Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΣΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ


Ο ορυκτός πλούτος του Βόρειου και Ανατολικού τόξου της περιοχής της Χαλκιδικής έχει μπει εδώ και δύο δεκαετίες τουλάχιστον στο στόχαστρο των πολυεθνικών λόγω της μεγάλης κερδοφορίας στην οποία αποβλέπουν από την εκμετάλλευση των ορυχείων της ευρύτερης περιοχής. Κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν, θα διαπιστώσουμε ότι ο αγώνας των χωριών Βαρβάρα και Ολυμπιάδα ενάντια στην εγκατάσταση της μεταλλουργίας χρυσού από την πολυεθνική εταιρεία TVX GOLD (τότε) έχει ήδη καταγραφεί σαν μια κατάμαυρη σελίδα στο επενδυτικό πρόγραμμα του ελληνικού κράτους. Στα πλαίσια της δημιουργίας ενός κοινωνικού και πολιτικού μετώπου που στόχο είχε να οργανώσει την άμυνα των κατοίκων της περιοχής του Στρυμονικού κόλπου, προκειμένου να εμποδίσουν την ολοκληρωτική καταστροφή του τόπου τους, που υποσχόταν τότε ότι θα άφηνε πίσω της η TVX GOLD με την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της περιοχής, αναπτύχθηκε ένας μακροχρόνιος αγώνας που τις στιγμές της όξυνσής του κατάφερε να διαρρήξει τα ασφυκτικά σύνορα του αμυντικού μετώπου που περιορίζεται στο επίπεδο της κοινωνικής διαμαρτυρίας και να εξελιχθεί στην πρόσφατη επίθεση εναντίον των γραφείων και των μηχανημάτων των εκμεταλλευτριών εταιρειών που έλαβε χώρα στις Σκουριές Χαλκιδικής.

Ένας αγώνας με διάρκεια και βάθος, που τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά έρχονται στην επιφάνεια καθώς κορυφώνεται η σύγκρουση με τις δυνάμεις του καθεστώτος για να αναδείξουν συγχρόνως και τις αιτίες που καθιστούν ανθεκτική την αντίσταση στη φθορά του χρόνου.
 

Η εταιρεία με τίτλο «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» που θα ασχοληθεί με την άμεση εξόρυξη χρυσού στην περιοχή της Χαλκιδικής ΔΕΝ είναι ελληνική. Είναι κατά 95% Καναδέζικη ( EL DORADO) και κατά 5% ιδιοκτησία της ΑΚΤΩΡ - κατασκευαστικής εταιρείας του κ. Μπόμπολα. Το εργοτάξιο προβλέπεται να εγκατασταθεί στο παρθένο δάσος των Σκουριών Χαλκιδικής και η διεργασίες εξόρυξης θα εκμεταλλεύονται 317.000 στρέμματα! Η οικολογική καταστροφή είναι μετριοπαθής έκφραση για να χαρακτηρίσει το μέγεθος αυτού τερατουργήματος. Να ληφθεί υπόψιν πως από τη συνολική τουριστική κίνηση της χώρας, η Χαλκιδική έλκει το 1/3 αυτού λόγω του φυσικού της κάλλους. Αυτό σημαίνει πως εκατοντάδες τουριστικές επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να βάλουν λουκέτο όχι μόνο γιατί η περιοχή από τουριστική θα γίνει βιομηχανική αλλά γιατί ο τόπος μας δεν θα μπορεί να προσφέρει ΟΥΤΕ νερό στους επισκέπτες καθώς όπως όλοι γνωρίζουν η εξόρυξη χρυσού απαιτεί τεράστιες ποσότητες ύδατος οι οποίες θα επιστρέφονται στο λαό της Χαλκιδικής εμποτισμένες με κυάνιο και αρσενικό.

Είναι προφανές ότι η Χαλκιδική είναι ή θα γίνει σύντομα το νεοελληνικό Ελντοράντο. Μια επίθεση στα μεταλλεία της Χαλκιδικής στις Σκουριές ήταν αρκετή για να βγουν ξανά στα χαρακώματα οι υπέρμαχοι της «επένδυσης». Με τη γνωστή τους ρητορική υπέρ της «αναγκαίας για τη χώρα ανάπτυξης» και κατά «της άνομης, βίαιης μειοψηφίας». Ποια στ’ αλήθεια είναι η «ανάπτυξη» που με τέτοια ζέση υποστηρίζουν οι οπαδοί της και ποιοι ωφελούνται από αυτήν;  Γράφτηκε ότι ο γνωστός και μη εξαιρετέος Μπόμπολας, μέσω δύο δικών του ανθρώπων που έχουν συστήσει μόλις (το 2003 με το που αποχώρησε η προηγούμενη κάτοχος TVX Gold) την εταιρία Ελληνικός Χρυσός, παίρνει τη δουλειά. Η Eldorado Gold δεν μπαίνει ποτέ στο παιχνίδι αν πρώτα δεν έχουν λυθεί τα διαδικαστικά. Ο Μπόμπολας λοιπόν προσφέρει τις πολιτικές γνωριμίες, «λύνει» τα κωλύματα και για αντάλλαγμα παίρνει ένα ποσοστό επί της Ελληνικός Χρυσός, η οποία πλέον είναι θυγατρική της Eldorado. 5% στον Μπόμπολα συν τα έργα υποδομής, 95% η Eldodado και η δουλειά δική της».

Η διαφαινόμενη άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, «τους είχε προβληματίσει» τότε λέει «από τον κίνδυνο ένιωσαν ότι απομακρύνονται αμέσως μετά τις εκλογές. Έτσι, αποκτούν έδρα στην Ελλάδα με σκοπό να αφαιρέσουν από τον ΣΥΡΙΖΑ το επιχείρημα ότι δεν φορολογούνται εδώ»… Από κει και πέρα; «Έχουν σκοπό να υπαχθούν στο άρθρο 107 του Συντάγματος περί προστασίας ξένων κεφαλαίων. Βάσει αυτού επιτυγχάνουν χαμηλό φορολογικό συντελεστή (υπολογίζεται στο 10%). Θα φορολογούνται μία φορά εδώ, ενώ η δουλειά θα είναι εξασφαλισμένη για τα επόμενα δέκα χρόνια. Και αυτό θα το επιτύχουν με προεδρικό διάταγμα ύστερα από απόφαση του αρμόδιου υπουργού, δηλαδή του Κωστή Χατζηδάκη (βάσει πληροφοριών, έχουν ήδη ένα πρώτο κλείσιμο του ματιού από το υπουργείο). Έτσι, ακόμα κι αν γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση αύριο το πρωί, όλο αυτό δεν αλλάζει με νόμο. Χρειάζεται αλλαγή του Συντάγματος». Με απλά λόγια: φορολογική ασυλία και προστασία της δουλειάς για την Eldorado για δέκα χρόνια και μηδαμινά έσοδα για το ελληνικό δημόσιο. Αυτή είναι «η αναγκαία ανάπτυξη για τη χώρα».

Και μετά από όλα όσα διαβάσατε έχουμε και τον Εθνικό ΜΑΚΑΚΑ Γεωργιάδη να κατηγορεί όσους αντιστέκονται στης φύσης τη λεηλασία, κάνοντας λόγο για εγκληματίες κουκουλοφόρους…

Υπάρχουν και αξιοπρεπείς άνθρωποι “κύριε” σ’ αυτή τη χώρα που αγαπούν απείρως πιο ουσιαστικά την πατρίδα μας και αγωνίζονται με κάθε τίμημα για αυτήν. Αλλά δεν σας λένε τίποτα όλα αυτά διότι εσείς είστε “φιλελεύθερος πατριώτης” και προτιμάτε το ξεπούλημα των πάντων με την φτηνή δικαιολογία ότι διαφορετικά θα πέσουν δήθεν στα χέρια των κομμουνιστών. Αναμενόμενο για έναν καπιταλιστή και αστό νεοέλληνα. Πατρίδα μας είναι τα χώματα και οι πέτρες που ξεπουλάει ο Πρωθυπουργός σας και η πατρίδα αυτή μάλλον δεν σας χωράει πια…

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ

ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΞΕΝΗΛΑΣΙΑ

Η ΦΥΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ

ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΜΑΙΑΝΔΡΙΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ



Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Ανατρεπτικές κινήσεις για την κοινωνική απελευθέρωση




Η ιδεολογική και πρακτική αντίθεση στο σύστημα και τους κανόνες του δεν είναι μια καθόλου μα καθόλου αστεία υπόθεση. Για όσους μετέχουν ενός πολέμου ιδεών και στιγμών, η ενεργητική αυτή αντίθεση λαμβάνει τα χαρακτηριστικά μιας μικροσκοπικής αλλά και μακροσκοπικής πολεμικής σύγκρουσης. Σε κάθε πόλεμο υπάρχουν οι νικητές και οι ηττημένοι σύμφωνα με τους ορισθέντες κανόνες του παιχνιδιού. Σε ένα άλλο επίπεδο μη καθορισμένων κανόνων, η ατζέντα ετεροκαθορίζεται από την ηθική που επικρατεί σε κάθε κοινωνία κάθε εποχή. Οι αντιλήψεις με τις οποίες φλερτάρουμε, όπως τουλάχιστον μας το καταλογίζουν, φαίνεται να είναι ολοκληρωτικές στα μάτια των πολλών, άσχετα αν εμείς αγωνιζόμαστε για την πραγμάτωση του απελευθερωτικού σχεδίου μας.

Εξάλλου τι δεν είναι ολοκληρωτικό στον κόσμο που ζούμε;

Οι εξουσιαστές δεν ασκούν ολοκληρωτικό πόλεμο ακόμα και σε περίοδο ειρήνης, ώστε να εδραιώσουν την κοινωνική συναίνεση συμφώνως προς τις προσταγές τους; Αυτή δεν επιτυγχάνεται με ευγενικούς τρόπους, αλλά με βίαιες πολλές φορές μεθόδους. Μοιραία, οι επαναστάτες είναι υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, ώστε το μήνυμά τους να φτάσει στην κοινωνία. Αναπόδραστα, θα βαδίσουν σε σκοτεινές ατραπούς και σε μονοπάτια απάτητα για την πλειοψηφία. Σε μονοπάτια δύσβατα και απροσπέλαστα για τους πιο υποψιασμένους. 

Κάποιος ξένος στοχαστής είχε γράψει ότι “υπάρχουν τρομοκρατίες που στηρίζονται στην αλαζονεία του φανατισμού και άλλες που επωφελούνται από την αληθινή απελπισία”. Ο όρος τρομοκρατία έχει διττή υπόσταση. Από όπου κι αν εκπορεύεται, γυροφέρνει από την κοσμολογία της εξουσίας. Η εξουσία χαρακτηρίζει τρομοκράτες όσους της αντιτίθεται με δυναμικό τρόπο. Ουδέποτε οι ασκούντες επιθετικές ενέργειες απέναντι στην εξουσία χαρακτήρισαν ή προσδιόρισαν τους εαυτούς τους τρομοκράτες. Ο όρος τρομοκρατία είναι ένας ιδεολογικός Ιανός.

Αυτό που ενοχλεί την εξουσία είναι η φανατική πίστη των ανθρώπων σε ιδέες και ένα διαφορετικό όραμα που δεν ευνοεί τις επιδιώξεις τους. Ενοχλεί πολύ το αναφαίρετο δικαίωμα κομματιών της κοινωνίας να οργανώνονται σε έναν αγώνα και να μάχονται ως ενσυνείδητα κοινωνικά ζώα για ιδέες. Εξ ορισμού οι άνθρωποι πεθαίνουν μεταξύ άλλων και για ιδέες και το γεγονός αυτό ας μην το παραβλέπει κανείς τους. 

