Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΗΡΩΕΣ: Ο Ρώσος Εθνικοσοσιαλιστής Максим "Адольф" Базылев





Οι Ρώσοι Εθνικοσοσιαλιστές τιμούν τον σύγχρονο ήρωα του Ρώσικου Εθνικοσοσιαλισμού με το ντοκιμαντέρ που γύρισαν επί τη επετείω του θανάτου του. Το ντοκιμαντέρ είναι βασισμένο σε μαρτυρίες συντρόφων του, αλλά και σε ανθρώπους που γνώρισαν τον Maxim, όχι σε κάποια πολιτικά γραφεία, αλλά στις επάλξεις του εθνικοεπαναστατικού αγώνος. Ο Максим "Адольф" Базылев (17.10.1980 - 27.03.2009) βρέθηκε νεκρός στο παγωμένο κελί του στις φυλακές Петровка, 38 . Ο Maxim είχε τεθεί σε καθεστώς απομόνωσης. Υποβληθείς σε ατιμωτικά βασανιστήρια, προτίμησε ν' αυτομολήσει παρά να δώσει την χαρά της ταπείνωσης στους διώκτες του. Η διαδρομή του φανερώνει έναν γνήσιο αγωνιστή του Εθνικοσοσιαλισμού. Ο Maxim ήταν Αρχηγός των μαχητικών οργανώσεων "Ρωσική Θέληση" και "Εθνικοσοσιαλιστική Κοινωνία".


Πρόκειται για δύο οργανώσεις που σφράγισαν ανεξίληλα την ιστορία του Κινήματος, τόσο με την πολιτική όσο και με την στρατιωτικού τύπου εκπαίδευση των μελών τους, καθώς παρέχετο εκπαίδευση σε ρεαλιστικές συνθήκες πολέμου.  Ο Maxim συγκαταλέγεται μεταξύ των δεκάδων νεκρών Εθνικοσοσιαλιστών που έπεσαν θύματα της σύγχρονης Ρωσικής Δημοκρατίας τα τελευταία 20 χρόνια. Η θυσία τόσο του Maxim όσο και όλων των Ρώσων αγωνιστών αποτελούν αν μη τι άλλο ένα διαρκές μήνυμα αγώνος για την παγκόσμια Εθνικοσοσιαλιστική κοινότητα. Στις καρδιές των αγωνιστών ο Maxim δεν πέθανε και ποτέ δεν θα πεθάνει, διότι οι Ήρωες δεν πεθαίνουν ποτέ, παρά μονάχα μας καλούν να τους συναντήσουμε πράττοντας με την σειρά μας την δική μας θυσία. Ο Maxim είναι ένας απ΄τους δικούς μας Αγίους. Ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν πεθαίνει, για αυτό και δεν θα χάσουμε ποτέ! Ζήτω η Νίκη!


Το ντοκιμαντέρ βρίσκεται εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=fSqq5UMgVTc

Το τραγούδι "Шанс" που κλείνει το άλμπουμ των Bad To The Bonehead είναι αφιερωμένο στον Maxim! Βρίσκεται εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=dhToWkH5BMg

Μαχητικός πυρήνας Μακεδονίας - Θάσος: Σκατά στην δημοκρατία σας


Σκατά στην δημοκρατία σας

Δημοσιογράφε καθίκι-  Antifa  πιθήκι

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΕΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ (μέρος 2ο)



Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ



Είδατε τη Θεσσαλονίκη σήμερα; Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι λαμπερά αστέρια που τα φορούσαν οι βρωμοεβραίοι!”
Εφημερίδα Απογευματινή (Θεσσαλονίκης), 1943

Τα διαδεδομένα πλέον “Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών” ενέπνευσαν και επανέφεραν τον αντισημιτισμό και στην πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδος. Σύμφωνα με τους γνωστούς και μη εξαιρετέους, ωστόσο σεσημασμένους ανθελληνικούς διώκτες Ορθόδοξων Χριστιανών και Ελλήνων Εθνικιστών, φορείς του Ιού της Ελευθεροτυπίας και νυν αρθρογράφους της Εφημερίδας των Συντακτών, σε σχετικό ανθελληνικό παραλήρημά τους αναφέρουν:


Η πρώτη γνωστή ελληνική έκδοση του βιβλίου έγινε το 1924 στη Θεσσαλονίκη, όπου η παρουσία μιας συμπαγούς ισπανόφωνης εβραϊκής κοινότητας ( 40% του πληθυσμού της πόλης κατά την απελευθέρωσή της, σύμφωνα με την επίσημη ελληνική στατιστική τού 1913), η ανάπτυξη ισχυρών σοσιαλιστικών τάσεων ανάμεσα στο εβραϊκό προλεταριάτο κι ο έντονος ανταγωνισμός ελλήνων κι εβραίων επιχειρηματιών για τον οικονομικό έλεγχο της πόλης παρέχουν όλες τις προϋποθέσεις για την υπόθαλψη ενός αντισημιτικού ρεύματος. Για τη μαζική διάδοσή του θα χρειαστεί ωστόσο να περιμένουμε ως το 1928: επανέκδοσή του στη Θεσσαλονίκη, παράλληλη κυκλοφορία του από τις εκδόσεις “Δράσις”, δημοσίευσή του σε συνέχειες από τις εφημερίδες “Μακεδονία” και “Φως” της συμπρωτεύουσας… Νέες επανεκδόσεις (της “Δράσεως”) αναφέρονται για το 1934 και το 1940.”
Ας δούμε τις πηγές που αποκαλύπτουν όχι μόνο πρόσωπα και πράγματα αλλά και πολλές λεπτομέρειες για αυτά τα πρόσωπα και τα πράγματα, τις οποίες ελαφριά τη καρδία επικαλείται η συμμορία του Ιού…


Σε γενικές γραμμές, η πολιτική του Ελευθέριου Βενιζέλου διαπνεόταν από ανεκτικότητα και διαλλακτικότητα έναντι της πολυπληθούς, τότε, Εβραϊκής κοινότητας των Σεραφαδιτών. Ως γνωστόν, η συντριπτική πλειονότητα των εν Ελλάδι Εβραίων είναι Σεφαρδίτες, Σεφαραδίτες, Σεφάρδοι ή Σεφαρντίμ, των οποίων οι πρόγονοι είχαν εκδιωχθεί από την Ισπανία το 1492 (την χρονιά που “ανακαλύφθηκε” η Αμερική).


Οι περισσότεροι εξ αυτών εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη, όπου ευημερούσαν επί αιώνες. Η παραδοσιακή γλώσσα των Σεφαραδιτών ήταν η Ισπανοεβραϊκή ή Λαντίνο και η κοινότητά τους αποτελούσε, μέχρι το “Ολοκαύτωμα”, “μοναδικό μείγμα οθωμανικής, βαλκανικής και ισπανικής επιρροής”, ήταν δε γνωστή για το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης που τη χαρακτήριζε. Το Ίδρυμα Προωθήσεως Σεφαραδίτικων Μελετών και Κουλτούρας (Foundation for the Advancement of Sephardic Studies and Culture) θεωρεί τη σεφαρδίτικη κοινότητα της Θεσσαλονίκης “αναμφισβήτητα μία από τις σπουδαιότερες ανά τον κόσμο.”


Η ονομασία αυτή προέρχεται από τη λέξη Σεφεράδ, που αποτελεί την παλιά βιβλική ονομασία της εβραϊκής γλώσσας για την Ισπανία. Μιλούσαν τη Λατίνο, μια διάλεκτο Καστιλλιάνικων ισπανικών με πολλά εβραϊκά στοιχεία. Έτσι ονομάζονται οι Εβραίοι που κατάγονται από την Ιβηρική Χερσόνησο, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που εκδιώχτηκαν από την Ισπανία κατόπιν εντολής των Καθολικών μοναρχών Φερδινάνδου και Ισαβέλλας (όπως καταγράφεται στο διάταγμα της Αλάμπρας το 1492) και από την Πορτογαλία κατόπιν εντολής του Βασιλιά Μανιουέλ το 1497. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ακολουθεί εκείνη την περίοδο μια ιδιαίτερα φιλοεβραϊκή πολιτική και παροτρύνει την εγκατάσταση στο εσωτερικό των διωγμένων μαζικά όχι μόνο από την Ισπανία και την Πορτογαλία αλλά και από την Απουλία της Ιταλίας. Αποβλέπει με αυτόν τον τρόπο στην τόνωση του εμπορίου, που τόσο καλά ήξεραν οι Εβραίοι. Οι Σεφαραδίτες εγκαταστάθηκαν στην τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία (κυρίως στη Θεσσαλονίκη) και σε άλλα μέρη του κόσμου τον 15ο αιώνα μετά από το διωγμό τους από την Ισπανία.


