Η αυτοκτονία ισοδυναμεί με ηθελημένη αυτοκαταστροφή. Δίκαια έχει αποκληθεί 'τέλειο έγκλημα'. Η αυτοκτονία παράγει έργο οπόταν είναι συνειδητή. Όταν η αυτοκτονία γίνεται αυτοσκοπός τα πράγματα περιπλέκονται. Όταν η αυτοκτονία εκφράζεται ως επίθεση στις διάστασεις αυτού του κόσμου παράγει συνείδηση. Όταν εκφράζεται ως άμυνα στις αντιξοότητες αυτού του κόσμου δεν παράγει τίποτα. Μολονότι η αυτοκτονία αυτή καθαυτή αντίκειται μετωπικά στο θέλημα του Θεού, στους Ισλαμιστές αποτελεί το εισιτήριο για τον παράδεισο. Για τους Χριστιανούς η αυτοκτονία έχει ένα διαφορετικό περιεχόμενο. Λογίζεται ως υπέρβαση του θανάτου μέσα στην καθημερινότητα. Για τους Χριστιανούς, το να ζει κανείς ισοδυναμεί με την νίκη επί του θανάτου. Για αυτούς η μάχη είναι καθημερινή. Μάχονται διά ζώσης τον θάνατο. Ότι δεν φοβούνται να πεθάνουν για την πίστη τους οιαδήποτε στιγμή. Υπέρ πίστεως και πατρίδος. Η επίθεση αυτοκτονίας αυτή καθαυτή αποτελεί μία δυναμική πράξη διαμαρτυρίας που μιλάει από μόνη της και δεν αφήνει οποιαδήποτε περιθώρια παρερμηνείας. Η στιγμή κατά την οποία πεθαίνει κανείς στην φωτιά του πολέμου είναι μοναδική στον χωροχρόνο. Για κάποιους αποτελεί στόχο ζωής. Οι επιθέσεις αυτοκτονίας μετατρέπουν την ματαιότητα της ανθρώπινης υπάρξεως σ' ένα όπλο που δεν αντιμετωπίζεται, όπως αποδεικνύεται απ' την επιτυχία που αυτές έχουν. Ο αποφασισμένος να πεθάνει, όποτε το θελήσει, δεν μπορεί ν' αντιμετωπισθεί, ποτέ και από κανέναν.
Στις 11 Ιουνίου του 1963, μία 'επίθεση' αυτοκτονίας έλαβε χώρα στη Σαϊγκόν (πρωτεύουσα του νοτίου Βιετνάμ). Ο βουδιστής μοναχός Thich Quang Duc έχοντας καθίσει σε στάση λωτού σ' ένα σταυροδρόμι, περιλούστηκε με βενζίνη και κάηκε μέχρι θανάτου. Πέθανε 'θαρραλέα κι ειρηνικά, τυλιγμένος στις φλόγες'. Η πράξη του αυτή ήτο μία διαμαρτυρία ενάντια το καθεστώς διώξεων των βουδιστών απ' την κυβέρνηση του πρώτου Προέδρου του νοτίου Βιετνάμ, Ngô Đình Diệm. Στις 11 Νοεμβρίου του 1965, ένας νεαρός Κουάκερος ονόματι Norman Morrison διαμαρτυρόμενος κατά της επεμβάσεως των Ηνωμένων Πολιτειών στο Βιετνάμ, αυτοπυρπολήθηκε έξω απ' το Πεντάγωνο, κάτω απ' την μύτη του Γραμματέως του Υπουργείου Αμύνης. Ο Morrison τιμήθηκε για την πράξη αυτή στο Ανόι του Βιετνάμ όπου εξεδόθη γραμματόσημο που απεικονίζει τον ίδιο. Οι Κουάκεροι ή Χριστιανοί Φίλοι είναι μέλη μίας Χριστιανικής Ομολογίας (Εκκλησίας) που φέρει την ονομασία 'Θρησκευτική Κοινωνία των Φίλων' (Religious Society of Friends) κι ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα στην Αγγλία απ' τον περιπλανώμενο ιεροκήρυκα Τζορτζ Φοξ. Η Αγγλική λέξη 'Quaker' σημαίνει 'αυτός που τρέμει', τους εδόθη τον 17ο αιώνα απ' άλλους ως παρωνύμιο, διότι σε μία δίκη ο Τζορτζ Φοξ είπε σ' έναν δικαστή να τρέμει στο Λόγο του Θεού κι ο δικαστής απάντησε, 'Πες μας, λοιπόν, εσύ ο τρέμων (Quaker)...'. Έπειτα μερικές φορές κατά την ώρα της λατρείας τους έτρεμαν από ευλάβεια. Άλλες ονομασίες που χρησιμοποιήθηκαν γι' αυτούς είναι 'Παιδιά του Φωτός' (Children of the Light) κι 'Εκκλησία των Φίλων' (Friends Church).
