Ατάκες του 'Fight Club' περιπλανώνται και αποζητούν την κοσμική νοηματοδότησή τους. Τα πράγματα που κατέχεις καταλήγουν να σε κατέχουν. Μονάχα όταν τα έχεις χάσει όλα είσαι ελεύθερος να κάνεις οτιδήποτε. Δεν είσαι η δουλειά σου. Δεν είσαι όσα χρήματα έχεις στην τράπεζα. Δεν είσαι το αμάξι που οδηγείς. Δεν είσαι τα περιεχόμενα στο πορτοφόλι σου. Δεν είσαι τα παλιοπαντελόνια Κάκις σου. Είσαι όλα τα τραγουδιστά και χορευτικά σκατά του κόσμου. Αυτή είναι η ζωή σου και τελειώνει λεπτό προς λεπτό. Ανακάλυψα την ελευθερία. Να απολέσεις κάθε ελπίδα σημαίνει ελευθερία. Σήμερα, πιο πολύ από ποτέ, διαπιστώνεται από τον καθέναν, ότι να απαλλαγεί από τις κοσμικές αλυσίδες ισοδυναμεί με το να απαλλαγεί και από κάθε άλλη αόρατη 'εξάρτηση', όπως επισημαίνεται από ποικίλλα κέντρα και παράκεντρα, που κουβαλάει στον βραχύβιο κοσμικό βιο, απέχει κατά πολύ από το να αποτελέσει την ιδανική λύση, αλλά απατηλή μάχη που αποφεύγει τον αληθινό πόλεμο. Η ανάπτυξη πνευματικότητος στην κοινότητα των ριζοσπαστών εθνικιστών είναι ζητούμενο. Οι ριζοσπάστες εθνικιστές αποτελούν μία άτυπη πνευματική κοινότητα που αρνείται να συμμορφωθεί με τις επιταγές του σύγχρονου κόσμου που αρνείται οποιαδήποτε αναφορά στην πνευματικότητα. Για τους πολλούς, πνευματικότητα σημαίνει συσσώρευση άχρηστης ακαδημαϊκής γνώσης. Σημειώσατε λάθος και πάρτε αλλιώς το τιμόνι της ζωής σας. Η πνευματικότητα προέρχεται από την ζεύξη σκέψης και δράσης. Ο Chuck Palahniuk ('Αναρχία, Χάος, Σαπούνι') έπρεπε να ζήσει από κοντά τη δυσάρεστη εμπειρία του να βλέπει τη μητέρα του να πεθαίνει από καρκίνο, όπως ο ίδιος αποκάλυψε στον Guardian. Και δεν εγένετο φως...αλλά 'λέσχη υποστήριξης για καρκινοπαθείς'.
Ο Adolf Hitler, σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς, συνετρίβη ζώντας από κοντά το δράμα της μητέρας του. Με την διαφορά ότι εγένετο.. το NSDAP. Η συντριβή αυτού του επιπέδου, τον οδήγησε στο να δει με άλλα μάτια την ματαιότητα, το εφήμερο του κόσμου και τον ενέπνευσε ώστε να ηγηθεί στο κοσμικό επίπεδο. Πολεμώντας, όχι μοιρολογώντας. Τίθεται το ερώτημα: Αρκούν όλα αυτά ώστε κανείς να βαφτίσει την κατάσταση αυτή 'Αναρχία, Χάος, Σαπούνι'; Αρκεί η συντριβή του καθενός να εναποθέσει την ελπίδα του στην 'Αναρχία'; Οι κοινοί θνητοί που δαπανούν την νιότη τους σε μία κατάσταση ψυχικής ακολασίας πλανώνται περί του ακυβέρνητου και της απουσίας κάποιας εξουσίας στην ουτοπική σφαίρα που ονομάζουν 'Αναρχία'. Τουναντίον, η