Ήρθαμε σαν απόψε από τόσο μακριά… σαν αρχαία στοιχειά. Λησμονήσαμε το χρόνο και αγκαλιάσαμε τις παρορμήσεις. Η πόλη αυτή μυρίζει θάνατο κι όλο ανόητα σαν πτώμα όλο την γυροφέρνουμε.
Κόντρα στο άψυχο πορνείο παίρνουμε τους δρόμους. Δεν χωράμε πουθενά! Ξένοι για τους πολλούς, σαν τότε που ήμαστε ανθρώπινοι, πάρα πολύ ανθρώπινοι… Πέρασαν χρόνια από τότε που τραβήξαμε δρόμο αλλιώτικο. Ποθήσαμε την λευτεριά. Συντρίψαμε την άχρηστη παλιά ταυτότητα που μας φυλάκιζε με μια ακαθόριστη κανονικότητα. Τι σημασία έχει το παρελθόν… Στο τώρα ακούμε μόνο το κάλεσμα και δεν ακούμε τις σκέψεις μας.
Νιώθουμε μίσος και αυτό δεν είναι πρόφαση. Γεμάτοι οργή και έχουμε βρώμικα μυαλά… τουλάχιστον κρατάμε καλά τα μυστικά. Περπατάμε στην πόλη σα μια ατρόμητη τρομομηχανή και νιώθουμε σα μια βόμβα πανέτοιμη να εκραγεί, κάνουμε θόρυβο κι αυτό είναι γεγονός. Ανήκουμε σε μια νέα γενιά που δοκιμάζει την τύχη της αλλιώς, κάπως αλλιώς. Κι όμως ο χρόνος είναι τώρα και ο τόπος είναι εδώ… Ύστερα από εμάς έρχεται ο σπόρος ο καλός.
Ορκιζόμαστε σ’ ό, τι έχουμε ιερό. Αδέλφια στης ξενέρωτης πόλης την κόλαση, ετοιμαστείτε να μπείτε στον δικό μας χορό… Πολεμάμε με μανία την ανθρώπινη αγωνία. Εκεί που υπάρχει αγώνας, υπάρχει ελπίδα. Εκεί που επικρατεί ειρήνη, υπάρχουν μόνο νεκροταφεία. Πίσω από τη μάσκα που κρύβεις, είμαι εσύ, είμαι εγώ, είσαι εγώ… Είμαστε πάνω, είμαστε κάτω, είμαστε εκεί, είμαστε εδώ… Είμαστε οι Α.Μ.Ε. και είμαστε περήφανοι για αυτό. Πιστοί στον παιδικό μας πόλεμο!
ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΜΑΙΑΝΔΡΙΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ
Α.Μ.Ε.