Ο εκτελών μία επίθεση αυτοκτονίας θυσιάζεται σκοτώνοντας τους άλλους. Τέτοιες δολοφονικές ενέργειες δεν εκτελούνται ποτέ από Χριστιανούς κι ας το λάβετε άπαντες υπ' όψιν σας σε περίπτωση που τα σιωνιστικά γεράκια φορτώσουν τέτοιες ενέργειες σε Χριστιανούς. Η επίθεση αυτοκτονίας θεωρείται η ευκολότερη, όσον αφορά τον σχεδιασμό της, τρομοκρατική ενέργεια, καθώς δεν απαιτείται κάποιο σχέδιο διαφυγής, το οποίο κομμάτι αποτελεί και το δυσκολότερο στην εκτέλεση μίας τρομοκρατικής ενέργειας.
Στην Βίβλο, στους Κριτές (16:23-31) αναφέρονται τα εξής:
23 Και οι άρχοντες των Φιλισταίων συγκεντρώθηκαν, για να προσφέρουν μια μεγάλη θυσία στον Δαγών, τον θεό τους, και να ευφρανθούν· επειδή, είπαν: Ο θεός μας παρέδωσε στο χέρι μας τον Σαμψών, τον εχθρό μας.
24 Και όταν ο λαός τον είδε, δόξασαν τον θεό τους, λέγοντας: Ο θεός μας παρέδωσε στο χέρι μας τον εχθρό μας, και τον εξολοθρευτή τής γης μας, κι εκείνον που φόνευσε πολλούς από μας.
25 Και όταν ευθύμησε η καρδιά τους, είπαν: Καλέστε τον Σαμψών, για να μας παίξει. Και κάλεσαν τον Σαμψών από τον οίκο τής φυλακής, και έπαιξε μπροστά τους· και τον έστησαν ανάμεσα στους στύλους.
26 Και ο Σαμψών είπε στο παιδί, που τον κρατούσε από το χέρι: Άφησέ με να ψηλαφήσω τους στύλους, επάνω στους οποίους στηρίζεται ο οίκος, για να στηριχθώ επάνω τους.
27 Και ο οίκος ήταν γεμάτος από άνδρες και γυναίκες· και ήσαν εκεί όλοι οι άρχοντες των Φιλισταίων· και επάνω στην ταράτσα ήσαν 3.000 περίπου άνδρες και γυναίκες, που έβλεπαν τον Σαμψών να παίζει.
28 Και ο Σαμψών βόησε στον Κύριο, και είπε: Δέσποτα Κύριε, θυμήσου με, παρακαλώ· και ενίσχυσέ με, παρακαλώ, μόνον αυτή τη φορά, Θεέ, για να εκδικηθώ ενάντια στους Φιλισταίους μια κι έξω, για τα δυο μάτια μου.
29 Και ο Σαμψών αγκάλιασε τους δύο μεσαίους στύλους, επάνω στους οποίους στηριζόταν ο οίκος, και στηρίχθηκε επάνω σ' αυτούς, τον έναν με το δεξί του χέρι, και τον άλλον με το αριστερό του.
