Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Παρασκευή 13 Ιουνίου 2014

In Arma, Veritas. Si Vis Pacem, Parabellum, et Cogito, Ergo Armatum Sum




'Ο αντάρτης διεξάγει τον πόλεμο του ψύλλου και ο στρατιωτικός-του αντίπαλος πάσχει από τα προβλήματα του σκύλου: έχει τόσα πολλά να υπερασπίσει κι ο εχθρός-του είναι πολύ μικρός, πολύ ευκίνητος και πανταχού παρών και δεν μπορεί να τον γραπώσει. Αν ο πόλεμος συνεχιστεί για πολύ καιρό-λέει η θεωρία-ο σκύλος υποκύπτει από εξάντληση και αναιμία, χωρίς ποτέ να μπορέσει ν' αρπάξει κάτι με τα δόντια-του ή να το χτυπήσει με τα πόδια-του. [Robert Taber, 'Θεωρία και Πρακτική του Ανταρτοπολέμου ('Ο Πόλεμος του Ψύλλου'), σελ. 34]





Ο πόλεμος κατά των ανταρτών ή αλλιώς ο 'πόλεμος κατά των ψύλλων', συμφώνως προς τον ορισμό που έδωσε ο Robert Taber στον ανταρτοπόλεμο ή αλλιώς τον 'πόλεμο του ψύλλου' διδάσκει ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις που διεξάγονται εναντίον τους παρουσιάζουν δυσχέρια υπέρτερη αυτών που λαμβάνουν χώρα στην αντιμετώπιση συμβατικών δυνάμεων στο εκάστοτε πεδίο της μάχης. Οι εχθροί των Ηνωμένων Πολιτειών, αναφερόμενοι στο πλαίσιο του 'πολέμου κατά της τρομοκρατίας', συμπεριλαμβανομένου όσων συνδέονται με την πηγή της παγκόσμιας τρομοκρατίας (συμφώνως προς την οπτική των Σιωνιστών), την Al-Qaeda, αμφότεροι μάχονται στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, ακολουθώντας την τακτική του ανταρτοπολέμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατείνονται μέσω των αχυρανθρώπων τους ότι τόσο στο Ιράκ όσο και το Αφγανιστάν οι δυνάμεις της αντίστασης στους δυτικούς εισβολείς διεξάγουν τρομοκρατία (παραφράζοντας κατά το δοκούν τον ανταρτοπόλεμο) εναντίον των δυνάμεων κατοχής.



Ο πόλεμος αυτός περιλαμβάνει τυφλές βομβιστικές επιθέσεις σε ημερήσια βάση, επιθετικές ενέργειες πάσης φύσεως που σκοπό τους έχουν να πλήξουν κατά κύριο λόγο την ψυχολογία και τις υποδομές των εισβολέων, ώστε να μην θελήσουν να παραμείνουν άλλο σ' ένα καθ' όλα εχθρικό έδαφος στο οποίο μονάχα απώλειες σ' έμψυχο δυναμικό μπορούν να έχουν. Απώλειες οι οποίες έχουν πολιτικό κόστος στο εσωτερικό των ίδιων των Ηνωμένων Πολιτειών και κινητοποιούν τους άλλους λαούς εναντίον τους. Ο πόλεμος κατά της Al-Qaeda και των εφεδρειών ή των διάδοχων οργανώσεων της, ισοδυναμεί με την καταστολή μίας παγκόσμιας εξέγερσης εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και των εταίρων στους διάφορους συνασπισμούς, στην προσπάθειά τους ν' απομονώσουν και περισσότερο να εξαλείψουν την πηγή άλλων δικτυωμένων τρομοκρατικών ομάδων που αναζητούν καταφύγιο, υποστήριξη στην Al-Qaeda, στρατολογώντας νέους μαχητές σε ακυβέρνητες ή κακώς κυβερνώμενες περιοχές (άλλες υπανάπτυκτες σωφρονιστικές αποικίες ή άλλες 'αποικίες χρέους'), όπου οι εξαθλιωμένοι, οι μη έχοντες-κατέχοντες αγωνίζονται πρωτίστως  για να επιβιώσουν. Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι άνθρωποι που εξαθλιώθηκαν απ' τους ίδιους τους υπαλλήλους τους είναι 'τρομοκράτες' και θέλουν να βάλουν σε κίνδυνο την παγκόσμια ειρήνη. Για ποιά ειρήνη μιλούν, άραγε, αν όχι για την ειρήνη αυτή που αποτελεί μονάχα ένα διάλλειμα του αδιάκοπου πολέμου; Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν βάλει φρένο σε εκτεταμένες επιχειρήσεις, μιάς κι ο ανταρτοπόλεμος που διεξάγεται εναντίον των δυνάμεών τους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν έχει προξενήσει μεγάλες απώλειες στους δυτικούς και τους συνεργάτες τους στο έργο της καταστροφής.



Ο ανταρτοπόλεμος είναι ένας πόλεμος φθοράς. Δεν αποσκοπεί στην νίκη επί του αντιπάλου, όσο στην μη-νίκη του. Ο αντάρτης δεν ενδιαφέρεται αν θα νικήσει, τουναντίονενδιαφέρεται να μην νικήσει ο αντίπαλος του. Υπάρχουν και εκείνοι οι οποίοι αμφισβητούν την επιτυχία της μεθόδου του ανταρτοπολέμου. Θεωρούν πως ο μύθος του οφείλεται στους κομμουνιστές αγκιτάτορες στο πλαίσιο της προπαγάνδισης της δυνατότητας μίας εξεγέρσεως εναντίον των αποικιοκρατικών-ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Ο μύθος αυτός είχε ευρεία διάδοση και επιρροή στο πλαίσιο ενός επίπλαστου διαχωρισμού μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Κυρίως στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Αντίπαλοι ήταν ο 'κόκκινος αντάρτης' και ο 'δυτικός μιλιταριστής'. Υπάρχουν  περιπτώσεις στις οποίες οι αντάρτικοι σχηματισμοί διεξήγαγον επιτυχώς τον 'πόλεμο του ψύλλου' σε μεγάλο βάθος χρόνου. Ο παρατεταμένος πόλεμος, όπως τον ονόμασε ο Μάο Τσε Τούνγκ της 'Μεγάλης Πορείας' αποτελεί μία πολιτικο-στρατιωτική επιτυχία από μόνος του. Πρώτο παράδειγμα οι αντάρτες του Κασμίρ που εναντιώνονταν στην κυβέρνηση της Ινδίας και το αντικείμενο της μεταξύ τους διαμάχης, μιάς διαμάχης που μετράει πάνω από 60 χρόνια, δεν είναι άλλο απ' το κρατίδιο Τζαμού και Κασμίρ ή Γιαμού και Κασμίρ που αποτελεί μία απ' τις 28 συνολικά Ομόσπονδες Πολιτείες που συγκροτούν την Ινδία. Βρίσκεται στο βορειότερο τμήμα της χώρας, παρά τα Ιμαλάια. Η συνολική της έκταση είναι 222.236 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ ο πληθυσμός της περίπου 10.143.700. Πρωτεύουσά της είναι η πόλη Σριναγκάρ με συμπρωτεύουσα την Τζαμού ή Γιαμού. Η διαμάχη μεταξύ των δύο χωρών ξεκίνησε το 1947. Η επιχείρηση 'Giblartar' ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1965. Το 50ο Σώμα αλεξιπτωτιστών του Στρατού του Πακιστάν και άλλοι αντάρτες που υπάγονταν διοικητικά στον Στρατό του Πακιστάν, μεταμφιεσμένοι ωσάν χωρικοί, εισέβαλλαν στην περιοχή, ώστε να υποκινήσουν μία θρησκευτική εξέγερση, προσεταιριζόμενοι τους Μουσουλμάνους του Κασμίρ. Η στρατηγική τους δεν στέφθηκε από επιτυχία, καθώς δεν ήταν καλά συντονισμένοι και λίαν συντόμως οι εισβολείς εντοπίστηκαν. Το 'Απελευθερωτικό Μέτωπο του Τζαμού και Κασμίρ' ήτο ένα εθνικιστικό κίνημα που ιδρύθηκε στο Μπέρμιγχαμ της Βρετανίας στις 29 Μαϊου του 1977.  Έως το 1994, η δράση του ήτο τρομοκρατική, έχοντας δεκάδες ένοπλους πυρήνες στην Βρετανία, στην Ευρώπη, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Μέση Ανατολή. Το 'Μέτωπο' ισχυρίζεται πως δεν είναι ισλαμικό, αλλά εθνικιστικό και αγωνίζεται για την απόσχιση του Κασμίρ αμφότερα απ' το Πακιστάν και την Ινδία, ώστε να καταστεί ανεξάρτητο έδαφος.


'Όταν ο εχθρός προελαύνει, υποχωρώ. Όταν ο εχθρός στρατοπεδεύει, τον ενοχλώ. Όταν ο εχθρός εξαντλείται, τον σφυροκοπώ. Όταν ο εχθρός υποχωρεί, τον καταδιώκω'. (Μάο Τσε Τουνγκ)



Ένα άλλο παράδειγμα αποτελούν οι αντάρτες του LRA (Lord's Resistance Army) που έδρασαν στην Ουγκάντα της Αφρικής. Ο LRA θεωρείται ένα στρατιωτικό κίνημα, κατ' άλλους μία αίρεση ή μία πολιτικο-στρατιωτική σέκτα που έδρασε μεταξύ Βορείου Ουγκάντας και Νοτίου Σουδάν, βάσει κάποιων πηγών στο έδαφος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό και βάσει κάποιων άλλων στην Κεντρική Αφρική. Ο LRA έχει κατηγορηθεί για ακρότητες κάθε είδους που αγγίζουν τα όρια της απόλυτης τρομοκρατίας. Όσον αφορά τον θρησκευτικό χαρακτήρα του, ήτο ένα συνονθύλευµα  χριστιανικού φονταμενταλισμού κι αφρικανικού μυστικισμού, ενώ διά του ηγέτη τους ισχυρίζονται πως επιδιώκουν την ανάδυση ενός θεοκρατικού καθεστώτος. Ο ηγέτης του, Joseph Kony, θεωρεί πως είναι απεσταλμένος του Θεού, δηλαδή μέντιουμ. Ο LRA εναντιώθηκε στον Εθνικό Στρατό της Ουγκάντα, έναν άλλο επαναστατικό στρατό. Ο εφιάλτης του 'Αντιστασιακού Στρατού του Κυρίου' οδήγησε τη Βόρεια Ουγκάντα σ' ένα ανελέητο αιματοκύλησμα που κράτησε πάνω απο 20 χρόνια. Απ' το 1987 έως το 2008 η περιοχή των Ατσόλι στη Βόρεια Ουγκάντα υπήρξε το θέρετρο ενός απ' τους πιο άγριους εμφύλιους πολέμους της Ανατολικής Αφρικής. Η διαμάχη του βορρά ξεκίνησε όταν ο πρόεδρος Μουσεβένι κατέλαβε την εξουσία ύστερα από στρατιωτικό πραξικόπημα εναντίον του διεφθαρμένου προέδρου Ομπότε. Στα τέλη του 1987, ο 'Αντιστασιακός Στρατός του Κυρίου', υπό την ηγεσία του Joseph Kony κήρυξε τον πόλεμο στην νέα κυβέρνηση. Ο Joseph Kony δηλώνει πως έχει λάβει εντολή απ' το Άγιο Πνεύμα να εγκαθιδρύσει στην χώρα ένα νέο πολίτευμα με βάση τις Δέκα Εντολές. Στη διάρκεια των 22 ετών αυτού του πολέμου πάνω από 60.000 παιδιά, αγόρια και κορίτσια από 7 ετών έως 14 ετών απήχθησαν απ' τους αντάρτες και υποχρεώθηκαν να γίνουν μαχητές ή ανήλικες 'νύφες'. Τα λεγόμενα 'αόρατα παιδιά'. Τουλάχιστον 100.000 σκοτώθηκαν, ενώ χιλιάδες άλλοι τιμωρήθηκαν με ακρωτηριασμό των χεριών, του στόματος και της μύτης επειδή συνεργάστηκαν με την κυβέρνηση. Δύο εκατομύρια άνθρωποι υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, ενώ μεταφέρθηκαν προσωρινώς σε προσφυγικούς καταυλισμούς ζώντας υπό άθλιες συνθήκες χωρίς πόσιμο νερό και ιατρική φροντίδα. Χιλιάδες πέθαναν εκεί απο ελονοσία, δυσεντέρια, AIDS.



Ο Αμίν Νταντά έχει μείνει γνωστός στην ιστορία ως ο 'χασάπης' δικτάτορας της Ουγκάντα που αρέσκετο να τρώει τα θύματά του. Πρώην πρωταθλητής μπόξ και μετέπειτα υψηλόβαθμος στρατιωτικός κατέλαβε την εξουσία με τη βία το 1971 απ' τον πρόεδρο Ομπότε. Στα 8 έτη που κυβέρνησε μπήκαν στο στόχαστρό του όλοι οι πολίτες της χώρας. Περισσότεροι από 300.000 εκτελέστηκαν και άλλους 70.000 απελάθηκαν με 'πολιτικά', 'νομικά' και κυρίως 'φυλετικά' κριτήρια. Ανεπιβεβαίωτη παραμένει η φήμη περί της ανθρωποφάγου τάσεώς του. Εικάζεται πως έτρωγε το συκώτι των θυμάτων του, όντας ο ίδιος πεπεισμένος ότι έτσι θα εμπόδιζε το πνεύμα τους να επιστρέψει για να ζητήσει εκδίκηση. Ο δικτάτορας πίστευε με κλειστά τα μάτια, κάθε δοξασία που έβγαινε απ΄ το στόμα των μάγων που είχε στην υπηρεσία του. Εικάζεται δε ότι διατηρούσε στο ψυγείο του πολλά απ' τα κεφάλια των εχθρών του, στα οποία απευθυνόταν ωσάν να επρόκειτο για ζωντανούς με τους οποίους συζητούσε. Του άρεσε να μαστιγώνει τους εχθρούς του με δέρμα από ιπποπόταμο ή να ωθεί έναν μελλοθάνατο στην ικεσία για την απόδοση χάριτος. Οι καταδικασμένοι σε θάνατο οδύρονταν, ωστόσο δεν γλίτωναν την αγχόνη. Του άρεσε να ταπεινώνει τους πολίτες. Κάποτε υποχρεώσε μισή ντουζίνα από δυτικούς να τον μεταφέρουν πάνω σε φορητό κάθισμα. Έπειτα έδωσε τις φωτογραφίες στην δημοσιότητα, ώστε να αποδείξει την 'υποταγή των ηλίθιων λευκών στον Αμίν Νταντά'.



Οι Παλαιστίνιοι κι οι Ιρλανδοί δίνουν τον δικό τους αγώνα για 'γη κι ελευθερία'. Διάφορα τσιράκια των Σιωνιστών, αποδεικνύοντας το πως εννοούν την αυτοδιάθεση των Παλαιστινίων, ισχυρίζονται πως αυτό δεν συνεπάγεται την καταγγελία του κράτους του Ισραήλ, τουναντίον αποτελεί απόρροια της καταγγελίας της Χαμάς. Οι Ιρλανδοί δίνουν μάχες για περισσότερα από 700 έτη. Στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση, οι Μουσουλμάνοι δεν εγκατέλειψαν τον αγώνα τους για αυτοδιάθεση. Οι συγκρούσεις στον Καύκασο μαίνονται έως σήμερα. Οι κομμουνιστές στη Βιρμανία δεν κατάφεραν πολλά. Το ίδιο και οι κομμουνιστές του Νεπάλ και εκείνοι στις Φιλιππίνες. Ακόμα και οι Βάσκοι όχι κάτι ιδιαίτερο. Οι Έλληνες της Κύπρου, οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, αποτελούν το καταλληλότερο παράδειγμα του σπόρου που έσπειραν οι ήρωες της ΕΟΚΑ και του αλύτρωτου πόθου τους, έως και σήμερα, για την Ένωση με την Μητέρα Ελλάδα!



Επανερχόμενοι στις Ηνωμένες Πολιτείες και την πεπατημένη στρατηγική τους όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, θεωρούμε πως απέτυχαν να ενσωματώσουν στο λογισμικό τους πολλά απ' τα μαθήματα που πήραν ύστερα απ' ορισμένες επιτυχημένες επιχειρήσεις των ανταρτών σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Η πάταξη των ανταρτών-τρομοκρατών παραμένει η βασική αποστολή του στρατού τους και στο εγγύς μέλλον πρέπει να δώσουν την προσήκουσα σημασία στα διδάγματα του παρελθόντος, ώστε να μην υποστούν νέες ήττες με μεγαλύτερες απώλειες αυτή τη φορά για τους ίδιους. Μία ήττα που χρήζει πολυεπίπεδης ερμηνείας, ήταν αυτή που υπέστησαν στο Βιετνάμ, μία ήττα που δεν εμπεδόθηκε ορθά απ' τους στρατιωτικούς διοικητές των επιχειρήσεων. Στην μνήμη του Στρατού έκτοτε κυριάρχησε το αίσθημα της αποβολής του εφιάλτη του Βιετνάμ. Η κληρονομιά των πολεμικών αναμετρήσεων, οι επιχειρήσεις και οτιδήποτε άλλο συμβάλει στον εμπλουτισμό της δεξαμενής εμπειριών για οποιονδήποτε Στρατό στον κόσμο, αποτελούν τον διαρκή οδηγό του στις μελλοντικές μάχες που θα κληθεί να δώσει. Η εμμονή στον παραδοσιακό πόλεμο αποτελεί την 'αχίλλειο πτέρνα' των τακτικών στρατών έναντι των άτακτων σωμάτων των ανταρτών. Στην όποιας κλίμακας σύγκρουση του τακτικού στρατού με τους αντάρτες που πλεονεκτούν τακτικά μιάς και έχουν το προνόμιο να χάνονται στην λαοθάλασσα του ντόπιου πληθυσμού (σύμφωνα με τον Μάο), ο τακτικός στρατός πρέπει να δώσει βαρύτητα στην καλή μεταχείριση των αιχμαλώτων, ν' αποφύγει τις δολοφονίες γυναικών και παιδιών, τις βιαιοπραγίες κατά του άμαχου πληθυσμού, τους βιασμούς και τις ληστρικές επιδρομές, γεγονότα που μονάχα εξαγριώνουν τον ντόπιο πληθυσμό εναντίον τους και εξυπηρετούν τον σκοπό των ανταρτών σε κάθε χρόνο-τόπο.



