Ο συγγραφέας του έργου 'Fighting for the Essence' (Western Ethnosuicide or European Renaissance?), Pierre Krebs, είναι ένας Γαλλο-Γερμανός ιδεολόγος που ηγείται του πολιτιστικού οργανισμού 'Thule-Seminar'. Το έργο 'Im Kampf um das Wesen' έχει επηρεάσει αρκετούς Ευρωπαίους στοχαστές που συντάσσονται στην ταυτοτική γραμμή και την αναγκαιότητα μίας ταυτοτικής αφυπνίσεως των Λευκών Χριστιανών Ευρωπαίων, εναντίον της ισλαμικής διεισδύσεως και της μετατροπής της Ευρώπης των Εθνών σε πολυπολιτισμικό σκουπιδότοπο ψυχικώς διαταραγμένων γραφειοκρατών και περιθωριακών εγκληματιών. Κυκλοφόρησε το 2012 από την Arktos σε μετάφραση του Dr. Alexander Jacob στα αγγλικά, προλογίζεται από τον Tomislav Sunic. O Krebs έχει σπουδάσει νομικά, δημοσιογραφία και κοινωνιολογία και πολιτικές επιστήμες με σημαντικές επιδόσεις. Είναι καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, ανεμείχθη με γαλλικά ακροδεξιά κόμματα, όπως τα 'Rassemblement Européen de la Liberté' και 'Mouvement nationaliste du Progrès', ενώ υπήρξε εκδότης του περιοδικού REL Europe. Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Γερμανία, όπου συνέχισε τις σπουδές του σε διάφορους κλάδους, ενώ ίδρυσε την ερευνητική ομάδα 'Thule-Seminar'. Η ομάδα αυτή αποτελεί ένα ιδεαλιστικό think-tank, σκοπός του οποίου είναι η ερμηνεία της ιδεολογικής και πολιτιστικής καταστάσεως στην Ευρώπη μέσω της διανοητικής δραστηριότητος και της μεταπολιτικής. Η ιδεολογία του Krebs είναι ο ταυτοτισμός, ενώ εστιάζεται στην σημαία της φυλής και της εθνικότητος με την παράλληλη απόρριψη κατηγοριών, όπως ο 'ρατσισμός'. Υπεραμύνεται του δικαιώματος όλων των φυλών και των εθνοτήτων να υπερασπίζονται την ιδιαίτερη ταυτότητά τους και να δημιουργήσουν ομοιογενείς κοινωνίες που θα δράσουν από κοινού κατά της παγκοσμιοποιήσεως και της ισοπολιτείας. Η θρησκευτική πίστη του Krebs είναι ο ριζοσπαστικός αντι-Χριστιανικός Παγανισμός. Η ομάδα 'Thule-Seminar' δημιουργήθηκε την δεκαετία του 1980 ως ο γερμανικός κλάδος της GRECE, ωστόσο έκτοτε υπάρχει σημαντική ιδεολογική απόσταση μεταξύ τους. Η ομάδα είναι συνδεδεμένη στενά με τις ομάδες 'Synergies Européennes', 'Terre et Peuple', 'Synergon'. Εκδίδει το ενημερωτικό 'Thule-Briefe' και το περιοδικό 'Elemente'. Έχει χαρακτηριστεί ως ο μεγάλος ανιψιός της Εταιρείας της Θούλης.
