Ο ΑΡΧΕΤΥΠΙΚΟΣ ΑΡΙΟΣ ΜΥΘΟΣ-Ο ΔΡΑΚΟΚΤΟΝΟΣ

Για να κατανοηθεί ο αρχετυπικός Άριος Μύθος πρέπει ν' ανατρέψουμε στην αρχαία Αίγυπτο όπου μπορούμε να βρούμε τα διασωθέντα τελετουργικά που θεσπίζουν τον εν λόγω μύθο. Η βάσις αυτού του μύθου είναι σχετικά απλή. Ο αρχαίος εχθρός του Θεού Ήλιου-Ρα-ονομάζεται Apep (ελληνιστί ο αστεροειδής Άποφις) που είναι το αρχαίο Ερπετό (Φίδι). Το Ερπετό του Κακού παρουσιάζεται είτε ως ένα ερπετοειδές ή πιο συχνά ως ένα τεραστίων διαστάσεων κουλουριασμένο φίδι, το οποίο παραμονεύει στο γαλαξιακό σύμπαν κάτω απ' τον πλανήτη Γη, ώστε να καταστρέψει τον Ήλιο καθώς εισέρχεται στον Κάτω Κόσμο (το φρέαρ της αβύσσου) την νύκτα. Ο Θεός Ήλιος-Ρα νικούσε αυτό το διαβολικό τέρας καθημερινά, όποτε ο ίδιος εμφανιζόταν ξανά στην Ανατολή.




Ο Apep (Άποφις) αντιπροσωπεύει τις εχθρικές και πολέμιες Δυνάμεις του Σκότους, τον αέναο εχθρό του Ρα. Οι αιγυπτιακοί πάπυροι αποκαλύπτουν αναρίθμητα λεπτομερή ξόρκια και μαγικές ρήσεις που πρέπει να ειπωθούν και τελετουργικά που πρέπει να τελούνται καθημερινά, χάρη στα οποία θα μπορούσε να επιτευχθεί η απόλυτη καταστροφή του αρχαίου Όφεως του Κακού. Ο αρχετυπικός Άριος Μύθος μπορεί επίσης να βρεθεί στην καταγραφή του Αρχετυπικής Επιδρομής των Βοοειδών που μπορούμε να βρούμε στην Ινδία, κι επαναλαμβάνεται σε τόσο διαφορετικά μέρη όπως για παράδειγμα στην Ιρλανδία. Ο Κακός Όφις Ng(w)hi κλέβει το βόδι, ενώ ο ήρωας Trita ('Τρίτος') αντιστοιχεί στον ήρωα-Θεό, και στη συνέχεια βρίσκει και σκοτώνει το φίδι, ώστε ν' ανακτήσει τα βοοειδή. Οι μεταμορφώσεις του Δρακοκτόνου-Sigurd και Beowulf–περιλαμβάνονται σ' αυτό τον τύπο του μύθου, ενώ τα κατορθώματά τους στ' όνομά του αποσκοπούν στο ν' ανακτηθεί ένας Θησαυρός από χρυσό, ένας συμβολισμός που αντικαταστάθηκε αργότερα απ' τα βοοειδή. Αυτό μας αποκαλύπτεται απ' την Ρούνα Feoh ή Fehu που αντιπροσωπεύει αυτό το μυστήριο. Στο αρχαίο Ιράν (Περσία) ο εχθρός του Ahura Mazda ('Ο Θεός του Φωτός') είναι ένας Κακός Όφις (Ahriman) που φέρνει ένα τέλος στην Χρυσή Εποχή, φέρνοντας πάνω στη Γη τον 'Μεγάλο Χειμώνα', όπου τα πάντα παγώνουν και χιόνι καλύπτει το βόρειο ημισφαίριο.


Μία άλλη φιγούρα που σχετίζεται με το φονικό φίδι είναι ο θεός Thunor, σύμβολο του οποίου είναι η Σβάστικα (fylfot). Βρίσκουμε αυτή η θεϊκή μορφή στους αρχαίους χρόνους, οπόταν o Θεός  Axe (τσεκούρι) αντιμετώπισε ένα τρικέφαλο (ή ορισμένες φορές με τρείς ουρές) φίδι και το φόνευσε. Αυτό εξελίχθηκε στον μύθο όπου ο Thor φόνευσε το Φίδι της Σκανδιναβίας (Jörmungandr). Σε μία συγκεκριμένη περίοδο της ιστορίας της Αιγύπτου, ένας λαός που ονομάστηκε Hyksos εισέβαλλε στην Αίγυπτο. Γι' αυτόν τον λαό λέγεται ότι ήταν Ασιάτες Σημίτες, η καθομιλουμένη του οποίου ήταν η ίδια δυτική σημιτική γλώσσα που ομιλούσαν οι μετέπειτα γνωστοί μας Ισραηλίτες. Λέγεται ότι ονομάζονταν επίσης Habiru-Εβραίοι. Οι Hyksos έκαναν κουμάντο στην Αίγυπτο για κάποιο διάστημα έως ότου εκδιώχθηκαν κι εγκαταστάθηκαν εκεί όπου σήμερα γνωρίζουμε πως βρίσκεται η Παλαιστίνη. Ένας βασιλιάς των Hyksos ονόματι Khyan πήρε το αιγυπτιακό όνομα Seuserenre  και το όνομα Horus που σημαίνει 'Άρχοντας των Περιφερειών' που συνιστούσε μία πρώιμη ιδέα της παγκόσμιας κυριαρχίας. Ένας άλλος βασιλιάς των Hyksos, ο Apepi I, που πήρε τα ηνία του αιγυπτιακού θρόνου ονομάστηκε 'Auserre' που σημαίνει 'Μεγάλος κι Ισχυρός ως Ρε ή Ρα' κι επίσης τον τίτλο 'Βασιλεύς της Άνω και Κάτω Αιγύπτου-Υιός του Ρε ή Ρα'. Ο Apepi ήταν επίσης γνωστός ως Άποφις (Φαραώ). Οι Hyksos υιοθέτησαν ως κυρίαρχη θεότητά τους τον θεό Set, τον φονιά του αδελφού του Όσιρι. Μέσω αυτού απέδειξαν το μίσος τους εναντίον των Αιγυπτίων, και παράλληλα την προσήλωσή τους στις Δυνάμεις του Κακού.




Οι Αιγύπτιοι πίστευαν στην θεότητα Ma’at που εκφράζει την αφοσίωση στην 'τάξη', την 'ισορροπία', την 'αλήθεια', την 'τιμιότητα', την 'ηθική' και την 'δικαιοσύνη'. Η αντίθετη θεότητα στην Ma’at ονομαζόταν Isfet (Χάος), όπου αντιπροσωπεύει τον εγωισμό, το ψεύδος και την ατιμία. Για τους Αιγύπτιους, το Χάος θεωρείται κάτι το ασαφές περιεχομένου. Οι ενέργειες κι οι αποφάσεις του εκάστοτε βασιλέως λογίζονταν ως έργα για την διατήρηση της Ma’at, ο διαχωρισμός της τάξης απ' το χάος και του καλού απ' το κακό. Σύμφωνα με την αιγυπτιακή μυθολογία, ο αφέντης αυτών των ενσαρκώσεων του Isfet ήταν ένα φίδι που ονομαζόταν Άποφις. Άποφις ονομαζόταν 'Αυτός με την διαβολική μορφή' κι 'Αυτός με τον διαβολικό χαρακτήρα' και για τους Αιγύπτιους αποτελούσε την ενσάρκωση του αρχέγονου χάους. Προκειμένου ν' αποτρέψουν το Κακό Φίδι να νικήσει τον Θεό-Ήλιο και να βυθίσει τον κόσμο στο σκότος,  έπρεπε τα ξόρκια ν' απαγγέλονται καθημερινά ώστε ο ήλιος-Θεός να μπορέσει να κερδίσει την αιώνια μάχη του. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι ο εβραϊκός όρος 'Μεσσίας' πιθανόν προέρχεται απ' την αιγυπτιακή λέξη 'Messeh' που αναφέρεται είτε σ' ένα ερπετοειδές ή σ' ένα φίδι, αμφότερα χρησιμοποιούμενα σύμβολα για ν' αναπαρασταθεί ο Άποφις. Αυτό το στοιχείο είναι απολύτως σχετικό όταν επιχειρούμε να κατανοήσουμε την ιδέα του Συμβολισμού του Όφεως που εμπερικλείει-περικυκλωνει τον κόσμο υποδουλώνοντάς τον, ώστε ν' ακολουθήσει τον δρόμο του. Τόσο ο Thunor (Thor) όσο ο Οντίν ταυτίζονται την ίδια εποχή να συνδέονται με την νίκη επί του ερπετού, κι αυτό είναι επακριβώς η ουσία της Άριας Μυθολογίας όπως αυτή της αρχαίας Αιγύπτου. Αυτό διατρέχει την θεωρία των Männerbünde (κοινωνία-ομοσπονδία ανδρών-μαίανδρος, άλυσσος κατά μία πιο κοντινή σε εμάς ελληνοκεντρική προσέγγιση), που ο Ιούλιος Έβολα ονομάζει 'società di uomini' ('Εταιρεία ανδρών'), οι σφριγηλοί πολεμιστές της οποίας αποτελούσαν ενσάρκωση του  Einherjar, ο μυθικός ρόλος του ως Θεός του Πολέμου ήταν να δημιουργήσει και να διατηρήσει την τάξη και ισορροπία, φονεύοντας το Κακό Φίδι.




'Einherjar' σημαίνει στη σκανδιναβική μυθολογία 'εκείνοι που πολέμησαν ολομόναχοι' κι οι οποίοι μεταφέρονται στη Βαλχάλα απ' τις Βαλκυρίες. Ο Δρακοκτόνος αποτελεί ένα σύμβολο πολύ σημαντικό, ώστε ν' αφυπνίσει την ψυχή μας, ώστε να νικήσουμε τις δυνάμεις του Κακού και του Χάους που σήμερα επιχειρούν ν' αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο του κόσμου.