Ένα σοφό ρωσικό γνωμικό λέει: 'Ουδέποτε ειπώθηκαν τόσα πολλά ψέμματα, όσα πριν από κάποιον πόλεμο ή έπειτα από κάποιον διωγμό'. Η σύφιλη είναι και επίκτητη. Το ίδιο και η κομμουνιστική ιδεοληψία. Απόδειξη αυτού. Στο Κρατικό Μουσείο Ιστορίας της Μόσχας εκτίθενται ορισμένα ντοκουμέντα τα οποία αποδεικνύουν την συφιλιδική φύση του κομμουνισμού. Με προεξάρχουσα την πουτάνα του κομμουνισμού, τον Vladimir Lenin 'Ulysnov', τον Εβραίο κλέφτη του ταμείου του Κομμουνιστικού Κόμματος στο οποίο ανήκε. Τον αχυράνθρωπο του κομμουνισμού που ανήλθε στην ηγεσία της δικτατορίας του προλεταριάτου και εφάρμοσε την ΝΕΠ (=Νέα Οικονομική Πολιτική), η οποία αποτέλεσε το όχημα με το οποίο έκτοτε η Ρωσία προσδέθηκε για τα καλά στα δεσμά του Διεθνούς Καπιταλισμού. Τελικώς, ο Lenin ψόφησε από συφιλιδική μαλάκυνση (εκφυλισμό) του εγκεφάλου. Με λίγα λόγια πέθανε σαν μαλάκας. Όπως του άξιζε!
Στην έκθεση του Μουσείου υπάρχει μια επιστολή στην οποία η πρωτότοκη αδελφή του, Anna Ulyanova, αναφέρει πως ο παππούς τους από την πλευρά της μητρός ήτο Εβραίος που διέμενε στην Ουκρανία, ο οποίος ασπάστηκε τον Χριστιανισμό (Ορθοδοξία), ούτως ώστε να γλιτώσει από τον εκτοπισμό στο 'Pale of Settlement' (εβραϊκό γκέτο, γεωγραφικό σύμπλεγμα στο οποίο εκτοπίζονταν από τα χρόνια της Αικατερίνης της Ρωσίας οι Εβραίοι από την επικράτεια της Αυτοκρατορικής Ρωσίας και εκτείνετο από τ' ανατολικά σύνορα της αυτοκρατορίας έως τα δυτικά σύνορά της με το βασίλειο της Πρωσίας-μετέπειτα της Γερμανίας-και την Αυστροουγγαρία) και ν' αποκτήσει κατ' αυτό τον τρόπο πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στην ιατρική σχολή συγκεκριμένα. Η λέξη 'Pale' προέρχεται απ' το λατινογενές 'Palus' που σημαίνει μερίδιο, δηλαδή την γεωγραφικά κατανεμημένη περιοχή, άλλως το εβραϊκό γκέτο.
Στο 'Behind Communism' του Frank L. Britton αναφέρονται τα εξής για τον Lenin: 'Προερχόταν από φτωχή εβραϊκή οικογένεια, συμφώνως προς το πιστοποιητικό της βαπτίσεώς του, όντας υιός του Moses Blank, ο οποίος ήτο πολίτης της Zhitomir που βρίσκεται στον δυτικό τομέα της Ουκρανίας'. Παππούς του Lenin ήτο ο Israel Blank και προπάππους του ο Moses Blank. Η Ulyanova έγραψε μια επιστολή στον Josef Stalin το 1932, ο οποίος διαδέχθηκε τον Lenin μετά τον ομιχλώδη θάνατό του μόλις το 1924. Στην ίδια επιστολή, η Ulyanova έγραφε τότε πως ο Lenin έτρεφε ιδιαίτερη εκτίμηση για τους Εβραίους επί του συνόλου, ενώ αποκάλυψε πως η απόκρυψη της καταγωγής τους, όσο ο Vladimir Lenin βρισκόταν εν ζωή, αποτέλεσε αιτία θλίψεως για εκείνην. Η προαναφερθείσα περιοχή του εκτοπισμού των Εβραίων, περιλάμβανε τις σημερινές γεωγραφικές περιοχές των χωρών Λιθουανία, Λευκορωσία, Πολωνία, Μολδαβία, Ουκρανία και κομμάτια της δυτικής Ρωσίας.