Η Κεντρική Ιδέα του Ζωτικού Χώρου
Οποιαδήποτε συζήτηση για τον λαό και τον πολιτισμό εκχύεται οπόταν σχετίζεται με το θεμελιώδες ζήτημα του ζωτικού χώρου. Πρόκειται για ένα κεντρικό ζήτημα που είναι αδύνατον να αποφευχθεί, εφόσον οποιαδήποτε δημόσια συζήτηση σε σχέση με την ταυτότητα αρχίζει και ολοκληρώνεται βάσει αυτού. Συνεπώς, ο ζωτικός χώρος είναι για έναν λαό ό,τι και ο αέρας για τους πνεύμονες μας. Άπαξ και κινδυνεύσει να εξαφανιστεί, η πολιτιστική και βιολογική ζωή μίας εθνοτικής ομάδος απειλείται με ασφυξία (με μία πιο ρεαλιστική έννοια) σε σύντομο χρονικό διάστημα. Όλες οι συζητήσεις που σχετίζονται με την ταυτότητα δεν μπορούν να παραβλέψουν την έννοια του ζωτικού χώρου, εφόσον δεν επιθυμούν να βυθιστούν στη γελοιότητα. [238] 'Το ανθρώπινο ον είναι ένα χωρικό ον', υπενθυμίζει ο Καθηγητής Otto Koenig [239]. Η προστασία της εδαφικής ακεραιότητος αποτελεί την απαραίτητη συνθήκη ('sine qua non') της εθνικής υπάρξεως, κατά πως ο Irenäus Eibl-Eibesfeldt (Σ.τ.μ: Ιδρυτής του κλάδου της ανθρώπινης εθνολογίας) έχει επίμονα εξηγήσει. Η συνύπαρξη διαφορετικών κοινοτήτων εντός των ορίων ενός κράτους είναι δυνατή μονάχα όταν η εδαφική ακεραιότητα κάθε μίας κοινότητος είναι ξεκάθαρα ορισμένη και η κυριαρχία της απολύτως εγγυημένη, όπως στην περίπτωση της Ελβετίας, που αποτελεί ένα μοντέλο εθνικής συνεργασίας το οποίο αποδεδειγμένα δεν έχει να κάνει σε οτιδήποτε με την πολυφυλετική κοινωνία 'που ο Heiner Geissler φαντασιώνεται' (Σ.τ.μ: Γερμανός πολιτικός του κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών που μεταπήδησε από την συντηρητική ακροδεξιά στην ακραία πτέρυγα της αριστεράς). [241]
Η Διασφάλιση της Ειρήνης είναι Στενά Συνδεδεμένη με την Διασφάλιση της Εδαφικής Ακεραιότητος
Στην πιο πρόσφατη εργασία του, ο εθνολόγος Irenäus Eibl-Eibesfeldt επιστρέφει σε αυτό το σημαντικό σημείο: 'Ο καλύτερος τρόπος για να διατηρηθεί η αρμονική συνεργασία μεταξύ λαών συνίσταται στην απόδοση σε κάθε έναν εξ αυτών του ζωτικού χώρου όπου ο κάθε λαός θα έχει το δικαίωμα να τον διαχειριστεί με τον δικό του τρόπο, και εντός του οποίου θα του επιτραπεί να αναπτυχθεί πολιτιστικά κατά το δοκούν'. [242] Η πολυπολιτισμική κοινωνία, στην πραγματικότητα, δημιουργεί τις συνθήκες ενός μόνιμου καθεστώτος συγκρούσεων από την στιγμή που οι διαφορετικές εθνοτικές-πολιτιστικές ομάδες αγωνιούν για την (νόμιμη) υπεράσπιση των συμφερόντων τους, των αναγκών τους, και των προσδοκιών, από την στιγμή που φύσει υποχρεώνονται να δηλώσουν την ταυτότητά τους προκειμένου να αποφύγουν την πολιτιστική ή εθνική αυτοκτονία της αφομοιώσεως. Οποιοδήποτε καθεστώς ειρήνης στην κοινωνία είναι αναπόδραστα ανεστραμμένο σε ένα καθεστώς κρίσεως που προκαλείται εξαιτίας εθνικών ανταγωνισμών: 'Έως βαθμού όπου οι λαοί που αποδέχονται την εμφύτευση των μειονοτήτων στο έδαφός τους, ανοίγουν την πόρτα σε διεθνοτικούς ανταγωνισμούς μέσα στο δικό τους σπίτι'. [243]