Το 1492 η βασιλική εντολή προς τους Εβραίους της Ιβηρικής ήταν σαφής: ή γίνεστε καθολικοί ή φεύγετε. Όσοι μείνουν και δεν αλλαξοπιστήσουν θα θανατώνονται χωρίς δίκη.

 
Η κλιμακωτή κατάργηση των προνομίων των Εβραίων από τον Βενιζέλο και η ηθελημένη αδυναμία ενσωμάτωσης των εβραϊκών πληθυσμών στην ελληνική παιδεία μέσω της παροχής εκπαίδευσης ήταν δύο καταλυτικά στοιχεία, τα οποία συνέτειναν στην δημιουργία ενός ψυχροπολεμικού κλίματος στις σχέσεις Ελλήνων και εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης. Οι Εβραίοι δεν δέχονταν ισονομία με τους Έλληνες, όπως το ίδιο έκαναν πάντοτε, οπουδήποτε κι αν βρέθηκαν στην ιστορία.

Την ακραιφνή εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση Ε.Ε.Ε στήριξε πολιτικά τόσο ο Γενικός Διοικητής Μακεδονίας Στυλιανός Γονατάς, όσο και ο τότε υπουργός Πρόνοιας Λεωνίδας Ιασωνίδης κορυφαίος πολιτικός εκπρόσωπος των προσφύγων της Θεσσαλονίκης εκείνη την εποχή. Η ένταση μεταξύ Ελλήνων (κυρίως των προσφύγων της Μικράς Ασίας) και Εβραίων στην Θεσσαλονίκη ξεκίνησε να κλιμακώνεται ήδη από το 1929 με εμπρηστικά άρθρα των εφημερίδων που αντιπροσώπευαν τις δύο πλευρές, με την πρώτη δημοσίευση μετάφρασης στα Ελληνικά των Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών και με καθημερινά μικροεπεισόδια στους δρόμους της πόλης. Η Μικρασιατική καταστροφή συνέτεινε στην δημιουργία ενός τέτοιου κλίματος.


Η κορυφαία πράξη αντιεβραϊκής βίας στην Θεσσαλονίκη (και μοναδική τέτοιου μεγέθους στην σύγχρονη ελληνική Ιστορία) υπήρξε ο εμπρησμός της Εβραϊκής συνοικίας του Κάμπελ στις 29 Ιουνίου του 1931. Μετά την ίδρυση από τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης του αθλητικού συλλόγου Μακαμπί και από μια σειρά εμπρηστικών δημοσιευμάτων Βενιζελικών εφημερίδων (κυρίως από την Βενιζελική εφημερίδα "Μακεδονία") κατά των Εβραίων που κατηγορούνταν ως συμμετέχοντες σε διαπραγματεύσεις με τους Βούλγαρους κομιτατζήδες για την αυτονόμηση της Μακεδονίας, υπήρχε ένα τεταμένο κλίμα στην πόλη. Αρχικώς, μια ομάδα προσφύγων από την Καλαμαριά επιτέθηκε σε Εβραϊκό καφενείο στο Κάμπελ. Ακολούθησε ο σοβαρός τραυματισμός δύο Ελλήνων αεροπόρων από μια ομάδα πολιτών (Εβραίων σύμφωνα με την εφημερίδα "Μακεδονία" και τον αστυνομικό διευθυντή της πόλης Καλοχριστιανάκη) η οποία τους επιτέθηκε με λοστούς και μαχαίρια.





Το νέο αυτό διαδόθηκε ταχύτατα στους προσφυγικούς συνοικισμούς της πόλης και εξερέθισε περαιτέρω την κατάσταση. Αρχικώς κινήθηκαν κατά του Κάμπελ έφεδροι στρατιώτες από τους όρχους της αεροπορίας, που εμποδίστηκαν επιτυχώς από την αστυνομία. Αργότερα ένα πλήθος 2.000 Ελλήνων (ανάμεσα τους και στελέχη της Ε.Ε.Ε) προερχόμενο κυρίως από τις προσφυγικές συνοικίες της Τούμπας και της Καλαμαριάς ξεχύθηκαν στην Εβραϊκή συνοικία Κάμπελ βάζοντας φωτιά στα μαγαζιά και στα σπίτια της και προκαλώντας εκτεταμένες καταστροφές. Στην συνοικία αυτή κατοικούσαν κυρίως οι φτωχοί Εβραίοι, πολλοί εκ των οποίων έπεσαν θύματα μαζικών ξυλοδαρμών. Η κυβέρνηση και ο Βενιζέλος καταδίκασαν τα γεγονότα και υποσχέθηκαν αποζημίωση, που όμως δεν καταβλήθηκε. Ως υπεύθυνοι για την πράξη αυτή θεωρήθηκαν από τις Αρχές οι αρχηγοί της οργάνωσης Ε.Ε.Ε και ο διευθυντής της εφημερίδας "Μακεδονία", αλλά στην δίκη  που ακολούθησε, αθωώθηκαν όλοι.


Ο εν Ελλάδι εβραϊσμός από φανερή τάση εκδίκησης για τον εμπρησμό αυτό καταψήφισε μαζικά τον Βενιζελισμό στις εκλογές του 1932 στηρίζοντας τους Λαϊκούς του Τσαλδάρη. Ο Βενιζέλος σε μια κρίση πολιτικής ειλικρίνειας


Ο Βενιζέλος ερμήνευσε την πολιτική αυτή ενέργεια ως "εχθρική πράξη κατά της μισής Ελλάδας". Σε άλλες δηλώσεις του σε δημοσιογράφο της Jewish Post το 1934 ο Βενιζέλος ανέφερε ότι “...οι Έλληνες δεν θέλουν οι Εβραίοι να επηρεάζουν την Ελληνική πολιτική... Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης ακολουθούν εθνική Εβραϊκή πολιτική. Δεν είναι Έλληνες και δεν νιώθουν Έλληνες. Επομένως δεν πρέπει να ανακατεύονται στις Ελληνικές υποθέσεις". Συνέχισε "...Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης δεν είναι Έλληνες πατριώτες αλλά Εβραίοι πατριώτες. Αισθάνονται πιο κοντά στους Τούρκους παρά σε εμάς. Δεν θα επιτρέψω στους Εβραίους να επηρεάζουν την Ελληνική πολιτική".  
Ο συνοικισμός Cambell δημιουργήθηκε αμέσως μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια του οποίου ο χώρος είχε χρησιμοποιηθεί ως στρατόπεδο Ινδών στρατιωτών της Μ. Βρετανίας. Μετά τον πόλεμο, η έκταση αγοράστηκε από τον επιχειρηματία Κάμπελ και στη συνέχεια από την Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης, για να στεγάσει Εβραίους πυροπαθείς και άστεγους της πόλης.


Η Ισραηλιτική Κοινότητα είχε μια μακραίωνη παρουσία σ’ όλο τον ιστορικό χρόνο της Θεσσαλονίκης. Κατά περίεργο τρόπο, συχνά οι επιδιώξεις της δεν ταυτίζονταν με εκείνες των Ελλήνων. Στην τουρκοκρατία διατηρούσε άριστες σχέσεις με την Πύλη και κατείχε ιδιαίτερα προνόμια. Και ήταν γνωστές οι αντιδράσεις των Ισραηλιτών στην κατάκτηση της πόλης από τον ελληνικό στρατό. Στην πραγματικότητα απέβλεπαν στη μετατροπή της Θεσσαλονίκης σε αυτόνομη εβραϊκή πόλη. Άλλωστε, η ιδέα περί μιας Θεσσαλονίκης που θα έχει το χαρακτήρα της “νέας Ιερουσαλήμ” αποτελεί έναν ευρέως γνωστό στόχο του παγκόσμιου εβραϊσμού. Όσον αφορά τον χρόνιο ελληνοβουλγαρικό ανταγωνισμό η στάση τους ήταν προκλητικά φιλοβουλγαρική.

Τα συμφέροντά τους θίχτηκαν άμεσα από την παρουσία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, που είδαν να περιορίζεται ο χώρος των δραστηριοτήτων τους και φυσικά το κέρδος τους. Υπονόμευσαν την εκστρατεία των Ελλήνων στο μέτωπο της Μικράς Ασίας, καθώς είχαν πολλά να κερδίσουν από μια ημετέρα εθνική καταστροφή. Αλλά αυτό δεν μπορούσε να επιτρέψει τις ακρότητες. Οι διαφορές περιορίζονταν σε θρησκευτικό, κοινωνικό και οικονομικά επίπεδο.