30 Και ο Σαμψών είπε: Ας πεθάνει η ψυχή μου μαζί με τους Φιλισταίους. Και έσκυψε με δύναμη· και ο οίκος έπεσε επάνω στους άρχοντες, και σε ολόκληρο τον λαό, που ήταν σ' αυτόν. Κι αυτοί που πέθαναν, που τους θανάτωσε με τον θάνατό του, ήσαν περισσότεροι από όσους είχε θανατώσει στη ζωή του.
31 Τότε, κατέβηκαν οι αδελφοί του, και ολόκληρη η οικογένεια του πατέρα του, και τον σήκωσαν· και τον ανέβασαν και τον έθαψαν ανάμεσα στη Σαραά και την Εσθαόλ, στον τάφο τού Μανωέ, του πατέρα του. Κι αυτός έκρινε τον Ισραήλ για 20 χρόνια.
Κάποτε οι άρχοντες των Φιλισταίων είχαν συγκεντρωθεί για να προσφέρουν μεγάλη θυσία στο Δαγών, το θεό τους, και να πανηγυρίσουν. Κι όταν ήρθαν στο κέφι έβγαλαν τον Σαμψών απ' τη φυλακή και τον έφεραν να τους διασκεδάσει. Τον έβαλαν να σταθεί ανάμεσα στις κολόνες του ναού τους και διασκέδαζαν με το θέαμα (Κριτές 16: 23-25). Τότε ο Σαμψών είπε στον νέο που τον οδηγούσε από το χέρι: 'Φέρε με ν' αγγίξω τις κολόνες που στηρίζουν το ναό, θέλω ν' ακουμπήσω πάνω τους'. Το κτίριο ήτο κατάμεστο από κόσμο. Εκεί ήσαν όλοι οι άρχοντες των Φιλισταίων, και πάνω στη στέγη ήσαν κάπου τρεις χιλιάδες άντρες και γυναίκες που διασκέδαζαν βλέποντας τον Σαμψών. Ο Σαμψών φώναξε στον Κύριο κι είπε: 'Κύριε, Θεέ, θυμήσου με, σε παρακαλώ, και κάνε με δυνατό μονάχα ετούτη τη φορά, για να εκδικηθώ μια για πάντα τους Φιλισταίους για τα δύο μου μάτια'. Μετά έπιασε τις δύο κεντρικές κολόνες που στήριζαν το ναό κι ακούμπησε πάνω τους, στη μία με το δεξί του χέρι και στην άλλη με το αριστερό, κι είπε: 'Ας πεθάνω κι εγώ μαζί με τους Φιλισταίους'. Έσπρωξε μ' όλη του τη δύναμη κι έπεσε ο ναός πάνω στους άρχοντες και σ' όλο τον λαό που ήσαν εκεί. Έτσι, αυτοί που ο Σαμψών σκότωσε με το θάνατό του ήταν περισσότεροι από εκείνους που είχε σκοτώσει σ' όλη τη ζωή του (Κριτές 16,26-30). Τ' αδέρφια του κι όλη η οικογένεια του πατέρα του, τον πήραν και τον έθαψαν ανάμεσα στη Σαραά (Σωρεά) και στην Εσθαόλ, στον τάφο του Μανωέ, του πατέρα του. Ο Σαμψών κυβέρνησε τον Ισραήλ είκοσι χρόνια (Κριτές 16: 31). Ο Σαμψών συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των ηρώων της πίστεως, στην προς Εβραίους επιστολή (11: 32-34).