Απορρέει ξεκάθαρα των εμπειρικών παρατηρήσεων της σύγχρονης εθνολογίας ότι η οριοθέτηση ενός χωρικού συνόρου δεν προκύπτει κατά τύχη, αλλά απλά και μόνο από γενετικά προγραμματισμένες διαθέσεις: 'Είναι επιτακτική ανάγκη να γνωρίζουμε ότι τα ανθρώπινα όντα προικισμένα κληρονομικά με προγράμματα συμπεριφοράς που αιτιολογούν τις αντιλήψεις τους, τις αντιδράσεις και τις ενέργειες με έναν αποφασιστικό τρόπο'. [244] Η χωρική οριοθέτηση ισότιμα απαντά σε μία ανάγκη που υπαγορεύεται από την ίδια την εξέλιξη: 'Στην περίπτωση των ανταγωνισμών με άλλα άτομα, η είσοδος αυτή καθαυτή μίας κλειστής ομάδος είναι τόσο σημαντικό όσο ο αριθμός της...Άλλο πλεονέκτημα συνίσταται στο γεγονός ότι η διαμόρφωση των καλώς ορισμένων ομάδων που αμοιβαία οριοθετήθηκαν σε σχέση με άλλες ξένες ομάδες προάγει την εξέλιξη, στο βαθμό που οι μεταλλάξεις προκύπτουν μονάχα σε μικρές ομάδες και αναπτύσσονται μονάχα μέσα από τους ανταγωνιστικούς αγώνες οπόταν αντιτίθενται μία ομάδα στην άλλη'. [245] Ο Erlung Kohl επικαλείται τον Konrad Lorenz για να δηλώσει ότι η πολιτιστική ζωή μίας εθνοτικής ομάδος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την εδαφική οριοθέτηση ενός χώρου που της εγγυάται μία ξεχωριστή ανάπτυξη που επιτακτικά χρειάζεται να γνωρίζει για να αυτοεπιβεβαιωθεί: 'Σχετικά συμπαγή εμπόδια που υψώθηκαν μεταξύ δύο πολιτιστικών πυρήνων που αποκλίνουν στην ανάπτυξη είναι χαρακτηριστικό όλων των πολιτισμών, και είναι σαφώς απαραίτητο για την εξέλιξή τους'. [246] Ο σεβασμός της εδαφικής ακεραιότητος πολύ απλά αξιώνει την διασφάλιση της ειρήνης: 'Η ειρηνική συνεργασία μεταξύ διαφορετικών ανθρώπων είναι δυνατόν υπό την συνθήκη ότι κάθε μία εθνοτική ομάδα κατέχει το δικό της χώρο και μπορεί να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα αποκλείοντας τον εαυτό της από οποιαδήποτε κατασταλτική κυριαρχία ή εδαφικό ακρωτηριασμό'. [247] Όλες αυτές οι επισημάνσεις επιτρέπουν σε κάποιον να υπολογίσει σε τι βαθμό ηλιθιότητος και τυφλώσεως οι θιασώτες του πολυπολιτισμού έχουν περιέλθει, καθώς το μοντέλο της κοινωνίας οδηγεί αναπόδραστα στον πόλεμο! Οι μετανάστες 'που εγκαθίστανται μονίμως αποκτούν με την πάροδο του χρόνου κυριαρχικά δικαιώματα επί των πλέον πολύτιμων πηγών που ένας λαός έχει στην κατοχή του-δηλαδή, το έδαφός του. Για αυτό τον λόγο εκλαμβάνονται ως εισβολείς, και αυτή η κατάσταση αυτόματα εγείρει την επιθυμία για εδαφική άμυνα από μέρους των γηγενών... Λαμβάνοντας υπ' όψιν τα κληρονομικά αντανακλαστικά, το πολυπολιτισμικό μοντέλο που ο Geissler επιθυμεί να παρουσιάσει στην Κεντρική Ευρώπη θα οδηγήσει αυτομάτως σε συγκρούσεις'. [248] Ο ίδιος ο Heiner Geisser προειδοποιεί για τον κίνδυνο ενός εσωτερικού πολέμου (μολονότι εναποθέτει την ευθύνη για αυτόν στους ώμους των συμπατριωτών του!) για τον οποίο πιστεύει ότι μπορεί να εκτονωθεί μέσω κοινωνικών μέτρων. Η υποβάθμιση του ανθρώπινου στο επίπεδο του οικονομικού αποκαλύπτει σε ποιο βαθμό η τρέχουσα πολιτική συζήτηση συνδέεται με τα πρότυπα της φιλελεύθερης σκέψεως και με το αρχέτυπο της, τον Homo Occidentalis: 'Προβλέπω εσωτερικούς πολέμους στην Γερμανία αν δεν χορηγήσουμε στους μετανάστες πλήρη ιθαγένεια-ακόμα και αν έχουν διαφορετικό χρώμα δέρματος και δεν είναι γερμανικής καταγωγής'. Αυτού του είδους η περίφημη 'ισότητα των δικαιωμάτων' φυσικά προϋποθέτει αυστηρή συμμόρφωση με τις αρχές που ορίζονται από τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτοί οι ξένοι θα καταστούν 'Γερμανοί πολίτες...