Κομμουνισμός + Καπιταλισμός ο ίδος Σιωνισμός |
Είναι γνωστό πως όσοι κατηγορούν τους Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές για άκρατο φιλογερμανισμό, το κάνουν εξαιτίας επιτηδειότητας, ιδιοτέλειας και ημιμάθειας. Κάνουμε λόγο περί επιτηδειότητας, διότι ο αποδιδόμενος φιλογερμανισμός και το πλαστό αντίθετό του (ο στείρος αντιγερμανισμός) δεν αποτελούν τίποτα άλλο από υπερβολές. Δεν πρόκειται για τίποτα άλλο απ' τον διαρκή φόβο τους έναντι της εναρμόνισης της φύσης τάξης (όχι των μέσων όπως βολεύει τους κομμουνιστές) και του αγαθού των επιδιωκόμενων σκοπών όσον αφορά την πολιτική στράτευση του αντιπάλου τους, καθώς αντιλαμβάνονται πως αυτός ο συνδυασμός από μόνος του είναι ικανός να τους εξαϋλώσει με τα ίδια τους τα μέσα. Κάνουμε λόγο περί ιδιοτέλειας, διότι ο μαύρος καπνός που αναδύεται απ' τα συντρίμμια της Δρέσδης απ' τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς, έχει γίνει ένα με την καπιταλιστική μπόχα που κατακλύζει τις σύγχρονες μητροπόλεις. Ο φόβος της αντεκδίκησης πάντοτε φυλάει τα έρμα. Κάνουμε λόγο περί ημιμάθειας, διότι οι θιασώτες της κάπντας επιμένουν να υπερασπίζονται τα πιο θολά δόγματα με μανία που αρμόζει σε παπαγάλους που τσιμπούν όποιον επιχειρήσει να πλησιάσει στο καναβούρι τους.
Ο απαράμιλλος ηρωισμός των τελευταίων υπερασπιστών της εθνικοσοσιαλιστικής τιμής στο Βερολίνο που άχνιζε θάνατο και έρειπια αποτελεί παράδειγμα προς μη αποφυγή. Τουναντίον, ο απαράμιλλος ραγιαδισμός των νεοελλήνων αχνίζει υποταγή και παραίτηση. Ανάμεσα σ' αυτά τα δύο ακραία-αντιδιαμετρικά παραδείγματα, τασσόμαστε στον υπερβατισμό του πρώτου. Ναι δεν έχουμε κανένα λόγο να το κρύψουμε, οι Λυκάνθρωποι, αυτά τα αμούστακα παιδιά που ορκίστηκαν πίστη στο όραμα μιας Νέας Γερμανίας, επιστρέφουν μέσα απ' τους αιώνες, ως άλλοι ενσαρκώσεις του γενναίου Κάλκι, προκειμένου να εκδικηθούν την δολοφονία των οραμάτων τους στο όνομα της πίστης τους σε έναν Ηγέτη που τόσο λείπει απ' την εποχή μας. Η πίστη των Λυκανθρώπων είναι επανάληψη στο πεδίο των ηρωικών στιγμών στο διηνεκές του συμπαντικού χρόνου της αλκής των ελληνιστικών χρόνων, του έπους της Ιλιάδας, του πολυμήχανου Οδυσσέα, των Σαλαμινομάχων, των Σπαρτιατών, της Αργοναυτικής εκστρατείας, της πολιτιστικής κατάκτησης-με το ξίφος και το πνεύμα-της Ασίας απ' τον μέγιστο των Ελλήνων, τον Μέγα Αλέξανδρο. Είναι η χρονική στάλα στον απύθμενο ωκεανό της ιστορίας, όπου ο ηρωισμός υπερβαίνει την λογική του συμμορφωτισμού και η ανδρεία γίνεται ένα με την αυταξία της γης και του αίματος. Η λατρεία της θυσίας μετατρέπεται σε αυτοσκοπό και ακυρώνει κάθε λογική.
Για τους Ριζοσπάστες Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές και τους Ζωντανούς ανθρώπους που ζουν μέσα απ' το πύρωμα της φωτιάς της μάχης, άξιοι και γενναίοι, άριστοι και ελεύθεροι είναι όσοι καταξιώνονται μέσα απ' τον αγώνα που καθιστά τον άνθρωπο ημίθεο-ισόθεο! Οι δειλοί δεν έχουν θέση ανάμεσά μας, αλλά ούτε και σε απόσταση. Οι δειλοί φύσει υποτάσσονται στους δυνατούς. Αυτή είναι η σκληρή μοίρα τους και ο σκοπός της ίδιας της ζωής.
Οι Λυκάνθρωποι σχηματίστηκαν ως ένα σώμα που δρούσε κάνοντας σαμποτάζ. Ήταν το επίλεκτο κομμάτι της Χιτλερικής νεολαίας, η τελευταία φρουρά των ηρωικών SS που είχαν τεθεί στον κλοιό των Δυτικών και των Σοβιετικών το φθινόπωρο του 1944. Αρχικώς στρατολογήθηκαν περί τις 5-6 χιλιάδες μαχητές (χειμώνας 1944-1945), όταν το NSDAP και το Υπουργείο Προπαγάνδας του Ράιχ παρακίνησαν σε στράτευση για την τελική μάχη ως και τα γυναικόπαιδα, προκειμένου να δώσουν την τελευταία μάχη με τις δυνάμεις που κατέστρεφαν-εις ένδειξη ανθρωπισμού-ολοσχερώς την Γερμανία. Το άτακτο ή αντάρτικο αυτό σώμα γεννήθηκε από δύο τάσεις, οι οποίες δεν ήταν άμεσα συνδεδεμένες μεταξύ τους, εξαιτίας ότι οι γραφειοκράτες του Ράιχ δεν μπορούσαν να οργανώσουν κάτι τέτοιο, μάλιστα στο στάδιο που βρισκόταν ο πόλεμος. Η πρώτη τάση περιλάμβανε όλους όσοι προέρχονταν απ' τις τάξεις των SS, την Χιτλερική νεολαία και τους Εθνικοσοσιαλιστές αντάρτες. Η δεύτερη τάση περιλάμβανε τους οπαδούς του NSDAP που αφενός δεν μπορούσαν να ανεχτούν το ολέθριο αυτό πλήγμα στην προσωπική τιμή τους και αφετέρου την ήττα της Γερμανίας επί του συνόλου. Οι Λυκάνθρωποι ή Werewolves εξειδικεύονταν στις ενέδρες και την εξολόθρευση του εχθρού με την χρήση ελεύθερων σκοπευτών. Κατάφεραν να πλήξουν κατά τέτοιο τρόπο τον εχθρό και υπό τόσο αντίξοες συνθήκες. Δολοφόνησαν δε τον Σοβιετικό Διοικητή Berzarin στο Βερολίνο τον Ιούνιο του 1945. Συμμαχικά κτίρια και βάσεις των Σοβιετικών αποτέλεσαν στόχους πρώτης τάξεως για τους γενναίους Λυκανθρώπους. Τον Ιούνιο του 1945, επέτυχαν δε να βομβαρδίσουν το επιτελείο της αστυνομίας στη Βρέμη, δολοφονώντας Αμερικάνους και Γερμανούς προδότες που συνθηκολογούσαν με τον εχθρό. Οι Λυκάνθρωποι σαν γνήσιοι πατριώτες που ήταν, επέφεραν πλήγματα στο γόητρο του εχθρού, καθώς οι κατακτητές αδυνατούσαν να πιστέψουν πως υπάρχουν ορισμένοι οι οποίοι δεν ήταν διατεθειμένοι να παραδώσουν την πατρίδα τους αμαχητί, τουναντίον ήταν αποφασισμένοι να πολεμήσουν μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός τους. Οι Λυκάνθρωποι καλούσαν τον γερμανικό λαό να αντιπαλέψει τους κατακτητές και να μην διακόψει ποτέ τον αγώνα για την αναγέννηση της Γερμανίας. Η μάχη συνεχίστηκε για πολύ κατόπιν του Μαϊου του 1945. Έφτασαν έως σημείου να σαμποτάρουν τις υποδομές της γερμανικές υποδομές, ώστε να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού. Διόλου τυχαία η παρακαταθήκη που άφησε ο Αδόλφος Χίτλερ δια της αυτοκτονίας του. Μαζί του έπρεπε να πεθάνει ολόκληρη η Γερμανία. Η Γερμανία που τον εδόξασε όφειλε να πέσει ηρωικώς στο πλευρό του Ηγέτη της. Οι Λυκάνθρωποι είναι ηρωικοί διότι αποτέλεσαν τους τελευταίους πιστούς μιας καταρρέουσας Γερμανίας, ελλείψει του Ηγέτη της, του ενός και μοναδικού Φύρερ της.
Ας διαισθανθούμε την δική μας μεγάλη ευθύνη σε μια Ελλάδα που χάνεται, σχεδόν αμαχητί. Ας κουβαλήσουμε στις πλάτες μας το βάρος της ιστορικής ευθύνης να έχουμε γεννηθεί Έλληνες και όχι νεοέλληνες. Ας κοιτάξουμε μπροστά και ας επιτεθούμε κατά μέτωπο!