Το 'Σχέδιο Σαμψών' (Samson Option) αποτελεί την πολιτική του σύγχρονου κράτους του Ισραήλ. Με την κωδική αυτή ονομασία που κάποιοι στρατιωτικοί αναλυτές έχουν δώσει στη στρατηγική αποτροπής από πλευράς του Ισραήλ, στην μαζική ανταπόδοση με τη χρήση πυρηνικών όπλων (μαζικής καταστροφής) ως 'έσχατη λύση' ενάντια στα έθνη των οποίων ενδεχόμενες στρατιωτικές επιθέσεις απειλήσουν την ύπαρξή του. Οι Εβραίοι πάντοτε κρύβονται πίσω απ' το δάκτυλό τους, αυτή η δύσμορφη και μισανθρωπική κατάρα της ανθρωπότητος, κατηγορώντας διαρκώς τ' άλλα έθνη για κατοχή πυρηνικών όπλων, ενώ στην πραγματικότητα είναι οι πρώτοι που τα κατέχουν νόμιμα, απαγορεύοντας στ' άλλα έθνη να πράξουν το ίδιο για την ασφάλειά τους. Οι Εβραίοι δολοφόνοι, οι αδίστακτοι τρομοκράτες της ιστορίας, οι μεγαλύτεροι μηχανορράφοι και ραδιούργοι, οι δολοφόνοι του Ιησού Χριστού, επαίρονται για τις δολοφονίες ανήλικων παιδιών στη Λωρίδα της Γάζας. Ενδιαφέρον το βιβλίο του δημοσιογράφου Seymour Hersh 'The Samson Option: Israel's Nuclear Arsenal and American Foreign Policy' του 1991. Σχολιαστές αναφέρουν πως η πρόφαση του Ισραήλ για την πυρηνική ασπίδα του, οφείλεται στην απειλή που αισθανόταν κι αισθάνεται αντίστοιχα το Ισραήλ απ' τον αποθανόντα Yassir Arafat και την Hezbollah.
Οι σύγχρονοι κομάντο αυτοκτονίας, χαρακτηρίζονται ως 'πύρινες προσφορές (εν είδη θυσίας) στον Θεό'. Ας δούμε όμως που ανάγεται αυτή η πρακτική κι η σχέση της με τους Εβραίους. Το τρίτο βιβλίο της Πεντατεύχου και της Παλαιάς Διαθήκης φέρει, σύμφωνα με την ελληνική μετάφραση των Εβδομήκοντα (Ο'), τον τίτλο 'Λευϊτικόν'. Στο μεγαλύτερο μέρος του περιέχει τελετουργικές διατάξεις, την ευθύνη της τηρήσεως των οποίων είχε το προερχόμενο απ' τη φυλή Λευΐ ιερατείο. Το βιβλίο συνιστά μία συλλογή λεπτομερών θυσιαστικών τυπικών και διατάξεων για τα καθήκοντα του ιερατείου. Αν και για το σύγχρονο άνθρωπο τα περίπλοκα τελετουργικά φαίνονται ξένα ή και, ως έναν βαθμό, βάρβαρα, για τους ανθρώπους της εποχής είχαν μεγάλη σημασία, γιατί προσέφεραν τη δυνατότητα αποκαταστάσεως των σχέσεων που διαταράσσονταν με την αμαρτία. Η σφαγή του ζώου απ' τη μία μεριά εκφράζει το μη αναστρέψιμο χαρακτήρα της βλάβης που προκλήθηκε με την αμαρτία, καθώς πάντα παραμένει ένας πόνος κι η αποκατάσταση δεν μπορεί να είναι πλήρης. Απ' την άλλη δηλώνει την ετοιμότητα του ανθρώπου να κάνει μία νέα αρχή, προσφέροντας κάτι απ' την περιουσία του, χάνοντας δηλαδή ένα μέρος απ' τη δύναμη του, η κατάχρηση της οποίας συνιστά την αμαρτία.
Στο Κεφάλαιο 1 (1-17) αναφέρονται σχετικά με τις 'πύρινες προσφορές':
1 ΚΑΙ ἀνεκάλεσε Μωυσῆν, καὶ ἐλάλησε Κύριος αὐτῷ ἐκ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου λέγων·
1 Ο Κυριος προσεκάλεσε πάλιν τον Μωϋσήν, ωμίλησε προς αυτόν από την Σκηνήν του Μαρτυρίου λέγων·
2 λάλησον τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραήλ, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· ἄνθρωπος ἐξ ὑμῶν ἐὰν προσαγάγῃ δῶρα τῷ Κυρίῳ, ἀπὸ τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ τῶν βοῶν καὶ ἀπὸ τῶν προβάτων προσοίσετε τὰ δῶρα ὑμῶν. 2 λάλησε προς τους Ισραηλίτας και ειπέ προς αυτούς· Αν ένας από σας θελήση να προσφέρη θυσίαν προς τον Κυριον από τα θρέμματά σας, εκ των βοών και των προβάτων θα προσφέρετε τα δώρα σας έχοντες υπ'όψει τα εξής·
3 ἐὰν ὁλοκαύτωμα τὸ δῶρον αὐτοῦ ἐκ τῶν βοῶν, ἄρσεν ἄμωμον προσάξει· πρὸς τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου προσοίσει αὐτὸ δεκτὸν ἐναντίον Κυρίου. 3 Εάν η προσφορά είναι ολοκαύτωμα θα προσφέρη ο άνθρωπος αυτός από τα βόδια του μόσχον αρσενικόν, αρτιμελή, χωρίς κανένα σωματικόν ελάττωμα. Θα τον φέρη πλησίον της θύρας της Σκηνής του Μαρτυρίου ευλαβώς κατά τρόπον ευπρόσδεκτον στον Κυριον.
4 καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ καρπώματος, δεκτὸν αὐτῷ ἐξιλάσασθαι περὶ αὐτοῦ.
4 Ο προσφέρων θα θέση την χείρα του επάνω εις την κεφαλήν του προσφερομένου ζώου, δια να γίνη αυτό ευπρόσδεκτον από τον Θεόν και εξιλεωθούν αι αμαρτίαι του προσφέροντος.
5 καὶ σφάξουσι τὸν μόσχον ἔναντι Κυρίου, καὶ προσοίσουσιν οἱ υἱοὶ ᾿Ααρὼν οἱ ἱερεῖς τὸ αἷμα, καὶ προσχεοῦσι τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ τὸ ἐπὶ τῶν θυρῶν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. 5 Οι προσφέροντες θα σφάξουν τον μόσχον ενώπιον του Κυρίου, οι δε ιερείς, οι υιοί του Ααρών, θα λάβουν και θα χύσουν το αίμα του μόσχου κύκλω προς την βάσιν του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων, το οποίον ευρίσκεται πλησίον της θύρας της Σκηνής του Μαρτυρίου.
6 καὶ ἐκδείραντες τὸ ὁλοκαύτωμα μελιοῦσιν αὐτὸ κατὰ μέλη, 6 Αφού δε εκδάρουν το προς ολρκαύτωσιν ζώον, θα το τεμαχίσουν
7 καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ υἱοὶ ᾿Ααρὼν οἱ ἱερεῖς πῦρ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐπιστοιβάσουσι ξύλα ἐπὶ τὸ πῦρ. 7 και οι υιοί του Ααρών, οι ιερείς, θα ανάψουν πυρ επάνω εις την εσχάραν του θυσιαστηρίου, θα στοιβάσουν ξύλα επάνω στο πυρ,
8 καὶ ἐπιστοιβάσουσιν οἱ υἱοὶ ᾿Ααρὼν οἱ ἱερεῖς τὰ διχοτομήματα καὶ τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ στέαρ ἐπὶ τὰ ξύλα τὰ ἐπὶ τοῦ πυρὸς τὰ ὄντα ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου, 8 και οι υιοί του Ααρών, οι ιερείς, θα θέσουν τα τεμάχια του ζώου και την κεφαλήν και το λίπος επάνω εις τα αναμμένα ξύλα, που είναι επί του θυσιαστηρίου.
