Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

'ΧΕΙΡΩΝΙΟΣ ΛΑΒΗ', Πράξη 8η / Ο.Π.Λ.Α. Ποτέ ξανά





Τις πρώτες ημέρες του Δεκεμβρίου του 1944, μία σειρά ένοπλων συγκρούσεων έλαβαν χώρα στην Αθήνα που διήρκεσαν έως τον Ιανουάριο του 1945, ανάμεσα στις δυνάμεις αριστερών οργανώσεων ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ και τις Βρετανικές και Κυβερνητικές δυνάμεις που ανήκαν σ' ένα πολιτικό φάσμα, που εκτείνετο απ' την σοσιαλδημοκρατία του Γεωργίου Παπανδρέου του 'Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος' και έφτανε έως τα Τάγματα Ασφαλείας. Ανάμνηση της κομμουνιστικής ανταρσίας ήταν οι λεηλασίες του Δεκεμβρίου του 2008. Η κομμουνιστική συμμορία χασάπηδων 'Οργάνωση Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα' (και αυτή με τη σειρά της ως όνομα επαναλαμβάνεται στις μέρες μας) προέβη σε μαζικές και αποτρόπαιες εκκαθαρίσεις πατριωτών, ανάλογες των οποίων δύσκολα μπορούν να εντοπιστούν στην σύγχρονη ελληνική ιστορία.


Τα κομμουνάκια υπερηφανεύονται πως εκκαθάρισαν την περιοχή του Θησείου απ' τους Χίτες. Ότι πολέμησαν τους τσάτσους των Βρετανών και των Γερμανών. Ο κομμουνιστής Ορέστης Μακρής στο βιβλίο του 'Ο ΕΛΑΣ της Αθήνας' (Σύγχρονη Εποχή, 1985) αναφέρει: ''4 Δεκεμβρίου 1944, 6 το πρωί. 'Οι σάλπιγγες των λόχων μας ρίχνουν το σύνθημα 'προχωρείτε-προχωρείτε'. Οι πολεμικές κραυγές των μαχητών μας 'αέραα-αέραα' σπάνε την νεκρική ησυχία των Πετραλώνων. Άρχισε η κύρια κατά μέτωπο επίθεσή μας. Οι αναφορές μας έρχονται απανωτές. Το ένα τετράγωνο μετά το άλλο πέφτουν στα χέρια μας. Τα ελασιτάκια δε κρατιούνται με τίποτε. Ζητούν να άρουν εκδίκηση για τα αδικοχαμένα αδέλφια τους που πέσαν από τις άνανδρες επιθέσεις της 'Γκρίχεν Πολιτσάι' και στην Κατοχή και στην Απελευθέρωση''.




Γράψαμε στ' αρχίδια μας τι έλεγε και τι δεν έλεγε προτού ψοφήσει ο εν λόγω ερυθρός καραγκιόζης και πραγματοποιήσαμε εικαστική παρέμβαση στο ιδιόκτητο κτίριο της ΚΟΒ Θησείου του ΚΚΕ στην συμβολή των οδών Δημοφώντος και Φιλλίδος 2. Δεν μπορεί να υπάρξει έλεος και καμία συμφιλίωση με τους ανθέλληνες συμμορίτες. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ και στο όνομα καμίας 'εθνικής ενότητας' όλα όσα έκαναν και επαίρονται γι' αυτά ακόμα και σήμερα οι προκλητικά αμετανόητοι πρόγονοι (ιδεολογικοί και μη) των αποβρασμάτων που αιματοκύλισαν την πατρίδα μας. Λίγες μουτζούρες και λίγες φθορές είναι μία πρόγευση του τι θα ακολουθήσει σε μία πιό στενή γνωριμία, ένα φαινόμενο που θα λάβει μεγάλη μαζικότητα, αν και όποτε το θελήσουν ή το θελήσουμε...



ΥΓ: Το στέκι 'Αντίπνοια' που ευθύνεται για την φυλάκιση συναγωνιστών Ελλήνων εθνικιστών, έχει επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ιστορία των Δεκεμβριανών και ειδικότερα σε ό,τι αφορά τις περιοχές Θησείο-Κουκάκι-Πετράλωνα. Είναι προφανές πως των κομμουνιστών τα εγγόνια είναι αυτοί οι οποίοι συνεχίζουν το δολοφονικό έργο των προγόνων τους. Θα τους θυμίσουμε ένα οικείο τους τσιτάτο: 'Μας έχουν καταλογίσει τα πάντα, εκτός από αυτό που πραγματικά είμαστε και φοβούνται'...




Δράση μας το 2013 στο Πρεζοστέκι ''Αντίπνοια'' που οι ''μαχητές αναρχοαντιφασίστες'' ήταν μέσα και ούτε που τόλμησαν να βγούν

Λάφυρα που πήραμε απο την πρεζοφωλιά τους


Οι Ριζοσπάστες Εθνικιστές δεν νοιάζονται για το προς τα που φυσάει ο άνεμος της εποχής. Στην στρατιά μας υπάρχουν μονάχα στρατιώτες που αγαπούν την θυσία και δίνουν το παράδειγμα του μάχεσθαι εναντίον όλων. Θα' μαστε για πάντα η αόρατη φρουρά της πατρίδος μας...