Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Ο ΧΙΤΛΕΡ ΖΕΙ: ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ, ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ!




Υπάρχουν φορές που το γέλιο αποδεικνύεται κάτι παραπάνω από εποικοδομητικό στον πολιτικό αγώνα. Ο πολιτικός αγώνας απαιτεί την ανάλογη σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Όταν χαθούν τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, τότε αυτός ο αγώνας έχει χαθεί από πριν. Αυτό είναι εξάλλου η ιστορία. Σύνολο εμπειριών που μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και πλάθεται ο μύθος που χρεώνεται στη φυλή και το έθνος. Όταν κανείς βλέπει το πλατύ χαμόγελο και την ερωτική διάθεση στο πρόσωπο αγωνιστών άλλων εποχών, τότε διερωτάται γιατί τέτοια κατήφεια σε αντιστοιχία με το σήμερα. Άραγε, τι φταίει, ο αγώνας, οι αγωνιστές; Δεν υπάρχει ο αγώνας, οι αγωνιστές; Φυσικά, ο αγώνας πάντοτε υπάρχει και η επανάσταση ως μία διαρκής διαδικασία και συνάμα υπόθεση όλων.



Οι αγωνιστές διαμορφώνουν τον αγώνα και αυτός αναλόγως από αυτούς. Ο αγώνας είναι ένα διαρκές στοίχημα. Οι αγωνιστές είναι που καλούνται κάθε φορά να παίξουν αυτό το στοίχημα. Ο αγώνας δεν έχει ανάγκη τους αγωνιστές για να καταξιωθεί. Οι αγωνιστές καταξιώνονται μέσω του αγώνος. Ανασκαλεύοντας διάφορες αντιφασιστικές χλαπάτσες, ανασύροντας βρυκόλακες στο δικό μας αρχείο, εντοπίσαμε μία αντιφασιστική παράκρουση που αποδεικνύει πως ο εγχώριος αντιφασισμός αποτελεί το άλλοθι των ηλιθίων που μας περιβάλλουν. Το απόλυτο άλλοθι για την ακρίβεια. Όποιος θέλει να κρύψει ότι είναι πανηλίθιος, μετατρέπεται σε κοινωνικό αγωνιστή του αντιφασισμού για να εξιλεωθεί. Μετά όλα καλά, αλλά παραμένει ηλίθιος. Οι αντιφασίστες αναλώνονται σε καταστάσεις μιμητισμού, όπως συμβαίνει με τα υπόλοιπα κοινωνικά ζώα. Στην περίπτωσή τους, αυτό που συμβαίνει είναι μοναδικό. Σαν άλλα ραββινόπαιδα που βγαίνουν έξω από την Συναγωγή του Σατανά, επιμένουν να παράξουν από το μηδέν, αυταξία της τάξεως του μηδέν. Εξαντλούνται να αναποδογυρίσουν το μηδέν και αυτή την προσπάθεια την ονομάζουν αγώνα ή αντιφασιστική δράση.




Τελικώς, οι αντιφασίστες προχώρησαν σε μία ιστορική ανακάλυψη που θα ζήλευαν πολλοί ιστορικοί και συνωμοσιολόγοι. Ο Adolf Hitler δεν κατέφυγε στην Αργεντινή ή όπου αλλού υπαινίσσονται άλλοι, όπου απεβίωσε στα βαθιά γεράματα. Όχι, μην γελιέστε. Όλα αυτά είναι προπέτασμα καπνού για να συντηρείται ο μύθος του ναζισμού. Σας αποκαλύπτουμε με την βοήθεια των ψυχιάτρων που εξέτασαν προσεκτικά το υλικό ότι τελικά ο Adolf Hitler διαμένει από το 1945 και έπειτα σε ένα φτωχικό στην περιοχή του Γαλατσίου από όπου έχει σκοπό να ανακαταλάβει τον κόσμο. Λέγεται ότι στο κτήμα Βεϊκου έχει δημιουργήσει ένα κάστρο και από εκεί βλέπει καθρέφτη την Αττική και συντονίζει τους Εθνικοσοσιαλιστές.


Πέρα από ηλίθιοι είσαστε και αντιχασίστες και φουντικοί!