Το λάθος της πολιτείας ήταν ότι το 1928 οι Εβραίοι ψήφιζαν σε ιδιαίτερα εκλογικά τμήματα. Αυτό, εκτός από τη ρατσιστική οσμή που ανάδυε, αναγόρευε την εβραϊκή εθνότητα σε ιδιαίτερη πολιτική δύναμη που τη διεκδικούσαν και οι βενιζελικοί και οι αντιβενιζελικοί πολιτευτές. Έτσι η διακριτή πια εκλογική συμπεριφορά τους έδωσε την ευκαιρία σε ορισμένες οργανώσεις να δημιουργήσουν ένα αντιεβραϊκό κλίμα.


Το κλίμα αυτό έπαιρνε άλλοτε θρησκευτικό και άλλοτε πολιτικό χαρακτήρα. Ο θρησκευτικός χαρακτήρας κατέληγε σε μποϋκοτάζ εναντίον εβραϊκών επιχειρήσεων. Στον πολιτικό τομέα, οι βενιζελικοί εναντιώνονταν στους Ισραηλίτες γιατί οι εβραϊκές ψήφοι εξέλεξαν δήμαρχο προσκείμενο στο Λαϊκό Κόμμα.




Η αντιπαράθεση πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις με την προβολή της ταινίας “Βασιλεύς των Βασιλέων”. Οι Ισραηλίτες αντέδρασαν γιατί θεώρησαν ότι η ταινία προσέβαλε το γένος τους. Ακολούθησαν διάφορα μικροεπεισόδια μεταξύ Ελλήνων και Εβραίων που η κάθε πλευρά υπερασπίζονταν τη μία ή την άλλη άποψη. Δεν στάθηκαν, όμως, ικανά να ταράξουν τις σχέσεις ανοχής των δύο πλευρών που υπήρχαν για χρόνια.


Το καλοκαίρι του 1930 ένα γεγονός όξυνε τις σχέσεις Ελλήνων και Εβραίων: Η Ισραηλιτική Κοινότητα της Θεσσαλονίκης και η οργάνωση Μακαμπί δέχτηκαν πρόσκληση να παραστούν στο Διεθνές Συνέδριο των Μακαμπί στη Σόφια της Βουλγαρίας. Αποδέχτηκαν την πρόσκληση και έστειλαν αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Θεσσαλονικιό Ισαάκ Κοέν. Όμως, όπως μαθεύτηκε, ο Κοέν παρακολούθησε στη Σόφια και τις εργασίες του Συνεδρίου της Νεολαίας του Μακεδονικού Κομιτάτου, όπου επικρότησε τις ανθελληνικές θέσεις του Συνεδρίου για δημιουργία Μακεδονικού Κράτους από την περιοχή της Νύσσης και των Σκοπίων μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Επίσημα έγραφα της Μακαμπί, που είδαν το φως της δημοσιότητας, αποκάλυπταν ότι η ενέργεια του Ισαάκ Κοέν να παρευρεθεί στο συνέδριο του Μακεδονικού Κομιτάτου έγινε με απόφαση του παραρτήματος της Μακαμπί Θεσσαλονίκης.


Το γεγονός αυτό έδωσε επιχειρήματα κατά των Εβραίων στις οργανώσεις Εθνική Ένωσις Ελλάς (Ε.Ε.Ε.), Εθνική Παμφοιτητική Ένωσις (Ε.Π.Ε.), Μακεδονομάχοι “Παύλος Μελάς”, Ακρίται, Εθνική Οργάνωσις Εργατών κ.ά.. Την πρωτοβουλία, όμως, των κινήσεων είχαν οι δύο πρώτες.

Σε κάποιο βιβλίο αναφέρεται σχετικά με το κλίμα που επικρατούσε κείνη την εποχή: “Από τα 1925 άρχισαν επίσης να παρουσιάζονται και να πυκνώνουν στην Θεσσαλονίκη οι φασίζουσες ή φασιστικές οργανώσεις. Κύριο χαρακτηριστικό τους, ο έντονος αντικομμουνισμός και ο αντισημιτισμός. Ήδη από το Δεκέμβριο του 1923, την επομένη της νίκης των δημοκρατικών, ιδρύθηκε ο Κεντρικός Σύνδεσμος της Αντιεβραϊκής Νεολαίας με στόχο τους Εβραίους της πόλης που απείχαν στις εκλογές. Οι σημαντικότερες από τις οργανώσεις αυτές ήταν η Εθνική Ένωση Ελλάς (1927) και η Αντικομμουνιστική Οργάνωση Νέων Μακεδονίας- Θράκης (1931). Η πρώτη, γνωστή ως Ε.Ε.Ε, ήταν στρατιωτικά οργανωμένη: η νεολαία της οι Άλκιμοι, φορούσαν χαλύβδινα κράνη και ομοιόμορφες στολές. Έκαναν επιθέσεις, πολλές φορές αιματηρές, εναντίον των Εβραίων, των εργατικών και των κομμουνιστικών συγκεντρώσεων, καθώς και των εκδηλώσεων των άλλων νεολαιών με αποκορύφωμα την πυρπόληση της εβραϊκής φτωχογειτονιάς Cambell το 1931 και την πορεία στην Αθήνα το 1933 – αντιγραφή της πορείας του Μουσολίνι στη Ρώμη. Η εμφάνιση φασιστικών οργανώσεων στη Θεσσαλονίκη δεν είναι φαινόμενο δυσεξήγητο.”


Η συνοικία του Κάμπελ ήταν μια εβραϊκή φτωχογειτονιά της Θεσσαλονίκης όπου διέμεναν, οι περισσότερες σε παράγκες, περίπου 220 οικογένειες Εβραίων που μετακινήθηκαν εκεί μετά την μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης το 1917. Τα επεισόδια υποδαύλισε η βενιζελική εφημερίδαΜακεδονία” με σειρά δημοσιευμάτων με κατηγορίες κατά της Εβραϊκής κοινότητας, για έλλειψη πατριωτισμού, κοσμοπολιτισμό και προδοσία, καθώς και διάφορες εθνικιστικές οργανώσεις που είχαν ιδρυθεί στην πόλη όπως η “Εθνική Ένωσις Ελλάς” (ΕΕΕ ή αλλιώς “Χαλυβδόκρανοι”), οι οργανωτές της οποίας ήταν κατηγορούμενοι μαζί με τον αρχισυντάκτη της “Μακεδονίας” Νίκο Φαρδή στην δίκη που διεξήχθη την επόμενη χρονιά.”

Περισσότερα για τον ερχομό των Εβραίων Σεφαρ(α)διτών από την Ισπανία στη Θεσσαλονίκη μπορείτε να διαβάσετε εδώ:

Περισσότερα για την δίκη που πραγματοποιήθηκε, ώστε να αποδοθούν ευθύνες για τον εμπρησμό του Κάμπελ το 1932, μπορείτε να διαβάσετε εδώ:

Το εκδοθέν βιβλίο που αφορά τα πρώτα χρόνια του προηγούμενου αιώνα στην Θεσσαλονίκη και το οποίο φέρει τον τίτλο “Οι βαρκάρηδες της Θεσσαλονίκης”, μας δίνει μια ευρύτερη εικόνα σχετικά με τις προστριβές των εθνικών ομάδων στην γεωγραφική ζώνη της Βορείου Ελλάδος και τις υποχθόνιες διαχρονικές προσπάθειες των Εβραίων της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο να υπονομεύσουν το ελληνικό στοιχείο στη Μακεδονία. Ας δούμε αναλυτικότερα κάποια γεγονότα της περιόδου εκείνης.
Τον Απρίλιο του 1903 μια μικρή ομάδα Βούλγαρων αναρχικών, γνωστοί ως "Βαρκάρηδες της Θεσσαλονίκης", οργάνωσαν και εκτέλεσαν στη Θεσσαλονίκη σειρά βομβιστικών επιθέσεων, με στόχο τα περιουσιακά στοιχεία των Μεγάλων Δυνάμεων. Πρόκειται για τη μοναδική περίπτωση οργανωμένης και εκτεταμένης τρομοκρατικής ενέργειας στη νεότερη ιστορία της πόλης. Παράγοντες που παρέμειναν αμετάβλητοι τα τελευταία εκατό χρόνια· η επιβουλή των Βουλγάρων των Σκοπίων προς τη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία γενικότερα, η απροκάλυπτη ανάμειξη των σημερινών Μεγάλων Δυνάμεων στα Βαλκάνια καθώς και η ανικανότητα των ελληνικών κυβερνήσεων, σε συνδυασμό με την κομματική αντιπαλότητα, στη διαχείριση των εθνικών μας θεμάτων.


