Η ιστορική εμπειρία μας προϊδεάζει για το μέλλον της πατρίδας μας και αυτό διόλου τυχαία συμβαίνει. Στο παρακάτω κείμενο, το οποίο σας συνιστούμε να διαβάσετε προσεκτικά, οποιαδήποτε ομοιότητα με όσα βιώνει ο ελληνικός λαός τις ημέρες αυτές και του θυμίζουν το πρόγραμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., πολύ περισσότερο τα πεπραγμένα προ της ανόδου αλλά και κατόπιν αυτού στην εξουσία, ιδιαίτερα την ρητορική των στελεχών του, ας θεωρηθούν προϊόν 'συνωμοσιολογίας'. Το κείμενο αυτό έρχεται ως απάντηση για να γίνει κατανοητό τοις πάσι τι εστί 'Κοσοβοποίηση' της Ελλάδος. Η προσέγγισή μας δεν γίνεται με γεωγραφικούς όρους, αλλά με πολιτικούς και οικονομικούς. Η ιστορική εμπειρία έχει δείξει ότι η κυριαρχία εξαθλιώνει τους λαούς με σκοπό να δημιουργηθεί σχέση υποτέλειας μεταξύ του λαού και της δοτής εξουσίας, να κυριαρχήσει ο αποδιωγμός του εθνικού αισθήματος υπερηφάνειας, ώστε να ακολουθήσει ο εθνικός διχασμός, να αποτραπεί η λαϊκή πρωτοβουλία, να χωριστεί ο λαός σε συνεργάτες του κατακτητή και σε αντιστασιακούς. Οι ρόλοι αυτοί ενίοτε γίνονται δυσδιάκριτοι, καθώς σε μία μη κυρίαρχη χώρα επικρατεί η διείσδυση των ξένων παραγόντων και τα αντικρουόμενα πολλές φορές μεταξύ τους συμφέροντα. Αφού ο λαός εξαθλιωθεί, οι υπαίτιοι έρχονται ως σωτήρες του για να του (υπο)δείξουν τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει για να βγει από το αδιέξοδο. Τότε η κυριαρχία γίνεται με όρους στρατιωτικής ήττας και συνθηκολόγησης, ώστε ο λαός να περισώσει μέσα στην αφέλεια και την αδυναμία του ό,τι πιστεύει-εσφαλμένα πάντοτε-θα μπορέσει να σώσει. Εις ό,τι μας αφορά ως Έλληνες, καλούμε κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα να φτύσει όλα τα κόμματα που του σκάβουν ολοένα βαθύτερα τον λάκκο. Το προφανές του πράγματος το αποδεικνύει η θέση του Hoxha ότι 'Ο ευρωκομμουνισμός είναι αντικομμουνισμός'. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ουδέποτε ξεκαθάρισε που κινείται, αν δηλαδή κινείται στην σοσιαλδημοκρατία ή ακολουθεί το μοντέλο της πρώην μαοϊκής Αλβανίας, αν και οι διπλωματικές σχέσεις του με την Κίνα εγείρουν βάσιμες υποψίες περί αυτού. Η Ελλάδα θα καταντήσει κινεζικός δορυφόρος στην περιοχή των Βαλκανίων, ο νεοέλληνας θα μετατραπεί επισήμως σε νεολληνέζο (όχι νεοϋορκέζος που του έταξαν οι φιλελεύθεροι καπιταλιστές της Νέας Δημοκρατίας).
Ο κ.Τσίπρας δεν ξεκαθάρισε ποτέ αν είναι οπαδός του Ιταλού ρεβιζιονιστή Palmiro Togliatti ή αν είναι ένα πιόνι των αμερικανοσιωνιστικών συμφερόντων, επιβεβαιώνοντας πως ο φοίνικας της Χούντας των Απριλιανών αναγεννήθηκε από τις στάχτες του μέσα από το ερμαφρόδιτο κόμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Η Ελλάς είναι επισήμως μία αποικία που οι πολίτες της αναζητούν μάταια που ανήκουν. Η ταλάντευση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ανάμεσα σε έναν σοσιαλισμό που θυμίζει έντονα τον Hoxha και τον ευρωκομμουνισμό, όπου συνενώνονται σε ένα παράξενο φρούτο σοσιαλδημοκρατίας, εξηγούν την αντικομμουνιστική εικόνα που εξάγεται από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., προς τα έξω. Η εικόνα αυτή του προσδίδει έναν πατριωτικό μανδύα με τον οποίο εξαπάτησε τους πάντες, ότι δηλαδή επρόκειτο για ένα 'αντιμνημονιακό κόμμα'.
O Enver Hoxha υπήρξε κατά τους μαρξιστές ο αρχιτέκτονας της σοσιαλιστικής Αλβανίας, αλλά και ένας πολέμιος του ρεβιζιονισμού, σε γενικές γραμμές ένας σπουδαίος Μαρξιστής-Λενινιστής του 20ου αιώνα για τους απεχθείς προς εμάς κομμουνιστές. Δεν θα αναλωθούμε σε βιογραφικά στοιχεία, καθώς είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο. Θα σταθούμε σε ορισμένα στοιχεία του βιογραφικού του που για εμάς παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Σε ηλικία 16 ετών κέρδισε μία υποτροφία για να σπουδάσει στη Γαλλία την δεκαετία του 1930. Εκεί, εντρύφησε στην μαρξιστική ιδεοληψία. Ο Hoxha επέστρεψε στην Αλβανία το 1936, με την ιδιότητα του δασκάλου. Απόλεσε της θέσης του, επειδή εναντιώθηκε στο Αλβανικό Φασιστικό Κόμμα που ως γνωστόν είχε ταχθεί υπέρ της επίθεσης στην Ελλάδα, αλλά και συμμετείχε με στρατιωτικά τμήματα στο πλευρό των Ιταλών. Να σημειωθεί πως η Αλβανία είχε ήδη κατακτηθεί από την Ιταλία. Ο Hoxha διείσδυσε στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Αλβανίας που αργότερα μετονομάσθηκε σε Αλβανικό Κόμμα Εργασίας. Ορίσθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του στις 8 Νοεμβρίου του 1941. Ο Hoxha διεδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο στην ένοπλη οργάνωση εναντίον του φασισμού, ηγούμενος του Στρατού της Εθνικής Απελευθέρωσης. Τον Μάρτιο του 1943, ανήλθε στο μαρξιστικό αξίωμα του Γ.Γ. του εκεί Κομμουνιστικού Κόμματος. Προτού λάβει χώρα αυτό, ο Hoxha είχε προχωρήσει στην συγκρότηση ενός υπόγειου δικτύου λαϊκής αντιεξουσίας, με την ονομασία 'Εθνικά Συμβούλια της Απελευθέρωσης'. Για να γίνει πιο κατανοητό, τα συμβούλια αυτά ήταν ό,τι και οι 'Επιτροπές Λαϊκής Αυτοδιοίκησης' του ΕΑΜ στην πατρίδα μας και ό,τι είναι σήμερα οι λαϊκές συνελεύσεις που έστησε ο χοτζικός ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Για να το κάνουμε ακόμα πιο ξεκάθαρο, ήταν ό,τι τα Σοβιέτ.
Οι μαρξιστές αντάρτες απώθησαν τις γερμανικές δυνάμεις τον Νοέμβριο του 1944. Ο Hoxha ανήλθε στο αξίωμα του επικεφαλής της κυβέρνησης της Αλβανίας. Τον Μάρτιο του 1946, η Συντακτική Συνέλευση ανακοίνωσε την έναρξη της περιόδου της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας και ο Hoxha έγινε πρωθυπουργός της Αλβανίας. Ο Hoxha αποτέλεσε το πρόσωπο-κλειδί για το λεγόμενο πέρασμα της Αλβανίας στον 'Σοσιαλισμό'. Αυτό το πέρασμα κατέστησε την Αλβανία μία χώρα όνειδος στα Βαλκάνια και τον ευρωπαϊκό χώρο. Στην προπολεμική Αλβανία επικρατούσαν η πείνα, οι ασθένειες, ο αναλφαβητισμός, ένα φεουδαρχικού τύπου καθεστώς ιδιοκτησίας, υποανάπτυξη και η κυριαρχία του περίφημου άγραφου νόμου του 'Κανούν'. Ένα από τα πρώτα πράγματα της μεταπολεμικής κυβέρνησης που προέκυψε στην Αλβανία ήταν η θέσπιση νόμου για την Αγροτική Μεταρρύθμιση. Βάσει αυτού η κυριότητα της μεγάλης γαιοκτησίας πέρασε στα χέρια των αγροτών. Το πρώτο αλβανικό πανεπιστήμιο ιδρύθηκε το 1957, ενώ νέα εκπαιδευτικά ιδρύματα ιδρύθηκαν. Ο αλφαβητισμός σημείωσε πρόοδο της τάξης του 99%, το βιοτικό επίπεδο της τάξης του 70%. Η παροχή ηλεκτροδότησης ήταν ένα ακόμα στάδιο που έδωσε στους πολίτες της χώρας την δυνατότητα να αρχίσουν να ζουν όπως οι περισσότεροι άνθρωποι στον πλανήτη. Το έθιμο του άγραφου νόμου απαγορεύτηκε. Επίσης ένα ολοκληρωμένο εθνικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης τέθηκε σε εφαρμογή, και η ελονοσία, η πιο διαδεδομένη έως τότε, ασθένεια, εξαφανίστηκε. Μαζί με αυτά μία εκτεταμένη σοσιαλιστική βιομηχανία χτίστηκε. Στα χρόνια της διακυβέρνησης του Hoxha σημειώθηκαν αξιοσημείωτα επιτεύγματα σε κρατικό επίπεδο, ωστόσο το καθεστώς για τους πολίτες ήταν σταλινικό. Η Αλβανία εγκαταλείφθηκε από τον σοβιετικό πόλο στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ενώ παράλληλα είχε να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της από την επιχειρούμενη διείσδυση του δυτικού πόλου.
Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας (1954-1981), Mehmet Shehu, συνόψισε τις νίκες του σοσιαλισμού με τους εξής όρους: 'Η ιατρική περίθαλψη παρέχεται δωρεάν σε όλους και το δίκτυό της εκτείνεται ως τα πιο απομακρυσμένα χωριά. Το 1960, διαθέταμε έναν ιατρό ανά 3.360 κατοίκους, το 1978, διαθέτουμε έναν ιατρό ανά 687 κατοίκους, παρά τη ραγδαία αύξηση του πληθυσμού. Η φυσική αύξηση του πληθυσμού τοποθετείται σε επίπεδο 3,5 φορές πάνω από τον ετήσιο μέσο όρο των ευρωπαϊκών χωρών, και ο μέσος όρος ζωής έχει ανέβει στη χώρα, από εκείνον των 38 ετών το 1938 στα 69 έτη. Δηλαδή, αναλογικά για κάθε έτος της ύπαρξης του λαού μας εξουσία, το μέσο προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε κατά περίπου 11 μήνες. Αυτό προσφέρει ο σοσιαλισμός στον άνθρωπο! Υπάρχει πιο υψηλός ανθρωπισμός από τον σοσιαλιστικό ανθρωπισμό, ο οποίος, σε 35 χρόνια, διπλασιάσε το μέσο προσδόκιμο ζωής του συνόλου του πληθυσμού της χώρας;' (πηγή: 'Αξιοσημείωτες επιτυχίες στη διάρκεια των 35 χρόνων της Σοσιαλιστικής Διακυβέρνησης της Αλβανίας', 28 Νοεμβρίου 1979). Ο Hoxha απέρριψε την πρόταση του Nikita Khrushchev που ιστορικά υποστήριξε τον ρεβιζιονισμό της Σοβιετικής Ένωσης. Πέραν αυτού, ο Khrushchev κατήγγειλε τον Stalin και εστράφη στον σοσιαλισμό της αγοράς και εναντιώθηκε στις έως εκείνη την χρονική περίοδο, σοσιαλιστικές χώρες. Ο Hoxha κατήγγειλε με την σειρά του τον Khrushchev ως ρεβιζιονιστή, αντι-μαρξιστή και ντεφετιστή, ενώ ετόνισε πως 'ο λαός της Αλβανίας και το Κόμμα Εργασίας της Αλβανίας είναι διατεθειμένος να ζήσει ακόμα και στο γρασίδι αν χρειαστεί, παρά να πουληθούν για 30 κομμάτια άργυρου. Θα προτιμήσουν να πεθάνουν αξιοπρεπώς και στεκόμενοι στα πόδια τους, παρά να ζήσουν ντροπιασμένοι στα γόνατά τους'. Ο Hoxha δεν υπέκυψε στον Khrushchev και προχώρησε στην σύναψη συνεργασίας με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνα για να υπερασπιστεί τον Μαρξισμό-Λενινισμό από τις επιθέσεις του σοβιετικού ρεβιζιονισμού. Οι σχέσεις αυτές διερράγησαν στη δεκαετία του 1970, οδηγώντας σε διακοπή των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Αλβανίας και Κίνας, γεγονός το οποίο αποτέλεσε μία ιστορική τομή για το παγκόσμιο προλεταριάτο. Ο Ηοxha εναντιώθηκε στις ιδέες του σοσιαλισμού (κοινωνικοποίηση) των αγορών που είχαν αρχίσει να κυριαρχούν στη Σοβιετική Ένωση. Η επίθεση του Khrushchev στο πρόσωπο του Stalin εκλήφθηκε ως βάναυση επίθεση στην ιδέα της δικτατορίας του προλεταριάτου και της σοσιαλιστικά σχεδιασμένης οικονομίας. Ο Hoxha έγραψε το 1981, επί τη ευκαιρία των γενεθλίων του Stalin: 'Ο βίος του Stalin επί του συνόλου χαρακτηρίζεται από ένα αμείωτο σε ένταση πόλεμο εναντίον του ρωσικού καπιταλισμού, εναντίον του παγκόσμιου καπιταλισμού, εναντίον του ιμπεριαλισμού κι εναντίον των αντι-μαρξιστικών κι αντι-λενινιστικών ρευμάτων και τάσεων που έχουν τεθεί στην υπηρεσία της παγκόσμιας αντίδρασης και του κεφαλαίου. Πλάι στον Λένιν και υπό την ηγεσία του, ήταν ένας από τους εμπνευστές και καθοδηγητές της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, ένας ανένδοτος στρατιώτης του Μπολσεβίκικου Κόμματος' ('Με τον Stalin', 1981).
Ο Hoxha ψόφησε στις 11 Απριλίου του 1985. Ο εθνικός καραγκιόζης Γλέζος λυπήθηκε βαθιά και παρέστη στην κηδεία του. Η Αλβανία παρασύρθηκε από το κύμα της αντίδρασης που σάρωσε την Σοβιετική Ένωση και την Ανατολική Ευρώπη στα τέλη του 1980 και τις αρχές του 1990. Σε γενικές γραμμές πιστεύεται πως η ζωή στην σοσιαλιστική Αλβανία ήταν ασύγκριτα καλύτερη από ότι ήταν πριν το 1945 και από το 1992 κι έπειτα. Η μετασοσιαλιστική Αλβανία, όπως και οι υπόλοιπες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που βρίσκονταν υπό κομμουνιστικά καθεστώτα, υπέστησαν σημαντικά πλήγματα από τις 'ιδιωτικοποιήσεις' και την ελεύθερη αγορά, με αποτέλεσμα να είναι φτωχοποιημένες σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου. Η ανεργία και το βιοτικό επίπεδο των λαών τους βρίσκονται αντίστοιχα σε υψηλότατα και χαμηλότατα επίπεδα. Οι Δυτικοί που διείσδυσαν στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, ειδικότερα στην Αλβανία που αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση, φρόντισαν να επεκτείνουν τις παράνομες δραστηριότητές τους στις κατεστραμμένες πλέον χώρες. Συνεπεία αυτού οι χώρες αυτές έχουν μετατραπεί σε εδάφη όπου ανθίζουν όλα τα είδη παράνομης δραστηριότητας, με κορυφαία την παραγωγή ναρκωτικών ουσιών, την διακίνηση όπλων και μαύρου χρήματος, την εμπορία ανθρώπινων οργάνων, το εμπόριο λευκής σαρκός, το δουλεμπόριο, κ.α. Η Ελλάδα θα μετατραπεί σε μία χώρα όπου οι Έλληνες θα είναι δούλοι και όχι υπόδουλοι όπως είναι μέχρι αυτή την στιγμή, ξένων αφεντικών, όμηροι μέσα στην ίδια τους τη χώρα, διαιρεμένοι σε κατηγορίες και όχι σε φατρίες όπως είναι μέχρι αυτή τη στιγμή, υπηρέτες στους επικυρίαρχους που θα έχουν μετατρέψει την πατρίδα μας σε πεδίο των παράνομων δραστηριότητων τους.
Φωτογραφία 1: Πλάνο από την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Αλβανία το 2008 επί τη επετείω της συμπλήρωσης 100 ετών από την γέννηση του Hoxha.
Φωτογραφία 2: Κινεζική αφίσα της περιόδου της Πολιτιστικής Επανάστασης (1966-1976) με τον Mao Zedong και τον Enver Hoxha και γράφει 'Ζήτω η φιλία στον επαναστατικό αγώνα μεταξύ των δύο λαών και των δύο των κομμάτων της Αλβανίας και της Κίνας'.
Φωτογραφία 3: Δημόσια Εκδήλωση για το 7ο Συνέδριο του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας στα Τίρανα το Νοέμβρη του 1976.
Φωτογραφία 4: Ο Αλβανός πρωθυπουργός Mehmet Shehu, ο Γενικός Γραμματέας του ΚΕΑ Enver Hoxha κι ο Πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης Haxhi Lleshi σε σημείο συγκέντρωσης στα Τίρανα προς τιμήν του αποβιώσαντα Chou En lai το Γενάρη του 1976.
Φωτογραφία 5: Ο Enver Hoxha κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην Κίνα.
Φωτογραφία 6: Ο Enver Hoxha καθισμένος στο γραφείο του με την φιγούρα του Stalin να αποτελεί λατρευτικό σύμβολο στη σοσιαλιστική Αλβανία.
