'Ποιός έχει κατανοήσει εξολοκλήρου ότι η ιστορία δεν περιέχεται σε ογκώδη βιβλία, αλλά ζει μέσα στο αίμα μας;, Carl Jung.
O Carl Jung έχει αποκληθεί 'Ελβετός Μάγος'. Έχει χαρακτηρισθεί ως ένας απ' τους σπουδαιότερους Γνωστικούς του σύγχρονου κόσμου. Στα έργα του, κανείς μπορεί ν' αντιληφθεί πως συνδέει το δικό του γνωστικό ταξίδι με εκείνο των ασθενών του. Προσπαθούσε να κατανοήσει τον εαυτό του σε σύνδεση με τους άλλους ανθρώπους. Συνεπώς, μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε ως ένα 'Γνωστικό Επιστήμονα'. Διαβάζοντας τον Jung, κανείς αντιλαμβάνεται πως ένας απ' τους σημαντικότερους παράγοντες ευτυχίας για τον άνθρωπο είναι να 'είναι αληθινός στο αίμα του και την καταγωγή του'. Διαφορετικά ο άνθρωπος δυστυχεί. Απ' την αλληλεπίδραση με τους ασθενείς του κατέληξε στο συμπέρασμα πως όσοι εξ αυτών είχαν έλθει σε αντίθεση με το 'αίμα και την καταγωγή τους' έπασχαν από κατάθλιψη και μανιακές τάσεις. Στο έργο 'Αναμνήσεις, Όνειρα και Σκέψεις' έγραψε για μία ασθενή του, η οποία ήτο εβραϊκής καταγωγής και κόρη ενός τραπεζίτη. Ο Jung έχει συνδεθεί απ' τους Εβραίους με αντισημιτικές τάσεις. Ο παππούς της ασθενούς ήτο ένας Εβραίος ραββίνος κι ο πατέρας της κατέληξε αποστάτης της εβραϊκής πίστης. Ο Jung έγραψε σχετικά: Ήτο μία δυτικοποιημένη Εβραία, φωτισμένη μέχρι το κόκαλο', και 'Το κορίτσι υπέφέρε επί χρόνια από σοβαρή αγχωτική νεύρωση, η οποία επιδεινώθηκε απ' την εμπειρία'. Ο Jung διεπίστωσε πως η αιτία αυτής της κατάστασης ήτο συνδεδεμένη με την απεμπόληση της καταγωγής της, της θρησκείας της και της ιστορίας του αίματός της (DNA). Της εξήγησε: 'Τώρα, οφείλω να σου πω κάτι που ίσως να μην είσαι σε θέση ν' αποδεχθείς. Ο παππούς σου ήτο ένας βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος. Ο πατέρας σου κατέληξε αποστάτης της εβραϊκής πίστης. Επρόδωσε το μυστικό και γύρισε την πλάτη του στο Θεό. Και εσύ πάσχεις απ' την νεύρωση επειδή ο φόβος του Θεού σ' έχει καταλάβει'. Ο Jung συνεχίζει: 'Η αντίδρασή της σ' αυτό που της είπα έμοιαζε σαν να την είχε χτυπήσει κεραυνός'. Ο Jung αναφέρει ότι το ίδιο βράδυ είδε ένα όνειρο, όπου ήτο σ' έναν χώρο υποδοχής όπου απ' έξω έβρεχε κι είδε ξαφνικά ένα νεαρό κορίτσι, το οποίο τον ρώτησε: 'Δεν έχετε ομπρέλα; Βρέχει πολύ δυνατά'. Το όνειρο έληξε κάπως έτσι. Τελικώς βρήκε μία ομπρέλα, προσπάθησε να την ανοίξει, ενώ η ομπρέλα παρουσιάστηκε ανοικτή στα πόδια του, με την εντύπωση πως το νεαρό κορίτσι ήτο θεά'. Ο ίδιος εξιστόρησε το όνειρό του στην νευρωτική