Τους τελευταίους μήνες, παρατηρείται ένα άνευ προηγουμένου όργιο μπουρδολογίας στον ημερήσιο τύπο και τις δηλώσεις των πολιτικών εκπροσώπων όλων των κομμάτων, εξωκοινοβουλετικών και μη. Εκστομίζονται διάφορες τερατολογίες περί SS και SA στα πρότυπα Βαϊμάρης (η περίπτωση αφορά την πρόσφατη δήλωση του λιπόσαρκου Πάγκαλου) από ανιστόρητους κρετίνους. Επειδή ορισμένοι «κύριοι», είτε εκ του πονηρού είτε διότι είναι ημίτρελοι, συμπλεγματικοί ή το χειρότερο ημιμαθείς, φλυαρούν αλόγιστα πάνω σε ό,τι συγχέεται με μια εποχή που απέχει αρκετές δεκαετίες στο ιστορικό γίγνεσθαι, οφείλουμε να τους δώσουμε μια απάντηση που να ταιριάζει στη γλώσσα τους.
Για τον απλό λόγο ότι οι «κύριοι» αυτοί συγχέουν 1000% εσφαλμένα την προσωπική και όχι απαραίτητα ιδεολογική αντίθεσή τους στο κοινοβουλευτικό κόμμα Χρυσή Αυγή, θεωρώντας συν τοις άλλοις ότι η ηγεσία του εν λόγω κόμματος αποτελεί την δοξασμένη «συνέχεια των SS» και οι ίδιοι όντες εκτοπισθέντες ακούσια ή και εκούσια από αυτό αποτελούν τα άλλα «σφαγιασθέντα SA», διαπρέπουν στην διαστρέβλωση της ιστορίας. Φυσικά δεν διαθέτουν καν επιχειρήματα για τα όσα κωμικά εξιστορούν, απλώς εμμένουν στο να διακοσμούν με δάφνες bανύπαρκτης δόξης τα κείμενά τους, ενώ επαίρονται ότι αποτελούν την συνέχεια μιας διαστρεβλωμένης ιστορικής πραγματικότητας.
Τα γελοία ατοπήματα των γκρινιάρηδων φετιχιστών της ευφάνταστης «αριστερής έκφρασης του εθνικοσοσιαλισμού» εκμεταλλεύτηκαν οι φασιστοφάγοι του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και εξαπολύουν μύδρους εναντίον σύσσωμου του εθνικιστικού κινήματος. Άδραξαν την ευκαιρία στον κατάλληλο χρόνο, έχοντας πρώτα «πιάσει τον παλμό» της μαλακίας που δέρνει τις «αριστερίζουσες μοναξιές» και συνέδραμαν κατ’ αυτόν τον τρόπο στην εκστρατεία λάσπης των ΜΜΕ.
Στο σήμερα δεν υπάρχουν ούτε SS ούτε SA. Όσοι αναμοχλεύουν τέτοιους όρους στην πολιτική ατζέντα τους, το μόνο που πετυχαίνουν είναι την εμβύθιση σε λαϊκίστικες ρητορείες, την ανομοιογενή σύγκριση ιστορικών εμπειριών, την σπίλωση της Ιδέας και την όξυνση επίπλαστων ανταγωνισμών. Τουτέστιν, μηδέν εις το πηλίκον αλλά και εις το πηλίκιον των βαθμοφόρων. Με ένα σμπάρο δυο τινά.
Η αριστερά εκμεταλλευόμενη τον φετιχισμό που κουβαλάει σαν κατάρα ο «χώρος», πέτυχε στην διάδοση της προπαγάνδας της στο σύνολο των μέσων ενημέρωσης. Έκτοτε το σύνολο των δημοσιογράφων στήνει στον τοίχο οποιονδήποτε αντιτίθεται στην κρατική πολιτική και την λαθρομετανάστευση. Αποδίδονται κατηγορίες και χαρακτηρισμοί, οι οποίοι δίνουν τροφή μονάχα στην αριστερά. Η παραφιλολογία περί SA, σκοπεύει σε μια όξυνση μιας ανεδαφικής και καθόλα ανεπίκαιρης διαμάχης στους κόλπους των Εθνικοσοσιαλιστών, λειτουργεί διχαστικά και εισοδιστικά προς όφελος της αριστεράς και μόνο. Οι Εθνικοσοσιαλιστές μονάχα χάνουν και τίποτα δεν κερδίζουν από όλο αυτό.
Επομένως, ας μας το ξεκαθαρίσουν όσοι επικαλούνται πότε ότι είναι η αναβίωση των SA και πότε δεν είναι τα SA, ώστε να ξέρουμε στο κάτω-κάτω της γραφής τι μας γίνεται. Ο καιρός γαρ εγγύς και όλα θα ξεδιαλύνουν. Όλα αυτά στην περίπτωση που καλή τη καρδία δεχτούμε πως δεν υπάρχει ίχνος δόλου ή προβοκατόρικη διάθεση απ’ όλες τις πλευρές. Στην περίπτωση που συμβαίνει το αντίθετο, θα επιρρίψουμε ευθύνες και θα πάρουμε θέση.
Όταν αναφερόμαστε στον Εθνικοσοσιαλισμό, τον εξετάζουμε βάσει της ιστορικής εμπειρίας του προηγούμενου αιώνος και μόνο. Τουλάχιστον αυτό αποτελεί την έννοια της νέας ομιλίας στον θαυμαστό νέο κόσμο. Να συντονιζόμαστε σε μια κοινή αποδοχή εννοιών.
Φαντάζεστε λοιπόν την αριστερά να κατηγορούσε τον Εθνικοσοσιαλισμό ότι υπήρξε το απόλυτο Εθνικιστικό κίνημα και για αυτό τον λόγο είναι κακός; Όμως, εκ διαμέτρου αντίθετα την ακούμε να κατηγορεί νυχθημερόν τον Εθνικοσοσιαλισμό ως το κίνημα το οποίο καπηλεύτηκε την αριστερά. Για αυτό και ο περί των SA λόγος. Δηλαδή αν τα SA ανήκουν δικαιωματικά στην Χρυσή Αυγή ή στον ΣΥ.ΡΙ.Ζ.Α. Σε κάθε περίπτωση, ο μέσος αποχαυνωμένος πολίτης ταυτίζει την λέξη SA, τουτέστιν τάγματα εφόδου, με μια εικόνα παρελάσεων αιμοσταγών δολοφόνων. Επομένως, είναι κακά μονάχα τα SA όταν ταυτίζονται με τον εθνικισμό και τη Χρυσή Αυγή και τα αντίστοιχα SA του Κομαντάντε Τσίπρα είναι καλά και ευλογημένα από τον Θεό Γκεβάρα. Επομένως, τι Τσίπρας τι Τσιπράκης. Αρκεί ο Μπενίτο ή ο Ντούτσε να έχει γεννηθεί Κόκκινος.
Ο αστικός τρόπος σκέψης είναι συνειρμικός και όχι κριτικός. Οι παρωχημένες λέξεις ανακατεύονται με τα επιβεβλημένα νοήματα και ως εκ τούτου εξάγονται μπασταρδεμένα συμπεράσματα. Στη λογική του «Διαίρει και βασίλευε» πάντοτε. Φυσικά, μόνη κερδισμένη από την όλη ιστορία είναι η αριστερά, η οποία σπέρνει το ιδεολογικό δηλητήριό της στις τάξεις των εθνικιστών μέσα από την έξωθεν διαίρεση σε αριστερό και δεξιό κίνημα. Αρκούν λίγα πεπειραμένα παπαγαλάκια και η δουλειά γίνεται. Υπάρχει κανείς που δεν θεωρεί πως όταν ακούει την λέξη «αριστερός» δεν την ταυτίζει με την έννοια του ΜΑΛΑΚΑ; Ναι λοιπόν, όποιος δηλώνει ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ είναι πέρα από κάθε αμφιβολία ΜΑΛΑΚΑΣ. Τελεία και παύλα.
Εχθροί και «φίλοι», χωνέψτε το μια και καλή!
Ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι Εθνικοσοσιαλισμός. Ούτε αριστερός, ούτε δεξιός είναι. Αν δεν το δέχεστε καλώς. Μπορείτε κάλλιστα να αποκηρύξετε την όποια σχέση σας με τον Εθνικοσοσιαλισμό ή ακόμα καλύτερα να αλλάξετε ιδεολογία και πατσίζουμε.
Ο Εθνικοσοσιαλισμός προϋποθέτει αφοσίωση και αγωνιστική εμπειρία. Για να γίνει αυτό απαιτούνται έργα και θυσίες. Όχι δάκρυα. Αυτά είναι για τους αριστερούς… Οι κοπρίτες, οι κομπάρσοι και οι κουλτουριάρηδες δεν έχουν θέση σ’ αυτόν και καλούνται να εγκαταλείψουν το πλοίο με συνοπτικές διαδικασίες. Διαφορετικά…
Λογαριάσατε χωρίς εμάς. Λογαριάζουμε χωρίς εσάς.
ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΜΑΙΑΝΔΡΙΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ
από τις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά
