Το 'The history of Aryan rule in India, from the earliest times to the death of Akbar' (1918) ανήκει στον Άγγλο ιστορικό και τεχνοκριτικό Ernest Binfield Havell (1861–1934). Ο Ernest Binfield ήταν υπεύθυνος της Κρατικής Σχολής Τέχνης στην Καλκούτα της Ινδίας μεταξύ 1896-1905, ενώ άκρως πολύτιμη ήταν η βοήθειά του στην ίδρυση της Σχολής Τέχνης της Βεγγάλης. Ήταν θιασώτης του ινδικού στύλ στην τέχνη, παρά του δυτικού. Συνέγραψε πολλά βιβλία με εμφανή την εμβάθυνση στην Ινδική κουλτούρα. Στο εν λόγω έργο, ο Binfield, μας δίνει πολλές σημαντικές πληροφορίες για τους Ινδοευρωπαίους και την δομή της κοινωνίας τους. Απ' τον τίτλο του αλιεύουμε τον θάνατο του Akbar. Ποιός ήταν ο Akbar; Ο Τζαλαλ-ουντ-Ντιν Μουχάμαντ Ακμπάρ (1542-1605), γνωστός και ως Ακμπάρ ο Μέγας, ήταν αυτοκράτορας των Μογγόλων από το 1556 έως το θάνατό του το 1605. Ήταν Τουρκομογγολικής, Τιμουριδικής καταγωγής. Κατά το τέλος της βασιλείας του το κράτος του περιελάμβανε σχεδόν ολόκληρη τη σημερινή βόρεια Ινδία. Ο Ακμπάρ ήταν 13ών ετών όταν ανέβηκε στον θρόνο, μετά τον θάνατο του πατέρα του Χουμαγιούν. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αντιμετώπισε διάφορες απειλές από τα γειτονικά βασίλεια, πάντοτε με επιτυχία. Εκτός από τους επιτυχημένους πολέμους υπήρξε και αξιόλογος διπλωμάτης και οργανωτής της εσωτερικής δομής του κράτους του. Μεγάλη υπήρξε η συμβολή του στις τέχνες και την λογοτεχνία. Εκείνη την εποχή δημιουργήθηκαν και οι μεγάλες λογοτεχνικές συλλογές: Ακμπάρ-ναμά και Αϊν-ι-Ακμπαρί. Μεγαλοπρεπή ήταν τα οικοδομήματα που ανεγέρθηκαν επί της βασιλείας του, ιδιαίτερα στην πρωτεύουσά του Δελχί.
Το 4ο κεφάλαιο του βιβλίου ονομάζεται 'The Buddhist and Jain Sanghas — Alexander's Raid' και εξετάζει μεταξύ άλλων την Άρια σύλληψη της κοινωνικής οργάνωσης, την διάδραση μεταξύ του Ελληνικού και του Ινδοευρωπαϊκού Πολιτισμού, την Περσική Αυτοκρατορία και την εισβολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Βόρεια Ασία. Παραθέτουμε ένα μικρό ενδεικτικό απόσπασμα από αυτό το κεφάλαιο:
'Οι πόλεις της Ιωνίας, και όχι η Αθήνα και η Σπάρτη, ήσαν το κέντρο του Ελληνικού Πολιτισμού, και η αντίθεσις που έγκειται στην σύγχρονη χρήση των όρων Ανατολή και Δύση δεν είχε καμία ουσία στις διεθνείς συνθήκες εκείνης της περιόδου. Το εμπορικό αλισβερίσι μεταξύ των ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας και της Ινδίας, μέσα από την κοιλάδα του Ευφράτη, πρέπει να ήταν άκρως σημαντικό, καθώς η έλλειψη υποδομών για την πραγματοποίηση του ταξιδιού σύμφωνα με τις σύγχρονες ιδέες ίσως δεν ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο στην επιχειρηματική δραστηριότητα των Ιώνων από ό, τι ήταν για τους Ευρωπαίους ταξιδευτές στην ημέρες του Μάρκο Πόλο'.
'Το 538 π.Χ., ή τον καιρό οπόταν ο Πρίγκιπας Σιντάρτα λέγεται ότι εγκατέλειψε τον οίκο του και το παλάτι του προκειμένου ν'ακολουθήσει ασκητικό βίο αναζητώντας πνευματική σοφία, ο Κύρος ο Μέγας καθυπέταξε την Βαβυλώνα και κατέστη ο Αυτοκράτωρ μίας αυτοκρατορίας που περιλάμβανε όλες τις Άριες κτήσεις στην Ασία, βορείως των Ιμαλαϊων. Η Άρια κουλτούρα δεν είχε γίνει κτήμα της πλειονότητας του πληθυσμού αυτής της αχανούς αυτοκρατορίας, ωστόσο η κυρίαρχη δύναμη σ' αυτήν, οι Πέρσες, συνέβαλε ώστε να διατηρηθούν τα υψηλά πνευματικά ιδεώδη της Άριας φυλής. Ο Ζωροάστρης, για τον οποίο πιστεύεται πως έζησε εκείνη την περίοδο, ήτο ένας Άριος μύστης της Βεδικής σχολής που διατράνωσε την αντίθεσή του στην ιερατική διαφθορά και τον σκοταδισμό, και ορισμένοι ιστορικοί συγγραφείς έχουν αποφανθεί ότι οι Πέρσες υπό την ηγεσία του Κύρου, του Καμβύση, του Δαρείου έτρεφαν ζωηρή επιθυμία για παγκόσμια επικράτηση, επηρεασμένοι όντες από τον πνευματικό ενθουσιασμό που τους είχε προκαλέσει η διδασκαλία του Ζωροάστρη. Η διαμάχη των ελεύθερων πόλεων της Ελλάδος με τον Δαρείο της Περσίας, εντούτοις, εδράζετο στην εγκόπλωση των Άριων πολιτικών αρχών που εναντιώνονταν στην ανεύθυνη απολυταρχία παρά επρόκειτο για μία αντίθεση σε σχέση με τα πνευματικά ιδεώδη, ή ότι επρόκειτο για ένα αγώνα μεταξύ του Δυτικού πολιτισμού και της Ανατολικής βαρβαρότητας, όπως τουλάχιστον στερεοτυπικά παρουσιάζεται. Ακόμα και ο Ηρόδοτος αναγκάστηκε να παραδεχτεί τις ηθικές αρετές και την μεγαλοψυχία του περσικού χαρακτήρα-την έντονη αγάπη τους για την αλήθεια και την περιφρόνηση για την εξαπάτηση και την προδοσία-αρχές οι οποίες αργότερα οι Έλληνες ιστορικοί παρατήρησαν με έκπληξη να τηρούνται στην Άρια κοινωνία, νοτίως των Ιμαλαΐων, τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό που αυτά τηρούνταν στην Ελλάδα'.
Το βιβλίο μπορείτε να το μελετήσετε αλλά και να το κατεβάσετε ελεύθερα από την εξής διεύθυνση: https://archive.org/details/
Περισσότερα: http://maiandrioi.blogspot.gr/2015/03/blog-post_9.html
