Δεν πάει πολύ καιρός απόταν οι συναγωνιστές της οργάνωσης 'Ολική Αντίσταση' κατέστησαν σαφές τι είναι και τι δεν είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός στην μπροσούρα τους 'Εθνικοσοσιαλισμός: Η Ριζοσπαστική Ιδεολογία'. Η μπροσούρα τους βρίσκεται εδώ: htp://www.scribd.com/doc/
Την μελετήσαμε προσεκτικά, πώς συνοψίζεται εύστοχα η εθνικοσοσιαλιστική κοσμοαντίληψη σε λίγες σελίδες, δίχως φυσικά να καλύπτεται το κεφάλαιο Εθνικοσοσιαλισμός, δεδομένου ότι πρόκειται για μία βιοθεωρία που την ζει κανείς και δεν την γνωρίζει όσο και αν σπάσει το κεφάλι του, ενεργητικά ή παθητικά. Πολλοί νομίζουν πως αν μάθουν απ' έξω διάφορα τσιτάτα γύρω από τον Εθνικοσοσιαλισμό, αν παπαγαλίσουν ολόκληρα αποσπάσματα από το 'Mein Kampf', αν συγκεντρώσουν όλου του κόσμου τις φωτογραφίες, ότι θα καταφέρουν να κόψουν πρώτοι το νήμα και να κατανοήσουν πριν απ' όλους ή για λογαριασμό τους τον Εθνικοσοσιαλισμό. Χωρίς μισόλογα λοιπόν και ερμηνείες κατά το δοκούν, Εθνικοσοσιαλιστές δεν είναι όσοι έχουν βγάλει τα μάτια τους περνώντας ατέλειωτες ώρες μπροστά στην οθόνη του μικρόκοσμού τους, αλλά εκείνοι που δρουν και αγωνίζονται με όποιο κόστος στον πραγματικό κόσμο. Οι 'Εθνικοσοσιαλιστές' του 'μη αγωνίζεσθαι', είναι μεσσιανιστές ή χιλιαστές, οι οποίοι έχουν μπερδέψει το κνούτο με το σκορβούτο. Ο Εθνικοσοσιαλισμός χτίζεται μέσα από αγώνες και όχι μέσα από την προσμονή του 'ανθρώπου που θα έλθει' βάσει μεσσιανικών ή χιλιαστικών θεωριών. Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα ακόμα λιθαράκι στην κατανόηση της διαφοράς μεταξύ Εθνικοσοσιαλισμού και Φασισμού. Όσοι συγχέουν αυτές τις δύο πολιτικές θεωρίες το κάνουν από σκοπιμότητα, ώστε να μπερδέψουν-ψαρέψουν τους αφελείς.
Η θέση μας είναι ξεκάθαρη: Εθνικοσοσιαλισμός! Όχι Φασισμός! Με φιλοφασίστες και φασιστοειδή, ουδεμία σχέση έχουμε και πολύ περισσότερο θέλουμε ποτέ να έχουμε. Αποτελούν την άλλη όψη των αντιφασιστών. Οι Εθνικοσοσιαλιστές απέχουμε παρασάγγας από αυτές τις δύο κατηγορίες που ουσιαστικά αποτελούν μία, ένα και το αυτό. Αυτά όσον αφορά τους ηλίθιους που λένε 'ναι, είμαστε φασίστες'. Μεθαύριο θα λένε 'ναι, είμαστε αντιφασίστες' (βλέπε Ζαν Μπαρώ 'Φασισμός/Αντιφασισμός, Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος', εκδ.Ελεύθερος Τύπος) Στο παρόν, θα αναπτύξουμε με τον δικό μας τρόπο, πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα τις σκέψεις των συναγωνιστών μας, ξεκαθαρίζοντας μία για πάντα το τοπίο γύρω από την ειδοποιό διαφορά Εθνικοσοσιαλισμού και Φασισμού, δίνοντας ένα ηχηρό χαστούκι σε όσους συγχέουν το άσπρο με το μαύρο.
Υπάρχει ένα πίνακας ζωγραφικής, ο οποίος φέρει την υπογραφή του Νταβίντ Ζακ Λουί (Jaques-Louis David), ο οποίος υπήρξε ενεργός υποστηρικτής της Γαλλικής Επανάστασης, είχε δε και φυλακισθεί για πολιτικούς λόγους. Ο Λουί είναι ο δημιουργός πολλών εξαιρετικών έργων τέχνης, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουμε το 'Ο όρκος των Ορατίων' (1784) και το 'Οι ραβδούχοι φέρνουν στο Βρούτο τα σώματα των υιών του' ('Les licteurs rapportent à Brutus les corps de ses fils') (1789). Έζησε ανάμεσα σε δύο αιώνες, τον 18ο (γεννήθηκε το 1748 στο Παρίσι) και τον 19ο (πέθανε το 1825 στις Βρυξέλλες) και έτσι στις αρχές του 19ου αιώνος θεωρούταν ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της γαλλικής ζωγραφικής. Θα σταθούμε στον δεύτερο πίνακα που αναφέραμε, για τον λόγο ότι συνοψίζει με αποτελεσματικότητα, κατά την γνώμη μας, την ειδοποιός διαφορά μεταξύ Εθνικοσοσιαλισμού και Φασισμού. Ο πίνακας κατατάσσεται στο ρεύμα του νεοκλασικισμού και εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου. Έντονα πολιτικό το μήνυμά του και εξηγούμε τον λόγο. Ο Βρούτος Λεύκιος Ιούνιος ήταν υιός του Μάρκου Ιουνίου και της Ταρκυνίας, αδερφής του βασιλιά της Ρώμης Ταρκυνίου του Υπερήφανου. Το όνομά του παρέμεινε σύμβολο του φανατικού Δημοκράτη και η παράδοση τον συνδέει με το τέλος της μοναρχίας. Το 510 π.Χ. εκθρόνισε τον Ταρκύνιο και εγκαθίδρυσε τη δημοκρατία. Πάταξε μία συνωμοσία του θείου του, κατεδίκασε σε θάνατο τα δύο παιδιά του που πήραν μέρος σ` αυτή και μάλιστα επέβλεπε την εκτέλεσή τους. Οργάνωσε επίσης μια εκστρατεία εναντίον του Ταρκυνίου, που προσπαθούσε, με τη βοήθεια των Ετρούσκων, να επανέλθει στην εξουσία. Το 507 π.Χ. σκοτώθηκε σε μία μονομαχία με τον υιό του Ταρκυνίου Αρούντη. Ο Βρούτος κατεδίκασε σε θάνατο τους υιούς του, γιατί πρόδωσαν την πατρίδα...Ποιά πατρίδα; Σε αυτό το σημείο γίνεται προφανές σε όσους δεν το θεωρούν προφανές, ότι η πατρίδα δεν ισούται με την δημοκρατία, αλλά η πατρίδα είναι πατρίδα. Ο Βρούτος φόνευσε τους υιούς του για τον λόγο ότι τάχθηκαν στο πλευρό του Ταρκυνίου. Αυτό το γεγονός αποτέλεσε την απαρχή της αρχαίας Ρωμαϊκής Δημ(ι)οκρατίας. Ο Λουί υπήρξε θιασώτης του εκδίκητη της γαλλικής Δημοκρατίας Ροβεσπιέρου και υπέρμαχος της θανατικής καταδίκης του Λουδοβίκου ΙΣΤ' για εσχάτη προδοσία. Ο Βρούτος απέδειξε την πίστη και την αφοσίωσή του στην Ρωμαϊκή Δημ(ι)οκρατία ή άλλως στο Κράτος, το σύμβολο του οποίου ήταν οι φάσκες ( fasces), αρχαίο ρωμαϊκό έμβλημα εξουσίας, συμβολιζόταν από δέσμες ράβδων που είναι το σύμβολο των κυρίως αρχόντων της Ρωμαϊκής Πολιτείας. Το σύμβολο αυτό χρησιμοποιήθηκε και από τους Ετρούσκους. Η αφοσίωση του Βρούτου έφτασε έως σημείου να δολοφονήσει τα ίδια του τα παιδιά για χάριν της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας. Ήταν μία φασιστική ή αρχαία ρωμαϊκή δημοκρατική αφοσίωση. Όχι όμως μία εθνικοσοσιαλιστική ή εθνικιστική αφοσίωση.
