Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ




Ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός, ρωτούν πολλοί συναγωνιστές και σύντροφοι, ανήκει στην αριστερά ή στην δεξιά; Κλίνει προς τ’ αριστερά ή προς τα δεξιά; Προέρχεται εκ δεξιών ή εξ ευωνύμων; Είναι ένα νέο ιδεολογικό ρεύμα ή ένα γνήσιο λαϊκό επαναστατικό κίνημα και ποιες οι ρίζες του; Θα ήταν εύκολο να πούμε περιληπτικά στην δεξιά, με την ίδια ευκολία που θα λέγαμε στην αριστερά. Δεν θα πέσουμε στην παγίδα να τοποθετηθούμε δεξιά ή αριστερά, καθώς αυτό αποτελεί μια πάγια συστημική τακτική πολιτικής κατηγοριοποίησης, απομονωτισμού και προκλητικής υφαρπαγής των νέων ιδεών, των επίκαιρων-εύστοχων συνθημάτων και των πρωτοπόρων καινοτομιών που εισάγουν τα ριζοσπαστικά κινήματα στο σύνολό τους. Οι επαναστάτες αρνούνται συνειδητά τις ταμπέλες, δίχως αυτό να σημαίνει πως δεν έχουν σαφή ιδεολογική και πολιτική τοποθέτηση στα μείζονα ζητήματα του καιρού του. Το αντίθετο μάλιστα. Ασφαλώς και έχουν, ειδάλλως δεν είναι επαναστάτες. Δεν αποδεχόμαστε την στείρα αστική αντίδραση που οριοθετείται στην εκτόνωση της κοινωνικής οργής. Η ριζοσπαστική πολιτική τακτική στηρίζεται στον επαναστατικό πολιτικό λόγο, ο οποίος αποτελεί προϊόν της εσωτερίκευσης των κινηματικών ζυμώσεων και της τριβής με ορθές ιδέες, αλλά συγχρόνως και δειγματοληψία του εκρηκτικού μείγματος πολιτικής παιδείας, ευθιξίας, κουλτούρας και συμπεριφοράς των υποκειμένων μέσα στην κοινωνία. Οι ριζοσπάστες, οπουδήποτε κι αν τοποθετούνται στο φάσμα της πολιτικής πρακτικής, οραματίζονται τον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Συνεπώς, η έννοια του ριζοσπαστισμού ενέχει σπερματικά τον κοινωνισμό. Όταν ο ριζοσπαστισμός αφορά την εθνική κοινότητα και διαπνέεται από εθνικά ιδεώδη, τότε σίγουρα μιλάμε για εθνοκοινωνισμό.


Επί σειρά ετών, καλλιεργήθηκε στο επαναστατικό στρατόπεδο μια πληβειακής φύσης νοοτροπία, η οποία υπαγορεύει πως εκεί που ηττήθηκε ο εχθρός πρέπει να κερδίσει κάποιος άλλος. Δηλαδή, “να κερδίσουμε εμείς” αντί για τους “άλλους”. Κάπως έτσι αντιλαμβανόμαστε την ελλιπώς αιτιολογημένη προτροπή “Διεκδικούμε τον τίτλο του αριστερού!” που αναφέρεται στον πρόλογο, του αμφιλεγόμενου για τα δεδομένα του Ριζοσπαστικού Εθνικισμού, μεταφρασμένου πονήματος του Δανού Εθνικοσοσιαλιστή P. R. Knudsen με τίτλο “Ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι ένα κίνημα της Αριστεράς”. Θα κάνουμε τον συνήγορο του διαβόλου, απευθυνόμενοι σε όλους σας. Γιατί να είμαστε αριστεροί; Γιατί να είμαστε δεξιοί; Πρέπει οπωσδήποτε να τοποθετηθούμε κάπου; Μήπως στο κέντρο ή ΠΕΡΑ απ’ όλες αυτές τις περιχαρακώσεις που φλομώνουν την άγρια νεολαία με ανέξοδες καταθέσεις ψυχής ενώ ακούσια σπεκουλάρουν αριστερά και δεξιά για λίγα ξεροκόμματα αστικής νομιμοφροσύνης και αποδοχής από την μάζα; Αντιμετωπίζουμε με καχυποψία και με αποτροπιασμό την επιτηδευμένη διάκριση των ριζοσπαστικών κινημάτων σε αριστερά και δεξιά. Απέναντι στην αρχαιολογία-σπηλαιολογία που καλλιεργούν συστηματικά διάφοροι ρεβανσιστικοί-φραξιονιστικοί και ομολογουμένως πολιτικά ανώριμοι κύκλοι. Το ίδιο ισχύει ως προς την αντιμετώπισή μας στην εσκεμμένη περιθωριοποίηση των επαναστατικών ιδεών που ανάγονται σε υπόθεση μιας θολωμένης μειοψηφίας-πρωτοπορίας που λειτουργεί αποκομμένη από τον κοινωνικό ιστό. Απέναντι σ’ όλα αυτά τα φαινόμενα αμετροέπειας, παρακμής και οπισθοδρόμησης-λοξοδρόμησης αντιτάσσουμε την συμπαγή ιδεολογική-πολιτική ταυτότητα και τους κοινωφελείς-ανιδιοτελείς σκοπούς των αγώνων των ριζοσπαστικών κινημάτων.



Ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός τοποθετείται οργανικά πέρα από τα τείχη της αριστεράς και της δεξιάς. Απευθύνεται σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας και προτρέπει τα ίδια τα άτομα να γκρεμίσουν τα τείχη που τους κρατούν απαθείς, υστερόβουλους και θωρακισμένους με πλαστές ανάγκες στο αόρατο κλουβί της εβραιοκαπιταλιστικής τυραννίας. Μέχρι τις μέρες μας επιβιώνουν τα κατάλοιπα της συντηρητικής κοινωνίας στη θεώρηση και την πρακτική των αγώνων. Οι ανεγκέφαλοι αριστεροί και δεξιοί, ευαγγελίζονται την ελευθερία και την ισότητα, ως δύο έννοιες που επιδέχονται διαφορετικές ερμηνείες αναλόγως όπου εκπονούνται και σε ποιους απευθύνονται. Ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός επιδιώκει μέσα από τον ιδεολογικό-πολιτικό λόγο και την πρακτική αυτενέργεια των εκφραστών του να σπάσει το σύμπλεγμα των πελατειακών σχέσεων οι οποίες υπάρχουν ανάμεσα στις απαρχαιωμένες αρτηριοσκληρωτικές κινηματικές δομές και τους άβουλους υποστηρικτές.



Ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός στοχεύει στην δημιουργία-ανάδυση ενός νέου τύπου κοινωνού μηνυμάτων απ’ το εσωτερικό μιας οργανωμένης ομάδας ανθρώπων προς τα έξω. Ο Ριζοσπάστης Εθνικιστής είναι θύτης. Έχει ιδεολογικό-πολιτικό λόγο τον οποίο υποστηρίζει με πράξεις. Για τον Ριζοσπάστη Εθνικιστή η ελευθερία δεν έχει διττή σημασία. Η ατομική ελευθερία δεν μπορεί ποτέ να είναι ξεχωριστή από την συλλογική. Αριστερά και δεξιά αποτελούν “χωρικούς” ορισμούς οι οποίοι αποτελούν εχθρούς της ελευθερίας. Η αριστερά υφίσταται με την ίδια λογική που υφίσταται και η δεξιά κι αντιστρόφως. Ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός διαθέτει ένα ζωτικό πλεονέκτημα που του δίνει τον αέρα μιας νέας αυθεντικής έκφρασης. Η ιδιαιτερότητά του συνίσταται στο γεγονός πως δεν πηγάζει από μια πρωταρχική ιδιαιτερότητα, τουναντίον αυτό οφείλεται στην εγγενή του αυθεντικότητα και αυτό είναι η δυναμική του. Ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός δεν αποτελεί μια ιδεολογία με τα στενά πλαίσια του ορισμού που μπορεί να του δώσει κανείς. Δεν είναι και δεν θέλει να είναι ιδεολογία. Απεναντίας, είναι οργανικός και πραγματώνεται καθημερινά μέσα από τον λόγο και την διαρκώς εξελισσόμενη πρακτική των εκφραστών του. Ανάμεσα στην οριζόντια ελευθεριακή δομή των κινημάτων πόλης και την πυραμιδοειδή δομή των κλειστών ομάδων εξουσίας, ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός αποτελεί μια όαση ελευθερίας. Δεν θέτει κανόνες, απαγορεύσεις, επιτηδεύσεις, κριτήρια και νόρμες.



Ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός εναντιώνεται σε πάσης φύσεως μονοπώλια, είτε προέρχονται από την αριστερά είτε από την δεξιά. Η επανάσταση που πρεσβεύει ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός δεν αποτελεί υπόθεση αριστερών ή δεξιών. Αποτελεί υπόθεση των αδούλωτων Ελλήνων. Αποτελεί υπόθεση των απροσκύνητων που θ’ απελευθερώσουν το σύνολο της εθνικής λαϊκής κοινότητας δίχως να προσδοκούν ανταλλάγματα εξουσίας. Οι Ριζοσπάστες Εθνικιστές προέρχονται από τα σπλάχνα του λαού και αγωνίζονται με τη βοήθεια του λαού υπέρ αυτού. Από το λαό, με το λαό, για το λαό!



Είναι ευρέως γνωστό πως ιστορικά, οι όροι “αριστερά” και “δεξιά” στον συσχετισμό τους με τις πολιτικές θέσεις, ανιχνεύονται στην προεπαναστατική Γαλλία, όπου εκείνοι οι οποίοι ήθελαν να διατηρήσουν το κυβερνητικό σύστημα ως είχε, καθόντουσαν στην δεξιά πτέρυγα στην Εθνοσυνελεύση, ενώ εκείνοι οι οποίοι επιθυμούσαν πιο ριζικές αλλαγές, καθόντουσαν στην αριστερή πτέρυγα. Από αυτή τη διάκριση προέρχονται οι όροι “δεξιοί“ για τους εθνικόφρονες-συντηρητικούς και “αριστεροί” για τους μεταρρυθμιστές-επαναστάτες. Παρά ταύτα, πρόκειται για όρους που λειτουργούν διασπαστικά στην εθνική λαϊκή κοινότητα. Η αριστεροφροσύνη κάνει επίκληση του κοινωνικού και εστιάζει στην δεύτερη επανάσταση, την κοινωνική, εν αντιθέσει με την δεξιοφροσύνη που επιδεικνύει προκλητική αμετροέπεια στην κοινωνική διάσταση της πολιτικής, εστιάζοντας στην πρώτη επανάσταση, την εθνική. Ευτυχώς, υπάρχει κι ο τρίτος δρόμος, ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός, η ιδεολογική-πολιτική στράτευση στους κινηματικούς σκοπούς που δεν αφήνει περιθώρια για αριστερές ή δεξιές παρασπονδίες ή παρεκτροπές. Ριζοσπαστικός Εθνικισμός σημαίνει ακτιβισμός!


Ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός θέτει την ιδεολογική-πολιτική διάσταση της συμμετοχής στα κοινά σε υπόθεση των ίδιων των επαναστατικών υποκειμένων. Ανεξάρτητα από τις ποικίλες διαφοροποιήσεις στον τρόπο που αντιμετωπίζουν ο καθένας εξ αυτών τα επιμέρους ζητήματα όσον αφορά τον τρόπο αυτοοργάνωσης, θέτει καίρια το ζήτημα στις σωστές διαστάσεις του. Στην οπτική του Ριζοσπάστη Εθνικιστή, η δράση έχει κεντρική σημασία και νοηματοδοτεί συντριπτικά την στάση του απέναντι στα κοινωνικά δρώμενα και την κοινωνία εν γένει. Ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός είναι η αντίθεση στην κατεστημένη αντιμεταθετική ιδιότητα του επαναστάτη, ο οποίος λοβοτομείται ανάμεσα στην διάκριση σε αριστερά και δεξιά κατάφαση ή άρνηση. Ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός πάει ένα βήμα παραπέρα. Στην άρνηση και των δύο, στο ξεπέρασμά τους από την ενεργητική στάση του Ριζοσπάστη Εθνικιστή! Συνοψίζοντας λοιπόν. Ριζοσπαστικός Εθνικισμός σημαίνει Βούληση, σημαίνει Ελευθερία Σκέψης και Δράσης!



ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