ασθενή του, και σε μία εβδομάδα, η νεύρωση εξαφανίστηκε. Το όνειρο του έδειξε πως η γυναίκα δεν ήτο απλώς υπερφυσικό κορίτσι, τουναντίον κάτω απ' την επιφάνεια είχε τα φόντα μίας αγίας μορφής. Αυτό που ο Jung ανεκάλυψε ήτο ότι η Εβραία ασθενής του κι οι υπόλοιποι ασθενείς του, δεν ήσαν τίποτα άλλο από μία ευθεία σύνδεση με την ιστορία της οικογένειας καθενός εξ αυτών, της πίστης κι ό,τι αυτοί εν προκειμένω ήσαν στον παρόντα χρόνο. Η νεύρωση που διέγνωσε ο Jung στην Εβραία ασθενή του απεδόθη απ' τον ίδιο ως εξής: 'Ζούσε σ' ένα ψέμα έχοντας αποδιώξει τον Θεό, την πίστη και τους προγόνους της'. Το συμπέρασμα του Jung έχει πολύ μεγάλη σημασία, καθώς αποδεικνύει το απολύτως αβάσιμο του μοντέλου των κοινωνικά προγραμματισμένων ρομπότ. Επιπλέον μας υπενθυμίζει πως πρέπει να δραπετεύσουμε απ' το σπήλαιο του Πλάτωνα. Αν δεν γνωρίζουμε την ψυχή μας, το παρελθόν της οικογένειας μας, την φυλετική καταγωγή μας, τότε δεν γνωρίζουμε τίποτα για εμάς τους ίδιους, αλλά μονάχα ό,τι μας έχουν πει για εμάς.
'Τη νύχτα εκείνη ήρθε σε μένα η γνώση του θανάτου... εισχώρησα στον εσωτερικό θάνατο και είδα πως ο εξωτερικός θάνατος είναι καλύτερος από τον εσωτερικό. Έτσι αποφάσισα να πεθάνω εξωτερικά και να ζήσω εσωτερικά... αναζητώντας τον τόπο της εσωτερικής ζωής!', Carl Jung, 'Liber Novus'.
Ο Jung υπήρξε εισηγητής της σύγχρονης σχολής της αναλυτικής ψυχολογίας. Τα τελευταία χρόνια κυκλοφόρησε ένα εξαιρετικά σπάνιο βιβλίο που η δημοσίευσή του αποτέλεσε διεθνές εκδοτικό γεγονός Το περίφημο 'Liber Novus', γνωστό κι ως 'Κόκκινο Βιβλίο'. Πρόκειται για ένα ημερολόγιο με περισσότερες από 50 εικόνες, όπου συνέθεσε στην πλέον σκοτεινή περίοδο της ζωής του. Tο 1913, εγκατέλειψε τον μέντορά του και πατέρα της ψυχανάλυσης Sigmund Freud λόγω της διαφωνίας τους σε ζητήματα που αφορούσαν την πρακτική και τη φιλοσοφία της ψυχανάλυσης. Βρέθηκε μόνος σε μία ψυχική κατάσταση βαθιάς αβεβαιότητας. Απομονώθηκε για αρκετά χρόνια κι αφοσιώθηκε σε ασυνήθιστες μεθόδους αναζήτησης του εαυτού του, φτάνοντας πολύ συχνά στα όρια της ψύχωσης. Απ' το ταξίδι αυτό επέστρεψε αναγεννημένος κουβαλώντας μαζί του ένα ημερολόγιο, στο οποίο κατέγραψε τις εμπειρίες και τους συλλογισμούς του, μέσα από μία σειρά από δυναμικές δικές του ζωγραφιές, εμπνευσμένες απ' τα οράματα που είχε και την ενεργητική φαντασία, ένα είδος αυτοματισμού της σκέψης. Αυτό επρόκειτο να είναι το περίφημο 'Κόκκινο Βιβλίο', που ο ίδιος κράτησε μακριά απ' τα φώτα της δημοσιότητας για περισσότερο από μισό αιώνα. Το 1984, οι κληρονόμοι του φύλαξαν το βιβλίο σε τραπεζική θυρίδα επιτρέποντας παρά μονάχα σε λίγους ακαδημαϊκούς να το μελετήσουν. Ποτέ δεν έφτασε στα χέρια του κοινού, μέχρι τουλάχιστον το 2007, οπόταν η Ulrich Hoerni, η τελευταία εγγονή του, ενέδωσε στα επανειλημμένα αιτήματα των θαυμαστών του, κι αποφάσισε να δώσει το 'Κόκκινο Βιβλίο' για εκτύπωση. Για το σκοπό αυτό ιδρύθηκε το Ινστιτούτο 'Philemon', που εκτός απ' την κυκλοφορία του 'Liber Novus' σκοπό έχει να προσφέρει σταδιακά στο κοινό ολόκληρο το συγγραφικό opus του Jung, σε ειδικές προσεγμένες εκδόσεις. Tον Οκτώβριο του 2009 κυκλοφόρησε μία πολυτελής έκδοση ενός μοναδικού ντοκουμέντου, που μας εισάγει στα μυστήρια της ψυχής ενός ανθρώπου που άφησε τον εαυτό του να βυθιστεί στο λαβύρινθο του ασυνείδητου, για να επιστρέψει πιο σοφός. Το 'Κόκκινο Βιβλίο' αποτελεί επικό κεφάλαιο στη ζωή του Jung. Στις σελίδες του καταγράφονται οι έρευνες, οι εμπειρίες και οι ανακαλύψεις ενός ανθρώπου που σε ηλικία 40 ετών είχε, σύμφωνα με τον ίδιο, 'επιτύχει τιμή, δύναμη, πλούτο, γνώση και κάθε ανθρώπινη ευτυχία' αλλά ταυτόχρονα, κατά κάποιον τρόπο, είχε χάσει την ψυχή του. 'Ψυχή μου, ψυχή μου, που είσαι;' αναρωτιέται με αγωνία σε κάποιο σημείο, προκαλώντας θέλοντας και μη ανάλογους συνειρμούς σε πολλούς από εμάς, διαβάζοντας τώρα αυτές τις φράσεις. Βρισκόμενος σ' αυτή την ψυχολογική δίνη, πήρε την απόφαση κι απ' τα τέλη του 1913 άρχισε να καταγράφει έναν καταιγισμό από δικά του εσωτερικά οράματα, εικόνες και διαλόγους, υλικό που επρόκειτο να επεξεργαστεί στο 'πιο δύσκολο πείραμα' που θ' αναλάμβανε ποτέ. Αυτές οι εμπειρίες συνέβαιναν τη νύχτα στη βιβλιοθήκη του, μετά από μία μέρα δουλειάς με τους ασθενείς του και το δείπνο με την οικογένειά του. Ορισμένες φορές έκανε Γιόγκα για να καθησυχάσει τη συναισθηματική αναταραχή και να κενώσει την συνείδησή του. Προχωρούσε στις φαντασιώσεις που του εμφανίζονταν, εισχωρούσε σ' έναν άλλο κόσμο, ξεκινώντας συζητήσεις με φανταστικούς χαρακτήρες. Παρέμενε αβέβαιος για το νόημα και τη σημασία των περιεχομένων τους, και το ενδεχόμενο να πάσχει από κάποια διανοητική αρρώστια ήτο ο διαρκής φόβος του. Μετά το ξέσπασμα του Α' ΠΠ, η κατανόηση έρχεται: 'Τελικά καταλαβαίνω', έγραψε ο ίδιος το 1914, και βρήκε το κουράγιο να ξεκινήσει τη συγγραφή του 'Liber Novus' του. Ανοίγοντας κανείς τις σελίδες του βιβλίου, μένει έκπληκτος απ' τις ψυχολογικές μάχες που λαμβάνουν χώρα, οι οποίες συνοδεύονται από εσωτερικές αποκαλύψεις.
Στην προφητική εισαγωγή, το 'Πνεύμα του Βυθού' παλεύει με το 'Πνεύμα της Εποχής'. Η σύγχρονη και μεταβαλλόμενη σκέψη της Εποχής, οφείλει συνεχώς να κάνει χώρο για το αμνημόνευτο μέλλον που πηγάζει από το Βυθό. Ένα πνευματικό μήνυμα αναδύεται, ένας νέος δρόμος για τη σύγχρονη εποχή στην οποία ζούμε, με τον Jung να γίνεται ο φορέας του. Η νέα διδασκαλία αφορά σε μία νέα εικόνα του Θεού, έναν ενυπάρχων Θεό, ο οποίος βρίσκεται στο καθετί, απ' το πιο μεγάλο μέχρι το πιο μικρό, κι απ' το πιο σκοτεινό μέχρι το πιο φωτεινό. Το παράδοξο εδώ είναι ο ισχυρισμός ότι 'η υψηλότερη αλήθεια και το απόλυτο παράλογο είναι ένα και το αυτό'. Επιπλέον, 'η μίξη του λογικού με το μη-λογικό παράγει το ύψιστο νόημα' και 'το πάντρεμα της τάξης με το χάος προκαλεί τη γέννηση του θεϊκού παιδιού'. Το έργο είναι να μπορεί κανείς να συγκρατήσει τα αντίθετα ενωμένα, 'ο στόχος δεν είναι τα ύψη αλλά το κέντρο', το κέντρο του Εαυτού, το οποίο μπορεί να θεωρηθεί ως 'ο Θεός μέσα μας'. Ο Γιουνγκ καταλήγει ότι 'θα πρέπει να είστε... όχι Χριστιανοί αλλά Χριστοί, διαφορετικά δεν θα είστε καθόλου χρήσιμοι στον επερχόμενο Θεό', κατανοώντας πως χρειάζεται να ζήσει τη ζωή του ολόκληρη, και το θεϊκό πνεύμα και το ανθρώπινο ζώο, ενωμένα μαζί σ' ένα αρμονικό σύνολο. Στο προσωπικό ταξίδι του, η θηλυκή φωνή της Ψυχής του μάχεται μαζί του προκειμένου ν' αναγνωρίσει και να ισορροπήσει τις δικές του αντιθέσεις. Η έλλειψη εμπιστοσύνης, η περιφρόνηση, η κρίση, η περηφάνια, η απείθεια, η αμφιβολία, η σύγχυση, η οργή κι ο φόβος ξεφλουδίζονται και χάνονται. Η ανάγκη για ανάπτυξη της υπομονής, ένας τρόπος ύπαρξης καρτερικός, δεκτικός, ανθεκτικός, όπως είναι το θηλυκό στοιχείο εσωτερικά (η Άνιμα), γίνεται πλέον ξεκάθαρα εμφανής. Ανακαλύπτει έτσι πως η σκέψη και το συναίσθημα, χρειάζονται το ένα το άλλο. Ο Jung πρέπει ν' αντιμετωπίσει αυτά που επιθυμεί λιγότερο (που συμβολίζονται ως κόλαση, έρημος, φόνος κλπ.) μέχρι που δηλώνει πως 'τίποτα το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο'. Κατανοεί ότι τα αντίθετα είναι αδέλφια, ότι ο 'άλλος', το διαφορετικό, βρίσκεται μέσα στον καθένα μας. Η Ψυχή συμβουλεύει την αποδοχή της μοναξιάς, την εσωτερική μοναξιά της γνώσης, την αβεβαιότητα του μονοπατιού ή του στόχου, το φόβο και την πιθανότητα της τρέλας σαν μέρος του ταξιδιού. 'Πίστευα... πως η ψυχή ξέρει το δικό της δρόμο... ίσως κανείς να μην κερδίσει ενοράσεις από το έργο μου. Αλλά η ψυχή μου απαιτεί αυτό τον άθλο... πρέπει να το επιχειρήσω για μένα, χωρίς να ελπίζω σε τίποτε – για χάρη του Θεού'. Ο Jung χαράζει το δικό του μονοπάτι, επιμένοντας πως «το μονοπάτι μου δεν είναι το δικό σου μονοπάτι», εννοώντας πως ο καθένας πρέπει να βρει το δικό του αυτογνωσιακό δρόμο. Ο Jung θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας 'Γνωστικός Εθνικοσοσιαλιστής'.
Το 'Κόκκινο Βιβλίο' μπορείτε να το κατεβάσετε ελεύθερα εδώ:
http://www.holybooks.com/wp-
