Το μυστικό πεπρωμένο του Άριου

Ο δεσμός με το μυστικό σύμβολο της Σβάστικας

Η Σβάστικα είναι βαπτισμένη στον μυστικισμό και στο θαύμα, χρονολογείται χιλιάδες χρόνια πριν και απαντά σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο. Είναι σύμβολο καλοτυχίας, ευδαιμονίας και μακροζωίας. Έχει χρησιμοποιηθεί πιθανότατα από λαούς διαφορετικών πολιτισμών και θρησκειών, έχει βρεθεί ακόμα και σε εβραϊκούς ναούς στην Παλαιστίνη, ηλικίας περίπου 2000 χρόνων. Το ερώτημα όμως είναι, γιατί επέλεξαν οι Ναζί την Σβάστικα ως σύμβολο και ποια ήταν η «πραγματική» δύναμη πίσω από τον Ναζισμό; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό και σε πολλά άλλα είναι τόσο περίεργη, που δεν πρόκειται να την βρεις σε κανένα σχολικό βιβλίο ιστορίας.

Κατά τη διάρκεια του 19^ου αιώνα, η Σβάστικα είχε γίνει πολύ δημοφιλής, λόγω του αυξημένου ενδιαφέροντος για τις εσωτερικές, αρχαϊκές και μυστηριακές διδασκαλίες στην Ευρώπη. Η αναβίωση αυτών των διδασκαλιών οφειλόταν αποκλειστικά στην απογοήτευση των ανθρώπων από την βιομηχανική επανάσταση. Δημιουργούνταν συνεχώς εξαθλιωμένες εργατικές φτωχογειτονιές και ο νέος αυτός τρόπος ζωής οδηγούσε στην απώλεια της ταυτότητας και των παραδόσεων.

Η λέξη κλειδί ήταν η «πρόοδος», η επιστήμη θα θεράπευε κάθε γνωστή ασθένεια, η τεχνολογία θα δημιουργούσε νέες θαυμαστές μηχανές και η δημοκρατία θα έφερνε την τάξη και την ευρυθμία στον κόσμο. Όλα τα παραπάνω συνέβαλαν στην παρακμή της παραδοσιακής ευρωπαϊκής ηγεμονίας, την οποία παρέδωσαν στα χέρια των βιομήχανων και των χρηματιστών. 

Αυτές οι αλλαγές έθεσαν υπό εξέταση ακόμα και την εγκυρότητα των θρησκευτικών διδασκαλιών, οι οποίες σύντομα θα ανατέμνονταν από την επιστήμη.

Κατά τον 19^ο αιώνα, ήταν αρκετά δημοφιλές στους κύκλους των απογοητευμένων Ευρωπαίων το να ταξιδεύουν στο Θιβέτ. Μία εξ αυτών ήταν η Έλενα Πετρόβνα Μπλαβάτσκι, μία κατά δήλωσή της πνευματίστρια και συγγραφέας του βιβλίου «Μυστική Δοξασία». Στο βιβλίο αυτό ισχυρίζεται πως, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της στο Θιβέτ, την οδήγησαν σε ένα μυστικό δωμάτιο στα υπόγεια ενός Θιβετιανού μοναστηριού, όπου της έδειξαν αρχαία αποκρυφιστικά κείμενα και συμπαντικά μυστήρια, που σκιαγραφούσαν τα μελλούμενα της ανθρώπινης ιστορικής πορείας.

Τα κείμενα περιέγραφαν πώς η ανθρωπότητα ήταν κάποτε αγνή πνευματικά και πώς κατέπεσε στον χυδαίο υλισμό, τον ζόφο και το χάος. Η Έλενα Μπλαβάτσκι έπειτα μυήθηκε στην χρήση εσωτερικών συμβόλων και έμαθε πώς η ανθρωπότητα θα μπορούσε και πάλι να ανελιχθεί στην κορυφή της πυραμίδας και να αγγίξει την μορφή του «αγνού πνεύματος». Η ίδια διατείνεται πως βρισκόταν σε διαρκή τηλεπαθητική επαφή με τους κρυφούς δασκάλους της, οι οποίοι με τη σειρά τους της δίδαξαν τις μεθόδους της απόκρυφης ιστορίας της ανθρώπινης φυλής.

Η Μπλαβάτσκι έμαθε πως το πιο ισχυρό εκ των εσωτερικών συμβόλων ήταν η Σβάστικα. Έγραψε πως υπήρχαν επτά στάδια εξέλιξης, τα οποία ονόμασε Ριζικές Φυλές. Την φυλή εκείνη που θα ξεκινήσει και πάλι από το σκοτάδι για να αναρριχηθεί στο πνεύμα, την ονόμασε Άρια. Στο Θιβέτ, η Σβάστικα ήταν γνωστή ως «γιος της φωτιάς και της δημιουργίας», στην αποκρυφιστική διδασκαλία της Μπλαβάτσκι ήταν το σύμβολο της Άριας φυλής. Μέσω των κειμένων της, οι οπαδοί της Μπλαβάτσκι μύησαν την Αυστρία και τη Γερμανία στην αποκρυφιστική διδασκαλία της Άριας φυλής.

Δεν ήταν όμως η Μπλαβάτσκι το άτομο που έφερε την Σβάστικα και τον αποκρυφισμό στην Ευρώπη, ήταν ο Γκουίντο φον Λιστ. Ο φον Λιστ γεννήθηκε το 1848 στη Βιέννη, έλεγε πως ήταν πνευματιστής και πως είχε οράματα του παρελθόντος, κατά τα οποία μυήθηκε στα μυστήρια των αρχαίων Τευτονικών φύλων. Έλεγε πως τα οράματα αυτά του αποκάλυψαν την αρχαία γερμανική θρησκεία, την λατρεία του θεού Βόταν. Όνειρό του ήταν να ανακαλύψει ξανά τα μυστικά της από καιρό πια χαμένης απόκρυφης κληρονομιάς του ιερατείου.

Σύμφωνα με τους μύθους των Βορείων, ο Θεός Βόταν, ηγέτης των νεκρών ηρώων της Βαλχάλλα, είχε κερδίσει υποφέροντας μια ανεκτίμητη εσωτερική γνώση: είχε ανακαλύψει το νόημα των ρούνων.

Ο Λιστ ήξερε πως οι ρούνες ήταν ένα πρώιμο είδος γραφής, πίστευε όμως επίσης πως είχαν και κάποιο βαθύτερο, εσωτερικό νόημα. Θεωρούσε πως οι ρούνες ήταν το κλειδί για την απόκρυφη γνώση των αρχαίων γερμανικών φυλών.

Μετά τον θάνατο του φον Λιστ το 1919, οι ρούνες θα έπαιζαν σημαίνοντα ρόλο στα εμβλήματα του Εθνικοσοσιαλισμού και οι αξιωματικοί των SS ήταν υποχρεωμένοι να μαθαίνουν τη σημασία των ρουνικών συμβόλων.

Ο φον Λιστ έλεγε πως η Σβάστικα ήταν ένα «διπλά ιερό μυστικό της συνεχούς γενέσεως, η Σβάστικα είναι η ίδια η πράξη της δημιουργίας», βασιζόμενος σε έναν Βόρειο μύθο σχετικά με την δημιουργία του σύμπαντος.

Το 1909 ο φον Λιστ είναι ήδη πολύ διάσημος σε όλες τις γερμανόφωνες περιοχές. Έχει δημιουργήσει μάλιστα και δική του κοινότητα, αφιερωμένη στις αποκρυφιστικές διδασκαλίες: την «Εταιρεία του Λιστ».

Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου, οι Γερμανοί και οι Αυστριακοί στρατιώτες φορούσαν φυλαχτά για γούρι, μεταξύ των οποίων πιο ισχυρό θεωρείτο το σύμβολο της Σβάστικας, σύμφωνα με τα σχέδια που είχε καταθέσει ο ίδιος ο φον Λιστ. Το σύμβολο αυτό γινόταν επίσης όλο και πιο δημοφιλές στους κύκλους των μάχιμων Γερμανών εθνικιστών.

Κατά την έναρξη όμως του Μεγάλου Πολέμου, έγινε και κάτι πιο σημαντικό. Ο φον Λιστ ενσωμάτωσε τις αποκρυφιστικές διδασκαλίες της Έλενας Μπλαβάτσκι στη δική του διδασκαλία για την γερμανική μυθολογία. Πλέον η διδασκαλία του δεν μιλά για αρχαία γερμανικά φύλα, αλλά αναφέρεται σε αυτά με την λέξη ΑΡΙΟΙ. Το Άριο, σύμφωνα με την Μπλαβάτσκι, είναι «πνευματική εξέλιξη προς τα έξω».

Ο φον Λιστ είχε ήδη καταγράψει το όραμά του για το μέλλον και το γερμανικό κράτος που οραματιζόταν ήταν ένα κράτος με αυστηρή ιεραρχία, όπου ο κόσμος θα υπάκουε χωρίς αντιρρήσεις, όπου πλήρη δικαιώματα θα είχαν μόνο τα άρρενα μέλη κάθε οικογένειας, όπου μόνο αν ήσουν Άριος μπορούσες να απολαμβάνεις πλήρη υπηκοότητα και όπου έπρεπε να αποδείξεις πως ήσουν γνήσιος Άριος και ήταν καθήκον σου να μην λερώσεις αυτήν την καθαρή κληρονομιά.

Μετά τον πόλεμο, οι Γερμανοί και οι Αυστριακοί νιώθουν ταπεινωμένοι από την ήττα, η Συνθήκη των Βερσαλλιών ακρωτηριάζει τη Γερμανία και την καταβυθίζει σε μια τροχιά χαμού προς την αναρχία που προκαλούν τα αντιμαχόμενα μεταξύ τους κομμάτια του λαού. Το 1919, ανακηρύσσεται από εργάτες και η δημοκρατία των Επαναστατών Σοσιαλιστών.

Οι Εθνικιστές και οι Μοναρχικοί προετοιμάζουν αντεπανάσταση. Πίσω όμως από τους εθνικιστές και τους μοναρχικούς εξυφαίνεται μια συνωμοσία, μια συνωμοσία διευθυνόμενη από μία σκιώδη οργάνωση που λέγεται Εταιρεία της Θούλης. Η Εταιρεία της Θούλης ήταν το παράρτημα του Μονάχου της τεκτονικής στοάς του αντισημιτικού Γερμανικού Τάγματος. Το Γερμανικό Τάγμα ακολουθούσε τις αποκρυφιστικές διδασκαλίες του Γκουίντο φον Λιστ.

Στις 9 Νοεμβρίου, ο ηγέτης της Θούλης πραγματοποιεί μια μνημειώδη ομιλία: «Η Θούλη θα πολεμήσει ώσπου η Σβάστικα να αναδυθεί ξανά νικηφόρα από το παγερό σκοτάδι.» Κατά τους επόμενους μήνες, η Θούλη, μαζί με άλλες εθνικιστικές ομάδες, συγκεντρώνει αμέτρητα όπλα και εκπαιδεύει άνδρες στις τεχνικές της αντεπανάστασης.

Στις 30 Απριλίου 1919 κηρύσσεται η επανάσταση, καταλαμβάνεται το Μόναχο και σε πολλά από τα κράνη των εθνικιστών στρατιωτών μπορεί κανείς να δει το σύμβολο της Σβάστικας. Η επανάσταση στέφεται με επιτυχία και η επιτυχία αυτή στρώνει τον δρόμο για την Γερμανία της δεκαετίας του 1920, όπου υψηλόβαθμοι υποστηρικτές κατευθύνονται στον σκοτεινό κόσμο των εσωτερικών διδασκαλιών και στον αποκρυφιστικό κόσμο του φον Λιστ.

Ιδρύθηκαν νέες στοές. Μία από αυτές ονομάστηκε Στοά του Βερολίνου. Αυτές οι στοές ήταν απόλυτα αντισημιτικές και είχαν ως μέλη δικαστές, δικηγόρους, γιατρούς, αριστοκράτες και βιομήχανους. Έπρεπε κανείς να είναι καθαρός Άριος για να τον δεχτούν ως μέλος, έπρεπε να έχει ξανθά μαλλιά, τα μάτια του έπρεπε να είναι γαλανά ή καστανά, το δέρμα του έπρεπε να είναι ανοιχτό. Στην Στοά του Βερολίνου μετρούσαν ακόμα και το σχήμα του κρανίου.

Ο δάσκαλος της Στοάς της Θούλης του 1918 ήθελε τώρα να διευρύνει την επιρροή της Θούλης και ίδρυσε μυστικά μια «εργατική ομάδα συζητήσεων». Η πλειοψηφία των μελών της δεν γνώριζε πως πίσω από αυτήν βρισκόταν η Θούλη. Τότε, μια μέρα, ένας κλειδαράς ονόματι Άντον Ντρέξλερ πρότεινε η ομάδα αυτή των εργατών να μετασχηματιστεί σε ένα νέο πολιτικό κόμμα. Η Θούλη συμφώνησε με αυτήν την πρόταση. Στις 5 Ιανουαρίου 1919, το εργατικό κόμμα είναι επισήμως γεγονός κι έχει τίτλο «Κόμμα Γερμανών Εργατών».

Δέκα μήνες μετά, ένας κατάσκοπος του στρατού στέλνεται να ελέγξει το νέο αυτό πολιτικό κόμμα – το όνομα του κατασκόπου ήταν Αδόλφος Χίτλερ. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, ο Χίτλερ γίνεται ενεργό μέλος και μέσα σε τέσσερις μήνες το κόμμα μετονομάζεται σε «Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανών Εργατών» (NSDAP). Στις 20 Μαΐου 1920, η σβάστικα υιοθετείται επισήμως ως σύμβολο του NSDAP και ο Χίτλερ επέλεξε ο ίδιος την εκδοχή της αντίθετης φοράς από των δεικτών του ρολογιού. Προηγουμένως, η σβάστικα χρησιμοποιείτο με οποιαδήποτε εκδοχή (φορά), αλλά διατηρούσε πάντα την ίδια σημασία. Το αρχικό σχέδιο του Γκουίντο φον Λιστ, η καμπύλη σβάστικα της Θούλης, δεν ξεχάστηκε και χρησιμοποιήθηκε στις αγκράφες της ζώνης των «Φαιοχιτώνων».

Εκείνη την εποχή, ο Δαρβίνος είχε ήδη γίνει αρκετά γνωστός και μπορούσε πλέον καθένας να εξηγήσει γιατί οι φυλές διέφεραν και η πίστη στον νόμο της κληρονομικότητας ήταν το κλειδί για την κατανόηση της ιστορίας. Η επιτυχία και οι νίκες ενός έθνους απέρρεαν εξ ολοκλήρου από την κληρονομιά της Φυλής – το επίσημο δόγμα των Ναζί λέει: «Κάθε φυλή έχει την ψυχή της και κάθε ψυχή έχει τη φυλή της.»

Ο μύθος του Άριου και οι αποκρυφιστικές διδασκαλίες του Γκουίντο φον Λιστ και της Μπλαβάτσκι κέρδιζαν τώρα συνεχώς έδαφος στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Αγγλία. Οι σβάστικες αποτελούσαν κοινό τόπο και υιοθετούνταν από πολλές οργανώσεις.

Τα επόμενα χρόνια, ο Αδόλφος Χίτλερ θέσπισε καινούριους νόμους, σύμφωνα με τους οποίους απαγορευόταν στους Άριους να παντρεύονται με Εβραίους και με άλλες φυλές. Αυτοί οι νόμοι επίσης χώριζαν τους Γερμανούς σε δύο κατηγορίες, άλλη για τους αμιγώς Άριους που δικαιούνταν πλήρη υπηκοότητα, και άλλη για όσους δεν είχαν αμιγώς Άρια καταγωγή. Έτσι, το όραμα του Γκουίντο φον Λιστ για το μέλλον έγινε πραγματικότητα.

                                                                                                               
Για να ενισχύσει την αντίληψη περί Άριας κληρονομιάς, ο Χίτλερ ίδρυσε ένα τμήμα αρχαιολογίας που ταξίδευε ανά τον κόσμο σε αναζήτηση των ιχνών των σπουδαίων αρχαίων Αρίων φυλών. Ταξίδεψαν σε μέρη όπως το Θιβέτ, η Ρώμη και η Νότια Αμερική. Όταν επέστρεψαν από αυτές τις αποστολές, ανέφεραν πως όσα είχαν δει είχαν δημιουργηθεί από αρχαίους πολιτισμούς Αρίων και ήταν προϊόντα της σπουδαίας Άριας ψυχής. Ο Χίτλερ ισχυρίστηκε επομένως πως υπήρχαν τρεις κατηγορίες ανθρώπινων φυλών: οι δημιουργοί, οι συντηρητές και οι καταστροφείς του πολιτισμού. Σύμφωνα με τον Χίτλερ, η πρώτη κατηγορία περιέγραφε την Άρια φυλή.

Το 1939, τα χριστιανικά σύμβολα είχαν πλέον καταργηθεί και τα Χριστούγεννα δεν αποκαλούνταν πλέον Χριστούγεννα, αλλά «γιορτή του Φωτός». Οι λέξεις Χριστός, άγγελοι, ποιμένες κλπ διαγράφτηκαν από τα σχολικά βιβλία και αντικαταστάθηκαν από λέξεις όπως αγγελιαφόροι της φύσης και δύναμη του ήλιου. Οι νέες διακοπές ήταν το Θερινό Ηλιοστάσιο, το οποίο γιορταζόταν με τελετές φωτιάς. Αυτή ήταν η νέα νορδική πίστη.

Για να διατηρηθεί αυτή η Άρια φυλή, έπρεπε να υπάρχει μια αδελφότητα που να μεταφέρει μια αμόλυντη γραμμή αίματος – η Αδελφότητα αυτή ήταν τα SS. Κάθε μέλος που στρατολογούνταν, έπρεπε να αποδείξει την Άρια καταγωγή του τουλάχιστον από το 1750 και εξής, τα δε κριτήρια εισαγωγής ήταν τόσο αυστηρά που αποκλείονταν ακόμα και όσοι είχαν κάποιο σφράγισμα στα δόντια. Τα SS δίδασκαν στους άνδρες τους φυλετική βιολογία και εξελικτική βιολογία. Έπρεπε επίσης να μάθουν τις αρχαίες απόκρυφες διδασκαλίες των Αρίων, έπρεπε και να παραμείνουν πιστοί ως τον θάνατο. Προορίζονταν να είναι οι ακατάλυτοι Φρουροί της μέλλουσας Άριας φυλής.

Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου, ο Γκουίντο φον Λιστ μίλησε για μια νορδική προφητεία: «Ο ισχυρός ηγέτης παύει την διχόνοια, ρυθμίζει τα πάντα με δίκαιο τρόπο – ό,τι ορίσει αυτός, θα ζήσει για πάντα.»

-Πηγή: Omerta Terrormachine # 35