Στο 'Bolshevism, From Moses to Lenin', το οποίο αποτελεί τους διαλόγους του Αδόλφου Χίτλερ με τον Dietrich Eckart, αποτυπώνονται σημαντικά στοιχεία για την εμπλοκή των Εβραίων στα εσωτερικά της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και την δόλια διείσδυσή τους στην προκάτ 'Οχτωβριανή' Επανάσταση του 1917. Πολλοί Εβραίοι ενώθηκαν με τους Μπολσεβίκους για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού στην Αυτοκρατορική Ρωσία, όπου πλείστοι μεταξύ αυτών ήσαν ηγέτες του Κομουνιστικού Κόμματος. Μεταξύ αυτών και ο Leon Trotsky, το αληθινό όνομα του οποίου ήτο Bronstein. Η βαρύτητα του ανωτέρω έργου έγκειται στο ότι ο Eckart ήτο ένας απ' τους σημαντικότερους μέντορες του Αδόλφου Χίτλερ, οι οποίοι τον μύησαν στην αποκρυφιστική διδασκαλία της 'Εταιρείας της Θούλης'. Είναι ο άνθρωπος που φέρεται να δήλωσε όντας κλινήρης: 'Ακολουθήστε τον Χίτλερ! Εκείνος θα χορεύει, αλλά εγώ παρήγγειλα τον σκοπό'.
Ο Lenin, αυτό το εβραϊκό σίχαμα, υποστήριζε πως ήτο Ρώσος στην καταγωγή. Το ψευδώνυμο Lenin, σύνηθες στην εποχή της 'μεγάλης παρανομίας', το έλαβε το 1901, όντας εξόριστος κοντά στον ποταμό Lena στην Σιβηρία. Η περίοδος χάριτος της διάδοσης της εβραϊκής κουλτούρας έλαβε τέλος όταν ανέλαβε τα ηνία ο Josef Stalin, οπόταν αποφάσισε να εκτοπίσει τους Σοβιετικούς Εβραίους (κατόπιν μαζικών εκκαθαρίσεων στις τάξεις του Κομμουνιστικού Κόμματος) στα σύνορα με την Κίνα. Η αδελφή του Lenin γνωστοποίησε την επιθυμία της να δημοσιοποιηθεί η καταγωγή του νεκρού Lenin, ούτως ώστε αυτό το γεγονός να συμβάλλει ως δια μαγείας στην καταπολέμηση του αντισημιτισμού που δικαιολογημένα άνθιζε ακόμα και στις τάξεις των κομμουνιστών εκείνη την εποχή. O Stalin αγνόησε την προτροπή της αδελφής του Lenin, λέγοντας πως είναι προτιμότερο να τηρηθεί σιγή για το γεγονός, σύμφωνα με την επιμελήτρια της εκθέσεως, Tatyana Koloskova. Η επίσημη βιογραφία του πουτανογεννήματος Lenin, κατόπιν επιθυμίας του, ήλθε στην δικαιοδοσία της ανεψιάς του Olga Ulyanova, καθώς συμφώνως προς τους ισχυρισμούς της ιδίας, η οικογένειά του είχε μόνο ρωσικές, γερμανικές και σουηδικές ρίζες. Η επιστολή της αδελφής του Lenin ήλθε εις γνώσιν των Ρώσων ιστορικών στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ωστόσο η αυθεντικότητά της αμφισβητήθηκε εντόνως, όπως άλλωστε συμβαίνει με οτιδήποτε θίγει ή αποκαλύπτει τα κακώς κείμενα των Εβραίων, δηλαδή την ραδιούργο φύση και την ιστορία τους, ως σκιώδεις μηχανορράφοι εντός των Εθνών. Η έκθεση που υπάρχει στο Μουσείο Ιστορίας επί της Κόκκινης πλατείας της Μόσχας αποκαλύπτει πως ο Lenin βρισκόταν σε τέτοια εγκεφαλική αποσύνθεση, φτάνοντας έως σημείου να ζητήσει από τον ίδιο τον Stalin να του δώσει δηλητήριο προκειμένου να ψοφήσει το 1922. Η αδελφή του Maria Ulyanova υποστήριξε σε φύλλα ημερολογίου πως ο Stalin στην πραγματικότητα δεν ηρνήθη ν' ανταποκριθεί στο αγωνιώδες αίτημα του παραπαίοντος Lenin, για τον λόγο ότι ουδέποτε του ζητήθηκε κάτι τέτοιο. Σύμφωνα με την ίδια, ουδείς παρεκτός του Stalin που ήτο ένας αφοσιωμένος μπολσεβίκος και στερούταν οιουδήποτε συναισθηματισμού, θα είχε το σθένος να δηλητηριάσει τον Lenin. Ο Stalin υποσχέθηκε να βοηθήσει τον Lenin, ωστόσο τα μέλη του πολιτικού γραφείου του αποφάσισαν να απορρίψουν το αίτημα, σύμφωνα με την ίδια επιστολή. Ο Trotsky αναφέρει στα απομνημονεύματά του πως ο Stalin ήτο εκείνος που τελικώς δηλητηρίασε τον Lenin.
Τα 111 συνολικά ντοκουμέντα που εκτίθενται στο μουσείο ιστορίας της Μόσχας αποκαλύπτουν σημαντικές πτυχές της ζωής των κομμουνιστών ηγετών της Σοβιετικής Ένωσης. Θεωρούνται αποχαρακτηρισμένα από την KGB. Σε αντίθεση με την εικόνα σθένους που έχει περάσει προς τα έξω στην κοινωνία, οι ηγέτες της παρουσιάζονται σ' αυτά τα ντοκουμέντα ως αδύναμα, μίζερα και φοβικά ανθρωπάκια, όπως άλλωστε είναι οι Εβραίοι στην πραγματικότητα. Σ' ένα από αυτά, παρουσιάζεται η επιστολή ενός κομμουνιστή ηγέτη που είχε συλληφθεί από το σταλινικό καθεστώς. Ο Lev Kamenev απευθύνεται στον Stalin, λέγοντάς του τα εξής: 'Σε μια εποχή που η ψυχή μου είναι γεμάτη από τίποτα άλλο, παρεκτός της αγάπης μου για το κόμμα και την ηγεσία του, έχοντας ζήσει μέσω δισταγμών και αμφιβολιών, τολμώ να πω ότι αυτό που διδάχθηκα είναι να παραμένω πιστός στις αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος και ειδικότερα σε ό,τι εσύ σύντροφε Stalin αποφασίζεις. Ο λόγος για τον οποίον έχω συλληφθεί, είναι εξαιτίας των υπονοιών που έχει η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, όσον αφορά τους δεσμούς μου με πρόσωπα παντελώς άγνωστα σε μένα και απεχθή'. Ο Stalin φυσικά αγνόησε την επιστολή του Kamenev και ο δεύτερος εκτελέστηκε το 1936. Ο Kamenev δεν ήτο ο μόνος κομμουνιστής ηγέτης που είχε αυτή την τύχη. Οι Grigory Zinoviev και Ivan Smirnov ήσαν θύματα της εκκαθάρισης των-σύμφωνα με κάποιους σταλινόπληκτους-'τροτσκο-γκεσταπιτών πρακτόρων' στα χρόνια του κραταιού Stalin. Οι εκτελέσεις αυτές έχουν μείνει γνωστές στην ιστορία ως οι δίκες εξπρές της Μόσχας. Η πρώτη δίκη, έχοντας ακροατήριο και κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης, ξεκίνησε στις 19 Αυγούστου του 1936 και ολοκληρώθηκε στις 24 του ίδιου μήνα. Στη διάρκεια αυτής, ο Grigory Zinoviev και ο Lev Kamenev ομολόγησαν την ανάπτυξη αντεπαναστατικής, φιλοτροτσκικής δράσης και εκτελέστηκαν την επομένη ημέρα. Ακολούθησε δεύτερη δίκη που διήρκεσε από τις 23 έως τις 30 Ιανουαρίου του 1937, που και αυτή ακολούθως οδήγησε στην καταδίκη 17 μεσαίων στελεχών, οι 13 εκ των οποίων εκτελέστηκαν. Οι υπόλοιποι εγκλείστηκαν σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, γνωστότερα ως γκουλάγκ. Σε κλειστή δίκη, στις 11 Ιουνίου του 1937, καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν ο Mikhail Tukhachevsky και άλλοι ανώτατοι αξιωματικοί. Σε τρίτη ανοικτή δίκη (2-13 Μαρτίου 1938) δικάστηκαν κορυφαία στελέχη, μεταξύ των οποίων ο Nikolai Bukharin, ο Alexei Rykov και ο Genrikh Yagoda και σχεδόν όλοι οι καταδικασθέντες εκτελέστηκαν.
Μεταξύ άλλων, στο μουσείο εκτίθενται ορισμένες καρικατούρες ή γελοιογραφίες, στις οποίες απεικονίζονται γνωστές φιγούρες του Κομμουνιστικού Κόμματος. Σε μια εξ αυτών, ο συγγραφέας του 'Αλφαβητάρι του Κομμουνισμού' Nikolai Bukharin, απεικονίζει τον Stalin με μια διογκωμένη μύτη και μια τεράστια πίπα στο στόμα. Σε ένα άλλο πάλι πορτραίτο του, ο Stalin απεικονίζεται ως αξιωματικός του Λευκού Στρατού που υποστηριζόταν από Δυτικούς και πολέμησε ανεπιτυχώς τον Κόκκινο Στρατό του Lenin στην σύγκρουση των χρόνων 1917-1923. Ο οικονομολόγος Valery Mezhlauk, απεικόνισε τον Trotsky ως έναν περιπλανώμενο Ιουδαίο και τον τότε υπουργό οικονομικών να κρέμεται από μια κλωστή. Κάτωθεν στη λεζάντα υπάρχει η περιπαικτική φράση, όπου ο Stalin λέει για τον υπουργό πως πρέπει να κρεμαστεί από τ' αρχίδια του. Ο εν λόγω υπουργός και αμφότεροι οι δύο σκιτσογράφοι συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν το 1938.
Αυτός είναι ο κομμουνισμός. Σιχασιά, αηδία και εκφυλισμός οιασδήποτε λογικής. Καταπώς εκφυλίστηκε ο ίδιος ο εμψυχωτής του, Vladimir Lenin. Ο εν λόγω παρέλειψε να συγγράψει την παρακαταθήκη για τους εξαπατημένους ομήρους του κομμουνιστικού κόμματος. Το 'Η απόλυτη εγκεφαλική μαλακία του να είσαι κομμουνιστής σε μια καπιταλιστική κοινωνία'. Δεν πρόλαβε, ψόφησε. Ας είναι βαρύ το χώμα που τον σκεπάζει...
ΥΓ1: Με αφορμή την πρόσφατη προβολή της κινηματογραφικής παραγωγής 'If' του 1968 στην πρεζοφωλιά Ναδίρ της Θεσσαλονίκης, μπορούμε να πούμε πως ο ατέρμονος ουραγισμός των εν Ελλάδι αναρχικών είναι ταυτόσημος της τυφλής, κουφής, απερίσκεπτης παραπαίουσας πορείας τους προς την απόλυτη παρακμή, στο κατώτατο σημείο της οποίας, δηλαδή στο 'Ναδίρ', οι εκλεκτοί του εβραϊκού φωτός αναμένουν την στιγμή του θερισμού των δηλητηριασμένων καρπών του σπόρου τους. Απόδειξη της σαπίλας του γκανγκστερικού χώρου της αναρχίας με τα 'καθαρά χέρια' είναι το στιγμιότυπο απ' την προαναφερθείσα παραγωγή, όπου ο Malcolm McDowell απεικονίζεται δίπλα στο είδωλό του, τον ταριχευμένο Lenin.
ΥΓ2: Οι 'σύντροφοι' αρχίζουν να κλείνουν σιγά-σιγά τις πρεζοφωλιές τους. Όχι απ' τις εσωτερικές έριδες, όπως θέλουν να τις παρουσιάζουν, αλλά από εξωγενή αίτια που γνωρίζουν καλύτερα οι ίδιοι. Φαίνεται πως περνάμε στην επόμενη φάση...
