Σε συνέχεια του διαρκώς αναπάντητου ερωτήματος σχετικά με την αταραξία που χαρακτηρίζει σύσσωμο το πολιτικό πάνθεον της πατρίδος μας εξαιτίας της χαρακτηριστικής ατολμίας που επιδεικνύει ακόμα και τώρα ο ελληνικός λαός, θα επιχειρήσουμε μια διαφορετική προσέγγιση στα αίτια αυτής της διαμορφωθείσας κατάστασης. Λέγεται ότι “αυτός που το πρόσωπό του δεν εκπέμπει φως, ποτέ άστρο δεν θα γίνει”. Οι άνθρωποι που δεν διέπονται από αξίες και πίστη στο πεπρωμένο της φυλής τους, μοιραία δεν μοχθούν για τίποτα, δηλαδή για το κοινό καλό, την πρόοδο του συνόλου της κοινωνίας. Μια κοινωνία αγωνίζεται στο μέτρο των πνευματικών αξιών που την χαρακτηρίζουν. Μια κοινωνία λειψή πνευματικά δεν μπορεί να αγωνιστεί. Μέσα στην αδιέξοδη πνευματική αναπηρία της αναζητεί τις εύκολες εκείνες λύσεις και τις συνταγές επιτυχίας του ποδαριού ή να πατήσει σε ράγες εξόδου από την κρίση. Αποφεύγει το βασικότερο. Την αλήθεια. Ότι τα μέλη της πρέπει να συγκρουστούν με την πραγματικότητα, να την πολεμήσουν και να την ανατρέψουν προκειμένου να ζήσουν.
Οι χρηματομανείς, οι μωροφιλόδοξοι, οι τυχοδιώκτες και οι επιτήδειοι στο βάθος του ιστορικού χρόνου νομοτελειακά αποτυγχάνουν να κατακτήσουν την αιώνια ζωή από κάθε άποψη. Σκοπεύοντας στην ευκαιριακή αυτοϊκανοποίηση τους, αδιαφορούν κυνικά για το κοινό καλό, ενώ την ίδια ώρα αποστρέφονται την κοινωνία και αποκόπτονται από την φυσική μήτρα τους. Όσοι διέπονται από αξίες και θέληση για το κοινό καλό, από διάθεση για αγώνα ενάντια σ’ ό,τι τους καταστρέφει, στο διηνεκές του χρόνου είναι καταδικασμένοι να νικήσουν. Η δικαίωση ανήκει σε εκείνους που ματώνουν, σε εκείνους που έχασαν στον κόσμο της εφήμερης απόλαυσης, σε εκείνους που γνωρίζουν να χάνουν, σε εκείνους που πίπτουν αγωνιζόμενοι και σε εκείνους που τα παίζουν όλα για όλα.
Στην πληχθείσα από τα μνημόνια πατρίδα μας, οι πολιτικοί ταγοί σε συνδυασμό με την εβραιόψυχη φάρα των δήθεν πνευματικών ανθρώπων συνηγορούν στον ήσυχο, ωστόσο ένοχο ύπνο της κοινωνίας. Τα πιο ύπουλα φίδια της κοινωνίας είναι οι δήθεν πνευματικοί άνθρωποι. Είναι τα μεγαλύτερα τσιράκια των καταπιεστών μας. Είναι οι αόρατοι εχθροί μας. Είναι όλοι αυτοί που έλαμψαν δια της απουσίας τους σε όλους τους εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες. Είναι όλοι αυτοί που ευθύνονται ουσιαστικά για την πνευματική ένδεια που διακρίνει τον ελληνικό λαό. Είναι αυτοί που καλλιεργούσαν το πνεύμα τους σε βάρος όλων των υπολοίπων. Είναι οι διαμορφωτές των καταπιεστικών συστημάτων που τυραννούν την κοινωνία. Είναι οι στυλοβάτες των τεχνοκρατών και των γραφειοκρατών.
Οι νεοέλληνες εξαιτίας της βαθιάς πνευματικής γύμνιας τους, μια γύμνια που οφείλεται στην έλλειψη κατευθύνσεων από άδολους και υγιείς πνευματικούς ανθρώπους αλλά και στην ανάσχεση που προκαλούν οι υστερόβουλοι “πνευματικοί” άνθρωποι του καιρού μας, έχουν βυθιστεί στην ανάμνηση ενός αμαρτωλού παρελθόντος που το διέκρινε ο εύκολος πλουτισμός και η αστική καλοπέραση και στην ανημποριά για την αλλαγή του τώρα.
Σήμερα που το αίτημα της ολομέτωπης σύγκρουσης με ό,τι μας καταδυναστεύει σε όλα τα επίπεδα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, σήμερα που οι αλυσίδες των υλικών και πνευματικών εξαρτήσεων γίνονται πιο σφιχτές από ποτέ, σήμερα που οι απαιτήσεις της ίδιας της ζωής γίνονται πιο ασφυκτικές από ποτέ, σήμερα που οι μάχες αποτελούν τον μονόδρομο για την διατήρηση της ζωτικότητας στην ψυχή των ανθρώπων, οι χρυσοθήρες και οι μαυραγορίτες των διαφόρων φατριών επιχειρούν να μας προσδέσουν στο πίσω κάθισμα, χρυσώνοντας το χάπι και ενισχύοντας την τάση υποταγής στην μετριότητα και τον συμβιβασμό με το χειρότερο δυνατό κακό που θα μπορούσε να μας συμβεί.
Στην Ελλάδα των μνημονίων και των χιλιάδων αυτοκτονιών, όπου η μόνη ελπίδα των ανθρώπων είναι η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ανθούν οι πάσης φύσεως εκμεταλλευτές. Οι εκμεταλλευτές της ανθρώπινης αγωνίας. Οι εκμεταλλευτές μοιράζουν αφειδώς φρούδες ελπίδες στης γης τους κολασμένους.
Σήμερα που όσοι κατέχουν θέσεις-κλειδιά στην κοινωνία, αλλά και όσοι δεν κατέχουν, ωστόσο κάτι θέλουν να προσφέρουν ή να μεταδώσουν ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΣ, καθημερινώς διαπιστούται ότι μια είναι η λέξη που απουσιάζει από το λεξιλόγιό τους. Η λέξη ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ.
Σήμερα, που όλοι ως όφειλαν έπρεπε να μιλούν για μια λαϊκή ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ με εθνικό και κοινωνικό προσανατολισμό, ασχέτως αν θα την έκαναν πραγματικότητα, διαπιστούται ότι ομιλούν για οτιδήποτε άλλο όπου βρεθούν κι όπου σταθούν.
Στον καιρό της βίαιης φτωχοποίησης, στον καιρό του απόλυτου εξευτελισμού της ανθρώπινης υπόστασης και καταρράκωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όπου θα έπρεπε να ομιλούν για το πώς θα γίνει η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, βλέπουμε μύριους κόπρους, στην τηλεόραση κυρίως αλλά και στις κοινωνικές συναναστροφές μας να στρέφονται στην ναρκωτική αμπελοφιλοσοφία, προτάσσοντας ανεπίκαιρα επιχειρήματα και άστοχες θέσεις βελτιοδοξίας περί ενός καλύτερου μέλλοντος που ποτέ δεν έρχεται…
Όταν πρέπει να επαναστατήσουμε, πρέπει να επαναστατήσουμε κι όχι να υπεκφεύγουμε ρίχνοντάς το δήθεν στην “φιλοσοφία”. Διότι τότε η “φιλοσοφία” είναι ολότελα ξένη προς την σοφία και δίκαια λέγεται και φιλοσοφία του κώλου. Λέγεται έτσι διότι όλο το ενδιαφέρον των ανθρώπων στρέφεται στην ικανοποίηση των άμεσων βιοποριστικών αναγκών τους κι όχι προς την κατάκτηση της σοφίας.
Οι διαδικτυακοί και μη βιβλιοπώλες (Γεωργιάδηδες, Λιακόπουλοι, Βελόπουλοι και λοιποί τραχανάδες), στον ίδιο βαθμό με τους εμπόρους (πνευματικού) χρυσού μοιράζουν δυστυχία σε πακέτα ευκαιρίας, εκμεταλλευόμενοι την δίψα του κόσμου για μάθηση και πνευματική διέξοδο αντίστοιχα, ωστόσο στον ίδιο χρόνο μοιράζουν αλυσίδες που κρατούν δέσμιους τους Έλληνες στην αδράνεια. Οι μεν κρατώντας τους όμηρους απονεκρωμένων ιδεών που δεν έχουν οργανική σχέση με την κοινωνία και την πραγματικότητα, οι δε μοιράζοντας ελπίδες χρηματικής ανάτασης. Ψέματα λένε και κακό κάνουν και οι δυο τους.
Δίκαια αναρωτιέται κανείς: μα είναι ποτέ δυνατόν στην κοινωνικά αποδομημένη Ελλάδα των 2 εκατομμυρίων ανέργων και των χιλιάδων αυτοκτονιών να μας ομιλούν οι βολεμένοι και οι λακέδες των καπιταλιστών για ευκαιρία επιστροφής στην αρχαία Ελλάδα και τους κοινοτικούς θεσμούς ενώ το σύστημα παραμένει αλώβητο; Είναι δυνατόν να μας προτείνουν ”διανοητική επανάσταση”; Η απάντηση όλων των συνειδητοποιημένων αγωνιστών προς αυτά τα κοπρόσκυλα-μαντρόσκυλα του συστήματος είναι μια: ΤΗΝ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΑ ΤΗΝ ΒΑΛΕΤΕ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΣΑΣ!
Αυτό που μας προτείνουν είναι μια ακόμη ελεημοσύνη από τις πολλές που επιφυλάσσει ο κόσμος των “δυνατών” προς τους “αδύνατους”. Οι πραγματικά δυνατοί δεν θέλουν τα ψίχουλα που τους προσφέρουν. Τα πετούν χάμω, κόβοντας μαζί και το χέρι που τους τα δίνει…
Λέγεται ότι “η εργατική μέλισσα δεν έχει καιρό για θλίψη”. Έτσι κι εμείς, παλεύουμε ακατάπαυστα διότι δεν έχουμε καιρό για αμπελοφιλοσοφίες και πνευματική κυτταρίτιδα. Με τέτοια ας γεμίσει ο εγκέφαλος των φετιχιστών και των καθυστερημένων που παρουσιάζονται ως οι σύγχρονοι άγιοι των ιδεολογιών. Άγιοι δεν υπάρχουν, μήτε και σοφοί. Τους πήρε μαζί του ο καπιταλισμός! Δούλοι ξυπνήστε!
Όσοι εκθειάζουν τους Σπαρτιάτες, αν θέλουν να αποτελέσουν πρότυπα αγωνιστών να γίνουν πρώτα οι ίδιοι Σπαρτιάτες ώστε να αποτελέσουν παράδειγμα για όλους τους υπόλοιπους. Όσοι κάνουν δε ιδεολογικές λιτανείες και περιφορά επιταφίων ας γίνουν οι ίδιοι πρόσωπα άξια λατρείας. Παρ’ ελπίδα, το μόνο που διαπιστούται διαρκώς και αδιαλείπτως είναι οι εγκεφαλικές διαλείψεις από τις οποίες πάσχουν οι φορείς τέτοιων διαθέσεων και συνάμα αρωγοί σε ανάλογες γραφικές συμπεριφορές.
Αυτά ταιριάζουν στους αργόσχολους και τους καναπεδάτους. Όσοι χτίζουν κάλπικες εξουσίες κάθονται στους θρόνους τους και στρογγυλεύουν ακόμα περισσότερο τους κώλους τους. Σε αντίθεση με όλους αυτούς, υπάρχουμε κι εμείς που προτιμούμε να ματώνουμε νύχτα και μέρα στους δρόμους, αντί του να συναινούμε έμμεσα στο έγκλημα που διαπράττεται διά της άτυπης ανοχής-ενοχής-συνενοχής και της συνειδητής εν καιρώ απραξίας που αποβαίνει σε βάρος της πατρίδος μας.
Το χρήμα-κυβερνήτης ορατών αστών τε και πάντων ανύπαρκτων αοράτων διοικεί διαμέσου των διαφόρων “εκκλησιών” πώλησης πνευματικών αγαθών. Οι υποταγμένοι αστοί, τρεμάμενοι στη σκιά του φόβου της απώλειας του εφήμερου κόσμου στον οποίο πλανώνται ότι ζουν ενώ στην πραγματικότητα απλά “υπ-άρχουν”, δίνουν ζωή στα διάφορα παντοπωλεία της θεαματικής κοινωνίας. Στον κόσμο του εμπορεύματος-θεάματος πρωταρχική σημασία έχει η διακίνηση του εμπορεύματος κι όχι αυτή καθαυτή η ποιότητα ή η ωφέλεια του ίδιου του εμπορεύματος.
Το εμπόριο ναρκωτικών είναι το ίδιο εγκληματικό με το εμπόριο πνευματικής πρέζας. Και τα δύο σκοτώνουν σε βάθος χρόνου. Το πρώτο ναρκώνει το νου και ακινητοποιεί το σώμα, το δεύτερο καταστρέφει το πνεύμα και κάνει άβουλο το σώμα. Όταν λέμε “ενάντια σε κάθε πρέζα”, το εννοούμε. Όπως η θρησκεία λειτουργεί ως πνευματικό όπιο για το λαό, έτσι και η διασπορά πνευματικών σκουπιδιών ή αλλιώς απολύτως μη ωφέλιμων πραγμάτων για τους ανθρώπους είναι το ίδιο βλαπτική. Οι ιδέες δημιουργούνται μέσα από την μόνη τυραννική πραγματικότητα της ζωής και όχι μέσα από αίθουσες συνεδριάσεων. Οι ψυχές διαμορφώνονται και οι καρδιές πυρώνονται και οι Άνδρες ζυμώνονται μέσα από τον ατέρμονο πόλεμο. Όσοι δεν πολεμούν δεν αξίζει να υπάρχουν. Πόσο μάλλον να ζουν.
Οι Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές είμαστε μια αυτόνομη μαχητική οργάνωση που πολεμάει με νύχια και με δόντια μέσα σε μια κοινωνία ναρκωμένων, αποχαυνωμένων και υποταγμένων όντων. Δεν συμβιβαζόμαστε με τον προβοκατόρικο ύπνο των αστών. Δεν συναινούμε στο νεοελληνικό έγκλημα. Δεν δείχνουμε επιείκεια στο αίσχος, δεν χαλαρώνουμε για κανέναν λόγο, δεν αρκούμαστε με τα ψίχουλα της αστικής δημοκρατίας.
Είμαστε ΑΠΛΗΣΤΟΙ και ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΟΙ ΕΘΝΙΚΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ , τα θέλουμε όλα και θα τα πάρουμε όλα, γιατί όλα μας ανήκουν. Είμαστε οδοστρωτήρες για κάθε άρρωστη και εξαρτημένη από αστικές προλήψεις σκέψη. Διότι, “Αν οι πόρτες της αντίληψης καθαρίζονταν, το καθετί θα παρουσιαζόταν στον άνθρωπο όπως πραγματικά είναι: άπειρο”.
Είμαστε ορκισμένοι εχθροί της ηρεμίας. Θέλουμε να γκρεμίσουμε καθετί “καλό” δικό σας…
Θέλουμε να γευτούμε τον αγώνα μέχρι τέλους, όποιο κι αν είναι το τίμημα αυτού. Έχουμε μάθει να πληρώνουμε το λογαριασμό για τις πράξεις μας. Και αριστοκράτες και ευγενικοί, και ρομαντικοί και αλήτες. Μέχρι ο ήλιος ν’ ανατείλει ξανά πάνω από την πατρίδα μας, θα φωτίζουμε κάθε νύχτα τις πόλεις μας με τις φωτιές της ψυχής μας, καταστρέφοντας εχθρούς και τσαλαπατώντας βρώμικες συνειδήσεις και αφανίζοντας παλιανθρώπους.
Κάτω από τα καλυμμένα πρόσωπά μας και μέσα στις νυχτερινές φωτιές μας ανασταίνονται όλοι οι λησμονημένοι ήρωες του χτες. Τους ζωντανεύουμε κάθε βράδυ εμείς στην σκοτεινιά των δρόμων, οι αόρατοι ήρωες του σήμερα. Διότι, εμείς είμαστε που γράφουμε με τις πράξεις μας την ιστορία και κανείς άλλος για λογαριασμό μας.
Σύντροφοι, δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα. Δεν έχετε να χάσετε τίποτα άλλο παρεκτός των ήμερων φόβων που σας εμφύτευσαν βιαίως μέσω της θρησκείας και της πνευματικής υποταγής στην “πολλά υποσχόμενη” μεταθανάτια ανταμοιβή.
Ενώστε σε μια κοσμική ροή τον παράδεισο που σας υπόσχονται με την εικονική κόλαση με την οποία σας απειλούν αν δεν είστε δουλικά πειθήνιοι στον “παράδεισό” τους και θα τους κάνετε τη ζωή μια αληθινή κόλαση, αν θέλετε να ζήσετε στον πραγματικό παράδεισο.
Ριζοσπάστης Εθνικιστής-Εθνικοσοσιαλιστής σημαίνει ελεύθερος άνθρωπος, μαχητής κι όχι προσκυνημένος “ιδεαλιστής”. Ο άνθρωπος που δεν κάνει βίωμα τις ιδέες του δεν διαφέρει στο ελάχιστο από ότι δήθεν απεχθάνεται…
Όποιος “μάχεται” μονάχα με το πνεύμα του, υποτάσσεται στο ρεύμα του!
Στη φύση δεν υπάρχουν όρια, στη ζωή δεν υπάρχουν φραγμοί, καταστρέψτε ό,τι σας καταστρέφει, παντού και πάντα! Απορρίψτε ό,τι σας έμαθαν. Είναι όλα ψέματα. Δράστε αληθώς επαναστατικά για να μάθετε την αλήθεια. Μόνον τότε θα γίνετε πραγματικά ελεύθεροι άνθρωποι! Μόνον τότε θα γίνετε επικίνδυνοι, ως Εθνικιστές και ως Εθνικοσοσιαλιστές!
ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΜΑΙΑΝΔΡΙΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