9 τὰ δὲ ἐγκοίλια καὶ τοὺς πόδας πλυνοῦσιν ὕδατι, καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ ἱερεῖς τὰ πάντα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον· κάρπωμά ἐστι, θυσία, ὀσμὴ εὐωδίας τῷ Κυρίῳ. 9 Τα εντόσθια, όπως και τους πόδας του ζώου, θα τα πλύνουν με νερό και οι ιερείς θα θέσουν και αυτά όλα επάνω στο θυσιαστήριον. Ολα θα τεθούν και θα καούν εκεί, διότι η θυσία αυτή είναι ολοκαύτωμα, ευχάριστος και ευπρόσδεκτος οσμή ευωδίας στον Κυριον.
10 ᾿Εὰν δὲ ἀπὸ τῶν προβάτων τὸ δῶρον αὐτοῦ τῷ Κυρίῳ, ἀπό τε τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν ἐρίφων, εἰς ὁλοκαυτώματα, ἄρσεν ἄμωμον προσάξει αὐτὸ καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. 10 Εάν η προσφορά του ολοκαυτώματος προς τον Κυριον είναι από τα αιγοπρόβατα, θα προσφέρονται από αυτά αμνός η ερίφιον, αρσενικόν, χωρίς κανένα σωματικόν ελάττωμα, και ο προσφέρων θα θέση την χείρα του επάνω εις την κεφαλήν του ζώου.
11 καὶ σφάξουσιν αὐτὸ ἐκ πλαγίων τοῦ θυσιαστηρίου πρὸς βορρᾶν ἔναντι Κυρίου καὶ προσχεοῦσιν οἱ υἱοὶ ᾿Ααρὼν οἱ ἱερεῖς τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ. 11 Θα σφάξουν αυτό στο πλάγιον μέρος του θυσιαστηρίου, το προς βορράν, ενώπιον του Κυρίου και οι ιερείς, οι υιοί του Ααρών, θα λάβουν το αίμα και θα το χύσουν πλησίον και ολόγυρα από το θυσιαστήριον.
12 καὶ διελοῦσιν αὐτὸ κατὰ μέλη καὶ τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ στέαρ, καὶ ἐπιστοιβάσουσιν οἱ ἱερεῖς αὐτὰ ἐπὶ τὰ ξύλα τὰ ἐπὶ τοῦ πυρὸς τὰ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου. 12 Θα τεμαχίσουν το προσφερόμενον ζώον και τα τεμάχια, την κεφαλήν και το λίπος, θα τα συσσωρεύσουν οι ιερείς επάνω εις τα αναμμένα ξύλα, τα ευρισκόμενα επί του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων.
13 καὶ τὰ ἐγκοίλια καὶ τοὺς πόδας πλυνοῦσιν ὕδατι. καὶ προσοίσει ὁ ἱερεὺς τὰ πάντα καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον· κάρπωμά ἐστι, θυσία, ὀσμὴ εὐωδίας τῷ Κυρίῳ. 13 Τα εντόσθια και τους πόδας θα πλύνουν με νερό, ο δε ιερεύς θα προσφέρη και θα θέση και αυτά όλα επάνω στο θυσιαστήριον. Θα θέση όλα αυτά εκεί, διότι η θυσία αυτή είναι ολοκαύτωμα, ευχάριστος και ευπρόσδεκτος οσμή ευωδίας στον Κυριον.
14 ᾿Εὰν δὲ ἀπὸ τῶν πετεινῶν κάρπωμα προσφέρῃ δῶρον αὐτοῦ τῷ Κυρίῳ, καὶ προσοίσει ἀπὸ τῶν τρυγόνων, ἢ ἀπὸ τῶν περιστερῶν τὸ δῶρον αὐτοῦ. 14 Εάν δε κανείς προσφέρη δώρον προς τον Κυριον, ολοκαύτωμα από τα πτηνά του, θα προσφέρη από τας τρυγόνας η από τας περιστεράς του.
15 καὶ προσοίσει αὐτὸ ὁ ἱερεὺς πρὸς τὸ θυσιαστήριον καὶ ἀποκνίσει τὴν κεφαλήν, καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ στραγγιεῖ τὸ αἷμα πρὸς τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου.
15 Ο ιερεύς να προσφέρη αυτό στο θυσιαστήριον, θα κόψη την κεφαλήν του πτηνού και αφού στραγγίση το αίμα προς την βάσιν του θυσιαστηρίου, θα θέση το πτηνόν επάνω εις αυτό.
16 καὶ ἀφελεῖ τὸν πρόλοβον σὺν τοῖς πτεροῖς καὶ ἐκβαλεῖ αὐτὸ παρὰ τὸ θυσιαστήριον κατὰ ἀνατολάς εἰς τὸν τόπον τῆς σποδοῦ. 16 Θα αφαιρέση τον πρόλοβον του πτηνού μαζή με τα πτερά, τα οποία θα απορρίψη στο μέρος, όπου ρίπτεται η στάκτη, εις την ανατολικήν πλευράν του θυσιαστηρίου.
17 καὶ ἐκκλάσει αὐτὸ ἐκ τῶν πτερύγων καὶ οὐ διελεῖ, καὶ ἐπιθήσει αὐτὸ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ἐπὶ τὰ ξύλα τὰ ἐπὶ τοῦ πυρός· κάρπωμά ἐστι, θυσία, ὀσμὴ εὐωδίας τῷ Κυρίῳ.
17 Κρατών αυτό ο ιερεύς από τας πτέρυγας θα το σπάση και δεν θα το διαμελίση, θα το θέση επάνω εις τα αναμμένα ξύλα του θυσιαστηρίου και η αιματηρά αυτή θυσία είναι ολοκαύτωμα ευχάριστος και ευπρόσδεκτος οσμή ευωδίας στον Κυριον.
Οι κομάντος αυτοκτονίας απαγγέλλουν προσευχές καθ' όλη την διάρκεια της επιχειρήσεως, καθώς η προσευχή μπλοκάρει την λογική σκέψη. Οι κομάντος αυτοκτονίας παραμένουν σκοπίμως ξύπνιοι την προηγούμενη νύχτα, καθώς αυτό τους προκαλεί αυτο-ύπνωση. Δείχνουν προτίμηση σε στολές αστυνομικών, στρατιωτών κι οδηγών ασθενοφόρων. Το Ισραήλ προτιμάει το πυρηνικό ολοκαύτωμα στη σκέψη ότι απειλείται απ' τον αραβικό κόσμο. Η αιτία αυτού είναι ότι ακολουθεί την παράδοση του Σαμψών. Συνεπώς, όπως έχει λεχθεί κι άλλες φορές, το ολοκαύτωμα δεν είναι κάτι ξένο στους Εβραίους, τουναντίον αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της παραδόσεώς τους. Συνεπώς, είναι μάταιο να κατηγορούν τους 'Ναζί' για το Ολοκαύτωμα, απ' την στιγμή που οι ίδιοι το επεδίωξαν. Η πιο ασυνήθιστη μέθοδος αυτοκτονίας είναι η ιαπωνική βουδιστική τεχνική της αυτομουμιοποιήσεως. Τι συμβαίνει σ' αυτήν. Ένας μοναχός, που περιβάλλεται από κεριά, τρώει ολοένα και λιγότερο, και σιγά-σιγά λιμοκτονεί μέχρι θανάτου. Τα κεριά τον βοηθούν να στεγνώσει, και, μετά το θάνατό του, οι υπόλοιποι μοναχοί τον στεγνώνουν περαιτέρω έως ότου να μουμιοποιηθεί. Η διαδικασία της αυτομουμιοποιήσεως τελείται απ' τους μοναχούς που θέλουν να μείνουν στη Γη για να βοηθήσουν το νέο Βούδα που έρχεται. Η τεχνική ασκείτο κατά τους 11ος και 12ος αιώνες. Η τελευταία φορά που τελέστηκε μία τέτοια διαδικασία ήτο το 1903.
