Η ΑΠΑΤΗΛΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ

'...Λόγω δε της σχετικής παράδοσης που προϋπήρχε στην Ιταλία, οι περισσότεροι Arditi (αλλά όχι μόνο) συσπειρώθηκαν σε ένα είδος λεσχών, ενώσεων βετεράνων για να διατηρήσουν επαφή με τους ομοίούς τους.

Πάρα πολλοί Arditi, συμμετείχαν στη συνέχεια ως λεγεωνάριοι στην απόπειρα του παρακμιακού ποιητή, επαναστάτη και φιλοφασίστα Gabriele d'Annunzio (*) για την ένωση με την Ιταλία της περιοχής του Φιούμε στη σημερινή Rjeka της Σλοβενίας, που τότε ήταν διαμοιρασμένη μεταξύ Αυστροουγγαρίας και Γιουγκοσλαβίας, παρότι οι ιταλόφωνοι αποτελούσαν ισχυρή πλειοψηφία. Η απόπειρα οδήγησε στην εγκαθίδρυση ενός ανεξάρτητου ιταλόφωνου κράτους στο Φιούμε. Η προσπάθεια αυτή δημιούργησε σε πρώτη φάση μια οντότητα βασισμένη σ' ένα σύνταγμα (**) με ελευθεριακές αρχές (μια έλευθεριακή δημοκρατία' χαρακτηρίζεται από τους σύγχρονους ιταλούς ιστορικούς), πριν πνιγεί στο αίμα από τον ιταλικό στρατό. Η πικρία που άφησε η ιστορία αυτή, ενίσχυσε τη δυσαρέσκεια των βετεράνων οδηγώντας τους σε περαιτέρω ριζοσπαστικοποίησή τους, είτε προς τα δεξιά, είτε προς τα αριστερά.

Το πρώτο προϊόν αυτών των εξελίξεων, οι οποίες συνέπεσαν με τις μεγάλες εργατικές και αγροτικές εξεγέρσεις και απεργίες, οι οποίες επίσης έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτό, ήταν η μετατροπή του πρώιμου φασισμού (που είχε πολλές ομοιότητες με τον γερμανικό Στρασσερισμό) στον κλασικό φασισμό με το φαινόμενο των squadristi και των spedizioni punitive ('εκστρατειών αντιποίνων'): Η εργαλειακή χρήση των φασιστικών ομάδων (στις οποίες είχαν συρρεύσει πολλοί Arditi και των οποίων η μυθολογία-ο 'αρντιτισμός'-είχε αναδειχθεί σε σύμβολο από το φασισμό προκειμένου να ενσωματώσει τους Arditi στο μηχανισμό του) ως όργανο καταστολής των απεργιών και των στάσεων, καθώς οι καπιταλιστές και κυρίως οι τσιφλικάδες που είχαν εντωμεταξύ κυριαρχήσει στο φασιστικό κόμμα, ακύρωσαν ουσιαστικά τις αρχικές διακηρύξεις του φασιστικού κόμματος περί υποτιθέμενης προστασίας της παραγωγής προς όφελος των εργαζομένων και των παραγωγικών τάξεων. Μια πρώτη καταγγελία αυτού του γεγονότος ήταν η διακήρυξη του φουτουριστή Mario Carli, ιδρυτικού στελέχους του φασιστικού κόμματος και πρώην ardito, στο άρθρο του 'Arditi, non gendarmi!' ('Arditi, όχι μπάτσοι!')'.

(*) Εδώ βέβαια, γίνεται αναφορά στον 'πρώιμο φασισμό' που χαρακτηρίζεται με τον όρο sansepolicrismo. Ο d'Annunzio μετά την βαθμιαία μεταστροφή του φασισμού σε όργανο των τσιφλικάδων και των εργοδοτών, και αφού είχε προηγηθεί η ίδρυση του φασιστικού κόμματος και η εκλογική του συνεργασία με το κόμμα του Giolitti, ο οποίος είχε πνίξει το Φιούμε στο αίμα, στέλνοντας κανονιοφόρους να το βομβαρδίσουν, κατήγγειλε το φασισμό ως 'δουλεμπόριο των τσιφλικάδων' και αποστασιοποιήθηκε από αυτόν, όπως και άλλες ιδρυτικές προσωπικότητες του φασιστικού κόμματος.

