Από την 'Terra Incognita' μέχρι την 'Αντιφασιστική Συνέλευση Πειραιά', ίδια τα αντιφασιστικά σκατά. Ίδιοι ψεύτες, ίδιοι αρλεκίνοι, ίδιοι απόγονοι του Μινχάουζεν, τέτοιοι είναι οι πρεζοστεκάκηδες στην Ελλάδα. Μανιοκαταθλιπτικοί πρεζάκιδες που βρίσκουν καταφύγιο στην αντιφοχιπ χοπ και την αντιφοραπ μουσική που τους τονώνει περισσότερο το υπαρξιακό τους πρόβλημα και το πόσο 'σκατά είναι η ζωή'' και άλλους 10 λόγους για να αυτοκτονήσουν. Όλες τις επιθέσεις στις πρεζοφωλιές τους τις έχουν βαφτίσει 'αποτυχημένες'. Πάσχουν από το 'Σύνδρομο Μινχάουζεν. Γιατί; Τους βίαζαν όταν ήταν μικροί, τους περιγελούσαν, τα άλλα παιδάκια δεν τους έπαιζαν στο σχολείο, έτρωγαν σβερκιές από τους καταπιεστικούς γονείς τους (εάν είχαν) και όταν μεγάλωσαν έψαχναν την γυναίκα τους στα ξενοδοχεία, δεν μπορούσαν να περάσουν από το κούφωμα της πόρτας επειδή έβρισκαν τα κέρατα και ύστερα από την ιδεολογική επιμόρφωση την άραζαν στο λιμάνι στη βάρκα κάποιου μουστακαλή ή στην καμπίνα κάποιας νταλίκας στην εθνική οδό. Στην Ψυχοπαθολογία, 'Σύνδρομο Μινχάουζεν' ορίζεται με τα μέχρι τώρα στοιχεία η πλασματική κατάσταση ασθενείας, την προκαλούμενη ή προσποιούμενη από το ίδιο το άτομο προς τον εαυτό του, που σκοπό έχει να επιστήσει την προσοχή, διαβεβαίωση, συμπάθεια κι ενασχόληση των γύρων του με τον ίδιο. Αυτό κάνουν οι κωλοανάρχες. Κλαίγονται, οδύρονται, πέφτουν στα πατώματα, σαλιάζουν, φασώνουν τα παράθυρα των πρεζοφωλιών τους και ύστερα ανακοινώνουν τον βιασμό τους. Η Ψυχολογία του Βιασμού σε όλο της το μεγαλείο. Ενίοτε κάνουν πορείες με σύνθημα το 'Ενάντια στην Κουλτούρα του Βιασμού', αφού είναι τα πρώτα θύματά του. Τον βιασμό τον έχουν νιώσει στο πετσί τους, στο στέκι τους, στο σπιτάκι τους. Ξέρουν από ξεπατώματα, αφού είναι ψυχολογικά πτώματα. Εάν δεν είχαν ένα συνάφι από αυτά που προσφέρει ο 'αντιεξουσιαστικός/αναρχικός' χώρος στην Ελλάδα, οι μισοί από δαύτους θα είχαν αυτοκτονήσει στην καλύτερη. Είσαι 'γυναίκα'. Κωλόμπαζο. Πας στους αναρχικούς για να κρυφτείς από την ίδια τη ζωή που σε θέλει αγάμητη μέχρι τα βαθιά γεράματα. Όλο και κάποιος 'σύντροφος' εξίσου αγάμητος θα βρεθεί να σου ρίξει κάποιο ελευθεριακό μανίκι. Ξέρουμε, μιλάμε βρόμικα. Μιλάμε όπως αξίζει σε τέτοιες τάνες. Μιλάμε όπως αξίζει σε αυτά τα ψυχοπουστράκια. Από την άλλη έχουμε το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Είσαι 'άντρας'. Κωλόζωο. Πας στους αναρχικούς για να κρυφτείς από τον εαυτό σου που σε θέλει ακαμάτη μέχρι τελικής πτώσεως. Όλο και κάποια ευκατάστατη 'συντρόφισσα' θα σε κάνει 'μάγκα' με τα λεφτά του πατερούλη της που δουλεύει στέλεχος στο τραπεζιτικό σύστημα και θα αποκτήσεις 'κύρος', όντας γρανάζι στις διεργασίες μίας φρουτοπίας στα Εξάρχεια ή σε 'Ν.Π. ή 'Β.Π'. Με λίγα λόγια στους 'αντιεξουσιαστές/αναρχικούς' πηγαίνει κανείς για να γίνει από μηδενικό-νούμερο και παραμένει νούμερο ες αεί. Αυτό ονομάζεται επαγγελματική αποκατάσταση. Ονομάζεται καριέρα χολέρας.
Μία επίθεση, από τη στιγμή που γίνεται, κατ' αυτούς θεωρείται αποτυχημένη από τη στιγμή που δεν είχαν νεκρούς. Ο Νίτσε λέει μεταξύ άλλων πολλών ότι 'Το σκουλήκι μαζεύεται όταν το πατούν. Αυτό είναι έξυπνο. Με τούτο το τρόπο μειώνει τις πιθανότητες να το πατήσουν πάλι'. Τέτοια σκουλήκια είναι οι καταληψίες δημόσιας περιουσίας στην Ελλάδα. Εγκαρτερούν τις επιθέσεις, ευελπιστώντας ότι κάθε φορά θα έχουν λιγότερες απώλειες. Στο κομμάτι της αυτοεκτίμησης παίρνουν μηδέν. Στο κομμάτι της αξιοπρέπειας, άστο καλύτερα. Στο κομμάτι της μαχητικότητας, πολύ γέλιο. Βαφτίζουν 'αποτυχημένες' τις επιθέσεις μας, μιλώντας την γλώσσα των αγορών. Δεν ντρέπονται καν που δηλώνουν υπερήφανοι που είναι παράγωγο του καπιταλισμού. Έφτασαν στο σημείο να παραδέχονται δημόσια ότι υπάρχει τάση που ονομάζουν 'αναρχοκαπιταλισμός'. Κάτι μας είπανε τώρα. Δεν γνωρίζαμε ότι ο καπιταλισμός είναι ένα και το αυτό με την αναρχία. Όταν ακούει κανείς στις ειδήσεις μία παρόμοια φρασεολογία, τότε αντιλαμβάνεται ότι οι αναρχικοί είναι το αγαπημένο παιδί της υπομονής του καπιταλισμού. 'Οι αγορές έκλεισαν στα ίδια επίπεδα'. 'Σήμερα ο τάδε δείκτης γνώρισε πτώση'. 'Το στέκι θα παραμείνει κλειστό'. 'Σήμερα ο τάδε σύντροφος έκλασε και χέστηκε επειδή το κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης'. 'Αλληλεγγύη στον τάδε σύντροφο που τσακίστηκε από φασίστες', 'Αλληλεγύη στην τάδε συντρόφισσα που έχει περίοδο'. Μέχρι και ο 'Επαναστατικός Αγώνας' των Χαζιώτης και παπα-Ρούπα έχει να λέει ότι προ της έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, επιθέσεις της οργάνωσης είχαν αποτέλεσμα να ρίξουν κάποιον χρηματιστηριακό δείκτη!
Αυτές οι σουφραζέτες της 'Terra Incognita' είναι το κάτι άλλο. Τα κάνουν όλα. Και από εμπρός και από πίσω, κρεμασμένοι στο πολύφωτο και παντού. Πρώτα διέψευσαν την επίθεση σε βάρος τους. Μετά το αποσιώπησαν. Μετά συμφώνησαν ότι δεν έπρεπε να το κρατήσουν κρυφό άλλο, μετά ανακοίνωσαν τον βιασμό τους, έπειτα έβγαλαν ντουντούκες, βουβουζέλες και πανό για να διαμαρτυρηθούν για τις φασιστικές επιθέσεις. Στο έντυπο 'Antifa Report' κατέληξαν να απειλούν θεούς και δαίμονες, μετά από αυτή την πορεία εκθέσεως της ξεφτίλας τους, καταμαρτυρώντας ότι πάσχουν από χρόνια διαταραχή αναρχικής προσωπικότητας. Μας απειλούσαν μέσα από το ψηφιακό μελάνι ότι 'μάλλον δεν ξέρουν που μπλέκουν'. Σιγά μην σπάσετε τα αυγά. Μάλλον το αντίστροφο συμβαίνει. Αυτοί είναι οι μπλεγμένοι μαζί μας και το φυσάνε και δεν κρυώνει. Είχαν μάθει σε έναν 'εθνικιστικό χώρο' που τους κανάκευε. Με τους ΑΜΕ τα πράγματα πήγαν σε άλλο επίπεδο. Ένας ολιγάριθμος στρατός συγκρούεται μαζί τους. Μία μειοψηφία που δεν υπολογίζει πόσοι, πού, γιατί και πώς. Απλώς επιτίθεται. Και αυτό είναι ό,τι πιο τρομακτικό γι' αυτούς. Είχαν αρκεστεί στην ποσοτική διάσταση. Πόσοι, τόσοι. Πλέον με τους ΑΜΕ τα πράγματα έλαβαν ποιοτική διάσταση. Όσοι. Δεν μας νοιάζει πόσοι είσαστε, πόσοι σας φυλάνε. Σας το 'χουμε δείξει, όπου έχουμε βρεθεί τετ-α-τετ, ξέρετε τί λέμε. Καθόλου τυχαίο ότι σε κάποιο πρεζοστέκι στο Αγρίνιο, έλαβε χώρα εκδήλωση 'Το Ζήτημα της Ψυχικής Υγείας'. Κακόμοιροι, ταλαιπωρημένοι, αργοπορημένοι, κατεστραμμένοι, γαμημένοι, ναυαγοί της ζωής. Πιάνετ τον Νίτσε στο στόμα σας. Τα σκουλήκια μιλούν για δύναμη. Φτύστε τα μπούτια σας πρώτα...Αλλά έχουμε και την 'Αντιφασιστική Συνέλευση Πειραιά'. Μία παρέα από γκομενίτσες με αξύριστες μασχάλες και ποιός ξέρει τί άλλο, από βαψομαλλιάδες και κάτι ρεμπέτ ασκέρ τύπους που βγαίνουν τσάρκα για κανένα σπρέι στα κλεφτά με την βαλίτσα με το μπουζούκι στο ένα χέρι. Σιχαμένοι, αστράτευτοι, σκατόπουστες, μόνο μίσος. Ατόφιο καθαρό μίσος. Μίσος ατέλειωτο. Μίσος μέχρι τον τελευταίο που θα εκπνεύσει από εσάς. Μίσος μέχρι τέλους. Μέχρι να μείνετε οι μισοί. Η Παναγιά μαζί σας. Ο Θεός είναι μεγάλος.
Με τα πολλά, συνοψίζουμε στα εξής. Οι αναρχικοί αντιμετωπίζονται με όρους ψυχιατρικής. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν διαφορετικά. Φαρμακάκια, καταστολή, υπνωτικά, τσιμπήματα, αυγά στις μασχάλες, ηλεκτροσόκ και μία καλή ηλεκτρική καρέκλα. Τις κρεμάλες τις αφήνουμε σε αυτούς ως έσχατο μέσο αμύνης προτού μας κρεμάσουν. Ο αναρχικός είναι ο ορισμός της ψυχικής διαταραχής. Ως ασθενείς, γνωρίζουν ότι δρουν μέσα σε ψέματα και υπερβολές. Και αυτό διότι από μικρή ηλικία κακοποιούνταν ψυχοσωματικά και παραμελούνταν από τους κηδεμόνες τους. Είναι άρρωστοι, θέλουν βοήθεια. Την αγάπη όλων μας! Φωτιά και ναπάλμ!
Το παρόν συνυπογράφουν οι:
Μαχητικός Πυρήνας Μακεδονίας / Αυτόνομοι Πειραιά / C18 Hellas
