σε δράσεις για την αδερφή μας την Κύπρο (Τον λαό της) όπου σε κλίμα ευρώ - κρατικής τρομοκρατίας περνά δύσκολες ώρες..



Ο πυρήνας της Αθήνας στέλνει συντροφικούς χαιρετισμούς στο Πυρήνα μας στην Κύπρο



ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ



Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Δράσεις απο Κύπρο κατά Δ.Ν.Τ.




Καθήκον μας να δράσουμε όσο και όπου μπορούμε υπερ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Aφιερωμένο στους στυλοβάτες του κράτους (Αntifa)


Θυμήσου: Ωσπου να πέσει η πρώτη, όλοι κελαηδάτε

EΡΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ Η ΓΗ ΘΑ ΤΡΕΜΕΙ

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Αυτόνομες Ελληνικές Ζώνες: Ούτε στην Καλλιθέα ούτε πουθενά - Αντιφάδες θα σας τσακίσουμε σε κάθε γειτονιά

                                                                 Aντίφα Θυμήσου...

Αναρχικέ Λαγέ ο τάφος σου θα γίνει απο τους Α.Μ.Ε.


Γαμώ τους Αντιφά


Το σύμβολο της Ιδέας μας


Τσακίστε τους Antifa


Σκάσε Autonome antifa (Στο λένε οι Α.Μ.Ε.)

Η Ελλάδα να ζήσει για να ζήσουμε και εμείς

Υγ Στην καλλιθέα οι ''αντιφασίστες'' της περιοχής τσακίσανε την ''Ρίζα'' του ''Φασισμού'', τα αντιφασιστικά ''Παλικάρια'' σπάσανε στο ξύλο μια μικρή παρέα παιδιών (ετων απο 15 εως 16)


Αυτό δεν θα μείνει αναπάντητο . Αφού τσακίσατε τους μικρούς ώρα να συναντήσετε και τους μεγάλους, και σε εμάς αυτά τα πράγματα δεν μένουν χωρίς απάντηση.

Όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες ήρθαμε πρωί, ήρθαμε βράδυ αλλά εσείς πουθενά, αφού θέλετε να παίξετε τους ''μαχητές'' σε 15ετών παιδιά, θα σας μάθουμε τους κανόνες . . .


Αυτόνομος Εργατικός Εθνικισμός

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Αυτόνομες Ελληνικές ζώνες (Οι δρόμοι μας ανήκουν νέες δράσεις)

Ριζοσπάστης Εθνικιστής του Μέλλοντος Μαχητής

Όχι στα Κομματικά Μαντριά

Όλα Μα όλα τα Αναρχοστέκια Θα γίνουν Φλαμπέ

Αφιερωμένο (Αναρχικέ Μπνινέ Καπιτάλα Εμετικέ)

Εργατική Ριζοσπαστική Εθνικιστική Δράση