Η απόφαση της συγγραφής του παρόντος κειμένου επάρθη ύστερα από ομόφωνη απόφαση της ηγεσίας της οργάνωσης. Πολλοί θα αναρωτηθούν, γιατί να υπάρξει κοινή απόφαση για ένα συγκεκριμένο κείμενο. Το συγκεκριμένο κείμενο έχει να πει πολλά σε πολλούς. Αλήθειες που θα πονέσουν και συνάμα έναν απολογισμό της οργάνωσής μας στα χρόνια της δράσης της. Αποτελεί ένα ιδιαίτερο κείμενο με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους Έλληνες που υποστηρίζουν τον αγώνα μας. Για τους συκοφάντες και τους γνωστούς-αγνώστους, δυστυχώς γνωστούς ένθεν κακείθεν σε εμάς, θα πούμε κάτι προφητικό. Ο καιρός που θα λύσουμε τους λογαριασμούς μας είναι πολύ κοντά. Πιο κοντά από ποτέ. Ας το λάβουν υπόψιν τους κι ας πράξουν τα δέοντα. O πηγαίος λόγος που θα αποτυπωθεί στο παρόν κείμενο αποτελεί μία πολιτική επιλογή μας και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση μία προσπάθεια να καλλιεργηθούν εντυπώσεις περιθωρίου.
Μέσα από τις πολιτικές αναλύσεις μας και τις δράσεις μας, δώσαμε ένα στίγμα, για το που κινείται ο τόπος μας και ποιό μονοπάτι καλούνται να ακολουθήσουν οι Ριζοσπάστες Εθνικιστές. Η οργάνωσή μας εισήγαγε τον καινοτόμο όρο 'Ριζοσπαστικός Εθνικισμός' στον ελλαδικό χώρο. Ένας όρος που αγκαλιάστηκε από αγνούς συναγωνιστές-συντρόφους, ένας όρος που αποτέλεσε και αποτελεί σημαία της οργάνωσής μας, ένας όρος που ενέπνευσε πολλούς συναγωνιστές στον ελλαδικό χώρο να φτύσουν τους παλιάτσους και τους ρουφιάνους της ακροδεξιάς και του ναζισμού-φετίχ και να περάσουν στην ριζοσπαστική δράση. Όπως είχαμε προβλέψει, τα παπαγαλάκια αυτής της κοπής θα επιχειρούσαν να καπηλευτούν την πρωτοπορεία μας και να προσπαθήσουν να μπερδέψουν, να προκαλέσουν σύγχυση, να διαβάλουν και να προβοκάρουν. Αναλύσαμε τρόπους με τους οποίους μπορούν να αναγνωριστούν αυτά τα καθάρματα, τα οποία αισθάνονται ασφάλεια μονάχα πίσω από έναν υπολογιστή και ποτέ έξω στον δρόμο όπου πρέπει να έχεις μεγάλα αποθέματα θάρρους για να αγωνιστείς. Μιλήσαμε πρώτοι για κήρυξη πολέμου ενάντια στο ελλαδικό κράτος. Μιλήσαμε για πόλεμο επί το πρακτέον. Αλλά, βλέπε, βολεύει κάποιους παραμυθάδες να αναλώνονται σε τσιτάρα του Δραγούμη στο διαδίκτυο και όταν αυτά κάποιοι τα κάνουν πράξη, σπεύδουν να τους βαφτίσουν προβοκάτορες ή παρακρατικούς. Είμαστε υπερήφανοι, καθένας και καθεμία ξεχωριστά, οι άνδρες και οι γυναίκες της οργάνωσής μας, διότι επιτύχαμε να ξεσκεπάσουμε το άθλιο πρόσωπο του συρφετού του μικρόκοσμου της πατρίδος μας, του λεγόμενου 'χώρου'. Δείξαμε όχι μόνο την ιδεολογική ένδεια που τον διακρίνει και τον χαρακτηρίζει, αλλά το χειρότερο, ότι αποτελεί ένα από τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας στην υπηρεσία του εχθρού, ώστε οι εθνικιστές να μην απειλήσουν ποτέ τους δυνάστες της πατρίδος μας. Κάναμε τον εθνικισμό μία επικίνδυνη υπόθεση και αυτό αποτελεί την μεγαλύτερη επιτυχία μας. Κάναμε τους εχθρούς της πατρίδος και ύστερα δικούς μας εχθρούς να υπολογίζουν στην οργή των εθνικιστών και να μην παίζουν μόνοι σε άδειο γήπεδο. Γνωρίζαμε εξαρχής τους κινδύνους που επιφέρουν τέτοια εγχειρήματα και επιλέξαμε να βουτήξουμε με πάθος στα σκοτεινά νερά. Ας είναι. Έχουμε μάθει να πολεμάμε σε όλους τους καιρούς. Ας αποτελεί όνειδος για αυτούς που δεν πολέμησαν και το χειρότερο συνεργάστηκαν με τον εχθρό εξυπηρετώντας ματαιόδοξα οφέλη. Αυτοί οι θλιβεροί γραικύλοι αποτελούν την πεμπτουσία του τίποτα.