Αντιθέτως, οι Γερμανοί ανέκαθεν θέτουν ως θεμέλιο λίθο την φυλή, το αίμα και την συγγένεια. Ένας Γερμανός θα προτιμούσε να οδηγηθεί στην εξορία, αρνούμενος να υποταχθεί στην εκάστοτε πολιτική εξουσία, μαζί με τα παιδιά του, παρά να τα δολοφονήσει για χάριν του όποιου Κράτους. Οι Γερμανοί είναι γνωστοί για την αξία που δίνουν στην ελευθερία, στο αίμα, τη φυλή και την συγγένεια, μία αξία που είναι ταυτόσημο της ιερότητας για αυτούς. Οι φάσκες είναι όπως είπαμε μία δέσμη ράβδων μαζί με έναν πέλεκυ. Είναι το σύμβολο του Φασισμού και απεικονίζει ότι οι πολίτες είναι προσδεμένοι στο Κράτος, με τον πέλεκυ να συμβολίζει την ισχύ αυτού. Εξαιτίας αυτής της 'αιχμαλωσίας' θα μπορούσε να το πει κανείς, των πολιτών από το Κράτος, η υποταγή των πολιτών έδινε αξία και ισχύ στο Κράτος. Με λίγα λόγια, Φασισμός σημαίνει αποθέωση του Κράτους, όχι της Φυλής, όπως στην περίπτωση των Γερμανών. Ο Φασισμός μορφωποιήθηκε από τον Μπενίτο Μουσολίνι στην Ιταλία μετά τον Α' Π.Π. Ο ίδιος είχε επηρεασθεί από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και την Ρωμαϊκή Δημοκρατία. Ο Μουσολίνι ίδρυσε το φασιστικό κίνημα το 1919, το οποίο είχε αριστερές καταβολές και διόλου εθνικιστικές για να το αποσαφηνίσουμε μία και καλή για τους αδαείς, ονομάζοντάς το 'Fasci Di Combattimento', το οποίο σημαίνει 'ομάδες-δέσμες μάχης (σαφής η αναφορά στις φάσκες και ό,τι αυτές υποδηλώνουν). Η ιδέα της ομάδας-δέσμη μάχης ήταν ήδη γνωστή από τους Σοσιαλιστές, οι οποίοι αρέσκονταν στην ιδέα της 'αδιάρρηκτης ενότητος'. Σαν να λέμε προλεταριάτο στην σύγχρονη ιταλική εκδοχή του. Ο Μουσολίνι αρχικώς ήταν Αριστεριστής Σοσιαλιστής από ιδεολογικής απόψεως, και Αντι-Εθνικιστής, ωστόσο οι ιδέες αυτού γνώρισαν μία δραματική (επί τα βελτίω) αλλαγή συν τω χρόνω και ίδρυσε το φασιστικό κίνημα. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η αντι-κομμουνιστική ρητορική του και παράλληλα μία νοσηρή 'εθνικιστική' ρητορική. Συνεπεία αυτού, η σύγχυσις που επικρατεί στις τάξεις των εθνικιστών, όπου συγχέεται ο Εθνικιστικός Σοσιαλισμός με τον Φασιστικό Σοσιαλισμό. Η ανάμειξή του Μουσολίνι στο σοσιαλιστικό κίνημα προκαλεί διάφορες διώξεις και το 1902 μετανάστευσε, λόγω έλλειψης χρημάτων (για Αμερική), στην Ελβετία, ώστε να αποφύγει τη στρατιωτική θητεία! Στην Ελβετία συνελήφθη για αλητεία και αναρχική δράση και απελάθηκε στην Ιταλία το 1904. Στην Ιταλία ολοκλήρωσε την στρατιωτική θητεία του και έπειτα επέστρεψε ξανά στην Ελβετία. Μετά τον θάνατο της μητέρας του, κατέφυγε στο Φορλί της Τσεζένα, όπου εξέδωσε την εφημερίδα 'La Lotta di Classe' ('Ταξική Πάλη') και το 1910 εξελέγη γραμματέας της τοπικής οργάνωσης του σοσιαλιστικού κόμματος. Όπως καταλαβαίνει κανείς ο Μουσολίνι ήταν ένας Πασοκτζής της Ιταλίας. Στα νιάτα του ήταν αριστεριστής (όπως οι ημέτεροι Πασοκτζήδες που έκαναν ταξική πάλη) και μετέπειτα έγινε Φασίστας. Ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια, απέδωσε ειρωνικά στον Ευάγγελο Βενιζέλο τον χαρακτηρισμό 'Μπένι', παραπέμποντας στον γνωστό μας 'Ντούτσε'. Στις αρχές του πολέμου της Ιταλίας ενάντια στην Τουρκία το 1911 φυλακίστηκε για αντιπολεμική δράση, εξ αιτίας των ειρηνιστικών του απόψεων. Μετά την αποφυλάκισή του διορίστηκε στη θέση του αρχισυντάκτη της επίσημης εφημερίδας του ιταλικού σοσιαλιστικού κόμματος 'Avanti!' ('Εμπρός!') και μετακόμισεε στο Μιλάνο. Τον καιρό εκείνο στις πολιτικές του απόψεις υποχώρησε μέσα του ο μαρξισμός και επηρεάστηκε από τη νιτσεϊκή φιλοσοφία, τις επαναστατικές πεποιθήσεις του Ωγκύστ Μπλανκί και τη συνδικαλιστική θεωρία του Ζωρζ Σορέλ. Ο Σορέλ με το έργο του 'Σκέψεις πάνω στη Βία' επηρέασε, θεωρούμε, καταλυτικά τον Μουσολίνι, καθώς απαντούσε στις σοσιαλιστικές-διεθνιστικές καταβολές του, ενώ ο Νίτσε αποτελούσε τον κινητήριο μοχλό για την φουτουριστική επιθετική διάθεση των λαϊκών μαζών. Το ιταλικό προλεταριάτο, στο νου του Μουσολίνι, ονομάστηκε Φασισμός. Με άλλα λόγια, η ιταλική δικτατορία του προλεταριάτο, ήταν αυτό που γνωρίζουμε ως σήμερα με τον όρο 'Φασισμός'. Ουδεμία σχέση με τον Εθνικισμό και πολύ περισσότερο με τον Εθνικοσοσιαλισμό. Όσοι αποδίδουν άκριτα τον δίδυμο χαρακτηρισμό 'Φασίστες' στους Εθνικιστές και τους Εθνικοσοσιαλιστές προέρχονται απευθείας από το μαρξιστικό στρατόπεδο και αυτό διότι γνωρίζουν την προέλευση του Φασισμού, ο οποίος ενώνει υπό την κρατική μπότα του όλους τους προλετάριους. Οι Μαρξιστές δεν εχθρεύονται τους Φασίστες, τουναντίον γνωρίζουν πως μπορούν να υπάρξουν πολιτικά μονάχα αν υπάρχουν οι 'αντίθετοί' τους. Ας επανέλθουμε σε κάτι που αναφέραμε παραπάνω. O Ευάγγελος Βενιζέλος είναι Δημοκράτης; Ναι. Είναι Σοσιαλιστής; Ναι. Είναι υπέρμαχος του Κρατικού Παρεμβατισμού; Ναι. Άρα είναι Φασίστας. Τόσο απλά και όμορφα για να μπει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Το σύμβολο του Φασισμού παραπέμπει στους 'littores' που ήταν ένα είδος ομάδων σωματοφυλάκων των γερουσιαστών της αρχαίας Ρώμης, οι οποίοι διακρίνονταν από μία ράβδο που κρατούσαν και η οποία ήταν το σύμβολο της εξουσίας τους. Οι φάσκες ήταν στην αρχαία Ρώμη σύμβολο της εξουσίας των δικαστών και συμβόλιζαν την 'ισχύ δια της ενώσεως', ότι δηλαδή μία μόνο ράβδος σπάζει εύκολα, ενώ μια δέσμη πολύ δύσκολα. Αυτό το σχόλιο όσον αφορά την αγωνία των ημετέρων Δημ(ι)οκρατών για την 'ανεξάρτητη Δικαιοσύνη'. Στον Φασισμό, δεν υφίσταται τέτοια, για να ξέρουμε τι λέμε. Τα πάντα υπάγονται στο Κράτος. Και σήμερα στην Ελλάδα, έχουμε Φασισμό, αποθέωση του κράτους. Οι δημόσιοι υπάλληλοι πλέον θεωρούνται Κρατικοί Λειτουργοί. Είπατε τίποτα; Βρίσκονται στο έλεος του Κράτους. Απλά πράγματα και καθαρά. Ψάξτε το και θα βρείτε.
Επί Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, όπως αυτή που έχουμε σήμερα, Φασιστοδημοκρατία ρωμαϊκού και όχι αθηναϊκού τύπου βάσει των απόψεων του Κόιντου Κικέρωνος περί της πολιτικής προπαγάνδας και πώς αυτή διεξάγεται επιτυχώς (βλέπε 'Οδηγός προεκλογικής εκστρατείας', εκδ.Ροές) με απόλυτο σκοπό την ψηφοθηρία, ο νόμος υπερίσχυε της συγγένειας, και αυτό είναι ένα τρανταχτό χαρακτηριστικό του Φασισμού. Ο βαρύγδουπος 'Βασιλιάς' προέρχεται από την ιδέα της συγγένειας, της κληρονομικότητος. Στον Εθνικοσοσιαλισμό, όπως και στην παραδοσιακή βασιλεία, η φυλετική συνοχή είναι υψίστης σημασίας. Στην Δημοκρατία, το άτομο ανάγεται φαινομενικά και μόνο σε ύψιστη αξία, και, οπόταν το κράτος τίθεται πάνω από το άτομο και λειτουργεί υπεράνω νόμου και ηθικής (εναντίον του ατόμου), τότε απλώς βασιλεύει ο Φασισμός. Η βουλγαράκειος ιστορική ρήση 'Ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό', έχει σπάσει το ρεκόρ δημοκρατικής-φασιστικής προπαγάνδας. Ο Βουλγαράκης της Νέας Δημοκρατίας είναι Δημοκράτης; Ναι. Θεωρεί το Κράτος ύψιστη αξία; Ναι. Πιστεύει στην εθνική ενότητα; Είναι Φασίστας. Μήπως είπατε τίποτα; Πάμε παρακάτω.
Είναι χαρακτηριστικό του Φασισμού να επιτρέπει στους ξένους που επιδεικνύουν υποταγή απέναντι στο Κράτος, να γίνονται ισότιμοι πολίτες αυτού. Ο Τσίπρας είναι Αριστερός; Ναι. Είναι Σοσιαλιστής; Ναι. Είναι Διεθνιστής; Ναι. Είναι Δημοκράτης; Ναι. Χρησιμοποιεί ρωμαϊκού τύπου μεθόδους (ψεύδη, υποσχέσεις, υποκρισία) για να πετύχει την ανάδειξή του; Ναι. Είναι ο υπέρτατος άρχων στο κόμμα του; Ναι. Επιδιώκει φανερά την νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών, ώστε να είναι ισότιμοι πολίτες με πολιτικά δικαιώματα, φορολογούμενοι, υποταγμένοι όντες στο Κράτος; Ναι. Είναι Φασίστας. Στην αρχαία Ρώμη, παρά τους πολέμους που διεξήγαγαν για να αποτρέψουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, τελικώς στους ξένους επιτρεπόταν να γίνουν και αυτοί Ρωμαίοι πολίτες. Παρομοίως, τα φασιστικά καθεστώτα, αντιστοίχως σε Ισπανία (επί Φράνκο) και Ιταλία (επί Μουσολίνι), δεν εδράζονταν η ισχύς τους στο νόμο του αίματος (στο δίκαιο του αίματος καλλίτερα), στην φυλετική ομοιογένεια και την φυλετική συνοχή. Ο Φράνκο χρησιμοποίησε τους Μουσουλμάνους Μαροκινούς στρατιώτες, ώστε να βιάσουν γυναίκες σε πόλεις με λευκό πληθυσμό, όπου είχε την πεποίθηση πως έτρεφαν συμπάθεια προς τον κομμουνισμό. Ήταν Εθνικοσοσιαλιστής; Όχι. Ήταν Φασίστας. Από την στιγμή που οι ξένοι γίνονταν Ρωμαίοι πολίτες, ακολουθούσε η φυλετική παρακμή στην Ιταλία. Το πατριωτικό αίσθημα και η ανάλογη δυναστική πίστη μολονότι υπήρχαν στον όποιο βαθμό, το φυλετικό ζήτημα τελούσε ναυαγός σε θάλασσα αδιαφορίας. Ό,τι αποδίδεται στους Φασίστες ως 'Εθνικισμός' δεν αποτελεί τίποτα άλλο από μία νοσταλγία προς την πρώιμη Ρώμη και τίποτα άλλο. Η πατριωτική πίστις είναι συνώνυμο της υποταγής στο Κράτος. Είναι πίστις στο Κράτος και όχι στην πατρίδα. Εξ ου η ρήση του Μουσολίνι ''όταν η πατρίδα κυβερνιέται από προδότες ο εθνικιστής δεν έχει πατρίδα'. Ο ιταλικός Φασισμός απαντάει στην ιταλική ιδιοσυγκρασία και στους Νοτιοευρωπαίους, για τους οποίους η φυλή αποτελεί κάτι όχι τόσο σημαντικό. Αναλογισθείτε τι σημαίνει η καραμέλα των μνημονιακών ετών, 'Οι χώρες του Νότου' που μαστίζονται από την λαθρομετανάστευση, την ανεργία, την φτώχεια, κλπ.
Το πρόγραμμα του Εθνικοσοσιαλισμού τέθηκε σε ισχύ από τον Αδόλφο Χίτλερ ήδη από το 1919. Εικάζεται πως τα όσα διαδραματίστηκαν στην Γερμανία ήσκησαν κατοπινή επίδραση στην φυλετική πολιτική του Μουσολίνι. Η Πορεία προς την Ρώμη του Μουσολίνι το 1922 ήταν έμπνευση του Χίτλερ. Μολονότι οι Μουσολίνι και Χίτλερ συνεργάστηκαν στο πλαίσιο του Άξονος, αρχικώς η πολεμική του Μουσολίνι σε βάρος του Χίτλερ έχει μείνει στην ιστορία, μέσα από τους χαρακτηρισμούς 'βάρβαρος' και 'παιδεραστής' που του απέδιδε σε δημόσιες ομιλίες του. Η ηθική του Εθνικοσοσιαλισμού όμως ήταν διαφορετική και δη του ίδιου του Χίτλερ. Οργάνωσε την αποστολή απελευθέρωσης του ενόσω αυτός ήταν σε περιορισμό, με την βοήθεια του ριψοκίνδυνου ανδρός του Β' Π.Π., του Ότο Σκορτσένυ Ο Μουσολίνι είχε φυλακιστεί σ' ένα τουριστικό χειμερινό θέρετρο στο ξενοδοχείο 'Κάμπο Ιμπερατόρε', που βρίσκεται στο κέντρο του Γκραν Σάσσο. Στις 12 Σεπτεμβρίου του 1943 έλαβε χώρα η επιχείρηση 'Eiche' ('Δρυς'), η καταδρομική δύναμη επιβιβάσθηκε σε ανεμόπτερα που προσγειώθηκαν σε κοντινά υψώματα. Οι Ιταλοί σκοποί αιφνιδιάστηκαν, ο Σκορτσένυ κατέστρεψε τον σταθμό ασυρμάτου της φρουράς και συνάντησε τον Μουσολίνι λέγοντας του ότι είχε διαταχθεί η δραπέτευσή του από τον ίδιο τον Χίτλερ. Η επιχείρηση έγινε γνωστή μέσα από κατάλληλη προπαγάνδα των Γερμανών, σ' όλο τον κόσμο και ο Σκορτσένυ οι άνδρες του τιμήθηκαν με τον 'Σταυρό των Ιπποτών'.
'Ο εγελιανισμός και ο νεοεγελιανισμός θεωρούν το κράτος αυτοσκοπό. Ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν αποδίδει στο κράτος χαρακτήρα αυτοσκοπού, αλλά επειδή τα παραδείγματα της Πρωσίας και της φασιστικής Ιταλίας εδραιώθηκαν ευρέως εκείνη την εποχή, ήταν δελεαστικό για τους ανθρώπους που δεν είναι εξοικειωμένοι με τον Εθνικοσοσιαλισμό για να δουν το όλο ζήτημα από αυτή την άποψη (και ακόμα και σήμερα δεν είναι σπάνιο ότι οι μη έγκυρες πηγές συγχέουν τον Εθνικοσοσιαλισμό ως 'Φασισμό'). (από την εισαγωγή του Walther Hadding στο 'Mein Kampf')
'Πριν από όλα, για τους Φασίστες, το παν εδράζεται στο Κράτος, και τίποτα ανθρώπινο ή πνευματικό υφίσταται, πολύ λιγότερο έχει αξία, έξω από το Κράτος. Υπό αυτήν την έννοια ο Φασισμός είναι ολοκληρωτισμός, και το Φασιστικό Κράτος, η σύνθεσις και η ενότητα όλων των αξιών, ερμηνεύει, αναπτύσσεται και δίνει ισχύ επί του συνόλου στην ζωή του λαού'. (από το 'Δόγμα του Φασισμού' του Μουσολίνι)
'Το Κράτος αποτελεί ένα μονάχα μέσο για τον σκοπό. Ο σκοπός του είναι να προστατεύσει και να προάγει μία κοινότητα ανθρώπινων όντων που είναι τόσο φυσικά όσο πνευματικά συγγενείς'.
'Για όλους αυτούς τους λόγους συνίσταται σε όλους τους Εθνικοσοσιαλιστές να μην ομιλούν πλέον για το απολυταρχικό κράτος, αλλά για το ολοκληρωμένο της εθνικοσοσιαλιστικής κοσμοαντίληψης, για το NSDAP που αποτελεί τον κορμό αυτής της κοσμοαντίληψης, και για το εθνικοσοσιαλιστικό κράτος που αποτελεί εργαλείο για την διαφύλαξη της ψυχής, του πνεύματος, και για το κίνημα του Εθνικοσοσιαλισμού που αποτελεί το πανίσχυρο φαίνομενο που έκανε την αρχή του στον 20ο αιώνα'.
Alfred Rosenberg
Οι ακροαριστεροί ειδικότερα διεκδικούν τον όρο 'Σοσιαλισμός' για τον εαυτό τους. Δεν μπορούν να συγχωρήσουν στον Αδόλφο Χίτλερ ότι κατέστησε ανεπιστρεπτί τον όρο αυτό εθνικού περιεχομένου και όχι διεθνιστικού. Για λόγους εκδίκησης, συγχέουν τον 'Φασισμό' με τον Εθνικοσοσιαλισμό. Όχι μόνο τους συγχέουν, αλλά αποδίδουν στον Εθνικοσοσιαλισμό, ότι είναι 'Φασισμός'. Για αυτό λοιπόν, όσοι εκ δεξιών στραπατσάρουν ιδέες και έννοιες για λόγους που εκείνοι μόνο γνωρίζουν, εμείς δεν θα τους καταλογίσουμε απλώς ημιμάθεια, αλλά ότι ανήκουν στο ίδιο στρατόπεδο με τους αριστεριστές, τους εχθρούς του Εθνικοσοσιαλισμού. Εξάλλου, διόλου κρύβουν τις συμπάθειές τους σε πρόσωπα που ουδεμία σχέση έχουν με τον Εθνικοσοσιαλισμό, τότε και τώρα. Ο Στάλιν ξεκίνησε αυτό το κακόγουστο αστείο, αποκαλώντας τους Εθνικοσοσιαλιστές 'Φασίστες', παρόλο που η δημοκρατική Δύση δεν είχε πέσει στην παγίδα να συνδέσει τις καθόλου συναφείς ιδεολογίες και παρόλο που οι έμπειροι πολιτικοί αναλυτές γνώριζαν την θεμελιακή διαφορά αυτών. Όταν κανείς διαβάζει σχετικά με γεγονότα που αφορούν τον Β' Π.Π., είναι σύνηθες να κατανοήσει από την αρχή αν ο ομιλητής ή ο συγγραφέας ανήκει στο κομμουνιστικό στρατόπεδο. Και αυτό γίνεται με τον εξής τρόπο. Αν αναφέρεται στους 'Ναζί' με τον όρο 'Φασίστες', τότε είναι προφανές ότι ακόμα και αν παριστάνει πως είναι ουδέτερος, οι ιδεολογικές καταβολές του είναι κομμουνιστικές. Η σύγχυσις βασιλεύει, επειδή ο Εθνικοσοσιαλισμός και ο Φασισμός είναι και οι δύο στην κοινωνική εκφορά τους δικτατορικοί και αντι-δημοκρατικοί, τουλάχιστον όπως η συστημική προπαγάνδα αφήνει σκοπίμως να συμβαίνει. Shit happens!
Προτεινόμενος σύνδεσμος: 'Μία Σκόπιμη Παρανόηση: Οι Όροι 'Ναζί'-'Ναζισμός'.
http://maiandrioi.blogspot.fr/