που αναγνωρίζουν το Πολίτευμά μας'. [249] Πέραν του γεγονότος ότι η ονομασία 'Γερμανός' είναι παράλογη στο βαθμό που ο πολυφυλετικός λόγος αδειάζει την πραγματική εθνο-πολιτιστική σημασία της, η ανθρώπινη φύση δεν επιτρέπει αυτή καθαυτή να φυλακιστεί εντός μίας τεχνολογικής-εμπορικής σκέψεως. Η ανθρώπινη ουσία του ανθρώπου δεν του επιτρέπει να υποτιμηθεί στις βασικές ανάγκες του-δυστυχώς για τον Geissler (αλλά ό, τι ίσχυε για τον Geissler επίσης ακριβώς ισχύει και για τον παρόντα, εντελώς άμυαλο Πρόεδρο Christian Wullf) [250]-και ευτυχώς για τους ανθρώπους-η ανθρώπινη φύση δεν επιτρέπει στον εαυτό της να φυλακιστεί εντός μίας τεχνολογικής-εμπορικής σκέψεως, η ανθρώπινη ουσία του ανθρώπινου όντος δεν του επιτρέπει να υποτιμηθεί στις βασικές ανάγκες του. Το αισθητικό, το ιστορικό και το θρησκευτικό στοιχεία είναι μεταξύ άλλων παράγοντες της ανθρώπινης φύσεως που αποδεικνύουν ότι η ανθρώπινη φύση είναι απείρως πλουσιότερη και πιο περίπλοκη από ό, τι οι φιλελεύθεροι θεωρητικοί θέλουν να παραδεχτούν.
Πολεμώντας για την Ουσία
Η αυθεντικότητα και ο πλούτος των ανθρώπινων φυλών αυτού του πλανήτη τρέφεται από τις διαφορές τους και τις αποκλίσεις τους, τα οποία προκαλούν έκπληξη και γοητεύουν καθώς περνάει κανείς από την κουλτούρα ενός λαού σε αυτή ενός άλλου. Αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά μπορούν να προστατευτούν, με τη σειρά τους, μονάχα στον ομοιογενή εθνο-πολιτισμικό χώρο που είναι ο κατάλληλος για αυτούς. Οι υπέρμαχοι του πολυπολιτισμού είναι οι βασικοί υπαίτιοι της καταστροφής, συνειδητά ή ασυνείδητα, αυτού του στοιχειώδους δικαιώματος. Για να αντισταθεί κανείς στην επιθετική ιδεολογία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, το δογματικό άλλοθι της ολοκληρωτικής Δυτικής κοινωνίας, είναι επείγον να καταρτισθεί μία νέα Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Λαών σε άμεση συνεννόηση με όλα τα κινήματα που αγωνίζονται στη Γη για τον σεβασμό των εθνο-πολιτισμικών ταυτοτήτων τους. Η ενσυνείδητη θέληση του ταυτοτικού όντος πρέπει να είναι σε θέση να ματαιώσει την παράλογη επιθυμία της εξυμνήσεως και της θελήσεως μίας τυφλής ισονομίας που είναι η πηγή της ολοκληρωτικής ισοπεδώσεως των πραγμάτων και των προσώπων: 'Η άνευ όρων ομοιομορφία όλων των ειδών της ανθρωπότητος της γης', επιπλέον επισήμανε ο Heidegger, 'υπό την εξουσία της θελήσεως υπό μορφή θέλημα καθιστά σαφές το ανόητο της ανθρώπινης δράσεως που έχει ορισθεί απολύτως'. [251]