Ο ύποπτης προελεύσεως Γιάννης Μέγας, συγγραφέας του προαναφερθέντος βιβλίου, αναφέρει: “Τον Απρίλιο του 1903 μια ομάδα -εθνικιστική, αναρχική- νεαρών Βουλγάρων, με την επωνυμία Γεμιτζήδες (“Βαρκάρηδες”), που δρούσε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, στις αρχές του 20ού αι., εξαπέλυσαν σειρά τρομοκρατικών βομβιστικών επιθέσεων, με σκοπό την προσέλκυση της προσοχής των μεγάλων δυνάμεων στο πρόβλημα της οθωμανικής καταπίεσης στη Μακεδονία και την Ανατολική Θράκη. Τα μέλη της, όλα απόφοιτοι του Βουλγαρικού Γυμνασίου Αρρένων της Θεσσαλονίκης.


Αρχικός σκοπός της ομάδας των “Βαρκάρηδων” ήταν η δολοφονία του σουλτάνου στην Κωνσταντινούπολη. Για την προετοιμασία αυτού του χτυπήματος, μέλος της ομάδας πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, με τη μεσολάβηση του γραμματέα της Βουλγαρικής Εξαρχίας Dimitar Lyapov, ήρθε σε επαφή με Αρμένιους επαναστάτες. Σε αυτές τις επαφές έγινε φανερό πως ήταν αδύνατη η υλοποίηση του φιλόδοξου σχεδίου. Έτσι, αποφάσισαν την από κοινού ανατίναξη των κτηρίων της Οθωμανικής Τράπεζας στην Πόλη και τη Θεσσαλονίκη. Όμως, τον Σεπτέμβριο του 1900, η οθωμανική αστυνομία συνέλαβε αρκετά μέλη της ομάδας, τα οποία φυλακίστηκαν. Το 1901, απελάθηκαν στη Βουλγαρία, κατόπιν πιέσεων της βουλγαρικής κυβέρνησης. Την ίδια χρονιά, μέλος των Γεμιτζήδων, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη βουλγαροαρμενικής ομάδας, σκοτώθηκε σε αψιμαχία με Τούρκους, κοντά στην Αδριανούπολη. Το 1902, οι “Βαρκάρηδες” ήταν έτοιμοι και πάλι για δράση, αυτή τη φορά με σχέδιο βομβιστικών επιθέσεων στην Αδριανούπολη, Βέλες και άλλες πόλεις. Και αυτή τη φορά, όμως τα σχέδιά τους ματαιώθηκαν, όταν οι Οθωμανοί κατέσχεσαν τον δυναμίτη που προοριζόταν για την επιχείρηση, στο Δεδέ Αγάτς (σημ. Αλεξανδρούπολη). Η οθωμανική επιχείρηση είχε υλοποιηθεί σε συνεργασία με τον αρχηγό της βουλγαρικής Ανώτατης Μακεδονικής Επιτροπής (Κομιτάτου), Μπορίς Σαράφωφ. Ετσι οι “Βαρκάρηδες” περιόρισαν τους στόχους τους στη Θεσσαλονίκη, όπου και μετέβησαν αργότερα, συνεχίζοντας τον σχεδιασμό των επιθέσεων.”
Να μην παραλείψουμε να αναφέρουμε πως το βιβλίο του Γιάννη Μέγα εξεδόθη με την ευγενική χορηγία της Τράπεζας Μακεδονίας – Θράκης…


Το κίβδηλο νεωτερικό πνεύμα που κουβαλούσαν μαζί τους οπουδήποτε κι αν εγκαθίσταντο οι φύσει νομάδες Εβραίοι, προκαλούσε σύγχυση και διαβολή στα ήθη των γηγενών πληθυσμών. Ένα τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί και η περίφημη “Federation της Σαλονίκης” από την οποία ξεπήδησαν όλα τα ανατρεπτικά ανθελληνικά στοιχεία στη Θεσσαλονίκη και κατ’ επέκταση σ’ όλη την ελληνική επικράτεια. Έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν στην εβραϊκή αυτή ένωση ποικίλλων συμφερόντων. Θα σας παραπέμψουμε στον σύνδεσμο που σας αναγράφουμε λίγο παρακάτω, ώστε να διαπιστώσετε μόνοι σας τι ακριβώς συνέβαινε εκείνη την εποχή στην Θεσσαλονίκη, κάνοντας έναν παραλληλισμό με το τι συμβαίνει μέχρι σήμερα στην ίδια πόλη και όχι μόνο. Να αντιληφθείτε ποιοι εποφθαλμιούσαν ανέκαθεν τη Θεσσαλονίκη και ποιους έβαζαν ως εμπροσθοφυλακή για να περαιώσουν τους εθνικούς στόχους τους. Αρκεί να κατανοήσετε πως συγκροτήθηκε η διαβόητη “Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση”– ΕΜΕΟ (στα βουλγαρικά Βίτρισνα Μακεντόσκα Ρεβολιούσιολνα Οργανιζάτσια –VMRO), κεντρικό σύνθημα της οποίας ήταν: “Η Μακεδονία στους Μακεδόνες”.


Οι αντιφασίστες της πόλης (ορισμένοι μάλιστα δηλώνουν ανοικτά τις προθέσεις τους, ονομάζοντας τον πυρήνα τους Antifa Selanik) υποκινούμενοι από το εβραϊκό στοιχείο, αναμοχλεύουν παλαιά πάθη. Στις μέρες μας, δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν συλληφθεί Βούλγαροι αναρχικοί σε καταλήψεις στη Θεσσαλονίκη αλλά εν δράσει ως συνεργοί ημεδαπών αλητήριων στοιχείων του αναρχικού χώρου.

Η Federation της Σαλονίκης”

Επίσης περισσότερα για την γέννηση και την δράση των Βουλγάρων κομιτατζήδων που αιματοκύλισαν την Ελλάδα, μπορείτε να διαβάσετε εδώ:

Κλείνοντας, να υπενθυμίσουμε σε όλους σας πως το ελληνικό στοιχείο ουδέποτε στην ιστορία του εστράφη ΑΔΙΚΑ ή ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ εναντίον άλλης εθνικής ομάδας, αν εκείνη πρώτα δεν είχε υπονομεύσει την συνοχή του σε τέτοιο βαθμό που να δικαιολογεί οποιαδήποτε αντίδραση από μέρους του. Οι καιροί ου μενετοί! Άπαντες σε εγρήγορση!

                                                       ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

Μαχητικός Πυρήνας Πάτρας: Aντιφασίστα λαγέ να σκύβεις το κεφάλι στους Α.Μ.Ε.















'Eνα ποίημα αφιερωμένο στους Αντιφασίστες που σήμερα μαζί με τον Πετράκι έκαναν πορεία φιάσκο στον Άγιο Παντελεήμωνα σε περιοχές που ματώσαμε για να είναι οι κάτοικοι ελευθεροι απο τα χρηματοδοτούμενα σκυλιά τους και είχαν και το θράσος να κυνηγήσουν όποιον δεν τους έκανε στο μάτι και φυσικά πάντα με τους Μπάτσους θεατές, προσοχή όμως γιατι οι μπογιές τελειώνουν και η Καλλιθέα θα είναι όνειρο γλυκό ...

Αντιφασίστα - αναρχικέ έλα με μπάτσους δημοσιογράφους και τα πάκια εμείς θα σε κρεμάσουμε σε δρόμους και σοκάκια.

Τους Ριζοσπάστες Εθνικιστές ποτε δεν θα λυγίσεις στα μούτρα σου σε φτύνουμε πικρά θα μαρτυρήσεις.
Τους Α.Μ.Ε. σαν βλέπεις να έρχονται το κεφάλι σου να σκύβεις όπου βρεθείς και όπου σταθείς φόβο να μυρίζεις

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΕΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ (μέρος 1ο)

                                               ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ




Πέρασε σχεδόν ένας αιώνας από την ημέρα, πού ένα μεγίστης σημασίας έγγραφο ήρθε στο φώς! Από την στιγμή που ορισμένοι θαρραλέοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έθεσαν σε κυκλοφορία τα “Μυστικά Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών”, εμβρόντητος ο Χριστιανικός κόσμος πληροφορήθηκε το τι ακριβώς ετοιμάζουν οι αντίχριστες δυνάμεις. Έτσι, για πρώτη φορά στην ιστορία των Η.Π.Α το Νοέμβριο του 1979 δημοσιεύθηκαν καταγγελίες ότι οι Μασόνοι και οι Σιωνιστές είναι υπεύθυνοι για τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους και όσα δεινά απ’ αυτούς προήλθαν. Στην Ελλάδα, οι εν λόγω αποκαλύψεις άρχισαν να δημοσιεύονται την ίδια ακριβώς ημέρα (11.11.1979 ) σε δύο Αθηναϊκές εφημερίδες, “Ακρόπολις” και “Το Βήμα”.

Tα Πρωτόκολλα των Πρεσβύτερων της Σιών ή αλλιώς γνωστότερα ως τα Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών (Ρωσικά: "Протоколы Сионских мудрецов" ή "Сионские Протоколы") βλέπουν το φως της δημοσιότητας στη Ρωσία με την έκδοση του Sergel Nilus. Στις σελίδες αυτών των κειμένων αποκαλύπτεται ένα “υποτιθέμενο” σχέδιο κυριαρχίας του κόσμου από τους καταραμένους Εβραίους. Η ευρύτατη διάδοσή τους τα επόμενα χρόνια θα διχάσει τις απόψεις καθώς θα θεωρηθούν από άλλους ως αντιεβραϊκή προπαγάνδα και από άλλους ως μεθόδευση της παγκόσμιας κυριαρχίας τους. Η καταπληκτική ταύτιση των εξελίξεων του 20ου αιώνα και των ημερών μας με τα γραφόμενα στα Πρωτόκολλα , θα δείξει σαφώς ότι αυτά σχεδιάστηκαν για να εφαρμοσθούν και εφαρμόζονται, ενώ σήμερα είναι γνωστή η παντοδυναμία των εβραϊκών συμφερόντων στην παγκόσμια οικονομία, ενημέρωση και πολιτική ζωή. Πέρασαν περισσότερα από 100 χρόνια από τότε που το κείμενο αυτό προβλέπει μεταξύ άλλων τα εξής βήματα για την παγκοσμιοποίηση του καταναγκασμού και του ελέγχου:

“Να αποπλανήσουν τη νεολαία προβάλλοντας την ανηθικότητα με τα κατάλληλα πρότυπα. Να καταστρέψουν την οικογενειακή ζωή για να μείνει ο άνθρωπος μόνος χωρίς στήριξη. Να δημιουργήσουν αισχρή τέχνη και λογοτεχνία. Να εξαλείψουν το σεβασμό προς τη θρησκεία και τον κλήρο με ψεύτικα και αληθινά σκάνδαλα. Να εθίσουν του λαούς στον καταναλωτισμό, την ψεύτικη διασκέδαση χωρίς πραγματική χαρά , και να τους απασχολούν με δημόσια θεάματα και αθλήματα για να μην μένει χρόνος για σκέψη. Να αγριέψουν τον ανθρώπινο νου με ψεύτικες θεωρίες και το νευρικό σύστημα με αλκοόλ, νικοτίνη, ναρκωτικά κλπ. Να ρίξουν τη μοναρχία και την παλιά αριστοκρατία σε όλο τον κόσμο και να επιβάλουν ταξικούς πολέμους. Να χρησιμοποιήσουν τη βιομηχανία για να καταστρέψουν τη γεωργία και στη συνέχεια να καταστρέψουν και τη βιομηχανία. Να εγκαταστήσουν παντού κοινοβουλευτικούς δημοκράτες και να προωθήσουν ελεγχόμενα ανίκανα πρόσωπα σε θέσεις εξουσίας. Να αποδυναμώσουν σταδιακά όλα τα συντάγματα για να φέρουν την παγκόσμια δικτατορία. Να δημιουργήσουν παγκόσμια μονοπώλια για να αποκτήσουν τον έλεγχο του χρήματος και της γης. Να δημιουργήσουν παγκόσμια οικονομική αστάθεια, προωθώντας χαρτιά (νομίσματα και μετοχές) στους απίστους, ενώ οι Σιωνιστές θα συγκεντρώνουν χρυσό και κτήματα. Να ετοιμάσουν το θάνατο των εθνών, νοθεύοντας τα κράτη με τη λαθρομετανάστευση και παραποιώντας την ιστορία τους. Να καταχρεώσουν τους λαούς με δάνεια , να αυξήσουν την ανεργία και τη φτώχεια και να δημιουργήσουν παγκόσμιο κράτος με τη βοήθεια ελεγχόμενων πολιτικών. Να φέρουν οικονομικές κρίσεις και να ρίξουν το φταίξιμο στους πολιτικούς. Να γίνει παγκόσμια λαϊκή εξέγερση και να προωθήσουν σαν σωτήρα τον παγκόσμιο κυβερνήτη-Μεσσία τους, απόλυτο μονάρχη όλου του πλανήτη.”

Η προέλευση και ο σκοπός των "Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών", κειμένων που αφορούν στο περιεχόμενο και στις επιδιώξεις του εβραϊσμού, είναι λίγο συγκεχυμένη. Τα Πρωτόκολλα είναι είκοσι τέσσερα και πρόκειται μάλλον για διδασκαλίες και γνωμικά παρά για ανακοινώσεις. Φαίνεται πως εκείνο που κυρίως ενδιέφερε το συγγραφέα ή τους συγγραφείς τους ήταν να συμπεριλάβουν και να εκθέσουν σε είκοσι τέσσερα μαθήματα τα δόγματα του Ισραήλ, τους αντικειμενικούς σκοπούς που επιδιώκει από αρχαιότατους χρόνους και τις λεπτομέρειες του τελικού σχεδίου δράσης για την κατάκτηση της παγκόσμιας εξουσίας, όταν θα φαίνονταν όλα έτοιμα για να ξεκινήσει ο αποφασιστικός αγώνας. Η απήχηση του έργου σε όλο τον κόσμο και οι διαδοχικές εκδόσεις του σε πολλές γλώσσες, μετά την πρώτη κυκλοφορία του στα ρωσικά το 1902 από τον Σέργιο Νίλους, αλλά και η αμφισβήτηση και η δριμεία κριτική που δέχθηκε, ουσιαστικά αντικατοπτρίζουν το αντικρουόμενο αίσθημα που υπήρχε πάντα για τους Εβραίους και το ρόλο τους στο διεθνές γίγνεσθαι ανά τους αιώνες. Όπως γράφει ο Roger Lambelin στην εισαγωγή της γαλλικής έκδοσης των Πρωτοκόλλων: "Τα αντισημιτικά κύματα άραγε σε τι οφείλονται, σε αίτια επιπόλαια ή σε αφορμές σοβαρές και βαθιές; Πρέπει οι Εβραίοι να θεωρούνται ως οι κυριότεροι υπεύθυνοι της παγκόσμιας μεταπολεμικής καχεξίας; Την απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα μπορούν να δώσουν μόνο γεγονότα εξακριβωμένα, συγκρίσεις που έχουν γίνει με ειλικρίνεια και συλλογισμοί που έχουν εξαχθεί με τη λογική".

Τα κείμενα των “Πρωτοκόλλων” μιλάνε για το σχέδιο του Σιωνισμού, είχαν κρατηθεί σαν πρακτικά, όταν κατά το 1897 οι Σιωνιστικές μυστικές εταιρείες συγκρότησαν ένα συνέδριό τους στην πόλη Βασιλεία της Ελβετίας. Προς ατυχία τους όμως, τα κείμενα αυτά διέρρευσαν και έφτασαν στα χέρια των Χριστιανών. Πρώτος εκδότης των “Πρωτοκόλλων” υπήρξε ο Ρώσος καθηγητής Σέργιος Νείλος στα 1902. Σέργιος Νείλος, ο εκδότης των Πρωτοκόλλων: τα εξέδωσε ως τμήμα του βιβλίου του “Το Μεγάλο μέσα στο Μικρό και ο Αντίχριστος”. H παρακάτω αναφορά είναι παρμένη από το Γαλλικό κείμενο των Πρωτοκόλλων όπως τα δημοσίευσε ο Roger Lambelin το 1924 στο περισπούδαστο και αποκαλυπτικότατο βιβλίο του. Η ανάλυση που ακολουθεί έχει δημοσιευτεί ήδη σε πολλά ιστολόγια. Απέχουσα απ’ το να είναι πλήρως επεξηγηματική, παρά ταύτα είναι περιεκτική.



