Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ Η ΓΕΝΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΜΙΣΟΥΣ



Σε όλες τις περιόδους της ιστορίας, η βία έχει πολιτικό υπόβαθρο, για τον απλούστατο λόγο ότι η ανθρωπότητα κινείται εντός ενός βαθιά πολιτικού περιβάλλοντος, όπου όλα απαιτούν πολιτική παρέμβαση και ορίζονται δια του πολιτικού γίγνεσθαι. Είναι αδύνατον, να διαχωριστεί η σφαίρα της πολιτικής από την σφαίρα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η βία είναι εγγενής δραστηριότητα των ανθρώπων, ώστε να καταφέρουν να εκφραστούν πολιτικά. Αλλιώς, να μπορέσουν να κάνουν πολιτική. Δηλαδή να χαράξουν πολιτική πορεία μέσα στο κοινωνικό πεδίο. Η βία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτικής πραγματικότητας και καμία κοινωνική μεταρρύθμιση ή επανάσταση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί δίχως την χρήση πολιτικής βίας. Ο πολιτικός λόγος συνοδεύει την πολιτική βία. Χωρίς αυτήν ο πολιτικός λόγος παραμένει κενός. Αν οι άνθρωποι δεν σηκώσουν το ανάστημά τους να αντιταχθούν στην κρατική βία, η οποία υποτάσσεται στην ενδοταξική βία των αντιμαχόμενων παρατάξεων-στο σήμερα μεταξύ των αντιμαχόμενων οικονομικό-πολιτικών συμφερόντων, δεν θα μπορέσουν να αλλάξουν το καθεστώς. Η προπαγάνδα μας αποσκοπεί στα εξής. Πρωτίστως αποσκοπεί στην αφύπνιση της ελληνικής φλόγας στην ψυχή, στην δημιουργία συνείδησης κατά δεύτερον και στην επαναστατική δραστηριότητα κατά τρίτον.



Στο σήμερα, ο εθνικιστικός-εθνικοσοσιαλιστικός ακτιβισμός, θέλοντας και μη, συναντάει ισχυρά εμπόδια εξαιτίας της πλύσης εγκεφάλου που έχουν υποστεί οι συμπατριώτες μας.
Το ίδιο και σε εντονότερο βαθμό συμβαίνει και στις υπόλοιπες χώρες. Μια μελέτη και μια αναδρομή στις διαδρομές των πολιτικών κινημάτων σε παγκόσμια κλίμακα, μπορεί να βοηθήσει τον καθέναν να αντιληφθεί τι σημαίνει πολιτική βία. Όταν το κράτος γίνεται αυταρχικό, η πολιτική βία γίνεται μονόδρομος για τους αγωνιζόμενους, ανεξάρτητα σε ποιο ιδεολογικό στρατόπεδο κι αν αυτοί ανήκουν. Οι επαναστάτες εργάτες του χτες είναι οι επαναστατημένοι άνεργοι του σήμερα. Πίσω στο χρόνο, οι αλυσίδες των εργατών βρίσκονταν μέσα στην μουτζούρα του εργοστασίου-κάτεργου, στο σήμερα βρίσκονται παντού, διότι είναι αόρατες. Στο σήμερα, το κάτεργο απλώνεται παντού και η κοινωνία αποτελεί ένα απέραντο εργοστάσιο κοινωνικών μετασχηματισμών. Η καταπίεση βρίσκεται παντού, η καταστολή επίσης, το κοινωνικό εργοστάσιο εγκλωβίζει απείρως περισσότερο απ’ ότι συνέβαινε στο παλιό βιομηχανικό εργοστάσιο.



Ο Μαξ Χορκχάιμερ στο μνημειώδες έργο του «Το αυταρχικό Κράτος», αναφέρει σε κάποιο σημείο πως «οτιδήποτε επιδιώκει ν’ αναπτυχθεί κάτω από οποιαδήποτε εξουσία διατρέχει τον κίνδυνο να την αναπαράγει». Αυτό συμβαίνει και σήμερα. Οι νεοταξικές οργανώσεις του σύγχρονου λευκού προλεταριοποιημένου λαού, δεν μετέρχονται επαναστατικά μέσα για να ανατρέψουν το καθεστώς. Αποτελούν αναπόσπαστα μέρη του και τίποτα παραπάνω.


Το επαναστατικό έργο της απελευθέρωσης της ελληνικής πατρίδας, περνάει αναγκαστικά μέσα από την μερική συμπόρευση, αλλά όχι ταύτιση με την λογική των μαζών, ωστόσο επί της ουσίας δεν μπορεί παρά να ανήκει καθ’ ολοκληρίαν και αποκλειστικά στους εθνικιστές εργάτες και στους συνειδητοποιημένους εθνικοσοσιαλιστές. Οποιαδήποτε άλλη πολιτική δύναμη ισχυρίζεται το αντίθετο,  επιδιώκει την συντήρησή του υπάρχοντος. Ένα εκ θεμελίων γκρέμισμα του υπάρχοντος θα συμπαρέσυρε μαζί του στον βόρβορο της ιστορίας όλους τους νεοταξίτες δυνάστες του λαού. Ένα τέτοιο γκρέμισμα το επιθυμούμε με όλο μας το είναι!


Η αριστερά όντας απομονωμένη δικαίως από τον ελληνικό λαό, παρ’ αυτά η ηγεσία της αντιλαμβάνεται ότι οι κομματικοί μηχανισμοί τους κινδυνεύουν με έναν πολιτικό αποκλεισμό για χρόνο αορίστου διάρκειας, είναι βέβαιον ότι θα κάνουν μια στροφή στην πολιτική τους ταυτότητα. Αυτή η ταυτότητα είναι συνυφασμένη με το έγκλημα και την προδοσία. Τα πολιτικά ψεύδη τους δεν θα ήταν δυνατόν να είναι αποδεκτά για πάντα, επομένως έναν τρόπο έχουν για να σταματήσουν την οριστική κατηφορική τροχιά που έχουν πάρει. Πέραν του ότι αποτελούν μια μειοψηφική συγκέντρωση απολιθωμένων όντων, πέραν του ότι συντρώγουν με την εξουσία επί δεκαετίες αποτελώντας το αριστερό άλλοθι της, πέραν του ότι τα ιδεολογήματά τους έχουν ημερολογιακά λήξει, κινδυνεύουν με έναν πολιτικό αποκλεισμό από την επιρροή τους στην κοινωνική σφαίρα. Η αριστερά έχει απολέσει κάθε επιρροή που ψευδώς και κακώς είχε επί πολλές δεκαετίες, ως νταβατζής, στις μάζες των εργαζομένων.


Η αριστερά μπορεί να κερδίσει έδαφος στον πολιτικό χάρτη μονάχα μεταχειριζόμενη τα παραδοσιακά μέσα. Θέλοντας και μη, η αριστερά επεβλήθη με τα κονσερβοκούτια. Σήμερα, αν κοιτάξουμε για μια στιγμή πίσω στο παρελθόν, 70 και πλέον έτη από τον λεγόμενο «εμφύλιο», η αριστερά γνωρίζει την μεγαλύτερη ήττα της, διότι εξαναγκάζεται λόγω συνθηκών να αποκαλυφθεί. Αναγκάζεται να αποκαλύψει το αληθινό της πρόσωπο, το οποίο είναι εγκληματικό, αιμοσταγές, προδοτικό και ξενόδουλο. Τόσα χρόνια δεν κάνουν τίποτα διαφορετικό από ό,τι επιβάλει η ιδεολογία τους. Να καταστρέφουν δόλια την Ελλάδα, έχοντας ως μόνιμη πολιτική επιδίωξη την άνοδο τους στην εξουσία. Δεν βλέπουν ούτε Έλληνες, ούτε και ξένους. Βλέπουν κομματόσκυλα και κομματικές σημαίες. Ο αντιρατσισμός αποτελεί απλώς τροχοπέδη για αυτούς που εξυπηρετεί την καραμέλα περί δικαιωμάτων των εργατών.


Όσοι τυγχάνει να παρατηρείτε και να φιλτράρετε τα γεγονότα των τελευταίων ετών, θα έχετε διαπιστώσει πως η αριστερά σταδιακά προσπαθεί να κρυφτεί μέσα στον υπνωτισμένο όχλο, προκειμένου να καλύψει την αδυναμία επιρροής της στις εργατικές μάζες. Τα πλήγματα που δέχτηκε η εξωκοινοβουλευτική αριστερά και ο αντιεξουσιαστικός χώρος τα τελευταία χρόνια, συνηγόρησαν ως έναν βαθμό στην μείωση της δύναμής και του αήττητου ναρκισσισμού τους. Η αριστερά λαβώθηκε έστω και τμηματικά από το αστικό κράτος μέσα από την φαινομενική απόσχιση των οργανώσεων ένοπλης βίας, όπως η 17 Νοέμβρη, ο Ε.Λ.Α., ως τις μέρες μας με την μερική απενεργοποίηση των συμμοριών του Επαναστατικού Αγώνα και της Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς. 


Όμως, οι προδότες στην ιστορία μετέρχονται όλα τα μέσα όταν βρίσκονται λαβωμένοι και ταπεινωμένοι όπως στην περίπτωση του αριστερού εν Ελλάδι πολιτικού συμμορίτικου συρφετού. Το τελευταίο καταφύγιο της αριστεράς είναι η βία. Μια βία που βρίσκεται σε λανθάνουσα μορφή και υφέρπει στον πολιτικό ορίζοντα. 



Οι κολεγιές με τους παραβατικούς λαθρομετανάστες, κυρίως με εκείνους που κατέφυγαν στο Ελλαδιστάν μέσω Αλβανίας και Τουρκίας τους ενίσχυσαν σημαντικά, όπως και οι σχέσεις που ανάπτυξαν με τον κόσμο των ποινικών εντός και εκτός σωφρονιστικών ιδρυμάτων. Χάρη σε αυτούς, απέκτησαν τα μέσα με τα οποία διεξάγουν την ανθελληνική τους δράση. Το βαθύ κράτος σημαδεύει, οι παρακρατικοί  αντιεξουσιαστές εκτελούν.



Η εγκληματική αριστερά επί της ουσίας δεν παρέδωσε ποτέ τα όπλα. Η ηγεσία της μπορεί να συνθηκολόγησε, ωστόσο αυτό έγινε για χάριν της μετέπειτα νομιμότητάς της. Στην πράξη ουδέποτε διέλυσαν τον παράνομο μηχανισμό τους, διότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε αυτομάτως την αποκήρυξη της πραγματικής ιδεολογίας τους.

Στην συνείδηση του σκληροπυρηνικού αριστερού, το απύθμενο μίσος τους εναντίον του εθνικού κράτους και των εθνικοφρόνων δεν σίγασε ποτέ.  Το μίσος εναντίον της αριστεράς που βαρύνεται με την σφαγή και τον ξεριζωμό χιλιάδων ελληνόπουλων, είναι απόλυτα δικαιολογημένο από σύσσωμο τον ελληνικό λαό. Το μίσος της αριστεράς, η οποία πάντοτε συνιστούσε μια δικτατορική μειοψηφία, ήταν και θα είναι για πάντα αδικαιολόγητο στην ψυχή των Ελλήνων αυτού του τόπου.

Στο σήμερα, ενόψει ενός νέου τύπου «εμφυλίου», η αριστερά λαδώνει τα σκουριασμένα όπλα της, αναζητεί λαϊκή νομιμοποίηση. Χωρίς αυτήν είναι πολιτικά νεκρή. Ο μόνος τρόπος για να πετύχει κάτι τέτοιο είναι η αποσόβηση του «φασιστικού κινδύνου».  Κοινοβουλευτικά, ο «φασιστικός κίνδυνος» κατ’ αυτούς εκφράζεται από τη Χρυσή Αυγή. Εξωκοινοβουλευτικά εκφράζεται από τις χιλιάδες των ανένταχτων εθνικιστών και εθνικοσοσιαλιστών που δρουν αντάρτικα σε ολόκληρη τη χώρα, υπερασπιζόμενοι την πατρίδα τους, δίχως να ζητούν πολιτική εκπροσώπηση.

Ο αναρχικός χώρος, το άλλοθι και προγεφύρωμα του αριστερού παρακράτους, ως άλλη εμπροσθοφυλακή επιτίθεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα στα κατά τόπους νόμιμα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Κάθε φορά αφήνοντας το στίγμα τους, λεηλατώντας, σπάζοντας και ενίοτε καίγοντας, στο όνομα του «μαχητικού αντιφασισμού».

Αυτού του είδους οι εγκληματικές επιθέσεις, πέραν της δεδομένης πολιτικής ασυλίας και του νομικού ακαταδίωκτου που στις περισσότερες των περιπτώσεων έχουν, εκφράζουμε την βεβαιότητα ότι αυτές θα επεκταθούν και σε όλους τους υπόλοιπους φορείς εκτός της Χρυσής Αυγής στο άμεσο μέλλον.

Χωνέψτε το σύντροφοι και συναγωνιστές! Ενώπιον μιας εγκληματικής εθνοκτόνου πολιτικής, η οποία προερχόμενη από την ανώτατη πολιτική εξουσία, βάσει όλων των στοιχείων φαίνεται ότι καταλήγει στο μακρύ χέρι της, το οποίο είναι οι αντιεξουσιαστές ως εκτελεστικά μίσθαρνα στην πλειοψηφία τους όργανα, πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους ότι στόχοι αυτής της πολιτικής αποτελούν όλοι οι φορείς που υπερασπίζονται την ελληνικότητα αυτού του τόπου. Αν είσαι Έλληνας, πολύ απλά κινδυνεύεις! Βρισκόμαστε ενώπιον μιας ολοκληρωτικής επίθεσης με χαρακτηριστικά γενοκτονίας σε βάρος των Ελλήνων.

Σήμερα, στόχοι των βανδάλων είναι τα γραφεία και οι περιουσίες του ελληνικού λαού, υλικά που ουδέποτε όμως οι προαναφερθέντες πλήρωσαν ως φορολογούμενοι, όπως επίσης στόχος τους είναι και οι ψήφοι που δεν πήραν α τσιράκια τους στις εκλογές, όπως πολύ απλά στόχος τους είναι η ορατή πολιτική απόρριψή τους από το σύνολο του ελληνικού λαού.

Στους επόμενους μήνες, ευκαιρίας δοθείσης με την άνοδο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.  στην εξουσία, οι επιθέσεις αυτές, φρονούμε, ότι θα πληθύνουν και ως εθνικιστές και ως εθνικοσοσιαλιστές θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε μέρες τυραννίας σοβιετικού τύπου. Ανατρέχοντας στην ιστορία των τελευταίων 50 ετών, θα διαπιστώσετε ότι οπουδήποτε ανέλαβαν την αρχή οι κομμουνιστές ή τα κακέκτυπά τους, οι διώξεις και το κυνήγι μαγισσών εναντίον του εθνικιστικού-εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος επί του συνόλου ήσαν και είναι παροιμιώδεις.

Γρηγορείτε και προετοιμαστείτε για καιρούς χαλεπούς! Χωρίς φόβο, αλλά με καρτερία για την στιγμή που θα ηχήσουν και πάλι τα τύμπανα του πολέμου! Κανένα ιστορικό έγκλημα σε βάρος του Ελληνισμού δεν θα μείνει αναπάντητο…

Η άνοδος της πολιτικής βίας διανοίγει τις προοπτικές ενός τελειωτικού ξεκαθαρίσματος των Ελλήνων με τους ανθέλληνες και συγχρόνως σηματοδοτεί την απαρχή της αναγέννησης του Ελληνισμού μέσα από τις στάχτες των ερειπίων που θα αφήσει ξωπίσω του ένας ολοκληρωτικός πόλεμος! Ένας τέτοιος πόλεμος είναι ευλογημένος!

ΥΓ. Στέλνουμε συναγωνιστικούς χαιρετισμούς στους Συναγωνιστές απο την Ρόδο και την Πάτρα...

 

ΚΑΙ ΘΑ ΚΟΒΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΡΙΖΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ!