Μόλις πρόσφατα κάναμε λόγο σχετικά με την ελεεινή ξενομανία και τον χαμηλοτάβανο μιμητισμό που χαρακτηρίζει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πατριωτικού, εθνικιστικού και εθνικοσοσιαλιστικού φάσματος. Δεν είναι η πρώτη φορά που λέμε αυτά τα πράγματα, όπως σίγουρα δεν θα’ ναι και η τελευταία.
Θεωρούμε πως έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου κατά τον οποίο επιδείξαμε ανοχή και δεν μπορούμε να σιωπήσουμε άλλο μπροστά στο αίσχος που παρουσιάζει ο χώρος στον οποίον εμπλέκονται μεταξύ άλλων και αγνοί άνθρωποι, οι οποίοι ελλείψει ατομικής βουλήσεως πίπτουν θύματα διάφορων εκμεταλλευτών, εμπόρων και διάφορων άλλων τσαρλατάνων που έκαναν τις ιδέες εμπόρευμα προς τέρψιν ιδίων στομαχικών κοιλοτήτων.
Πριν απ’ οτιδήποτε άλλο το οφείλουμε πρωτίστως στον εαυτό μας και έπειτα στους άγοντες και φέροντες καλή τη καρδία συναγωνιστές που δεν είναι σε θέση να πάρουν αποφάσεις για την τοποθέτησή τους στον δυσδιάκριτο χάρτη των οργανωτικών υφάλων.
Ο τομέας ιδεολογικού πολέμου της οργάνωσής μας εξυπηρετεί έναν ιερό σκοπό κι όχι μια ιδεολογική αυταξία. Να πολεμήσει μέχρι τέλους την σαπίλα και τα ψέματα που κάποια ιερά τέρατα της πατρίδας μας ανέδειξαν σε άκριτες αλήθειες, διαφθείροντας και προκαλώντας σκοπίμως σύγχυση στους νέους ανθρώπους, ώστε να συντηρήσουν ένα μαντρί που μοναδικός σκοπός του οποίου είναι η αποκομιδή εσόδων προς ίδιον όφελος των τσομπάνηδών του. Θα πολεμήσουμε με λύσσα, ώστε να διαδώσουμε την αλήθεια και μόνον αυτήν.
Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των συγχυσμένων ιδεολόγων που παρουσιάζονται ως καθαρολόγοι και επίγειοι εκπρόσωποι μιας απόλυτης αλήθειας είναι ότι εκφράζονται πιο χριστιανικά κι από τους χριστιανούς που βλέπουν το φως το αληθινό και τίποτα άλλο πέραν αυτού. Η κριτική σκέψη απουσιάζει παντελώς από τη ζωή τους. Παρεκτός αν η αδυναμία αυτή είναι εγγενής και ως εκ τούτου μη αναστρέψιμη.
Οτιδήποτε αφαιρεί το κομμουνιστικό πρόσημο είναι ακροδεξιό και παρακρατικό. Οτιδήποτε δεν συμφέρει, τουναντίον εκθέτει είναι ακροδεξιό και παρακρατικό. Οτιδήποτε είναι ελληνικό ή προσηλωμένο στα ελληνικά ιδεώδη είναι ακροδεξιό και παρακρατικό. Οτιδήποτε κάνει κομμουνιστικότερο αυτό που φύσει δεν είναι σε κάνει δυνατότερο και πάει λέγοντας…
Το συνονθύλευμα αυτών των ιδεολόγων παρουσιάζει ένα αξιοπερίεργο χαρακτηριστικό. Του λείπει η ομοιογένεια.
Πυρήνας των αναζητήσεών τους, υποτίθεται ότι είναι ο άνθρωπος και η κοινωνία, την ίδια ώρα και στιγμή που οι ίδιοι φαίνεται ν’ αποθέτουν τα πάντα σε εσχατολογικές και μεταφυσικές θεωρήσεις. Μιλούν για εξέγερση, μιλούν για επανάσταση, ωστόσο οι ασχολίες τους περιορίζονται σ’ έναν εικονικό κόσμο που επιφυλάσσει μονάχα εξαπατήσεις, ανέξοδες ονειροπολήσεις, αποκλείοντας κάθε αλτρουισμό. Από λόγια παχιά, σαν τις μύγες που τσιμπούν τα άλογα, ωθώντας τα ενστικτωδώς να κλωτσούν οποιονδήποτε παραβιάζει τον ζωτικό τους χώρο, υπάρχει κορεσμός. Από πράξεις το ίδιο. Το αντίδοτο στο Life style και τον κοινωνικό ξεπεσμό, αλλά και απέναντι σε κάθε άλλο –εσμό δεν είναι ένα εναλλακτικό Life style. Το αντίδοτο είναι η ολική ρήξη με το υπάρχον. Με υπερευαίσθητους και καταφρονεμένους δεν γίνεται καμία ρήξη. Με πονηρούς και πλιατσικολόγους επίσης. Με επαναστάτες όμως όλα είναι δυνατά. Ακόμα και τα “αδύνατα”.
Επειδή όμως η προσήλωση σε αριστερίστικες αρχές ξεπέρασε κάθε όριο σ’ αυτό τον ερμαφρόδιτο χώρο παγίδευσης των πατριωτών, των εθνικιστών, των εθνικοσοσιαλιστών που θέλουν μόνο τον πόλεμο με το σύστημα και τίποτα άλλο, ήρθε η ώρα να πούμε “ως εδώ και μη παρέκει”.
Στον ψεύτικο κόσμο του διαδικτύου, τον οποίο ορισμένοι επαινούν διότι απλώς δεν τους έμεινε τίποτα άλλο σε επίπεδο καθημερινής ζωής, τα συναπαντήματα αριστερών γλειψιμάτων με την κατάλληλη δοσολογία εθνικισμού, δίνουν και παίρνουν. Ουδείς μπορεί να ξεχωρίσει τι είναι αληθινό και τι δεν είναι. Τα προσωποπαγή τους είδωλα, πέραν ελαχίστων περιπτώσεων, δεν είναι καν Έλληνες. Η ξενομανία κατέστη λατρεία και διαπιστευτήριο ιδεολογικής προσήλωσης.
Εν κατακλείδι, επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια, θα συμπυκνώσουμε την θεώρησή μας στα κάτωθι:
Η ξενομανία του αηδιαστικού μορφώματος που λέγεται μονάχα δυσφημιστικά προς την Ιδέα μας “εθνικιστικός χώρος” δεν είναι τίποτα άλλο από ένα αριστερίστικο μόρφωμα του συστήματος, αποτελούμενο από ανίκανους και ψυχικώς ασθενείς, οι οποίοι αποτελούν την καλύτερη εγγύηση ότι αυτός ο χώρος δεν θα γίνει ποτέ του επικίνδυνος. Τόσο από απόψεως πνευματικών χαρισμάτων και ρηξικέλευθων ιδεών τις οποίες τα υποκείμενά του θα εφαρμόσουν, όσο και από απόψεως ανάληψης καθηκόντων, υποχρεώσεων και θυσιών στο βωμό της επανάστασης. Ο χώρος αυτός είναι αλωμένος από το σύστημα για τον απλό λόγο ότι ήταν δημιούργημά του. Σήμερα, των κομμουνιστών τα εγγόνια που τον απαρτίζουν ξεγυμνώνονται μπροστά στους ριζοσπάστες εθνικιστές. Η δράση αποφέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα και οι συνέπειες μέλλει να’ ναι οδυνηρές για τους ατυχείς στυλοβάτες αυτού του συστήματος.
Ψυχικώς οι ως άνω περιγραφέντες είναι κομμουνιστές. Αναζητούν μια σανίδα σωτηρίας στον πατριωτισμό, αισθανόμενοι την απόρριψη που εισέπραξαν οι προκάτοχοί τους. Φέροντας βαρέως τη ρετσινιά του προδότη κομμουνιστή, καλύπτονται μέσα από τις γραμμές των πατριωτών. Υποσυνείδητα μισούν κάθε τι εθνικό και υγείες, καθότι οι ίδιοι νοσούν από τα γενοφάσκια τους. Οι παππούδες, οι πατεράδες τους εν συνεχεία, οι ίδιοι γαλουχήθηκαν με ταξικό μίσος και απείχαν κατά πολύ από το να’ ναι φύσει πατριώτες. Μεταπήδησαν στον πατριωτισμό από ανάγκη αυτοξεπεράσματος του συνδρόμου κατωτερότητας που τους διακατέχει. Δυστυχώς, δεν κατάφεραν να ιαθούν στις αγκάλες του μορφώματος και κατέληξαν να είναι η προσωποποίηση της αρρώστιας του, με την ειδοποιό διαφορά ότι η αρρώστια του είναι ανίατος.
Επειδή εχθροί μας δεν είναι μόνον οι πολιτικοί και το κατεστημένο καθ’ ολοκληρίαν, αλλά απεναντίας είναι πρωτίστως οι πεμπτοφαλαγγίτες που δρουν μέσα στις γραμμές του μορφώματος αυτού, εγκλωβίζοντας αγνούς ανθρώπους με διάφορες γλυκανάλατες απολαβές και ενασχολήσεις, καθιστούμε σαφές στα εγγόνια αυτά των κομμουνιστών, πως θα τα εξορίσουμε σε άλλους χρόνους και άλλους τόπους. τους Αν εκμαιεύσετε οτιδήποτε αφορά στα πολιτικά φρονήματα των οικογενειών τους, θα διαπιστώσετε πως πρόκειται για γονιδιακά συμμορίτικα όντα που εντάσσονται στις υποδομές του μορφώματος με αποκλειστικό σκοπό να διαβρώσουν κάθε πατριωτικό αίσθημα, να σπείρουν διχόνοιες, να περάσουν το ανθελληνικό τους δηλητήριο και εν τέλει να κάνουν έναν ιδιότυπο σοδισμό προς ίδιον όφελος.
Είμαστε ενάντιοι σε στημένους χώρους, νταβατζηλίκια και επιβεβλημένους χρόνους. Είμαστε γκρεμιστές κάθε κοσμοειδώλου που καταλήγει οδοστρωτήρας της αθωότητας.
Είμαστε αυτοί που θα κρεμάσουν των κομμουνιστών τα εγγόνια, την μεγαλύτερη φαραωνική πληγή της “μετεμφυλιακής” Ελλάδας…
Μην αυταπατάσθε, εθνικές επαναστάσεις δεν γίνονται από συμβιβασμένους και λογικούς ανθρώπους. Πρέπει να πέσουν πολλά κάστρα για να δούμε προκοπή στον ορίζοντα. Πρέπει πολλές καρδιές να λαβωθούν για μέρες και νύχτες, πρέπει αμέτρητες νύχτες κάποιοι να ματώνουν γι’ αυτή την πατρίδα, πρέπει κάποιοι να παίρνουν το φορτίο στις πλάτες τους και καρτερικά να υπομένουν τους διωγμούς και την ταλαιπωρία κάθε λογής, πρέπει πολλές μέρες και νύχτες κάποιοι να συλλογιούνται να κάνουν το σωστό. Για όλα αυτά τα “πρέπει”, τα “να”, ας υπάρχουν ισάριθμοι παρελθοντικοί χρόνοι διάπραξης όλων όσα σχεδιάστηκαν. Πρωτίστως πρέπει να κάνουμε κάτι άλλο. Να ρίξουμε τα τείχη στα οποία μας έχουν φυλακίσει ζωντανούς. Πρέπει να απορρίψουμε ό,τι μας δόθηκε ως αληθινό. Πρέπει να εκδικηθούμε για την επίκτητη πραγματικότητα που έδεσαν πάνω στο κορμί μας και να κάνουμε την απόλυτη επανάσταση δεύτερη φύση μας…
Υγ: να ελπίσουμε ότι το αυγουστιάτικο φεγγάρι θα φωτίσει όχι μόνον τον ουρανό της Ελλάδας ή το σκοτάδι που επικρατεί από κάθε άποψη σ’ αυτήν, αλλά ότι θα δημιουργήσει εφιάλτες κι ερινύες σ’ όσους ευθύνονται για την κωμική και συνάμα τραγική κατάσταση που παρουσιάζει σήμερα ο λεγόμενος “χώρος”, αλωμένος εξ ολοκλήρου από κομμουνιστικά στοιχεία…
Θεωρούμε πως έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου κατά τον οποίο επιδείξαμε ανοχή και δεν μπορούμε να σιωπήσουμε άλλο μπροστά στο αίσχος που παρουσιάζει ο χώρος στον οποίον εμπλέκονται μεταξύ άλλων και αγνοί άνθρωποι, οι οποίοι ελλείψει ατομικής βουλήσεως πίπτουν θύματα διάφορων εκμεταλλευτών, εμπόρων και διάφορων άλλων τσαρλατάνων που έκαναν τις ιδέες εμπόρευμα προς τέρψιν ιδίων στομαχικών κοιλοτήτων.
Πριν απ’ οτιδήποτε άλλο το οφείλουμε πρωτίστως στον εαυτό μας και έπειτα στους άγοντες και φέροντες καλή τη καρδία συναγωνιστές που δεν είναι σε θέση να πάρουν αποφάσεις για την τοποθέτησή τους στον δυσδιάκριτο χάρτη των οργανωτικών υφάλων.
Ο τομέας ιδεολογικού πολέμου της οργάνωσής μας εξυπηρετεί έναν ιερό σκοπό κι όχι μια ιδεολογική αυταξία. Να πολεμήσει μέχρι τέλους την σαπίλα και τα ψέματα που κάποια ιερά τέρατα της πατρίδας μας ανέδειξαν σε άκριτες αλήθειες, διαφθείροντας και προκαλώντας σκοπίμως σύγχυση στους νέους ανθρώπους, ώστε να συντηρήσουν ένα μαντρί που μοναδικός σκοπός του οποίου είναι η αποκομιδή εσόδων προς ίδιον όφελος των τσομπάνηδών του. Θα πολεμήσουμε με λύσσα, ώστε να διαδώσουμε την αλήθεια και μόνον αυτήν.
Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των συγχυσμένων ιδεολόγων που παρουσιάζονται ως καθαρολόγοι και επίγειοι εκπρόσωποι μιας απόλυτης αλήθειας είναι ότι εκφράζονται πιο χριστιανικά κι από τους χριστιανούς που βλέπουν το φως το αληθινό και τίποτα άλλο πέραν αυτού. Η κριτική σκέψη απουσιάζει παντελώς από τη ζωή τους. Παρεκτός αν η αδυναμία αυτή είναι εγγενής και ως εκ τούτου μη αναστρέψιμη.
Οτιδήποτε αφαιρεί το κομμουνιστικό πρόσημο είναι ακροδεξιό και παρακρατικό. Οτιδήποτε δεν συμφέρει, τουναντίον εκθέτει είναι ακροδεξιό και παρακρατικό. Οτιδήποτε είναι ελληνικό ή προσηλωμένο στα ελληνικά ιδεώδη είναι ακροδεξιό και παρακρατικό. Οτιδήποτε κάνει κομμουνιστικότερο αυτό που φύσει δεν είναι σε κάνει δυνατότερο και πάει λέγοντας…
Το συνονθύλευμα αυτών των ιδεολόγων παρουσιάζει ένα αξιοπερίεργο χαρακτηριστικό. Του λείπει η ομοιογένεια.
Πυρήνας των αναζητήσεών τους, υποτίθεται ότι είναι ο άνθρωπος και η κοινωνία, την ίδια ώρα και στιγμή που οι ίδιοι φαίνεται ν’ αποθέτουν τα πάντα σε εσχατολογικές και μεταφυσικές θεωρήσεις. Μιλούν για εξέγερση, μιλούν για επανάσταση, ωστόσο οι ασχολίες τους περιορίζονται σ’ έναν εικονικό κόσμο που επιφυλάσσει μονάχα εξαπατήσεις, ανέξοδες ονειροπολήσεις, αποκλείοντας κάθε αλτρουισμό. Από λόγια παχιά, σαν τις μύγες που τσιμπούν τα άλογα, ωθώντας τα ενστικτωδώς να κλωτσούν οποιονδήποτε παραβιάζει τον ζωτικό τους χώρο, υπάρχει κορεσμός. Από πράξεις το ίδιο. Το αντίδοτο στο Life style και τον κοινωνικό ξεπεσμό, αλλά και απέναντι σε κάθε άλλο –εσμό δεν είναι ένα εναλλακτικό Life style. Το αντίδοτο είναι η ολική ρήξη με το υπάρχον. Με υπερευαίσθητους και καταφρονεμένους δεν γίνεται καμία ρήξη. Με πονηρούς και πλιατσικολόγους επίσης. Με επαναστάτες όμως όλα είναι δυνατά. Ακόμα και τα “αδύνατα”.