Το συγκεκριμένο υποείδος ερπετών, καθώς μετριούνται στα δάκτυλα των δύο χεριών, έκαναν το παν προκειμένου να εναντιώσουν τους αγνούς συναγωνιστές-συντρόφους που αναγιγνώσκουν την ελπίδα τους στην προσπάθειά μας. Μας παρουσίασαν, όπως ακριβώς οι 'αντιεξουσιαστές-εξουσιαστές'. Ούτε λίγο ούτε πολύ μας παρουσίασαν δοσίλογους, υποκινούμενους από τον Ερμή τον Τρισμέγιστο και χρηματοδοτούμενους από τον Σατανά. Εμείς, οι οποίοι δίνουμε μάχες με τις παρακρατικές εφεδρείες των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, απολύτως μόνοι και με την πολεμική των χαφιέδων του 'χώρου' όλα αυτά τα χρόνια. Θα πούμε μονάχα ότι τσάμπα σας πληρώνουν, δεν φτουράτε μία. Αλλά το μείζον είναι ότι δεν πιαστήκαμε απροετοίμαστοι. Αμφοτέρων οι προσπάθειες, οι οποίες εμφανώς έμειναν στο επίπεδο των κοριτσίστικων καταγγελτικών σχολίων στο διαδίκτυο και της υπόγειας συνεργασίας τους με παρακρατικούς-κρατικούς μηχανισμούς, δεν καρποφόρησαν. Πολύ θα ήθελαν να είχαν ξεμπερδέψει μαζί μας. Για κακή τους τύχη, όμως, τους χαλάσαμε τα σχέδια και υπάρχουμε και είμαστε δυνατότεροι από ποτέ. Πτυχές αυτού του μη-εμφανούς πολέμου στην ευρύτερη εθνικιστική κοινότητα ενδεχομένως να γίνουν γνωστές από την εξέλιξη των ίδιων των γεγονότων και ποτέ από εμάς. Εμείς, τα μέλη της οργάνωσης 'Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές', υπηρετούμε μία ιδέα με συνέπεια και πάνω από κάθε αντιξοότητα. Κομμάτι της συνέπειας αυτής είναι να μην προσφέρουμε στον εχθρό τα όπλα με τα οποία θα επιχειρήσει να μας εξοντώσει. Αυτά προς το παρόν και θα επανέλθουμε εκτενώς όπως το ορίσουν οι εξελίξεις στην πατρίδα μας. Πέρα από τον προσωπικό τόνο της οργάνωσής μας, υπάρχει ο τόνος της πατρίδος μας, το οποίο αποτελεί και το ζητούμενο. Δεν τρέφουμε αυταπάτες και είμαστε εχθροί κάθε ματαιοδοξίας. Ο 'χώρος' της ακροδεξιάς και των ψευτοναζήδων έμεινε ως είχε, ένας 'χώρος' γραφικών, δειλών, πουθενάδων καρπαζοεισπρακτόρων, μοχθηρών τύπων που μιμούνται αυτό που δήθεν πολεμούν (τι ώρα;) πίσω από οθόνες υπολογιστών, αναζητώντας το επόμενο θύμα. Εμείς δεν είμαστε για τα δόντια τους και θύματά τους ποτέ δεν θα γίνουμε. Ας αναρωτηθούν για την δική τους τύχη.
Τι επέτυχε και τι δεν επέτυχε η οργάνωσή μας χάρη στις προσπάθειες των μελών της είναι κάτι που θα το κρίνει η ιστορία, όχι εμείς. Όσοι παρακολουθούν τις πρακτικές και τις θεωρητικές κατευθύνσεις στις οποίες στρέφουμε την εθνικιστική κοινότητα, γνωρίζουν καλά τα νερά του βάλτου στον οποίον κινούμαστε. Η πατρίδα μας περνάει χαλεπούς καιρούς. Όχι στον παρόντα χρόνο, αλλά εδώ και αιώνες. Από τη συστάσει του το ελλαδικό μόρφωμα ήταν χρεοκοπημένο. Η παραδοχή αυτή αρκεί για να βουλώσει το στόμα κάθε πρόθυμου φανφαρονιστή που αδράττει της ευκαιρίας να πουλήσει πνεύμα στους πτωχούς τω πνεύματι. Εμείς γνωρίζουμε την γλώσσα της καρδιάς. Η καρδιά λέει την αλήθεια. Το πνεύμα παίζει παιχνίδια. Τα παλικάρια της εθνεγερσίας είχαν καρδιά, διότι αν είχαν πνεύμα ουδέποτε θα είχαν προχωρήσει στα σχέδιά τους. Ο Όθων είχε πνεύμα φυλακίζοντας τον Κολοκοτρώνη. Όλοι οι απατεώνες επικαλούνται το πνεύμα και τη σύνεση. Στου παλικαριού την καρδιά, δεν χωράνε λόγια, δεν χωράει σύνεσις. Για τα παλικάρια υπάρχει αγώνας μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός τους. Τίποτα άλλο. Οι πολιτικάντηδες και οι κομματάρχες το γνωρίζουν και απλώς εμμένουν στον διαιωνισμό αυτής της νοσηρής κατάστασης. Πρώτον διότι δεν είναι παλικάρια και δεύτερον διότι δειλοί όντες τους είναι προσιτό να είναι προδότες. Γνωρίζουν καλά ότι είναι αναλώσιμοι. Το ρευστό του πράγματος τους ωθεί να γίνονται οσφυοκάμπτες και προδότες. Φυσικά σημαίνοντα ρόλο παίζει η προδιάθεση. Υπάρχουν οι εκ γεννετής Νενέκοι και Εφιάλτες και αυτοί που γίνονται με την πάροδο του χρόνου. Τους γνωρίζετε και τους γνωρίζουμε. Τους διαφεύγει ότι η Θεία Δίκη δεν συγχωρεί. Εμείς δεν είμαστε η Θεία Δίκη, αλλά ένα όργανό της στο κοσμικό πεδίο στο κομμάτι που μας αναλογεί.
