Νέα 16σέλιδη μπροσούρα της οργάνωσης, μέσω της οποίας δίνονται κάποιες βασικές κατευθυντήριες γραμμές στον αναγνώστη για να πιαστεί 'κάπου' και να φτάσει 'κάπου'. Ένα από τα πλεονεκτήματα του φασισμού είναι ότι με τρόπο άκριτο πρώτα υιοθετείται και στα μεθεόρτια γίνεται απορριπτέος. Το 'πού' θα φτάσει στη διερεύνησή του θα το αποφασίσει ο ίδιος και κανείς άλλος. Η έρευνα δεν αποτελεί προνόμιο των 'ειδικών'. Στην κρίση του καθενός είναι η ανατύπωση και η διάδοση του περιεχομένου. Πολλοί θα δυσαρεστηθούν και θα αρχίσουν τα μπινελίκια και τις χριστοπαναγίες. Νο πρόμπλεμ όμως. Ο 'χώρος' έχει καταπιεί αμάσητους πολλούς συγγραφείς που δεν πρόσφεραν ιδιαίτερα στα χρόνια που περιγράφουν και αναδείχθηκαν σε ιερά τοτέμ αφού χαιρέτησαν. Μην τσιμπάτε. Διόλου τυχαίο είναι επίσης ότι ιδρύθηκε μία ολόκληρη σχολή κριτικής θεωρίας, αποτελούμενη από νεομαρξιστές, 'Η Σχολή της Φρανκφούρτης' η οποία αποτέλεσε μία σχολή κριτικής θεωρίας και αναλύσεως του φασισμού, της αυταρχικής προσωπικότητος και του αυταρχικού κράτους. Η περίφημη 'F-Scale' ερμηνευτική κλίμακα που υιοθετήθηκε από τους πρωτεργάτες της σχολής που αποπειράθηκαν να ερμηνεύσουν με κουτσούς ψυχολογικούς όρους το κράτος, το άτομο και τον ίδιο τον πολιτισμό, δεν ήταν άλλο από ένα ίδρυμα που υποβοηθήθηκε από τα κυρίαρχα προπαγανδιστικά κέντρα της Δύσεως, ώστε να θεμελιώσει κάποιες βολικές 'αλήθειες' με παγκοσμιοποιητικό χαρακτήρα. Διόλου τυχαίο επίσης είναι το γεγονός ότι εμβάθυναν πολύ στον φασισμό, ενώ αφόρισαν τον Εθνικοσοσιαλισμό. Από αυτούς ερμηνεύτηκε ο φασισμός με όρους που αν μη τι άλλο του προσδίδουν ιδιαίτερη αίγλη, σε αντίθεση με τον δεύτερο που τοποθετείται στο επίπεδο ενός εγκληματικού καθεστώτος που διέπραξε την μεγαλύτερη 'γενοκτονία' της σύγχρονης ιστορίας.
Από τον πρόλογο:
'Το κείμενο που ακολουθεί ας θεωρηθεί ένας 'μπούσουλας' για τον αναγνώστη στην έρευνα γύρω από την 'πολιτική θρησκεία' του φασισμού, σύμφωνα με τον εύστοχο όρο που δόθηκε στον φασισμό από έναν Ιταλό πανεπιστημιακό που τον κατανόησε όσο ελάχιστοι σύγχρονοί του. Πρακτικώς θεωρείται αδύνατον να αποτελέσει επαρκής περιγραφή του φασισμού. Λόγω του εύρους μίας τέτοιας απόπειρας και για τον λόγο ότι ο στόχος του παρόντος είναι να αποτελέσει ένα πρακτικό ερευνητικό εργαλείο για περαιτέρω έρευνα, περιοριστήκαμε στην αποτύπωση της αντίθετης προς την κυρίαρχη φασιστική άποψη και θέση για το τί είναι ο φασισμός (κυρίως σε σχέση με τον Εθνικοσοσιαλισμό). Απέχοντας από το να αποτελέσει μία ολοκληρωμένη εργασία πάνω στο φασιστικό φαινόμενο, ας εκληφθεί ως μία προτρεπτική συνοπτική καταγραφή που θα παρασύρει τον αναγνώστη που αγαπά την αντικειμενική και όχι απαραιτήτως την στρατευμένη έρευνα, ώστε να ξεδιαλύνει μόνος του τους κυρίαρχους μύθους γύρω από το φαινόμενο. Θεωρούμε επιτυχές ο αναγνώστης να αναγνωρίσει τα σημεία πάνω στα οποία μπορεί να εστιαστεί και να πατήσει σε μία πολύ πιο διεξοδική έρευνα, την οποία τον προτρέπουμε να κάνει μόνος του χωρίς την παρέμβαση 'ειδικών'. Είναι γεγονός ότι η βιβλιογραφία στην οποία μπορεί να έχει πρόσβαση ο αναγνώστης, δεδομένου των ευρύτερων συνθηκών που επικρατούν στον κόσμο, μπορεί να θεωρηθεί αρκούντως ικανοποιητική ποιοτικώς και ποσοτικώς. Ωστόσο, είναι ελάχιστα-στην ελληνική γλώσσα-τα έργα πρωταίτιων του φασισμού. Πολλές πηγές θα ανακαλύψει ο αναγνώστης στην ιταλική γλώσσα'.
