Ελληνικό Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα,
ιδρυθέν
το 1932 από τον Γεώργιο Μερκούρη, πρώην υπουργό
Το «Ελληνικό Εθνικό Σοσιαλιστικό
Κόμμα» ήταν ένα μικρό ναζιστικό κόμμα της μεσοπολεμικής Ελλάδας (άλλα
εθνικιστικά κινήματα ήταν η «Εθνική Ένωση Ελλάδος», η «Σιδηρά Ειρήνη», η «Τρίαινα»
και το «Εθνικό Κυρίαρχο Κράτος» του Σκυλακάκη), που θαύμαζε τον Αδόλφο Χίτλερ
και προσπάθησε να ακολουθήσει παρόμοιες πολιτικές κατευθύνσεις.
Το Κόμμα σχηματίστηκε όταν ο
Μερκούρης άρχισε να εκδηλώνει την συμπάθειά του προς τον ιταλικό φασισμό, οπότε
και ψυχράνθηκαν οι σχέσεις του με τον Παναγή Τσαλδάρη. Ο Μερκούρης πέτυχε την
χρηματοδότηση του Κόμματός του από τους Ιταλούς, έπειτα από επαφές με τον
Τσιάνο, ωστόσο η χρηματοδότηση κάποια στιγμή σταμάτησε, καθώς οι Ιταλοί δεν πείστηκαν
πως το κόμμα ήταν αρκετά ισχυρό ώστε να αναλάβει την εξουσία.
Η ιδεολογία του Κόμματος παρέπεμπε
στον ιταλικό φασισμό, παρότι ο ίδιος ο Μερκούρης καθώς και άλλα στελέχη ήταν
πιο κοντά στα ιδεώδη του γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού. Μάλιστα, το 1943 οι
Γερμανοί ανέθεσαν στον Μερκούρη την διεύθυνση της Εθνικής Τράπεζας.
Το Ελληνικό Εθνικό Σοσιαλιστικό
Κόμμα δεν υπηρέτησε το καθεστώς Μεταξά. Ωστόσο δεν υπήρξε ποτέ μαζικό πολιτικό
κίνημα και, παρότι κατά τη διάρκεια της κατοχής συνέχισε τις δραστηριότητές
του, μετά την απελευθέρωση διαλύθηκε οριστικά.
Εθνική
Ένωσις Ελλάδος,
ιδρυθείσα
το 1927 στη Θεσσαλονίκη
Η ΕΕΕ ήταν ένα εθνικιστικό
αντισημιτικό κόμμα που ιδρύθηκε από πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Σύμφωνα με το
καταστατικό της, μέλη της μπορούσαν να γίνουν μόνο Χριστιανοί. Η ΕΕΕ στρεφόταν
κατά της κατοχής της Θεσσαλονίκης από Εβραίους.
Ηγέτες της ήταν ο Γιώργος Κοσμίδης,
έμπορος, και ο Δ. Χαριτόπουλος, τραπεζικός υπάλληλος. Ήταν οι βασικοί
κατηγορούμενοι και στην δίκη που έγινε μετά τα γεγονότα της 29ης Ιουνίου 1931,
οπόταν πλήθη Ελλήνων εθνικιστών είχαν επιτεθεί στην εβραϊκή συνοικία Κάμπελ
(κατηγορούμενος ήταν και ο Νίκος Φαρδής, εκδότης της εφημερίδας Μακεδονία).
Η οργάνωση αριθμούσε περί τα 7,000
μέλη το 1932. Το 1933, όλοι αυτοί κατέβηκαν στην Αθήνα, σε μια προσπάθεια να
μιμηθούν την Μεγάλη Πορεία προς τη Ρώμη των Ιταλών Φασιστών το 1922. Ωστόσο,
στις εκλογές του 1934 και 1935, το κόμμα αφομοιώθηκε στην νόμιμη πολιτική οδό. Κατά
τη διάρκεια της Κατοχής, πολλά μέλη της ΕΕΕ συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς και
κάποιοι οργανώθηκαν στα Τάγματα Ασφαλείας, βοηθώντας στην εξόντωση των Εβραίων.
Το κόμμα αυτό συχνά αναφέρεται ως
«Τρία Έψιλον» (και τα μέλη της ως «Τριεψιλίτες»), ή ως «Χαλυβδόκρανοι» (κατά το
γερμανικό Stahlhelm).
-Πηγή:
Omerta Terrormachine # 37
