Ο κυρίαρχος μύθος είναι ότι οι Άριοι, οδηγημένοι απ' τον Θωρ, γλίτωσαν ενός κατακλυσμού κι εγκαταστάθηκαν στο Θιβέτ. Ο Sven Hedin, ο Σουηδός εξερευνητής της Κεντρικής Ασίας και της Κεντρικής Ευρασίας, έφτασε έως το Θιβέτ. Ήτο φίλος του Χίτλερ κι ένθερμος υποστηρικτής της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς γνώριζε σημαντικά πράγματα για το Θιβέτ, διατηρώντας επαφές με τους Θιβετιανούς. Τα SS πραγματοποίησαν αποστολές στο Θιβέτ. Ότι επετράπη στους Γερμανούς να εισέλθουν στην απαγορευμένη γη για τους 'ξένους', του Θιβέτ, οφείλεται στο ότι ο τότε Dalai Lama εκτιμούσε ιδιαίτερα τον Χίτλερ.
Στις αρχές του 1920, κι ενώ το εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα έδινε σκληρό πολιτικό αγώνα για ν' ανέλθει στην εξουσία, ο γεωπολιτικός θεωρητικός καθηγητής Karl Haushofer δίδασκε στους μαθητές του τη γεωπολιτική σημασία της Κεντρικής Ασίας και του Θιβέτ. Μεταξύ αυτών ήτο ο Ρούντολφ Ές που γνώρισε τον Haushofer στον Χίτλερ στη φυλακή Landsberg, όπου είχαν οδηγηθεί ύστερα απ' το αποτυχημένο πραξικόπημα στο Μόναχο το 1924. Ο Haushofer είχε υπηρετήσει στην προσωπική φρουρά του Κάιζερ στην Ανατολή κι είχε εντρυφήσει στον ιαπωνικό κι ινδικό μυστικισμό. Πίστευε πως οι ρίζες των Ινδοευρωπαίων βρίσκονταν στην Ασία, κι ο έλεγχος της περιοχής ήτο ζωτικής σημασίας για την παγκόσμια ισχύ της Γερμανίας. Τον καιρό εκείνο, υπήρχαν δύο μυστικές εταιρείες που δρούσαν στη Γερμανία, για τις οποίες εικάζεται ότι ήσκησαν σημαντική επιρροή στην άνοδο του Εθνικοσοσιαλισμού κι ειδικά στην συγκρότηση των SS και της 'Ανενέρμπε' ('Εταιρεία Έρευνας της Προγονικής Κληρονομιάς'). Αυτές οι δύο μυστικές εταιρείες ήσαν η Θούλη κι η Βρίλ. Η 'Εταιρεία Βρίλ' εξέφραζε τις ιδέες του Ροδόσταυρου Sir Bulwer Lytton που έγιναν γνωστές μέσα απ' το βιβλίο 'Το Επερχόμενο Γένος'. Ο Lytton ισχυριζόταν ότι υπάρχει μία ψυχική ενέργεια τεράστιας δύναμης, λανθάνουσα στους περισσότερους ανθρώπους, ωστόσο που χρησιμοποιείται απ' τους μύστες που ζουν στο Θιβέτ. Εικάζεται ότι ο Haushofer εισήγαγε τον Χίτλερ τόσο στις δικές του ιδέες περί γεωπολιτικής όσο στη Θεωρία Βρίλ.
Κατά περίεργο τρόπο, την εποχή εκείνη υπήρχε οργανωμένη κοινότητα Θιβετιανών στη Γερμανία με δικό της θρησκευτικό ηγέτη (Lama). Παρόλο τις ευφάνταστες θεωρίες που κυκλοφορούν σε σχέση με το Γ' Ράιχ, επιβιώνει ο ισχυρισμός ότι μεγάλος αριθμός Θιβετιανών που φορούσαν την γερμανική στολή βρέθηκαν στα ερείπια του Βερολίνο απ' τον σοβιετικό στρατό. Η αυτοβιογραφία του τότε Dalai Lama αναφέρεται στις σχέσεις Γερμανών και Θιβετιανών. Στα 1920 ο Dalai Lama ήτο ο Thutpen Gyatso. Ήτο ένας πεφωτισμένος διανοητής που επέτυχε να παντρέψει την δυτική τεχνολογία με την ανατολική πνευματικότητα. Γνώριζε την ύπαρξη του Χίτλερ, ήδη, απ' την εποχή προ της ανόδου του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος στην εξουσία. Ένα απ' τα πολλά ευρωπαϊκά βιβλία που μετέφρασε ήτο το 'Mein Kampf'. Στην έκδοσή του περιέχονται ενθουσιαστικά σχόλια κι υπογραμμίσεις στα αγαπημένα χωρία του σε κάθε σελίδα. Για τον Χίτλερ έλεγε: 'Ο inji (τιμημένος ξένος) είναι της πρόνοιας του Θεού για να επιτελέσει έναν υψηλό σκοπό σ' αυτή τη ζωή'. Πίστευε επίσης στην συγχρονικότητα που έπρεπε να υπάρχει σε σχέση με το σύμβολο της Σβάστικα για τους Εθνικοσοσιαλιστές και τους αρχαίους Βουδιστές μοναχούς-πολεμιστές. Επίσης πίστευε πως υπήρχαν ομοιότητες μεταξύ των δογμάτων του εθνικοσοσιαλισμού και του βουδισμού, ειδικότερα όσον αφορά ότι η υπηρεσία στον λαό αποτελεί τον υψηλότερο σκοπό ή το λεγόμενο ντάρμα στη ζωή. Οπόταν ο Χίτλερ ανήλθε στην Καγκελαρία το 1933, δέχτηκε συγχαρητήρια επιστολή απ' το Θιβέτ. Στη δεκαετία του 1940, οι Θιβετιανοί συνδέθηκαν με τους Κοζάκους που πολεμούσαν τον Κομμουνισμό από κοινού με τους Γερμανούς εθνικοσοσιαλιστές. Οι Θιβετιανοί με την αντοχή τους στις υπό το μηδέν θερμοκρασίες και την ιδεαλιστική άρνηση παραδόσεως τους, ήσαν απ' τους πλέον σκληρούς μαχητές στον αγώνα εναντίον των Σοβιετικών. Ήσαν εξαιρετικοί ιππείς κι έδωσαν πολλές ηρωικές μάχες. Οι εναπομείναντες μαχητές αυτών βρέθηκαν απ' τους Σοβιετικούς στα ερείπια στο Βερολίνο, έχοντας πολεμήσει ηρωικά έως το τέλος. Μετά το πέρας του Β' ΠΠ, ορισμένοι Εθνικοσοσιαλιστές βρήκαν καταφύγιο στο Θιβέτ. Μεταξύ αυτών ήτο ο Αυστριακός Heinrich Harrer που κατέστη πιστός του νέου Dalai Lama, Tenzin Gyatso. O Tenzin αναφέρει στην αυτοβιογραφία του ότι ο Harrer ήτο μία φωτισμένη και ευχάριστη προσωπικότητα. Ομιλούσε πολύ καλά την θιβετιανή διάλεκτο κι ήτο πολύ συμπαθής απ' τους Θιβετιανούς. Ο Harrer είχε καταφέρει να γλιτώσει της φυλακίσεως του απ' τους Βρετανούς στην Ινδία, μαζί μ' έναν ακόμα κρατούμενο, ενώ οι δυο τους περιπλανήθηκαν επί 5 χρόνια ως νομάδες έως ότου φτάσουν στη Lhasa. Οι Harrer και Tenzin συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 1948. Για τον επόμενο ενάμιση χρόνο προτού ο Harrer εγκαταλείψει το Θιβέτ, συναντιούνταν μία φορά την εβδομάδα. 'Στάθηκα τυχερός διότι απ' αυτόν έμαθα για τον έξω κόσμο κι ειδικότερα για την Ευρώπη και τον πρόσφατο πόλεμο'. Έπειτα από λίγα χρόνια, οι Θιβετιανοί βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του πολέμου, μεταξύ της υλιστικής θέασης και του πνευματικού αρχετύπου. Παρότι 80.000 στρατιώτες της κομμουνιστικής Κίνας ήλθαν αντιμέτωποι με τους 8.500 Θιβετιανούς, ο Dalai Lama είπε: 'Είναι απαραίτητο να πούμε πως οι Κινέζοι είχαν πολύ μεγάλες απώλειες στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν το Θιβέτ'. Παρόλο ο Tenzin περιγράφεται ως ένας πασιφιστής διεθνιστής απ' τα μέσα, επειδή έχει βραβευτεί με το Νόμπελ Ειρήνης αντιστάθηκε στη γενοκτονική πολιτική της Κίνας, αποτελώντας έναν σφοδρό πολέμιο των δυνάμεων του υλισμού που οδηγούν κατά την γνώμη του την ανθρωπότητα σε μία συμπαντική καταστροφή. Ως ομιλητής το 1933 στο Σικάγο στην 'Διάσκεψη για τις Θρησκείες του Κόσμου', ανέφερε ότι τα όρια που χωρίζουν τους λαούς σ' ολόκληρο τον κόσμο δεν είναι κακό να διατηρηθούν, ώστε να ορίζεται η ιδιαίτερη γενετική και πολιτιστική ταυτότητά τους'. Τόνισε ότι οι εθνικές και φυλετικές διαφοροποποιήσεις πρέπει να διατηρηθούν προκειμένου το άτομο να μην απολέσει την ταυτότητά του. Ο Tenzin είναι ένας πολέμιος της Παγκοσμιοποιήσεως, λέγοντας σε σχέση με τους διεθνιστές: ''Αδυνατούν να δουν ότι η 'πολιτισμική διαφοροποίηση' που τύποις ισχυρίζονται ότι σέβονται θ' αποτελέσει παρελθόν σ' έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο'. Όχι, η πραγματική 'πολιτιστική διαφοροποίηση' αποτιμάται στα διαφορετικά υλικά και πνευματικά επιτεύγματα των ανθρώπων που ζουν με μοναδικό και διαφορετικό τρόπο απ' τους υπολοίπους στον πλανήτη. Πέραν τούτου, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, χωρίς σύνορα που ξεχωρίζουν και ταυτοποιούν τον κάθε πολιτισμό''.
Σήμερα, οι Θιβετιανοί ζουν εξόριστοι κι εξοντώνονται μεθοδικά, ο σκοπός τους πρέπει ν' αγκαλιαστεί απ' όλους τους λαούς, καθώς κι εκείνοι έδωσαν κάποτε τη ζωή τους στην υπηρεσία του παραδοσιακού ντάρμα, στις ρωσικές στέππες και τα μπαρουτοκαπνισμένα ερείπια του Βερολίνο. Ζήτω η Παράδοση των λαών, φωτιά στα σχέδια των διεθνιστών!