Είναι βέβαιο ότι οι ενέργειες των πολιτικών του σήμερα-ανεξαρτήτως αν είναι παράλογες ή εγκληματικές-δεν είναι επί του συνόλου εξαρτημένες από οποιαδήποτε ευθύνη εκείνων που παίρνουν τις αποφάσεις! Η πολιτική ευθύνη τους διαρκεί (αν όχι καθόλου) μονάχα για την περίοδο του βουλευτικού αξιώματος. Είναι συνεπώς ανούσιο να ελπίζουμε να τους δικάσουμε μία ημέρα πριν από τα δικαστήρια-να τους αναγκάσουμε να αιτιολογήσουν τις ενέργειές τους-τους πολιτικοί που στο σήμερα σχεδιάζουν το χάος και τους πολέμους του αύριο μέσω των ενεργειών τους. Κατά πως ο Καθηγητής Koenig δηκτικά προσυπέγραψε ότι 'Κανείς πολιτικός άνδρας δεν αναλαμβάνει την ευθύνη των ενεργειών τους οπόταν δεν υπάρχουν άμεσες συνέπειες. Δεν έχει τίποτα να φοβηθεί και είναι δεν υπεύθυνος για οτιδήποτε'. [252]
Το να θέσουμε το ζήτημα της ταυτότητος ξανά ισοδυναμεί με το να κάνουμε έκκληση προς τη σοφία της Γνώσης. Να λάβουμε υπ' όψιν μας για ακόμα μία φορά τα οφέλη των βιοεπιστημών (που έχουν υποπέσει σε ανυποληψία, για κάποιο λόγο) αν επιθυμεί κανείς να θέσει ένα τέλος στην ιδεολογική τύφλωση της ισότητος. 'Οι βιολογικές επιστήμες μας έχουν αποκαλύψει τα πιο πολύτιμα μυστικά-τους νόμους της εξελίξεως του σώματός μας και της συνειδητότητός μας. Αυτή η γνώση έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα τα μέσα της αναγεννήσεως της'. [253]
Αυτό που διακυβεύεται είναι οι λαοί και η ζωή των πολιτισμών τους, μίας ζωής όπου οι ζωντανοί λαοί έχουν αίσθηση της συνειδήσεως και της εντοπιότητός τους, μίας ζωής όπου οι λαοί θα είναι επίσης οι ποιμένες. Η Ευρώπη θα αναγεννηθεί από μόνης της, 'από την επανοικειοποίηση των ριζών της'. [254] ή δεν θα αναγεννηθεί. Ο Julien Freund μοιράζεται την ίδια άποψη: 'Δεν εναπόκειται στους άλλους ότι οι Ευρωπαίοι μπορούν να περιμένουν την σωτηρία του πολιτισμού τους, παρεκτός των ίδιων, αρκεί να το επιθυμήσουν, και να θέσουν σε εφαρμογή τα αναγκαία μέσα για να την εξασφαλίσουν'. [255] Για τον Sigrid Hunke, επίσης, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι 'Η Ευρώπη θα αποκαλύψει την αλήθεια της οπόταν καταστεί ο εαυτός της ξανά, οπόταν θα αφιερωθεί στον εαυτό της ξανά, οπόταν θα είναι σε θέση να αναγνωρίσει τον εαυτό της ξανά, και να προστατεύσει τον εαυτό της από ξένες αξιώσεις, και οπόταν θα έχει βρει ξανά την δύναμη να κατανοήσει την θέση της στην σύγχρονη ιστορία'. [256] Το πνεύμα που κατοικεί στην ουσία του λαού μας πηγάζει ακόμα από την ίδια πηγή, από το ίδιο αίμα. [257] Συνεπώς, τα πάντα μπορούν να γεννηθούν ξανά, τα πάντα μπορούν να αρχίσουν ξανά για τους Ευρωπαίους 'καθόσον οι κληρονομικές ιδιότητες του αγώνος, εξακολουθούν να υφίστανται, η δύναμη και το θράσος των προγόνων τους, μπορούν να αναστηθούν στο σύγχρονο άνθρωπο με τη δική του θέληση'. [258]
Ας φροντίσουμε οι λαοί να παραμείνουν οι θεματοφύλακες των αξιών και της αλήθειας τους, ώστε να συνεχίσουν να προσφέρουν στον κόσμο την μοναδική ιδιοφυΐα τους, ο κάθε ένας με την μυστηριακή εκφορά του στύλ τους, του τρόπου τους, της υπερηφάνειας τους-εμείς οι οποίοι, όπως ο Nietzsche, γνωρίζουμε στο σήμερα πολύ παραπάνω από ότι στο χθες, ότι η γραφή που πηγάζει από το νου φέρνει πάντοτε την υπογραφή του αίματος, η οποία είναι αναλλοίωτη στην αιωνιότητα.
[238] Πρέπει να πάρουμε ως χαρακτηριστικά παραδείγματα ορισμένες προσεγγίσεις που διαβλέπουν μία αφύπνιση των ταυτοτήτων στο πολυφυλετικό μοντέλο στο έργο του Stefan Ulbrich 'Multikultopia'. Παράλληλα να λάβουμε υπόψιν μας τα εξαιρετικά κείμενα των Rolf Kosiek 'Die Wirklichkeit des Volkes in der modernen Welt' και Robert Steuckers 'Verortung in Raum und Zeit'.
[239] 'Wir stehen am Beginn einer Völkerwanderung', 'Gespräch mit Professor Otto Koenig', in Rudolf Eder-Andreas Mölzer, στο έργο 'Einwanderungsland Europa?, σελ. 82.
[240] Στα λατινικά: 'συστατικό στοιχείο'.
[241] Irenäus Eibl-Eibesfeldt, 'Zukunft multikultureller Gesellschaft', στο ίδιο, σελ. 136-137.
[242] 'Wider die Mißtrauensgesellschaft', p. 157.
[243] Στο ίδιο, σελ. 158.
[244] Rudolf Eder-Andreas Mölzer 'Einwanderungsland Europa?', σελ. 130.
[245] Στο ίδιο, σελ. 134.
[246] Erlung Kohl, 'Vom Wert der Mannifaltigkeit: Ethnologische Grundlagen jeder Bevölkerungspolitik', σελ. 16.
[247] Irenäus Eibl-Eibesfeldt, 'Wider die Mißtrauensgesellschaft', σελ. 157.
[248] Στο ίδιο, σελ. 130.
[249] Heiner Geissler, 'Kein Grund zur Angst', στο Der Spiegel τεύχος 41, 1991, σελ. 23.
[250] Ο Christian Wulff εξελέγη Πρόεδρος της Γερμανίας το 2010 και είναι μέλος του Κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών. Ο Wulff κατά την γνωστή του δήλωση χαρακτήρισε το Ισλάμ ως 'κομμάτι της Γερμανίας' και έχει απευθύνει κάλεσμα για μεγαλύτερη ανεκτικότητα απέναντι στους Μουσουλμάνους μετανάστες.
[251] Martin Heidegger, 'Overcoming Metaphysics', σελ. 110.
[252] Otto Koenig, 'Wir stehen am Beginn ekiner Völkerwanderung', στο 'Einwanderungsland Europa?' ,σελ. 98. Ο Eibl-Eibesfeldt επίσης επισημαίνει μία σοβαρή προειδοποίηση στους πολιτικούς που έχουν απολέσει της αποστολής τους: 'Θεωρώ ότι οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι-οι ενέργειες και οι λόγοι τους επηρεάζουν την κοινή γνώμη-αποτελούν απόδειξη ανευθυνότητος στην περίπτωση που επιχειρούν να πείσουν τους πολίτες τους ότι το μείζον είναι να μην διαιωνίσουν την φυλή τους μέσα από έμφυλες διαδικασίες'.
[253] Alexis Carrel, 'Man, the Unknown', σελ. 273.
[254] Jean Parvulesco, 'Le soleil rouge de Raymond Abellio', σελ. 79.
[255] Julien Freund, 'La décadence', σελ. 384.
[256] Sigrid Hunke, 'Vom Untergang des Abendlandes zum Aufgang Europas', σελ. 321.
[257] Eibl-Eibesfeldt 'Zukunft multikultureller Gesellschaft?', στο 'Einwanderungsland Europa?', σελ. 138. Στο ίδιο, 'Wider die Mißtrauensgesellschaft', σελ. 162.
[258] Alexis Carrel, 'Man, the Unknown', σελ. 273.