Αναρχία αποκρύπτει από τους θιασώτες της το σκληροπυρηνικό υπόβαθρό της, όπου ακόμα και το δυστοπικό '1984' φαντάζει οπτασία σε σύγκριση μαζί της. Όσοι έχουν παρακολουθήσει την 'Χώρα των τυφλών' (2006), αντιλαμβάνονται πως η οχλαγωγία για την ανατροπή της τυραννίας και της ολοκληρωτικής εξουσίας από τους επιγόνους των Ιουδαίων σικαρίων δεν συνεπάγεται την ψευδεπίγραφη απαλλαγή από τις κοσμικές αλυσίδες, αλλά την εγκαθίδρυση μίας χιλιόχρονης τυραννίας. Στην βαθυστόχαστη αυτή παραγωγή, διαφαίνεται ξεκάθαρα ο δόλιος ρόλος όσων κραυγάζουν περί των καταπατημένων δικαιωμάτων του ανθρώπου και πάνω από όλα περί του πως ερμηνεύουν την δικαιοσύνη, κομμένη και ραμμένη στα κοσμικά μέτρα της ακολασίας τους. Υπόσχονται στον άνθρωπο ροδοπέταλα, δικαιοσύνη και ελευθερία, ωστόσο αυτό που του επιφυλάσσουν είναι αναμόρφωση κατά τις δικές τους προσταγές. Οι ασκόπως κραυγάζοντες και οχλαγογούντες περί της δικαιοσύνης και της ελευθερίας, έχουν έναν και μόνο κίβδηλο σκοπό: ως λύκοι που είναι να κατασπαράξουν τα πρόβατα. Ως λύκοι που είναι δεν αναζητούν τροφή. Αναζητούν θύματα για να ικανοποιήσουν την δίψα τους για αίμα. Οι πολιτικές μεταμορφώσεις τους από αριστεροί και δεξιοί φασίστες, κομμουνιστές και δημοκράτες σε τυραννικοί καταπιεστές, δεν χρήζουν παρεξηγήσεως ή παρερμηνείας. Όσο ο άνθρωποι δεν απαλλάσσονται από τα πάθη τους, θα διαιωνίζεται η τυραννία της κοσμικής εξουσίας. Πολλοί συγχέουν την παθητικότητα και την απάθεια με την αδράνεια. Η παθητικότητα μπορεί να αποτελέσει εθελούσια εκδήλωση της απάθειας. Η αδράνεια δεν μπορεί ποτέ να οδηγήσει στην απάθεια, η οποία είναι η απαλλαγή των κοσμικών παθών και το μονοπάτι προς την αρετή. Η αδράνεια ούσα αργία, οδηγεί στην κακία. Η απάθεια αποκτάται με πνευματικό πόλεμο. Η αδράνεια 'ξεπερνιέται' με το να πέσει κανείς στις κοσμικές παγίδες της ταξικής πάλης, της άμεσης δημοκρατίας, του φασισμού, της αναρχίας, του κομμουνισμού. Ο χαρακτηροαναλυτής Wilhelm Reich που κυνηγήθηκε από τους Εθνικοσοσιαλιστές είναι γνωστός για το έργο του 'Άκου ανθρωπάκο'. Στο όνομα της άτυπης κοινότητας των ριζοσπαστών εθνικιστών, θα μεταστρέψουμε την 'αγωνία' που εκφράζεται στις σελίδες του έργου, σε 'Ξύπνα ανθρωπάκο'. Ανθρωπάκο, δεν νομίζεις ότι πρέπει, κάποια στιγμή, να γίνεις Άνθρωπος. Να σταματήσεις να κοιτάζεις κάτω. Κάτω έχει χώμα. Και εσύ από χώμα είσαι. Τέτοια αυταρέσκεια σε διακατέχει. Να κοιτάζεις τα πάντα ως εικόνα του εαυτού σου. Αυτά είναι τα είδωλά σου, αλλά όχι αυτό στο οποίο μοιάζεις ή πρέπει να ομοιάσεις. Καιρός να απαλλαχθείς από τις σειρήνες που σε οδηγούν καθημερινά ολοένα πιο κοντά στον πνευματικό θάνατο. Όσο θα εξυψώνεις κηρύγματα του τύπου 'Άκου ανθρωπάκο' και θα τα ανάγεις σε εγερτήρια σαλπίσματα, τόσο θα βυθίζεσαι στον πνευματικό όλεθρο. Τόσο θα δίνεις μάχες, αλλά δεν θα φτάσεις ποτέ στον πόλεμο. Θα ξύνεσαι, αλλά η χιλιόχρονη φαγούρα θα συνεχίζεται. Θα ματώνεις, αλλά ποτέ δεν θα θυσιάζεσαι. Πύρρειες θα είναι οι νίκες σου, αλλά θα είναι χειρότερες από τις ήττες. Πρέπει να χάσεις ολοκληρωτικά και με ταπείνωση για να νικήσεις. Μην αποζητάς σανίδα σωτηρίας από τα κοσμικά δεσμά, στην 'Αναρχία', ανθρωπάκο της φθοράς, αλλά να κυνηγάς την Ηγεσία, άνθρωπε. Πρέπει να μην χάνεσαι στην άβυσσο του χάους, διότι και η άβυσσος κοιτάζει και αυτή μέσα σε σένα. Οι θιασώτες του 'Χάους', δεν σου επιφυλάσσουν τίποτα άλλο από μία σιδηρόφρακτη τάξη πίσω από την κουρτίνα της δημοκρατίας και της ελευθερίας. 'Ανθρωπάκο' μην παίζεις με την φωτιά. Η φωτιά είναι η αλήθεια και η δικαιοσύνη, όχι όμως κατά τον τρόπο που οι θιασώτες της 'Αναρχίας' και του 'Χάους' σε έμαθαν να πιστεύεις. Η φωτιά καίει μέσα σου και είναι ικανή να κάψει όλο τον κόσμο, αν εσύ το θελήσεις. Η πίστη είναι φωτιά. Όχι μία άθλια εικόνα κινούμενου λίπους. Να είσαι 'καιόμενη βάτος'. Από το λίπος δεν παράγεται μονάχα το 'Σαπούνι'. Υπάρχουν λογιών λογιών σαπούνια. Ποιότητες και ποιότητες. Όσο πλένεσαι με το 'Σαπούνι' που προέρχεται από το λίπος των συνανθρώπων σου, τόσο θα αποδεικνύεις πως δεν διαφέρεις από όσους σε ρίχνουν καθημερινά σε έναν ατέρμονο ανθρωποκτόνο μύλο. Αντί να καίς από πνευματικότητα, αρκείσαι στο να κάψεις τα είδωλά σου. Δεν καταφέρνεις τίποτα. Καις τον εαυτό σου και ξοδεύεσαι άσκοπα. Γίνε πραγματικός εμπρηστής. Κάψε τις ψυχές με το πυρφόρο φως σου. Μονοπάτι αρετής απλώνεται μπροστά σου. Πάρε την ευθύνη. Χάραξε πύρινο δρόμο. Να είσαι το παράδειγμα. Μόνο τότε δεν θα σε μεταχειρίζονται σαν 'Σαπούνι'. Γιατί, σαν την εικοσημία, κυνηγάν όλοι το στούκι, μη το πέρνετε για χώσιμο, είναι απλά ένα χαστούκι. Γύρισε τώρα και το άλλο μάγουλο, 'Σαπούνι'...για όσους λατρεύουν τους τύπους και όχι την ουσία. Γυρίζω και το άλλο μάγουλο, για εμάς, σημαίνει ότι δέχομαι να παίξω το παιχνίδι με το διακύβευμα ακόμα και να χάσω τα πάντα. Τρώω το χαστούκι σημαίνει ότι θυσιάζομαι εκούσια για να βαδίσω στο μονοπάτι της αρετής. Σκέψου και πράξε αναλόγως.
Με τον Antonio Gramsci μας χωρίζουν πολλά, παρεκτός ότι ήταν επαναστάτης στοχαστής της πράξης. Πέρα από την ιδεολογική αντιπαλότητα που απορρέει του γεγονότος ότι ήταν ενεργός κομμουνιστής και αντιφασίστας, δεν μπορούμε να αποκρύψουμε ότι όλοι οι αληθινοί επαναστάτες συνδέονται με μία βαθύτερη αλληλοκατανόηση, με κοινό έδαφος την απόρριψη μίας κανονικής ζωής στην οποία δεν χωράει η επανάσταση ως ενεργητική στάση ζωής, αλλά τα πάντα βυθίζονται στην δίνη του κανόνα. Η κανονικότητα σκοτώνει και για αυτό επαναστατούμε. Αυτό το στοιχείο κάνει τον ριζοσπαστικό εθνικισμό ένα ολότελα διαφορετικό επαναστατικό ρεύμα που τάσσεται κόντρα στον συστημικό εθνικισμό που υπόσχεται μία 'νέα γη της επαγγελίας'. Δεν καταγγέλλει στείρα, αλλά ορίζει το πλαίσιο ενός ατέρμονου επαναστατικού αγώνα ως στάση ζωής. Οι ριζοσπάστες εθνικιστές δεν στοχεύουμε στο να εγκαθιδρύσουμε ή να συμβάλουμε στην εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος που ταιριάζει έξωθεν στα μέτρα ή σε αυτό που η κοινωνία αντιλαμβάνεται ως εκδικητική εκδήλωση ενός κρατικοδίαιτου εθνικισμού. Ο Adolf Hitler είχε διατυπώσει ξεκάθαρα τον σκοπό του Εθνικοσοσιαλισμού. Ως μέσο για μία μελλοντική κοινωνία και όχι ως αυτοσκοπού. Σκοπός μας είναι να πυροδοτήσουμε την σύγκρουση της κοινωνίας ενάντια στους καταπιεστές της. Ο ριζοσπαστικός εθνικισμός είναι η οργανική συνέχεια του οράματος των Εθνικοσοσιαλιστών για μία επαναστατική διαδικασία που ως ποτάμι σκέψης και δράσης θα διαπερνά και θα ξεπερνά στο διηνεκές του χρόνου τις γενιές. Ο ριζοσπαστικός εθνικισμός είναι ένα επαναστατικό σχολείο από το οποίο δεν αποφοιτεί κανείς ποτέ. Διδάσκει επανάσταση χωρίς αρχή και τέλος. Ζητάει συνεργούς και δράστες στις τάξεις του. Διδάσκει διαμέσου του παραδείγματος. Ο ριζοσπαστικός εθνικισμός δεν ορίζει συγκεκριμένο πλαίσιο όσον αφορά την σκέψη και την δράση μέσα από την δημιουργία δομημένης οργάνωσης κατά τα μέτρα του παρελθόντος. Ο ριζοσπαστικός εθνικισμός στοχεύει διαρκώς στο μέλλον, για αυτό και αποτελεί μία διαρκή επίθεση στο μέλλον. Μέσα από τους αγώνες μας απορρίπτουμε στην πράξη τον συμβιβασμό και την κανονικότητα, αλλά και κάθε άλλο επιχείρημα της αντεπανάστασης. Πράττοντας στο παρόν το επαναστατικό καθήκον μας, δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να συμβάλλουμε στην δημιουργία μίας επαναστατικής παράδοσης στον εθνικισμό. Μία κληρονομιά που θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές. Στόχος είναι η υποκίνηση και όχι ο μονοπωλιακός χαρακτήρας της διαδικασίας. Για εμάς είναι αρκετό ότι υποκινήσαμε και υποκινούμε. Η αναγνώριση της συμβολής μας είναι κάτι που δεν απορρέει από εμάς. Αυτό επαφίεται σε άλλους. Ο Antonio Gramsci, στον οποίο αναφερθήκαμε παραπάνω, έγραψε στις 11 Φεβρουαρίου 1917 τα κάτωθι: 'Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος.
Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι' αυτό μισώ τους αδιάφορους'. Ο Gramsci όρισε την ένταξη στο κομμουνιστικό κόμμα και τον πόλεμο εναντίον του φασισμού ως την οδό για την ανάδυση του εργατικού κράτους. Θα σταθούμε στην κατακεραύνωση της αδιαφορίας, ανεξάρτητα από την θέληση του υποκειμένου. Η ένταξη αποτελεί για την πλειοψηφία μία λέξη που ηχεί αυστηρά στα αυτιά τους. Εμείς κάνουμε λόγο για ένταξη σώματος και ψυχής σε έναν αγώνα και όχι απαραίτητα σε μία δομημένη οργάνωση. Για τον λόγο αυτό ο όρος 'Ανένταχτοι' αποτελεί την έκφραση της άτυπης συμβολής μας στην επαναστατική διαδικασία. Σημαίνει ότι δεν διεκδικούμε δάφνες για την όποια συμβολή μας στον αγώνα. Σημαίνει ότι έχουμε απορρίψει την αδιαφορία και έχουμε ενταχθεί ψυχή τε και σώματι στον αγώνα. Σημαίνει ότι δεν είμαστε αδιάφοροι. Σημαίνει ότι αγωνιζόμαστε ανεξάρτητα από το όποιο αποτέλεσμα. Σημαίνει ότι δεν ορίζουμε το πλαίσιο και δεν το επιβάλουμε. Σημαίνει ότι διαρκώς θα δίνουμε μάχες στον ατέρμονο πόλεμο που ορίζουμε ως πρωταρχικό καθήκον μας. Η ιστορική διαφωνία στις τάξεις των αναρχικών φιλοσόφων και στοχαστών έγκειται στο αν ο στόχος είναι το ελεύθερο άτομο ή η ελεύθερη κοινωνία, κατά πόσο δηλαδή ο κομμουνισμός έχει θέση σε μία μελλοντική ακρατική κοινωνία. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της εποχής μας είναι η αναγωγή του ατόμου σε στόχο. Το μεμονωμένο εγωιστικό άτομο που δεν εντάσσεται πουθενά, 'λόγω της ευφυίας' του. Ο αναρχικός, με άλλα λόγια. Το άτομο που προσπαθεί να βιώσει την αδιαφορία μέσα από την ουτοπία ή και το αντίστροφο. Ο Άγγλος Samuel Butler είχε γράψει πως 'μία κότα είναι μόνο ο τρόπος ενός αυγού για να κάνει ένα άλλο αυγό'. 'Ζω, είμαι ενταγμένος. Γι’' αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν, μισώ τους αδιάφορους', συμπληρώνει ο Gramsci. Εντάσσομαι σημαίνει 'παίρνω θέση μάχης'. Σημαίνει συμμετέχω στους αγώνες, σημαίνει ενδιαφέρομαι, σημαίνει αγωνίζομαι, σημαίνει πως ορίζω την μηδαμινότητά μου στο αιμάτινο ποτάμι της ιστορίας του έθνους και της φυλής μου ως λιθαράκι στο οικοδόμημα. Οι Εβραίοι, έχουν το τείχος των δακρύων, για να τους θυμίζει τον ναό του Σολομώντος που δεν υφίσταται. Λησμόνησαν το 'Δέν θά μείνει 'λίθος ἐπί λίθον'!'' Διότι, 'Ἄν αὐτοί σιωπήσωσιν, οἱ λίθοι κεκράξονται'. Πράττοντας το καθήκον μας δεν δικαιώνουμε το 'θα τρίζουν τα κόκκαλα των προγόνων μας'. Αγωνιζόμενοι κάνουμε πράξη το 'Θα ξαναγυρίσουμε και η γη θα τρέμει'.
Πιστεύουμε στην οργάνωση των αγώνων. Οργάνωση δεν σημαίνει απαραίτητα τυραννικές εντολές από πάνω προς τα κάτω, αλλά εκούσια συνεργασία που εδράζεται στη συντροφικότητα των υποκειμένων, σημαίνει αλληλοβοήθεια, σημαίνει κοινοτικό πνεύμα, σημαίνει αμοιβαιότητα. Η διαδικασία αυτή αποτελεί φυσική και απαραίτητη προϋπόθεση της ίδιας της κοινωνικής ζωής. Το άτομο που παραμένει εθελούσια αδιάφορο και ανένταχτο στην πραγματικότητα είναι ξεκομμένο από την ίδια την οργανική ζωή. Ένταξη σημαίνει αποδοχή της φυσικής πραγματικότητας. Ο ασκητισμός έχει ένα μονάχα νόημα στην επαναστατική διαδικασία που ουδεμία σχέση έχει με την αναρχική ή κομμουνιστική υλιστική θεώρηση. Ασκητισμός σημαίνει αφιέρωση στην επαναστατική διαδικασία και όχι το μέσο για την ύπουλη ανάδυση μίας πρωτοπορείας σε εξουσιαστικό μηχανισμό που επιβάλεται με τον τρόπο τους πάνω στην βούληση της πλειοψηφίας. Η αναρχία και ο κομμουνισμός αποτελούν τιποτένιες κοσμικές επιφάσεις ανατροπής της εξουσίας με απώτερο σκοπό για την ανάδυση του δικού τους εξουσιαστικού πλέγματος συμφερόντων και τίποτα παραπάνω. Η αναρχία και ο κομμουνισμός που τάσσονται 'εναντίον του κράτους και του κεφαλαίου' αποτελούν την ουτοπία που σερβιρίζεται με προσωπείο ανιδιοτέλειας. Στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύουν την ωμότερη έκφραση ιδιοτέλειας. Ουδείς εκ των αναρχικών ή των κομμουνιστών δεν διατηρεί σε καταστολή τον απωθημένο εξουσιαστικό πόθο τους μετά την επικράτησή τους. Τρανό παράδειγμα οι συριζαίοι-φαρισαίοι που έπεισαν τον ελληνικό λαό ότι θα φέρουν την λεγόμενη αλλαγή. Μετά την ανάδειξή τους στην εξουσία έδειξαν το αληθινό εξουσιαστικό πρόσωπό τους. Το μέσο που εκμεταλλεύτηκαν για την ανάδειξή τους σε κόμμα εξουσίας ήταν η σαμαροβενιζελική τρομολαγνεία περί 'χάους' που καλλιεργήθηκε και αξιοποιήθηκε κατά το δοκούν. Ήταν οι νεοφιλελεύθεροι και οι μαρξιστές σοσιαλιστές αυτοί οι οποίοι έστρωσαν το έδαφος για την ανάδυση της κάλπικης 'ελπίδας' που ονομάζεται 'ΣΥ.ΡΙΖ.Α'. Είναι οι αντικαταστάτες των σαμαροβενιζέλων που καταγγέλλουν τον ΣΥ.ΡΙ.Ζ.Α για εξαπάτηση του ελληνικού λαού, με απώτερο στόχο να γυρίσει ξανά ο μύλος της εξουσίας και να έλθουν οι απαλλοτριωτές ως σωτήρες αυτού από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αυτή είναι η νεοελληνική δημοκρατική πραγματικότητα. Το ένα κόμμα φέρνει το άλλο στην εξουσία. Η συνειδητή εναντίωση και πολεμική των ριζοσπαστών εθνικιστών στο εξουσιαστικό παιχνίδι εδράζεται στην μη αποδοχή της φύσης του ίδιου του παιχνιδιού.
Η εναντίωση μας στους κομματικούς μηχανισμούς απορρέει εξ αυτού. Οι ριζοσπάστες εθνικιστές δεν έχουν ψευδαισθήσεις για την φύση της εξουσίας. Γνωρίζουν πως το διεθφαρμένο σύστημα εξουσίας δεν θα ηττηθεί με το να χρησιμοποιήσουν τα ίδια τα όπλα του. Πιστεύουμε στην ριζοσπαστική εθνικιστική αλλαγή και όχι στον μετασχηματισμό αυτού που δεν μετασχηματίζεται, αλλά μονάχα καταστρέφεται. Εστιαζόμαστε στην πνευματικότητα των αγωνιστών. Θέλουμε τους αγωνιστές 'ανένταχτους', διότι μονάχα κατ' αυτό τον τρόπο ελαχιστοποιείται ο διαρκής κίνδυνος να διαφθαρούν. Οι ενταγμένοι μπορούν να διαφθαρούν εύκολα από τον εκάστοτε μηχανισμό. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι ως επί τω πλείστον οι αγωνιστές που εντάχθηκαν σε κομματικούς μηχανισμούς, ήταν αυτοί που στήθηκαν στον τοίχο από τους ίδιους τους μηχανισμούς που υπηρέτησαν και ανέδειξαν. Το σύστημα διαιωνίζοντας την διαφθορά των πολιτών, δεν απειλείται, εξασφαλίζει την ατιμωρησία, αποτινάσει την ευθύνη από πάνω του, και πάνω από όλα διατηρείται ανέπαφο, ως έχει. Σύμφωνα με την ινδουιστική παράδοση, στο καθεστώς της διαφθοράς των πάντων, είναι που κάνει την εμφάνισή του η 10η ενσάρκωση του Βισνού, ο Κάλκι ο Εκδικητής καβάλα πάνω στο λευκό άλογό του.
Η διαφθορά νικιέται μονάχα με αρετή. Πόσο αξίζουν τα κρύσταλλα όταν σπάνε; Τα αντίθετα θεραπεύονται από τα αντίθετά τους. Αγωνίσου με λύσσα...
