ΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ

Το ακρότατο του λιμπεραλισμού δίχως άλλο είναι η εφαρμοσμένη αναρχία σε κάθε επίπεδο. Είτε θεολογικό, είτε πολιτικό, είτε οικονομικό, είτε κοινωνικό, κλπ. Οι λιμπεραλιστές υπερασπίζονται τους αναρχικούς. Για αμφότερους εξ αυτών δεν υπάρχει ηθική που να απαγορεύει την ελευθερία κινήσεων. Τόσο όσον αφορά στην κυκλοφορία του χρήματος, όσο και αναφορικά με τον ίδιο τον άνθρωπο. Η αναρχία του κεφαλαίου είναι ταυτόσημη με την αναρχία της σκέψης και της ανεξέλεγκτης δραστηριότητας των ανθρώπων. Αν περιορίσουμε την θέση αυτή στην αμιγώς πολιτική πραγματικότητα των τελευταίων αιώνων θα διαπιστώσουμε τρομακτικές ταυτοποιήσεις.



Ποιος δύναται να αρνηθεί ότι επί των φιλελεύθερων καθεστώτων που γνώρισε ως τώρα η ανθρωπότητα, η ελευθερία στραγγαλίστηκε και αναντίρρητα υπέστη έναν άνευ προηγουμένου βιασμό όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία; Ποιος δύναται να αρνηθεί ότι ο φιλελευθερισμός, κάνοντας χρήση του προσχήματος της ελευθερίας, δεν αποδείχτηκε ένα διπρόσωπο κτήνος που εξαπατά τόσα και τόσα εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, τάζοντάς τους επίγειους ουτοπικούς παραδείσους, την ίδια ακριβώς στιγμή που τους θεσμοθετεί δίχως σταματημό αμέτρητες νομικές και άκρως ρεαλιστικές κολάσεις;

Το κολεγιόπαιδο Μιλτιάδης Ι. Βαρβιτσιώτης όντας ‘‘κληρονομικώ δικαίω’’ υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου Ελλάδας (υπάρχει άραγε και Αιγαίο άλλης χώρας;) της παράταξης που βαρύνεται για την νομιμοποίηση του κόμματος του εγκλήματος και της διαχρονικής εθνικής προδοσίας, εκείνης της τρισάθλιας προδοτικής παράταξης του ιδεολογήματος “η Κύπρος κείται μακράν”, προ ετών εξέπληξε όλους με την παπανδρεϊκού ή παγκάλιου επιπέδου (“λεφτά υπάρχουν” και “μαζί τα φάγαμε”) ειλικρίνειά του, οπόταν απέδειξε το αληθές του αρχικού συλλογισμού μας. Αποφαινόμενος με κυνική ειλικρίνεια και ψυχραιμία ότι “είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να καίει την ελληνική σημαία”, ο θλιβερός αυτός νεανίας που υπήρξε απόφοιτος του Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ της Βοστώνης δεν έκανε τίποτα άλλο από το να εξηγήσει μέσα από λίγες λέξεις το πώς κινείται η εξωτερική πολιτική της Ελλάδος.


Στην γραμμή του δόγματος “δεν διεκδικούμε τίποτα”, κατά την φιλελεύθερη οπτική όλα ανήκουν σε όλους. Ή μάλλον, όλα ανήκουν σε μερικούς, πιο έξυπνους από τους “άλλους”, παραφράζοντας τον Τζωρτζ Όργουελ. Τι το διαφορετικό σε σχέση με όλα όσα προπαγανδίζουν από τον προηγούμενο αιώνα οι απανταχού αναρχικοί στοχαστές; Περισσότερα στοιχεία που πιστοποιούν την διαφθορά που επικρατεί στις τάξεις των “δεξιών πατριωτών” της Ν.Δ, αλλά πολύ περισσότερο δε το ποιόν και την ηθική αυτού του γαλάζιου ανθρωποσκούπιδου μπορείτε να διαβάσετε στον σύνδεσμο: http://www.zougla.gr/blog/article/747248

Το καλοστημένο επετειακό θέαμα του καψίματος της ελληνικής σημαίας από τις μαυροκόκκινες συμμορίες ανθελλήνων ανήμερα της καθιερωμένης δημοκρατικής φιέστας του Πολυτεχνείου, αποδείχτηκε μια καλή ευκαιρία, ώστε ο ως άνω υπάνθρωπος να δώσει δείγματα γραφής και προσήλωσης στην προκλητικά ενδοτική πολιτική που ακολούθησε το σύνολο των κοινοβουλευτικών κομμάτων στα χρόνια της μεταπολίτευσης και δη αυτό στο οποίο ανήκει. Ο ίδιος σήμερα, αφότου έδωσε άτυπη νομιμοποίηση στην βεβήλωση του ιερού μας συμβόλου, πέραν κάθε λογικής παραδίδει μαθήματα φιλελεύθερου “πατριωτισμού”. Αποδεικνύοντας περίτρανα το πώς αντιλαμβάνεται ο μέσος φιλελεύθερος ψηφοφόρος την έννοια του πατριωτισμού.


Ποσοτικά. Για τους φιλελεύθερους ο πατριωτισμός κατέχει μια περίοπτη θέση στην οικονομική θεώρηση του κόσμου. Η πατρίδα είναι μια αυθύπαρκτη έννοια που μετριέται σε κέρδη γι’ αυτούς. Αναλόγως της οικονομικής επιφάνειας και της ευμάρειας που τους προσφέρει η έννοια πατρίδα, τοιουτοτρόπως υποστηρίζουν τον πατριωτισμό. Υπάρχουν πολλά είδη πατριωτισμού, όπως “πατριωτισμοί” και πατριωτισμοί. Κατά τον ίδιο τρόπο υπάρχουν “πατρίδες” και πατρίδες, “πατριώτες” και πατριώτες. Η αποϊεροποιημένη και εκκοσμικευμένη πατρίδα δεν αντιπροσωπεύει τίποτα άλλο για αυτούς από ένα σύνολο ατομικών συμφερόντων. Ζουν εγωιστικά, καθότι φθονούν την έκθεσή τους στην κρίση μιας υγιούς κοινότητος με ισχυρό αίσθημα δικαιοσύνης.



Αντιλαμβάνεστε πόσο χειρότερα είναι τα πράγματα, αν αναλογιστούμε ότι οι εκπρόσωποί του είναι επαγγελματίες και επομένως απόλυτα κυνικοί στο κυνήγι της εξουσίας. Μ’ αυτά και μ’ αυτά η περίφημη ρήση “κάθε λαός κυβερνάται έτσι όπως του αξίζει” του κόμη Ιωσήφ Ντε Μαιτρ αποδεικνύεται σοφότατη και στην περίπτωσή μας. Με περισσό θράσος ο εν λόγω πολιτικάντης διατείνεται ότι “η προσέλκυση ολοένα και περισσότερων πλοίων κάτω από την ελληνική σημαία, αλλά και η αντιμετώπιση της ανεργίας του έλληνα ναυτικού απετέλεσαν προτεραιότητες που θέσαμε εξαρχής και μέρα με τη μέρα προσπαθούμε να υλοποιήσουμε”. Οι γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, η υφαρπαγή του εθνικού μας πλούτου, η υποστολή της σημαίας μας στην περίπτωση των Ιμίων, η μη ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ και το θλιβερό περί συνεκμετάλλευσης, το επαπειλούμενο casus belli των Τούρκων, η προδοτική υποχώρηση της χώρας στο αναγνωρισμένο βάσει του Διεθνούς δικαίου της θαλάσσης δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, αλλά και πάμπολλα ακόμα αποτελούν μια τραγική επίρρωση όλων όσων συνεπάγεται μια εθνοπροδοτική ή εθνομηδενιστική πολιτική από μέρους του μεταπολιτευτικού κατεστημένου.


Διότι, περί μηδενισμού του έθνους πρόκειται, αφ' ης στιγμής ευνουχίζεται ένα έθνος που καταρρακώνεται η εθνική του αξιοπρέπεια και επικρατεί η εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας του, έστω κι αν αυτό αφορά το νεοελληνικό κράτος. Πιθανόν, να έχετε διαπιστώσει πως οι ελληνικές σημαίες πλέον αρκετά σπάνια καίγονται στους δρόμους αυτής της χώρας. Ιδανικό θα ήταν, αυτό το γεγονός ν’ αποδοθεί με χαρά στους αγώνες των εθνικιστών. Μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση υπαγορεύει πως η συμβολική αυτή, ωστόσο βέβηλη ενέργεια, εξέλειψε διότι ο απώτερος σκοπός των υποκινητών της επετεύχθη. Οι Έλληνες αδιαφορούν τόσο για αυτήν με ανάλογο τρόπο που αδιαφορούν για την μη ανεξαρτησία της πατρίδος τους. Οι πολιτικάντηδες επέτυχαν τον σκοπό τους και πλέον προχωρούν και στον απροκάλυπτο διαμελισμό αυτής της πατρίδος.

Είναι προφανές ότι για τους ριζοσπάστες εθνικιστές, η μορφή κράτος δεν κατέχει κάποια ιδανική θέση στην καρδιά μας. Ο Ίων Δραγούμης διερωτάτο : “το κράτος δεν έγινε για το κράτος, ειδεμή τι ενδιαφέρον θα είχε;” Το κράτος ενδέχεται στην ιστορική διαδρομή του να αποδειχτεί πολλάκις προδοτικό ως προς το έθνος, δηλαδή να μην εκπληρώσει τον λόγο για τον οποίο δημιουργήθηκε, ο οποίος δεν είναι άλλος από το να υπηρετεί και να μεγαλώνει το έθνος. Σε πλήρη αντίθεση με το έθνος το οποίο δεν προδίδει ποτέ. Ο κρατιστής Μπενίτο Μουσολίνι αποφαινόταν πως “'όταν η πατρίδα κυβερνιέται από προδότες ο εθνικιστής δεν έχει πατρίδα.” Στην προκειμένη περίπτωση, το νεοελληνικό κράτος κυβερνιέται αποκλειστικά από εθνικούς μειοδότες και συνειδητούς ανθέλληνες προδότες. Εναποτίθεται σε μας τους λίγους ψυχωμένους να δώσουμε τη χαριστική βολή στο κτήνος που φωλιάζει μέσα στο έθνος μας. Αυτή η πράξη είναι πιο ιερή από ποτέ και περισσότερο αναγκαία από ποτέ άλλοτε!

Η ελληνική σημαία είναι ένα απλό κομμάτι υφάσματος για τους μηδενιστές και τους παράφρονες υλιστές. Για μας η σημαία αποτελεί το σύμβολο με το οποίο ενσαρκώνεται και έρχεται μπροστά μας ως ενατένιση και ως ενόραση η υψηλότατη πνευματικού περιεχομένου έννοια της πατρίδας. Γι’ αυτό και λατρεύουμε να την θωρούμε να κυματίζει ψηλά σαν να επρόκειτο περί ενός ζωντανού οργανισμού τον οποίο θαυμάζουμε για την ζωτικότητα και το σφρίγος του. Παρά ταύτα, περί ενός ζωντανού οργανισμού στον λογισμό μας πρόκειται. Τα μάτια της ψυχής εκείνην θέλουν να θωρούμε. Χωρίς την σημαία μας είμαστε ψυχικώς ήδη νεκροί. Η οπτική του συμβόλου αυτή καθεαυτή κατέχει ιδιαίτερη σημασία για την θεώρηση που έχουμε για τα κοινά.

Όταν οι πολίτες ενός διεφθαρμένου κράτους εκμαυλίζονται σε τοιούτον βαθμό, ώστε να αδιαφορούν προ της ελληνικής σημαίας, τότε έχουν απολέσει κάθε αυτοσεβασμό και αποκλίνουν από την αρετή στη ζωή τους, η οποία είναι κατά συνέπεια και μη αειζωία για το έθνος εις το οποίον ανήκουν. Η σημαία είναι μια ιδέα που κυματίζει. Κι αντίστροφα, μια ιδέα είναι ζωντανή καθόσον η σημαία κυματίζει. Ο στρατιωτικός όρκος ως σήμερον, διατηρώντας την ζωντάνια του όρκου του Αθηναίου έφηβου οπλίτη, προστάζει: “να υπερασπίζω με πίστην και αφοσίωσιν, μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος μου, τας Σημαίας. Να μη τας εγκαταλείπω μηδέ να αποχωρίζομαι ποτέ απ’ αυτών.”

Οι ριζοσπάστες εθνικιστές δεν προτίθενται καθοιονδήποτε τρόπο να παραχωρήσουν σπιθαμή έθνους στην αδηφάγο κρατική μηχανή. Οφείλουμε να επιδείξουμε εθνικιστική λύσσα ως προς την υπεράσπιση της ελληνικής σημαίας και να πράξουμε γι’ αυτό το σκοπό με κάθε μέσο. Πρέπει να γίνει συνείδηση απ’ όλους πως η ελληνική σημαία είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο και καθόλου αφηρημένο, όπως θέλουν κάποιοι κύκλοι να νομίζουμε.

Η ελληνική σημαία ΔΕΝ είναι ένα κοντάρι πάνω σε ξύλο για ροπαλοφόρους ή κομματική χρήση, όπως πολλάκις έχουμε δει να συμβαίνει. Η ελληνική σημαία δεν είναι ένα σύμβολο διακοσμητικό ή έκθεσης σε κοινωνικούς χώρους που δεν επαφίενται καθοιονδήποτε τρόπο στην ιερή αποστολή της σημαίας. Η ελληνική σημαία αποτελεί σύμβολο εθνικών αγώνων του Ελληνισμού και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τους απελευθερωτικούς αγώνες του Ελληνικού Στρατού, όταν εκείνος προελαύνει νικηφόρος εις το πεδίον της μάχης!

Η ελληνική σημαία ΔΕΝ είναι εμπορεύσιμο είδος. Η εμπορευματική επανάληψή της σε κάθε πωλούμενο υλικό μειώνει την αξία της. Η ελληνική σημαία δεν είναι σεντόνι για να σκεπάζουμε τα αντικείμενά στην καθημερινή μας ζωή. Η ελληνική σημαία δεν είναι πανωφόρι, στέκα για τα μαλλιά ανδρών και γυναικών, μαγιό ή πετσέτα θαλάσσης ή γελοιωδέστερα φτηνό μπρελόκ για τα κλειδιά του καθενός. Οι πάσης φύσεως έμποροι προωθώντας δήθεν τον πατριωτισμό, υποσκελίζουν την σπουδαιότητα αυτής, καθιστώντας την αξία της μια έννοια ποσοτική. Με απλά λόγια, ο καθείς που είναι πολιτογραφημένος ή έχει εποικίσει την πατρίδα μας μπορεί να είναι σε θέση να εμπορεύεται την ελληνική σημαία. Επί παραδείγματι, με την ίδια ευκολία μπορεί να πωλεί ελληνικές σημαίες με το κιλό ως παράνομος πλανόδιος πωλητής ένας έποικος από το Πακιστάν, όπως και ένας γύφτος που περιφερόμενος με το Datsun του στις ελληνικές γειτονιές πωλεί πλαστικές καρέκλες, πρέζα, κρεμμύδια, κλπ!


Το εμπόριο της ελληνικής σημαίας και η επιτηδευμένη εμπορευματοποίησή της, έναν δόλιο σκοπό επιτελούν. Τον αποδιωγμό κάθε ιερότητας απορρέει από την δυναμική του ιερού αυτού συμβόλου. Όταν η ελληνική σημαία από ιερό εθνικό σύμβολο, ταυτισμένο με αιματηρούς εθνικούς αγώνες και απαράμιλλές θυσίες Ελλήνων υπέρ βωμών και εστιών, υποπίπτει σε υλικό αντικείμενο έχει απολέσει τον προορισμό της. Όταν η ελληνική σημαία γίνεται τόσο κοινότοπη, σχεδόν μια αστική υπόθεση ρουτίνας, τότε οι ανθέλληνες ακολουθούν την πεπατημένη της φαιδρής και της εκ του πονηρού παράφρασης του Ισοκράτους περί “της παιδεύσεως της ημετέρας ή τους κοινής τους φύσης μετέχοντας". Τότε ακολουθούν οι διαμάχες με ενδιάμεσο κρίκο τους έποικους που επιθυμούν οι ψυχανώμαλοι ανθέλληνες να ορίζουν σε πείσμα κάθε λογικής ως σημαιοφόρους ή παραστάτες στις εθνικές παρελάσεις.


Προκαλώντας κοινωνική αναταραχή, υποσκάπτουν ταυτόχρονα και με μεγάλη άνεση τον θεσμό των παρελάσεων που αφορά την απόδοση τιμών για τις εποποιίες του ελληνικού έθνους. Διότι, οι εθνικές παρελάσεις προκαλούν εθνική ανάταση και συνεπάγονται ψυχική ευφορία και κοινωνική συνοχή για τους Έλληνες οπόταν επανέρχεται στο θυμικό τους η ανάμνηση των ηρωικών νικών τους, όντες ανήκοντες στο ίδιο Έθνος! Δεν υπάρχει κάτι βολικότερο από την παραποίηση της ανωτέρω φράσεως του Ισοκράτους με σκοπό μια τεχνητή διαμάχη που ως στόχο της έχει τα ελληνικά σχολεία. Το επίκτητο αυτό πρόβλημα είναι ατέρμονο και ο χώρος δεν επαρκεί για περαιτέρω ανάπτυξη της συλλογιστικής μας.

Η ελληνική σημαία αν και εφόσον πέφτει στα χέρια ανθελλήνων ή άλλων εχθρών της πατρίδος και του έθνους μας εξευτελίζεται και υποτιμάται βάναυσα. Η ελληνική σημαία δεν παραδίδεται ποτέ σε εχθρό αν δεν προηγηθεί ο θάνατος του φέροντα εκείνην κατόπιν σφοδρής μάχης για την υπεράσπισή της. Η ελληνική σημαία κουβαλά ολάκερο το ελληνικό έθνος, όπου κι αν υψωθεί! Δεν νοείται ως εθνικιστής οιοσδήποτε ατιμάζει επί παντί τρόπω την ελληνική σημαία, είτε φυγομαχώντας είτε παραδίδοντάς την, άνευ μιας μάχης που θα επιφέρει τον θάνατό του. Η ελληνική σημαία είναι η ζωή μας, διότι πρωτίστως είναι ριζωμένη στην ψυχή μας!

ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ!

ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