'Το παγιδευμένο όχημα είναι το πυρηνικό όπλο του ανταρτοπολέμου', σημείωσε ο αρθρογράφος Charles Krauthammer της Washington Post.
Μπορεί να υπάρξει έκρηξη αξίας δισεκατομυρίων; Μία προσέγγιση μπορεί να είναι η απόδοση μίας ποσότητας TNT πολλαπλάσιας επί 3 ή επί 4 της ατομικής βόμβας στη Hiroshima, η οποία αν θέλουμε ν' ακριβολογήσουμε είναι οριακή της ισχύος μίας κοινής Υδρογονοβόμβας. Σε παραπάνω από ένα δισεκατομύριο βρετανικές λίρες ανήλθε το κόστος της βόμβας που χρησιμοποίησε ο Προσωρινός IRA στο Λονδίνο το 1993, οπόταν ένα μπλε Ford Iveco που περιείχε έναν τόνο ANFO εξερράγη στην Bishopsgate Road, μπροστά απ' τον ουρανοξύστη NatWest, δηλαδή στην καρδιά του δεύτερου μεγαλύτερου οικονομικού κέντρου του κόσμου. Ένας φωτογράφος που εργαζόταν για λογαριασμό μίας εφημερίδας σκοτώθηκε και 44 τραυματίστηκαν, ενώ οι ζημιές που προκλήθηκαν ανήλθαν στα 350 δισεκατομύρια λίρες, ενώ καταστράφηκε κι ο Σταθμός στην Liverpool Street. Ο Ed Moloney στο 'A Secret History of the IRA' χαρακτηρίζει το χτύπημα ως 'το πλέον επιτυχημένο χτύπημα από άποψη στρατιωτικής τακτικής απ' την αρχή των Ταραχών'. Η επίθεση αυτή ήταν χαριστική βολή στην καρδιά της βρετανικής παντοδυναμίας, καθώς εγκαινίασε μία νέα εκστρατεία επιθέσεων στα κέντρα του καπιταλισμού, ώστε να πιέσουν τους Βρετανούς για παραχωρήσεις κατά τη διάρκεια των δύσκολων ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων που έπαυσαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Τον Απρίλιο του 1993, οπόταν έλαβε χώρα η δεύτερη επίθεση στην Bishopsgate, πράγματι, ήταν η δεύτερη περίπτωση απ' τις 3 συνολικά 'ακριβές' επιθέσεις του σχεδόν αυτόνομου πυρήνα του IRA 'Ταξιαρχία South Armagh' υπό την καθοδήγηση του 'Slab' Murphy. Έναν χρόνο νωρίτερα, ένα παγιδευμένο φροτηγό εξερράγη στο Χρηματιστήριο ναύλων 'Baltic Exchange' στην St. Mary Axe στο Λονδίνο, η οποία προκάλεσε τεράστιες υλικές ζημιές, ενώ σκοτώθηκαν 3 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 100. Το ύψος των ζημιών άγγιξε τα 800 εκατομύρια λίρες, αν αναλογσθεί κανείς ότι οι ζημιές στην διάρκεια των 22 χρόνων ένοπλης βίας στη Βόρειο Ιρλανδία είχαν φτάσει τα 600 εκατομύρια λίρες. Το 1996, οι ειρηνευτικές συνομιλίες κατέληξαν σ' αδιέξοδο και το Στρατιωτικό Συμβούλιο του IRA τάχθηκε εναντίον της κατάπαυσης του πυρός. Η 'Ταξιαρχία South Armagh' τοποθέτησε μία τρίτη πολύ ισχυρή βόμβα στην Βρετανία σε παγιδευμένο αυτοκίνητο που αφέθηκε στο υπόγειο γκαράζ ενός απ' τα μεταμοντέρνα κτίρια γραφείων κοντά στον ουρανοξύστη Canary Wharf πλησίον των κτηρίων London Docklands, σκοτώνοντας 2 ανθρώπους και προκαλώντας ζημιές που ανήλθαν στα 150 εκατομμύρια δολάρια. Στο σύνολό τους οι ζημιές απ' τις 3 επιθέσεις ανήλθαν στα 3 δισεκατομύρια δολάρια. Μολονότι, κανείς θα περίμενε ότι ο IRA θα επέλεγε να χτυπήσει σε ώρα αιχμής για να προκαλέσει περισσότερο τρόμο και ενδεχομένως περισσότερα θύματα, είναι οξύμωρο ότι συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Ο Slab Murphy κι οι μαχητές του είχαν διαφορετικά σχέδια. Επεδίωκαν να προκαλέσουν οικονομική δυσπραγία στην βρετανική αλλά και την ευρωπαϊκή ασφαλιστική βιομηχανία που ήταν ο πλέον αδύναμος κρίκος της οικονομίας και εκεί ακριβώς οι μαχητές του IRA είχαν εστιάσει την προσοχή τους. Ο ασφαλιστικός κολοσσός 'Lloyds' στο Λονδίνο λίγο έλειψε να καταρρεύσει απ' την διαμορφωθείσα κατάσταση. Οι Γερμανοί και οι Ιάπωνες επενδυτές απείλησαν να μποϋκοτάρουν την πόλη, παρεκτός εάν βελτιωνόταν η φυσική ασφάλεια στην περιοχή κι η κυβέρνηση συμφώνησε να επιδοτήσει το κόστος ασφάλισης.
Παρά την μακρά ιστορία των βομβιστικών επιθέσεων στο Λονδίνου απ' την εποχή των 'Fenians' και της Βασίλισσας Βικτώρια, ούτε στην Downing Street, αλλά ούτε και στο City του Λονδίνου, ούτε κι η ίδια η αστυνομία μπορούσαν να προβλέψουν την στοχευμένη φυσική κι οικονομική ζημία που είχε προκληθεί. Η απάντηση του City ήταν μια πιο εξελιγμένη έκδοση του 'Ring of Steel' (εμπόδια, υψηλοί φράχτες και απόρθητες πύλες), παρόμοια μέτρα μ' αυτά που είχαν παρθεί γύρω απ' το κέντρο του Μπέλφαστ, μετά την 'Ματωμένη Παρασκευή' του 1972. Ο οικονομικός Τύπος ανέφερε ότι: 'Το City μετετράπη σ' έναν μεσαιωνικό θύλακα με τοιχώματα για την πρόληψη πιθανών νέων τρομοκρατικών επιθέσεων'. Αυτό που αποτέλεσε την καινοτομία στην περίπτωση του City ήταν η εισαγωγή διατάξεων για την κυκλοφορία και υποδείξεων κίνησης στους δρόμους, κλειστών κυκλωμάτων καμερών (CCTV) και συστημάτων 24ωρης καταγραφής της κίνησης 'Automated Number Plate Recording' (ANPR), τα οποία ήταν συνδεδεμένα με τις βάσεις δεδομένων της βρετανικής αστυνομίας. Πλέον, ο έλεγχος είχε εισβάλλει τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό βίο, ένα αποτέλεσμα επιθυμητό εν μέρει κι απ' τον IRA, διότι δίχαζε τους πολίτες, ώστε να μην βλέπουν μονόπλευρα τις ενέργειες του IRA παρά το εμφανές κλίμα δυσφορίας που καλλιερούσε η βρετανική κυβέρνηση. Σε διάστημα μίας δεκαετίας, το City στο Λονδίνο, ούτε λίγο ούτε πολύ προστατευόταν από 1.500 κάμερες ασφαλείας. Ένας πολίτης, κατά μέσο όρο 'συλλαμβάνεται' 300 φορές την ημέρα απ' τις κάμερες που ως άλλο Πανοπτικόν επιτηρούν δίχως καμία υπερβολή την ζωή των πολιτών.
Είναι 1η Ιανουαρίου του 2006 και το ενημερωτικό δίκτυο ' Associated Press' ανακοινώνει πως 'Αντάρτες ανατίναξαν 13 παγιδευμένα οχήματα σ' όλο το Ιράκ, όπου μεταξύ αυτών μονάχα τα 8 εξερράγησαν στην Βαγδάτη σε διάστημα 3 ωρών'. Στο Ιράκ υπολογίζεται ότι εξερράγησαν γύρω στα 1.293 οχήματα μεταξύ 2004-2005, σύμφωνα με τους ερευνητές του Ασφαλιστικού Ινστιτούτου Brookings. Ο απολογισμός των θανατηφόρων επιθέσεων: 125 νεκροί στην Hilla (28 Φεβρουαρίου 2005), 98 νεκροί στην Mussayib (16 Ιουλίου 2005), 114 νεκροί στη Βαγδάτη (14 Σεπτεμβρίου 2005), 102 νεκροί στην Blad (29 Σεπτεμβρίου 2005), 50 νεκροί στην Abu Sayda (19 Νοεμβρίου 2005). Πολλές απ' τις επιθέσεις ήταν ασύμμετρες στην έκταση των συνεπειών τους. Μονάχα στην διάρκεια ενός 48ωρου τον Ιούλιο του 2005, 15 βομβιστικές επιθέσεις με παγιδευμένα οχήματα πραγματοποιήθηκαν γύρω απ' την Βαγδάτη. Κεντρική φιγούρα πίσω απ' τις βίαιες αυτές επιθέσεις θεωρείται ο ιορδανικής καταγωγής Abu Musab al-Zarqawi, ο οποίος άσκησε δριμεία κριτική στον Σεϊχη Osama bin Laden για ανεπαρκή ζήλο έναντι των εχθρών του, τους 'άπιστους Σιίτες'. Ο στόχος του τρομοκράτη ήταν εσχατολογικός και όχι αμιγώς πολιτικός. Επεδίωκε τον άνευ όρων αφανισμό των εχθρών του, χωρίς τέλος, μέχρι η Γη να κυβερνάται από ένα ενιαίο και δίκαιο χαλιφάτο.
Πολλά απ' τα οχήματα που χρησιμοποιούνται στις επιθέσεις αυτοκτονίας έχουν κλαπεί στην Καλιφόρνια ή το Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ παραλαμβάνονται κατόπιν παραγγελίας απ' τους τρομοκράτες στην Μέση Ανατολή. Στις επιθέσεις τους θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ειδικά τηλεχειριστήρια για την πυροδότηση των εκρηκτικών μηχανισμών, ωστόσο οι καμικάζι αυτοκτονίας προτιμούν να παραμείνουν πιστοί στο όραμα του Zarqawi, καθώς η πρόσκρουση στον εχθρικό στόχο ισοδυναμεί με την σκάλα που τους συνδέει με τον Ουρανό, καθώς θεωρείται το επιλεγμένο όπλο της γενοκτονίας των εχθρών τους. Δεν ήταν όμως ο Zarqawi που βοήθησε στην εξάπλωση των χτυπημάτων με παγιδευμένα οχήματα στις τράπεζες στην περιοχή μεταξύ Τίγρη και Ευφράτη, αλλά η CIA και το αγαπημένο της παιδί, ο Iyad Allawi. Οι 'New York Times' αναφέρουν σε δημοσίευμά τους τον Ιούνιο του 2004 ότι ο Allawi είναι ο ανερχόμενος ηγέτης του Ιράκ και αυτή την στιγμή σχεδιάζει ένα κύμα βομβιστικών επιθέσεων για να ρίξει υπόγεια την κυβέρνηση του Saddam Hussein. Η ομάδα του Allawi, η 'Iraqi National Accord', εισήγαγε τις εκρηκτικές ύλες μέσω του Βορείου Ιράκ. Η εκπαίδευση ήταν ευθύνη της CIA. Η ομάδα του Allawi αποτελούνταν από πρώην Μπααθιστές που αντιτίθεντο στον 'τύραννο' Saddam Hussein και συγχρόνως στον φιλοδυτικό Ahmed Chalabi. Οι επιθέσεις με παγιδευμένα οχήματα αποτελούν τον κανόνα στο Ιράκ. Οι Σουνίτες αντάρτες κι ο Zarqawi κατασκευάζουν τις περισσότερες βόμβες που μπορούν.
Η 'εκρηκτική ανάπτυξη όσον αφορά την δυνατότητα ιδιοκτησίας αυτοκινήτων στο Ιράκ έχει καταστήσει ευκολότερο για τους οδηγούς αυτοκτονίας των παγιδευμένων αυτοκινήτων μέσα στην κυκλοφορία. Η 'Green Zone' στη Βαγδάτη προστατεύεται από αρκετούς επαγγελματίες ελεύθερους σκοπευτές, τεθωρακισμένα M1 Abrams και ελικόπτερα μάχης και περιπόλους αποτελούμενες από Gurkhas του Δυτικού Νεπάλ, πρώην κομάντος της Ροδεσίας, πρώην Βρετανούς κομάντος της SAS και αμνηστευμένους Κολομβιανούς παραστρατιωτικούς. Ο νοσηρός τρόπος ζωής των Αμερικανών ενσαρκώνεται στην 'Green Zone', όπου τα ξυπόλυτα παιδιά του κατακτημένου Ιράκ προμηθεύουν τους Πεζοναύτες με πορνογραφικό υλικό σε DVD για μερικά ψίχουλα. Αυτοί είναι οι εκφυλισμένοι Δυτικοί που εκθειάζει ο νεοφιλελευθερισμός. Να γίνουν οι ελεύθερες αγορές, οι απέραντοι τάφοι για τους παγκόσμιους καταπιεστές!
Τέλος αφιερώματος!
