Οι αδελφοί Ορλώφ (ρωσικά: Орлóв) προέρχονταν από την οικογένεια 'Ρώσων' ευγενών που ήκμαζε στα χρόνια της τσαρικής Ρωσίας. Ο Αλεξέι Γκρηγκορίεβιτς Ορλώφ υπήρξε ο κύριος υποκινητής-μαζί με τον Φιοντόρ Γκριγκορίεβιτς Ορλώφ της Ορλωφικής Επαναστάσεως ή των Ορλωφικών. Τι κόστισαν στην πατρίδα μας τα Ορλωφικά αποτελεί ένα ζήτημα μείζονος σημασίας για την εμβάθυνση στα παραμύθια περί της ομοδόξου σχέσεώς ημών με τους Ρώσους και της κοινής μοίρας μας ως εθνών. Ως γνωστόν, η Ρωσία πιστή όντας στην γεωπολιτική απληστία της που εκφράζεται στην ιστορία κατά κόρον με τον όρο 'Ανατολικό ζήτημα', ουδέποτε συνέδραμε τους Έλληνες και την Ελλάδα για λόγους αδελφοσύνης. Η παραμύθα του ομοδόξου εξυπηρετεί ιστορικώς μονάχα τα συμφέροντα της ρωσικής γεωπολιτικής. Καθόλου των Ελλήνων. Εξάλλου, δεν χρειάζεται να είναι κανείς 'ψαγμένος' για να το διαπιστώσει. Αν ανατρέξουμε πίσω στα γεγονότα της Μκρασιατικής καταστροφής, κάτω από μία πέτρα θα βρούμε και τον ρώσικο δάκτυλο που εφοδίαζε τους Τούρκους με πολεμικό υλικό, προκειμένου να σφαγιάσουν τους Έλληνες. Πριν αρχίσουν οι επιχειρήσεις, οι αδελφοί Ορλώφ εγκαταστάθηκαν κρυφά στη Βενετία (γιατί άραγε εκεί;) και άρχισαν συνεννοήσεις με τους Έλληνες που ζούσαν στην ιταλική πόλη και τους πράκτορές τους, οι οποίοι πηγαινοέρχονταν στην Ήπειρο, στη Μακεδονία και στην Πελοπόννησο. Όταν ξέσπασε ο ρωσοτουρκικός πόλεμος στις 30 Σεπτεμβρίου του 1768, η Αικατερίνη Β' επεχείρησε να εξεγείρει τους χριστιανούς των Βαλκανίων δίνοντας στον πόλεμο χαρακτήρα σταυροφορίας κατά του ισλαμισμού (κάτι ανάλογο με ό,τι επιχειρεί ο Βλαδίμηρος Πούτιν στο όνομα κάποιων 'Ηνωμένων Ορθόδοξων Πολιτειών'. Ατυχώς, οι Έλληνες νόμισαν ότι πλησίαζε το τέλος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και η ανασύσταση της Βυζαντινής (βλέπε τις μπουρδολογίες περί της Πόλης και των προφητειών που επικαλούνται σκοπίμως κάποιοι παρεπιπτόντως μη ορθόδοξοι κύκλοι). Περισσότερο ενθουσιώδεις ήταν οι Έλληνες κληρικοί, ανώτεροι και κατώτεροι, οι οποίοι βοήθησαν (εν αγνοία τους;) το έργο των Ρώσων πρακτόρων διαδίδοντας τις προφητείες και παράλληλα κάνοντας προμήθειες από όπλα και πολεμοφόδια.
