1. Το αντικείμενο της ψυχιατρικής (στα ελληνικά: θεραπεία ψυχής) έχει τύχει σφετερισμού απ' το ιατρικό κατεστημένο. Ο πολιτικός έλεγχος της δημόσιας πτυχής της έχει κατασχεθεί απ' την ιατρική κι η γλώσσα της θεραπείας της ψυχής έχει αλλοιωθεί από άσχετες ιατρικές έννοιες κι όρους. Η ψυχιατρική πρέπει να επιστρέψει στις μη-ιατρικές ρίζες της, καθότι οι περισσότερες ψυχιατρικές παθήσεις δεν εμπίπτουν στην δικαιοδοσία της ιατρικής. Όλα τα πρόσωπα που είναι αρμόδιοι στην θεραπεία της ψυχής θα πρέπει να είναι γνωστοί οι ψυχίατροι. Οι ψυχίατροι πρέπει ν' αποκηρύξουν τη χρήση ιατρικής προέλευσης λέξεων όπως 'ασθενής', 'ασθένεια', 'αγωγή'. Η μοναδική συμβολή των ιατρικών ψυχιάτρων στην ψυχιατρική είναι αυτή ως εμπειρογνώμονες στην νευρολογία, και, στην τόσο αναγκαία πρόσθετη εργασία που αφορά τα ναρκωτικά.
2. Η εκτεταμένη ατομική ψυχοθεραπεία είναι ελιτίστικη, ξεπερασμένη, καθώς και μη παραγωγική μορφή ψυχιατρικής βοήθειας. Συγκεντρώνει τα ταλέντα των λίγων σε λίγους. Καλύπτεται με την έννοια ότι οι δυσκολίες των ανθρώπων έχουν τις πηγές τους στο εσωτερικό τους, υπονοώντας ότι όλα είναι καλά με τον κόσμο. Προωθεί την καταπίεση καλύπτοντας τις συνέπειές της με ντροπή και μυστικότητα. Περαιτέρω περιπλέκεται μέσα απ' την προσπάθεια να περάσει μία ιδανική κατάσταση του ανθρώπου, όταν είναι, στην πραγματικότητα, ακραία τεχνητή.
Τα αίτια των προβλημάτων των ανθρώπων δεν εντοπίζονται εντός των ίδιων, αλλά στις εξωγενείς καταστάσεις, στην εκμετάλλευσή τους, στο μολυσμένο περιβάλλον, στον πόλεμο, και στο κίνητρο του κέρδους. Η ψυχιατρική πρέπει να εφαρμόζεται ανά ομάδες. Οι συνεδρίες του τύπου 'ένας-προς-έναν', παρά την μεγάλη αξία τους σε περιπτώσεις κρίσεων, θα πρέπει να γίνουν η εξαίρεση κι όχι ο κανόνας. Το υψηλό ιδανικό των 'I-Thou'(*') σχέσεων αγάπης θα πρέπει να προωθηθεί στο πλαίσιο των ομάδων και όχι στη δύσκαμπτη κατάσταση του ιατρείου. Οι ψυχίατροι δεν ειδικεύονται στην ομαδική εργασία, είναι ελλιπής η εκπαίδευσή τους και θα πρέπει να αναβαθιστεί. Οι ψυχίατροι θα πρέπει να ενθαρρύνουν τις διμερείς, ανοικτές συζητήσεις και να αποθαρρύνουν την μυστικότητα και την ντροπή σε σχέση με την αποκλίνουσα συμπεριφορά και τις σκέψεις.
3. Παραμένοντας 'ουδέτερη' σε μία καταπιεστική κατάσταση, η ψυχιατρική, ιδίως στη δημόσια σφαίρα, έχει γίνει εφαρμοστής των κατεστημένων αξιών και νόμων. Η προσαρμογή στις συνθήκες που επικρατούν είναι ο διακηρυγμένος στόχος των περισσότερων ψυχιατρικών θεραπειών. Στα άτομα που αποκλίνουν από τον κόσμο της τρέλας δίνονται δόλια διαγνωστικές εξετάσεις, οι οποίες παράγουν διαγνωστικές ετικέτες που οδηγούν σε μία 'θεραπεία' που είναι, στην πραγματικότητα, μία σειρά διαβαθμισμένων κατασταλτικών διαδικασιών, όπως η 'διαχείριση των ναρκωτικών', η 'νοσοκομειακή περίθαλψη', η 'θεραπεία σοκ', κι ίσως η 'λοβοτομή'. Όλες αυτές οι μορφές της 'θεραπείας' είναι διαστροφές των νόμιμων ιατρικών μεθόδων, οι οποίες έχουν τεθεί στην υπηρεσία της αναγνώρισής τους απ' το ιατρικό επάγγελμα. Η θεραπεία είναι υποχρεωτική σε πρόσωπα που, αν αφεθούν μόνοι τους, δεν θα την αναζητήσουν.
Τα ψυχολογικά τεστ κι οι διαγνωστικές ετικέτες που δημιουργούν, ιδίως για την σχιζοφρένεια, πρέπει ν' αποκηρυχθούν ως ανόητες μυθοποιήσεις, η πραγματική λειτουργία των οποίων είναι η απόσταση των ψυχιάτρων απ' τους ανθρώπους κι η εξώθηση των ανθρώπων σε συμμόρφωση. Η ιατρική πρέπει να σταματήσει τη διάθεση φαρμάκων, νοσοκομείων, κι άλλων νόμιμων ιατρικών διαδικασιών με σκοπό την απροκάλυπτη ή λεπτεπίλεπτη επιβολή του νόμου και πρέπει να εξεταστεί πώς οι φαρμακευτικές εταιρείες υπαγορεύουν διαδικασίες θεραπείας μέσω της διαφήμισής τους. Η ψυχιατρική πρέπει να πάψει να παίζει κάποιο ρόλο στην καταπίεση των γυναικών, αρνούμενη να ευνοεί την προσαρμογή στην καταπίεσή τους.
Η ψυχιατρική βοήθεια πρέπει να δίνεται, υπό την προϋπόθεση ότι, οι άνθρωποι πρέπει να επιλέξουν πότε, τι, και με ποιον θέλουν ν' αλλάξουν. Οι ψυχίατροι πρέπει να γίνουν συνήγοροι του λαού, πρέπει ν' αρνηθούν να συμμετάσχουν στην καταστολή των καταπιεσμένων, και θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους αγώνες των ανθρώπων για απελευθέρωση. Η παράνοια είναι το καθεστώς παρατεταμένης συνειδητοποίησης. Οι περισσότεροι άνθρωποι καταδιώκονται απ' τις πλέον τρελές αυταπάτες τους. Ειδικά εκείνοι που είναι υπερευαίσθητοι. O ψυχιατρικός μύθος αποτελεί μία ισχυρή επιρροή στη διατήρηση της καταπίεσης των ανθρώπων. Η ατομική ελευθερία είναι δυνατή μονάχα μέσω ριζοσπαστικών σοσιαλιστικών μετασχηματισμών. Η ψυχιατρική θα πρέπει να σταματήσει την μυθοποίησή των ανθρώπων και να εργαστεί προς τη σωστή κατεύθυνση.
Το μανιφέστο ανήκει στον καθηγητή φιλοσοφίας και ψυχοθεραπευτή Claude M. Steiner κι η πηγή του είναι το βιβλίο 'Innovative Psychotherapies' του Raymond J. Corsini (1914–2008). Ο Corsini ήταν εγκυκλοπαιδιστής και λεξικογράφος ψυχολογίας. Έργα του έχουν μεταφρασθεί σε πολλές γλώσσες. Για την τετράτομη εγκυκλοπαίδειά της ψυχολογίας βραβεύθηκε το 1994. Το σύστημα του Corsini είναι γνωστό ως 4-R ή 'Ατομική Εκπαίδευση' και στηρίζεται στις θέσεις του Adler, δίνοντας έμφαση στην σχολική εκπαίδευση μέσω δημοκρατικών διαδικασιών. Τα τέσσερα 'R' σημαίνουν τα εξής: responsibility (υπευθυνότητα), respect (σεβασμός), resourcefulness (επινοητικότητα), και responsiveness (ανταπόκριση).
(*) Το σχήμα 'I and Though' προέρχεται απ' το έργο του Martin Bubers 'Ich und Du' (1923) κι αφορά έναν προσωπικό φιλοσοφικό διάλογο, όπου περιγράφει πως ο προσωπικός διάλογος μπορεί να ορίσει την φύση της πραγματικότητας. Ότι η ανθρώπινη ύπαρξη μπορεί να ορισθεί μέσα απ' τον διάλογο που κάνουμε με τους άλλους, με τον κόσμο και με τον Θεό.
a
Η ψυχιατρική βοήθεια πρέπει να δίνεται, υπό την προϋπόθεση ότι, οι άνθρωποι πρέπει να επιλέξουν πότε, τι, και με ποιον θέλουν ν' αλλάξουν. Οι ψυχίατροι πρέπει να γίνουν συνήγοροι του λαού, πρέπει ν' αρνηθούν να συμμετάσχουν στην καταστολή των καταπιεσμένων, και θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους αγώνες των ανθρώπων για απελευθέρωση. Η παράνοια είναι το καθεστώς παρατεταμένης συνειδητοποίησης. Οι περισσότεροι άνθρωποι καταδιώκονται απ' τις πλέον τρελές αυταπάτες τους. Ειδικά εκείνοι που είναι υπερευαίσθητοι. O ψυχιατρικός μύθος αποτελεί μία ισχυρή επιρροή στη διατήρηση της καταπίεσης των ανθρώπων. Η ατομική ελευθερία είναι δυνατή μονάχα μέσω ριζοσπαστικών σοσιαλιστικών μετασχηματισμών. Η ψυχιατρική θα πρέπει να σταματήσει την μυθοποίησή των ανθρώπων και να εργαστεί προς τη σωστή κατεύθυνση.
Το μανιφέστο ανήκει στον καθηγητή φιλοσοφίας και ψυχοθεραπευτή Claude M. Steiner κι η πηγή του είναι το βιβλίο 'Innovative Psychotherapies' του Raymond J. Corsini (1914–2008). Ο Corsini ήταν εγκυκλοπαιδιστής και λεξικογράφος ψυχολογίας. Έργα του έχουν μεταφρασθεί σε πολλές γλώσσες. Για την τετράτομη εγκυκλοπαίδειά της ψυχολογίας βραβεύθηκε το 1994. Το σύστημα του Corsini είναι γνωστό ως 4-R ή 'Ατομική Εκπαίδευση' και στηρίζεται στις θέσεις του Adler, δίνοντας έμφαση στην σχολική εκπαίδευση μέσω δημοκρατικών διαδικασιών. Τα τέσσερα 'R' σημαίνουν τα εξής: responsibility (υπευθυνότητα), respect (σεβασμός), resourcefulness (επινοητικότητα), και responsiveness (ανταπόκριση).
(*) Το σχήμα 'I and Though' προέρχεται απ' το έργο του Martin Bubers 'Ich und Du' (1923) κι αφορά έναν προσωπικό φιλοσοφικό διάλογο, όπου περιγράφει πως ο προσωπικός διάλογος μπορεί να ορίσει την φύση της πραγματικότητας. Ότι η ανθρώπινη ύπαρξη μπορεί να ορισθεί μέσα απ' τον διάλογο που κάνουμε με τους άλλους, με τον κόσμο και με τον Θεό.
a