(**) Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι το σύνταγμα αυτό, το οποίο είχε συνταχθεί από τον Alceste de Ambris, κορυφαίο εκπρόσωπο του επαναστατικού συνδικαλισμού της Ιταλίας, προέβλεπε πράγματα πρωτοφανή για την εποχή, όπως λ.χ. το δικαίωμα του σεξουαλικού αυτοκαθορισμού, την κυριαρχία των εργαζομένων, ενώ καθόριζε το πολίτευμα ως 'άμεση δημοκρατία'. Είναι επίσης άξιο λόγου ότι ενώ δεν μπορούμε να μιλάμε για ένα ξεκάθαρα 'σοσιαλιστικό πείραμα', το μόνο κράτος που αναγνώρισε τη βραχύβια αυτή οντότητα ήταν η νεοσύστατη τότε Σοβιετική Ένωση.

Πηγή: Andrea Staid, 'Arditi del Popolo', Ο πρώτος ένοπλος αγώνας ενάντια στο φασισμό, 1921-1922, 2η έκδοση, Ευτοπία, 2014, σελίδες 9-11.

ΥΓ1: Ο φασισμός ξεπήδησε ύπουλα μέσα από τα ερείπια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, υποτίθεται για να απελευθερώσει τις παραγωγικές τάξεις. Δεν άργησε να αποδειχθεί άλλη μία μαζική εξαπάτηση του ιταλικού λαού και των εργαζομένων που βίωσαν τον φασισμό ως την έξαρση της αστυνομοκρατίας και της κρατικής ασυδοσίας. Τα στοιχεία που παραθέτει ο Staid είναι απλό δείγμα της ιστορικής αλήθειας που οι μύωπες δεν θέλουν να δουν. Ο Πουλαντζάς μπορεί να αυτοκτόνησε. Ο Ντούτσε όμως κρεμάστηκε. Να τα λέμε και αυτά...γιατί αυτά είναι καλό να μην γίνονται...

ΥΓ2: Γελοιοδέστερο όλων, να βλέπεις διάφορους κρατικοδαίτους κοπρίτες να δηλώνουν εμμέσως πλην σαφώς 'φασίστες' και να εξαπολύουν μύδρους εναντίον του κράτους...από το οποίο βιοπορίζονται με το παραπάνω...Σκουπίδια, τί άλλο θα μπορούσατε να είστε, παρεκτός από χρήσιμοι 'φασίστες'!

ΥΓ3: Ύστερα λένε ότι οι δύο όψεις του νόμισματος, φασισμός/αντιφασισμός, είναι ένας μύθος. Οι δύο όψεις της αστυνομοκρατίας, η λιτανεία προς το αστυνομικό κράτος. Απαραίτητα και τα δύο για να υψωθεί πάνω από την κοινωνία το εκάστοτε κράτος ως εγγυητής της κοινωνικής σταθερότητος.

ΥΓ4: Η γνώση που έχουμε στο σήμερα για την εξαπάτηση πολλών αγνών αγωνιστών του ΔΣΕ, του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ από το κομμουνιστικό έκτρωμα Ελλάδος που επωφελούνταν του αγώνα τους, διόλου διαφέρει από την εξαπάτηση που υπέστησαν οι Ιταλοί 'αντιφασίστες' από το αντίστοιχο έκτρωμα Ιταλίας. Τα μέλη των 'Arditi del Popolo' προδόθηκαν από το ίδιο το ΚΚΙ που τους χαρακτήριζε (στις σχετικές οδηγίες προς τα μέλη του) 'τυχοδιωκτικά στοιχεία' που πρέπει να απομονωθούν. Ο μπολσεβικισμός δεν είναι αριστερός ή δεξιός, αλλά αποτελεί μία εξουσιαστική γάγκραινα που σαπίζει σε βάθος χρόνου τα κινήματα που δεν δείχνουν πρόθυμα να αφομοιωθούν. Από την αριστερά έως την δεξιά, οφείλουμε να αντισταθούμε στις προσπάθειες συγκεντρωτισμού, συρρικνώσεως και αφομοιώσεως των τσομπάνηδων που πασχίζουν να μαντρώσουν τα πρόβατα. Ο μοναδικός τρόπος για να αποφευχθεί αυτός ο κίνδυνος είναι η σταθερή και ανυποχώρητη στάση μας ως λύκοι. Οι εξουσιαστικές ύαινες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις αγέλες των λύκων. Τουναντίον, μπορούν να κουμαντάρουν όπως επιθυμούν τα κοπάδια των προβάτων. Διαλέξτε την πλευρά σας, αυτό είναι το μοναδικό επίκαιρο δίλημμα και κανένα άλλο.