Όταν οι τάξεις που κυβερνούν, δεν τολμούν πια να διοικούν, αισχύνονται για την αδυναμία τους και κάνουν προτάσεις προς τους εχθρούς τους, διακηρύσσοντας την αποστροφή τους για κάθε ρήξη μέσα στην κοινωνία, τότε είναι δύσκολο για το προλεταριάτο να διατηρήσει την ιδέα της πάλης χωρίς την οποία θα ήταν δύσκολο στο σοσιαλισμό να εκπληρώσει την ιστορική του αποστολή. Τόσο το καλύτερο, δηλώνουν οι αγαθοί άνθρωποι· μπορούμε να ελπίζουμε πώς το μέλλον του κόσμου δεν θα παραδοθεί στους αγριάνθρωπους που δεν σέβονται ακόμα και το κράτος, που χλευάζουν τις υψηλές αστικές ιδεολογίες και που δεν έχουν πια θαυμασμό για τους επαγγελματίες της ανώτερης σκέψης όσο για τους παπάδες. Ας κάνουμε λοιπόν κάθε μέρα και περισσότερα για τους απόκληρους, λένε αυτοί οι κύριοι· ας φανούμε περισσότερο χριστιανοί ή περισσότερο φιλάνθρωποι ή περισσότερο δημοκράτες (σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία του καθενός) · ας ενωθούμε για την εκπλήρωση του κοινωνικού καθήκοντος. Θα έχουμε έτσι δίκαιο γι' αυτούς τους τρομερούς σοσιαλιστές που πιστεύουν ότι είναι δυνατή η καταστροφή του γοήτρου των διανοουμένων, αφού οι διανοούμενοι κατέστρεψαν εκείνο της Εκκλησίας.
Πραγματικά, αυτοί οι σοφοί και ηθικοί συνδυασμοί απέτυχαν · δεν είναι δύσκολο να δούμε τον λόγο'.
George Sorel, 'Σκέψεις πάνω στη βία', εκδ. Γερ.Αναγνωστίδη, 1980, σελ.158.
*Μία νέα έκδοση του μνημειώδους έργου του Sorel που
πραγματεύεται την ιδέα της Γενικής Απεργίας και του Επαναστατικού
Συνδικαλισμού, ένα ρεύμα που επηρέασε ιδιαίτερα την πολιτική του
φασισμού σε σχέση με τις μάζες, πολύ πιο επιμελημένη και κατανοητή στην
νεοελληνική, θα κυκλοφορήσει στο άμεσο μέλλον από τις εκδόσεις
'Πανοπτικόν'.