Τα τελευταία 5 χρόνια η πατρίδα μας πέρασε τύποις δια πυρός και σιδήρου.Τύποις εξαιτίας των μνημονίων. Λέμε 'τύποις' διότι τα μνημόνια προυπήρχαν. Και υπήρχαν εδώ και αιώνες και δη στην πατρίδα μας, μέσα από το πρίσμα του νεοελληνικού κράτους, από τη γενέσει του και βάσει αυτών όπως αυτό εσυστάθη. Η ανάγνωση της ελληνικής ιστορίας προσφέρει ένα σημαντικό δίδαγμα. Ότι για να υπάρξει ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Νικηταράς και πόσοι άλλοι τίμιοι άνδρες, έπρεπε να υπάρξει Νενέκος, όπως επίσης για να υπάρξει ο Λεωνίδας και οι Θερμοπύλες, έπρεπε να υπάρξει ο Εφιάλτης. Πρέπει να αποδεχθούμε την μοίρα του ελληνικού έθνους να ανασυντίθεται από τις στάχτες του και να τραβά προς την δόξαν. Η οργάνωσή μας αποτελεί το όχημα προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι το όχημα που θα οδηγήσει την πατρίδα μας στον Φοίνικα. Σε παλαιότερο κείμενό μας ορίσαμε κρυστάλλινα την αποστολή μας: 'Οι Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές είμαστε ο μυθικός Φοίνικας του εθνικισμού. Αναγεννιόμαστε διαρκώς μέσα από τις στάχτες μας στα πεδία του ριζοσπαστικού αγώνα. Η τραχύτητα του αγώνα και η λατρεία του κινδύνου είναι τα στοιχεία που μας κρατούν σε μια μανιακή εγρήγορση. Όσο πιο επικίνδυνος γίνεται αυτός ο αγώνας και όσο περισσότερα είναι αυτά που διακυβεύονται μέσω αυτού για μας και το έθνος μας τόσο περισσότερο ατσαλώνουμε. Και συνεχίζουμε παρά τις λαβωματιές. Η φωτιά του αγώνα θα τις επουλώσει. Το αίμα με αίμα καλύπτεται'. Ως γνωστόν, στην 'αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος'. Κι αυτό διότι ο πανικός ωθεί τα πρόβατα σε ακούσιες κινήσεις, καθώς δέχονται την αιφνιδιαστική επίθεσή του, αυτό που καταφέρνουν είναι να ξεμοναχιαστούν και να αποτελέσουν εύκολη λεία για τον λύκο. Το ίδιο συμβαίνει με τα πρόβατα του ελλαδικού κράτους και αναφερόμαστε στους άβουλους ή συνένοχους υπηκόους του. Η πενταετία των μνημονίων ανέδειξε το μείζον πρόβλημα, την Δημοκρατία. Οι πολιτικάντηδες, μολονότι, άλλαξαν πρόσωπο και ονομασίες των συμμοριών τους, έγιναν λαομίσητοι. Ο λαός, παρά την ενοχή και συνενοχή του, αντιλαμβάνεται πως οι πολιτικοί είναι οι δυνάστες του. Αυτό θα φάνταζε μία τρέλα κάποια χρόνια πριν, αν θυμηθούμε τους ομηρικούς καβγάδες των κομματόσκυλων των κομμάτων στις κλαδικές και την ιερότητα με την οποία οι ψηφοφόροι περιέβαλαν τους πολιτικάντηδες της εποχής, τους οποίους υβρίζουν σήμερα. Αίφνης κάποιοι θα πουν ότι 'έτσι είναι οι μάζες'. Εμείς θα πούμε ότι κάποτε και οι κοιμισμένοι ξυπνούν από τον λήθαργο ή μάλλον οι υπνωτισμένοι. Και για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, θα πούμε ότι το δικαίωμα της δυσμενούς κριτικής και της απόδοσης ευθυνών στον ελληνικό λαό, το έχουν μονάχα όσοι αγωνίστηκαν ενόσω αυτός καθεύδει. Όσοι ακολουθούσαν παράλληλα πορεία αδράνειας με αυτόν, δεν έχουν το παραμικρό δικαίωμα να ομιλούν για λογαριασμό του. Ειδικότερα εκείνοι οι οποίοι καπηλεύονται τον τίτλο του 'εθνικιστή' και το μόνο που κατάφεραν είναι να ανήκουν στην 'Πινακοθήκη των Ηλιθίων', όπως θα τους κατέτασσε και ο Τσιφόρος. Αποτελεί όνειδος για τους 'εθνικιστές' της οκάς, να έχουν αγωνιστεί με μεγαλύτερη αυταπάρνηση για την Ελλάδα, άνθρωποι οι οποίοι ούτε καν αυτοαποκαλούνται 'εθνικιστές' και ανήκουν σε ιδεολογικά αντιδιαμετρικούς χώρους ή και καθόλου. Όποιοι και αν είναι τελικώς οι λόγοι αυτής της ολιγωρίας, της μαλθακότητος και της ανημπορίας σε κάθε επίπεδο ή χειρότερα της προδοσίας, που χαρακτηρίζουν τον 'χώρο' αυτό που μονάχα κατ' όνομα είναι 'εθνικιστικός', το βέβαιον είναι ότι οι Ριζοσπάστες Εθνικιστές επί του συνόλου δεν τους υπολογίζουν στο ελάχιστο. Ο Ριζοσπαστικός Εθνικισμός έχει χαράξει ένα μονοπάτι αγώνα δίχως τέλος, δίχως άλλον οφαλμοφανή σκοπό από την απελευθέρωση της πατρίδος μας. Αν θα επιτύχουμε, είναι κάτι το οποίο δεν το γνωρίζουμε. Εμείς μπορούμε να εγγυηθούμε ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα που ξεκινήσαμε πριν κάποια χρόνια και ότι δεν θα τον προδώσουμε ποτέ. Σε πολλούς, αυτά τα λόγια, ηχούν λεκτικές υπερβολές, όπως αναλόγως ηχούσαν και τα λόγια των αγωνιστών της εθνεγερσίας. Τότε, όλοι τους αποκαλούσαν 'τρελούς'. Σήμερα, όλοι τους ονομάζουν απλώς Ήρωες.
Οι ελάχιστες ειλικρινείς φωνές και οι ελάχιστοι ανιδιοτελείς εθνικιστές αγωνιστές που αγωνίστηκαν στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, γνώρισαν πάσης φύσεως διωγμούς, φυλακίσεις, χαφιεδισμούς, κ.α. Οι άνθρωποι αυτοί δεν κατονομάζονται από εμάς για τον λόγο ότι πρώτον τους σεβόμαστε για την όποια προσφορά τους και δεύτερον οφείλουμε να τηρήσουμε ίσες αποστάσεις, καθώς το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και της αυτοκριτικής επαφίεται τη κρίσει του καθενός εξ αυτών και όχι σε εμάς. Ας τους κρίνει η εθνικιστική κοινότητα αναλόγως και επ' ωφελεία της ιδέας και μόνον. Οι άνθρωποι αυτοί πρόσφεραν ο καθένας και η καθεμία τους αναλόγως και σε πολλές περιπτώσεις υπεράνω των δυνατοτήτων τους. Η διαδρομή της οργάνωσής μας ήταν εξαρχής, παραμένει και θα παραμείνει έξω από τα νερά του 'χώρου' και συνεπώς δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει οποιαδήποτε διαπροσωπική ή πολιτική σύμπλευση με ανθρώπους του είδους που προαναφέραμε. Ο κύκλος της Μεταπολίτευσης έκλεισε. Ένας νέος κύκλος πολιτικής διαβούλευσης ανοίγεται εμπρός μας. Κάποιοι θα επιμείνουν να αναλώνονται σε παρελθοντολογία, θρύλος του έθνους, αναγωγή στο πεπρωμένο. Κάποιοι, ήδη, έχουν σπάσει τα τείχη των ορισμών και επιτίθενται κατά μέτωπο στο ελλαδικό κράτος. Αυτοί, μέρα με την ημέρα γίνονται ολοένα περισσότεροι, ολοένα δυνατότεροι και ολοένα πιο αποφασισμένοι να διαβούν το μονοπάτι προς την κόλαση των αγώνων. Ο λόγος για τον οποίο μιλάμε για την κόλαση των αγώνων αφορά το να αποτυπώσουμε με σαφήνεια την μαχητικότητα που πρέπει καθένας και καθεμία να επιδείξουν και το ατρόμητο του χαρακτήρα, το οποίο πρέπει να αποβάλει ό,τι μυθικό το περιβάλει και να απογυμνωθεί για χάρη του πραγματικού. Για εμάς, κανένα καθωσπρέπει κάθαρμα δεν αξίζει όσο η ελαφρότητα του είναι ενός αγωνιστή. Η ανεμελιά του καρδιακού αγωνιστή τον καθιστά διαφορετικό από τον πυρετώδη σφουγγοκωλάριο του πνεύματος. Θέλουμε καρδιακούς συντρόφους κι όχι απλώς ανήσυχα πνεύματα. Θέλουμε ανθρώπους με τους οποίους θα ζήσουμε στιγμές που δεν σβήνουν ποτέ. Θέλουμε ανθρώπους που αισθάνονται στο πετσί τους το εφήμερο και πως όλα κατακτώνται μέσα από σκληρούς αγώνες. Θέλουμε εκείνους που δεν υπολογίζουν το κόστος και δεν αποτιμούν την ζωή τους βάσει τίτλων, καταξίωσης, δάφνινων στεφανιών, κλπ. Το αναγεννητικό πρότυπο του αγωνιστή που μάχεται μέχρις εσχάτων, αποτελεί ανέκαθεν τον πολιτικό μας οδοδείκτη. Η αφετηρία του εθνικισμού είναι ο ρομαντισμός. Δεν νοείται εθνικιστής ο έχων γνώμονα το ατομικό κέρδος. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι ο Ριζοσπάστης Εθνικιστής γεννιέται και πεθαίνει για το συλλογικό κέρδος.
Οι εξελίξεις δείχνουν τον δρόμο στον οποίο καλείται η Ελλάς και ο ελληνικός λαός να βαδίσουν στο άμεσο μέλλον. Η ιστορία μας έχει διδάξει πως η Ελλάς ανέκαθεν βαδίζει σε ένα τεντωμένο σχοινί, όπου ακροβατεί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Εξ ου το 'και ξανά προς την δόξαν τραβά'. Αν δεν υπάρξει θάνατος μίας κατάστασης που φαίνεται ως ατέρμονη, δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει αναγέννηση. Η Ελλάς εβάδισε μέσω ιστορικών προκλήσεων, από τα οποίας κάθε άλλη πατρίδα θα είχε εξαφανισθή από τον χάρτη της υφηλίου. Οι αγωνιστές εκλαμβάνουν τις προκλήσεις ως ευκαιρίες για νέους αγώνες. Αντίθετα, οι μαζάνθρωποι και οι χρηματολάγνοι τις εισπράττουν ως αύξηση ή ελάττωση του εφήμερου πλούτου τους. Πρόκειται για τον αέναο αγώνα ανάμεσα στο πνεύμα και την ύλη. Στον υλιστικό κόσμο που ζούμε, το πνεύμα έχει υποσκελιστεί. Και μιλάμε για το καθαρό πνεύμα, το ακηδεμόνευτο από την ύλη. Διότι και η ύλη πνεύμα είναι. Πνεύμα ακολασίας, πνεύμα διαφθοράς, πνεύμα ασυδοσίας, πνεύμα θρασσύτητας, πνεύμα απανθρωπιάς εν ονόματι του μέγιστου κέρδους. Ως παιδιά αυτής της κοινωνίας, μάθαμε πως η ζωή ακολουθεί μία πεπατημένη που έχει ορισθεί κι εκπορεύεται από το άγνωστο. Κάπου εκεί υπεισέρχεται και η έννοια του Θεού, αλλά αυτό δεν αποτελεί σκοπό του παρόντος. Μάθαμε να υπηρετούμε ένα σύστημα που καναλιζάρει τη ζωή μας από τη στιγμή που ερχόμαστε σε αυτό τον μάταιο κόσμο και αυτό συνεχίζεται έως ότου φύγουμε από αυτόν. Ακολουθούμε μία τυποποιημένη διαδικασία που δεν γνωρίζουμε καν από που έχει ορισθεί. Αυτός είναι ο λόγος που η πλειονότητα δεν μπορεί να κατανοήσει την εθελοδουλεία. Η σύγχρονη σκλαβιά ονομάζεται εθελοδουλεία. Το απόστημα σπάει μονάχα όταν αποφασίσεις να το πιέσεις και να το αφαιρέσεις. Έτσι και η σκλαβιά. Παύει μονάχα όταν ο άνθρωπος αποφασίσει πως μπορεί και πρέπει να ζήσει κατά φύσει, κατά πως αυτός επλάσθη. Ελεύθερος από επιταγές ερπετών και της εξουσίας ανθρώπου από άλλον άνθρωπο. Οι εξουσιαστικές σχέσεις είναι ίδιον του ζωικού βασιλείου. Όσο αυτές οι σχέσεις διαιωνίζονται, τόσο θα επιβεβαιώνεται αυτό που ο Άγιος της ελληνικής λογοτεχνίας, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, συνέγραψε στο 'Έμποροι των Εθνών': 'Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβάται ούτοι οι Αθίγγανοι, οι γελωτοποιοί ούτοι πίθηκοι (καλώ δε ούτω τους λεγομένους πολιτικούς). Μαύροι χαλκείς κατασκευάζοντες δεσμά δια τους λαούς εν τη βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των'.
Ο ελληνικός λαός έχει πατριωτικό καθήκον να υπερασπιστεί την πατρίδα του και όχι τα κεκτημένα του όπως αορίστως πολυλογούν οι μπολσεβίκοι τύραννοί του. Τα κεκτημένα του είναι ιερά και όχι υλικά. Κεκτημένο είναι να έχεις ελεύθερη πατρίδα και όχι λιγότερες ώρες εργασίας. Αλλά οι νεοέλληνες δεν κατέκτησαν οτιδήποτε. Κάθε κεκτημένο τους, τους επαραχωρήθη, ώστε να μην αγωνιστούν για τα ιερά κεκτημένα. Έτσι, φτάσαμε στο σήμερα, όπου ο αλλοτριωμένος νεοέλληνας γλείφει ως άλλο ερπετό τους πάντες και τα πάντα (ανθρώπους του φυράματός του και τις κατουρημένες ποδιές των ερπετών). Οι μπολσεβίκοι νανουρίζαν τον ελληνικό λαό, στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, με τον μύθο ότι όλα κερδήθηκαν με εργατικούς αγώνες. Εμείς γνωρίζουμε πως το μόνο που επετεύχθη μέσω αυτών των 'εργατικών αγώνων' είναι ότι η ιδιοκτησία απλώς άλλαξε χέρια και ο εθνικός πλούτος της πατρίδος μας ήλθε στα χέρια μη Ελλήνων. Η Ελλάς από ιδιοκτησία του ελληνικού λαού και έθνους έγινε ιδιοκτησία οποιουδήποτε μπορεί να καταβάλει το ανάλογο ποσό. Βάσει αυτής της λογικής, αν δείξει ενδιαφέρον να αγοράσει την πρωτεύουσα ένας αλλοδαπός Κροίσος του χρήματος, οι Έλληνες θα πρέπει να αποχωρήσουν από την ιδιοκτησία του, δηλαδή από τις πατρογονικές εστίες τους. Εξάλλου, αυτή είναι η μηδενιστική κουλτούρα με την οποία γαλούχησαν οι μπολσεβίκοι τους νεοέλληνες. Αρχής γενομένης από το 1995, όπου ακούστηκαν σημεία και τέρατα στην ελληνική τηλεόραση, όπου η ελληνική σημαία είναι απλώς ένα πανί, μέχρι την σημαία που την πήρε το 1996 ο άνεμος, μέχρι τις ορδές των λαθρομεταναστών που, σύμφωνα με τους μπολσεβίκους, μπορούν να ζουν σαν να είναι στην πατρίδα τους. Οι μπολσεβίκοι όλων των κομμάτων και των συμφερόντων, αποσκοπούν στο να μετατρέψουν την πατρίδα μας και τον εθνικό μας πλούτο σε ένα χρυσωρυχείο, όπου θα αφοσιωθούν, as usual, στις business τους.
Η λαθρομετανάστευση αποτελεί ένα μονάχα κομμάτι της τοκογλυφικής δραστηριότητος των εμπόρων των εθνών, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από τους περιπλανώμενους 'Ιουδαίους'. Οι πρώτοι που μισούν με υπερβάλοντα ρατσισμό τους λαθρομετανάστες είναι οι διακινητές τους. Η εξόντωση των Ινδιάνων της Αμερικής αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Οι πρώτοι που δεν ενδιαφέρονται για την τύχη των λαθρομεταναστών είναι οι δουλέμποροι. Άπαξ και εισέπραξαν τα χρήματα, ουδεμία ευθύνη φέρουν. Και φυσικά όταν αναφερόμαστε στους διενεργούντες το δουλεμπόριο, εννοούμε τους αόρατους ενορχηστρωτές του και όχι στους βαρκάρηδες καπετάνιους-τελευταίους τροχούς της από θαλάσσης αμάξης. Το δουλεμπόριο αποτελεί μία επικερδή δραστηριότητα που η βάση του είναι η αδιάκοπη κερδοφορία και η μέγιστη αλλοτρίωση των εθνικών πολιτισμών. Η πολυμορφικότητα εντός των κρατών εξυπηρετεί το πρότυπο του αιώνιου περιπλανώμενου 'Ιουδαίου', εφόσον από την στιγμή που όλοι οι λαοί του κόσμου θα καταστούν λαοί περιπλανώμενων 'Ιουδαίων' (εξ ου η σχεδιασμένη μεταστροφή του ελληνικού πνεύματος σε υλιστικό 'ιουδαϊκό'), η κερδοφορία θα είναι ατέρμονη. Μία τέτοια εφιαλτική προοπτική αποτελεί το εισιτήριο των Εβραίων για την παρουσία τους σε ένα κόσμο δίχως φόβο. Θα έχετε προσέξει πως οι αντιφασίστες αναφέρονται πολύ συχνά στην καταπολέμηση του φόβου και τάσσονται εναντίον της ομοφοβίας, κατηγορώντας μάλιστα τους μη ομοίους του φυράματός τους ως ομοφοβικούς. Αν είναι κάποιοι που αγωνιούν από δικό τους φόβο για το ενδεχόμενο μίας παγκόσμιας εξέγερσης εναντίον τους, όπως απεδείχθη από την ιστορική εμπειρία μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, δεν είναι άλλοι από τους Εβραίους. Μη εθνική καταγωγή και φυλετική πανσπερμία συνεπάγονται μη συνοχή που εδράζεται στους φυλετικούς-εθνικούς δεσμούς, δηλαδή πολύχρωμα κοπάδια τα οποία θα απομονώνει όποτε το θελήσει ο Εβραίος 'λύκος', υποτάσσοντάς τους στις ορέξεις του. Ανομοιογενής σύνθεση ενός πληθυσμού σε μία χώρα, όπως η Ελλάδα, όπου έχει δοθεί όλο το βάρος της Νέας Τάξης Πραγμάτων στον αιώνα που διανύουμε, συνεπάγεται το πέρασμα σε μία παγκοσμιοποιημένη ανθρωπότητα, καθώς η πατρίδα μας αποτελεί το πνευματικό σύνορο για την οικονομική και οικουμενιστική ένωση της πολιτισμένης Δύσης και της απολίτιστης Ανατολής.
Αυτή τη φορά το μότο 'Ένα Έθνος, ένα Κράτος, ένας Αρχηγός' θα εφαρμοσθεί με τις πιο μελανές αποχρώσεις αυτό μπορεί να έχει. Το έθνος θα αντικατασταθεί από ένα υπερεθνικό πανσπερματικό μόρφωμα όπου δεν θα υπάρχουν άλλες διακρίσεις πέραν αυτής μεταξύ Εβραίων και μη-Εβραίων, το κράτος θα αντικατασταθεί από ένα αόρατο υπερκράτος οικονομικής ενοποίησης βάσει της ως άνω διάκρισης, ενώ ο ένας Αρχηγός αποτελεί ένα ζήτημα που ανάγεται στην σφαίρα της θρησκείας και του πνευματικού. Η Ελλάδα αποτελεί τον υπ' αριθμόν 1 στόχο της πολεμικής της Νέας Τάξης Πραγμάτων, για τον λόγο ότι αποτελεί αδιάρρηκτη πολιτισμική συνέχεια, ένα αιμάτινο ποτάμι στο χρόνο, αποτελούσα το λίκνο της διασύνδεσης με το φυλετικό αρχέτυπο, κυρίως για την Ευρώπη, όπου αποτελεί το κέντρο της υφηλίου. Όταν ένα σύστημα δέχεται καίριο πλήγμα, αυτό οφείλεται ότι εβλήθη το κέντρο του. Η άλωση της Ευρώπης, μέσω των πολιτικών μαριονετών εν είδη πρωθυπουργών που διοικούν τα κράτη μέλη της σε συνδυασμό με την εξαχρείωση των Ευρωπαίων πολιτών, έως σημείου απελπισίας, αποτελεί το τελικό στάδιο για την εγκαθίδρυση της παγκόσμιας αόρατης υπερκυβέρνησης. Για την επίτευξη αυτών των πανούργων σχεδίων, έκαναν λόγο εδώ και δεκαετίες κάποιοι συνωμοσιολόγοι, οι οποίοι όχι μόνο δικαιώνονται, αλλά θα πρέπει να προβληματίσει τον καθέναν και την καθεμία από εσάς, ο λόγος για τον οποίον εχαρακτηρίσθησαν 'γραφικοί' όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Ευθύς αμέσως σας παραπέμπουμε στην αρχική τοποθέτησή μας, όσον αφορά τα περί της σε βάρος πολεμικής από διάφορους τύπους που κινούνται εντός-εκτός και επί τα αυτά του παρακρατικού μορφώματος που ονομάζεται 'χώρος'. Ας μην κρυβόμαστε πίσω το δάκτυλό μας. Αποτελεί κοινό μυστικό ότι πάμπολλοι αξιόλογοι αγωνιστές του 'χώρου' αυτού εξεδιώχθησαν ή παραμερίστηκαν, όχι χάρη στις διώξεις των Εβραίων, συν αυτές βέβαια, αλλά από τις ραδιουργίες αυτών των τύπων. Ουδέποτε μετανοιώσαμε που δεν είχαμε την παραμικρή συνάφεια με αυτό το μόρφωμα. Αντίθετα, δικαιωνόμαστε με την πάροδο του χρόνου.
Ας περάσουμε στο προκείμενο που είναι και ο στόχος της συγγραφής. Η Ελλάδα κυβερνιέται από προδότες. Μπλε, πράσινους, κόκκινους πολύχρωμους, κλπ. Συνεπώς, όπως είπε (ίσως όχι πρώτος) ο φασιστής Μουσολίνι, όταν αυτό συμβαίνει, οι εθνικιστές δεν έχουν πατρίδα. Το νόημα της φράσης αυτής είναι διττό. Αφενός οι εθνικιστές δεν έχουν να υπερασπιστούν τίποτα άλλο από την πατρίδα που τους έκλεψαν οι πολιτικάντηδες και αφετέρου οι εθνικιστές καλούνται να δράσουν σε κάθε πατρίδα. Έτσι ο εθνικισμός γίνεται πολύ ριζοσπαστικότερος οπόταν η αποστολή λαμβάνει υπερεθνική χροιά. Τι εννοούμε με τον όρο υπερεθνική χροιά. Η Φιλική Εταιρεία που αποτέλεσε τον πυρήνα της εθνεγερσίας εσυστάθη και σχεδίασε τον τρόπο με τον οποίο θα πυροδοτούσε την επανάσταση, τα μέλη της όντες στην Οδησσό. Η άποψις αυτή εξεφράσθη ουκ ολίγες φορές σε έντυπα του εθνικιστικού στερέωματος τα τελευταία χρόνια. Βέβαια εξεφράσθη με έναν άκομψο ηττοπαθή τρόπο, υπό την έννοια ότι οι Έλληνες δεν είναι ικανοί να απελευθερωθούν μόνοι τους και ότι κάποιοι έξωθεν των συνόρων, δίχως να διευκρινίζεται έστω η εθνικότητά τους, θα απελευθερώσουν τον υπόδουλο ελληνικό λαό και την μητροπολιτική Ελλάδα. Η Φιλική Εταιρεία αποτελεί οδηγό για τους Ριζοσπάστες Εθνικιστές και ένα πολύ ενδεικτικό παράδειγμα για το πώς μπορεί να απελευθερωθεί.
Το τελευταίο διάστημα, αφότου ανέλαβε τα ηνία της πατρίδος το αγνώστου προελεύσεως κόμμα ΣΥ.ΡΙΖ.Α., με την εκάστοτε αλλοπρόσαλλη συγκυβέρνηση 'ετερόκλητων στοιχείων' στην οποία έχουμε συνηθίσει στην πενταετία των μνημονίων, να γίνεται λόγος για μία ήρεμη επανάσταση (ηκούσθη από του βήματος της Βουλής δια στόματος του νυν Υπουργού Εθνικής Αμύνης κ.Πάνου Καμμένου) του ελληνικού λαού απέναντι στους δανειστές-τοκογλύφους. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο αυτής της θέσης. Να γίνεται λόγος για άνευ όρων παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας της πατρίδος μας (λες και υφίσταται από την στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται υπό την επιτήρηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου) εν μέσω ήρεμης επανάστασης. Υποθέτουμε πως η ιδεολογική συνάφεια ΣΥ.ΡΙΖ.Α-ΑΝ.ΕΛ οφείλεται σε νοητική υστέρηση, αναλόγου τύπου με εκείνη που σημάδεψε την ιστορία των τραγικών 'αντιεξουσιαστών' που επιχείρησαν να επιτεθούν στην συγκέντρωση των Ιμίων του 2008, κρατώντας πανό. Η εικόνα που μας έρχεται στο νου είναι ενός πυγμάχου που δέχεται ομοβροντία χτυπημάτων και δεν αντιδρά για την 'τιμή των όπλων' ικετεύοντας εμμέσως τον αντίπαλό του να μην τον αποτελειώσει και να σταματήσει. Για κάποιους αφελείς, αυτές οι δηλώσεις είναι ικανές να τους συγκινήσουν και να τους προκαλέσουν ρίγη στο όνομα μίας bon viveur εθνικής αντίστασης. Ο στόχος των δανειστών είναι να δημιουργήσουν συνθήκες κοινωνικού χάους, ώστε να κάνουν ακόμα πιο έντονη την παρουσία τους στο εσωτερικό της πατρίδος μας. Τι σημαίνει αυτό. Πλήρης εφαρμογή όλων των όρων της ένταξης της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συντόμευση των διαδικασιών με υπερκρατική ισχύ, δικαιοδοσίες που δεν λαμβάνουν υπόψιν το Σύνταγμα, υπερεθνικό δίκαιο με εφαρμογή σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου, γκρέμισμα των συνόρων, επέκταση κάποιων κρατών-προτεκτοράτων σε κυριαρχικό χώρο της Ελλάδος. Οι εχθροί πέριξ των συνόρων μας (Αλβανία, Τουρκία, Βουλγαρία, Σκόπια) θα προκαλέσουν μεταβολή αυτών (κάτι που ελέχθη στην ανάληψη καθηκόντων του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας κ.Κάρολου Παπούλια δια στόματος της κα.Άννα-Ψαρούδα Μπενάκη). Στις 8/2/2915, η κα.Μπενάκη ανακοίνωσε στον κ.Παπούλια ότι τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα των Ευρωπαίων (άρα και των Ελλήνων λόγω Ε.Ε.) θα υποστούν μεταβολή (παραβιαζόμενα και περιοριζόμενα) από εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων (τι εννοεί άραγε;) και η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις από νέες μορφές διακυβέρνησης. Ότι τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης και της ευημερίας και της ασφάλειας στην διευρημένη Ευρώπη. Αυτό είναι το μέλλον που επιφυλάσσουν στην Ελλάδα και τον χριστιανικό κόσμο. Δεν πρόκειται για έναν οικονομικό πόλεμο συμφερόντων. Αυτό αποτελεί μία αφελή προσέγγιση. Πρόκειται για θρησκευτικό πόλεμο. Διαφορετικά θα είχαν εποικίσει την Ελλάδα με Ευρωπαίους. Αντίθετα, κάνουν το παν ώστε να εποικίσουν την Ελλάδα (ανήκουσα σε ορθόδοξο χριστιανικό τόξο) με ανθρώπους θρησκεύματος που αντίκειται (όχι εξ ορισμού όπως θέλουν να μας πείσουν με το φαιδρό 'θάνατος στους απίστους'), αλλά εξαιτίας της σιωνιστικής παρεμβολής. Ο Έλλην ψυχίατρος και ακαδημαϊκός της N.A.S.A., κ.Γεώργιος Ταουϊλ, αναφέρει σε συνέντευξή του πως το Ισραήλ έχει εξαπολύσει έναν πόλεμο εναντίον των κρατών της Μέσης Ανατολής, τα οποία στέκονται εμπόδιο στην παγκόσμια επικυριαρχία του. Ανέφερε: 'Λέμε εμείς ότι η Αμερική κυβερνάει τον κόσμο. Δεν κυβερνάει η Αμερική τον κόσμο. Το Ισραήλ κυβερνάει τον κόσμο'. Το Ιράκ, η Λιβύη, η Αίγυπτος, η Τυνησία, η Ιορδανία έφυγαν από τη μέση και τους έμεινε η Συρία με το 18% ελληνορθόδοξου πληθυσμού.
Έχουμε ένα χρέος στις μέρες που έρχονται. Να συντρίψουμε τους πολιτικούς αλήτες που εξοντώνουν το έθνος μας. Η αναγέννηση του έθνους ξεκινάει. Έλληνα μην φοβάσαι. Έλληνα κανείς μας δεν θα λυγίσει. Ανοίγεται ένα πεδίο πολέμου και επανάκτησης εμπρός μας. Ας τολμήσουμε!