Η φανατική πίστη σ’ έναν σκοπό, το απύθμενο μίσος για ό,τι εμποδίζει την επίτευξή του και η κινηματική αξιοποίηση του καθόλου ευφάνταστου κλίματος απελπισίας που επικρατεί στην κοινωνία μας, συγκροτούν την βάση του εφαλτηρίου δράσης των επαναστατικών οργανώσεων που έχουν ως πηγή έμπνευσής τους ιστορικές ιδεολογίες που εξελίσσονται μέσα στην κοινωνία. Υπάρχει κάτι το μεμπτό σε όλο αυτό; Για μας, όχι.

Η κριτική που ασκούσαν στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν διαμέσου των προκηρύξεών τους οι οργανώσεις της άκρας αριστεράς, έθετε στο επίκεντρο των αγώνων της την κοινωνία και την υπεράσπισή της. Έκτοτε πολλά άλλαξαν και οι τακτικές, οι στόχοι και οι φόρμες αιτιολόγησης της επαναστατικής δραστηριότητας μετεξελίχθηκαν.

Οι κοινωνίες του πανοπτικού ελέγχου, θωρακισμένες μέσα στην εσωστρέφεια τους, δεν ορίζουν τα κοινωνικά αντανακλαστικά τους.  Ο λόγος των επαναστατικών οργανώσεων δεν τις αγγίζει. Σχεδόν τις αφήνει αδιάφορες να συνεχίζουν να καθεύδουν. Ο λόγος των ριζοσπαστών εθνικιστών φαινομενικά είναι απαξιωτικός ή αδιάφορος απέναντι στην κοινωνία, ωστόσο είναι βαθιά κοινωνικός.

Η κριτική που ασκούμε στην κοινωνία δεν έχει σημείο εκκίνησης της το μίσος αλλά την καλυτέρευσή της. Κάθε αγώνας γίνεται επί τα βελτίω. Ο λαός μας δείχνει να είναι μια θορυβώδης μάζα χρεοκοπημένων υπάρξεων, μια μάζα γκρινιάρηδων που τους έκλεψαν το φαγητό μέσα από το στόμα τους, η οποία έχει κατεβάσει κατσούφικα το κεφάλι προσδοκώντας στην μέλλουσα επιείκεια του δυνάστη. Οι αριστερές οργανώσεις που έγραψαν με τον α ή το β τρόπο την δική τους ξεχωριστή σελίδα στην ιστορία της παράταξής τους, εξ όσων φάνηκε απευθύνονταν κυρίως στους εργάτες, εμμένοντας κυρίως στο ταξικό κομμάτι ενός κοινωνικού αγώνα και όχι στο εθνικοαπελευθερωτικό. 

Οι ριζοσπάστες εθνικιστές απευθύνονται στο ριζοσπαστικό κομμάτι του εθνικού κορμού της κοινωνίας ανεξάρτητα από παρατάξεις και όχι του λεγόμενου “χώρου” των διακριτών παρατάξεων για τον απλό λόγο ότι δεν διαχωρίζουμε ένα μέρος της κοινωνίας ως καθαρότερο στο εθνικό συναίσθημα από κάποιο άλλο όσον αφορά την συμμετοχή του στους εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες. Αυτά ανήκουν σε φορείς και πρόσωπα που σκοπεύουν στην επιβολή τους πάνω στην κοινωνία και μάλιστα με τη μορφή των καταπιεστών αυτής. Εμείς, εκ διαμέτρου αντίθετα σκοπεύουμε στην ανάδειξη ενός νέου οράματος για τις σχέσεις των υποκειμένων και την αγαστή συνεργασία τους για το καλό της κοινωνίας και της πατρίδας.

Δεν αναγνωρίζουμε καμία πρωτοπορία και καμία ευθύνη πέραν των ημετέρων που μας αναλογούν. Απευθυνόμαστε στους υγιείς και νοήμονες ανθρώπους που βλέπουν μέρα με την ημέρα την πατρίδα τους να γίνεται κουρέλι από άποψη αξιοπρέπειας στην θέση της στον παγκόσμιο ρου της ιστορίας και κομμάτια από άποψη κοινωνικής συνοχής και εδαφικής κυριαρχίας.

Αν η κοινή λογική υπαγορεύει πως οι υγιείς είναι οι “παραβατικοί” κύκλοι, τότε ΝΑΙ, με παρρησία γνώμης τολμούμε να πούμε πως απευθυνόμαστε αποκλειστικά σε αυτούς. Στους τολμηρούς, τους θρασείς, τους απρόσβλητους. Να καταστήσομε σαφές, ότι δεν σκοπεύουμε στην εγκαθίδρυση ή την προώθηση μιας νέας εξουσίας πάνω από τα κεφάλια μας. Μας αρκεί να αποσταθεροποιούμε την εξουσία παντού και πάντα. Στον μοντέρνο κόσμο τους, μας ικανοποιεί να είμαστε η διαρκής αντίθεσή τους. Θέλουμε να είμαστε το χρώμα που σπάει την ομοιομορφία στον καμβά τους. Η επίθεση στο αντεθνικό κράτος είναι η δική μας αεικίνητος επαναστατική συμπεριφορά μέσα στην τυραννική κανονικότητα.

Στα μονοπάτια που επιλέξαμε να βαδίσουμε, ο μηδενισμός αποτελεί μια ελπιδοφόρα  πρακτική. Στον κόσμο του εθνομηδενισμού και της ειρωνικής και ειρηνικής απαξίωσης αρχών, θέσεων και αξιών, μόνο μέσα από  ένα μηδενιστικό πρόγραμμα μπορούμε θα θέσουμε τους εαυτούς μας στην υπηρεσία του επαναστατικού σκοπού μας. Η ανθρωπότητα πρέπει να περάσει μέσα από τους εξουσιαστικούς παγετώνες, ώστε να σταθεί και πάλι στα πόδια της. 

Τι είναι ο μηδενισμός στην φιλοσοφία; Επιγραμματικά είναι η άρνηση του Θεού και η αρχή της βούλησης του όντος. Πολιτικά είναι η άρνηση της εξουσίας που προϋποθέτει την ενεργητική βούληση του όντος. Δοξάζουμε και επαινούμε την βούληση των όντων!

Δίχως άλλες καθυστερήσεις, ο καπιταλισμός πρέπει να καταστραφεί ολοκληρωτικά. Δεν τρέφουμε αυταπάτες περί μεταρρυθμίσεων ή λιγότερο καταπιεστικών καθεστώτων. Η φύση της εξουσίας είναι ηγεμονική. Η ηγεμονία της απλώνεται στις λέξεις, τις εκφράσεις, τις διαθέσεις, τις παρορμήσεις. Δεν μπορούμε να περιμένουμε την εκτόνωση της άπληστης ισοπεδωτικής και απάνθρωπης δραστηριότητάς των καταπιεστών, διότι αυτό θα έχει σημάνει ήδη το τέλος των υποκειμένων και όχι την αρχή του τέλους όπως κάποιοι επιμένουν να πιστεύουν. Δεν μπορούμε να σφυρίζουμε διάφορα στην εξόντωση λαών και κοινωνιών.

Προτάσσουμε τον εθνικό και κοινωνικό πόλεμο ως μοναδική συνθήκη για την ευημερία των κοινωνιών του δυτικού κόσμου. Κόντρα στην ηγεμονία της παθητικότητας και της εικόνας, κόντρα στους ρόλους που διάλεξαν για μας, κόντρα στις αποφάσεις τους για μας, μαχόμαστε με όλες τις δυνάμεις που διαθέτουμε. Ακόμα κι αν δεν νικήσουμε, αρκεί που πολεμάμε και πιστεύουμε στην νίκη.

Τι προτιμάτε; Ριζοσπαστικό Εθνικιστικό αγώνα ή κοινωνικό life style; Εμείς έχουμε κάνει τις επιλογές μας. Καιρός να κάνετε κι εσείς τις δικές σας. Με την ειδοποιό διαφορά ότι “Γυναίκα, π....ς και πρεζόνι δεν μπαίνει σε τεκέ”. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται…

Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΝΙΑΣ



Με αφορμή την έξαρση του μεγαλοϊδεατισμού και του εθνικισμού των Γυφτοσκοπιανών εδώ και μερικά χρόνια, μέχρι να λυθεί το πρόβλημα της ονομασίας, με πολλή «αγάπη» για τους αγνώστου ταυτότητας γείτονές μας, θα ήθελα να προτείνω μια ονομασία για το κρατίδιο – μόρφωμά τους, η οποία συνάδει με την ιστορική αλήθεια και θέτει τέρμα στις αναζητήσεις και στην προπαγάνδα τους ως προς την εθνική τους ταυτότητα.


Και το όνομα αυτού, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΝΙΑΣ!




Συνάδει με την ιστορική αλήθεια, την πραγματική εθνική τους ταυτότητα και με τις προσπάθεις των αρχιτεκτόνων του εγκλήματος Τίτο και του στενού του συνεργάτη Τέμπο, για τη δημιουργία ενός κρατικού μορφώματος, που θα αποτελούσε την αιχμή του δόρατος της τότε Γιουγκοσλαβικής επεκτατικής πολιτικής εναντίον της Ελλάδας.


Η ονομασία λοιπόν, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΝΙΑΣ, αποτελεί την τέλεια λύση, για να θυμίζει στους κατοίκους της, ότι αποτελούν ένα συνοθύλευμα εθνοτήτων, οι οποίοι κατοικούν, προσωρινά, στο αλύτρωτο κομματι της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΑΣ και τους οποίους εν μία νυκτί ο Τίτο τους ονόμασε «Μακεδόνες», για τους δικούς του επεκτατικούς σκοπούς εναντίον της Ελλάδας.

“Μη λες πως είμαστε λίγοι.. Πες μονάχα ότι είμαστε αποφασισμένοι..”




“Το μυστικό να μαζέψετε την μεγαλύτερη σοδιά,
την μεγαλύτερη χαρά της ύπαρξης είναι το ζην επικινδύνως,
στις παρυφές του ηφαιστείου.
Χτίστε τις πόλεις στο Βεζούβιο!
Στείλτε τα πλοία σας σε ανεξερεύνητες θάλασσες!
Ζήστε σε πόλεμο με τους όμοιους σας και με τον εαυτό σας”
(Φρίντριχ Νίτσε)




Έχει σημασία αν είμαστε λίγοι ή πολλοί; Σημασία έχει να είμαστε αυτοί που πρέπει, ανεξάρτητα από την ποσότητα και τις κυρίαρχες καταμετρήσεις. Η δύναμις έγκειται στην νεότητα, πολύ παραπάνω δε συναρτάται της ποιότητας των ηγετών, των στελεχών και των μελών της οργάνωσης των ριζοσπαστών εθνικιστών.  Αν το δούμε και από μια άλλη οπτική γωνία, μια οργάνωση, προερχόμενη είτε από τον χώρο της άκρας αριστεράς είτε από τον χώρο της άκρας δεξιάς, ουδέποτε κρίθηκε ή οδηγήθηκε ενώπιον των δικαστηρίων για την αριθμητική της δύναμη. Τουναντίον, το βασικό κριτήριο οιασδήποτε πολιτικής δίωξης υπέστησαν οι επαναστατικές οργανώσεις στη διάρκεια των ετών, ήταν και παραμένει η επικινδυνότητά τους για την επισφαλή ειρήνη που επιδιώκει να επιβάλει το καθεστώς.

Η επικινδυνότητα τους ορίζεται βάσει των επαναστατικών ενεργειών τους και κατά κύριο λόγο εξαιτίας της ραγδαίας ανάπτυξης των δυνάμεων που διαθέτει καθεμία στο ιδεολογικό και μη οπλοστάσιο της. Η οργάνωση που ανεβαίνει σκαλοπάτια στην επαναστατική διαδικασία, μοιραία συγκεντρώνει το άσβεστο μίσος των διωκτικών αρχών, ώστε να την ενοχοποιήσουν και να την κυνηγήσουν ανηλεώς. Εις μάτην όμως σε κάποιες περιπτώσεις. Η κοινωνία όσο κι αν έχει χάσει τα αλλοτινά αντανακλαστικά της, συναισθηματικά και ενδεχομένως λογικά διατηρεί ψήγματα ανθρωπιάς και από αντίδραση είτε ταυτίζεται με τους φερόμενους ως “θύτες” είτε τους προσφέρει την ηθική δικαίωση που επιζητούν μέσα από τον αγώνα τους. Σε κάθε περίπτωση το κράτος χάνει, διότι δεν κερδίζει ποτέ κατά κράτος. Διότι: "Κράτος λέγεται το πιο ψυχρό απ’ όλα τα ψυχρά τέρατα. Και ψυχρά επίσης ψεύδεται και τούτο το ψέμα βγαίνει σερνάμενο από το στόμα του: "εγώ, το κράτος, είμαι ο λαός ", σύμφωνα με τον Φρίντριχ Νίτσε.


Για εμάς δεν υπάρχουν αθώοι και ένοχοι. Οι όροι αυτοί λαμβάνουν το περιεχόμενο που τους δίνει η εκάστοτε εξουσία. Για εμάς υπάρχουν μόνο εθνικοί επαναστάτες και αστοί προσκυνημένοι. Το δίπολο “αθώοι ή ένοχοι” εξισώνει τον δήμιο με το θύμα. Εμείς θέλουμε να σπάσουμε αυτή την εξουσιαστική σχέση και οι άνθρωποι να ζουν εν αρμονία με τη φύση τους, δηλαδή βάσει της φυλής στην οποία φυσικά ανήκουν. Στις κοινότητες υπάρχουν ιεροί νόμοι με ισχύ κοινωνικού δικαίου και συλλογικοί κανόνες που συγκροτούν μια δίκαιη μικρογραφία της κοινωνίας. Στις κοινότητες εδράζεται το βαρύτερο πλήγμα για τον νεοελληνικό ραγιαδισμό. Στις κοινότητες θα ανθίσει και πάλι η γνήσια ελληνική ζωή. Ας τολμήσουμε να καταστρέψουμε τον ψεύτικο τρόπο ζωής των μεγαλουπόλεων και ας δώσουμε το τελειωτικό χτύπημα στην ισορροπία του τρόμου που βασιλεύει στις δυτικές μητροπόλεις του ώριμου καπιταλισμού.  


Οι επαναστάτες και ειδικότερα οι ριζοσπάστες εθνικιστές δρουν ως αντάρτες διότι το καθεστώς δεν τους περιέχει εννοιολογικά και οντολογικά. Το κίνητρο των επαναστατών δεν είναι οικονομικό, τουναντίον είναι άμεση συνάρτηση ενός απάνθρωπου τρόπου ζωής που δεν τους περιέχει καν στις λίστες των ζωντανών-νεκρών. Αρνούμαστε να οδηγήσουμε τον εαυτό μας εθελούσια στο ικρίωμα και επιλέγουμε την οδό της εθνικής και κοινωνικής επανάστασης με όλα τα μέσα.

Οι επαναστάτες ορίζουν τι είναι αυτό που πολεμούν. Ειδάλλως, ο αγώνας χαρακτηρίζεται από μια ανεπίτρεπτη ιδεολογική αστοχία υλικού, ίδιον της ανικανότητας για προσαρμογή στους ισχύοντες κανόνες του παιχνιδιού. Για να πολεμήσουμε, πρέπει να γνωρίζουμε πρωτίστως γιατί πολεμάμε και τι είναι αυτό που πολεμάμε, τι αντιτάσσουμε σ’ αυτό και με ποια μέσα θα το πετύχουμε, αλλά και τι υπερασπιζόμαστε και εν ονόματι ποιού ή ποιών. Οι ριζοσπάστες εθνικιστές δεν κάνουν αγώνες για λογαριασμό άλλων, παρά μόνο για το συμφέρον του έθνους. Εξάλλου, δεν αισθανόμαστε ότι ανήκουμε κάπου αλλού, παρά μόνο στο Έθνος μας.

Είναι βέβαιον ότι ο άρρωστος κόσμος που απλώνεται γύρω μας αρνείται πεισματικά να πεθάνει. Οι επαναστάτες έχουν να αντιμετωπίσουν ένα καθ’ όλα αρνητικό περιβάλλον στον ολιστικό αγώνα τους. Οι υπόδουλοι δεν λένε να ξυπνήσουν, παρά τις εκκωφαντικές εκρήξεις, απόρροια υπαρξιακών κλονισμών που λαμβάνουν χώρα σε κάθε χώρο και κάθε στιγμή, αρνούμενοι να προχωρήσουν βαθυστόχαστα στην μονόδρομο κριτική των όπλων, ωστόσο εμμένουν να οδύρονται με τα όπλα της κριτικής ανά χείρας ή παρά πόδας. 


Είναι βέβαιον επίσης, ότι είμαστε επαναστάτες διότι μπορούμε να είμαστε μοναχικοί λύκοι στον κόσμο της απόλυτης μοναξιάς του όντος. Η απροσμέτρητη κυκλοφορία των ειδήσεων, των εμπορευμάτων, των θεαμάτων, των τροχοφόρων, των πεζών, η ασύδοτη εναλλαγή των κλιματολογικών συνθηκών και η άνοδος και η πτώση των τιμών και των αξιών, όλα τους σε καθημερινή βάση, αυτά και πόσα άλλα, δεν κάνουν τίποτα διαφορετικό από το να διογκώνουν τα αισθήματα ομηρίας, σύνθλιψης της προσωπικότητας, το αίσθημα του ψυχικού βιασμού και της οριζόντιας μοναχικότητας στο παρόν. Η αιωρούμενη απειλή για το έθνος μας είναι η επιβεβλημένη διαιώνιση του γκρίζου παρόντος στο μέλλον.


Οι ριζοσπάστες εθνικιστές βλέπουμε το σύστημα σαν μια κοινωνική καταβόθρα που ρουφάει ανθρώπους, χρόνους, στιγμές, συναισθήματα, εικόνες, αναμνήσεις, τιμωρώντας τους πάντες και τα πάντα σε μια αιώνια λήθη και ανυπαρξία στον παρόντα χρόνο.  


Οι ριζοσπάστες εθνικιστές δεν έχουν απέναντί τους έναν εχθρό που απειλεί τα σύνορα περιμετρικά της Ελλάδος. Οι ριζοσπάστες εθνικιστές, γνωρίζουν ότι το κράτος τους έχει στερήσει εκ των έσω την πατρίδα τους και αυτό είναι κάτι που δεν συγχωρείται καθοιονδήποτε τρόπο από εμάς. Θέλουμε επί πίνακι τα κεφάλια των πολιτικών, διότι είναι οι προδότες του έθνους βαρύνονται με την γενοκτονία στην οποία έχουν οδηγήσει τον άλλοτε υπερήφανο λαό μας. Ασκώντας αφόρητες ψυχολογικές πιέσεις και χρηματίζοντας αδρά επί δεκαετίες πήραν ως αντάλλαγμα της κοινωνική συναίνεση στο έγκλημα της εσχάτης προδοσίας. Μοίρασαν πλούτο που δεν προερχόταν από την εθνική παραγωγική βάση, πλούτο που δεν προερχόταν από τις παραγωγικές δυνάμεις του λαού, τουναντίον ήταν το αντίτιμο της αφαίμαξης του εθνικού κορμού από τις ληστρικές ορδές του εγχώριου και του αλλότριου καπιταλιστικού εσμού.

Γνωρίζουμε πως η πατρίδα μας κυβερνιέται από προδότες και ότι ουσιαστικά είναι νεκρή. Την δολοφόνησαν οι απάτριδες προδότες πολιτικοί. Είναι νεκρή διότι της αφαίρεσαν κάθε εθνικό όραμα για την εδαφική επέκτασή της επί των λυτρωτικών διεκδικήσεών της, όπως επίσης της ξερίζωσαν το φυσικό δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη των δυνάμεων του έθνους, όπως εξίσου την αφαίμαξαν με κάθε τρόπο. Η πατρίδα μας στην σήμερον ημέρα, αποτελεί κατά δραματικό τρόπο το σύμβολο λατρείας και πίστης σε ένα μέλλον που δεν θα έχει καμία σχέση με το εφιαλτικό σήμερα  μονάχα για μια ισχυρή και αποφασισμένη μειοψηφία του λαού μας. Είτε το θέλουμε είτε όχι, η πλειοψηφία του λαού οδηγείται σε μια εξόντωση που δεν αντιλαμβάνεται. Είναι η λεγόμενη άγνοια του κινδύνου, η οποία χαρακτηρίζει τόσο τους θαρραλέους, τους τολμηρούς, τους παράφρονες, τους ασυνείδητους, όσο και τους φύσει δειλούς. Στην περίπτωσή μας χαρακτηρίζει τους υπνοβάτες-συμπατριώτες-συνταξιδιώτες  της καθημερινής μας ζωής.


Οι ριζοσπάστες εθνικιστές δεν περιμένουν από καμία κεντρική ή κομματική εξουσία να πράξει τα δέοντα, ως όφειλε να το κάνει, αν τουλάχιστον ήθελε να την μεταχειρίζονται με τον ίδιο τρόπο οι σύγχρονοι υπήκοοί της. Η ισότιμη σχέση δεν περιλαμβάνεται στο φαντασιακό της εξουσίας και η άνιση μεταχείριση αποτελεί τον απαράβατο κανόνα κάθε δυτικής δημοκρατίας. Για εμάς δεν υπάρχουν αόρατες και ανεπαίσθητες επαναστάσεις που γίνονται με το βαμβάκι. Βρισκόμαστε σε πόλεμο με το σύστημα και αν αυτό συνεπάγεται περισσότερη δίκαιη βία εναντίον της προδοτικής εξουσίας, ας είναι έτσι. Κανένας δεν αισθάνεται ότι θα ζημιωθεί καθοιονδήποτε τρόπο από μια ενδεχόμενη “παράπλευρη” απώλεια των πολιτικών διότι πολύ απλά κανείς δεν πιστεύει στην χρησιμότητά τους.


Για εμάς υπάρχουν αντάρτες στα βουνά και κυρίως στις πόλεις που μάχονται άνευ όρων και συνθηκολογήσεων το καθεστώς, χρησιμοποιώντας την τέχνη του ασύμμετρου πολέμου, το κοφτερό μυαλό και την φαντασία τους στον αγώνα για ανορθόδοξη επιβίωση και μαζικό σαμποτάζ στις γραμμές του εχθρού σε έναν ολικό επαναστατικό πόλεμο.

Όσοι πιστεύουν στις πλάγιες λύσεις, προφανώς έχουν απολέσει  την πνευματική ισορροπία τους και εκκολάπτουν χίμαιρες στην συνείδηση του λαού. Από μια άλλη σκοπιά, όσοι κινούνται με πολιτικάντικα τσαλιμάκια και ελιγμούς, τοιουτοτρόπως δεν τοποθετούνται ευθέως επί των κυρίων ζητημάτων. Ομιλούν πλαγίως και ποτέ άμεσα, άρα, ειλικρινά. Πολιτική σημαίνει ότι εξαπατάς τον διπλανό σου για να πετύχεις κάτι. Η πολιτική είναι μια διαρκής εξαπάτηση.


Το τεκμήριο αθωότητας του λαού μας δεν είναι συγχωροχάρτι και για εμάς. Στο ίδιο ζουμί βράζουμε και τον ίδιο δηλητηριώδη ζωμό καταπίνουμε. Όπως προείπαμε, για εμάς δεν υφίστανται αθώοι, ούτε κι ένοχοι. Όλα είναι ζήτημα επιλογών. Μισούμε στον ίδιο βαθμό τόσο τους δήμιους που ηδονίζονται να μαστιγώνουν τα άψυχα κορμιά των υποταγμένων αστών, όσο και όλους όσοι επιλέγουν την παθητικότητα ως αντίληψη και καιροσκοπική στάση ζωής. Οι ριζοσπάστες εθνικιστές δεν συμμετέχουν στην διαδικασία της επιλογής της λιγότερο επιβλαβούς λύσης για το κοινωνικό σύνολο. Ο αγώνας μας είναι ολιστικός. Επιδιώκουμε την ολική ανατροπή και όχι μονάχα την τιμωρία των επιμέρους κομματιών ενός ασύμμετρου κοινωνικού πάζλ.