Επειδή όμως η προσήλωση σε αριστερίστικες αρχές ξεπέρασε κάθε όριο σ’ αυτό τον ερμαφρόδιτο χώρο παγίδευσης των πατριωτών, των εθνικιστών, των εθνικοσοσιαλιστών που θέλουν μόνο τον πόλεμο με το σύστημα και τίποτα άλλο, ήρθε η ώρα να πούμε “ως εδώ και μη παρέκει”.
Στον ψεύτικο κόσμο του διαδικτύου, τον οποίο ορισμένοι επαινούν διότι απλώς δεν τους έμεινε τίποτα άλλο σε επίπεδο καθημερινής ζωής, τα συναπαντήματα αριστερών γλειψιμάτων με την κατάλληλη δοσολογία εθνικισμού, δίνουν και παίρνουν. Ουδείς μπορεί να ξεχωρίσει τι είναι αληθινό και τι δεν είναι. Τα προσωποπαγή τους είδωλα, πέραν ελαχίστων περιπτώσεων, δεν είναι καν Έλληνες. Η ξενομανία κατέστη λατρεία και διαπιστευτήριο ιδεολογικής προσήλωσης.
Εν κατακλείδι, επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια, θα συμπυκνώσουμε την θεώρησή μας στα κάτωθι:
Η ξενομανία του αηδιαστικού μορφώματος που λέγεται μονάχα δυσφημιστικά προς την Ιδέα μας “εθνικιστικός χώρος” δεν είναι τίποτα άλλο από ένα αριστερίστικο μόρφωμα του συστήματος, αποτελούμενο από ανίκανους και ψυχικώς ασθενείς, οι οποίοι αποτελούν την καλύτερη εγγύηση ότι αυτός ο χώρος δεν θα γίνει ποτέ του επικίνδυνος. Τόσο από απόψεως πνευματικών χαρισμάτων και ρηξικέλευθων ιδεών τις οποίες τα υποκείμενά του θα εφαρμόσουν, όσο και από απόψεως ανάληψης καθηκόντων, υποχρεώσεων και θυσιών στο βωμό της επανάστασης. Ο χώρος αυτός είναι αλωμένος από το σύστημα για τον απλό λόγο ότι ήταν δημιούργημά του. Σήμερα, των κομμουνιστών τα εγγόνια που τον απαρτίζουν ξεγυμνώνονται μπροστά στους ριζοσπάστες εθνικιστές. Η δράση αποφέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα και οι συνέπειες μέλλει να’ ναι οδυνηρές για τους ατυχείς στυλοβάτες αυτού του συστήματος.
Ψυχικώς οι ως άνω περιγραφέντες είναι κομμουνιστές. Αναζητούν μια σανίδα σωτηρίας στον πατριωτισμό, αισθανόμενοι την απόρριψη που εισέπραξαν οι προκάτοχοί τους. Φέροντας βαρέως τη ρετσινιά του προδότη κομμουνιστή, καλύπτονται μέσα από τις γραμμές των πατριωτών. Υποσυνείδητα μισούν κάθε τι εθνικό και υγείες, καθότι οι ίδιοι νοσούν από τα γενοφάσκια τους. Οι παππούδες, οι πατεράδες τους εν συνεχεία, οι ίδιοι γαλουχήθηκαν με ταξικό μίσος και απείχαν κατά πολύ από το να’ ναι φύσει πατριώτες. Μεταπήδησαν στον πατριωτισμό από ανάγκη αυτοξεπεράσματος του συνδρόμου κατωτερότητας που τους διακατέχει. Δυστυχώς, δεν κατάφεραν να ιαθούν στις αγκάλες του μορφώματος και κατέληξαν να είναι η προσωποποίηση της αρρώστιας του, με την ειδοποιό διαφορά ότι η αρρώστια του είναι ανίατος.
Επειδή εχθροί μας δεν είναι μόνον οι πολιτικοί και το κατεστημένο καθ’ ολοκληρίαν, αλλά απεναντίας είναι πρωτίστως οι πεμπτοφαλαγγίτες που δρουν μέσα στις γραμμές του μορφώματος αυτού, εγκλωβίζοντας αγνούς ανθρώπους με διάφορες γλυκανάλατες απολαβές και ενασχολήσεις, καθιστούμε σαφές στα εγγόνια αυτά των κομμουνιστών, πως θα τα εξορίσουμε σε άλλους χρόνους και άλλους τόπους. τους Αν εκμαιεύσετε οτιδήποτε αφορά στα πολιτικά φρονήματα των οικογενειών τους, θα διαπιστώσετε πως πρόκειται για γονιδιακά συμμορίτικα όντα που εντάσσονται στις υποδομές του μορφώματος με αποκλειστικό σκοπό να διαβρώσουν κάθε πατριωτικό αίσθημα, να σπείρουν διχόνοιες, να περάσουν το ανθελληνικό τους δηλητήριο και εν τέλει να κάνουν έναν ιδιότυπο σοδισμό προς ίδιον όφελος.
Είμαστε ενάντιοι σε στημένους χώρους, νταβατζηλίκια και επιβεβλημένους χρόνους. Είμαστε γκρεμιστές κάθε κοσμοειδώλου που καταλήγει οδοστρωτήρας της αθωότητας.
Είμαστε αυτοί που θα κρεμάσουν των κομμουνιστών τα εγγόνια, την μεγαλύτερη φαραωνική πληγή της “μετεμφυλιακής” Ελλάδας…
Μην αυταπατάσθε, εθνικές επαναστάσεις δεν γίνονται από συμβιβασμένους και λογικούς ανθρώπους. Πρέπει να πέσουν πολλά κάστρα για να δούμε προκοπή στον ορίζοντα. Πρέπει πολλές καρδιές να λαβωθούν για μέρες και νύχτες, πρέπει αμέτρητες νύχτες κάποιοι να ματώνουν γι’ αυτή την πατρίδα, πρέπει κάποιοι να παίρνουν το φορτίο στις πλάτες τους και καρτερικά να υπομένουν τους διωγμούς και την ταλαιπωρία κάθε λογής, πρέπει πολλές μέρες και νύχτες κάποιοι να συλλογιούνται να κάνουν το σωστό. Για όλα αυτά τα “πρέπει”, τα “να”, ας υπάρχουν ισάριθμοι παρελθοντικοί χρόνοι διάπραξης όλων όσα σχεδιάστηκαν. Πρωτίστως πρέπει να κάνουμε κάτι άλλο. Να ρίξουμε τα τείχη στα οποία μας έχουν φυλακίσει ζωντανούς. Πρέπει να απορρίψουμε ό,τι μας δόθηκε ως αληθινό. Πρέπει να εκδικηθούμε για την επίκτητη πραγματικότητα που έδεσαν πάνω στο κορμί μας και να κάνουμε την απόλυτη επανάσταση δεύτερη φύση μας…
Υγ: να ελπίσουμε ότι το αυγουστιάτικο φεγγάρι θα φωτίσει όχι μόνον τον ουρανό της Ελλάδας ή το σκοτάδι που επικρατεί από κάθε άποψη σ’ αυτήν, αλλά ότι θα δημιουργήσει εφιάλτες κι ερινύες σ’ όσους ευθύνονται για την κωμική και συνάμα τραγική κατάσταση που παρουσιάζει σήμερα ο λεγόμενος “χώρος”, αλωμένος εξ ολοκλήρου από κομμουνιστικά στοιχεία…