Πολλοί, εκκινώντας από ίδιον όφελος ή για τον λόγο ότι εξυπηρετούν αλλότριες σκοπιμότητες, αμφισβητούν την αυθεντικότητα των Πρωτοκόλλων με διάφορα μυθεύματα. Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά στο κοινό για την αντίσταση των Ρώσων στην τυραννία που επέβαλαν μέσα από τεχνάσματα οι Εβραϊκοί διάβολοι. Στον εμφύλιο πόλεμο (1917-1922/23) που επακολούθησε της μπολσεβίκικης σπέκουλας του 1917, οι χριστιανικές πατριωτικές δυνάμεις που αντιτίθεντο στην εξουσία των μπολσεβίκων ενώθηκαν σε ένα στρατιωτικό σώμα, τον Λευκό Στρατό. Περισσότερα εδώ:



Ο ρωσικός αντιμπολσεβικικός χριστιανικός στρατός που έδρασε στη νότια Ρωσία κατά την περίοδο 1918-1920 ονομαζόταν Εθελοντικός Στρατός. Περισσότερα εδώ:



Κατά τον εμφύλιο του 1918-1921 οι μαχητές του Λευκού Στρατού έκαναν εκτεταμένη χρήση του βιβλίου αυτού στην προπαγάνδα τους, υποστηρίζοντας ότι η επανάσταση δεν ήταν παρά μια εβραϊκή συνωμοσία, που είχε ως στόχο να αλώσει μέσω του μπολσεβικισμού τη χριστιανική Αγία Ρωσία. “Αυτή η προπαγάνδα προκάλεσε τρομερές σφαγές” παρατηρεί ο Αμερικανός ιστορικός Μπέρναρντ Λιούις. Το 1919 διανεμήθηκε στα στρατεύματα του λευκού ρωσικού στρατού και αυτά τα στρατεύματα, κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο ετών, σφάγιασαν πολλούς χιλιάδες Εβραίους που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για την επανάσταση του 1917. Περισσότερα για τα λεγόμενα πογκρόμ που υπέστησαν οι τρισκατάρατοι Εβραίοι, εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Kiev_Pogroms_%281919%29

Για να εξασφαλίσουν βοήθεια από το εξωτερικό οι Λευκοί διέδωσαν τα "Πρωτόκολλα" στην Ευρώπη και την Αμερική. Το 1919 τα Πρωτόκολλα κυκλοφόρησαν από τον Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, τον μετέπειτα κύριο θεωρητικό της φυλετικής ανωτερότητας της Άριας φυλής και προπαγανδιστή του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος των Γερμανών Εργατών στη Γερμανία, όπου γνώρισαν και τη μεγαλύτερη εκδοτική τους επιτυχία. Μέσα στον πρώτο χρόνο κυκλοφορίας (1920) πουλήθηκαν πάνω από 120.000 αντίτυπα και οργανώθηκαν πολυάριθμες εκδηλώσεις που "εκλαΐκευαν" τις πλαστογραφημένες "αποκαλύψεις", ενώ το 1935 το γερμανικό υπουργείο Παιδείας τα συμπεριέλαβε στα επίσημα σχολικά εγχειρίδια.

Σύμφωνα με μία εκδοχή, τα πρωτόκολλα διαβάστηκαν σε 24 μυστικές συνόδους που διοργανώθηκαν κατά τη διάρκεια ενός σιωνιστικού συνεδρίου στη Βασιλεία της Ελβετίας, παρουσία Ρώσων κατασκόπων που αργότερα μετέφεραν το περιεχόμενό τους. Ένα αντίτυπο των πρωτοκόλλων δόθηκε στον Ορθόδοξο λόγιο και κρατικό αξιωματούχο Σεργκέι Αλεξάντροβιτς Νίλους, ο οποίος τελικά εξέδωσε τα έγγραφα το 1905, ως παράρτημα, στη δεύτερη έκδοση του βιβλίου του “Το Μεγάλο μέσα στο Μικρό, ή ο ερχομός του Αντίχριστου και η επερχόμενη εξουσία του Διαβόλου στη Γη” (α' έκδοση, 1901). Ο Νίλους εξέδωσε το έργο του σε τρεις επόμενες εκδόσεις (1911, 1912, 1917), σε κάθε μία από τις οποίες το παράρτημα που περιείχε τα Πρωτόκολλα εμπλουτιζόταν με νέα στοιχεία. Μεταβίβασε τα Πρωτόκολλα στην αυλή του Τσάρου, για τον οποίο λέγεται ότι απέβλεπε στο να γίνει ο εξομολογητής του.

Παρά ταύτα, πέραν πάσης αμφιβολίας, η αλήθεια βιώνεται στο σήμερα και δεν εκπορεύεται από τις πλαστογραφίες-μηχανορραφίες που σκαρφίζονται και παρουσιάζουν ως ακλόνητες αλήθειες διαρκώς οι Εβραίοι. Επομένως, η ανησυχία που εκφράζουν εκάστη φορά που διαρρέουν ανάλογα ντοκουμέντα που αποδεικνύουν ότι είναι οι μεγαλύτεροι συνωμότες στην ιστορία είναι προφανές ότι σκοπεύουν στην απόκρυψη των πεπραγμένων τους και όχι απλώς την αυτοπροστασία τους, όπως υποκριτικά υπαινίσσονται.

Τα “Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών” μπορείτε να διαβάσετε και να κατεβάσετε εδώ:

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Η ΜΟΝΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ




Οι πρόσφατες συλλήψεις στελεχών του εθνικιστικού κόμματος Χρυσή Αυγή, παρ’ όλη την αγεφύρωτη διαφορά κοσμοαντίληψης που μας χωρίζει με το εν λόγω κόμμα, επαναφέρουν ή δημιουργούν την αμεσότητα έναρξης ενός ανοιχτού διαλόγου που σπάει κόκκαλα και στοιχειώνει συνειδήσεις. Ουδέποτε μασήσαμε τα λόγια μας, ουδέποτε βιάσαμε τις σκέψεις μας και ουδέποτε γλείψαμε κατεστημένες δυνάμεις, ώστε να κερδίσουμε συμπάθειες ή αποδοχή. Όσοι μας εχθρεύονται ως σήμερον, υπήρξαν ανέκαθεν εχθροί μας και μας έδωσαν έναν λόγο παραπάνω να συνεχίσουμε την πολεμική μας. Πάντοτε είπαμε “Πίσω Νενέκοι”…


Η ριζοσπαστική κινηματική αντίληψη που πρεσβεύουμε δεν μας επιτρέπει να αφήσουμε τους συναγωνιστές μας να καθεύδουν άλλο τον κρατικοδίαιτο ύπνο του δίκαιου εθνικιστή εντός ενός κράτους αδίκου. Όντες αταλάντευτοι υπέρμαχοι της απελευθερωτικής αλήθειας, θα πικράνουμε πολλούς καθώς θα καυτηριάσουμε αιμάσουσες πληγές, θα σφουγγίσουμε ξύδι σε άλλες ανοικτές και θα μπήξουμε βαθιά το δηλητηριώδες μαχαίρι μας στο κόκκαλο όπου και όποτε θεωρήσουμε αυτό ότι ίσταται κρείττον του λαλείν…


Παρά τις συνεχιζόμενες διώξεις σε βάρος συναγωνιστών μας δεν θα ξεπέσουμε στο άθλιο επίπεδο της δημοκρατικής καταγγελίας, διαμαρτυρόμενοι για τις νομικές παρατυπίες που διαπράττουν οι μεγαλοεργολάβοι, οι παπαγάλοι δημοσιογράφοι, οι διωκτικές αρχές αλλά και οι “ανεξάρτητοι” δικαστές. Αυτοί οι εντολοδόχοι έχουν θεσπισμένους τους νόμους τους, ώστε να τους παρέχουν το αναγκαίο γι’ αυτούς πλαίσιο ασφαλούς διαβίωσης σε ασφαλή απόσταση από τον κοινωνικό θόλο. Η στρατηγική επιλογή μας είναι να τους αψηφούμε. Στον πολιτικό μας λόγο, οι περισσότεροι έχετε ήδη διαπιστώσει πως μιλάμε διαρκώς για το ότι βρισκόμαστε σε αμείλικτο πόλεμο με το ελλαδικό προτεκτοράτο. Στην διατύπωσή μας αυτή κυριολεκτούμε. Πρέπει να γίνει κατανοητό πως δεν ελεημονούμε ψίχουλα από το “δίκαιο” των ιστορικών πολιτικών μας αντιπάλων, προβαίνοντας σε καταγγελίες των διάφορων νομικών παρατυπιών ή αυθαιρεσιών τους. Οι διώξεις είναι διώξεις και αυτό δεν αμφισβητείται από κανέναν. Οι διώξεις στην περίπτωση της ηγεσίας του εθνικιστικού κόμματος Χρυσή Αυγή είναι πέρα για πέρα πολιτικές και στηρίζονται σε “πειστήρια ιδεολογικής ενοχής”. Το ίδιο θα ισχύσει και σε κάθε άλλη περίσταση. Οιοσδήποτε αποφαίνεται το αντίθετο είναι βλάξ ή μικρόψυχος ή...


