Πληροφοριοδότης, χαφιές ή ρουφιάνος καλείται οιοσδήποτε παράσχει ή υπόσχεται να μεταφέρει πληροφορίες σε κάποιον άλλον, τις περισσότερες φορές αποσκοπώντας σε κάποιο αντάλλαγμα ή κάνοντάς το εθελούσια για προσωπική ευχαρίστηση, ώστε να αισθανθεί σημαντικός. Μία ακόμα πιο ακριβής απόδοση του όρου είναι αυτός που θέτει σε κίνδυνο ευαίσθητα δεδομένα-πληροφορίες, αποκαλύπτοντάς τα σε κάποιον άλλον. Ο πληροφοριοδότης, εν αντιθέσει με τον εκβιαστή που αποσκοπεί σε χρηματικά ποσά ή άλλες προσφορές, είναι τρόπον τινά ένας μισθοφόρος που πωλεί τις πληροφορίες του ή τις υπηρεσίες του. Ο ψυχολόγος Wilhelm Reich εξίσωσε από ψυχολογικής απόψεως τον πληροφοριοδότη με τον δολοφόνο εξαιτίας ότι αποκτούν το οτιδήποτε παρασιτικά απ' τα θύματά τους, τα οποία είναι όμηροί τους υπό το βάρος μίας καταστροφής.
Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι για τον πληροφοριοδότη: i) το λεγόμενο 'καρφί' που μεταφέρει κρυφά πληροφορίες σχετικά με τους συμπολίτες του στην αστυνομία και ii) o 'καταγγέλλων' που αραδιάζει δημόσια πληροφορίες πληροφορίες σχετικά με τις αρχές στους συμπολίτες του. Αυτός είναι τις περισσόερες φορές ένα πρόσωπο που εκθέτει διάφορα παραπτώματα, ανέντιμες ή παράνομες δραστηριότητες που συμβαίνουν σ' έναν οργανισμό, ώστε να φανεί ο ίδιος μέτρο της ηθικής. Οι πληροφοριοδότες μπορούν να μεταφέρουν τους ισχυρισμούς τους στο εσωτερικό του μηχανισμού που καταγγέλλουν ή στο εξωτερικό του, δηλαδή στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου, των μέσων ενημέρωσης, κλπ. Το 'καρφί' ανταμοίβεται, ακόμη κι αν ψεύδεται. Ο 'καταγγέλλων' συχνά τιμωρείται, ακόμα κι αν λέει την αλήθεια. Ο συγγραφέας της 'Βίβλου του Παρανόμου' δίδει 5 βασικές αιτιάσεις για τις οποίες μετατρέπεται κανείς σε πληροφοριοδότη. i) ηθική αλλοτρίωση ii) αίσθηση εκδίκησης iii) επιθυμία για τον αφανισμό ενός ανταγωνιστή iv) επιθυμία για ανταμοιβή κάθε είδους v) φόβο τιμωρίας της αστυνομίας ή όσων χαφιεδίζει. Όποια κι αν είναι τα κίνητρά τους, οι πληροφοριοδότες ήταν κι είναι κοινοί στην ιστορία. Ο Ιούδας, το καρφί που πρόδωσε το Χριστό, κι ένας πληροφοριοδότης, ο John Dean που έριξε τον πρόεδρο Richard Nixon (σκάνδαλο Watergate). Ο ειδικός σύμβουλος του Νιχον, στράφηκε εναντίον του, τονίζοντας ότι γνώριζε για τις επιχειρήσεις παρακολούθησης των πολιτικών του αντιπάλων. Μολονότι οι πληροφοριοδότες είναι χρήσιμοι στα κράτη, οι κυβερνήσεις τους αντιμετωπίζουν ως αναλώσιμο υλικό, επειδή γνωρίζουν την ψυχοσύνθεσή τους κι ότι ανά πάσα στιγμή να περάσουν σε αντίπαλο στρατόπεδο. Οι κυβερνήσεις γνωρίζουν ό,τι είχε αναλύσει ο στην πολιτική θεωρία του ο Carl Schmitt, την 'διάκριση μεταξύ φίλου και εχθρού'. Σύμφωνα με το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών, η αστυνομία δεν έχει καμία νομική υποχρέωση να προστατεύσει τους πληροφοριοδότες. Το Δικαστήριο έχει επίσης αποφανθεί ότι η κυβέρνηση δεν είναι υπεύθυνη, καθοιονδήποτε τρόπο, αν οι πληροφοριοδότες σκοτωθούν ή τραυματιστούν κατά τη διάρκεια μίας μυστικής επιχείρησης που τελεί υπό την αιγίδα της αστυνομίας.
Το οργανωμένο έγκλημα μισεί τους πληροφοριοδότες και φροντίζει να τους εξοντώνει με κάθε ευκαιρία. Ο Ιταλός Salvatore D'Amico που έγινε καρφί, αφού η mafia δολοφόνησε την οικογένειά του, κατέθεσε στις αρχές όλα όσα γνώριζε περί των δραστηριοτήτων της. Έπειτα από 11 χρόνια, ο D'Amico βρέθηκε νεκρός, ενώ είχε βληθεί από πολλές σφαίρες μαζί με έναν φελλό στο στόμα του. Αποτελεί παράδοση ο πληροφοριοδότης κάθε είδους να τιμωρείται σκληρά. Σύμφωνα με τον Κινεζικό Νόμο, oι δυναστείες Han (200πΧ-220μΧ ) και Tang (618-907μΧ ) αν ο υιός κατηγορούσε ανυπόστατα έναν γονέα για κάποιο έγκλημα, τότε αυτομάτως εκτελούνταν. Αν ο υιός κατηγορούσε έναν γονέα ως ένοχο εγκλήματος, τιμωρούνταν με 3 χρόνια ποινικής δουλείας κι 100 χτυπήματα από ένα βαρύ ραβδί επειδή πρόδωσε τους γονείς του. Οι Εβραίοι που ακολουθούν το Ταλμούδ κάνουν λόγο περί της τήρησης του 'Din moser' ή του 'Νόμου του πληροφοριοδότη'. Σύμφωνα με την υποχρέωση αυτή, οι ευσεβείς Εβραίοι έχουν την ηθική υποχρέωση να σκοτώσουν κάθε Εβραίο που προτίθεται να παραδώσει έναν άλλο Εβραίο σε μη εβραϊκές αρχές.
Καλά όλα αυτά μέχρι εδώ. Το μείζον είναι πως αναγνωρίζεται ένας πληροφοριοδότης ή ένας κατάσκοπος. Πέραν της εμπειρικής γνώσης ή της ισχυρής διαίσθησης, σημαντικό ρόλο παίζει η παιδεία η οποία βρίσκεται σε σπάνη ακόμα και στους επαναστατικούς κύκλους. Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν αρκετά εγχειρίδια που περιέχουν χρήσιμες πληροφορίες (υπό εξέταση πάντοτε και με διαρκή παρακολούθηση καθώς τα δεδομένα αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη της τεχνολογίας). Στα ελληνικά αξιόλογα είναι, το κείμενο 'Προσοχή στους προβοκάτορες' που δημοσιεύτηκε παλαιότερα εδώ: http://maiandrioi.blogspot.gr/
Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στα άτομα που κάτω υπό περίεργες συνθήκες κι από 'αυθορμητισμό' προσπαθούν να γίνουν φίλοι σας. Να είστε ιδιαίτερα καχύποπτοι αν ζητούν να μάθουν πράγματα για το άτομό σας μέσα από διερευνητικές ερωτήσεις ή αν αρχίσουν να επαίρονται για κάποιο δικό τους μυστικό ή άλλη παράνομη ενέργεια. Να σημειωθεί πως οι πόρνες αποτελούν πολύ βασικούς πληροφοριοδότες της αστυνομίας κι αυτό διότι όλως παραδόξως, πολλοί άνδρες αισθάνονται άνετα αποκαλύπτοντας μυστικά σε πόρνες. Τα σύγχρονα κράτη έχουν την τάση να εξιδανικεύουν τους πληροφοριοδότες. Η σοβιετική προπαγάνδα, για παράδειγμα, κατέστησε έναν πληροφοριοδότη, τον Pavlik Morozov, επίσημο ήρωα των νέων κομμουνιστών. Ο Morozov ήτο ένα 13χρονο αγόρι που κατήγγειλε τον πατέρα του στη σοβιετική μυστική αστυνομία για το αδίκημα της αποθησαύρισης των σιτηρών. Το νεαρό αγόρι δολοφονήθηκε για την πράξη του αυτή απ' τον παππού του, ενώ το καθεστώς της ΕΣΣΔ ανακοίνωσε πως ο Morozov ήτο Μάρτυρας και για να τον τιμήσουν έστησαν αγάλματα σε διάφορα μέρη. Στον 20ο αιώνα, η ΕΣΣΔ είχε θεσπίσει υποχρεωτικά διατάγματα για τους πληροφοριοδότες. Αυτή είναι η λεγόμενη κληρονομιά του 'εσωτερικού εχθρού'. Ένα ογκώδες δίκτυο πληροφοριοδοτών στην υπηρεσία του τυραννικού καθεστώτος.
Οι εγχώριοι αντιφασίστες είναι χαφιέδες από κούνια και μάλιστα απ' τα μπολσεβίκικα γενοφάσκια των πατεράδων τους. Το γονίδιο της καταδιώξεως του εσωτερικού εχθρού τους κατατάσσει στους επαγγελματίες τρόφιμους του καπιταλιστικού ψυχιατρείου. Το 1989, κατά την κατάρρευση της Ανατολικής Γερμανίας, το κομμουνιστικό καθεστώς διέθετε μυστική αστυνομία 91.000 εργαζόμενων πλήρους απασχολήσεως και 300.000 πληροφοριοδότες. Ένας στους πενήντα Γερμανούς της Ανατολικής είχε συνεργαστεί με το καθεστώς. Η μυστική αστυνομία είχε αρχείο με 3 εκατομμύρια φακέλους πολιτών, δηλαδή του 1/3 του πληθυσμού, ενώ οι πολίτες είχαν φτάσει έως σημείου, όπου φίλοι και συγγενείς χαφιέδιζαν ο ένας τον άλλο, μέσα στο ατέλειωτο όργιο παρακολουθήσεων. Στην γειτονική Αλβανία, ο Enver Hoxha υποχρέωνε τους πολίτες να γράφουν αυτοβιογραφικές αναφορές σε ετήσια βάση. Οι πολίτες όφειλαν να ρουφιανεύουν τους συγγενείς, τους γείτονες και τους συναδέλφους τους ως ύποπτους ανατροπής, προδοσίας, ή εχθρικής προπαγάνδας. Αυτή είναι η κληρονομιά του Stalin.
Οι ελάχιστες αυτές πληροφορίες ας σταθούν το έναυσμα, ώστε να μην αφήσετε τους διώκτες σας να πετύχουν αυτό που επιδιώκουν με ευκολία. Ροκανίστε το χρόνο του εχθρού με κάθε μέσο και προσοχή στους χαφιέδες του 'χώρου'. Να μην κοιμούνται ήσυχοι, διότι ο πόλεμος έχει ξεκινήσει και θα τελειώσει μονάχα όταν αποκαλυφθούν και τσακιστούν απ' τους ίδιους τους Εθνικιστές. Τίποτα δεν θα μείνει ίδιο στον Ελληνικό Εθνικισμό. Πρωτεύον γνώρισμα των παρακρατικών ακροδεξιών είναι η επαναστατική μεταμφίεσή τους σ' αμόλυντους κριτές των πάντων, από 'επαναστατική σκοπιά'. Χρέος μας να τσακίσουμε αυτούς τους λακέδες που καθυστέρησαν το εθνικιστικό κίνημα στην Ελλάδα. Χρέος μας να γκρεμίσουμε τον μικρόκοσμο που συντηρούν όλοι αυτοί οι χέστες κι οι ιδεολογικοί λαγοί που λαθροβιούν στο καράβι του εθνικισμού και να χτίσουμε τα κάστρα μας στον πραγματικό κόσμο του αγώνα κι όχι της μάχης με τα πλήκτρα του υπολογιστή τους...
ΕΜΠΡΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ, ΠΙΣΩ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΑ ΑΠΟΛΕΙΦΑΔΙΑ!
