.jpg)
We must play
our lives like soldiers in the field
But life is short i'm running faster all the time
Strength and beauty destined to decay
So cut the rose in full bloom
'til the fearless come and the act is done
A love like blood, a love like blood
(Killing Joke-Love Like Blood)
Στον γραπτό λόγο χρησιμοποιούμε έννοιες κι επικαλούμαστε φράσεις, ειδικότερα όσον αφορά την πνευματική επανάσταση και την μεταφυσική, οι οποίες είναι δυσνόητες και εύκολα παρεξηγήσιμες. Η σπερματική αλήθεια τους περικλείεται στον συμβολισμό, ο οποίος οδηγεί το νου στα απώτατα χρονικά βάθη της ιστορίας, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβανόμαστε ή την γνωρίζουμε. Συνεπώς, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να καταγράψουμε τα πράγματα με απόλυτο τρόπο, εν αντιθέσει με τον συμβολισμό ο οποίος δεν ανατρέπεται και δεν χρήζει περεταίρω επεξήγησης. Το εκάστοτε σύμβολο μιλάει από μόνο του και συμπυκνώνει όλα όσα καταγράφουμε και δεν καταγράφουμε. Ο Φρίντριχ Νίτσε έγραψε στο 'Τάδε έφη Ζαρατούστρα': 'Όλα φεύγουν, όλα ξανάρχονται. Αιωνίως γυρίζει ο τροχός τού Είναι. Όλα πεθαίνουν, όλα ξανανθίζουν, αιωνίως τρέχει η χρονιά τού Είναι. Όλα σπάνε, όλα συναρμόζονται εκ νέου. Αιωνίως χτίζεται το ίδιο το σπίτι τού Είναι. Όλα χωρίζονται, όλα ξανασυναντιούνται. Αιωνίως μένει πιστό στον εαυτό του το δαχτυλίδι του Είναι. Σε κάθε σύντομη στιγμή αρχίζει το Είναι. Γύρω από κάθε εδώ γυρίζει η σφαίρα του εκεί. Η μέση είναι παντού. Καμπύλο είναι το μονοπάτι της αιωνιότητας'. Στο ίδιο: 'Έρχεται! Έρχεται το μεγάλο Μεσημέρι!'. Κατακλείδα πρόταση του 'Ζαρατούστρα' η εξής: 'Αυτή είν' η Χαραυγή μου, η μέρα που ξημερώνει: ανάτειλε, λοιπόν, ανάτειλε, ω Μεγάλο Μεσημέρι!'. Το 'Μεγάλο Μεσημέρι' για τον Νίτσε ισοδυναμεί με την Δύση του Ηλίου που προαναγγέλει ο Ζαρατούστρα. Η αναφορά στην πνευματικότητα προδιαθέτει ανέλιξη κι η ανοδική τροχιά προϋποθέτει την ύπαρξη συμβολισμών, κωδικών απόκρυφης επικοινωνίας. Στον 'Ζαρατούστρα' ο Νίτσε λέει: 'Πνευμα εσυ της βαρυτητας', ειπα οργισμενα, 'μην κανεις τα πραγματα πολυ ευκολα για σενα! Ειδαλλως θα σε αφησω ανακουρκουδα εκει που καθεσαι, κουτσο· και ημουν εγω που σε ανεβασα σε αυτο το υψος'. Προτρέπει: 'Ας σκοτώσουμε το πνεύμα της βαρύτητας'!
Στην 'Χαρούμενη Γνώση' ο Νίτσε γράφει: 'Δεν ακούσατε για εκείνον τον τρελό που κρατούσε ένα αναμμένο φανάρι μέρα μεσημέρι κι έτρεχε στην πλατεία της αγοράς φωνάζοντας ασταμάτητα: ''Γυρεύω το Θεό! Γυρεύω το Θεό!''- Επειδή όμως πολλοί από τους παρευρισκόμενους δεν πίστευαν στο Θεό , ξέσπασε ηχηρό γέλιο. Μήπως χάθηκε αυτός; ρώτησε κάποιος. Μήπως έχασε το δρόμο του σαν το μικρό παιδί; είπε κάποιος άλλος. Ή μήπως κρύβεται; Μήπως μας φοβάται; Μήπως μπάρκαρε στο πλοίο; Μήπως ξενιτεύτηκε;-Τέτοια έλεγαν και γελούσαν. Ο τρελός πήδησε ανάμεσά τους και τους διαπέρασε με τη ματιά του. 'Που είναι ο Θεός;' φώναξε. 'Θα σας πω εγώ! Τον σκοτώσαμε–εσείς κι εγώ! Όλοι είμαστε δολοφόνοί του! Αλλά πως το κάναμε αυτό; Πώς μπορέσαμε να αδειάσουμε τη θάλασσα; Ποιός μας έδωσε το σφουγγάρι για να σβήσουμε όλο τον ορίζοντα; Τι κάναμε όταν κόψαμε την αλυσίδα που ενώνει τούτη τη γή με τον ήλιο της; Προς τα που κινείται αυτή τώρα; Πίσω, πλάγια, μπροστά, πρός όλες τις μεριές; Υπάρχει ακόμα ένα πάνω κι ένα κάτω; Δεν περιπλανιόμαστε μέσα σ’ένα ατέλειωτο μηδέν; Δεν νιώθουμε την ανάσα του κενού χώρου; Δεν κάνει περισσότερο κρύο; Δεν έρχεται η νύχτα, πάντα η νύχτα πάνω μας; Δεν πρέπει ν’ ανάβουμε φανάρια στο καταμεσήμερο; Δεν ακούμε ακόμη τίποτε από το θόρυβο του κάνουν οι νεκροθάφτες που θάβουν το Θεό; Δεν μυρίζουμε ακόμη τίποτε από τη θεική αποσύνθεση; Και οι θεοί αποσυντίθεται! Ο Θεός είναι νεκρός! Ο Θεός παραμένει νεκρός! Κι εμείς τον σκοτώσαμε! Πως να παρηγορηθούμε εμείς, οι φονιάδες των φονιάδων; Κάτω απ’ το μαχαίρι μας μάτωσε ότι πιο άγιο και πιο ισχυρό είχε ως τώρα ο κόσμος–ποιός θα μας καθαρίσει απ’ αυτό το αίμα; Ποιός νερό μπορεί να μας πλύνει; Ποιούς εξιλασμούς, ποιά ιερά παιχνίδια πρέπει να εφεύρουμε; Το μέγεθος αυτής της πράξης δεν είναι πολύ μεγάλο για μας; Δεν πρέπει να γίνουμε κι εμείς οι ίδιοι θεοί απλώς για να φαινόμαστε άξιοι της; Ποτέ δεν υπήρξε μεγαλύτερη πράξη–κι όποιος γεννηθεί μετά από μας θα ανήκει, χάρη σε τούτη την πράξη, σε μια ιστορία ανώτερη από κάθε ιστορία που υπήρξε μέχρι τώρα!'. Εδώ σιώπησε ο τρελός και ξανακοίταξε τους ακροατές του–κι εκείνοι έμεναν όλοι άλαλοι και τον κοίταζαν έκπληκτοι'.
Η πνευματική άνοδος είναι αναπόφευκτη εξαιτίας του πνεύματος της βαρύτητας. Μπορεί να γίνει κατανοητή μέσω του βουδιστικού τροχού Saṃsāra, του τροχού των γεννήσεων σύμφωνα με την βουδιστική παράδοση. Ο όρος είναι σανσκριτικός και σημαίνει την περιστροφή και την εναλλαγή. Είναι η περιστροφή που σχηματίζεται από τη δύναμη μίας αρχικής πνοής και παράλληλα αιτίας, που θέτοντας σε συνεχή κίνηση έναν τροχό εξακολουθητικών αιτίων κι αποτελεσμάτων, οδηγεί τη μονάδα στον ωκεανό των γεννήσεων και των θανάτων. Η ανθρώπινη μονάδα αποτελεί προεκβολή απ' την πνευματική Μονάδα της κι ονομάζεται Επανενσαρκωνόμενο Εγώ. Αυτό το Εγώ θα κατακτήσει τη δυνατότητα της αυτο-συνειδητότητας με την προβολή του μέσω της υποδεέστερης ακτίνας του, που λέγεται ανθρώπινη προσωπικότητα. Μέσω των εμπειριών που η προσωπικότητα καταγράφει, κάποια στιγμή, το Μετενσαρκωνόμενο Εγώ θα κατακτήσει τέτοιου ύψους κι εύρους συνειδητότητα, που δεν θα χρειάζεται πλέον μία προβολή του στο πεδίο της προσωπικότητας. Στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού, η μονάδα-προσκυνητής υπακούοντας στον νόμο της Κίνησης και των Αλλαγών, περιερχόμενη μέσα απ' όλες τις διαστάσεις της αντικειμενικότητας θα πρέπει να κατακτήσει το έπαθλο της αυτο-συνειδητότητας με προσωπικές προσπάθειες, που υποστηρίζονται από τους νόμους του κάρμα και της επαναγέννησης. Η κίνηση αυτή αντανακλάται στο υπερπέραν, πίσω από την σκιά του Μαύρου Ήλιου, στην ουσία της αστραπής. Η εργογραφία της Σαβίτρι Ντέβι είναι μία πολιτική και μεταφυσική αντανάκλαση των ανωτέρω. Αναλυτικότερα στο 'Η Αστραπή κι ο Ήλιος' ('The Lightning and the Sun').
Ωστόσο, ο αταλάντευτος σκοπός του παρόντος είναι να υποδείξει το μονοπάτι πέραν του μαύρου ήλιου, ώστε να αντιληφθείτε την κρυμμένη φλόγα και τ' απροσδόκητα φωτεινό μονοπάτι που βρίσκεται πέραν αυτού. Το μονοπάτι αυτό αποτελεί την απόλυτη πρόκληση για τον σκιώδη λάτρη της περιπέτειας και το απόλυτο ρίσκο για όποιον οξύνει το πνεύμα του. Θέλουμε να εστιάσουμε στο επέκεινα του Υπερανθρώπου, στον άνθρωπο της κατάφασης στη ζωή, στον άνθρωπο που νικάει τον θάνατο μιμούμενος τον ενσαρκωμένο απεσταλμένο του Θεού, κουβαλώντας τον δικό του Σταυρό οδηγούμενος στην νέα σταυρική θυσία, διδάσκοντάς μας να μην υποκύψουμε ούτε για ένα λεπτό ενώπιον του θανάτου, όπως άλλωστε ο ίδιος έπραξε. Ο Θεός μας απάλλαξε απ' τον θάνατο. Οι εκφυλισμένοι Δυτικοί ως γνωστόν είναι εθισμένοι στην κατανάλωση λίτρων Coca-Colla. Οι Ισλαμιστές του υποσχόμενου σεξουαλικού παραδείσου είναι εθισμένοι στον θάνατο. Εν αντιθέσει προς τους βαπτισμένους Χριστιανούς που έχουν την χάρη του Θεού κι έχουν νικήσει τον θάνατο μέσω του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Οι δονήσεις που αντιλαμβανόμαστε διά των αισθήσεων αποτελούν πνευματικά κελεύσματα που πηγάζουν από τον εσώτερο εαυτό μας κι εξωτερικεύονται ως εξεγέρσεις αυτού στον υλικό κόσμο. Όλες οι μεγάλες εξεγέρσεις (έγερσις του Εγώ) εκκινούν εκ των Έσω. Είναι η ισχυρή διαδικασία πνευματικής ανάτασης που εξωτερικεύεται ως υλική μεταμόρφωση. Οι μαρξιστές ανέλυσαν το αποτέλεσμα, ωστόσο απέκρυψαν απ' τους προλετάριους πιστούς τι οδηγεί σ' αυτό. Ο άνθρωπος είναι παγιδευμένος απ' τις ίδιες τις αισθήσεις του. Έχει περιορισμένη αντίληψη των συχνοτήτων και των ενεργειών που υπάρχουν γύρω του. Καλείται να διαχειριστεί τις επιθυμίες του σ' έναν κόσμο, έχοντας μία φαινομενική αίσθηση αυτού. Ο υλικός κόσμος της φυσικής αποτελεί μία μεγάλη ψευδαίσθηση που διαιωνίζεται απ' την παγίδευση του πνεύματος μέσα στο ανθρώπινο σώμα κι οφείλεται στην περιορισμένη ικανότητα και την περιορισμένη αντίληψη των αισθήσεων. Το βαρυτικό πνευματικό τράβηγμα του βουδιστικού τροχού Saṃsāra υποδεικνύει πως πέραν του Μαύρου Ήλιου υπάρχει μία απεριόριστη πηγή δυνατοτήτων. Για να επιτευχθεί το πέρασμα είναι απαραίτητο το πνεύμα να υπερνικήσει το πνεύμα της βαρύτητας και να σπάσει κάθε φωνή απ' τον τροχό Saṃsāra. Το πνεύμα ως πνεύμα διακατέχεται απ' την θέληση να εναντιωθεί στο βαρυτικό τράβηγμα της ζωής, του θανάτου, της αναγέννησης. Η ψυχή μπορεί να εισέρχεται σε διαφορετικά σώματα. Το ανθρώπινο σώμα αποτελεί το μέσο, όχι τον αυτοσκοπό. Γι' αυτό κι η ψυχή δεν πεθαίνει ποτέ, σ' αντίθεση με το υλικό σώμα. Σύμφωνα με τα σχέδια του Wolfgang vom Schemm, τα ενεργειακά κέντρα του ανθρώπου (Chakra) αντιστοιχούν σε ήλιους, σε πηγές ενέργειεας. Ο Schemm ήταν φανερά επηρεασμένος απ' τον 'Der Vitruvianische Mann' (Homo Vitruvianus) του Leonardo da Vinci. Πέραν του ήλιου υπάρχει η φλόγα που υπερτερεί του υλικού σώματος, είναι υπέρτερη των ανθρώπινων ορίων. Το πνεύμα είναι ικανό να κατακτήσει κάποιον βαθμό αληθινής φώτισης και γνώσης, εξ το πνεύμα του Εωσφόρου. Υπ' αυτό τον όρο είναι ικανό να ξεφύγει απ' τον τροχό και την κατάρα του να ταξιδεύει η ψυχή μετά τον θάνατο του υλικού σώματος και την νομοτέλεια να επιστρέφει στη γη λόγω βαρύτητας, ώστε να εισέλθει σε κάποιο σώμα. Επί του παρόντος εξετάζουμε το επέκεινα του Υπερανθρώπου, το απόλυτο υπερπέραν, την ιερή φλόγα που ισοδυναμεί με την πηγή της ζωής, τον Θεό.
Τα Chakra ενεργούν σαν κεραίες, που μας μεταφέρουν ενεργειακές δονήσεις-πληροφορίες και μας συνδέουν με όσα συμβαίνουν στο περιβάλλον, τη φύση και το σύμπαν. Η ίδια η λέξη σημαίνει στα σανσκριτικά 'τροχός'. Αυτό τ' όνομα δόθηκε επειδή η κίνηση είναι περιστροφική κι έτσι προσελκύει κι εκπέμπει ενέργεια. Στο ανθρώπινο σώμα υπάρχουν 7 βασικά ενεργειακά κέντρα και πολλά άλλα δευτερεύοντα. Τα Chakra λειτουργούν αυτόνομα, αλλά και συνεργάζονται μεταξύ τους και το ένα επηρεάζει τη ροή της ενέργειας του άλλου. Όταν όλα τα ενεργειακά κέντρα είναι ισορροπημένα, βιώνουμε την απόλυτη ισορροπία σ' όλα τα επίπεδα της ύπαρξής μας. Όταν κάποιο απ' αυτά τα κέντρα μας νοσεί, ξεκινάνε οι ανισορροπίες που οδηγούν σ' ασθένειες στο σώμα, το νου και το πνεύμα. Όσο πιο συνειδητοί γινόμαστε στην εργασία με τα ενεργειακά κέντρα, τόσο περισσότερο θα ενδυναμώνονται με την πάροδο του χρόνου. Για να διατηρήσουμε σε κατάσταση ισορροπίας το ενεργειακό μας σύστημα, που είναι ένας μοναδικός συνδυασμός από διάφορα επίπεδα κι ενέργειες, σωματικό, ψυχικό, νοητικό, πνευματικό, χρειάζεται να το φροντίζουμε σ' όλα τα επίπεδα.
Σκατά στους υλιστές και τους φυσικούς. Μεταφυσικοί και μη, Ερχόμαστε. Είμαστε πρακτικοί και το χειρότερο για όλους εσάς: Είναι το πεπρωμένο που μας οδηγεί. Ζήστε υπό το βάρος μίας αέναης τυραννίας, όμοια της οποίας δεν θα έχετε γνωρίσει.
But life is short i'm running faster all the time
Strength and beauty destined to decay
So cut the rose in full bloom
'til the fearless come and the act is done
A love like blood, a love like blood
(Killing Joke-Love Like Blood)
Στον γραπτό λόγο χρησιμοποιούμε έννοιες κι επικαλούμαστε φράσεις, ειδικότερα όσον αφορά την πνευματική επανάσταση και την μεταφυσική, οι οποίες είναι δυσνόητες και εύκολα παρεξηγήσιμες. Η σπερματική αλήθεια τους περικλείεται στον συμβολισμό, ο οποίος οδηγεί το νου στα απώτατα χρονικά βάθη της ιστορίας, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβανόμαστε ή την γνωρίζουμε. Συνεπώς, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να καταγράψουμε τα πράγματα με απόλυτο τρόπο, εν αντιθέσει με τον συμβολισμό ο οποίος δεν ανατρέπεται και δεν χρήζει περεταίρω επεξήγησης. Το εκάστοτε σύμβολο μιλάει από μόνο του και συμπυκνώνει όλα όσα καταγράφουμε και δεν καταγράφουμε. Ο Φρίντριχ Νίτσε έγραψε στο 'Τάδε έφη Ζαρατούστρα': 'Όλα φεύγουν, όλα ξανάρχονται. Αιωνίως γυρίζει ο τροχός τού Είναι. Όλα πεθαίνουν, όλα ξανανθίζουν, αιωνίως τρέχει η χρονιά τού Είναι. Όλα σπάνε, όλα συναρμόζονται εκ νέου. Αιωνίως χτίζεται το ίδιο το σπίτι τού Είναι. Όλα χωρίζονται, όλα ξανασυναντιούνται. Αιωνίως μένει πιστό στον εαυτό του το δαχτυλίδι του Είναι. Σε κάθε σύντομη στιγμή αρχίζει το Είναι. Γύρω από κάθε εδώ γυρίζει η σφαίρα του εκεί. Η μέση είναι παντού. Καμπύλο είναι το μονοπάτι της αιωνιότητας'. Στο ίδιο: 'Έρχεται! Έρχεται το μεγάλο Μεσημέρι!'. Κατακλείδα πρόταση του 'Ζαρατούστρα' η εξής: 'Αυτή είν' η Χαραυγή μου, η μέρα που ξημερώνει: ανάτειλε, λοιπόν, ανάτειλε, ω Μεγάλο Μεσημέρι!'. Το 'Μεγάλο Μεσημέρι' για τον Νίτσε ισοδυναμεί με την Δύση του Ηλίου που προαναγγέλει ο Ζαρατούστρα. Η αναφορά στην πνευματικότητα προδιαθέτει ανέλιξη κι η ανοδική τροχιά προϋποθέτει την ύπαρξη συμβολισμών, κωδικών απόκρυφης επικοινωνίας. Στον 'Ζαρατούστρα' ο Νίτσε λέει: 'Πνευμα εσυ της βαρυτητας', ειπα οργισμενα, 'μην κανεις τα πραγματα πολυ ευκολα για σενα! Ειδαλλως θα σε αφησω ανακουρκουδα εκει που καθεσαι, κουτσο· και ημουν εγω που σε ανεβασα σε αυτο το υψος'. Προτρέπει: 'Ας σκοτώσουμε το πνεύμα της βαρύτητας'!
Στην 'Χαρούμενη Γνώση' ο Νίτσε γράφει: 'Δεν ακούσατε για εκείνον τον τρελό που κρατούσε ένα αναμμένο φανάρι μέρα μεσημέρι κι έτρεχε στην πλατεία της αγοράς φωνάζοντας ασταμάτητα: ''Γυρεύω το Θεό! Γυρεύω το Θεό!''- Επειδή όμως πολλοί από τους παρευρισκόμενους δεν πίστευαν στο Θεό , ξέσπασε ηχηρό γέλιο. Μήπως χάθηκε αυτός; ρώτησε κάποιος. Μήπως έχασε το δρόμο του σαν το μικρό παιδί; είπε κάποιος άλλος. Ή μήπως κρύβεται; Μήπως μας φοβάται; Μήπως μπάρκαρε στο πλοίο; Μήπως ξενιτεύτηκε;-Τέτοια έλεγαν και γελούσαν. Ο τρελός πήδησε ανάμεσά τους και τους διαπέρασε με τη ματιά του. 'Που είναι ο Θεός;' φώναξε. 'Θα σας πω εγώ! Τον σκοτώσαμε–εσείς κι εγώ! Όλοι είμαστε δολοφόνοί του! Αλλά πως το κάναμε αυτό; Πώς μπορέσαμε να αδειάσουμε τη θάλασσα; Ποιός μας έδωσε το σφουγγάρι για να σβήσουμε όλο τον ορίζοντα; Τι κάναμε όταν κόψαμε την αλυσίδα που ενώνει τούτη τη γή με τον ήλιο της; Προς τα που κινείται αυτή τώρα; Πίσω, πλάγια, μπροστά, πρός όλες τις μεριές; Υπάρχει ακόμα ένα πάνω κι ένα κάτω; Δεν περιπλανιόμαστε μέσα σ’ένα ατέλειωτο μηδέν; Δεν νιώθουμε την ανάσα του κενού χώρου; Δεν κάνει περισσότερο κρύο; Δεν έρχεται η νύχτα, πάντα η νύχτα πάνω μας; Δεν πρέπει ν’ ανάβουμε φανάρια στο καταμεσήμερο; Δεν ακούμε ακόμη τίποτε από το θόρυβο του κάνουν οι νεκροθάφτες που θάβουν το Θεό; Δεν μυρίζουμε ακόμη τίποτε από τη θεική αποσύνθεση; Και οι θεοί αποσυντίθεται! Ο Θεός είναι νεκρός! Ο Θεός παραμένει νεκρός! Κι εμείς τον σκοτώσαμε! Πως να παρηγορηθούμε εμείς, οι φονιάδες των φονιάδων; Κάτω απ’ το μαχαίρι μας μάτωσε ότι πιο άγιο και πιο ισχυρό είχε ως τώρα ο κόσμος–ποιός θα μας καθαρίσει απ’ αυτό το αίμα; Ποιός νερό μπορεί να μας πλύνει; Ποιούς εξιλασμούς, ποιά ιερά παιχνίδια πρέπει να εφεύρουμε; Το μέγεθος αυτής της πράξης δεν είναι πολύ μεγάλο για μας; Δεν πρέπει να γίνουμε κι εμείς οι ίδιοι θεοί απλώς για να φαινόμαστε άξιοι της; Ποτέ δεν υπήρξε μεγαλύτερη πράξη–κι όποιος γεννηθεί μετά από μας θα ανήκει, χάρη σε τούτη την πράξη, σε μια ιστορία ανώτερη από κάθε ιστορία που υπήρξε μέχρι τώρα!'. Εδώ σιώπησε ο τρελός και ξανακοίταξε τους ακροατές του–κι εκείνοι έμεναν όλοι άλαλοι και τον κοίταζαν έκπληκτοι'.
Η πνευματική άνοδος είναι αναπόφευκτη εξαιτίας του πνεύματος της βαρύτητας. Μπορεί να γίνει κατανοητή μέσω του βουδιστικού τροχού Saṃsāra, του τροχού των γεννήσεων σύμφωνα με την βουδιστική παράδοση. Ο όρος είναι σανσκριτικός και σημαίνει την περιστροφή και την εναλλαγή. Είναι η περιστροφή που σχηματίζεται από τη δύναμη μίας αρχικής πνοής και παράλληλα αιτίας, που θέτοντας σε συνεχή κίνηση έναν τροχό εξακολουθητικών αιτίων κι αποτελεσμάτων, οδηγεί τη μονάδα στον ωκεανό των γεννήσεων και των θανάτων. Η ανθρώπινη μονάδα αποτελεί προεκβολή απ' την πνευματική Μονάδα της κι ονομάζεται Επανενσαρκωνόμενο Εγώ. Αυτό το Εγώ θα κατακτήσει τη δυνατότητα της αυτο-συνειδητότητας με την προβολή του μέσω της υποδεέστερης ακτίνας του, που λέγεται ανθρώπινη προσωπικότητα. Μέσω των εμπειριών που η προσωπικότητα καταγράφει, κάποια στιγμή, το Μετενσαρκωνόμενο Εγώ θα κατακτήσει τέτοιου ύψους κι εύρους συνειδητότητα, που δεν θα χρειάζεται πλέον μία προβολή του στο πεδίο της προσωπικότητας. Στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού, η μονάδα-προσκυνητής υπακούοντας στον νόμο της Κίνησης και των Αλλαγών, περιερχόμενη μέσα απ' όλες τις διαστάσεις της αντικειμενικότητας θα πρέπει να κατακτήσει το έπαθλο της αυτο-συνειδητότητας με προσωπικές προσπάθειες, που υποστηρίζονται από τους νόμους του κάρμα και της επαναγέννησης. Η κίνηση αυτή αντανακλάται στο υπερπέραν, πίσω από την σκιά του Μαύρου Ήλιου, στην ουσία της αστραπής. Η εργογραφία της Σαβίτρι Ντέβι είναι μία πολιτική και μεταφυσική αντανάκλαση των ανωτέρω. Αναλυτικότερα στο 'Η Αστραπή κι ο Ήλιος' ('The Lightning and the Sun').
Ωστόσο, ο αταλάντευτος σκοπός του παρόντος είναι να υποδείξει το μονοπάτι πέραν του μαύρου ήλιου, ώστε να αντιληφθείτε την κρυμμένη φλόγα και τ' απροσδόκητα φωτεινό μονοπάτι που βρίσκεται πέραν αυτού. Το μονοπάτι αυτό αποτελεί την απόλυτη πρόκληση για τον σκιώδη λάτρη της περιπέτειας και το απόλυτο ρίσκο για όποιον οξύνει το πνεύμα του. Θέλουμε να εστιάσουμε στο επέκεινα του Υπερανθρώπου, στον άνθρωπο της κατάφασης στη ζωή, στον άνθρωπο που νικάει τον θάνατο μιμούμενος τον ενσαρκωμένο απεσταλμένο του Θεού, κουβαλώντας τον δικό του Σταυρό οδηγούμενος στην νέα σταυρική θυσία, διδάσκοντάς μας να μην υποκύψουμε ούτε για ένα λεπτό ενώπιον του θανάτου, όπως άλλωστε ο ίδιος έπραξε. Ο Θεός μας απάλλαξε απ' τον θάνατο. Οι εκφυλισμένοι Δυτικοί ως γνωστόν είναι εθισμένοι στην κατανάλωση λίτρων Coca-Colla. Οι Ισλαμιστές του υποσχόμενου σεξουαλικού παραδείσου είναι εθισμένοι στον θάνατο. Εν αντιθέσει προς τους βαπτισμένους Χριστιανούς που έχουν την χάρη του Θεού κι έχουν νικήσει τον θάνατο μέσω του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Οι δονήσεις που αντιλαμβανόμαστε διά των αισθήσεων αποτελούν πνευματικά κελεύσματα που πηγάζουν από τον εσώτερο εαυτό μας κι εξωτερικεύονται ως εξεγέρσεις αυτού στον υλικό κόσμο. Όλες οι μεγάλες εξεγέρσεις (έγερσις του Εγώ) εκκινούν εκ των Έσω. Είναι η ισχυρή διαδικασία πνευματικής ανάτασης που εξωτερικεύεται ως υλική μεταμόρφωση. Οι μαρξιστές ανέλυσαν το αποτέλεσμα, ωστόσο απέκρυψαν απ' τους προλετάριους πιστούς τι οδηγεί σ' αυτό. Ο άνθρωπος είναι παγιδευμένος απ' τις ίδιες τις αισθήσεις του. Έχει περιορισμένη αντίληψη των συχνοτήτων και των ενεργειών που υπάρχουν γύρω του. Καλείται να διαχειριστεί τις επιθυμίες του σ' έναν κόσμο, έχοντας μία φαινομενική αίσθηση αυτού. Ο υλικός κόσμος της φυσικής αποτελεί μία μεγάλη ψευδαίσθηση που διαιωνίζεται απ' την παγίδευση του πνεύματος μέσα στο ανθρώπινο σώμα κι οφείλεται στην περιορισμένη ικανότητα και την περιορισμένη αντίληψη των αισθήσεων. Το βαρυτικό πνευματικό τράβηγμα του βουδιστικού τροχού Saṃsāra υποδεικνύει πως πέραν του Μαύρου Ήλιου υπάρχει μία απεριόριστη πηγή δυνατοτήτων. Για να επιτευχθεί το πέρασμα είναι απαραίτητο το πνεύμα να υπερνικήσει το πνεύμα της βαρύτητας και να σπάσει κάθε φωνή απ' τον τροχό Saṃsāra. Το πνεύμα ως πνεύμα διακατέχεται απ' την θέληση να εναντιωθεί στο βαρυτικό τράβηγμα της ζωής, του θανάτου, της αναγέννησης. Η ψυχή μπορεί να εισέρχεται σε διαφορετικά σώματα. Το ανθρώπινο σώμα αποτελεί το μέσο, όχι τον αυτοσκοπό. Γι' αυτό κι η ψυχή δεν πεθαίνει ποτέ, σ' αντίθεση με το υλικό σώμα. Σύμφωνα με τα σχέδια του Wolfgang vom Schemm, τα ενεργειακά κέντρα του ανθρώπου (Chakra) αντιστοιχούν σε ήλιους, σε πηγές ενέργειεας. Ο Schemm ήταν φανερά επηρεασμένος απ' τον 'Der Vitruvianische Mann' (Homo Vitruvianus) του Leonardo da Vinci. Πέραν του ήλιου υπάρχει η φλόγα που υπερτερεί του υλικού σώματος, είναι υπέρτερη των ανθρώπινων ορίων. Το πνεύμα είναι ικανό να κατακτήσει κάποιον βαθμό αληθινής φώτισης και γνώσης, εξ το πνεύμα του Εωσφόρου. Υπ' αυτό τον όρο είναι ικανό να ξεφύγει απ' τον τροχό και την κατάρα του να ταξιδεύει η ψυχή μετά τον θάνατο του υλικού σώματος και την νομοτέλεια να επιστρέφει στη γη λόγω βαρύτητας, ώστε να εισέλθει σε κάποιο σώμα. Επί του παρόντος εξετάζουμε το επέκεινα του Υπερανθρώπου, το απόλυτο υπερπέραν, την ιερή φλόγα που ισοδυναμεί με την πηγή της ζωής, τον Θεό.
Τα Chakra ενεργούν σαν κεραίες, που μας μεταφέρουν ενεργειακές δονήσεις-πληροφορίες και μας συνδέουν με όσα συμβαίνουν στο περιβάλλον, τη φύση και το σύμπαν. Η ίδια η λέξη σημαίνει στα σανσκριτικά 'τροχός'. Αυτό τ' όνομα δόθηκε επειδή η κίνηση είναι περιστροφική κι έτσι προσελκύει κι εκπέμπει ενέργεια. Στο ανθρώπινο σώμα υπάρχουν 7 βασικά ενεργειακά κέντρα και πολλά άλλα δευτερεύοντα. Τα Chakra λειτουργούν αυτόνομα, αλλά και συνεργάζονται μεταξύ τους και το ένα επηρεάζει τη ροή της ενέργειας του άλλου. Όταν όλα τα ενεργειακά κέντρα είναι ισορροπημένα, βιώνουμε την απόλυτη ισορροπία σ' όλα τα επίπεδα της ύπαρξής μας. Όταν κάποιο απ' αυτά τα κέντρα μας νοσεί, ξεκινάνε οι ανισορροπίες που οδηγούν σ' ασθένειες στο σώμα, το νου και το πνεύμα. Όσο πιο συνειδητοί γινόμαστε στην εργασία με τα ενεργειακά κέντρα, τόσο περισσότερο θα ενδυναμώνονται με την πάροδο του χρόνου. Για να διατηρήσουμε σε κατάσταση ισορροπίας το ενεργειακό μας σύστημα, που είναι ένας μοναδικός συνδυασμός από διάφορα επίπεδα κι ενέργειες, σωματικό, ψυχικό, νοητικό, πνευματικό, χρειάζεται να το φροντίζουμε σ' όλα τα επίπεδα.
Σκατά στους υλιστές και τους φυσικούς. Μεταφυσικοί και μη, Ερχόμαστε. Είμαστε πρακτικοί και το χειρότερο για όλους εσάς: Είναι το πεπρωμένο που μας οδηγεί. Ζήστε υπό το βάρος μίας αέναης τυραννίας, όμοια της οποίας δεν θα έχετε γνωρίσει.
