Κάθε 2η Δευτέρα του Οκτωβρίου εκάστου έτους, οι γηγενείς Αμερικανοί συνοφρυώνονται στη σκέψη και μόνο πως τιμάται ένας άνθρωπος που διέπραξε τις φρικαλεότητες εναντίον των ιθαγενών πληθυσμών. Η Ημέρα του Κολόμβου αποτελεί σύλληψη των Ιπποτών του Κολόμβου, μία αδελφική στους Καθολικούς οργάνωση, κατά την δεκαετία του 1930 για το λόγο ότι επιθυμούσαν έναν Καθολικο ήρωα. Έπειτα ο Πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ επισημοποίησε την ημέρα αυτή ως νόμιμη αργία στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1937. Θα παραθέσουμε 8 μύθους σχετικά με τον ίδιο τον Κολόμβο, αλλά και την ημέρα απότισης τιμών σ' αυτόν. Ο λόγος διδακτικός για το πνεύμα της αποικιοκρατίας, η οποία μολονότι έχει αλλάξει το ιδεολογικό περιτύλιγμά της, συνεχίζει απρόσκοπτη, 'εκπολιτίζοντας' βίαια τους ιθαγενείς λαούς σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Πίσω από την αποικιοκρατία βρίσκονται οι γνωστοί δουλέμποροι των λαών, Εβραίοι. Περισσότερες αναλυτικές πληροφορίες για την ανακάλυψη της Αμερικής μπορείτε να βρείτε στις σελίδες του μνημειώδους έργου 'Ο Διεθνής Εβραίος' του Henry Ford, όπως επίσης στο έργο του Itsvan Bakony 'Οι Εβραίοι δουλέμποροι των λαών'.
Εν πλώ-Ο Κολόμβος έκλεψε την αμοιβή ενός ναύτη.
Αφότου επέτυχε να εξασφαλίσει την χρηματοδότηση των ταξιδιών του προς την Ασία, από την πώληση της περιουσίας των Εβραίων της Ισπανίας και των Μουσουλμάνων κατόπιν διαταγής του Βασιλιά Φερδινάνδου και της Βασίλισσας Ισαβέλλα, ο Κολόμβος ξεκίνησε την εξερεύνηση του νέου κόσμου, έχοντας πλοία και χρήματα. Πλήρης ενθουσιασμού για την ανακάλυψη ενός νέου κόσμου, ο Κολόμβος πρόσφερε μία αμοιβή 10.000 maravedis (ισπανικά νομίσματα) ή αλλιώς το ποσό των 540 δολαρίων (ο ετήσιος μισθός ενός ναύτη) στον πρώτο άνθρωπο που θα ανακάλυπτε μία τέτοια γη. Παρόλο που ένας άλλος ναύτης είδε πρώτος τη νέα γη τον Οκτώβριο του 1492, ο Κολόμβος απέσυρε την αμοιβή που είχε υποσχεθεί για τον λόγο ότι ισχυρίστηκε πως είχε δει πρώτος ένα αμυδρό φως στη Δύση.
Ο Κολόμβος ουδέποτε πάτησε το πόδι του σε αμερικανικό έδαφος, ούτε το 1492, ούτε ποτέ.
Αναφερόμαστε στην εξερευνητική αφήγηση του Leif Erickson. Εννοούμε πως ο Κολόμβος ουδέποτε πάτησε το πόδι του, καθώς ο Erickson ανακάλυψε την Αμερική 500 χρόνια πριν τον Κολόμβο. Το μοναδικό μέρος όπου ο Κολόμβος πάτησε το πόδι του ήταν στις νήσους Μπαχάμες και μετέπειτα στην Ισπανιόλα, ένα νησί της Καραϊβικής θάλασσας, ανοιχτά της Κεντρικής Αμερικής, η τοποθεσία που γνωρίζουμε σήμερα ως Αϊτή και Δομινικανή Δημοκρατία. Κατά την άφιξη, ο Κολόμβος κι οι Ισπανοί που έφεραν οπλισμό, συνάντησαν τους Αραουκάνους, τους Ταίνο και τους Λυκάωνες. Όλοι τους ήταν φιλικοί απέναντι στους κονκισταδόρες, όπως αναφέρεται από τον ίδιο τον Κολόμβο. Μετέπειτα, τους υποχρέωσε να επισκευάσουν το σαραβαλιασμένο Santa Maria προκειμένου να διασωθεί το πλήρωμα και το φορτίο που μετέφεραν. Ο Κολόμβος κατενθουσιασμένος από την φιλική διάθεση των ιθαγενών πληθυσμών, πήρε ύπουλα τον έλεγχο της γης τους στο όνομα της Ισπανίας. Στο ημερολόγιό του έγραψε: 'Μόλις κατέφτασα στις (δυτικές) Ινδίες, στο πρώτο νησί που ανακάλυψα, αμέσως υποχρέωσα ορισμένους ιθαγενείς δια της βίας, ώστε να μάθουν να διαβάζουν και να μου δώσουν χρήσιμες πληροφορίες πάνω σε οτιδήποτε θα μπορούσε να μου φανεί χρήσιμο για εκείνα τα μέρη'.
Ο Κολόμβος αποτύπωσε μία φρικτή και πλαστή εικόνα για τους φιλειρηνικούς ιθαγενείς.
Οπόταν ο Κολόμβος είδε για πρώτη φορά τους ιθαγενείς Αρακουκάνους, οι οποίοι τον πλησίασαν με φιλική διάθεση υποδοχής, τόσο τον ίδιο όσο το πλήρωμά του, εκείνος τους μίλησε με έναν εξίσου ειρηνικό και σεβαστικό τρόπο. Έγραψε: 'Μας πρόσφεραν παπαγάλους και μπάλες από ύφασμα και λόγχες και πολλά άλλα αντικείμενα. Εκούσια μας πρόσφεραν οτιδήποτε ανήκε σε εκείνους. Ήταν χτισμένοι, διέθεταν γερά σώματα και όμορφα χαρακτηριστικά. Δεν διέθεταν όπλα, ούτε γνώριζαν από αυτά, ενώ όταν τους έδειξα ένα σπαθί, το έπιασαν από την κόψη και κόπηκαν εν τη αγνοία τους. Δεν διέθεταν σίδηρο. Οι λόγχες τους ήταν φτιαγμένες από καλάμια. Ήταν οι καταλληλότεροι για να γίνουν υπηρέτες μας. Έχοντας στη διάθεσή μου 50 άντρες μπορούσαμε να τους υποτάξουμε και να τους κάνουμε ό,τι θέλαμε'. Έπειτα από μερικούς μήνες στην Καραϊβική, στις 13 Ιανουαρίου του 1493, δύο ιθαγενείς δολοφονήθηκαν στη διάρκεια ανταλλαγών. Ο Κολόμβος, ο οποίος είχε περιγράψει πριν πολύ διαφορετικά τους ιθαγενείς ως ευγενικούς ανθρώπους στο εξής έγραψε ότι 'είναι κακοί και πιστεύω πως προέρχονται από την νήσο της Καραϊβικής, και ότι τρώνε ανθρώπους'. Επίσης τους περιέγραψε ως 'απολίτιστους κανίβαλλους, με σκυλίσιες μύτες που πίνουν το αίμα των θυμάτων τους'. Αυτή η άθλια παραποίηση διδάσκεται στα σχολεία κι οι σύγχρονοι Αμερικανοί αναμεταδίδουν ακούσια τα ψεύδη του πονηρού Κολόμβου.
Το πλήρωμα του Κολόμβου αποτελούνταν από βιαστές και δολοφόνους.
Μετά το πρώτο ταξίδι του Κολόμβου στην Καραϊβική, επέστρεψε στην Ισπανία και άφησε πίσω του 39 άνδρες που επιχείρησαν να βιάσουν τις γυναίκες των ιθαγενών. Οπόταν επέστρεψε, βρήκε όλους τους άνδρες του νεκρούς. Έχοντας μαζί του 1.200 στρατιώτες, ο βιασμός και η δολοφονία έγιναν καθημερινό φαινόμενο με την ανοχή του Κολόμβου. Η κατάσταση αυτή μνημονεύεται από τον στενό φίλο και συνεργάτη του Κολόμβου, τον Michele de Cuneo από την Σαβόνα της Ιταλίας, ο οποίος έγραψε τον πρώτο απολογισμό της σχέση του με μία γυναίκα ιθαγενής, η οποία του εδόθη ως δώρο από τον Κολόμβο: 'Στη διάρκεια του ταξιδιού, αιχμαλώτισα μία πολύ όμορφη γυναίκα από την Καραϊβική, την οποία αξίωσα από τον Λόρδο Admiral, να μου την παραδώσει και την οποία οδήγησα στην καμπίνα μου, ούσα γυμνή σύμφωνα με τις παραδόσεις των ιθαγενών, άδραξα της ευκαιρίας για να απολαύσω τα κάλλη της. Ήθελα να θέσω την επιθυμία μου σε εφαρμογή, ωστόσο εκείνη δεν ήθελε το ίδιο και με γρατσούνισε με τα νύχια της με έναν τρόπο που δεν θα ήθελα ποτέ να έχει εξελιχθεί. Βλέποντας αυτή τη συμπεριφορά (για να σας πω την κατάληξη του όλου) πήρα ένα σχοινί και την έδεσα σφιχτά, ενώ εκείνη αντιστάθηκε και άρχισε να ουρλιάζει που δεν θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Τελικώς ήρθαμε σε μία συμφωνία με έναν τρόπο που θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω ως ένα είδος σχολείου για πόρνες'. Πολλές περιπτώσεις βιαιότητας και δολοφονιών συμπεριλαμβάνονταν στα κατάστιχα των Ισπανών, όπου δοκίμαζαν πόσο κοφτερές ήταν οι λεπίδες τους στα σώματα των ιθαγενών πληθυσμών, κόβοντάς τους μέλη ή αποκεφαλίζοντάς τους και ρίχνοντας τα ακρωτηριασμένα μέλη τους στη φωτιά για να τους φάνε ως κρέας μαζί με σούπα. Υπάρχουν μαρτυρίες που κάνουν λόγο για βρέφη που παίρνονταν δια της βίας από τις μητέρες τους ενόσω αυτές τα θήλαζαν και τα έριχναν στον γκρεμό ως άλλες πέτρες. Ο Bartolome De Las Casas, ένας πρώην δουλοκτήτης που εξελίχθηκε σε Επίσκοπος της Τσιάπας, περιέγραψε αυτές τις φρικαλεότητες: 'Τέτοιες απάνθρωπες και βαρβαρικές συμπεριφορές διεπράχθησαν μπροστά στα μάτια μου, αποτυπώνοντας μία εποχή δίχως προηγούμενο στην ιστορία'. Συνεχίζει λέγοντας πως 'Τα μάτια μου έχουν δει αυτές τις πράξεις τόσο ξένες προς την ανθρώπινη φύση που με κάνουν να τρέμω ενόσω γράφω'.
Ο Κολόμβος υποδούλωσε τους ιθαγενείς πληθυσμούς για να τους αρπάξει τον χρυσό.
Ο Κολόμβος ανέφερε μία πληθώρα ιθαγενών πληθυσμών ως μελλοντικούς σκλάβους, ποταμούς χρυσού και γόνιμα λιβάδια στην Βασίλισσα Ισαβέλλα και τον Βασιλιά Φερδινάνδο. Του εδόθησαν 17 πλοία και περισσότεροι από 1.200 άνδρες για το επόμενο εξερευνητικό ταξίδι του. Εντούτοις, ο Κολόμβος όφειλε να επιστρέψει ανταλλάγματα. Τις επόμενες ημέρες, μετέφερε εκατοντάδες σκλάβων που πέθαιναν εν πλώ, όπως και χρυσό που δεν ήταν τόσο πολύτιμος όσο νόμιζε αρχικώς. Για τον λόγο αυτό υποχρέωσε τους ιθαγενείς να εργαστούν σε ορυχεία έως τελικής πτώσεως. Όσοι αντιστέκονταν είτε αποκεφαλίζονταν είτε τους έκοβαν τα αυτιά. Στις επαρχίες του Cicao, όλοι οι άνθρωποι άνω των 14 ετών όφειλαν να εξορύξουν κατ' ελάχιστον μία δαχτυλήθρα σκόνης χρυσού κάθε τρεις μήνες και τους δίνονταν περιδέραια χαλκού ως απόδειξη της συμμόρφωσής τους. Όσοι δεν συμμορφώνονταν στις υποδείξεις, τους έκοβαν τα χέρια τους, καθώς ήταν δεμένοι από τον λαιμό τους και πέθαιναν από εξάντληση. Αναφέρεται πως περίπου 10.000 άνθρωποι πέθαναν από αιμορραγία, ακρωτηριασμένοι από των χειρών όντες. Σε διάστημα 2 ετών, περίπου 250.000 (Αμερικανο) Ινδιάνοι της Αϊτής είχαν πεθάνει. Πολλοί θάνατοι οφείλονταν σε μαζικές αυτοκτονίες ή εκ προθέσεως δηλητηριάσεις μητέρων οι οποίες σκοτώναν τα μωρά τους για να αποφύγουν τις διώξεις. Σύμφωνα με τον Κόλόμβο, μέσα σε διάστημα ολίγων ετών, προτού αυτός πεθάνει, έγραψε: 'Ο χρυσός είναι το πιο πολύτιμο από όλα τα εμπορεύματα · ο χρυσός αποτελεί θησαυρό, και εκείνος που τον κατέχει μπορεί να αποκτήσει οτιδήποτε στον κόσμο, αποκτώντας ακόμα και τα μέσα διάσωσης των ψυχών από τον Άδη, και την επαναφορά τους στο βασίλειο του παραδείσου'.
Ο Κολόμβος προωθούσε τους ιθαγενείς ως σεξουαλικούς σκλάβους στους άντρες του.
Ο Κολόμβος πέραν της εκδούλευσης στα ορυχεία, είχε προχωρήσει στην εκδούλευση ως σεξουαλικών σκλάβων για τις ανάγκες των ανδρών του. Δεν δίσταζε να προσφέρει στους άνδρες του ως άλλα σεξουαλικά αντικείμενα ακόμα και αγόρια ηλικίας 9 ετών. Επιπλέον είχε μετατρέψει ολόκληρα χωρία σε θέρετρα σεξουαλικής ευχαρίστησης και ξεφαντώματος. Το 1500 , έγραψε: 'Εκατοντάδες καστελάνος απαιτούνται για μία γυναίκα όπως και μία φάρμα, και είναι πολύ γενικευμένο το φαινόμενο, ενώ υπάρχουν πάμπολλοι έμποροι που αναζητούν κορίτσια· ειδικότερα αυτά ηλικίας 9-10 έχουν μεγάλη ζήτηση'.
Οι άντρες του Κολόμβου χρησιμοποιούσαν τους ιθαγενείς ως τροφή για τους σκύλους.
Στα πρώτα χρόνια των εξερευνήσεων του Κολόμβου υπήρχαν ανάλογα των σημερινών κρεοπωλείων της εποχής μας στην Καραϊβική. Τα κορμιά των (Αμερικανο) Ινδιάνων πωλούνταν ως σκυλοτροφή. Τότε υπήρχε μία πρακτική που ονομάζονταν καταχθόνια hemontería, όπου αφορούσε το κυνήγι των ανθρώπων, σύμφωνα με το οποίο οι Ινδιάνοι ρίχνονταν προς βορρά των σκυλιών του πολέμου. Αυτά τα σκυλιά που επίσης φορούσαν πανοπλία και τρέφονταν με ανθρώπινες σάρκες αποτελούσαν τον τρόμο για τους Ινδιάνους. Επίσης νεογέννητα μωρά αποτελούσαν τροφή για τα σκυλιά, υπό την μορφή διασκέδασης ενώπιον των τρομοκρατημένων γονέων τους.
Ο Κολόμβος επέστρεψε στην Ισπανία σιδηροδέσμιος-Αλλά του εδόθη Χάρη
Έπειτα από σωρεία καταγγελιών εναντίον του Κολόμβου σχετικά με την κακοδιαχείριση της Ισπανιόλα, μία βασιλική επιτροπή συνέλαβε τον Κολόμβο το 1500 και τον μετέφερε σιδηροδέσμιο πίσω στην Ισπανία. Παρόλο που του αφαιρέθηκε ο τίτλος του κυβερνήτη, έτυχε της χάριτος από τον Βασιλιά Φερδινάνδο, ο οποίος τον χρηματοδότησε και για ένα τέταρτο εξερευνητικό ταξίδ
