Κάθε χρόνο στα τέλη Φεβρουαρίου ο ελληνικός εθνικιστικός 'χώρος' φοράει πλερέζες κι επιδίδεται στον πόλεμο για την καλύτερη αφίσα για να τιμήσει τον δολοφονημένο Έλληνα εθνικιστή φοιτητή Μίκη Μάντακα. Αυτό όμως που παραλείπει συνειδητά ή ασυνείδητα είναι να ξεθάψει το τσεκούρι του εθνικιστικού πολέμου. Και για να είμαστε ακριβείς μιάς κι η δολοφονία του Μάντακα ανάγεται στο 1975, αυτή η παράλειψη έφερε τους 2 νεκρούς συναγωνιστές Φουντούλη και Καπελώνη στο 2015. Ως γνωστόν η καλύτερη άμυνα σε έναν πόλεμο είναι η επίθεση ή η διαρκής επίθεση που λέμε εμείς. Πολλοί αυταπατώνται πως αρκεί κανείς να δηλώνει Έλληνας εθνικιστής, ν' ακουλουθεί μία αμυντική πεπατημένη, να συμμετέχει ειρηνικά σε εκδηλώσεις του εθνικιστικού κινήματος στην όποια μορφή αυτό έχει. Έχει αποδειχτεί πως αυτή η οδός στοίχισε τη ζωή πολλών στην ιστορία κι όχι μόνο εθνικιστών. Επειδή βαρεθήκαμε τα 'copy-paste' βιογραφικά του 'χώρου', αποφασίσαμε να δώσουμε μία διαφορετική κατεύθυνση στην επέτειο. Κι επειδή στους εθνικιστές δεν ταιριάζουν τα δάκρυα, αλλά η αποφασιστικότητα για επιθετικό αγώνα, αποφασίσαμε να μεταδώσουμε το μήνυμα που κατά τη γνώμη μας αρμόζει στην μνήμη των αδικοχαμένων αυτών νέων ανθρώπων.
Πολλοί ξεχνούν πως αυτό που οδηγεί στην εκ των έσω κατάρρευση ενός μετώπου είναι η ίδια η απουσία μετωπικής αντίληψης, η αμυντική θεωρία κι όχι η επιθετική στάση, ορίσαμε ως κεντρικό σύνθημά μας το 'Όχι στην θυματοποίησή σου'. Απευθυνόμαστε σ' όλους τους νοήμονες εθνικιστές που αντιλαμβάνονται όσα θέλουμε να πούμε μέσα απ' αυτές τις γραμμές. Όπως τα Μνημόνια δεν ήλθαν απ' το 'πουθενά' λόγω οικονομικής κρίσης, αλλά ως αποτέλεσμα των μνημονιοκαλλιεργητών που δρούσαν ανενόχλητοι εδώ και δεκαετίες, κατ' αναλογία οφείλετε ν' αποτινάξετε την αμυντική στάση που θυμίζει την θεωρία της 'μικράς κι εντίμου Ελλάδος' και να πιάσετε το σπαθί, όπως θα έλεγε κι ο Περικλής Γιαννόπουλος ή το τσεκούρι όπως λέμε εμείς.
Συναγωνιστές, για να μην θρηνήσετε άλλον Μάντακα, Φουντούλη, Καπελώνη ή όποιον άλλον απ' τις γραμμές σας, σκεφτείτε και δράστε αναλόγως. Ο αντιφασισμός δεν χαρίζεται. Σκοτώνει κυνικά κι επικροτεί άμεσα ή έμμεσα πάντοτε τις πράξεις του. Το 1975 η γειτονική Ιταλία ζούσε τα 'Χρόνια του Μολυβιού'. Το 2015 η Ελλάς ζει τα 'Χρόνια του Αφανισμού'. Ξυπνήστε, πριν να είναι αργά για εσάς τους ίδιους, απ' τον αμυντικό λήθαργο που σας επέβαλλε ο 'χώρος' και κάντε τα κουμάντα σας. Τα ανόητα 'μας βάζουν βόμβες, μας δολοφονούν, μας διώκουν' ταιριάζουν σε Ιεχωβάδες. Εμείς δεν ήμαστε ποτέ, δεν είμαστε κι ούτε πρόκειται να γίνουμε σαν αυτούς.
Οργανώσου-αντιστάσου-πέρνα στην επίθεση. Κάλλιο να πεθάνεις στη μάχη παρά αμυνόμενος. Μία θέση μάχης σε περιμένει. Εκεί δεν θα είσαι πια ποτέ μόνος σου...