Ο Αμερικανός Υποστράτηγος George Crook εισήγαγε την τακτική της ψυχολογικής αλλοτριώσεως-ουδετεροποιήσεως των ανταρτών. Οι Απάτσι τον ονόμασαν 'Nantan Lupan', δηλαδή 'Γκρίζο Λύκο'. Ο Crook μπαστάρδεψε τους Απάτσι, διά της αναμείξεώς τους με συγγενικές ινδιάνικες φυλές. Αυτό διατάραξε από ψυχολογικής απόψεως την εσωτερική συνοχή τους, ενώ υπέσκαψε την θέλησή τους.  Η τεχνική αυτή εφηρμόσθη και στους 'Πόλεμους της Μπανάνας' που διήρκεσαν απ' το 1898 έως το 1934. Με τη Συνθήκη των Παρισίων του 1898, η Ισπανία παραχώρησε τον έλεγχο της Κούβας, του Πουέρτο Ρίκο και των Φιλιππίνων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη συνέχεια, οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξήγαγον στρατιωτικές επεμβάσεις στον Παναμά, στην Ονδούρα, στη Νικαράγουα, στο Μεξικό, στην Αϊτή και στη Δομινικανή Δημοκρατία. Μία σειρά από συγκρούσεις τερματίστηκαν μονάχα με την απόσυρση των στρατευμάτων τους απ' την Αϊτή το 1934, ενόσω ήτο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ο Franklin Roosevelt που εισήγαγε στην εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, την έννοια της 'καλής γειτονίας' ('Good Neighbor policy'). Η εξωτερική επέμβαση και η υποδούλωση ολόκληρων χωρών απ' τους Αμερικάνους ονομάσθηκε 'καλή γειτονία'. Επικαλούμενοι την ίδια 'καλή γειτονία', οι πολιτικάντηδες του Ελλαδιστάν θέλουν να μας καταστήσουν αποικία της Τουρκίας. Αυτή είναι η 'ελληνοτουρκική φιλία' και το νόημά της. Κρυστάλλινη αντανάκλαση της εξωτερικής  πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών.



Κατά τη διάρκεια της Εξεγέρσεως που έλαβε χώρα στις Φιλιππίνες τα έτη 1899-1902, ο Στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών, πέραν ότι επέτυχε μία σημαντική νίκη, κατάφερε να θέσει τις βάσεις για μία μελλοντική προσέγγιση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των Φιλιππίνων. Ο Στρατός τους ενέταξε στο δυναμικό του ντόπιους Φιλιππινέζους, ώστε να διεξάγει έναν αποκεντρωμένο πόλεμο εναντίον των ανταρτών. Το Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης Σαντινίστας ('Frente Sandinista de Liberación Nacional'- FSLN) είναι ένα σοσιαλιστικό πολιτικό κόμμα της Νικαράγουας. Τα μέλη του είναι γνωστά ως Σαντινίστας. Πήρε τ' όνομά του απ' τον Αουγούστο Σαντίνο που ηγήθηκε της Νικαραγουανής επανάστασης έναντι της κατοχής απ' τις Ηνωμένες Πολιτείες στην δεκαετία του 1930. Οι Σαντινίστας ανέτρεψαν τον δικτάτορα Αναστάσιο Ντεμπάιλε το 1979 και εγκαθίδρυσαν μια επαναστατική κυβέρνηση. Μετά την ανάληψη της κυβέρνησης, οι Σαντινίστας κυβέρνησαν την Νικαράγουα απ' το 1979 έως το 1990, στα πλαίσια μίας Δικτατορίας Εθνικής Ανασυγκρότησης. Μετά την παραίτηση ορισμένων κεντρώων μελών, οι Σαντινίστας κέρδισαν την απόλυτη εξουσία τον Μάρτιο του 1981. Εισήγαγον μία πολιτική πλήρους αλφαβητισμού των κατοίκων της χώρας, βελτίωση του συστήματος υγείας και προήγαγον την ισότητα μεταξύ των δύο φύλων. Το 1981 δημιουργήθηκαν κάποιες οργανώσεις που αντιτίθεντο στους Σαντινίστας, οι Κόντρας, οι οποίοι στηρίζονταν απ' την CIA. Οι εκλογές του 1984, στις οποίες κέρδισαν οι Σαντινίστας και περιγράφηκαν απ' τους ξένους παρατηρητές ως δίκαιες, ενώ αμφισβητήθηκαν απ' τους Κόντρας που συνέχισαν τις βίαιες επιθέσεις τους έναντι του κράτους και των πολιτών έως το 1989. Οι Σαντινίστας έχασαν τις εκλογές του 1990 απ' τη Βιολέτα Τσαμόρρο της Εθνικής Ένωσης Αντιπολιτεύσεως, διατηρώντας την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Οι Σαντινίστας αποτελούν ένα απ' τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της χώρας, μαζί με το Συνταγματικό Φιλελεύθερο Κόμμα, ενώ είναι το κυβερνών κόμμα της χώρας από το 2006, όταν ο Ντανιέλ Ορτέγα εξελέγη πρόεδρος της χώρας. Η εμπειρία που απεκόμισε ο Στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών και δη οι Marines απ' την εμπλοκή τους στην Νικαράγουα, την Δομινικανή Δημοκρατία και την Αϊτή είναι ότι πρέπει να δώσουν την δέουσα προσοχή στην σχέση τους με τον εκάστοτε ντόπιο πληθυσμό με τον οποίο θα έλθουν σ' επαφή.




Οι αλλοτριωμένοι Δυτικοί, αυτές οι σάπιες μαριονέτες των Σιωνιστών, ισχυρίζονται πως ο πόλεμος κατά των ανταρτών σ' ολόκληρο τον κόσμο, τους οποίους βαφτίζουν ερήμην τρομοκράτες, πρέπει να ενταθεί. Προτάσσουν τον ολοκληρωτικό πόλεμο, την επιβολή του δόγματος 'law and order', της αμερικάνικης κρεβατοδημοκρατίας και του πολιτισμού της εκμεταλλεύσεως εναντίον των δήθεν 'θεοκρατικών' κινημάτων, του 'χάους', του 'βαρβαρισμού'. Μεταξύ άλλων, ο Μάο Τσε Τουνγκ είπε: 'Μολονότι οι επιχειρήσεις των ανταρτών ισοδυναμούν με την κοσμική παγίδα της στρατιωτικής τακτικής, την λάσπη, την κινούμενη άμμο στην οποία εγκλωβίζεται ένας τεχνολογικά ανώτερος στρατιωτικός μηχανισμός και νομοτελειακά συντρίβεται καθώς χρονοτριβεί σ' αυτήν, αυτό το στοιχείο από μόνο του δεν είναι ικανό να τους δώσει την νίκη σ' έναν πόλεμο. Χάρη στην λάσπη, μπορούν να ξορκίσουν την ήττα, αλλά, εξαιτίας της δεν μπορούν και να κερδίσουν'.

Σχετικοί σύνδεσμοι:



http://maiandrioi.blogspot.gr/2014/03/1.html


http://maiandrioi.blogspot.gr/2014/04/2.html

http://maiandrioi.blogspot.gr/2014/04/3.html

http://maiandrioi.blogspot.gr/2014/03/blog-post.html

http://maiandrioi.blogspot.gr/2013/12/blog-post_28.html

http://maiandrioi.blogspot.gr/2012/07/blog-post_6922.html

http://maiandrioi.blogspot.gr/2013/09/blog-post_6.html

http://maiandrioi.blogspot.gr/2013/12/blog-post_10.html


ΜΗΝ ΑΚΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΜΗΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΜΗΝ ΛΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ.

ΜΟΝΑΧΑ ΑΝΤΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟΣ ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ!

ΗΡΕΜΑ ΚΙ ΑΠΛΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ!