"Ο Φύρερ με διέταξε, εάν η άμυνα της πρωτεύουσας του Ράιχ καταρρεύσει, να εγκαταλείψω το Βερολίνο και να αναλάβω ηγετικό ρόλο σε κυβέρνηση διορισμένη από τον ίδιο. Για πρώτη φορά στη ζωή μου θα πρέπει κατηγορηματικά να αρνηθώ να υπακούσω εντολή του Ηγέτη. Η σύζυγος και τα παιδιά μου συμφωνούν σε αυτή την άρνηση. Σε διαφορετική περίπτωση --πέραν του γεγονότος ότι αισθήματα ανθρωπισμού και πίστεως μας απαγορεύουν να εγκαταλείψουμε τον Ηγέτη την ώρα που περισσότερο μας χρειάζεται-- θα θεωρούμουν σε όλο το υπόλοιπο της ζωής μου ένας άτιμος προδότης και κοινός απατεώνας, και θα έχανα τον αυτοσεβασμό μου και το σεβασμό των συμπολιτών μου, ένα σεβασμό που θα χρειαζόμουν σε κάθε μελλοντική προσπάθεια διαμόρφωσης του μέλλοντος του Γερμανικού Έθνους και Κράτους. Γι` αυτόν το λόγο, μαζί με τη σύζυγό μου και εκ μέρους των τέκνων μου, που είναι πολύ μικρά για να μιλήσουν μόνα τους, αλλά που χωρίς ενδοιασμούς θα συμφωνούσαν αν ήταν αρκετά μεγάλα, εκφράζω την αμετάβλητη απόφαση να μην εγκαταλείψω την πρωτεύουσα του Ράιχ, ακόμη κι αν πέσει, αλλά άντ’ αυτού, στο πλευρό του Φύρερ, να δώσω τέλος σε μια ζωή που δεν έχει πια καμία αξία για μένα αφού δεν μπορώ να την αφιερώσω στην υπηρεσία του Ηγέτη και να βρίσκομαι στο πλευρό του".
Την Πρωτομαγιά του 1945, ενώ τα σοβιετικά στρατεύματα καταλάμβαναν το Βερολίνο οριζόμενος από τη διαθήκη του Φύρερ, Αδόλφου Χίτλερ, ως νέος καγκελάριος της Γερμανίας, ο Γιόζεφ Γκαίμπελς, έδινε τέλος στη ζωή του. Νωρίτερα, με την βοήθεια ιατρού θανατώθηκαν με ενέσιμο διάλυμα τα έξι παιδιά του από την σύζυγό του Μάγδα. Κατόπιν, αυτοκτόνησε μαζί της και τα σώματά τους παραδόθηκαν στην Φωτιά, έξω από το Μπούνκερ (καταφύγιο) του Βερολίνου.
Η τελευταία του ομιλία προς τον γερμανικό λαό μεταδόθηκε από το ραδιόφωνο στις 19 Απριλίου 1945 (όπως κάθε χρόνο, από το 1934, ο υπουργός Προπαγάνδας και Διαφωτισμού, απευθυνόταν στο λαό την παραμονή των γενεθλίων του Χίτλερ). Λίγες βδομάδες πριν από το τέλος, κήρυττε και πάλι την πίστη στον Φύρερ και στη δικαιοσύνη της Ιστορίας:
Η τελευταία του ομιλία προς τον γερμανικό λαό μεταδόθηκε από το ραδιόφωνο στις 19 Απριλίου 1945 (όπως κάθε χρόνο, από το 1934, ο υπουργός Προπαγάνδας και Διαφωτισμού, απευθυνόταν στο λαό την παραμονή των γενεθλίων του Χίτλερ). Λίγες βδομάδες πριν από το τέλος, κήρυττε και πάλι την πίστη στον Φύρερ και στη δικαιοσύνη της Ιστορίας:
«Κάποτε τα ψέματα θα γκρεμιστούν και η αλήθεια θα λάμψει και τότε θα αναστηθούμε!».
Πηγή: www.nazi-lauck-nsdapao.com
Πηγή: www.nazi-lauck-nsdapao.com