Αυτό που πρέπει να προβληματίσει άπαντες είναι πως η ιστορία των κινημάτων έχει αφήσει ως καταραμένη παρακαταθήκη το συμπέρασμα πως η καταστολή από πλευράς της εκάστης εξουσίας αποκεφαλίζει ένα κίνημα μόνο όταν αυτό είναι ήδη νεκρό και το πτώμα του έχει αρχίσει να μυρίζει, ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό. Ως Ριζοσπάστες Εθνικιστές μπορούμε να διαβεβαιώσουμε άπαντες πως δεν πρόκειται να “μαρτυρήσουμε” την λύση του προβλήματος ή των προβλημάτων. Δεν είναι ποτέ δυνατόν να γνωρίζουμε από πριν τον σωστό δρόμο ή την τέλεια στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσουμε, ώστε να την κοινοποιήσουμε. Σε κάθε άλλη περίπτωση, να είστε σίγουροι πως θα το είχαμε κάνει. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι πως ο αγώνας πρέπει να έχει συνέχεια με κάθε κόστος και αν είναι θέλημα της Ανώτατης Αρχής, η άκρη του νήματος και του κινήματος κάποια στιγμή θα βρεθεί. Όποιος αγωνίζεται, μοιραία εξελίσσεται πολυμορφικά και ποιοτικά. Πολλαπλασιάστε τον συντελεστή αυτόν με τις μαχόμενες ανθρώπινες αξιοπρέπειες και το αποτέλεσμα μοιραία θα’ ναι ένα μαχόμενο κίνημα. Το ίδιο αντιστοιχεί και στην αντίθετη περίπτωση, όπου οι ανθρώπινες αξιοπρέπειες δεν υπάρχουν…


Αυτό που αποτελεί το Α και το Ω της θεαματικής κοινωνίας είναι το σύνολο όλων αυτών των ηλιθίων που πασχίζουν να το παίξουν “ειδικοί”, ώστε να φτιάξουν μια φαντασμαγορική βιτρίνα για το προϊόν του χολιγουντιανού τύπου πατριωτικού, εθνικιστικού, εθνικοσοσιαλιστικού προϊόντος που πωλούν σε τιμή ευκαιρίας (στα 2 το ένα δώρο) προκειμένου να κρατήσουν τους πελάτες τους μακριά από την μοναδική βιωμένη πραγματικότητα που λέγεται “ζην επικινδύνως” στη γλώσσα των Ριζοσπαστών Εθνικιστών. Δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να εμπορεύονται συστηματικά τον άλογο και παράλογο φόβο σε συνδυασμό με τη σιγουριά που τους πρόσφεραν οι άπειρες κενές ώρες που ξοδεύουν ζεσταίνοντας τους παχυλούς κώλους τους στις καρέκλες των διαφόρων χώρων αντίδρασης που λειτουργούν σαν παραμάγαζα υπηρεσιών, ενόσω αρχίζουν τις παστωμένες ιστορίες και τις παστρικές συμβουλές. Ανοίγουν τον οχετό τους και ξερνάνε μύρια κόμπλεξ και τον περισσό φθόνο τους, μιλώντας για τα δήθεν ένδοξα παλιά χρόνια, όπου τότε “όλα ήταν σωστά”. Όπως ο αρλεκίνος ο Γιώργος ο Καρατζαφέρης που ανέκαθεν ήξερε το σωστό, ένα τέτοιο πράγμα φανταστείτε…


Παπαγαλίζουν διαρκώς την χρυσή εποχή που μόνο αυτοί έζησαν σαν άλλοι Καρατζαφέρηδες (γιατί συμφέρει!) “που τα πράγματα δεν ήταν έτσι”, ”που οι καταστάσεις ήταν πιο αγνές και σοβαρές”, ”που γινόντουσαν πολλά και ψάχνανε τις σκούπες για τα αίματα”. Πέραν αυτών των ΓΡΑΙΚΥΛΩΝ, δυστυχώς υπάρχουν ακόμα και οι ύαινες της κάλπικης αλληλεγγύης που με χαιρέκακο ύφος θλιμμένης μαύρης χήρας σχολιάζουν γεμάτοι σαρκασμό και κριτική εγωπάθεια. Θα τους ακούσετε να λένε: “Μα πολλά λάθη έκαναν”, “μα πώς τους έπιασαν έτσι”, “δεν πρόσεχαν”.


Τι λέτε ρε ΚΟΤΕΣ, τι λέτε ρε ΤΡΩΚΤΙΚΑ, τι λέτε ρε ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ;

Πάντα λοιπόν υπάρχει ο φόβος στους εργολάβους της εθνικής επανάστασης μήπως μείνουν έξω απ’ το χορό, μήπως μείνουν άνεργοι, μήπως προκαλέσουν δυσφορία στους εργοδότες τους, δίχως να έχουν προλάβει να θαμπώσουν με τις υποτιθέμενες επαναστατικές σοφιστείες το ανεγκέφαλο κοινό τους. Όποιος δεν το αντιληφθεί έγκαιρα, βέβαιον είναι πως θα ξυπνήσει με τις γούνινες χειροπέδες των μπάτσων στα χέρια του ή σε κάποιο όροφο της Αστυνομικής Διεύθυνσης της περιφέρειάς του…


Οι κατήγοροι των κόκκινων γραφειοκρατών, όντες οι χείριστοι γραφειοκράτες του “χώρου” τους θέλουν να κάνουν φτηνή σπέκουλα αναζητώντας τα πολεμοφόδιά τους στα “βομβιστικά” τους κείμενα, ενώ όσοι δεν μπορούν να αφουγκραστούν το μεγαλείο της μακακίας που τους έχει σακατέψει στο ξύλο, βρίσκονται προ πολλού στη φωτιά της δικής τους μάχης που είναι μάχη όλων. Ενίοτε οι “ανώριμοι” γνωρίζουν απώλειες, συλλήψεις και φυλακίσεις. Όμως πίσω δεν κάνουν και γι’ αυτό είναι καταδικασμένοι να νικήσουν, σε αντίθεση με τους θιασώτες της “ασφάλειας”…


Αποχαιρετίσαμε το χτες και κόψαμε τους δεσμούς μας με αυτό τον κόσμο αφ ης στιγμής γυρίσαμε μια για πάντα την πλάτη στην κανονικότητα μιας ψεύτικης νομότυπης ζωής, επιλέγοντας να ζήσουμε σαν λύκοι. Αξημέρωτοι, επικίνδυνοι…


Οι “αμόλυντοι ιδεολόγοι” έχουν κύρια προτεραιότητά τους την “ασφάλειά” τους, ως μία δήθεν κουλτούρα “επαναστατικού επαγγελματισμού”, την ίδια στιγμή που δεν έχουν ούτε μια παράνομη πράξη στο ενεργητικό τους. Διηγούνται φανταστικές ιστορίες ασύλληπτης παρελθοντικής πεζοδρομιακής δράσης με υπονοούμενα προσωπικής συμμετοχής, ενόσω ξεσκονίζουν τα παλιά συσκευασμένα ναζιστικά παράσημά τους και κατεβαίνουν πότε-πότε σε καμιά σποραδική διαδήλωση, ώστε να κρυφτούν απόλυτα μέσα στις γραμμές της ανωνυμίας. Να είναι σίγουροι πως δεν θα τους δει κανείς, διότι είναι αόρατοι, ανύπαρκτοι…


Σεις λοιπόν λαμόγια του “χώρου” που δεν κάμετε τίποτα άλλο ωφέλιμο που να αφορά την Ιδέα από το να μας κατηγορείτε όπου βρεθείτε κι όπου σταθείτε πως είμαστε ανεδαφικοί, τυχοδιώκτες, αυτοκτονικοί, προβοκάτορες, επιχειρείτε μάταια να εξισώσετε τον αγώνα μας με τους δικούς σας διαγωνισμούς ηχηρότερης και βρωμερότερης κλανιάς. Χωρίς να θέλετε να θίξετε κανέναν, χωρίς να θέλετε να τσαλακωθείτε από μόνοι σας. Ο ποινικός κώδικας μετετράπη σε Ταλμούδ για σας. Διατεθειμένοι να ρισκάρετε μόνο μέχρις ενός σημείου που δεν θίγει τον συνάνθρωπό σας, όπως επίσης πάντοτε βρίσκεστε σε ετοιμότητα να βρείτε άπειρες ιδεολογικές δικαιολογίες, ώστε να μην παραδεχτείτε τους ίδιους σας τους φόβους.


Μπορείτε να κάμετε τα πάντα, δηλαδή όλα εκτός από το τίποτα. Ένα όμως δεν μπορείτε να κάμετε: ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ!


Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές

Σύντροφοι και Συντρόφισσες από Ξάνθη

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Μαχητικός Πυρήνας Πάτρας: Η Λόγχη της ψυχής μας είναι η δύναμη μας













Σας επιστρέφουμε στα μούτρα το σύνθημα σας ξεφτίλες και σας λέμε

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΦΑ

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑΣ GΕRRY GABLE;





Το όνομα Gerry Gable μόνο άγνωστο δεν είναι σε όσους ασχολούνται επισταμένα με το Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα. Τα ονόματα Gerry Gable και Searchlight ηχούν συνώνυμα. Αφορμή να θυμηθούμε τον θλιβερό αυτό γεράκο στάθηκε η συνέντευξη που του πήρε μόλις πρόσφατα ημεδαπή δημοσιογράφος για λογαριασμό εκπομπής μεγάλου τηλεοπτικού σταθμού. Τόσο η δημοσιογράφος όσο και ο Gable έστρεψαν τα βέλη τους κατά του νομίμου πολιτικού κόμματος Χρυσή Αυγή. Στη διάρκεια αυτής εξελίχθηκαν σενάρια επιστημονικής φαντασίας με ολίγη δόση αστυνομικού θρίλερ. Η παραγωγή αυτή καθεαυτή μόνο σε αυτό το συμπέρασμα μας οδηγεί.

Ο Gable αρνητικά γνωστός στους Βρετανούς Εθνικοσοσιαλιστές για την παρακρατική δράση του όσον αφορά την κατάδοση και το χαφιεδισμό αναρίθμητων συναγωνιστών τους. Το Searchlight αποτελεί ένα έντυπο που ιδρύθηκε το 1975 με μοναδικό σκοπό του, την πολεμική κατά του φασισμού, του ρατσισμού και του αντισημιτισμού. Ο Gable δίχως δόση υπερβολής είναι ο πολιτογραφημένος Βρετανός Πέτρος Κωνσταντίνου της αντίστοιχης ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α της Βρετανίας. Το Searchlight όρισε σκοπό της ύπαρξής του να εστιάζει στις οργανώσεις British National Party (BNP), Combat 18, the English Defence League (EDL) καθώς η δράση του επεκτείνεται και πέραν της Βρετανίας.








Ο ευρωβουλευτής Nick Griffin που ηγείται του BNP από το 1999 είναι γνωστός για τα φιλελληνικά του αισθήματα και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε να γλιτώσει από την πολεμική και τη λάσπη του Gable. Το Searchlight υπήρχε προ της επανιδρύσεως του 1975 με τη μορφή εφημερίδας, ως ότου ιδρύθηκε σε νέα βάση, καθότι από το 1960 εκδιδόταν από το Εργατικό Κόμμα. Αμφότεροι οι Maurice Ludmer και Gerry Gable ανήκαν τότε στον Αντιφασιστικό Σύνδεσμο, ο οποίος είναι γνωστότερος στην αγγλική ως Antifascist-League, ενώ ιδρύθηκε το 1977 στο πλαίσιο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος. Κάτι ανάλογο με το Σ.Ε.Κ (πρώην Ο.Σ.Ε.), “ψυχή” του οποίου ήταν και είναι ο Πέτρος Κωνσταντίνου. Το Searchlight στα χρόνια του Ludmer συνεργαζόταν στενά με την βρετανική “Κίνηση ενάντια στο Ρατσισμό και την Φασιστική Απειλή”, αν πάλι όλα αυτά δεν σας θυμίζουν τα ημέτερα δρώμενα. Συνεπώς, μόνο για συμπτώσεις δεν μπορούμε να ομιλούμε…

Ο εβραϊκής καταγωγής αντιφασίστας Gerry Gable έχει πρόσβαση στις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες MI5. Το Searchlight αποκήρυξε την συνεργασία του με το βρετανικό κράτος μόλις το 2011. Η κριτική που του έχουν ασκήσει κατά καιρούς διάφοροι ανήκοντες στην ίδια όχθη είναι σχεδόν δηκτική. Επί παραδείγματι, ο Dr. Larry O' Hara εκδότης του “Notes from the Borderland” και κριτικός του Searchlight, το 1992 είχε πει σε ανύποπτο χρόνο μεταξύ άλλων: "Δίχως καμιά αμφιβολία, υπάρχουν θέματα για τα οποία το Searchlight συνήθως αποδεικνύεται αξιόπιστο-όσον αφορά τα πιθανά αποτελέσματα εκλογών, περιπτώσεις δικαστικών υποθέσεων, καθώς και σε ό,τι αφορά την περιστασιακή δημοσίευση της πηγής άντλησης πρωτότυπων εγγράφων. Τώρα, σε ό,τι αφορά την σκιαγράφηση της σταδιοδρομίας διαφόρων προσωπικοτήτων είναι ακόμα πιο αμφίβολη η αξιοπιστία τους. Μάλιστα, όταν πρόκειται για την πραγματική ερμηνεία της σημασίας των γεγονότων που σχετίζονται με την άκρα δεξιά, η έρευνα από μέρους του Searchlight είναι πολύ συχνά ελλιπώς στοιχειοθετημένη.”

Η Antifascist Action συμμετείχε στην περίφημη “Μάχη του Βατερλώ” στο Λονδίνο τον Οκτώβρη του 1992, ενώ συχνές ήταν οι συγκρούσεις της με το National Front και το British National Party. Η AFA συνεργαζόταν με την Κόκκινη Δράση, το κίνημα της Άμεσης Δράσης, τον Αντιφασιστικό Σύνδεσμο που προαναφέραμε, την Εβραϊκή Σοσιαλιστική Ομάδα και διάφορες άλλες τέτοιες γελοίες γκρούπες. Το Searchlight διατηρούσε στενούς δεσμούς με όλες αυτές τις οργανώσεις. Ελάχιστα διαφέρουν σύμπασες εξ αυτών με τον ρόλο που διαδραματίζει το Searchlight.






Μείζον, ώστε να αντιληφθεί κανείς ποιοι είναι οι κατήγοροι των Εθνικιστών και των Εθνικοσοσιαλιστών τόσο στην Βρετανία όσο και στην Ευρώπη, αρκεί να λάβει υπ’ όψιν του ότι ο Gable ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Συνδέσμου Νέων και παράλληλα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Μεγάλης Βρετανίας! Ο Gable μετέπειτα θα εγκατέλειπε το Κομμουνιστικό Κόμμα εξαιτίας της πολιτικής του που τασσόταν κατά του ασύδοτου Ισραήλ και της καταπάτησης των δικαιωμάτων του Παλαιστινιακού λαού.

Ο γνωστός αναθεωρητής ιστορικός David Irving καταγγέλλει τον Gerry (Gerald) Gable ότι ήταν βασικός ενορχηστρωτής της δυσφημιστικής εκστρατείας εναντίον του, ο οποίος χρησιμοποίησε το έντυπο Searchlight για αυτό το σκοπό. O Irving κατήγγειλε επίσης ότι το έντυπο αυτό χρηματοδοτείται κάτω από το τραπέζι από το Διοικητικό Συμβούλιο των “Βρετανών” Εβραίων. Ταυτόσημη της αριστερίστικης αντίληψης και η πρακτική του Gable, οπόταν και συνελήφθη τον Νοέμβρη του 1963 ως άλλος συμμορίτης να προσπαθεί να διαρρήξει την οικία του νεαρού τότε Βρετανού ιστορικού Irving. Μπορούμε να γράψουμε πολλά περισσότερα, ωστόσο ο χώρος είναι περιορισμένος.

Το Searchlight στο τεύχος 223 (Ιανουάριος 1994) έκανε λόγο για κλιμάκωση της νεοναζιστικής τρομοκρατίας σε όλη την Ευρώπη. Στο εξώφυλλο του αναγραφόταν: “ΟΙ ΝΑΖΙ ΚΗΡΥΣΣΟΥΝ ΠΟΛΕΜΟ”. Το Searchlight του Εβραίου Gable δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα και αφιερώνει σημαντικό μέρος της δραστηριότητας του στην καταγραφή και την συλλογή στοιχείων που αφορούν το εγχώριο κίνημα. Η ανθελληνική ομάδα του Ιού του Ελευθεροτυπίας (και νυν της Εφημερίδας των Συντακτών) που πρωτοστάτησε όντας κράτος εν κράτει, δεν παρουσιάζει σημαντικές διαφορές στον τρόπο δράσης της από τον Gable. Μήπως να αναρωτηθούμε κατά τρόπο εύλογο για την καταγωγή των φορέων του Ιού; Τι σχέση έχουν με τον Εβραϊσμό; Έχουν το θάρρος της γνώμης να απαντήσουν;

Σχετικοί σύνδεσμοι:






Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Αυτόνομες Ελληνικές Ζώνες: H (Αντι)φασιστική Τρομοκρατία σας δεν θα περάσει





Αντίφα Κρύψου .....





Yγ. Κυριολεκτικά κινηματική δράση του περήφανου πυρήνα μας στην Πάτρα έγινε χτες Βράδυ που οι Αντιφάδες ακόμα κλαίνε.. Περισσότερα σε λίγο...


Αυτό είναι το κράτος της σαπίλας και της παρακμής όποιος πρεζάκιας θέλει κάνει οτι θέλει...Νομίζετε όμως....ΣΑΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΝ ''Μυρμήγκια''