Η γλώσσα των ανθρώπων μεταδίδει νοήματα που απορρέουν από νοητικές διεργασίες που πραγματοποιούνται στον ανθρώπινο εγκέφαλο, ενώ αποτελεί το μέσο με το οποίο αντιλαμβανόμαστε και διατυπώνουμε κρίσεις για τον περιβάλλοντα χώρο στον οποίο ζούμε. Με άλλα λόγια, η γλώσσα αποτελεί σε κάθε χρήση της, εκείνο το κατεξοχήν εργαλείο με το οποίο πορευόμαστε στον κόσμο του πραγματικού. Η ικανότητα μετάδοσης νοημάτων φανερώνει το επίπεδο των διεργασιών που διεξάγονται μέσα μας. Τα νοήματα μπορεί να είναι ποικιλότροπα και ποικιλόμορφα.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν την μοναδική ικανότητα, στηριζόμενοι στον θησαυρό της ελληνικής γλώσσας, ώστε να εκφράζουν τα απαράμιλλης σοφίας νοήματα που εντυπώνονται στην κορυφαία έκφραση της που αν μη τι άλλο είναι η αρχαία ελληνική γραμματεία επί του συνόλου. Όπως όλοι γνωρίζουμε, μέσα από τον γλωσσικό πλούτο που χαρακτηρίζει την ελληνική γλώσσα, οι αρχαίοι πρόγονοί μας είχαν την δυνατότητα να χρησιμοποιούν τον λόγο ανάλογα για κάθε περίσταση. Οι περισσότερες λέξεις της αρχαίας διαλέκτου, μάλλον είναι άγνωστες στην πλειοψηφία των σύγχρονων Ελλήνων. Οι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό είναι κάτι παραπάνω από αυτονόητοι σε όλους μας.
Πολλάκις, μπορεί να διαπιστώσει κανείς, πως όσοι επιβουλεύονται την ελληνική ταυτότητα, ορίζουν την αντικειμενική πραγματικότητα μέσα από ανόητους υποκειμενικούς όρους. Το εν λόγω φαινόμενο, αποτελεί ίδιον της αριστερής ψευτοδιανόησης, η οποία χαρακτηρίζεται από τις αντιφάσεις στις οποίες συνηθίζουν να υποπίπτουν οι εκφραστές της διαρκώς και χωρίς ιδιαίτερα ζόρια. Ουκ ολίγες φορές, θα έχετε διαπιστώσει πως οι κατηγορίες και οι αφορισμοί που αποδίδονται ή προσάπτονται σε βάρος των υπερασπιστών της ελληνικής πολιτισμικής ιδιοσυγκρασίας επί του συνόλου, εκστομίζονται κατά κόρον από αμόρφωτα και εμπαθή φερέφωνα της διεθνιστικής αριστεράς.
Η επιχειρούμενη προσπάθεια οικειοποίησης μιας γλωσσικής κληρονομιάς από μέρους τους, αν μη τι άλλο φανερώνει και τα σκοτεινά κίνητρά τους. Επιθυμούν να φανούν αρεστοί ή ακόμα και προσηνείς στους Έλληνες, ώστε οι καλοκάγαθοι συμπατριώτες μας να μην αντιληφθούν τις πραγματικές προθέσεις τους. Οι βωμολοχίες αποτελούσαν ένα εργαλείο κοινωνικής διακωμώδησης των πολιτικών δρώμενων κάθε εποχής, κάτι που συμβαίνει ως τις μέρες μας. Ο Αριστοφάνης μέσα από τις κωμωδίες του, μετέδιδε πολιτικά μηνύματα και πρόσφερε την ανάλογη διαπαιδαγώγηση στους συνεργούς του. Υπήρχε μια δυναμική σχέση του κωμωδού με το κοινό του. Αν αντιπαραβάλετε το σατυρικό στοιχείο που χαρακτήριζε την αρχαία καθημερινότητα με ό,τι διαδραματίζεται στον σύγχρονο πολιτικό και κοινωνικό βίο, θα εξάγετε χρήσιμα συμπεράσματα περί τα ήθη και την νοοτροπία που διακατείχε τους ανθρώπους της εποχής, καθώς και τι ανάλογο συμβαίνει σήμερα.
Η γοητεία που ασκεί ο λόγος για όλους όσοι δύνανται να τον χρησιμοποιήσουν για κοινωφελείς σκοπούς, αποτελεί ένα ανυπέρβλητο πολιτικό όπλο. Τι θέλουμε όμως να εννοήσουμε λέγοντας αυτό! Μπορείτε να χλευάζετε άφοβα τον εκάστοτε αριστερών πεποιθήσεων συνομιλητή σας, αποδίδοντάς του χαρακτηρισμούς τους οποίους ούτε καν δύναται να φανταστεί ή πολύ περισσότερο να ερμηνεύσει.
Παραθέτουμε ένα απλό λεκτικό υβρεολόγιο, το οποίο μπορείτε να χρησιμοποιήσετε, ώστε να ταπεινώνετε διαρκώς τα αριστερά ημιμαθή αποβράσματα που φουσκώνουν γεμάτοι έπαρση, δήθεν πως γνωρίζουν καλύτερα από σας τους ίδιους την ελληνική γλώσσα. Ας σταθεί η δύναμη της γλώσσα μας, ένα πρώτο ράπισμα στο αδιάφθορο κοινωνικό προφίλ των διεθνιστών. Ας τους ανταμείψουμε για την συνεισφορά τους στην συγκαιρινή γλωσσική μειοδοσία, «στολίζοντάς» τους καταλλήλως…
1. Αγελαίος = χυδαίος, μέλος αγέλης
2. Αμάρευμα = κατακάθι της κοινωνίας (ους. αμάρα = χαντάκι)
3. Ανασεισίφαλλος = αυτός που κουνάει κι ερεθίζει τον φαλλό
4. Αφόδευμα = σκατό
5. Βδέλυγμα =σίχαμα
6. Γονοπότης =αυτός που πίνει το σπέρμα
7. Γυναικοπίπης = μπανιστηρτζής
8. Ενόρχης = μονάρχιδος, άντρας μ’ ένα αρχίδι
9. Έκφαυλος = ξευτιλισμένος
10. Θλαδίας = ευνούχος
11. Καταδακτυλιζόμενος = αυτός που βάζει δάκτυλο στον κώλο του.
12. Κόβαλος = παράσιτος, παλιοτόμαρο
13. Κόπρειος = σκατένιος τιποτένιος
14. Κοπρώδης = αλειμμένος με σκατά
15. Κοπροφάγος = αυτός που τρώει σκατά
16. Μιάστωρ = σιχαμένος, μίασμα
17. Οζόλης = βρωμίαρης
18. Όλισβος = ομοίωμα φαλλού δερμάτινο παραγεμισμένο με μαλλί και αλειμμένο με λίπος. Η αρχαία εκδοχή του δονητή.
19. Ονοκίνδης = αυτός που γαμιέται με γάιδαρο
20. Πανουργιππαρχίδας = αρχιαπατεώνας
21. Πιθηκαλώπιξ = πίθηκος+αλεπού
22. Πορδαλέος = κλανιάρης
23. Πούνιος = ο κωλοτρυπίδας
24. Ρωποπερπερήθρας = αυτός που λέει συνέχεια βλακείες
25. Σιληπορδέος = αυτός που μιλάει με κλανιές
26. Σκωραμίς = σκατοκάθικο