Το σύστημα αναπαράγει επιμέρους εξουσιαστικές δομές και συντηρεί τους μύθους που υποστυλώνουν αυτές. Η κεντρική εξουσία, απρόσιτη στο λαό και στην εικόνα την οποία θέλει να περάσει προς τα έξω, δημιουργεί αμέτρητες άλλες εξουσίες, αναπαραστάσεις των οποίων εντοπίζουμε στις συμπεριφορές μας, στις κινήσεις μας, στις χειρονομίες μας, στους φόβους μας και στις μικρές καθημερινές κοινωνικές εντροπίες.


Ορισμένοι, είτε από θέση συμφέροντος, είτε από θέση περίοπτη, είτε εξαιτίας μιας περιούσιας καταγωγής, οι κυρίαρχοι σφυρηλατούν μια ακαθόριστη εν πολλοίς σχέση αφέντη-δούλου στην νεοελληνική κοινωνία, βασιζόμενοι στο ότι εκ προοιμίου ο δούλος πρέπει να δώσει την απάντηση στο “τις πταίει” για την αδικία που υφίσταται από τον εκάστοτε αφέντη.  Αυτοί είναι οι υπέρμαχοι της διατήρησης της υπάρχουσας κοινωνικής και πολιτικής δομής στην Ελλάδα. Η ευθύνη που βαρύνει τους υπηκόους για την σημερινή κατάσταση είναι ότι κοιμούνται με φρούδες ελπίδες και “ξυπνούν”, αλλά πως ξυπνούν, με βασανιστικούς εφιάλτες.


Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι θα ξεπεράσουμε ως λαός την οικονομική κρίση, την όξυνση των όποιων αντιθέσεων μέσα στην κοινωνία μέσα από το χρυσωμένο χάπι της αστικής αντίδρασης των χρεοκοπημένων αγανακτισμένων σε όλο αυτό το σκηνικό. Η μόνη θεραπεία που μπορούν να δώσουν οι ριζοσπάστες εθνικιστές στο κοινωνικό θέατρο είναι ένα νέο αντιθέατρο. Κοινώς, να αλλάξουν ή να σκίσουν όσες σελίδες χρειαστεί ώστε να περάσουμε στην επόμενη παράσταση. Το παρόν θυμίζει αρχαία τραγωδία με τις όποιες ομοιότητες στην συνισταμένη του γέλωτα. Έχει έλθει ο καιρός να περάσουμε στο σατυρικό δράμα. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, το σατυρικό δράμα θεωρείται “η προβαθμίδα της τραγωδίας”. 


Επομένως, την κρίση οικονομικών τίτλων και αξιών έχουμε ιερή υποχρέωση να την βαθύνουμε ως εκεί που δεν πάει το φτυάρι, ώστε να προκαλέσουμε το απαραίτητο βραχυκύκλωμα που απαιτείται σ’ ένα καθ’ όλα ηλεκτρισμένο κοινωνικό πεδίο για να γίνει η πολυπόθητη εκκένωση. Οι ριζοσπάστες εθνικιστές επιδιώκουν να αντλήσουν τα οφέλη που θα προκύψουν από μια επιτόπια κύλιση προς το χάος που θα προκληθεί στις μητροπόλεις του δυτικού καπιταλισμού. 


Είμαστε ριζοσπάστες εθνικιστές, εθνικοί επαναστάτες, άνθρωποι της πράξης και της θεωρίας και όχι της θεωρίας και της πράξης. Η κίνηση δημιουργεί τη θεωρία και όχι η θεωρία την κίνηση. Οι επαναστάσεις χτίστηκαν βήμα-βήμα χάρη στις πράξεις των εξεγερμένων. Τίποτα δεν θεωρούμε αυτονόητο και δεν δίνουμε αξία σε πρόσωπα που δεν κάνουν πράξη τις ιδέες τους. Τι έχει στο μυαλό του ο καθένας για το επέκεινα ή την επαύριον δεν μας απασχόλησε ποτέ. Μας ενδιαφέρει τι κάνει στο παρόν. Δεν μας συγκινούν κοινωνικά οι πεθαμένοι. Μας αγγίζουν μόνο εθνικά. Ωστόσο, θεωρούμε πρωταρχικό μας καθήκον να μιλήσουμε στους ζωντανούς και να τους αγγίξουμε στην πράξη. Διότι, σε αυτούς χρωστάμε στο σήμερα. Και προπάντων στον εαυτό μας.


Δεν θέλουμε το χειροκρότημα, ούτε την αποδοχή τους, όπως δεν θέλουμε το αντίτιμο και την μαζική ικανοποίηση. Δεν περιμένουμε το πράσινο φως από τις μάζες προκειμένου να πράξουμε το καθήκον μας. Δρούμε καθημερινά γιατί αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε τον εθνικισμό. Βιωματικά.

Κάθε ανάληψη ευθύνης μας αποτελεί από μόνης της ένα κάλεσμα αγώνα και εγρήγορσης. Η έκφραση της οργής μας υψώνεται σαν τείχος απέναντι στον κόσμο της εξουσίας κάθε ώρα και κάθε στιγμή. Δεν παίρνουμε αναβολή από τη ζωή για να εκδηλώσουμε την επίθεση μας σε πεπερασμένο χρόνο. Δεν δίνουμε χρονικά περιθώρια και ακυρώνουμε κάθε αναβολή. Ο πόλεμος μας ενάντια στο υπάρχον είναι ένα διαρκές και ανοικτό συμβόλαιο θανάτου που μετράει μόνο αντίστροφα. Όσο δεν το αποδέχεται η εξουσία, τόσο οπλίζει τις συνειδήσεις μας και άλλο τόσο τα χέρια μας.

Οι πυρήνες των ριζοσπαστών εθνικιστών έχουν το όνομά μας. Είναι ο μόνος δρόμος προκειμένου να προσπεράσουμε με στυλ την αδράνεια που επιδεικνύουν οι επαναστατικά άγουρες και ασύμφορες μάζες ώστε να συγκροτήσουμε ενιαίο ριζοσπαστικό μέτωπο με τις δυνάμεις της πύρινης γνώμης. Οι πυρήνες μας είναι τα τελευταία καταφύγια πριν τον μεγάλο χαμό. Δεν έχουμε άλλη θέληση από το να αγωνιστούμε μέχρι το τέλος, ακόμα κι αν καούμε ζωντανοί σαν νέοι μάρτυρες της  ιδέας, ως γνήσιοι επίγονοι του ανυπέρβλητου Γρηγορίου Αυξεντίου σε έναν νέο Μαχαιρά του έθνους μας. Δεν είναι η δόξα, δεν είναι τα λεφτά, είναι του αντρειωμένου θανάτου η χαρά…

Εργατικη ριζοσπαστική Εθνικιστική Δράση


Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

ΠΥΡΙΝΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΓΙΑ ΜΑΣ-ΚΑΥΤΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΑΣ

Δεν θα επαναλάβουμε τα χιλιοειπωμένα. Οι ανάρχες είναι παρακρατικοί και ρουφιάνοι και τους δωρίζουμε λίγα από αυτά που τους αξίζουν. Με φωτιά δολοφόνησαν αθώους στη Μαρφίν, με φωτιά τους το ξεπληρώνουμε εν ονόματι του ελληνικού λαού. Όσο θα παραμένουν ατιμώρητοι, τόσο θα τους το θυμίζουμε.

Επειδή τον τελευταίο καιρό κάνουν μια απελπισμένη προσπάθεια να παραστήσουν τα αφεντικά, σουλατσάροντας ως πληρωμένοι συμμορίτες που είναι στις γειτονιές, θα τους φρεσκάρουμε για τελευταία φορά τη μνήμη σε ορισμένους, για να μαθαίνουν και οι εξίσου άπλυτοι με τους παλαιούς, νεότεροι υπάλληλοι που φιλοξενούνται στα πρεζοστέκια τους, αλλά και οι παλαιότεροι που έζησαν με τα ματάκια τους τις θερμές επισκέψεις μας όλα αυτά τα χρόνια. Όλοι τους θυμούνται με τρόμο τα τρία γράμματα που τους κάνουν να πετάγονται στον ύπνο τους κάθε λίγο και λιγάκι…

Σε Αθήνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη, Ρόδο, Κύπρο, έχουν νιώσει για τα καλά την καυτή ανάσα μας στο σβέρκο τους. Αν οι κοπρίτες που καταφεύγουν στα στέκια και τις καταλήψεις δεν τα εγκαταλείψουν εθελούσια, τα ντουβάρια-αναρχικοί θα λιώνουν κάθε λίγο και λιγάκι και πάλι από την αρχή. Μυστρί, πηλοφόρι, δοκάρια, μπογιές, σιδερένια ρολά και θα κλειδαμπαρώνεστε πάλι μέσα σαν καλές κοτούλες που είστε.

Από τις πολλές ροχάλες που ήδη εισπράξατε από τους Έλληνες στις διάφορες περιοχές που πήγατε να βρωμίσετε με τις αηδίες σας, μπορεί να γλιτώσατε τα έξοδα για το νερό (λες και το πληρώσατε ποτέ σας…), το μπανάκι σας όμως το κάνατε. Καταφέρατε πάλι να απαλλοτριώσετε το καπιταλιστικό κράτος και τους Έλληνες που σπατάλησαν άδικα το σάλιο τους πάνω σας. Τελικά είστε μεγάλες κουφάλες…

ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΠΡΕΖΑ-ΜΠΑΛΑΜΟΥΤΙ ΚΑΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΝΤΟΥΡΟΥΤΙ!

ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΜΑΙΑΝΔΡΙΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ
  


Η σημερινή κατάσταση





Η κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και σχεδόν σε όλον τον λεγόμενο ''πολιτισμένο'' κόσμο, φαντάζει άθλια και αποκαρδιωτική. Δεν είναι μόνο η οικονομική κατάρρευση, αλλά κυρίως ο κοινωνικός εκτροχιασμός, εκφυλισμός, η ηθίκη και αξιακή κατάπτωση, με δεσπόζουσα την κυριαρχία φαύλων και βδελυρών προτύπων. Στο παρόν άρθρο, θα περιοριστώ στην πατρίδα Ελλάδα, εστιάζοντας στους πέντε κύριους λόγους-εχθρούς, εσωτερικούς και εξωτερικούς, οι οποίοι, υπονόμευσαν και υπονομεύουν τον λαό και το έθνος.
1)  Πρώτα και κύρια, η κατάπτυστη και προδοτική ηγεσία του τόπου, η οποία διαχρονικά αποδομεί την εθνική ταυτότητα, υποδαυλίζει τα θεμέλια και την ενότητα του ελληνισμού, με σκοπό να τον καταστήσει θνησιγενη στα επόμενα χρόνια. Όλα τα πολιτικά κόμματα, αποτελούνται, είτε απο ανθέλληνες, είτε απο μασώνους και φιλοσιωνιστές. Η Ελλάδα, δεν κυβερνάται απο Έλληνες και ελληνόψυχους. Τα μ.μ.ε., οι μ.κ.ο., συνεπικουρούν στην καταστροφή της Ελλάδος, πολεμώντας τον ''κακό νεοναζισμό'', την στιγμή που στηρίζουν απροκάλυπτα τους αυχληρούς αναρχικούς, τους ''νεροκουβαλητές'' των κοσμοκρατόρων.
2) Έν συνεχεία, ο πόλεμος που έχει εξαπολυθεί απο το διεθνή σιωνισμό, εναντίον της Ελλάδος και της ελληνικής ιδέας, με τη διείσδυση υλιστικών, αντεθνικών, κοσμοπολίτικων και ψευτοδιεθνιστικών απόψεων και θεωριών, εξοστράκισαν την ελληνικότητα απο την ψυχή του μέσου Έλληνα. Η κυριαρχία τους στην Ελλάδα, επικυρώθηκε με την υποταγή στο ΔΝΤ, το οποίο οι εβραιοσιωνιστές ελέγχουν απόλυτα, και οι οποίοι ετοιμάζονται να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα κατά της ελληνικής φυλής, μεσω της οικονομικής και βιολογικής γενοκτονίας, συνεχίζοντας ανενόχλητοι την ολοκλήρωση της επιβολής της παγκοσμοιοποίησης. Το τραγαλαφικό με τους συγκεκριμένους, είναι το γεγονός ότι, ενώ κατακεραυνώνουν τον ''ναζισμό'', τον ρατσισμό και τον φασισμό, οι ίδιοι, ''αναρχικοί'', μαρξιστές και καπιταλιστες, παραμένουν κατα βάθος σκληροί σιωνιστές και εθνικιστές! Αλλά δεν σεβαστηκαν ακόμα και αυτόν τον νόμο τους, ( ο οποιός είναι βαθιά ρατσιστικός, εν αντιθέσει με την φυλετική ψυχη των ιουδαίων, που πάντα παρέμεινε άγρια, άναρχη και παρακμιακή ) και τον ''πολιτισμό'' τους, διαστρέφοντας τον και αυτόν τελικώς...
3) Μεγάλο καρκίνωμα στο σώμα της Ελλάδος αποτελούν οι αριστεριστές. Μίσος για κάθε τι ελληνικό και εθνικό, συμμαχία και στήριξη του κάθε λογής αλλοδαπού, σύμπλευση με τον αλβανικό, τουρκικό και σκοπιανικό εθνικισμό, άλλοτε συγκαλυμμένα και ύπουλα, υπο τον μανδύα του αντιεθνικισμού (που ισχύει μόνο για τους Έλληνες!), κι άλλοτε απροκάλυπτα και ιταμά. Άλλωστε, η ιταμότητα είναι κάτι που ανέκαθεν διέκρινε, αυτούς τους πάσχοντες απο την ''πνευματική ψώρα'' του κομμουνισμού, σε όλες του τις εκφάνσεις. Πολλοί απο αυτούς είναι κρυφοί πράκτορες και εντολοδόχοι ξένων υπηρεσιών. Δεν είναι τυχαίο πως στα ''δεκεμβριανά'' του 2008, μαζί με τους ''κοινωνικους αγωνιστές'', (οι κεφαλές των οποίων είναι ελεγχόμενες)συνελήφθησαν αλβανοί και σκοπιανοί ''αναρχικοι'', εθνικιστες-πράκτορες! Για να μην αναφερθούμε στον ''κύριο'' Σορος...
4) Μια άλλη εμμετική συνιστώσα, αποτελούν οι μετανάστες. Νόμιμοι, παράνομοι, παράνομα νομιμοποιηθέντες, οι περισσότεροι τριτοκοσμικοί, απολίτιστοι, μετέφεραν τα βάρβαρα έθιμα τους, καταλαμβάνοντας πλατείες, γειτονιές, σπίτια, πολυκατοικίες, σφάζοντας, διαπράττοντας κάθε λογης έγκλημα...σύμμαχοι των εχθρών μας, τους αναρχικούς,( οι οποίοι νομίζουν οτι οι μετανάστες τους ακολουθούν ως ''ταξικοί αγωνιστες κι όχι ως ξενη εθνικιστικη αποικιοκρατική δύναμη-τί θύματα!)
επιβεβαιώνοντας την ρήση '' ο εχθρός του εχθρού μου, φίλος μου''. Ομιλούν για ανθρώπινα δικαιώματα, την στιγμη που οι ίδιοι με την παράνομη εγκατάσταση στη χώρα μας, την δημιουργία παρανομων ενώσεων, κυκλωμάτων λαθρεμπορίου και ναρκεμπορίου, αποποιούνται κάθε δικαίωμα σεβασμού. Διαμένουν και παρασιτούν, παράνομα, κατά των Ελλήνων, έτοιμοι να γίνουν ''αυτοί που θα φτιάξουν την νέα Ελλάδα'', οποίο θράσος! Κι έχουν το ανήθικο ανάστημα να ομιλούν! Ενώ οι ίδιοι παραμένουν φυλετιστές και ρατσιστές, και εδώ και στις πατρίδες τους...εντελως αναξιοπρεπείς, οι πλείστοι εξ' αυτών. Ας πάνε να παραστήσουν τους ''αντιφασίστες'' στις χώρες τους, να δούν για πότε θα βρεθούν αποκεφαλισμένοι...
5) Κράτησα το χειρότερο για το τέλος. Το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα, αλλά και διαχρονικά, είναι ο ίδιος ο Έλληνας. Ανάξιος του δοξασμένου ονόματος που φέρει, τόσα χρόνια δέχθηκε ελαφρά την καρδία, να ανταλλάξει την τιμή του, την ελευθερία του, τα έθιμα του, την εθνική του μνήμη και κληρονομιά, με κάθε λογης ρουσφετιλίκια, υλικά αγαθά, ανέσεις, απολαύσεις, ανομίες, βολέματα...Θεοποίησε την ύλη, λησμόνησε ποιός ήταν. Έγινε ενα αξιοκαταφρόνητο κακέκτυπο των Αμερικανών. Σκιά του εαυτού του, αποθέωσε το καθεστώς που κατέστρεψε πνευματικά τη χώρα, και ξαφνικά, ώ του θαύματος, όταν τελείωσαν τα δανεικά, άρχισε να φοβάται να κυκλοφορεί, να μην έχει δουλειά, αηδιασμένος απ τη ''δημοκρατία'' και τα φερέφωνά της, είδε την πατρίδα (και την ''πάρτη'' του) να ξεπουλίεται στους σιωνιστές, θυμήθηκε να γίνει ''εθνικόφρων''. ''Πατριώτης'', ''εθνικιστής''. Επικυρώνοντας τον Γκαίμπελς, που έλεγε πως ο μέσος πολίτης δεν ενδιαφερεται παρα μόνο για την επιβίωση του και την ''ελευθερία'' να κάνει ότι θέλει. Όσο τα έχει, είναι ''πατριώτης''. Διότι ταυτίζει την πατρίδα με το κράτος, κι' όχι με την φυλη, το έθνος, το πατρώο έδαφος. Μόλις τα απολέσει, μετατρέπεται στον μεγαλύτερο ''αντιεθνικιστή'' και αντικρατιστή. Εδώ και μια δεκαετία, ανθεί ο αναρχοκομμουνιστικός ανθελληνισμός, με ιδιαίτερη έξαρση στις μέρες μας, ο οποίος ελάχιστα ενοχλεί το σύστημα, που έφτιαξε τον κομμουνισμό, τον αναρχισμό και τον κοσμοπολίτικο υλιστικό δημοκρατικό διεθνισμό. (Κι αυτό είναι κοινή ομολογία του συστήματος, πως η ''άκρα δεξιά'' είναι ο πραγματικός κίνδυνος''!) Κι' άν δεν επικρατεί εντελώς (ο αναρχοκομμουνισμός), οφείλεται στο γεγονός οτι ο μικροαστός, φοβάται την επανάσταση, κι οτι θα το πάρουν την περιουσια, κι όχι επειδή έχει κοινωνικές και εθνικές ανησυχίες!!! Και μόλις ξαναβολευτεί, πράττει ακριβώς τα ίδια με πρίν...
Όπως γίνεται αντιληπτό, επιβάλλεται να σχηματιστεί ένα αγνό. ανεξάρτητο, ενωτικό, ανατρεπτικό εθνικιστικό ρεύμα εντός της κοινωνίας, ασυμβίβαστο και ανυποχώρητο, με σκοπό την
ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΗ!
Κλείνοντας, λέω μόνο τούτο, προς κάθε ενδιαφερόμενο:
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΑΝ ΑΚΟΜΗ!!!!

Δράσεις απο την Μακεδονία μας (ριζοσπαστικός Εθνικισμός)








Και για το τέλος αφήσαμε αυτό..... 

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Αυτόνομοι Πειραιά: Μηδενική Ανοχή (Νέες δράσεις πειραιάς)






ΟΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΣΑΠΙΛΑΣ! ΤΟ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ!







Στον δικό μας κόσμο του πραγματικού, ένας επαναστατικός πυρήνας μπορεί να είναι μόνο εθνικιστικός ή εθνικοσοσιαλιστικός ή το αποτέλεσμα της ζύμωσης που θα προκύψει από την εσωτερική σύγκρουση των δύο, δηλαδή η σύνθεσή τους σε μια ολιστική αντικαπιταλιστική πλατφόρμα θέσεων και αρχών με κέντρο της το έθνος, την φυλή και την πρωτόγονη κοινότητα αξιών και ζωτικού χώρου. Ένας πυρήνας μπορεί να είναι συγχρόνως φιλοσοφικός, θεοσοφικός, αγνωστικιστικός ή οτιδήποτε άλλο περιέχει και προσδίδει γόνιμο σκεπτικισμό για τον άνθρωπο και την κοινωνική εξέλιξή του στη γη. Ο επαναστατικός πυρήνας εσωκλείει με μυσταγωγικό τρόπο την δική του αλήθεια γύρω από τον κόσμο και για τον κόσμο. Ο πυρήνας είναι ο άδολος κήρυκας της επαναστατικής αλήθειας και αυτή του την αλήθεια υπερασπίζεται με όλες του τις δυνάμεις.


Ένα πράγμα όμως δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν. Επανάσταση που δεν προέρχεται από τα σπλάχνα του έθνους και δεν συντελείται για την εξέλιξη-ανέλιξη ενός έθνους δεν νοείται ως τέτοια. Μπορεί να είναι κατάληψη της εξουσίας ή εξέγερση των φύσει καταπιεσμένων από τα κάτω, ωστόσο δεν είναι επανάσταση. Η επανάσταση είναι μόνο εθνική και κοινωνική. Οποιαδήποτε άλλη ταμπέλα της αποδίδεται, δίχως άλλο κρύβει ιδιοτελή συμφέροντα και δόλιες επιδιώξεις που στοχεύουν στην εξαπάτηση του λαού.


Η επανάσταση συντελείται από τα ανεξέλεγκτα εθνικά στοιχεία που αφιερώνουν την ζωή τους στην ευημερία του έθνους τους και η επανάσταση έχει μονάχα ανελικτική πορεία. Η γνήσια εθνική και λαϊκή επανάσταση δεν πραγματοποιείται με την λεγόμενη έφοδο στον Ουρανό της κοινωνίας ώστε να κατακτηθεί υλιστικά ο ούτως ή άλλως στρεβλός Ουρανός της οικονομίας και της αγιοποιημένης διαφθοράς, όπως διακηρύσσουν κατά οξύμωρο και υπερφίαλο τρόπο οι διεθνιστές. Η επανάσταση γίνεται για να κατανοηθεί ο Ουρανός μεταφυσικά και πρακτικά προκειμένου να διακριθούν οντολογικά οι άριστοι από τους φαύλους και να αποδοθεί κοινωνική δικαιοσύνη στη ζωή των ανθρώπων στη γη. Οι τυφλοί μαρξιστές βλέπουν μόνον υλικές διεργασίες σε όλα τα πράγματα, απομυθοποιώντας την εξελικτική διαδικασία, προδίδοντας υλική αξία στα πάντα.


Το επαναστατικό όραμα είναι ασύμβατο με την ερμηνεία των πάντων με υλικούς όρους. Κάτι τέτοιο θα ήρμοζε μονάχα στο ζωικό βασίλειο, όπου όλα γίνονται για την κατάκτηση της τροφής. Στον δικό μας κόσμο του πραγματικού, ο αγώνας των ανθρώπων υπερβαίνει κατά πολύ τις υλικές ανάγκες και επεκτείνεται στην εμπέδωση μιας ανώτερης ερμηνείας του υλικού κόσμου. Η στείρα οικονομική θεώρηση προσήκει μονάχα σε εγκεφαλικά ανάπηρους.  
Όλα βασίζονται στην αρχή. Πολλά μπορεί να λεχθούν για την αρχή. Προτιμούμε να  μιλήσουμε με το στόμα μεγάλων και σοφών ανδρών της ιστορίας…  
“Πλείον ή ήμισυ του παντός είναι αρχή” απεφάνθη ο Σταγειρίτης Αριστοτέλης…
Ένα ταξίδι χιλίων χιλιομέτρων αρχίζει με ένα βήμα ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων σοφών ο Κινέζος φιλόσοφος  Λάο Τσε που έζησε τον 6ο αιώνα π.Χ… 

Μπορούμε να αναφέρουμε πολλά περισσότερα παραδείγματα που να συγκλίνουν προς την προτροπή μας στην δημιουργία επαναστατικών πυρήνων δράσης και δημιουργίας. Οι επαναστατικοί πυρήνες ρέπουν προς την καταστροφή των δομών του υπερκρατικού τερατουργήματος που ως άλλη Λερναία Ύδρα γεννάει διαρκώς ασυνείδητους υποτακτικούς σε κάθε πατρίδα, ωστόσο πρόθυμους να πεθάνουν ασκόπως και αδόξως για τα συμφέροντά του με αντάλλαγμα λίγες ψωροδεκάρες. Το κράτος είναι μια μηχανή που τρέφεται με ανθρώπινες σάρκες. Ο επαναστατικός πυρήνας τερματίζει την απάνθρωπη και ψυχοφθόρο διαδικασία της ανακύκλωσης μαζοψυχής στις κοινωνίες. Ο επαναστατικός πυρήνας σκοπεύει στην εξάπλωση του λόγου του απ’ άκρου εις άκρον της οικουμένης. Η διεθνοποίηση της αντίστασης των κοινωνιών στην άνευ όρων υποταγή τους είναι καθήκον του επαναστατικού πυρήνα κάθε πατρίδας.   

Ο πυρήνας, φύσει επαναστατικός, θέτει την εθνική και κοινωνική επανάσταση στο κέντρο των αναζητήσεων και των στοχευόμενων πυρών των μελών του. Άλλωστε, αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον εκείνος συγκροτείται. Ένας υγιής πυρήνας, τουλάχιστον από ότι έδειξε ως σήμερον η ιστορία της ανθρωπότητας, εξαιτίας της σπερματικής αλήθειας που εσωκλείει, όπως αρχικώς ελέχθη, μπορεί να εξελιχθεί παντοιοτρόπως. Ο πυρήνας ενδέχεται να παλέψει μόνο με τις δυνάμεις των μελών του και να εξοντωθεί ή να καταδικαστεί σε πολιτικό αφανισμό, είτε να επεκταθεί και να αναβαθμιστεί επιχειρησιακά στρατολογώντας νέα ικανότερα μέλη ώστε να δημιουργήσει νέους πυρήνες που θα δράσουν στο πλαίσιο ενός αόρατου δικτύου πυρήνων που θα συνεργάζονται άτυπα μεταξύ τους, είτε ακόμα και να μετεξελιχθεί σε μαζικό λαϊκό κίνημα αν τα μέλη του το επιθυμούν και οι συνθήκες το επιτρέπουν.

Ένα επιπρόσθετο στοιχείο για την ιδεολογική καθαρότητα ενός επαναστατικού πυρήνα είναι να παραμείνει μακριά από οποιαδήποτε επιρροή, τόσο της αριστεράς όσο και της δεξιάς και των παραφυάδων αμφοτέρων. Αν μπολιάσει το ταξικό μίσος στις καρδιές των μελών του πυρήνα, θα δηλητηριάσει τις ψυχές τους και θα διαβρώσει την συνοχή του αλλά και την προσήλωση τους προς τον σκοπό που υπηρετούν. Στο εσωτερικό ενός πυρήνα πρέπει να επικρατεί αυστηρή πειθαρχία, να υπάρχει απόλυτη μυστικότητα όσον αφορά στις δραστηριότητες του, διαφάνεια, ήθος και ειλικρίνεια στις σχέσεις των μελών που συμμετέχουν στις δραστηριότητές του, ώστε να αποφευχθούν οι πάσης φύσεως ίντριγκες και η ανάδειξη των εξουσιαστικών στοιχείων του ανθρώπινου χαρακτήρα. Ο επαναστατικός πυρήνας φύσει φέρει το εξουσιαστικό στοιχείο στο εσωτερικό του. Επιπρόσθετες εξουσιαστικές τάσεις μπορεί να αποβούν καταστροφικές για τον ίδιο τον πυρήνα, τα μέλη του και τον ευλογημένο σκοπό της επανάστασης.  

Ο επαναστατικός πυρήνας αγωνίζεται πέρα από τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς και αδιαφορεί για τους επίσημους νόμους και τους συμβατικούς κανόνες της καθημερινής ζωής, βάσει των οποίων η κοινωνία διατηρείται σε ένα επίπεδο εθελοδουλείας. Ο πυρήνας διαθέτει την δική του μοναδική επαναστατική ηθική για τα πράγματα και πως πρέπει αυτά να έχουν υπόσταση σε μια δίκαιη κοινωνία. Έχοντας ξεπεράσει το φράγμα δεξιάς-αριστεράς, αντιμετωπίζει τους πολιτικούς φορείς (κόμματα και συλλόγους) ως απλά μέσα για την επίτευξη των σκοπών του. Ο πυρήνας εξαπλώνεται παντού μέσα στην κοινωνία και όραμά του είναι να δημιουργήσει τις εκρηκτικές καταστάσεις που θα εξυπηρετήσουν τους ευλογημένους σκοπούς του. Αντιλήψεις και πρακτικές που ενισχύουν την δομή της αστικής κοινωνίας δεν είναι ανεκτές από τα μέλη του πυρήνα. Την πρωτοκαθεδρία όσον αφορά στην ανάπλαση των συνειδήσεων και την επαναστατική διαπαιδαγώγησή  τους έχει κατ’ αποκλειστικότητα ο ίδιος ο πυρήνας. Επομένως, ο πυρήνας δεν επιτρέπεται κατά καμία έννοια να συλληφθεί αντιγράφων αλλότριες ρεφορμιστικές αναλύσεις, παρουσιάζοντας τις ως δικές του. Ο πυρήνας έχει την δική του μοναδική γλώσσα. Ο επαναστατικός πυρήνας έχει την δική του φωνή. Μεταφέρει το μήνυμα της νίκης στους κολασμένους με τα δικά του μέσα. Ο πυρήνας συστήνεται αν και εφόσον πιστεύει στην προοπτική της νίκης. Διαφορετικά δεν έχει λόγο ύπαρξης και καταδικάζεται σε αυτοδιάλυση.

Η επαναστατική πρακτική του πολιτικού εξτρεμισμού δεν συνέπεσε ποτέ της με την χρήση κοφτερών και αιμασσουσών λέξεων που λεκιάζουν τα τεφτέρια. Η επαναστατική αντίληψη προέκυπτε πάντοτε στην ιστορία από την εκρηκτική κατανόηση του κόσμου και των εκλογικευμένων αιτιών που οδηγούν στο να του αντιτεθείς-επιτεθείς. Ο επαναστατικός πυρήνας μπορεί να βρει άπειρους τέτοιους λόγους για την αιτιολόγηση της δράσης του, εν αντιθέσει με την κοινωνία που δεν μπορεί να κατανοήσει τα βαθύτερα αίτια της ανάληψης επαναστατικής δράσης από κάποια κομμάτια της ή μεμονωμένα άτομα και αρκείται στο να βυθίζεται στην ιστορική απραξία και συνεπακόλουθα στην ιστορική λήθη. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ των δύο. Της κοινωνίας (νεκρό κύτταρο) και του επαναστατικού πυρήνα (ζωντανό κύτταρο). Η κοινωνία παρακολουθεί, ενώ ο επαναστατικός πυρήνας λειτουργεί. Όπως πολύ σωστά έχει λεχθεί, η αντίθεση στην εξουσία είναι ζωτικής σημασίας, όχι ως ξεχωριστή αντίληψη ή ιδεολογία, αλλά ως απαραίτητη προϋπόθεση επιβίωσης. Ο επαναστατικός πυρήνας είναι φύσει αντιτιθέμενος στην εξουσία. Ο πυρήνας αγωνίζεται για να κατακτήσει νησίδες ελευθερίας στην καθημερινή ζωή και να απελευθερώσει εδάφη που κατέχει ο εχθρός.

Ο επαναστατικός πυρήνας είναι κάτι ανώτερο από το επαναστατικό υποκείμενο. Είναι ένα νέο σχολείο, ένα νέο κρυφό σχολειό, είναι το κατηχητήριο των νέων οπλαρχηγών του γένους. Ο επαναστατικός πυρήνας διαπαιδαγωγεί και διαμορφώνει την συνείδηση των μελών του προς τις αρχές της εθνικής και κοινωνικής επανάστασης. Ο πυρήνας είναι ο προθάλαμος της νέας κλεφτουριάς σε κάθε πατρίδα.


O επαναστατικός πυρήνας στην αλληλεπίδρασή του με την κοινωνία οφείλει να παρακολουθεί την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα και να ενημερώνεται για κάθε κοινωνική εξέλιξη. Ο πυρήνας πρέπει να δρα ως άλλη μασονική στοά μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι και να αποκωδικοποιεί τα μηνύματα και τις πληροφορίες που φτάνουν στο εσωτερικό του. Παρ’ αυτά, ο πυρήνας δεν πρόκειται να οδηγηθεί στην αλήθεια εξαιτίας όλων αυτών, δεδομένου ότι ο ίδιος είναι ο ζωντανός φορέας της αλήθειας για τον κόσμο. Ωστόσο το κέρδος συνίσταται στο ότι θα εξοικειωθούν τα μέλη του με την κρυπτογραφημένη γλώσσα των εξουσιαστών και θα εντοπίσουν τα τρωτά σημεία τους. Η αποκωδικοποίησή της, η ερμηνεία και η κατάστρωση νέων σχεδίων δράσης βάσει των συμπερασμάτων που θα εξαχθούν από αυτή την διαδικασία είναι αποκλειστικό έργο των μελών του πυρήνα σε κάθε περίπτωση.


Ο επαναστατικός πυρήνας δεν επιχειρεί να αντιπαλέψει τον κόσμο με την ιστορική γνώση του παρελθόντος, τουναντίον χρησιμοποιεί την δική του μοναδική στρατηγική και γνώση ώστε να προσαρμόζονται στα δεδομένα του καιρού του. Τα μέλη του δεν τρέφουν αυταπάτες για το πώς λειτουργεί ο αφαιμακτικός μηχανισμός του συστήματος. Η ιστορία δεν προσαρμόζεται ποτέ στις απαιτήσεις του πυρήνα, ωστόσο ο πυρήνας μπορεί να καλλιεργήσει το έδαφος όπου θα ριζώσουν οι στρατηγικές του επιθυμίες.
Τα μέλη του πυρήνα, κατά τη διάρκεια της εμβόλιμης διαδικασίας στις επίγειες ατράκτους του κοινωνικού εργαστηρίου, οφείλουν να προσηλώνονται στο επίπεδο των τοπικών κοινωνιών, οπουδήποτε χτυπάει ο παλμός των νέων ανθρώπων. Ο πυρήνας θέτει ως κεντρική επιλογή του να απευθύνεται στην νεολαία. Ο πυρήνας είναι επιφορτισμένος με την διεξαγωγή ριζοσπαστικής προπαγάνδας με όλα τα μέσα. Ο πυρήνας λειτουργεί ως αναμεταδότης λογικών και συναισθηματικών κυμάτων προς την κοινωνία, άλλοτε αποκωδικοποιώντας τις αντιδράσεις της στην δραστηριότητά του και άλλοτε πράττοντας αναλόγως στην κατεύθυνση της ψυχικής ανάτασής της. Ο πυρήνας είναι ένα επαναστατικό κοινωνικό εργαστήρι. Είναι αναπόσπαστο μέρος της παραγωγικής διαδικασίας της επανάστασης και τα μέλη του οι ακραιφνείς κοινωνικοί παραγωγοί λόγων και συναισθημάτων.     
Ο πυρήνας διατηρεί την ανεξαρτησία του στο επίπεδο της σκέψης και της δράσης. Δέχεται τις επιρροές του περιβάλλοντος, ωστόσο χάρη στα εκλεκτικά του φίλτρα, συγκρατεί μόνο τα ωφέλιμα στοιχεία και αποβάλλει τα επιβλαβή, προστατεύοντας την υπόθεση της επανάστασης. Μακριά και πέρα από ανέξοδες σπασμωδικές κινήσεις του πλήθους, ο πυρήνας αποσυνδέει την δραστηριότητά του από το χειροκρότημα ή την συσσωρευμένη οργή του πλήθους. Ο πυρήνας λειτουργεί εντελώς αυτόνομα από την κοινωνία. Ορίζει την αποστολή του και ύστερα την πραγματοποιεί σε πείσμα των αρνήσεων του κοινωνικού περιβάλλοντος. Κλιμακωτά χτίζει το προφίλ του απέναντι στην κοινωνία. Ο πυρήνας είναι ο μαγνήτης της ανέλιξης των θέλω της κοινωνίας. Ο πυρήνας δεν θέλει εμφανώς την κοινωνία. Φαινομενικά την αποδιώχνει, ωστόσο αυτό γίνεται για την απόσχιση κάθε εξουσιαστικής επιβολής πάνω στην κοινωνία. Η κοινωνία έχει ανάγκη τον πυρήνα ως εμπροσθοφυλακή των επιδιώξεών της, ώστε εκείνος να την οδηγήσει στην ολική απελευθέρωσή της.


Τα μέλη του πυρήνα δεν έχουν την συνηθισμένη αγωνία του να γίνουν πολλοί. Αυτή η μανία ταιριάζει καλύτερα στα πρόβατα των πολιτικών κομμάτων. Ο πυρήνας είναι η επαναστατική ελίτ. Τα μέλη του προσαρμόζουν τις φυσικές και διανοητικές δεξιότητές τους στον απελευθερωτικό αγώνα. Η αυτοκριτική που ασκούν τα μέλη του στον εαυτό τους είναι μια επίπονη και διαρκής διαδικασία που απαιτεί σκληρότητα και καθαρότητα των μελών απέναντι στον εαυτό και το σκοπό τους. Το έργο του πυρήνα είναι καθαρά πολιτικό. Τα μέλη του επαναστατικού πυρήνα συμπεριφέρονται και δρουν ως πολιτικοί στρατιώτες. Το κέρδος των μελών του επαναστατικού πυρήνα είναι συγκινησιακό και συνειδησιακό και τίποτε άλλο πέραν αυτού.


Στο άκουσμα της ύπαρξης ενός αόρατου πυρήνα που ασκεί τα επαναστατικά καθήκοντά του, η κοινωνία σχηματίζει ιδεοληψίες, όπως ότι επί παραδείγματι τα μέλη ενός επαναστατικού πυρήνα ιδρώνουν με τις ώρες στα γυμναστήρια και εξασκούνται στο σπάσιμο αρθρώσεων στις πολεμικές τέχνες. Το ίδιο ισχύει και για την μιλιταριστική ιδεοληψία που σχηματίζει η κοινωνία για τα μέλη ενός ένοπλου επαναστατικού πυρήνα. Η κοινωνία αφορίζει και μυθοποιεί καταστάσεις τις οποίες αποδιώχνει από ενοχικό φόβο και ατολμία για το αδύνατο, ενώ στην κριτική της διατηρεί μια επιλεκτική ακοή για το τι επιλέγει να ακούσει και τι όχι. Ό,τι απειλεί την φαινομενική ειρήνη και την αστική υποκρισία αποτελούν εκμαγείο που πλάθονται οι φόβοι της κοινωνίας. Η κοινωνία θεωρεί ότι τα μέλη ενός επαναστατικού πυρήνα ρίχνουν σχοινιά από κτίρια και προβαίνουν σε θεαματικές καταδρομικές επιχειρήσεις κραδαίνοντας οπλισμό που θα ζήλευε ακόμα και ο διάσημος Τζον Ράμπο ή κοιμούνται πάνω σε μισάνοιχτα μπαούλα γεμάτα εκρηκτικά σε υπόγεια ερμητικά κλειστά.


Σφάλμα. Τα μέλη ενός επαναστατικού πυρήνα είναι άνθρωποι με δεξιότητες ή και αδυναμίες και αγωνίζονται για το κοινό καλό. Κακώς λοιπόν τους αποδίδονται χαρακτηρισμοί και σκιαγραφείται το προφίλ τους ωσάν να επρόκειτο για ειδεχθείς εγκληματίες, πολύ περισσότερο όταν μιλούμε για εθνικιστές ή εθνικοσοσιαλιστές. Οι αστοί αντιμετωπίζουν τα μέλη ενός επαναστατικού πυρήνα ως τέρατα. Τα τέρατα φαντασιώνονται τέρατα και κρίνουν εξ ιδίων τ’ αλλότρια. 


Τα πάντα είναι εργαλεία και η χρήση τους εξαρτιέται από τους σκοπούς του πυρήνα. Το καθεστώς άλλοτε ποινικοποιεί οτιδήποτε δεν υπακούει στις νόρμες συμπεριφοράς των δουλικών του και άλλοτε αποποινικοποιεί οτιδήποτε εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς του. Το προδοτικό κράτος είναι ο εχθρός. 
Το καθεστώς επενδύει πάνω στην διάπλαση των φοβικών συνδρόμων της κοινωνίας και ενισχύει τους αδιόρατους φόβους, προερχόμενους από κάθε πτυχή του κοινωνικού δράματος.


Ο γνήσιος επαναστατικός πυρήνας απομυθοποιεί καθημερινά μέσα από την ρητορική και τις πράξεις του τα θεαματικά ψεύδη που στολίζουν την λειτουργία του. Ο επαναστατικός πυρήνας έχει πολιτικό λόγο και διαμορφώνει την πολιτική κατάσταση.  
Η θεαματική εικόνα των επαναστατών του στυλ αυτού δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Σαφώς και όλα αυτά είναι εν δυνάμει τεχνικά όπλα στην διάθεση του πυρήνα, ωστόσο απέχουν παρασάγγας από την πολιτική δραστηριότητα για την οποία εξ ορισμού και εκ βάθρων δημιουργείται ένας τέτοιος πυρήνας. Η επαναστατική πολιτική οργάνωση δεν υποκαθίσταται από τις διάφορες τεχνικές ικανότητες, είτε αυτές αφορούν τη γνώση του να μπορεί κανείς να αποκρούσει επιτυχώς μια ενδεχόμενη επίθεση από φρουρούς του καθεστώτος ή ασυνείδητους αστούς με χρήση όπλων ή μη, είτε τη γνώση του να χειρίζεται με μεγάλη ευκολία τα διαρκώς εξελισσόμενα τεχνολογικά μέσα. Είναι παραδεκτό ότι τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα μπορεί να καταστούν τα μέσα καταδίκης ενός τέτοιου εγχειρήματος. Όσο πιο πρωτόγονα είναι τα μέσα, τόσο πιο δύσκολο είναι το έργο των άγρυπνων διωκτών της επαναστατικής δραστηριότητας.


Ο πυρήνας διαχειρίζεται τις γνώσεις των μελών του σύμφωνα με τις βλέψεις του, σύμφωνα με τους προσδιορισμένους στόχους του. Ο πυρήνας δεν αποσκοπεί στην πειθώ ή την συναίνεση σε δόγματα. Η προπαγάνδα του είναι ένα εργαλείο που χρησιμεύει στην κατανόηση της αντικειμενικής πραγματικότητας. Η προπαγάνδα στηρίζεται σε δύο κύριους άξονες. Πρώτα και κύρια στο να μεταδοθεί η αναγκαιότητα της οργάνωσης των ατόμων και των αγώνων τους μέσα από συγκεκριμένες δομές που θα επιλέξουν οι ίδιοι, ώστε να υπάρχει ανανέωση του ανθρώπινου δυναμικού ως προς το ζήτημα της στρατολόγησης και κατά δεύτερον να εγκαινιαστούν νέες πρακτικές και να γεννηθούν νέες ριζοσπαστικές ιδέες που θα χρησιμεύσουν στην κλιμακούμενη πολεμική κατά του αντιπάλου. Προαπαιτούμενα: ακούραστο επαναστατικό πείσμα και δυναμική αυτενέργεια για την αναζωπύρωση του επαναστατικού πάθους.


Αποστολή του επαναστατικού πυρήνα είναι να ενισχύσει ψυχολογικά, οργανωτικά και πρακτικά το μέτωπο της επίθεσης εναντίον του καθεστώτος και να δημιουργήσει την νικηφόρο προοπτική για την επαναστατική ανατροπή. Ο επαναστατικός πυρήνας οφείλει να κάνει τη νύχτα μέρα και να κάνει τη ζωή μια ζωντανή επίγεια κόλαση για τους εξουσιαστές. Οι διανοούμενοι επαναστάτες-μέλη του επαναστατικού πυρήνα πρέπει να αφουγκραστούν τις συνθήκες που επικρατούν και να δράσουν αναλόγως.  
Σύντροφοι και συντρόφισσες, συμμαχητές στον πολύμορφο εθνικιστικό και εθνικοσοσιαλιστικό αγώνα, μην ξεχνάτε ποτέ το βασικότερο…
ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΔΕΝ ΑΠΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!


ΟΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΣΑΠΙΛΑΣ! ΤΟ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ!


ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΜΑΙΑΝΔΡΙΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ


ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ



Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Ούτε στο Παγκράτι - Ούτε πουθενά Αντιφάδες θα σας τσακίσουμε σε κάθε γειτονιά (Αυτό είναι δικό μας τώρα)



Πλατεία Δεληολάνη Παγκράτι. Mόλις ανέβηκε... κατέβηκε....

Bonus Videο:





Να πούμε ότι αυτό το βίντεο δεν το φτιάξαμε εμείς αλλά μας το στείλανε και ευχαριστούμε θερμά ....



ΠΟΛΕΜΟΣ-ΑΣΤΡΑΠΗ…






























Οι στιγμές που διανύουμε είναι καίριας σημασίας για την έκβαση του πολέμου μας με τις παράλυτες δυνάμεις της τυραννίας. Το κράτος πραγματοποιεί μια επίθεση απελπισίας προς όλα τα μέτωπα της κοινωνίας. Επιτάσσει τους ναυτεργάτες, ρίχνει χημικά εναντίον των ομολογιούχων, χτυπάει με άνευ προηγουμένου εκδικητική μανία τους αγρότες στα μπλόκα που έχουν στήσει στις εθνικές οδούς. Πραγματοποιεί θεαματικές κατασταλτικές επιχειρήσεις, ώστε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των αλλοτινών νοικοκυραίων. Σε ένα όργιο δημαγωγίας και επαίσχυντου λαϊκισμού στα μέσα μαζικής μαλάκυνσης εγκεφάλου, οι παραπληγικές δυνάμεις της γαλάζιας πολυκατοικίας, συνενώνονται σε καιρό όξυνσης της κρίσης στο όνομα της αναχαίτισης ή απόκρουσης της διαγαλαξιακής ασύμμετρης απειλής του κομμουνισμού που επιτίθεται από αέρος με σοβιετικά αστρόπλοια εναντίον της κάποτε παραδοσιακής Ελλάδας. Η Ελλάδα που υπερασπίζονται οι “γενναίοι” της κέντρο-άκρο-δεξιάς στην Ελλάδα δεν αντιπροσωπεύει την Ελλάδα για την οποία εμείς παλεύουμε.


Ο αγώνας μας δεν είναι και δικός τους, αλλά μόνο δικός μας. Άλλο πράγμα είναι η επιστροφή στον συντηρητισμό απόντος οιουδήποτε ιδεολογικού περιεχομένου με πρόσχημα τον αντικομμουνισμό και άλλο πράγμα είναι η ανάδυση μιας νέας ιδανικής πολιτείας μέσα από την ολική καταστροφή του παρόντος. Στην εκφυλισμένη αντιπαραδοσιακή κοινωνία μας, η καταστροφή αποτελεί μια μυσταγωγική και μεταφυσική ιερουργία προς την δόξα του ανατέλλοντος ηλίου πάνω από την Ελλάδα. Η θέληση για συντήρηση ή επιστροφή σε μια παλιά μόδα αποτελεί κοινωνική παθογένεια και άρνηση επιτάχυνσης προς τα εμπρός, θλιβερή επανάληψη ενός κοινωνικού
status quo που δεν ωφελεί κανέναν πέραν των αφεντικών και των δουλικών τους. Όσοι θεωρούν πως το εθνικό κράτος είναι η ανάσταση των βρυκολάκων, ας μας το πουν για να το γνωρίζουμε. Εμείς πιστεύουμε μονάχα σε μια πορεία προς τα εμπρός και όχι σε μια νοσταλγική και δακρύβρεχτη οπισθοδρόμηση.    
Ο γνωστός και ως “ποδαράκιας” ή “πειρατής” πρωθυπουργός της χώρας, έχοντας λάβει σαφείς εντολές από την ισραηλινή κυβέρνηση, επιδιώκει να εφαρμόσει σε καιρούς ηθικής και οικονομικής πενίας το ισραηλινής εμπνεύσεως και εφαρμοσμένο με επιτυχία στο Ισραήλ  κατασταλτικό μοντέλο της μηδενικής ανοχής υπό το πρόσχημα της διόρθωσης των λαθών του παρελθόντος.  Ο στόχος της κατοχικής κυβέρνησης είναι προφανής.  Να επιβάλει την απόλυτη υποταγή στο εξωθεσμικό και υπερβαίνον το σύνταγμα κοινωνικό-πολιτικό πλαίσιο που ορίζουν ετσιθελικά οι διάφοροι εξωθεσμικοί και μεγαλοσχήμονες νταβατζήδες της χώρας.  Οι ιθύνοντες για την κατάπτωση των ηθών, για τις χιλιάδες αυτοκτονίες Ελλήνων, για την αισχρή και κατάπτυστη κατάσταση στην οποίαν έχουν περιέλθει κατά βίαιο τρόπο τα εκατομμύρια των Ελλήνων, τολμούν να ζητούν την ψήφο του ελληνικού λαού, υποσχόμενοι κοινωνική δικαιοσύνη και πάταξη της εγκληματικότητας. Όσοι αποχαυνωμένοι ας προστρέξουν στις κάλπες. Εμείς συγχωροχάρτι στο σύστημα που οδήγησε στον όλεθρο το έθνος μας δεν πρόκειται να δώσουμε ποτέ!


Κατά τη γνώμη μας, το μείζον ζήτημα αυτή τη στιγμή στην πατρίδα μας, αλλά αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, εδώ και τέσσερις τουλάχιστον δεκαετίες, είναι η υποδούλωση σε όλα τα επίπεδα και φυσικά η οριστική απεμπόληση της εθνικής κυριαρχίας επί των ίδιων των εδαφών μας. Η μεταπολίτευση ισχυροποίησε την υποτέλεια και την αμερικανική επιρροή στην πατρίδα μας σε αισχρό βαθμό. Τα “σοσιαλιστικά” σκουλήκια έπιναν τον καφέ τους στο Παρίσι δήθεν ως πολιτικοί εξορισμένοι από το καθεστώς της Επταετίας και έπειτα παριστάνοντας τους απελευθερωτές της Ελλάδας από τον “γύψο της επαράτου επταετίας”. Πως το επέτυχαν; Τρομοκρατώντας από θέση εξουσίας τους υπηκόους τους. Ως φερέλπιδες τρομοκράτες κατέλαβαν την εξουσία διά της τρομοκρατίας, επέβαλα την δικιά τους δικτατορία του προλεταριάτου (χωρίς το προλεταριάτο) και τελικώς έγιναν αυτό που εξαρχής επιδίωκαν. Να γίνουν εξουσιαστές τρομοκράτες και να τρομοκρατούν από θέση εξουσίας. Από τόσο “χαμηλά” ξεκίνησαν και τόσο “ψηλά” έφτασαν…

Ο αντιαμερικανισμός ως κοινωνική τάση συνεχίστηκε και συνεχίζεται ως σήμερα μέσα από έναν διαρκή πόλεμο χαμηλής έντασης-τρομοκρατία, όπου τα αμερικάνικα συμφέροντα δέχονταν και δέχονται φαινομενικά χτυπήματα, ανεξάρτητα από το γεγονός πως η πατρίδα μας βρίσκεται όσο διαρκεί η μεταπολίτευση υπό την δυτική επιρροή, με την Αμερική να παραμένει κράτος εν κράτει. Πως αλλιώς όμως θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν το έγκλημα που συνειδητά διέπραξαν σε βάρος του ελληνικού λαού; Κι όμως ο ελληνικός λαός, συνεχίζει ακόμα και σήμερα να πιστεύει ότι η γενιά του Πολυτεχνείου, κυβερνώσα ως σήμερα την πατρίδα μας, αποτελούταν από “Έλληνες”…


Η σκλαβιά σε ατομικό επίπεδο είναι πρωτίστως ηθικό και ψυχολογικό ζήτημα και είναι κάτι ανεξάρτητο από το ισχύον καθεστώς. Όμως, όταν σε συλλογικό επίπεδο είναι το αποτέλεσμα της συνισταμένης των σκλαβωμένων ατομικοτήτων, τότε μοιραία μιλάμε για έναν λαό αποτελούμενο από υποταγμένες συνειδήσεις, οπότε δεν μπορεί παρά να μιλάμε για ένα καθεστώς καθολικής ανελευθερίας. Δεν είναι ηθικά δίκαιο να κάνει ο οποιοδήποτε φορέας ή οποιοδήποτε κόμμα, σημαία ευκαιρίας με σκοπό την ψηφοθηρία, τα τεράστιας εθνικής και κοινωνικής σημασίας που είναι η πάταξη της εγκληματικότητας και η καταπολέμηση της μετανάστευσης, ενώ να σηκώνει ομπρέλα μπροστά στο ζήτημα της υποταγής της κοινωνίας στους διεθνείς και εγχώριους τοκογλύφους που απομυζούν τον εθνικό μας πλούτο.


Σε μια κοινωνική κατάσταση όπου δεν διαφαίνεται η παραμικρή ικμάδα ζωντάνιας και διάθεσης για ανατροπή της τυραννίας, σε μια κοινωνία όπου τα ανθρώπινα γνωρίσματα και τα κοινωνικά συστατικά της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας τείνουν να εξαφανιστούν, οι λύκοι ανασαίνουν σκόπιμα ελαφριά ανάμεσα στα πρόβατα, ώστε να μας δοθεί το περιθώριο να αναγνωρίσουμε τους ομοίους μας.


Μέσα στον κυκεώνα ψεμάτων και λάσπης για τους Έλληνες Εθνικιστές, μέσα στην κυριαρχία του φαρισαϊσμού και των υποκριτικών εξαγγελιών για την καταπολέμηση των δεινών της κοινωνίας από τους υπαίτιους αυτών, άσπονδοι εχθροί τους είμαστε εμείς. Σε μια απονεκρωμένη κοινωνία η οποία μεταβαίνει βιαίως από την υλική αφθονία του ώριμου καπιταλισμού στο νέο μοντέλο του άυλου και ολοκληρωτικού ελέγχου της έκφρασης, του πολιτικώς ορθού και της ανθρώπινης δραστηριότητας εν γένει, ορθώνουμε το ανάστημα μας εμείς.


Είμαστε όλοι αυτοί που δεν έπεσαν στην παγίδα του άρτου και των θεαμάτων, όλοι αυτοί που δεν εξαγόρασαν την υποταγή τους με τίτλους ιδιοκτησίας και μετοχές στους ναούς του χρήματος. Είμαστε όλοι αυτοί που μάχονται για ένα καλύτερο αύριο, χωρίς να ζητούμε ανταλλάγματα. Για μας υπάρχουν ηθικές υποχρεώσεις και έπειτα δικαιώματα.
Σ’ ένα περιβάλλον που ασφυκτιά από πάσης φύσεως ρύπους, τουναντίον το μόνο που κάνει είναι να ενισχύει τον εκμηδενισμό των πάντων, την απομυθοποίηση των αγώνων και την συμπόρευση με ένα αβίωτο παρόν εναρμονισμένο με τις αόρατες αλυσίδες της μισθωτής σκλαβιάς και των κοινωνικών κάτεργων της δημοκρατίας.


Εμείς παραμένουμε ατίθασοι, πρωτόγονα άγριοι, πρωτόλειοι, πνευματικά αμόλυντοι, ανυπότακτοι, πιστοί στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα που ξεκινήσαμε πριν κάποια χρόνια, αμετακίνητοι στις πολιτικές θέσεις μας και ιδανικά ευέλικτοι στις τακτικές μας. Τα απαρχαιωμένα μοντέλα συμβατικής οργάνωσης έχουν ξεπεραστεί από την ίδια την ιστορία και την καθολικότητα του Μεγάλου Αδελφού. Εμείς είμαστε αντάρτες και μόνο αντάρτικα δρούμε. Μόνο αντάρτες θέλουμε στο πλευρό μας κι όχι κομπάρσους κακόγουστης θεατρικής παράστασης. Εμείς θέλουμε τους πρωταγωνιστές και όχι αυτούς που αρέσκονται να ξεκουράζονται στα ανήλιαγα χαρακώματα, ενώ οι σύντροφοί τους πολεμούν. Επιδιώκουμε με όλο μας το είναι την ακύρωση κάθε συνθηκολόγησης με τον εχθρό. Πιστεύουμε πως μόνο μέσα από μια πυρετώδη και διαρκή πολεμική φτάνουμε προς την ιδανική κατάσταση, όπου οι πολεμιστές γίνονται οι άριστοι οι οποίοι δικαίως πρέπει να ηγούνται μιας άρτιας φυλετικά κάστας.

 Είμαστε η ματωμένη ελπίδα της εθνικής, κοινωνικής και προπάντων της ψυχικής ανάτασης αυτού του λαού! Για να καταφέρουμε να φτάσουμε στο ιδεώδες του ανειρήνευτου επαναστατικού ανταρτοπολέμου εναντίον του καθεστώτος προαπαιτούμενο είναι να αποβάλουμε τις κίβδηλες αμεσοδημοκρατικές απάτες, κοινοβουλευτικές και μη. Ο μόνος δρόμος που περνάει μέσα από το άντρο των αποφάσεων που ευθύνονται για την καταδίκη μας να ζούμε σε μια κοινωνική κόλαση είναι αυτός που θα ανοίξουν με την δίκαιη επαναστατική βία τους οι εξεγερμένοι, άλλοι επιβαίνοντες σε τεθωρακισμένα άρματα μάχης και άλλοι πεζοί εξοντώνοντας τον εχθρό μέσα στην ίδια του την φωλιά. Η ώρα αυτή είναι πιο κοντά από ό,τι νομίζετε και ο καθένας θα πάρει αυτό που του αξίζει σε έναν πόλεμο-αστραπή!



₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
ΑΣΤΟΙ ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΡΕΜΑΛΕΣ
ΑΦΕΝΤΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΜΑΣ - ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΚΑΝΕΝΟΣ
ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΜΑΙΑΝΔΡΙΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ
₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