Ο Αλεξέι Ορλώφ και οι συνεργάτες τους δεν μπορούσαν να επιστρέψουν στη Ρωσία χωρίς κάποια εντυπωσιακή νίκη. Άρχισαν λοιπόν τη συστηματική καταδίωξη του τουρκικού στόλου στο Αιγαίο (κατά τον ίδιο τρόπο που έπαψαν αίφνης οι τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο κατόπιν της γνωστής καταρρίψεως του ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους από τους Τούρκους), η οποία κατέληξε στη μεγάλη νικηφόρο για τους Ρώσους ναυμαχία του Τσεσμέ (4 Ιουλίου 1770), μεταξύ Χίου και μικρασιατικών παράλιων, η οποία αποτέλεσε μία από τις σοβαρότερες ναυτικές καταστροφές της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ωστόσο, οι Ορλώφ δεν κατόρθωσαν να περάσουν τα Δαρδανέλια (πόθος που κρατάει έως σήμερα), όπου στο μεταξύ ο βαρόνος Ντε Τοτ και οι Γάλλοι σύμμαχοι των Τούρκων είχαν οργανώσει την άμυνα και είχαν κατασκευάσει ισχυρά οχυρωματικά έργα. Κατόπιν τούτου εγκαταστάθηκαν στο λιμάνι της Νάουσας στην Πάρο, όπου έμειναν άπρακτοι έως την υπογραφή της συνθήκης Κιουτσούκ-Καϊναρτζή (1774), η οποία αποκαθιστούσε την ειρήνη στο Αιγαίο. Αμέσως μετά την αποχώρηση των Ρώσων, μέλη της οθωμανικής κυβέρνησης (Διβάνι) πρότειναν την γενική σφαγή των Ελλήνων, αδιακρίτως φύλου κι ηλικίας. Όλοι συμφώνησαν εκτός από τον αρχιναύαρχο Χασάν Τζεζαϊρλή, ο οποίος κατόρθωσε τελικά να επιβάλει την άποψή του με το ακαταμάχητο επιχείρημα 'Εάν φονευθώσιν όλοι οι Έλληνες, ποίος θα πληρώνη το χαράτσι;' (μία φράση με ειδικό βάρος έως τις ημέρες μας, η οποία επεξηγεί την χρηματομανία των ανατολικών 'γειτόνων' μας, οι οποίοι δεν θα είχαν τον παραμικρό ενδιασμό να αφανίσουν όλους τους Έλληνες, αν δεν υπεισέχετο εν τω μέσω η υπόθεση 'χαράτσι'). Να μην μας διαφύγει ότι ένας από τους θερμότερους υποστηρικτές των Ορλωφικών υπήρξε και ο Παναγιώτης Μπενάκης (1700-1771), πρόκριτος της Καλαμάτας. Περί της εβραϊκής καταγωγής του ούτε λόγος.
Ο όρος 'Ανατολικό Ζήτημα' αναφέρεται στον προαιώνιο ανταγωνισμό μεταξύ Ανατολής και Δύσης (από τον Τρωικό Πόλεμο και τις Σταυροφορίες, μέχρι το διαμελισμό του Μεγάλου Ασθενούς και το Μεσανατολικό του 21ου αιώνα). Αφορά τα διπλωματικά πολιτικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν από τις εγγενείς αδυναμίες στη διατήρηση συνοχής του Οθωμανικού Κράτους που παρουσιάστηκαν από τα μέσα του 18ου μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνος, όταν ο ένας μετά τον άλλο οι υπόδουλοι στους Οθωμανούς λαοί εξεγέρθηκαν κατά της Αυτοκρατορίας, η οποία είχε ηττηθεί από τη Ρωσία κατά τον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο το 1774. O Ρωσοτουρκικός πόλεμος του 1768-1774 είχε ως αποτέλεσμα την προσάρτηση του χανάτου της Κριμαίας, της Νέας Ρωσίας (σημερινή Ουκρανία) και του Βόρειου Καύκασου στην επικράτεια της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Η Ελλάς δεν απεκόμισε απολύτως τίποτα, τουναντίον έπαιξε το παιχνίδι των Ρώσων και των προαιώνιων εχθρών του Ελληνισμού Εβραίων που καλύπτονταν και καλύπτονται έως και σήμερα πίσω από την περίφημη ρωσική αρκούδα. Είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύει κανείς πως σε μία άλλοτε χριστιανική Ρωσία, όπου όχι μονάχα επεβλήθη ο Κομμουνισμός, αλλά ακόμα περισσότερο αποτέλεσε το έδαφος από όπου εξαπλώθηκε ο Κομμουνισμός στην ανθρωπότητα, ότι θα μπορούσε ποτέ να αποτελέσει ομόδοξο σύμμαχο των Ελλήνων και της Ελλάδα που επίσης βιώνει μία ανάλογη κατάσταση.
Τα Ορλωφικά υπήρξαν μία υποκινημένη από τους Εβραίους (με ρωσική μάσκα) αντεθνική εξέγερση σε βάρος των Ελλήνων το 1770, οι οποίοι υποκινήθηκαν από τους Ρώσους εναντίων των Οθωμανών κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου (1768-74). Η Πελοπόννησος υπέφερε δεινά κατόπιν των Ορλωφικών. Αλήθεια, πώς βρέθηκαν Εβραίοι στην Τριπολιτσά, τους οποίους και κατέσφαξε-σύμφωνα με τις μαρτυρίες κάποιων Εβραίων στην κραταιά γραμμή του μύθου του Ολοκαυτώματος, ο δικός μας Κολοκοτρώνης; Έπεσαν με αλεξίπτωτα στην Πελοπόννησο ή είχαν μεταφερθεί στο εσωτερικό της με διάφορες άλλες εθνικές ταυτότητες, π.χ Ρώσοι, Τούρκοι, κλπ; Ας μην αναμασούμε άλλο κουτόχορτο για Ρώσους Ορθόδοξους σωτήρες και Εβραίους συμμάχους. Αυτά τα αφήνουμε για τα σκουπίδια της εγχώριας ακροδεξιάς και τους διάφορους συνεργάτες τους που λυμαίνονται εδώ και δεκαετίες τον λεγόμενο 'χώρο'. Η ιστορία κρατάει από παλιά, από την ΕΠΕΝ και την ένταξή της στην Ομάδα των Φίλων του Ισραήλ', μέχρι και το μπάσταρδο Ελληνικό Μέτωπο του τέως επενίτη και νυν φιλελεύθερου Βορίδη, από τον υποστηρικτή του αρχαιολάτρη Μασόνου Γεωργιάδη Ζαν Κοέν (Jean Cohen, όπως λέμε Γιάνης Βαρουφάκης με ένα παρακαλώ 'ν'), και πολλούς άλλους κερατάδες που εξαπάτησαν επί δεκαετίες αγνούς Έλληνες Εθνικιστές με τις κομματικές και ψηφοθηρικές μαλακίες τους. Τα αποτελέσματα της κάλπης καταγράφονται στην πραγματικότητα των ημερών μας. Ας μην χαίρονται ορισμένες κουράδες της ακροδεξιάς που προσπαθούν να βγάλουν την ουρά της ευθύνης απ' έξω. Τους έχουμε στα υπόψιν και θα λογαριαστούμε πρώτα μαζί τους και έπειτα με όλους τους άλλους 'προδότες'.
Αδίκως θα περιμέναμε από τους παλιάτσους της εθνικοφροσύνης, τους τιμητές Μασόνων και τους πατριώτες της οκάς να υποδείξουν στην εθνικιστική κοινότητα τον ανθελληνικό ρόλο των Ορλώφ στα γεγονότα της περιόδου της λεγόμενης Εθνεγερσίας. Κωλύονται να μαρτυρήσουν ότι το όνομα Ορλώφ προέρχεται από Ασκεναζίμ 'Ρώσους' Εβραίους. Εξάλλου είναι πολλά τα λεφτά σκατοσακούλες της εθνικοφροσύνης να μαρτυρήσετε ότι το μπουρδέλο που λέγεται 'Ελληνικό Κράτος' δεν έχει ουδεμία σχέση με την επανάσταση των αγνών Ελλήνων της Εθνεγερσίας, αλλά το άμεσο αποτέλεσμα της εξοντώσεώς τους από όλους όσοι είχαν πολλά και ιδιοτελή να χάσουν σε μία ανεξάρτητη πατρίδα. Τσάτσοι ξένων δυνάμεων ανέκαθεν εξόντωναν και εξοντώνουν όσους Έλληνες υψώνουν το σπαθί ενάντια στους επιβουλείς της πατρίδος μας. Ανέκαθεν αυτή είναι η μοίρα των ηρώων. Να πέφτουν μέχρις ενός στο πεδίο της τιμής.
Ο 'χώρος' να πα να γαμηθεί. Το κράτος σας να πα να γκρεμιστεί. Στους καπνούς μίας ερειπωμένης πατρίδος μονάχα μπορεί να ανατείλλει ο Ήλιος μας ξανά. Ποτέ πια σιγουριά, ζήστε στην αβεβαιότητα για πάντα. Ο τρόμος της δικαιοσύνης να σας κρατάει άγρυπνους.
