'Ας τους αφήσουμε να μηρυκάζουν την αθλιότητά τους, δεν είναι άξιοι να τους κηρύξουμε την αλήθεια'. (Μαρκήσιος ντε Σάντ)
Το τίμημα της ελευθερίας καλείται, κάθε Ριζοσπάστης Εθνικιστής, να πληρώσει ως αντίτιμο της πολεμικής στάσης του απέναντι στα μεγάλα ζητήματα του καιρού του, τα προβλήματα του λαού του, την μοίρα του έθνους του, την τύχη της πατρίδας του. Σε όσα πιστέψαμε αληθινά και δεν κιοτέψαμε ποτέ μας γι' αυτά, στις ατέλειωτες προκλήσεις που τέθηκαν και ξεπεράστηκαν, αλλά και στις παγίδες που παρεμβλήθηκαν στην πορεία μας, δεν έχουμε παρά να πιούμε στην υγεία τους, μα προ πάντων στην υγειά των εχθρών μας, στην υγειά όλων εκείνων οι οποίοι ξερνώντας αγόγγυστα την χολή τους εναντίων μας, το μόνο που επέτυχαν είναι να δυναμώσουν πρωτίστως εμάς τους ίδιους αλλά και να δικαιώσουν τις επιλογές μας!
Ορίσαμε την συνάντηση της θεωρίας με την πρακτική ως αναγκαιότητα απεγκλωβισμού και απαγκίστρωσης από τις ακροδεξιές καρικατούρες, τους γραφικούς, τους γυμνοσάλιαγκες της γαλάζιας πολυκατοικίας, η οποία απ' ό,τι φαίνεται μέσα της χωρά πολλούς πολιτικούς λαγούς. Η αναγκαιότητα αυτή γίνεται αδιαμφισβήτητη πράξη μέσα από την λυσσώδη επίθεση στο υπάρχον, μέσα από την επιβεβλημένη ανάληψη ευθύνης των πράξεων που απελευθερώνουν δίχως άλλο αντάλλαγμα το ενεργό υποκείμενο, κυρίως μέσα από τα επικίνδυνα μονοπάτια της αφοσίωσης στον επαναστατικό αγώνα. Το τίμημα της ελευθερίας συναρτάται της τόλμης του καθενός εξ ημών/υμών να πράττει κατά συνείδηση. Ανδρωθήκαμε σε μια γαμημένη κοινωνία στην οποία βασιλεύει η μαλθακότητα, η νωθρότητα, η γκλαμουριά και το πρότυπο του γιάπη.
Ήλθε η ώρα της ευθύνης, ήλθε η ώρα να αλλάξουν άρδην τα πράγματα στην ριζοσπαστική εθνικιστική ιδέα. Ήλθε η ώρα να χτυπηθούν κορμιά, φοβισμένοι άνθρωποι να κινδυνεύσουν για πρώτη φορά στη ζωή τους, τα αλλοτινά παθητικά υποκείμενα να στοχαστούν για πρώτη φορά, οι καρδιές να εκραγούν από εθνικιστικό παλμό, οι μασκαράδες να ξεπροβοδίσουν τον κακό εαυτό τους, ώστε να ανταμώσουν για πρώτη και τελευταία φορά τους ομοίους τους στις πύλες της εθνικιστικής κόλασης, της κολασμένης αντίληψης του κόσμου μας. Ήλθε η ώρα να αγωνιστούμε πραγματικά! Ήλθε η ώρα ν' αλλάξουμε τον κόσμο της μιζέριας, η ώρα να τον καταστρέψουμε! Ήλθε η ώρα να αναγεννηθούμε μέσα από τις στάχτες μας!
Στα έπη της φανταστικής λογοτεχνίας 'Ο Βασιλιάς με τα Κίτρινα' του Robert W. Chambers και 'Νεκρονομικόν' του Howard P. Lovecraft, αποτυπώνεται η ανθρώπινη φρίκη σε όλη της την ένταση. Η φρίκη την οποία βιώνουμε στο πετσί μας εξαιτίας της αδιαφορίας και της παθητικότητας. Όσον αφορά το 'Βασιλιάς με τα Κίτρινα', αυτό προσεγγίζει το αποκορύφωμα του κοσμικού φόβου. Η πλοκή του 'Νεκρονομικόν' αναφέρεται σε πανάρχαιες σέκτες υψηλής μαγείας, και ένα ακατονόμαστο βιβλίο γραμμένο από τον φανταστικό χαρακτήρα Abdul Alhazred, έναν ποιητή το κισμέτ (πεπρωμένο) του οποίου ήτο να καταβροχθισθεί από διάφορα αόρατα πλάσματα στο μέσο της αγοράς της αρχαίας Δαμασκού. Στο αριστούργημα τρόμου 'Η Μάσκα του Κόκκινου Θανάτου' του Edgar A. Poe, η πανούκλα, άλλως ο Κόκκινος Θάνατος έχει απλώσει τα φτερά της/του πάνω στην χώρα και οι άνθρωποι πεθαίνουν μαζικά μέσα στους πόνους και την αιμορραγία. Στο εξίσου φρικιαστικό 'Ιστορίες για αραχνιασμένα κρανία' του Ambrose Bierce', όπου ούτε λίγο-ούτε πολύ, άλλοτε άψυχα αντικείμενα σπάνε τη σιωπή τους, άλλοτε παραμένουν βουβά στοιχεία διάφορων καταστάσεων. Παρόμοια αριστουργήματα λογοτεχνίας μπορούν να αποδώσουν καρπούς στην σκέψη του Ριζοσπάστη Εθνικιστή, αντί να γεμίζει με σκατά τον εγκέφαλό του, παρακολουθώντας 'εκπομπές εθνικού προβληματισμού'.
Στον σαδιστή αριστοκράτη Marquis de Sade ανήκει η πατρότητα της φράσης 'η τρομοκρατία στη λογοτεχνία ισοδυναμεί με την συγγραφή λογοτεχνικών τερατουργημάτων ή καταραμένων βιβλίων, η μελέτη των οποίων προκαλεί χάος στο μυαλό και έχει τη δύναμη να λειτουργήσει ως κινητήριος μοχλός στην διάπραξη πραγματικών εγκλημάτων από τους μελετητές των'. Τα δεινά που δύναται να προκαλέσει ο συγγραφέας ενός βιβλίου είναι μη υπολογίσιμης χρονικής διάρκειας και έκτασης. Συνεπώς, ένα τέτοιο λογοτεχνικό δημιούργημα μπορεί να προκαλέσει κλυδωνισμούς επί μακρόν και ύστερα από τον θάνατό του. Στις προθέσεις του συγγραφέως έγκειται κατά πόσο τα ηθικά διλήμματα που καυτηριάζει θα προκαλούν όλεθρο ες αεί. Η λογοτεχνική τρομοκρατία είναι η υψηλή μαγεία της εξεγερσιακής θεωρίας, καθότι δεν μετέρχεται όπλα, τουναντίον στρέφει προς άλλη κατεύθυνση τα όπλα, τα δίνει απλόχερα στους αυτόχειρες ώστε να τα στρέψουν εκείνοι με την σειρά τους εναντίων των υπευθύνων για την δυνητική αυτοχειρία τους. Η τρομοκρατία των λέξεων μπορεί να αποκωδικοποιήσει ένστικτα, να μιλήσει βαθιά στην ψυχή του ατόμου, να καταστεί το απόλυτο όπλο τρομοκρατίας, καθότι είναι πολύ πιο επικίνδυνη ακόμα και από τις βόμβες και τα μαχαίρια.
Στα πονήματα της λογοτεχνικής τρομοκρατίας μπορούν να συμπεριληφθούν πολλά, γνωστά ή λιγότερο γνωστά στο ευρύ κοινό. Παραδείγματος χάριν, το 'Η Επιστήμη του Ανταρτοπολέμου' του Γερμανού αναρχικού Johann J. Most ή το 'Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών' το οποίο αποτελεί κόκκινο πανί για την άκρα αριστερά, καθότι το παρουσιάζουν ως πλαστογράφημα. Ο πολωνικής καταγωγής συγγραφέας Joseph Conrad στο έργο του 'Μυστικός Πράκτωρ', ανάφερε χαρακτηριστικά πως 'η τρέλα από μόνη της είναι τρομακτική, καθότι το υποκείμενο της δεν μπορεί να εξευμενιστεί ούτε με απειλές, ούτε με πειθώ, ούτε ακόμα και με δωροδοκία'.
Πρόσθεσε δε πως μια πράξη προκειμένου να χαρακτηριστεί τρομοκρατική (όπως συμβαίνει στα τυφλά τρομοκρατικά χτυπήματα) πρέπει να διακρίνεται από άλλες επιθετικές ενέργειες για τον παραλογισμό-το βλάσφημο στοιχείο που διέπει τα κίνητρα της. Κοινός παρανομαστής είναι η προπαγάνδα μέσα από τις πράξεις, άλλως η ένοπλη προπαγάνδα.
Στην Γερμανία του 20ου αιώνος, ο Δρ. Wolfgang Huber μετά της γυναικός του, ίδρυσαν την γνωστή 'Σοσιαλιστική Κολλεκτίβα Ψυχασθενών' της Χαϊδελβέργης. Στο πλαίσιο αυτής, ο προαναφερθείς εκπαίδευε τους 'ασθενείς' του, ούτως ώστε να πολεμήσουν ως τρομοκράτες αυτή τη φορά το σύστημα που τους κατέστησε ασθενείς. Τα σλόγκαν που χρησιμοποιούσαν ήταν: 'Θεραπεία μέσω της Βίας', 'Βόμβες για την υγεία της ψυχής', 'Σκοτώστε για Εσωτερική ισορροπία'.
...συνεχίζεται!
