Η μαχητική αυτονομία είναι η μοναδική νησίδα που μας απέμεινε, στο
έδαφος της οποίας μπορούμε να μαχόμαστε δίκαια για λίγες ανάσες καθαρού
αέρα. Η μαχητική αυτονομία είναι η οπτική μας, η πολιτική αντίληψη μας.
Είναι η επιθετική στάση μας απέναντι σε μια κοινωνία που πνίγεται από
την έλλειψη ζωτικού χώρου μέσα στην συνολικά αποπνικτική καθημερινότητα.
Είναι το εργαλείο το οποίο μας επιτρέπει να αγωνιζόμαστε απρόσκοπτοι
από μεθοδεύσεις και να απορρίπτουμε την υιοθέτηση μιας ανέξοδης
φορμαλιστικής λογικής στον αγώνα μας. Η μαχητική αυτονομία μας επιτρέπει
να δρούμε κινηματικά, χωρίς να ανήκουμε σε κομματικά και μη, μαντριά
διαφόρων πονηρών και άσπιλων τσοπάνηδων.
Το έργο των τσοπάνηδων είναι να προσέχουν τα πρόβατά τους. Εμείς είμαστε λύκοι, αδιάφοροι για τους τσοπάνηδες που κινούμαστε αγέρωχοι ανάμεσα στα πρόβατα. Είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο πως όσο στην έρημο χιονίζει, άλλο τόσο και η ιδέα της ενσωμάτωσής μας στις γραμμές της παθητικότητας μας περιτριγυρίζει. Δεν είμαστε νεκρόφιλοι και ως εκ τούτου μας είναι αδιανόητο να μπούμε στη λογική της αντιπαράθεσης / συμπόρευσης με τα διάφορα άταφα πολιτικά πτώματα του καιρού μας.
Το έργο των τσοπάνηδων είναι να προσέχουν τα πρόβατά τους. Εμείς είμαστε λύκοι, αδιάφοροι για τους τσοπάνηδες που κινούμαστε αγέρωχοι ανάμεσα στα πρόβατα. Είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο πως όσο στην έρημο χιονίζει, άλλο τόσο και η ιδέα της ενσωμάτωσής μας στις γραμμές της παθητικότητας μας περιτριγυρίζει. Δεν είμαστε νεκρόφιλοι και ως εκ τούτου μας είναι αδιανόητο να μπούμε στη λογική της αντιπαράθεσης / συμπόρευσης με τα διάφορα άταφα πολιτικά πτώματα του καιρού μας.
