Ο Σίμο Χέιχε ή Simo Häyhä στα φινλανδικά γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου του 1905 (κάποιοι κάνουν λόγο και για το 1906) και απεβίωσε σε ηλικία 96-97 (!) ετών την 1η Απριλίου του 2002. Δίκαια αποκαλούταν απ’ τους Σοβιετικούς “Λευκός Θάνατος”, ένας όρος γνωστότερος στα ρωσικά “Белая смерть”, στα φινλανδικά “valkoinen kuolema” και στα σουηδικά “den vita döden”. Ο Simo Häyhä ήταν Φινλανδός ελεύθερος σκοπευτής και ήρωας του ρωσοφινλανδικού πολέμου των ετών 1939-1940, ο οποίος έμεινε γνωστός στην ιστορία ως Χειμερινός Πόλεμος ή Winter War. Ο Simo Häyhä χρησιμοποιούσε ένα απλό τυφέκιο χωρίς ειδική σκοπευτική διόπτρα και είχε το μεγαλύτερο βεβαιωμένο αριθμό επιτυχημένων βολών ως ελεύθερος σκοπευτής από όλους τους σκοπευτές όλων των κύριων πολέμων.
Γεννήθηκε στο Ραουτγιέρβι (Rautjärvi), μια πόλη κοντά στα ρωσο-φινλανδικά σύνορα και ξεκίνησε την στρατιωτική του καριέρα το 1925. Προτού στρατευτεί υποχρεωτικά για την εκπλήρωση της θητείας του σε τάγμα δικυκλιστών (ποδηλάτων), ήταν αγρότης και κυνηγός (όπως και ο πατέρας του) και βάσει όλων των στοιχείων ζούσε μια ήσυχη “βαρετή ζωή”, ενώ αναφέρεται ότι το αγρόκτημά του ήταν γεμάτο από τρόπαια αποκτηθέντα εξαιτίας της σκοπευτικής του δεινότητας.
Έδρασε σε πολικές θερμοκρασίες, συγκεκριμένα σε θερμοκρασίες της τάξης -20 και -40 βαθμών της κλίμακας Κελσίου φορώντας την χαρακτηριστική ολόλευκη στολή παραλλαγής του, σκοτώνοντας επιβεβαιωμένα 505 Σοβιετικούς στρατιώτες, καθώς και άλλους 542 αν προστεθούν και οι μη επιβεβαιωμένοι θάνατοι. Σύμφωνα με την ανεπίσημη καθημερινή καταγραφή της δράσης των σκοπευτών στο πεδίο της Μάχης της Κόλλαα (7 Δεκεμβρίου του 1939 ως τη λήξη του πολέμου, 13 Μαρτίου του 1940) τα θύματά του ήταν 800 (βλέπε το ντοκιμαντέρ “Fire and Ice: The Winter War of Finland and Russia”). Εκτός από τις επιτυχίες του ως ελεύθερος σκοπευτής, χρεώνεται και 200 περίπου επιβεβαιωμένους θανάτους χρησιμοποιώντας υποπολυβόλο Suomi KP/-31, ανεβάζοντας έτσι τα συνολικά επιβεβαιωμένα θύματά του σε 705. Όλα αυτά επιτεύχθηκαν σε λιγότερο από εκατό ημέρες.
Η ονομασία της μάχης της Κόλλαα προήλθε από την τοποθεσία κατά μήκος του 76 χιλιομέτρων ποταμού Kollaa διεξαγόταν η μάχη Φινλανδών και Σοβιετικών. Από τον ποταμό που βρίσκεται στην Δημοκρατία της Καρελίας, ένα ομόσπονδο κράτος-διοικητική υποδιαίρεση στα βορειοδυτικά της Ρωσίας που συνορεύει με την Φινλανδία. Σήμερα κυρίαρχη εθνότητα σ’ αυτό είναι οι Ρώσοι (76,6%) και ακολουθούν τα φιννικά φύλα (~12%, κυρίως Καρέλιοι) και οι Λευκορώσοι (5,3%) με βάση τα στοιχεία που παραθέτει η Wikipedia. Εξαιτίας της σφοδρότητας των συγκρούσεων, τις περισσότερες φορές ολέθριες για τους Σοβιετικούς, υπάρχει η προσφιλής φινλανδική λαϊκή έκφραση “ο ποταμός Kollaa έχει χώρο”, υπαινισσόμενοι την συντριβή των Σοβιετικών δυνάμεων στην τοποθεσία αυτή. Οι Σοβιετικοί κυριεύονταν από τρόμο στο άκουσμα και μόνο ότι ο “Λευκός Θάνατος” βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής. Οι Σοβιετικοί είχαν οργανώσει ειδικές επιχειρήσεις, ώστε να καταφέρουν να εξοντώσουν τον θανάσιμο κυνηγό τους. Έστελναν εκτελεστικά αποσπάσματα προς αναζήτησή του, ωστόσο ουδείς εξ αυτών γλίτωνε απ’ τα πυρά του. Ολόκληρα τμήματα εκτέλεσης ελεύθερων σκοπευτών ξεκληρίστηκαν στον πάγο. Οι Σοβιετικοί προχώρησαν σε αλλεπάλληλους βομβαρδισμούς, ώστε να τον εξοντώσουν. Μάταια. Αν κατά τη διάρκεια αυτών γνώριζαν στο περίπου την τοποθεσία του, ωστόσο δεν κατάφεραν να τον λαβώσουν θανάσιμα.
Στις 6 Μαρτίου του 1940, όλως συμπτωματικώς κάποιος μπάσταρδος Σοβιετικός στάθηκε τυχερός, τραυματίζοντάς τον. Όταν κάποιοι στρατιώτες-συμπατριώτες του Simo Häyhä τον βρήκαν να κείτεται χτυπημένος από πυρά διασποράς (μάλλον πυροβολικού), παρουσίαζε μια τρομακτική εικόνα. Σχεδόν το μισό του κεφάλι, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες που διασώζονται μέχρι σήμερα, είχε κομματιαστεί, για την ακρίβεια έλειπε. Επί μια εβδομάδα βασανιζόταν από το ισχυρό σοκ που υπέστη (η κατάσταση αυτή αναφέρεται ως “shot in the face syndrome”). Στις 13 Μαρτίου του 1940 ανέκτησε τις αισθήσεις του, την ίδια ακριβώς ημέρα που ο ρωσοφινλανδικός πόλεμος έληξε.
Ο Simo Häyhä χρησιμοποιούσε μια φινλανδική παραλλαγή σοβιετικού τυφεκίου, το Μ/28, του αξιόπιστου σοβιετικού τυφεκίου Mosin-Nagant, το οποίο είναι γνωστό ως Pystykorva. Προτιμούσε να χρησιμοποιεί μεταλλικό σκόπευτρο και όχι τηλεσκοπικό, έτσι ώστε να δίνει μικρότερο στόχο στον αντίπαλο, διότι με τηλεσκοπικό σκόπευτρο ο ελεύθερος σκοπευτής πρέπει να σηκώνει το κεφάλι περισσότερο κατά την σκόπευση και παρατήρηση. Με τον τρόπο αυτό περιόριζε την πιθανότητα αντανάκλασης από το τηλεσκοπικό σκόπευτρο, που ενδεχομένως να πρόδιδε την θέση του. Μια ακόμα τακτική του Simo Häyhä ήταν να συμπιέζει το χιόνι μπροστά από το όπλο, κάνοντάς το συμπαγές, ώστε κατά τη διάρκεια της βολής και το κλώτσημα του όπλου να μην εκτοξεύεται και προδίδει τη θέση του, καθώς επίσης καθ’ όλη την διάρκεια αναμονής και ενέδρευσης είχε στο στόμα του χιόνι, ώστε η ανάσα του να μην εξαχνώνεται στον παγωμένο αέρα και γίνεται εμφανής σε περίπτωση που η περιοχή εποπτευόταν από κυάλια των αντιπάλων.
Μετέπειτα ο Simo Häyhä προήχθη από το βαθμό του δεκανέα στο βαθμό του ανθυπολοχαγού από τον στρατάρχη Καρλ Γκούσταφ Έμιλ Μάνερχαϊμ. Κανένας άλλος στρατιώτης στην ιστορία του Φινλανδικού στρατού δεν προήχθη τόσο γρήγορα όσο ο Simo Häyhä. Ο Simo Häyhä χρειάστηκε πολλά χρόνια για να ανανήψει από τα βαριά τραύματα που υπέστη. Το θραύσμα που δέχτηκε του είχε σπάσει το σαγόνι και είχε διαλύσει το αριστερό του μάγουλο. Τελικώς επανήλθε και έγινε επιτυχημένος κυνηγός ταράνδων και εκτροφέας σκύλων μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όσοι πολέμησαν στην μάχη της Κόλλαα τιμήθηκαν με το μετάλλιο του σταυρού της Κόλλαα. Ο Simo Häyhä τιμήθηκε με τον ασημένιο σταυρό νούμερο τέσσερα.
Το 1998, ερωτηθείς πώς είχε τόσο επιτυχημένες βολές, ο Simo Häyhä απάντησε απλώς ότι ήταν θέμα εξάσκησης και μόνο. Σε ερώτηση της εφημερίδος Helsingin Sanomat, αν έχει μετανιώσει για τον χαμό τόσων ανθρώπων από το χέρι του, εκείνος απάντησε: “Έκανα ό,τι μου είπαν όσο καλύτερα μπορούσα”. Τα τελευταία του χρόνια τα πέρασε σε ένα μικρό χωριό, το Ρουοκολάχτι, χωριό στη νοτιοανατολική Φινλανδία κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία. Ο Simo Häyhä πέρασε τις τελευταίες του στιγμές σε έναν οίκο ευγηρίας για τους βετεράνους πολέμου στην πόλη Hamina.
Ο Erkki Palolampi έχει συγγράψει το βιβλίο-βιογραφία της ζωής του Simo Häyhä με τίτλο “Kollaa kestää” (1940). Ο Petteri Sarjanen αποπειράθηκε να πάρει συνέντευξη από τον θρύλο ελεύθερο σκοπευτή, ωστόσο λόγω γήρατος δεν κατέστη αυτό δυνατό και αρκέστηκε στο να συγγράψει την βιογραφία του με τίτλο “Valkoinen kuolema”.
Ο Simo Häyhä υπήρξε ένας φιλήσυχος άνθρωπος, όντας συγχρόνως κι ένας αγνός Φινλανδός πατριώτης ή εθνικιστής. Ενώπιον του σοβιετικού κινδύνου που απειλούσε την πατρίδα του, εγκατέλειψε την “βαρετή ζωή” του. Χίμηξε στο πεδίο της μάχης, εκεί όπου όλα κρίνονται και τίποτα δεν μένει κρυφό. Παρεκτός του μη ορατού “λευκού θανάτου”…
Μολονότι, οι Σοβιετικοί κέρδισαν μονάχα 22.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα φινλανδικού εδάφους, τελικώς ήταν αυτοί που έχασαν τον πόλεμο, έχοντας μάλιστα τρομακτικές απώλειες. Ένας Ρώσος στρατηγός ανέφερε κυνικά ότι η αποκτηθείσα γη ήταν αρκετή, ώστε να χωρέσει τους νεκρούς του σοβιετικού στρατού.
Οι Φινλανδοί είχαν κερδίσει τη συμπάθεια πολλών λαών στον πόλεμο εναντίον των Σοβιετικών. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να τους συνδράμουν εθελοντές από χώρες όπως: Σουηδία, Δανία, Νορβηγία, Αμερική, Ουγγαρία, Εσθονία και άλλες. Εκατοντάδες ανταποκριτές απ’ όλο τον κόσμο βρέθηκαν στην εμπόλεμη ζώνη, ώστε να καταγράψουν “την μάχη που έδινε ένας τόσο μικρός λαός εναντίον ενός τόσο μεγάλου έθνους.”
Σημαντικές πληροφορίες για τον Χειμερινό Πόλεμο και τις μάχες μεταξύ Φινλανδών και Σοβιετικών περιέχονται στον ιστότοπο: www.winterwar.com
Το ντοκιμαντέρ “Fire and Ice: The Winter War of Finland and Russia” μπορείτε να το παρακολουθήσετε ζωντανά εδώ:
Ένα εκπληκτικό video που αναπαριστά σκηνές από τον τρόπο δράσης του Simo Häyhä σε Illustrated μορφή μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ:
Μια παραπλήσια περίπτωση δεινού sniper είναι και αυτή του Vasily Grigoryevich Zaytsev. Ο Zaytsev ήταν Σοβιετικός ελεύθερος σκοπευτής που χρησιμοποίησε το ίδιο όπλο Mosin–Nagant, παραλλαγή του οποίου χρησιμοποιούσε και ο Simo Häyhä.
Περισσότερα εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Vasily_Zaytsev
Αφιερώνουμε σ’ όλους τους ριζοσπάστες εθνικιστές το κομμάτι των Bathory “Baptised in fire and ice”.
Η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΦΡΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΣΚΟΥΠΙΔΟΝΤΕΝΕΚΕ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΞΕΝΟΚΙΝΗΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΣΚΥΛΙΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΜΑΙΑΝΔΡΙΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΟ
