Σε μία επανάσταση, η νέα άρχουσα τάξη, μετερχόμενη βίαια μέσα και τις περισσότερες φορές διαπράττοντας εγκλήματα, καταλαμβάνει την εξουσία. Η απερχόμενη άρχουσα τάξη, εξοντώνεται, τα μέλη της φυλακίζονται ή τίθενται υπό περιορισμό ή εξορίζονται. Η πρώτη αληθινή επανάσταση στον σύγχρονο κόσμο ήτο η Γαλλική, η οποία αποτέλεσε την έκρηξη της διαμάχης μεταξύ της βασιλικής-κατά τα βασιλικά πρότυπα-απολυταρχίας και της-κατά τα λαϊκά πάλι πρότυπα-λαϊκής απολυταρχίας. Εν τω μέσω της Γαλλικής Επανάστασης, ο βασιλεύς και περισσότεροι από 3.000 αριστοκράτες-ευγενείς καρατομήθηκαν (οδηγήθηκαν στην γκιλοτίνα). Στις 21 Ιανουαρίου του 1793 ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ αποκεφαλίστηκε με γκιλοτίνα, στη σημερινή Πλας ντε λα Κονκόρντ. Στις 16 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, μεσουρανίς της 'Μεγάλης Τρομοκρατίας', καρατομήθηκε η βασίλισσα Μαρία Αντουανέτα.
Ο Πέτρος Κροπότκιν έχει συγγράψει το έργο 'Η Μεγάλη Επανάσταση', επί τη επετείω των 100 ετών απ' την Γαλλική Επανάσταση (1889). Ριζοσπαστικότερη θεωρείται, ως προς τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν, η Οχτωβριανή Επανάσταση (όπως αρέσκονται να την ονομάζουν οι ημέτεροι 'φασιστοφάγοι'). Στην 'προλεταριακή' αυτή επανάσταση, καταργήθηκε φαινομενικά η ατομική ιδιοκτησία. Οι τράπεζες και η βιομηχανία εθνικοποιήθηκαν, η χρηματιστηριακή αγορά καταργήθηκε, το κληρονομικό δικαίωμα καταργήθηκε, η κατοχή χρυσού κηρύχθηκε σε κατάσταση μονοπωλίου, όλα τα δημόσια χρέη κηρύχθηκαν άκυρα, τα παλιά δικαστήρια αντικαταστάθηκαν απ' τα επαναστατικά 'λαϊκά' δικαστήρια στα οποία κάθε πολίτης θα μπορούσε να λειτουργήσει βάσει ενός ιδιότυπου αυτεξούσιου, είτε ως δικαστής είτε ως δικηγόρος, οι κείμενοι νόμοι που αφορούσαν τον γάμο και το διαζύγιο ελευθερώθηκαν, παράλληλα η εκκλησιαστική περιουσία κατασχέθηκε κι η διδασκαλία της χριστιανικής θρησκείας απαγορεύτηκε στα σχολεία. Η πραγματική επανάσταση, σύμφωνα με τον Eric Hobsbawm, είναι πάντα 'πουριτανική' στην ουσία της. Η εξέγερση της δεκαετίας του 1960, σύμφωνα με τον ίδιο, ήτο απλώς 'πρόβα'.
Η λεγόμενη 'Αμερικανική Επανάσταση' (1776-1783) δεν ήτο στην πραγματικότητα μία κοινωνική επανάσταση. Το 69% όσων υπέγραψαν την 'Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας' είχε συστήσει αποικιακό γραφείο υπό την έγκριση της Μεγάλης Βρετανίας, ενώ ο ιστορικός Francis Jennings χαρακτήρισε την εξέγερση ως μία 'εξέγερση των βαρόνων'. Οι εγκληματίες σε ένα μεγάλο βαθμό είναι φύσει συντηρητικοί. Χαρακτηρίζονται από επισταμμένο ενδιαφέρον για την προάσπιση της καθεστηκυίας τάξεως. Πρόκειται για έννομο ενδιαφέρον καθότι η διατήρησή της τους εγγυάται το εισόδημά τους.
Όταν ξεσπάει μία επανάσταση, οι πραγματικοί εγκληματίες εκμεταλλεύονται επ' ωφελεία τους την κατάσταση. Σύμφωνα με τον Hobsbawm, 'για τον πραγματικό υπόκοσμο, οι επαναστάσεις είναι ασυνήθιστα καλές ευκαιρίες για την διάπραξη εγκλημάτων'. Σύμφωνα με τον Albert Camus, 'όλες οι μοντέρνες επαναστάσεις κατέληξαν σε μία ενίσχυση της εξουσίας του Κράτους: Το 1789 έφερε τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, η επανάσταση του 1848 τον Ναπολέοντα τον Γ', το 1917 έφερε τον Στάλιν, οι ιταλικές ταραχές του 1920 έφεραν τον Μουσολίνι, η Δημοκρατία της Βαϊμάρης τον Χίτλερ'. Και, σύμφωνα με τον Jose Ortega y Gasset, τον συγγραφέα του 'The Revolt of the Masses', 'μία επανάσταση δεν ξεπερνάει σε διάρκεια τα 15 χρόνια'.
Η Επανάσταση του Ιράν το 1979 ανέτρεψε την γενικότερη τάση εκκοσμίκευσης που χαρακτηρίζει τον σύγχρονο κόσμο. Η Επανάσταση καθοδηγήθηκε απ' τον λόγιο Ισλαμιστή Ayatollah Ruhollah Khomeini. Όλες οι επαναστάσεις που ξέσπασαν απ' τον 18ο αιώνα έως και το 1979, ήσαν κοσμικές κι αθεϊστικές στην ουσία τους. Με άλλα λόγια τόσο η 'Αμερικανική Επανάσταση', όσο η 'Γαλλική Επανάσταση', όσο η 'Οχτωβριανή Επανάσταση' κι η 'Πολιτιστική Επανάσταση', ήσαν αθεϊστικές επαναστάσεις. Αρκεί να λάβει κανείς υπ' όψιν του πως οι Γάλλοι επαναστάτες, για παράδειγμα, τοποθέτησαν μία γυμνή πόρνη στο υψηλό βωμό της Παναγίας των Παρισίων στις 10 Νοεμβρίου του 1793. Για τους επαναστάτες που προέβησαν στην ασεβή φάρσα, η γυναίκα αντιπροσώπευε την 'θεά της λογικής'. Άλλως την κίβδηλη βασιλεία της ορθής λογικής έναντι του σεβασμού προς την θεϊκή δημιουργία, την ανθρώπινη φύση. Ο ίδιος ο Mikhail Bakunin τόνισε την αντεπαναστατική φύση των εργατών. Οι εργάτες έχουν συγκεκριμένα αιτήματα. Αιτούνται υψηλότερων αμοιβών ή λιγότερες ώρες εργασίας και τα αιτήματά τους μπορούν να ικανοποιηθούν εντός του υφιστάμενου κοινωνικού συστήματος. Οι εργάτες ασκούν πιέσεις ως προς τη μεταρρύθμιση του συστήματος, όχι ως προς την προοπτική της επαναστάσεως. Επίσης, απ' τη φύση τους οι εργάτες είναι συντηρητικοί. Τα αιτήματα των εργατών επί μονίμου βάσεως ρέπουν προς τα κεκτημένα κι όχι προς τα μπροστά. Αντί να ζητούν νέα δικαιώματα, διαμαρτύρονται για τη στέρηση των απαρχαιωμένων δικαιωμάτων, πραγματικών ή φανταστικών. Σύμφωνα με τον Bakunin, η αυθεντική επανάσταση μπορεί να γίνει μονάχα απ' τα πολιτικοποιημένα στρώματα των ποινικών (κλέφτες και ληστές) σε συμμαχία με τους δυσαρεστημένους φοιτητές, τους περιθωριακούς διανοούμενους και τους αγρότες.
Η Επανάσταση ανήκει πάντοτε στους νέους. Στην διατύπωση αυτή έγκειται κι η μεγάλη παρανόηση σχετικά με την 'Κατήχηση του Επαναστάτη'. Ο Peter Tkachev, ένας Ριζοσπάστης του 19ου αιώνα, πρότεινε τον αποκλεισμό από οποιαδήποτε επαναστατική διαδικασία, όλων όσοι υπερέβαιναν την ηλικία των 25, καθότι θεωρούσε πως ήσαν ανίκανοι για οιαδήποτε αφομοίωση νέων ιδεών.
